Γαλλία: Οι ανισότητες του εκπαιδευτικού συστήματος
- 8 years ago
Σε αυτό το σχολείο στη Μασσαλία της Γαλλίας, οι τάξεις και τα μαθήματα διαμορφώνονται ανάλογα με τις ανάγκες των μαθητών.
Το σχολείο αυτό βρίσκεται σε μία από τις πλέον υποβαθμισμένες περιοχές της Μασσαλίας. Οι περισσότεροι μαθητές ζουν με οικονομικά βοηθήματα και οι γονείς τους βγάζουν λιγότερα από 1000 το μήνα.
Ο δάσκαλος Αρνό Σαλαμπερί μας είπε:
«Το σημαντικότερο είναι ότι οι μαθητές ανά τάξη είναι λιγότεροι από τα υπόλοιπα σχολεία, όπου βρίσκει κανείς 27, 28, 29 ή ακόμη 30. Εδώ το όριο είναι 24 σε κάθε τάξη. Έτσι είναι καλύτερα. Επίσης έχουν χωριστεί ανάλογα με τις ανάγκες τους. Αυτό σημαίνει ότι έχουν χωριστεί ανάλογα με τις ικανότητες τους. Υπάρχουν τρεις ομάδες με διαφορετικές ανάγκες.»
Το εκπαιδευτικό σύστημα που βάζει προτεραιότητα τις ανάγκες των μαθητών εισήχθη το 1982, προκειμένου να βοηθηθούν σχολεία σε φτωχές περιοχές της Γαλλίας. Η τελευταία μεταρρύθμιση έγινε το 2015.
Ο Ντομινίκ Ντουπερέι είναι διευθυντής του σχολείου τα τελευταία 5 χρόνια. Για εκείνον οι αλλαγές είναι μεγάλες. «Πριν την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση το 40% των μαθητών περνούσε στις εξετάσεις και 50% κατάφερνε να πάει στο γυμνάσιο. Σήμερα το ποσοστό αυτό φτάνει το 70% για τις εξετάσεις και το 100% για όσους περνάνε στο γυμνάσιο. Το γεγονός ότι παίρνουμε επιπλέον λεφτά ως επιχορήγηση και επιπρόσθετα ότι ανανεώνουμε συνεχώς τα μαθήματα, μας επιτρέπει να βελτιώνουμε την εξελικτική πορεία των μαθητών.»
Πρόσφατη έρευνα η οποία αξιολογεί την ποιότητα της εκπαίδευσης στις χώρες του ΟΑΣΑ,έδειξε ότι η Γαλλία είναι ανάμεσα στις πρώτες χώρες στις οποίες παρατηρούνται ανισότητες ανάμεσα στους μαθητές.
Υπάρχουν περισσότερα από 1000 νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία στη Γαλλία στα οποία εφαρμόζεται το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Ένα στα πέντε παιδιά φοιτούν σε αυτά τα σχολεία.
Βρισκόμαστε σε ένα προάστιο του Παρισιού, το Μπομπινί.
Το αίτημα μας να κάνουμε γυρίσματα σε ένα σχολείο απερρίφθη. Η επίσημη αιτιολογία ήταν ότι έχουν κατακλυστεί από παρόμοια αιτήματα.
Η δημοσιογράφος Βαλερί Ζαμπρίνσι διερωτάται: «Πως η Γαλλία κατάφερε να είναι στην πρώτη θέση σε θέματα ανισοτήτων στα σχολεία ανάμεσα στις χώρες του ΟΑΣΑ; Είμαστε σε μία από τις πλέον υποβαθμισμένες γειτονιές. Ούτε εδώ μας άφησαν να κάνουμε γυρίσματα εντός του σχολείου. Οπότε ζητήσαμε από την διευθύντρια να βγει εκτός του κτιρίου.»
Η Βερονίκ Ντέκερ έχει εργαστεί στο Μπομπινί για 30 χρόνια. Και παρότι εργάζεται σε σχολείο με προτεραιότητα στις ανάγκες των μαθητών η επιχορήγηση είναι ελάχιστη.
Όλοι οι μαθητές της είναι από οικογένειες μεταναστών. Οι οικογένειες του ζουν σε σπίτια που τους έχει παραχωρήσει το κράτος. Η ίδια μας λέει ότι δεν εκπλήσσεται από την θέση που κατέχει η Γαλλία στο θέμα των σχολικών ανισοτήτων. « Δεν υπάρχει ισότητα ανάμεσα στα ιδιωτικά και τα δημόσια σχολεία της χώρας. Τα ιδιωτικά σχολεία έχουν επιπλέον χρήματα να διαχειριστούν από τις χορηγίες των γονέων και μπορούν να επιλέγουν και τους μαθητές τους. Εμείς δεν μπορούμε να έχουμε κονδύλια από τους γονείς το οποίο είναι καλό όπω
Το σχολείο αυτό βρίσκεται σε μία από τις πλέον υποβαθμισμένες περιοχές της Μασσαλίας. Οι περισσότεροι μαθητές ζουν με οικονομικά βοηθήματα και οι γονείς τους βγάζουν λιγότερα από 1000 το μήνα.
Ο δάσκαλος Αρνό Σαλαμπερί μας είπε:
«Το σημαντικότερο είναι ότι οι μαθητές ανά τάξη είναι λιγότεροι από τα υπόλοιπα σχολεία, όπου βρίσκει κανείς 27, 28, 29 ή ακόμη 30. Εδώ το όριο είναι 24 σε κάθε τάξη. Έτσι είναι καλύτερα. Επίσης έχουν χωριστεί ανάλογα με τις ανάγκες τους. Αυτό σημαίνει ότι έχουν χωριστεί ανάλογα με τις ικανότητες τους. Υπάρχουν τρεις ομάδες με διαφορετικές ανάγκες.»
Το εκπαιδευτικό σύστημα που βάζει προτεραιότητα τις ανάγκες των μαθητών εισήχθη το 1982, προκειμένου να βοηθηθούν σχολεία σε φτωχές περιοχές της Γαλλίας. Η τελευταία μεταρρύθμιση έγινε το 2015.
Ο Ντομινίκ Ντουπερέι είναι διευθυντής του σχολείου τα τελευταία 5 χρόνια. Για εκείνον οι αλλαγές είναι μεγάλες. «Πριν την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση το 40% των μαθητών περνούσε στις εξετάσεις και 50% κατάφερνε να πάει στο γυμνάσιο. Σήμερα το ποσοστό αυτό φτάνει το 70% για τις εξετάσεις και το 100% για όσους περνάνε στο γυμνάσιο. Το γεγονός ότι παίρνουμε επιπλέον λεφτά ως επιχορήγηση και επιπρόσθετα ότι ανανεώνουμε συνεχώς τα μαθήματα, μας επιτρέπει να βελτιώνουμε την εξελικτική πορεία των μαθητών.»
Πρόσφατη έρευνα η οποία αξιολογεί την ποιότητα της εκπαίδευσης στις χώρες του ΟΑΣΑ,έδειξε ότι η Γαλλία είναι ανάμεσα στις πρώτες χώρες στις οποίες παρατηρούνται ανισότητες ανάμεσα στους μαθητές.
Υπάρχουν περισσότερα από 1000 νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία στη Γαλλία στα οποία εφαρμόζεται το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Ένα στα πέντε παιδιά φοιτούν σε αυτά τα σχολεία.
Βρισκόμαστε σε ένα προάστιο του Παρισιού, το Μπομπινί.
Το αίτημα μας να κάνουμε γυρίσματα σε ένα σχολείο απερρίφθη. Η επίσημη αιτιολογία ήταν ότι έχουν κατακλυστεί από παρόμοια αιτήματα.
Η δημοσιογράφος Βαλερί Ζαμπρίνσι διερωτάται: «Πως η Γαλλία κατάφερε να είναι στην πρώτη θέση σε θέματα ανισοτήτων στα σχολεία ανάμεσα στις χώρες του ΟΑΣΑ; Είμαστε σε μία από τις πλέον υποβαθμισμένες γειτονιές. Ούτε εδώ μας άφησαν να κάνουμε γυρίσματα εντός του σχολείου. Οπότε ζητήσαμε από την διευθύντρια να βγει εκτός του κτιρίου.»
Η Βερονίκ Ντέκερ έχει εργαστεί στο Μπομπινί για 30 χρόνια. Και παρότι εργάζεται σε σχολείο με προτεραιότητα στις ανάγκες των μαθητών η επιχορήγηση είναι ελάχιστη.
Όλοι οι μαθητές της είναι από οικογένειες μεταναστών. Οι οικογένειες του ζουν σε σπίτια που τους έχει παραχωρήσει το κράτος. Η ίδια μας λέει ότι δεν εκπλήσσεται από την θέση που κατέχει η Γαλλία στο θέμα των σχολικών ανισοτήτων. « Δεν υπάρχει ισότητα ανάμεσα στα ιδιωτικά και τα δημόσια σχολεία της χώρας. Τα ιδιωτικά σχολεία έχουν επιπλέον χρήματα να διαχειριστούν από τις χορηγίες των γονέων και μπορούν να επιλέγουν και τους μαθητές τους. Εμείς δεν μπορούμε να έχουμε κονδύλια από τους γονείς το οποίο είναι καλό όπω