توفان شن؛ روایت دختری صحرانشین که قصد تابوشکنی دارد
فیلم توفان شن داستان زندگی دختر جوانی بنام لیلا است که در کویر دورافتاده ای زندگی می کند و برای ادامه تحصیل به شهر می رود. زمانی که به خانه باز می گردد متوجه می شود پدرش زن دومی اختیار کرده و او می خواهد با این موضوع مبارزه کند. کاری مع ذر فرهنگ محلی لیلا نوعی تابوشکنی است.
الیت زکسر نزدیک به ۱۰ سال زمان گذاشته است تا این فیلم را بسازد.
او در باره این فیلم می گوید: «نمی توانستم از زنان روستایی استفاده کنم چرا که خانواده آنها بسیار سنتی هستند و به آنها اجازه نمی دهند؛ اگر از زنی عکس می گیرد تنها اجازه دارید به خود او و خانواده اش نشان دهید. به همین دلیل متوجه شدم که باید بسوی زنان فلسطینی بروم آنها زبان محلی بیاموزند و به همین دلیل هم فیلم در اسراییل و حوالی آن تولید شد.»
توفان شن چون فیلمهای فرهادی جالب است. این فیلم نه سیاه است و سفید. در این فیلم قهرمان وجود ندارد و این فیلم در درجه اول فیلمی درباره زنان و حقوق آنهاست. خصوصا در جوامع سنتی مانند زنان کویرنشین که همچنان مردسالاری مطلق حرف اول را می زند.
الیت زکسر می گوید: «لیلا در این فیلم رشد کرد و بزرگ شد و فهمید که نهایتا این پدر خانواده است که تمامی تصمیمها را می گیرد. در آغاز ابتدا فکر می کند همه کاری خواهد کرد تا پدرش به او کمک می کند اما با گذر زمان متوجه می شود که پدرش تا زمانی به او کمک می کند که منافع خودش در خطر نباشد. او می فهمد که پدری رویایی نخواهد آمد و ناجی او نخواهد بود.»
لیلا عاشق یک جوان فلسطینی یک قبیله دیگر می شود اما عروسی او غیرممکن است. لیلا باید با مادر و پدرش بجنگد، جنگی که از همان آغاز شکست خورده است.
کارگردان فیلم می گوید: «گروههای زیادی از صحرانشینان را که امروز می شناسم به دنیای امروز نگاه دیگر و مدرنتری دارند اما آنها همچنان می خواهند سنتهای خود را نیز حفظ کنند و این موضوع باعث چالش میان نسلهای جدید این صحرانشینان می شود. آنها بخشهای زیادی از فرهنگ خود را نیز دوست دارند و به آن احترام می گذارند. به همین خاطر معلوم نیست در آینده چه اتفاق می افتد. بنابراین در پایان این فیلم هم سعی کردم آینده را نامعلوم نشان بدهم. نسل جوان معلوم نیست دنیایش را تغییر می دهد یا همچنان به روال سابق می ماند.»
این فیلم در فستیوالهای زیادی شرکت کرده است و سال گذشته جایزه ویژه هیات داوران جشنواره فیلم های مستقل ساندنس را دریافت کرده است. این فیلم به عنوان اولین فیلم کارگردان آن در اسراییل از استقبال خوبی برخوردار شده است.
کارگردان این فیلم می گوید: «ما بسیار از این اتفاقات خوشحال هستیم، این فیلم را عربها، اسراییلیها و صحرانشینان تماشا کرده اند. پیغامهای حمایت زیادی ردیافت کرده ام از همه گروهها. چرا که در فستیوال فیلم اسراییل جایزه بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و در بخشهای دیگری دریافت کرده ام. ما احساس می کنیم که استقبال خوبی از فیلم شده است و بسیار در اینباره خوشبخت بوده ایم.»
توفان شن به ما از فرهنگهای یگانه این جهان می آموزد. فرهنگی که تاثیر زیادی از فرهنگ عرب و اسراییلی دارد.
الیت زکسر نزدیک به ۱۰ سال زمان گذاشته است تا این فیلم را بسازد.
او در باره این فیلم می گوید: «نمی توانستم از زنان روستایی استفاده کنم چرا که خانواده آنها بسیار سنتی هستند و به آنها اجازه نمی دهند؛ اگر از زنی عکس می گیرد تنها اجازه دارید به خود او و خانواده اش نشان دهید. به همین دلیل متوجه شدم که باید بسوی زنان فلسطینی بروم آنها زبان محلی بیاموزند و به همین دلیل هم فیلم در اسراییل و حوالی آن تولید شد.»
توفان شن چون فیلمهای فرهادی جالب است. این فیلم نه سیاه است و سفید. در این فیلم قهرمان وجود ندارد و این فیلم در درجه اول فیلمی درباره زنان و حقوق آنهاست. خصوصا در جوامع سنتی مانند زنان کویرنشین که همچنان مردسالاری مطلق حرف اول را می زند.
الیت زکسر می گوید: «لیلا در این فیلم رشد کرد و بزرگ شد و فهمید که نهایتا این پدر خانواده است که تمامی تصمیمها را می گیرد. در آغاز ابتدا فکر می کند همه کاری خواهد کرد تا پدرش به او کمک می کند اما با گذر زمان متوجه می شود که پدرش تا زمانی به او کمک می کند که منافع خودش در خطر نباشد. او می فهمد که پدری رویایی نخواهد آمد و ناجی او نخواهد بود.»
لیلا عاشق یک جوان فلسطینی یک قبیله دیگر می شود اما عروسی او غیرممکن است. لیلا باید با مادر و پدرش بجنگد، جنگی که از همان آغاز شکست خورده است.
کارگردان فیلم می گوید: «گروههای زیادی از صحرانشینان را که امروز می شناسم به دنیای امروز نگاه دیگر و مدرنتری دارند اما آنها همچنان می خواهند سنتهای خود را نیز حفظ کنند و این موضوع باعث چالش میان نسلهای جدید این صحرانشینان می شود. آنها بخشهای زیادی از فرهنگ خود را نیز دوست دارند و به آن احترام می گذارند. به همین خاطر معلوم نیست در آینده چه اتفاق می افتد. بنابراین در پایان این فیلم هم سعی کردم آینده را نامعلوم نشان بدهم. نسل جوان معلوم نیست دنیایش را تغییر می دهد یا همچنان به روال سابق می ماند.»
این فیلم در فستیوالهای زیادی شرکت کرده است و سال گذشته جایزه ویژه هیات داوران جشنواره فیلم های مستقل ساندنس را دریافت کرده است. این فیلم به عنوان اولین فیلم کارگردان آن در اسراییل از استقبال خوبی برخوردار شده است.
کارگردان این فیلم می گوید: «ما بسیار از این اتفاقات خوشحال هستیم، این فیلم را عربها، اسراییلیها و صحرانشینان تماشا کرده اند. پیغامهای حمایت زیادی ردیافت کرده ام از همه گروهها. چرا که در فستیوال فیلم اسراییل جایزه بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و در بخشهای دیگری دریافت کرده ام. ما احساس می کنیم که استقبال خوبی از فیلم شده است و بسیار در اینباره خوشبخت بوده ایم.»
توفان شن به ما از فرهنگهای یگانه این جهان می آموزد. فرهنگی که تاثیر زیادی از فرهنگ عرب و اسراییلی دارد.