Düşlerin Adası -2
ADI SAHİLDİ
Yağmurlu bir günde tanıdım onu
Denizle dalgaların arasına sıkışan kayaların dibine sığınmıştı
Ürkek bir bakışı vardı
Dalgalar kayalara çarptıkça ve rüzgar yüzüne vurdukça
O da ürkek bakışlarıyla yürek yaralıyordu
İncecik bir tişörtün üstüne geçirdiği bir üst eşofmanıyla
Kendini soğuktan koruyordu
Önceleri bakışlarımdan rahatsız oldu
Sonra o da onu anladığımı anladı
Sonra bir cigarayla içini paylaştı
Adını sorduğumda ne fark eder ki dedi ha deniz ha kara
Sonunda herkesin bir adı olmak zorunda değil ki dedi
Ama sen yine de bana Sahil de
Bütün ısrarlarıma rağmen onu o akşam eve götüremedim
Sahilden ayrılırken, erozyona uğramış bir toprak gibi
Bütün insanlığım kaydı yüreğimden
O gece sabah edemedim onu düşünmekten
Sabahın altısında bir yürüyüş bahanesiyle indim sahile
Gittiğimde yoktu.
Önce insanlığıma küfredip sonra hıncımı denizi taşlayarak, sahili tekmeleyerek geçirdim
İçimde büyük bir korku acaba Ayaşlara mı yem oldu, dalgalar mı yuttu diye
Yoksa polis mi yakaladı diye
Elimdeki gazeteleri koydum kayanın dibine
Gün ortalanınca öğleden sonra bir daha gittim
Sonra akşamüstü bir daha ikindide bir daha
Ertesi sabah gittiğimde gazeteler yoktu, yine gazeteleri koyup ayrıldım
Ve o gün artık hiç uğramadım sahile ve sahilden de hiç haber alamadım
Bir sonraki gün gittiğimde gazeteler yoktu. Anladım ki yaşadığını
Bir maraton koşusunu kazanmış bir atlet gibi sevindim
İçimden ömrümün en büyük kahkahasını atmak geldi
Cigaramı, çakmağımı bir de üstümdeki hırkamı bırakıp uzaklaştım oradan
Artık iki kişiydim, ona göre Sahil bana göre sırdaş, yoldaş
Sonra içim içimi yese de birkaç gün uğramadım
Kendi kendime adeta işkence çektirdim üç gün üç yıl oldu sanki
Dördüncü günün sabahıydı geçerken bir göz attım
Bu kez o bir kitap koymuştu kayaların dibine
Ve demek ki o beni merak etmişti bu sefer
Epey dolandım kayaların arasında, az ötede buldum hırkamı
Anladım ki yer değiştirmiş, anladım ki o da bana ısınmış
Ve hırkanın dibine bir not iliştirmiş
Bu akşam gidiyorum ama, seni görmeden gittiğim için bağışla diye
Ve bir gün anlarsın niye
Ertesi gün duydum ki bir balıkçı teknesiyle kaçarken vurulmuş.
Şiir: burhan İŞİYOK
ADI SAHİLDİ
Yağmurlu bir günde tanıdım onu
Denizle dalgaların arasına sıkışan kayaların dibine sığınmıştı
Ürkek bir bakışı vardı
Dalgalar kayalara çarptıkça ve rüzgar yüzüne vurdukça
O da ürkek bakışlarıyla yürek yaralıyordu
İncecik bir tişörtün üstüne geçirdiği bir üst eşofmanıyla
Kendini soğuktan koruyordu
Önceleri bakışlarımdan rahatsız oldu
Sonra o da onu anladığımı anladı
Sonra bir cigarayla içini paylaştı
Adını sorduğumda ne fark eder ki dedi ha deniz ha kara
Sonunda herkesin bir adı olmak zorunda değil ki dedi
Ama sen yine de bana Sahil de
Bütün ısrarlarıma rağmen onu o akşam eve götüremedim
Sahilden ayrılırken, erozyona uğramış bir toprak gibi
Bütün insanlığım kaydı yüreğimden
O gece sabah edemedim onu düşünmekten
Sabahın altısında bir yürüyüş bahanesiyle indim sahile
Gittiğimde yoktu.
Önce insanlığıma küfredip sonra hıncımı denizi taşlayarak, sahili tekmeleyerek geçirdim
İçimde büyük bir korku acaba Ayaşlara mı yem oldu, dalgalar mı yuttu diye
Yoksa polis mi yakaladı diye
Elimdeki gazeteleri koydum kayanın dibine
Gün ortalanınca öğleden sonra bir daha gittim
Sonra akşamüstü bir daha ikindide bir daha
Ertesi sabah gittiğimde gazeteler yoktu, yine gazeteleri koyup ayrıldım
Ve o gün artık hiç uğramadım sahile ve sahilden de hiç haber alamadım
Bir sonraki gün gittiğimde gazeteler yoktu. Anladım ki yaşadığını
Bir maraton koşusunu kazanmış bir atlet gibi sevindim
İçimden ömrümün en büyük kahkahasını atmak geldi
Cigaramı, çakmağımı bir de üstümdeki hırkamı bırakıp uzaklaştım oradan
Artık iki kişiydim, ona göre Sahil bana göre sırdaş, yoldaş
Sonra içim içimi yese de birkaç gün uğramadım
Kendi kendime adeta işkence çektirdim üç gün üç yıl oldu sanki
Dördüncü günün sabahıydı geçerken bir göz attım
Bu kez o bir kitap koymuştu kayaların dibine
Ve demek ki o beni merak etmişti bu sefer
Epey dolandım kayaların arasında, az ötede buldum hırkamı
Anladım ki yer değiştirmiş, anladım ki o da bana ısınmış
Ve hırkanın dibine bir not iliştirmiş
Bu akşam gidiyorum ama, seni görmeden gittiğim için bağışla diye
Ve bir gün anlarsın niye
Ertesi gün duydum ki bir balıkçı teknesiyle kaçarken vurulmuş.
Şiir: burhan İŞİYOK
Category
🎵
Müzik