El corazon (η καρδιά) - Arno Elias

Ότι με πόνεσε πολύ, εγώ το ευχαριστώ
ψέμα και πίκρα στη ζωή, μου μάθαν πως να ζω
τώρα πολλά πιά δε ζητώ, για μένανε αξίζει
ότι με κάνει και γελώ και δε με απελπίζει

***

Ότι με πλήγωσε πολύ, εγώ το συγχωρώ
αν δεν πονούσα στη ζωή, μυαλό θά ΄χα τυφλό
κι ίσως δεν έβλεπα ποτέ, το τι πρέπει να ζήσω
κι ίσως δε μάθαινα ποτέ, τι πρέπει ν΄ αγαπήσω

***

Σαν νά ΄ναι τελευταία κάθε μέρα μου θα ζω
στ΄ ασήμαντα, στα ψεύτικα δε θα ξαναπνιγώ
τα πρέπει και τα θέλω μου εγώ θα τα ορίζω
θα ζήσω όπως θέλω γω, λεπτό δε χαραμίζω...