จอมโจรดอกไม้ขาว EP.9
Category
📺
TVTranscript
00:00[เสียงดนตรี]
00:13[เสียงดนตรี]
00:19คุณค้อยหายค่ะ
00:20คุณตำรวจคะ คุณค้อยหายค่ะ
00:22คุณตำรวจ
00:23[เสียงดนตรี]
00:30คุณค้อยหาย ช่วยตำรวจ
00:32[เสียงดนตรี]
00:39คุณค้อยหายค่ะ ช่วยตำรวจคุณค่ะ
00:41คุณค้อยหายค่ะ คุณค้อยหายค่ะ
00:44คุณค้อยหายค่ะ
00:46[เสียงดนตรี]
00:56- เจอไหม - ไม่เจอครับ
00:57แยก ๆ กระต่ำหาเร็ว
00:59คุณค้อยหายไปค่ะ
01:03มีใครเจอคุณค้อยไหมคะ
01:05[เสียงดนตรี]
01:22เร็ว ช่วยกันหาเร็ว คุณค้อยหายไป
01:24[เสียงดนตรี]
01:30- เจอไหม - ไม่ แยกกันหาเร็ว
01:31อย่าลืมแยกกันตามนะ
01:35พี่จะไปทางซ้าย ส่วนเธอไปทางนู้น
01:36- ถ้าเจอเราบอกด้วยนะ - ครับผม
01:38[เสียงดนตรี]
01:56ข้างในไม่มีแล้วมูล ออกมาหาข้างนอกเร็ว
01:58[เสียงดนตรี]
02:12ทางนี้ มูล
02:13[เสียงดนตรี]
02:31จิตติจิตดัง กรรมปิยัง ภาธิติ
02:35[เสียงดนตรี]
02:43มูล แยกแยกกันตามหาเร็ว
02:45- น่าจะอยู่แถวนี้แหละ - ครับ
02:47[เสียงดนตรี]
02:49จิตติจิตดัง กรรมปิยัง ภาธิติ
02:53[เสียงดนตรี]
02:57ทำไมคาถ่ายังใช้ไม่ได้อีกนี่
02:59[เสียงดนตรี]
03:08[เสียงดนตรี]
03:14เจอคนไฟแล้ว ทางนี้เร็ว
03:16เร็วเว้ย
03:17- มูล ทางนี้ - เร็ว
03:19เร็ว
03:20[เสียงดนตรี]
03:27[เสียงร้อง]
03:32[เสียงดนตรี]
03:35นับทาง
03:36[เสียงร้อง]
03:38พี่บุษฮา มา มาจ้ะ
03:40ไหวไหมพี่
03:41[เสียงร้อง]
03:42มา
03:43[เสียงร้อง]
03:45คุณตำรวจ ไปทางนู้นหมดแล้ว
03:46เรารีบไปกันดีกว่า
03:47ไป
03:48- อย่าค่อยนะพี่ - อย่าค่อย
03:50- ไป - อ้าว
03:52[เสียงดนตรี]
03:58[เสียงร้อง]
04:00[เสียงร้อง]
04:02[เสียงร้อง]
04:10เป็นไงบ้าง บุษฮาบ่า
04:12ฉันไม่เป็นอะไรแล้วพ่อ
04:14[เสียงร้อง]
04:16ดีนะจ๊ะ ที่ฉันกับพี่ดูไปช่วยไว้ทัน
04:19ไม่งั้นพี่โดนตำรวจซิวไปแล้ว
04:21[เสียงร้อง]
04:25พ่อจ๊ะ
04:26พวกกองกิจกอง
04:28มีหัวกระสุนเงินแบบเดียว
04:30กับที่ยิงพ่อแผ่กรรมของฉันด้วย
04:31จริงเหรอ
04:33จริงจ๊ะพี่
04:35[เสียงดนตรี]
04:38เราต้องไปถามพวกกองกิจกอง
04:40ว่าได้หัวกระสุนเงินมาจากที่ไหน
04:42เพื่อเป็นบอสแสงให้เราได้
04:44จริงด้วย แล้วตำรวจนั้นพูดอะไรกับพี่บ้างจ๊ะ
04:48เขาบอกพี่ว่า
04:50เขาจะช่วยสืบหาคนร้าย
04:52ที่มีกระสุนเงินแบบนี้
04:54ใช่ เขาเป็นตำรวจ
04:56ฉันว่าเขาต้องสืบได้แน่เลยจ๊ะ
04:58แต่พี่ไม่ไว้ใจไอ้ตำรวจนั่นเลย
05:00เอาล่ะ ๆ
05:06นี่ลูกก็เพิ่งหนีออกมาจากโรงพยาบาล
05:10ยังไงพวกตำรวจก็ต้องสงสัยลูกแน่นอน
05:12ระวังตัวให้ด้วยกันละกัน
05:16ผมรู้จักที่นี่
05:18ก็ดีสิวะ
05:20แต่น่าไม่ต้องเสียเวลาคำถาม
05:22ถ้าฉันพร้อมเมื่อไหร่
05:25ฉันจะให้แกนำทาง
05:27คุณจะไม่ถามผมเลยหรอก
05:30ฉันจะไม่ถามคุณเลยหรอก
05:33ฉันจะไม่ถามคุณเลยหรอก
05:36ฉันจะไม่ถามคุณเลยหรอก
05:38ฉันจะไม่ถามคุณเลยหรอก
05:40ฉันจะไม่ถามคุณเลยหรอก
05:42ฉันจะไม่ถามคุณเลยหรอก
05:45ว่าผมรู้จักที่นี่ในฐานะอะไร
05:46ในฐานะอะไร
05:50ในฐานะที่ใครไปที่นี่
05:53แล้วจะไม่มีใครกลับมาอีกเลย
05:55มันอันตรายขนาดนั้นเลยเหรอ
05:59ใช่
06:01มันอันตรายจนคุณต้องร้องขอชีวิต
06:13ฉันไม่ชื่อ
06:14แกมันขี้ขาดมากกว่า
06:16อย่างนั้นผมขอปฏิเสธ
06:19เฮ้ย เดี๋ยว
06:23แกจะพาดการครอบครอง
06:29เหล็กไหล
06:32เหล็กไหล
06:37ใช่
06:40ปลายทางของเรานี่
06:41คือท่ำเหล็กไหล
06:43เมื่อเราหามันเจอ
06:45ฉันก็จะมีส่วนแบบให้นาย
06:47แล้วถ้าหาไม่เจอ
06:50แปลว่าเรายังไปไม่ถึง
06:52อีกตั้งหลายวันกว่าฉันจะเดินทาง
07:00แกกลับไปพักพรก่อน
07:03ฉันจะจ่ายค่าแรงให้แกเหมือนเดิม
07:08แกจะรับมือ
07:09แกจะรับมือ
07:11แกจะรับมือ
07:13แกจะรับมือ
07:15แกจะรับมือ
07:17แกจะรับมือ
07:19แกจะรับมือ
07:21แกจะรับมือ
07:23แกจะรับมือ
07:25แกจะรับมือ
07:27แกจะรับมือ
07:29แกจะรับมือ
07:31แกจะรับมือ
07:33แกจะรับมือ
07:36แกจะรับมือ
07:37แกจะรับมือ
07:39แกจะรับมือ
07:41แกจะรับมือ
07:43แกจะรับมือ
07:45แกจะรับมือ
07:47แกจะรับมือ
07:49แกจะรับมือ
07:51แกจะรับมือ
07:53แกจะรับมือ
07:55แกจะรับมือ
07:57แกจะรับมือ
07:59แกจะรับมือ
08:01แกจะรับมือ
08:03แกจะรับมือ
08:05แกจะรับมือ
08:06เสื้อ
08:09พี่ไพว์
08:35พี่ไพว์
08:36ส่วนผสมของกระสุนเงิน
08:48ประกอบด้วยแร่ 7 ชนิด
08:51เล็ก
08:53ประรอด
08:54ทองแดง
08:56เงิน
08:57ทองคำ
08:59แร่น้ำเงิน
09:01สังกะสิ
09:02[เสียงดนตรี]
09:09จะต้องเป็นข้อเพียงคนเดียวเท่านั้น
09:12ที่จะทำกระสุนเงิน
09:14ไว้ปราบเสื้ออะคมได้
09:16นี่คุณ
09:20มาทำอะไรอยู่ตรงนี้คะ
09:24ฉันเดินตามหาคุณสักทั่วเลย
09:26พอดี
09:28ผมนอนไม่ค่อยหลับ
09:29ก็เลยเรามาดู
09:31แฟมคะเดียวเรื่องเสื้อกัดคนตาย
09:34แล้ว
09:41มีอะไรคืบหน้าไหมคะ
09:42เกี่ยวกับเสื้อตอนนั้น
09:43ยังไม่มี
09:46ก็ไปนอนก่อนเถอะ
09:51เตินแล้วเดี๋ยวผมจะตามไป
09:53[เสียงดนตรี]
10:16ขอให้เสื้ออะคมเถอะนั้น
10:17มันเป็นลูกแกจริง ๆ เถอะไอ้ปลายวัน
10:22ฉันจะได้เป็นอมตะสักที
10:25[เสียงดนตรี]
10:53[เสียงดนตรี]
11:22[เสียงดนตรี]
11:48แผนหายไปได้ยังไง
11:49[เสียงดนตรี]
11:58แกผู้หญิงคนเดียว เฝ้ากันยังไงเนี่ย
12:00ขอโทษครับ เรากำลังตามตัวเธออยู่ครับ
12:03มีพี่รุษแบบนี้ ต้องเป็นลูกเสือกเงินแน่
12:09แต่จากที่ผมสอบปากคำเธอ
12:14เธอบอกว่าพ่อเธอตายไปแล้วนะครับ
12:18คุณเชื่อเธอเหรอ
12:19ผมจะเรียกพาตัวเธอ มายืนยันครับ
12:23ก็ดี แต่วันนี้ท่านหลวงสเวชน์สั่งให้คุณไปดูแลความปลอดภัยลูกสาวท่าน
12:28เราจะไปปิกนิกที่น้ำตก
12:31ครับ
12:33คุณแม่คะ
12:38คุณแม่ คุณแม่อย่าคิดมากสิคะ
12:43ผู้หญิงคนนั้นเนี่ย เขาจะไปไหน มันก็ไม่ได้เกี่ยวกับเราหรอกซะหน่อย
12:48เขาชื่อบุษบา
12:49ค่ะ ลูกว่านี่ ที่เขาออกจากโรงพยาบาลไปเพราะว่า
12:57เขาอาจจะกลัวคนรักกลับมาทำอะไรเขาซ้ำก็ได้นะคะ
13:00เขาก็เลยหนีออกจากโรงบ้านอะ
13:02ถ้าเป็นอย่างนั้นแม่ก็ต้องยิ่งห่วงเขาใหญ่เลยอะ
13:06เขาไม่ใช่ยาดเรานะคะคุณแม่ ไม่เห็นต้องห่วงขนาดนั้นเลย
13:12เอาอย่างนี้ดีกว่าค่ะ วันนี้นี่ลูกกับพี่ชาตรีจะไปปีนี้กันที่น้ำตก
13:21คุณแม่ไปเปลี่ยนบรรยากาศด้วยกันไหมคะ
13:23ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ หนูไปเถอะ แม่ยังมีทุราะอะไรที่ต้องทำที่นี่อีก
13:29ขอโทษครับ
13:36ขอโทษครับ
13:37ท่านหลวงสเวชน์ส่งผมมาดูแลคุณรัตติกร เขาจะไปกันหรือยังครับ
13:47หนูไปเถอะจ้ะ
13:52ค่ะ
13:55ไปเถอะ
13:56อุษบา เราจะได้เจอกันอีกไหม
14:16อีก
14:17พี่ วันนี้เรากินอะไรดีจ๊ะ
14:27เราหาหนอม้ายไปทำแกงไหม
14:32อืม น่ากินจ้ะ
14:34พี่อุษบา แล้วพี่ไม่เจ็บแผลแล้วเหรอจ๊ะ
14:46อ้อ เจ็บนิดหน่อยจ๊ะ
14:49ระวังแผลปลินะพี่
14:52จ้ะ
14:53พี่ชาติคะ ที่นี่สวยมากเลยนะคะ
15:10ใช่จ้ะ สมคำน่ำลือจริง ๆ
15:13เห็นสวย ๆ อย่างเนี้ย อันตรายนะครับนาย
15:16สัตว์มันเยอะ
15:18ก็ดีนะดิ
15:20ฉันจะได้สองความแม่นสักหน่อย
15:22แต่สัตว์อันตรายมันก็เยอะ นายต้องระวังนะครับ
15:26ฉันไม่กลัว ฉันมีปืน
15:29แต่ผมว่า
15:31เราควรฟังคนในพื้นที่นะครับ
15:33มันเรื่องของฉัน
15:35นายมีหน้าที่ดูแลความปลอดภัย ก็ทำไป
15:39ไปทำหน้าที่ของนายซะ
15:41พี่ ๆ หมูปลา
15:54พี่ ๆ หมูปลา
15:55เร็วพี่ เดี๋ยวไม่ทัน
16:18แกงหนอไม้ใส่หมู
16:22เร็วคือเร็ว
16:23หมูฉัน
16:25หมูฉันหายไปไหนแล้วเนี่ย
16:35แหม มาปลาง
16:37เสียงดังขนาดนี้ หมูที่ไหลมันจะอยู่ให้จับละ
16:40ก็ฉันเสียดายอ่ะพี่
16:42เอาน่า ผู้ถูกล่าควรมีโอกาสรอดบ้าง
16:46ไป
16:47อะไรนะพี่
17:09มีคนมาล่าสัก
17:10สงสัยมีคนมาล่าสัก
17:29แบบนี้ไม่ใช่แน่
17:38นี่ค่ะ รอดละ
17:39รอดละตีด้วยสิคะ
17:43ตัวอะไรนะพี่
17:49มาปลาง หนีไป
18:08ระวังตัวด้วยนะพี่
18:09ไม่ต้องห่วงพี่
18:11มีคนมาจากนู้น เร็ว ๆ
18:21พี่ชาติ
18:36พี่ชาติ
18:37พี่ชาติ รอดละตีดด้วยค่ะ
18:39แกไม่ใช่เสือธรรมดา
18:50นะมาอะอุ จิตติจิตตัง กรรมปิยังมหาจิตติ
19:03นะมาอะอุ จิตติจิตตัง กรรมปิยังมหาจิตติ
19:05นะมาอะอุ จิตติจิตตัง กรรมปิยังมหาจิตติ
19:07นะมาอะอุ จิตติจิตตัง กรรมปิยังมหาจิตติ
19:09นะมาอะอุ จิตติจิตตัง กรรมปิยังมหาจิตตัน
19:37นี่เห็นมีอะไรเลยวะ
19:38อยู่ทางนู้น
19:41เฮ้ย
19:42พี่สะพรีคะ
19:53พี่สะพรี
19:56ไป
20:06วิ่ง วิ่ง วิ่ง
20:07แกคือเสืออักคมเองเหรอ
20:33แกคือเสืออักคมเองเหรอ
20:34อิทธิรัชตัง
20:45นะโมผู้ไทย มาอะอุ
20:47มาอะอุ
20:48นาย มารอฉันช่วย
21:06มา
21:07นาย นี่ฉันบอกว่าให้รอด้วยไง
21:24นี่แล้วคุณเป็นอะไรไหม
21:35ก็เนี่ย ทะหลอกเลือดออกนิดหน่อย
21:38ไม่โดนเสือลากไปกินก็ดีแหละ
21:40พี่สะพรี
21:52เฮ้ย นัทธิ
21:53ใจยัง
21:55เมื่อกี้ฉันได้ยินเสียงปืน
21:56ผมยินเสือ
21:59เสือ
22:02ใช่ แต่มันไม่ใช่เสือธรรมดา
22:05ใช่ แต่มันไม่ใช่เสือธรรมดา
22:07นาย
22:09นาย
22:10นาย
22:12นาย
22:14นาย
22:17นาย
22:45กระสุนเงิน
22:46สัตว์ตะโลหะ
22:48ไอ้ไบ
22:57ข้าถูกยิงมา
23:11ข้าถูกยิงด้วยกระสุนเงินสัตว์ตะโลหะ
23:13ข้าก็ไม่รู้เป็นกระสุนมันเป็นใคร
23:20แล้วมันมีกระสุนนี้ได้อย่างไร
23:22ไป พากล้ากลับท่าม
23:27นี่วันหลังแม่ไม่ให้ไปแล้วนะ
23:29แม่เป็นห่วง
23:31อ้าว แม่เป็นห่วง
23:34แม่เป็นห่วง
23:36แม่เป็นห่วง
23:38แม่เป็นห่วง
23:40แม่เป็นห่วง
23:42แม่เป็นห่วง
23:44แม่เป็นห่วง
23:46แม่เป็นห่วง
23:48แม่เป็นห่วง
23:50แม่เป็นห่วง
23:52แม่เป็นห่วง
23:55โอ้ย คุณแม่
23:58ขอบใจนายมากเลย ที่ช่วยวัฒนี้คุมมันฉันไว้
24:07ไม่เป็นไรครับ
24:09เจ้ายัน ฉันได้ยินนายเล่าว่ามันไม่ใช่เสือธรรมดาอย่างนั้นเหรอ
24:16ใช่ครับ มันเป็นเสือสมิ
24:20หรือว่าเสือที่มีอาคม
24:23เสือสมิ สรุปมันยังไงกันแน่เนี่ย
24:26ผมก็ไม่รู้มากเหรอครับ แต่ก็พอรู้บ้าง
24:30เขาว่ามันคือคนที่ฝึกวิชาขั้นสุมสุด
24:34จนสามารถกลายเป็นเสือได้
24:37ถ้าเสือตัวนั้นไม่ใช่เสือธรรมดาอย่างที่ชายันว่าจริง ๆ
24:48เราคงต้องตามล่ามันแล้วล่ะครับ
24:50ฉันเห็นด้วยกับนายนะผู้คอง
24:56เรื่องไล่ล่ามันเอง
24:59เดี๋ยวฉันจัดทีม แล้วจะออกไล่ล่ามันเอง
25:03คุณมา เป็นอะไรบ้างไหมคะ
25:15คุณไปหาหมอไหม
25:18ไม่เป็นไรค่ะ
25:21เดี๋ยวฉันพักสักครู่ก็คงจะดีขึ้น
25:29อะไรนะ ลูกไปเจอเสืออัคคมมาอย่างนั้นเหรอ
25:31ใช่จ้ะพ่อ ฉันยิงมันไปตั้งหลายนัด มันไม่เป็นอะไรเลย
25:35แต่พอในคนนั้นยิง เสือกลับประเด็นออกไป
25:39แล้วพี่แน่ใจเหรอ ว่าเสืออัคคมจะมาหาเขาหรือเปล่า
25:43ไม่ใช่แน่ใจ ฉันไม่รู้สึกว่าเธอจะมาหาเขาหรอก
25:47แต่เธอจะมาหาเขาหรอก
25:50ฉันยิงมันไปตั้งหลายนัด มันไม่เป็นอะไรเลย
25:52แต่พอในคนนั้นยิง เสือกลับประเด็นออกไป
25:55แล้วพี่แน่ใจเหรอ ว่ากระสุนของนายคนนั้น ยิงเข้าเสือตัวนั้นจริงๆ
26:01พี่เห็นกับตาในมะปาง ว่าเสือตัวนั้นเนายิงจนเลือดสาด แล้วมันก็วิ่งหนีไป
26:11ถ้าเสืออาคมมันบาดเจ็บ งั้นเท่ากับว่า ร่างคนของมันต้องบาดเจ็บด้วยใช่ไหม
26:16ใช่ เพราะคนกับเสือมีหัวใจเดียวกัน
26:22ถ้าอย่างนั้น เราก็ไม่น่าหาตัวมันยากนะพี่
26:28แต่ตอนนี้ พี่สนใจผู้ชายเจ้าของกระสุนนั้นมากกว่า
26:33[เสียงดนตรี]
26:41ว่าไง นายมีอะไรที่พูดฉัน
26:46ฉันเคยได้ยินมาว่า เสืออาคมพวกนั้น มันยิงไม่เข้าไม่ใช่เหรอ
26:52ใช่ แต่กระสุนของฉันเป็นกระสุนพิเศษ
26:58กระสุนอะไรนะพ่อ ทำไมฉันไม่เคยเห็น
27:02เขาเรียกว่ากระสุนเงินสัตว์โลห่า หรือเรียกว่ากระสุนเงินเฉย ๆ ก็ได้
27:08เอาไว้ยิงพวกเสือสำหริง เสืออาคม
27:13จริงเหรอ ขอฉันสักนัดสองนัดสิ
27:17ไม่ได้ ของพวกนี้ทำยากจะตาย
27:22ต้องผสมแร่เงิน เน็ก และโลห่าอีกหลายชนิด
27:29และที่สำคัญ ต้องกำกับคธาไว้ด้วย
27:34กระสุนพิเศษ กระสุนแบบไหน
27:46เป็นกระสุนเงินสัตว์โลห่า ที่ทำมาจากแรกท่าเจ็ดชนิด และการปฏิกรรมคธา
27:54นายไปเอากระสุนแบบนั้นมาจากไหน
27:57ฉันได้มาจากใต้พานคนหนึ่ง แกช่วยชีวิตฉันไว้จากไอ้เสือบของนั้นแล้ว
28:02และแกก็ให้ตัวเองกระสุนเงินฉันมา
28:05แล้วตอนนี้ พานคนนั้นเขาอยู่ที่ไหน
28:10เขาตายไปแล้ว
28:15แล้วนายพอจะรู้ไหม ว่าพานคนนั้น ไปเอากระสุนมาจากไหน
28:22ไม่ ฉันไม่รู้
28:23หมดทุกล่าของนายแล้วใช่ไหม ฉันไปได้แล้ว
28:31ขอบใจมาก
28:36โอเค
28:37โอเค
28:40โอเค
28:43โอเค
28:45โอเค
28:47โอเค
28:49โอเค
28:51โอเค
28:53โอเค
28:55โอเค
28:57โอเค
28:59โอเค
29:01โอเค
29:04โอเค
29:05บุษบา
29:08นี่คุณ ฉันได้ยินมาว่ามีคนยิงเสืออาคมได้
29:18ข่าวไปไว้จริง ๆ นะคุณ
29:21แหมคุณ ข่าวน่าสนใจแบบนี้ ไฟไม่ให้ฟังยังไงอย่างนั้นเลย
29:25ข่าวเรื่องนี้ ทำให้ผมคิดถึงคุณทันทีเลย
29:29คิดถึงฉัน
29:31ใช่
29:34เพราะกระสุนที่ชายันยิงเสืออาคมน่ะ
29:36น่าจะเป็นแบบเดียวกับที่ผมกับคุณมี
29:40แล้วเขาบอกคุณหรือเปล่า ว่าเขาเอามาจากไหน
29:43เขาบอกว่า เอามาจากพานป่าคนหนึ่งที่เคยช่วยชีวิตเขาไว้
29:49แต่ว่าพานคนนั้นตายไปแล้ว
29:52แล้วเขาได้เล่าอะไรคุณฟังอีกไหม
29:55ไม่ได้เล่า
29:56งั้นไม่มีอะไรแล้ว ฉันกลับก่อนนะ
30:02เดี๋ยว
30:04อะไรอีกคุณ
30:09ทำไมคืนนั้น คุณถึงหนีออกจากโรงพยาบาล
30:13คุณ ฉันไม่ได้หลอก
30:18ฉันไม่ได้หลอก
30:20ฉันไม่ได้หลอก
30:23คุณ ฉันไม่ได้หนี ฉันก็แค่ไม่อยากนอนที่โรงพยาบาล
30:27ฉันกลัวผีน่ะ
30:29แต่คนที่โรงพยาบาลบอกคุณว่า ไม่มีใครเห็นคุณออกไปเลย
30:34หรือว่า คุณจะหลบหนีการสอบปากคำเรื่องเสือเงิน
30:41นี่คุณ ฉันไม่รู้จักเสือเงิน
30:47แน่ใจนะ
30:52แน่ใจ
30:53ฉันไปได้หรือยัง
30:55เดี๋ยว
30:56อะไรอีกคุณ ก็บอกแล้วไงว่าไม่รู้จักเสือเงิน
30:59อะไรคุณ
31:08ไม่คิดจะไปขอบคุณคนที่บริจากเลือดให้คุณเลยเหรอ
31:14ที่นี่ไหม
31:43อ้าว ผู้กล้อง
31:44สวัสดีครับ
31:46สวัสดีค่ะ
31:47แม่มีทุรายอะไรหรือเปล่า
31:53นี่บุษบาครับ
31:56ผมพาบุษบามาขอบคุณคุณองค์หน้าที่บริจากเลือดให้ครับ
32:00เธอนั่นเหรอที่เชื่อบุษบา
32:14ค่ะ
32:15บ้านอยู่ไหนเนี่ย
32:20บ้านอยู่ห่างจากตลาด 2-3 กิโลก่ะ
32:26เชิญข้างในเถอะผู้กล้อง
32:28ฉันมีธุระมาออกไปอันนอก
32:30ครับ
32:32สวัสดีค่ะ
32:34สวัสดีค่ะผู้กล้องกิดกล้อง
32:46สวัสดีครับ
32:48สวัสดีค่ะ
32:50สวัสดีครับ
32:53สวัสดีค่ะ
32:54คุณแม่คะ คุณแม่คะ
33:01อะไรจ๊ะ
33:03มีคนมาหาค่ะ
33:07ใคร
33:09สวัสดีค่ะ
33:15สวัสดีค่ะ
33:16เป็นยังไงบ้าง เติมหนมไหม
33:32ขอบคุณค่ะ
33:44อ่ะ บุษบา
33:46รอบแผลเป็นยังไงบ้างจ๊ะ
33:48ดีขึ้นมากแล้วค่ะ
33:50นี่ ไปเรียกเขาบุษบาเฉย ๆ ได้ยังไง
33:55ดูแล้วเนี่ย เขาน่าจะอายุมากกว่านุนะ
33:58ขอโทษนะจ๊ะ อายุเท่าไหร่
34:0226 ปีค่ะ
34:04เห็นไหม เขาโตกว่านุ ก็ต้องเรียกพี่ด้วยสิ
34:10ค่ะ
34:13พี่บุษบา
34:14จริง ๆ แล้วถ้าบุษบาไม่ได้เลือดของคุณองนาจนี่ ก็ยากเหมือนกันนะครับ
34:21หนูต้องขอบคุณคุณองนาจอีกครั้งนะครับ ที่เนตรบริจากเลือดให้หนู
34:30ไม่เป็นไรจ๊ะ ฉันยินดีช่วย
34:33แต่จะว่าไป มันก็แปลกนะครับ
34:39เพราะว่ากลุ่มเลือดเนี่ย ปกติเขาถ่ายท้อกกันได้เลย
34:42ปกติเขาถ่ายท้อกกันทางความถูกกรรม
34:44แล้วเลือด OR เนกธีฟเนี่ย ก็เป็นกลุ่มเลือดหายาก
34:47เป็นเอิญจริง ๆ เลยนะครับ ที่กลุ่มเลือดตรงกัน
34:52ผมก็เคยได้ยินเรื่องนี้มันเหมือนกัน
34:55หนูรบกวนเวลาคุณองนาจนานแล้ว ขอตัวกลับก่อนนะครับ
35:05สวัสดีครับ
35:07สวัสดีจ้ะ
35:08งั้นเดี๋ยวฉันไปส่ง
35:10ค่ะ
35:10โอ้ย
35:12ฉันเพิ่งเห็นนะเนี่ยว่า รายามันมีไฝสีเนทที่แทนเนี่ย
35:26พี่เนี่ย เห็นไม่ได้สักพักแล้วแหละ
35:29เอ๊ะ แต่ตอนเกิด ไม่มีเนี่ยพี่
35:33ไม่ใช่ไม่มี พี่ว่านะ เราสองคนอาจจะไม่ทำสังเกตก็ได้
35:39อืม
35:39คุณนาเจ็บมากไหมคะ
35:46วันหลังมาหาฉันอีกนะ
36:00ได้ค่ะ
36:05คุณนงนาติพักผ่อนเยอะนะคะ
36:07ไปส่งทีนี้
36:16ทางนี้ค่ะ
36:19ทางนี้ค่ะ
36:20เป็นยังไงบ้าง เติมหนมไหม
36:47เป็นยังไงบ้าง เติมหนมไหม
36:49บุษบา แล้วแผลเป็นยังไงบ้างจ๊ะ
36:59ดีขึ้นมากแล้วค่ะ
37:01นี่ ไปเรียกเขาบุษบาเฉย ๆ ได้ยังไง
37:05ดูแล้วเนี่ย เขาน่าจะอายุมากกว่านุนะ
37:10อุ๊ย มัน
37:11วันหลังมาหาฉันอีกนะ
37:18วันหลังมาหาฉันอีกนะ
37:19วันหลังมาหาฉันอีกนะ
37:21วันหลังมาหาฉันอีกนะ
37:22วันหลังมาหาฉันอีกนะ
37:24วันหลังมาหาฉันอีกนะ
37:26วันหลังมาหาฉันอีกนะ
37:28วันหลังมาหาฉันอีกนะ
37:30วันหลังมาหาฉันอีกนะ
37:32วันหลังมาหาฉันอีกนะ
38:00พุทธสปาจะใช้ลูกของเราไหม
38:02ฉันหวังนะพี่
38:06ว่าลูกของเรายังมีชีวิตอยู่
38:09ทำอย่างไร
38:23ฉันถึงจะรู้ว่า
38:27พุทธสปากับประยะ
38:30ใช่คนคนเดียวกันไหม
38:31อย่าบอกนะครับ
38:43ว่ายังคิดเรื่องพี่พุทธสปาอยู่อีก
38:45ลูกบอกแล้วไงค่ะว่าอย่าคิดมาก
38:49กลุ่มเลือดนี่ต่อให้เหมือนกัน
38:51ก็ไม่ได้แปลว่าต้องเกี่ยวกับกันซะน่อย
38:53วันนี้ฉันจะประชาคหน้าต่ำให้ได้
38:55หยุด
38:57นี่เจ้านักที่สำหรับ
39:22โอเค
39:23นั่นก็โหด
39:25เฮ้ย
39:30โอเค
39:32โอเค
39:33โอเค
39:34โอเค
39:36โอเค
39:38โอเค
39:40โอเค
39:42โอเค
39:44โอเค
39:45ก็ไม่ถอย
39:47จำไว้แค่จะสุดใจ
39:51ถึงอยากยินแค่ไหน
39:53จะเป็นหรือตาย
39:55ฉันยอมหนี
39:56เชื่อชีวิตมันนี้
39:59จะเจอสิ่งดีที่ปลายทาง
40:04โปรดติดตามตอนต่อไป