Bu Öpücüğü Hiç Yaşanmadı Farz Ediyoruz - Yabani 40. Bölüm
Yabani Her Cumartesi 20.00'de NOW'da!
Yaman tüm kardeşlerine kol kanat germiştir Neslihan’ın yokluğunda. Kırgınlıkları, yalnızlıkları, ne kadar acısı varsa hepsini rafa kaldırmıştır aslında. Annesine yeniden kavuştuğunda da kardeşlerini ona emanet edip kendi yolculuğuna çıkmaktır tek isteği. Üzerine düşen abilik, evlatlık görevini fazlasıyla yapmıştır çünkü ancak hayatının en büyük acısını yaşar. Bu defa gidecek, sığınacak hiçbir limanı yoktur. Eski Yaman’la vedalaşacağından habersizdir.
Neslihan ise çocuklarına ve Güven’e kavuşmuştur ancak bir şeyler saklıyorlardır kendisinden. Serhan’ın yeni kötülüklerinden habersizdir henüz. O tüm bunları öğrenmek için uğraşırken bir yandan da kaybettiği zamanları hızlıca telafi etmek istiyordur. Güven’le evlenip mutlu olmak tek hayalidir.
Alaz ve Asi cephesinde de ayrılık, kalp kırıklıkları ve en önemlisi de pişmanlıklar iki aşığı ayırmıştır. Alaz, Asi ile yeniden bir araya gelmek için her şeyi yapmaya hazırdır ancak önce Asi’yi bulmalıdır. Asi kendi hapishanesini yaratmıştır çoktan ve kimsenin onu kurtaramayacağını düşünüyordur.
Tüm bunların ortasında Yaman acı dolu yeni bir sırrın kapısını aralıyordur.
“Kimi kimden koruyorsunuz?” dedi Yabani. “Bizi sokaklardan mı, yoksa sokakları bizden mi?”
Henüz dört yaşındayken köklü bir aileden kaçırılıp sokaklara düşen Ali, tam on yedi sene sonra evine Yaman olarak döner. Bu hikâye, bu gencin “Yaman Ali” olarak kendini yeniden var etme mücadelesinin hikayesidir.
Oyuncular: Halit Özgür Sarı, Simay Barlas, Yurdaer Okur, Dolunay Soysert, Bertan Asllani, Tayanç Ayaydın, Sezer Arıçay, Rojbin Erden, Seray Özkan, İlayda Akdoğan, Güray Görkem
KÜNYE
Yapımcı: Fatih Aksoy & Mehmet Yiğit Alp
Yapım Şirketi: NTC Medya
Yönetmen: M.Çağatay Tosun
Hikaye/Senaryo: Hilal Yıldız
Genel Koordinatör: Emel Kurt
Uygulayıcı Yapımcı: Cenk Yengin
Müzik: Ender Gündüzlü
Tür: Dram
Yaman tüm kardeşlerine kol kanat germiştir Neslihan’ın yokluğunda. Kırgınlıkları, yalnızlıkları, ne kadar acısı varsa hepsini rafa kaldırmıştır aslında. Annesine yeniden kavuştuğunda da kardeşlerini ona emanet edip kendi yolculuğuna çıkmaktır tek isteği. Üzerine düşen abilik, evlatlık görevini fazlasıyla yapmıştır çünkü ancak hayatının en büyük acısını yaşar. Bu defa gidecek, sığınacak hiçbir limanı yoktur. Eski Yaman’la vedalaşacağından habersizdir.
Neslihan ise çocuklarına ve Güven’e kavuşmuştur ancak bir şeyler saklıyorlardır kendisinden. Serhan’ın yeni kötülüklerinden habersizdir henüz. O tüm bunları öğrenmek için uğraşırken bir yandan da kaybettiği zamanları hızlıca telafi etmek istiyordur. Güven’le evlenip mutlu olmak tek hayalidir.
Alaz ve Asi cephesinde de ayrılık, kalp kırıklıkları ve en önemlisi de pişmanlıklar iki aşığı ayırmıştır. Alaz, Asi ile yeniden bir araya gelmek için her şeyi yapmaya hazırdır ancak önce Asi’yi bulmalıdır. Asi kendi hapishanesini yaratmıştır çoktan ve kimsenin onu kurtaramayacağını düşünüyordur.
Tüm bunların ortasında Yaman acı dolu yeni bir sırrın kapısını aralıyordur.
“Kimi kimden koruyorsunuz?” dedi Yabani. “Bizi sokaklardan mı, yoksa sokakları bizden mi?”
Henüz dört yaşındayken köklü bir aileden kaçırılıp sokaklara düşen Ali, tam on yedi sene sonra evine Yaman olarak döner. Bu hikâye, bu gencin “Yaman Ali” olarak kendini yeniden var etme mücadelesinin hikayesidir.
Oyuncular: Halit Özgür Sarı, Simay Barlas, Yurdaer Okur, Dolunay Soysert, Bertan Asllani, Tayanç Ayaydın, Sezer Arıçay, Rojbin Erden, Seray Özkan, İlayda Akdoğan, Güray Görkem
KÜNYE
Yapımcı: Fatih Aksoy & Mehmet Yiğit Alp
Yapım Şirketi: NTC Medya
Yönetmen: M.Çağatay Tosun
Hikaye/Senaryo: Hilal Yıldız
Genel Koordinatör: Emel Kurt
Uygulayıcı Yapımcı: Cenk Yengin
Müzik: Ender Gündüzlü
Tür: Dram
Category
📺
TV ve DiziDöküm
00:00Asi, neden pavyonda çalıştığıyla alakalı bir şey anlattı mı sana?
00:06Yok, anlatmadı hiçbir şey.
00:09Babana da mı anlatmamış?
00:13Sadece onca zamandır orada olduğunu söylemiş.
00:19Hayır, ben tanıyorum Asi'yi.
00:21Bu dünyada hiçbir kuvvet Asi'yi öyle bir yerde çalıştıramaz.
00:27Beraber büyüdük biz.
00:31Mutlaka haklı bir gerekçesi vardır.
00:35Yani bence şu noktada hiçbir gerekçe onun orada çalışmasına haklı çıkarmaz.
00:45Bunca zaman aynı şehirde, biz burada, o pavyonda çalışmış.
00:54Hayır, beni arayabilirdi, Alaza arayabilirdi, Cesur arayabilirdi.
01:00Hepimizin kapısı ya, hepimizin.
01:02Sonuna kadar açık da ola.
01:05Canımızı veririz biz onun için.
01:07Hayat işte, insanı en olmadık yerinden vuruyor.
01:12Mecbur kalmıştır.
01:17Bazen ailenden birisinin hayatını kurtarmak için, bazen de o hayatı sonlandırmak için en olmadık şeyleri yaptırıyor insana.
01:31Sonlandırmak derken?
01:35Öyle işte, boşver.
01:41Delin.
01:46Annenle aranızdaki sorun ne?
01:51Abini sen öldürdün gibi bir şey söyledi de, mecazi anlamda yani değil mi?
01:56Yok, gayet de inanarak söyledi.
02:02Anneme göre abimin ölümüne sorumlusu benim.
02:13Nasıl yani, nasıl oldu ki abi?
02:17Trafik kazası, vurup kaçmışlar.
02:27Tabii öncesi de var.
02:38Ya sen nasıl benden böyle bir şey istersin? Ya kafayı mı yedin sen? Ben az daha yapamadım, az daha.
02:43Doktorları duydun, ufaklık.
02:45Artık hiçbir tedavi işe yaramıyormuş. Bütün vücudumu sarmış.
02:49Hayır.
02:51Ufaklık, ölüyorum.
02:54Kabullenin artık bunu, ölüyorum.
03:02Gel, bak.
03:08Hayır, sen kabullen ufaklık.
03:12Annem son ana kadar beni yaşatmak için her şeyi yapacak bir umut kalmadığı halde...
03:17Belki, belki bir umut vardır.
03:20Ama bir umut yok.
03:23Artık bir umut yok, sen de oradaydın.
03:27Bak, dünyanın en iyi doktorları konuşlarıma bakıp tek tek açıkladılar.
03:32Annem kabullenemiyor.
03:35Bir anne olarak onu hak veriyorum ama ben daha çok haklıyım.
03:39Çocukluğundan beri sen bana donör oldun.
03:41Senin sayende hayatta kaldım ben.
03:44Ama ikimiz de çok acı çektik. Yetmedi mi artık?
03:48Ben hayatımızın sonuna kadar acı çekmeye razıyım ama ben seni kaybedemem.
03:54Buraya kadarmış.
03:58Sayende çok bile yaşadım.
04:03Şimdi abine son görevini yapacaksın.
04:06Biliyorsun annen beni dinlemez.
04:09Ama sen artık donör olmak istemediğini söylersen o da mecburen bunu kabullenecek.
04:15Aslında ona en büyük iyiliği yapıyorsun.
04:18Boşuna umutlanıp sonradan düşmesini engelliyorsun.
04:22Ve hayatımızın sonuna kadar da benden nefret etmesini.
04:27Anlayacak.
04:28Şimdi değil belki ama anlayacak.
04:40Onu ikna edeceksin.
04:43Abine de ilk defa hayatında güzel bir yaşam hediye edeceksin.
04:48Bu yaşam bir gün bile olsa da bu yaşamın sonuna kadar...
04:52...seninle birlikte olmalı.
04:54Bir yaşam hediye edeceksin.
04:57Bu yaşam bir gün bile olsa ben bunu hak ediyorum ufaklık.
05:02Bunu benim için yapacaksın değil mi?
05:05Abin için bunu yapacaksın.
05:13Ben çok seviyorum ufaklık.
05:17Çok.
05:25Neyse boş ver sonra anlatırım.
05:29Peki.
05:33Yalnız bir şey diyeceğim.
05:36Seni anlatacakların çok birikti ha.
05:41Arkadayım.
05:43Ama eve geçmem lazım.
05:46Yine tadın kaçmasın.
05:49Kaçmaz desem yalan söylemiş olurum.
05:51Kaçabilir ama İskender amcam gel dedi.
05:55Gideceğim bir şansımı deneyeceğim yine.
05:59Ya barışıklığımızın kısa süreceğini biliyordum ama.
06:03Neyse.
06:05Yine görüşürüz.
06:07Valizlerimi toplar dönerim buraya yine.
06:10Ben bu halde motor kullandırmayayım sana.
06:13Bence ben bırakayım seni.
06:15Olur valla.
06:22Yalnız ben sana bir şey söyleyeyim mi?
06:25Ben bu ikisini tanıdığımdan beri...
06:27...bu kadar süre kavga etmediklerini görmedim.
06:32Hayatım.
06:41Yalnız ben sana bir şey söyleyeyim mi?
06:44Ben bu ikisini tanıdığımdan beri...
06:47...bu kadar süre kavga etmediklerini görmedim.
06:51Ha?
06:54Ben bu kadar süre kavga etmedim mi?
06:57Sen de şey yapan bir şey değilmiş.
07:00Ama gemilerin güzelliğini görmüyor musun?
07:04Çıkın bakayım.
07:07Hadi bakalım.
07:10Hadi bakalım.
07:13Hadi bakalım.
07:15O zaman bu taraftan geçelim.
07:18Gidelim.
07:21Derin.
07:25İyi misin?
07:28Korkuyorum.
07:34Neden korkuyorsun?
07:36Eve gitmekten.
07:41Annemin bana olan öfkesiyle yeniden yüzleşmekten korkuyorum.
07:51Son birkaç gündür ilk defa mutluydum.
08:06Bir Umut anne kızı oluruz gibi hissetmiştim.
08:13Annemin beni ilk defa sevdiğini hissetmiştim.
08:21Derin.
08:33Anneliğe dair bildiğim en önemli şey ne biliyor musun?
08:38Anneler ne yaşarlarsa yaşasınlar.
08:43Asla evlatlarından vazgeçmezler.
08:47Bak.
08:49Ben sizin ne yaşadığınızı bilmiyorum bile.
08:53Ama ne olduysa neyi veremediyse sana ya da sen neyi göremediysen.
09:05Annen içeride bir yerde hala seni çok seviyor.
09:18Ben de seni çok seviyorum.
09:21Ben de seni çok seviyorum.
09:25Ben de seni çok seviyorum.
09:28Ben de seni çok seviyorum.
09:31Ben de seni çok seviyorum.
09:35Ben de seni çok seviyorum.
09:38Ben de seni çok seviyorum.
09:42Ben de seni çok seviyorum.
09:45Ben de seni çok seviyorum.
09:48Yaman.
09:51Çok çok çok özür dilerim ben.
09:54Ya bütün bu kalsar benim dengemi bozdu.
09:57Öpmek istememişim yani ben seni.
09:59Ayrıca sen benim tipim bile değilsin.
10:03Sen de benim tipim değilsin ki zaten.
10:05Ben öyle doğam gereği tutamadım kendimi.
10:08Yani doğamız yani bu cümle ne kadar doğru bilmiyorum ama tutamadım işte kendimi yani.
10:18Tamam hiç yaşanmadı böyle bir şey unutuyoruz tamam mı?
10:22Karavanın önünde sen beni eve bırakmayı teklif ettin ondan sonrası yok.
10:25Boşluk orası.
10:27Kara Delikat Dağı.
10:28Evet Kara Delikat Dağı.
10:30Karavanın önünde konuşan iki arkadaştık biz.
10:33Sonra sen beni eve bırakmayı teklif ettin bu kadar.
10:36Tamam.
10:39Tamam sen nasıl diyorsan öyle.
10:44Hadi gidelim tamam.
10:46Kendi döngümüze geri dönelim.
10:48Evet dönelim.