A man with autistic disorder and a savant syndrome overcomes bias and discrimination by the society and becomes a paediatrician by utilizing his exceptional abilities that the disorder brings.
MandT Official are the most updated free viewing channels
We provide Asian TV series starting from the oldest, most popular and newest
Follow our channel to watch various tv series for free
#GoodDoctor2024 #GoodDoctor2024Thailand
#freewatchasiandrama #WatchAsia #ThailandRomance
MandT Official are the most updated free viewing channels
We provide Asian TV series starting from the oldest, most popular and newest
Follow our channel to watch various tv series for free
#GoodDoctor2024 #GoodDoctor2024Thailand
#freewatchasiandrama #WatchAsia #ThailandRomance
Category
📺
电视文字稿
00:00โปรดติดตามตอนต่อไป
00:30โปรดติดตามตอนต่อไป
01:00โปรดติดตามตอนต่อไป
01:30โปรดติดตามตอนต่อไป
02:00โปรดติดตามตอนต่อไป
02:05โปรดติดตามต่อไป
02:10โปรดติดตามต่อไป
02:15โปรดติดตามต่อไป
02:20โปรดติดตามต่อไป
02:25โปรดติดตามต่อไป
02:55ชอน
02:57ชอน
03:26ช่วงนี้ที่ทำงานเป็นยังไงบ้าง
03:31ก็ปกติเลยครับ
03:34แกเลือกแล้วใช่มั้ย
03:36ว่าแกจะเรียนต่อด้านไหน
03:39จริงๆผมสนใจพวกพลาสติกอยู่นะ
03:43ไม่ก็ยูโร่อ่ะ
03:45แต่ก็ดูไปก่อนอ่ะ
03:46เหลือก็ต้องปีหนึ่ง
03:49แล้วมีอาจารย์คนไหนเนี่ยมาทาตามแกหรือยัง
03:52ป๊า
03:53ผมเริ่มปีสามเลยนะ
03:56ก็พอปีสามแล้วไง
03:59แกถึงไม่ควรพลาสในเรื่องง่ายๆ
04:05ฉันไปหาไอ้เจ้าพลึกมาที่โรงพยาบาล
04:08ฉันก็ได้ยินข่าว
04:13เดี๋ยวนี้
04:15เขาไม่ได้เรียกหมอวิทย์
04:17เขาเรียกอะไรรู้มั้ย
04:19เขาเรียกหมอวิทย์
04:20เพราะอาจารย์หมอ
04:22ก็เพราะว่าพี่สาวกับพี่ชายแกเนี่ย
04:24เป็นอาจารย์หมอกันหมด
04:26ส่วนแกเนี่ย
04:28ฉันก็ไม่อยากกดดันอะไรแกมากน่ะหรอกนะ
04:31แกอยากเป็น
04:32ก็เป็น
04:33แต่ถ้าเป็นไม่ได้
04:36ก็ไม่เป็นไร
04:51ผมขอมัดฉากกินทีลาเต้ไม่หวานครับ
04:54ชาเขียวร้านเราเป็นสูตรสำเร็จของทางร้าน
04:56ใส่น้ำตาลมาแล้ว
04:57แต่ไม่หวานมากนะคะ
04:58รับไหมคะ
05:00เอาไม่หวานเลยครับ
05:01ต้องขอโทษด้วยค่ะ
05:02ทำไม่ได้
05:21งั้นผมขอชาเขียวร้านไม่ใส่น้ำตาล
05:24กับนมจืดอุ่นร้อนครับ
05:28ได้ค่ะ
05:30หมอกพรีมเอาลาเต้หวานพิเศษครับ
05:33แล้วก็
05:343 แก้วที่เหลือเหมือนเดิม
05:35เอาคระโดรคของชนลวมกินเหลือทิ้งได้เลยนะคะ
05:38ได้ค่ะน้องพรีม
05:40ขอบคุณครับหมอกพรีม
05:41ไม่เป็นไร
05:43ก็จะว่าเลี้ยงน้องใหม่
05:46ได้มั้ย
05:50เอ่อ มาเช้านี้เรียกได้ยินป่ะ
05:57ได้ยินครับ แต่เพราะผมกำลังจะไปทำงาน
06:00เอ้า ก็ถึงเรียกให้ไปด้วยกันไง
06:05แต่หมอพรีมรถเสียนี่ครับ
06:09ไม่รู้
06:11ผมเห็นหมอพรีมสตารถไม่ติด
06:15แล้วไม่คิดจะช่วยเลยเหรอ
06:17อืม ผมซ่อมรถไม่เป็นครับ
06:24ไม่ คือ...
06:26ไม่ได้แต่ให้ซ่อมแต่...
06:29น้ำใจอะไรอย่างนี้
06:32แบบถามนิดนึงหรือว่า...
06:39ช่วยมันเถอะ
06:48พวกอัจฉริยะนี่เขาต้องเล่นลูบิกทุกคนเลยไง
06:52หมอพรีมดูยูทูปก็เล่นได้ครับ
06:59ชาเขียวร้อน นมจืดอุ่นร้อน
07:02ลาเตะเย็นเพิ่มหวาน ได้แล้วค่ะ
07:04ขอบคุณค่ะ
07:06อันนี้ปัดค่ะ
07:17อืม...
07:29ชนาด
07:31ขอบคุณครับ
07:34หมอพรีมสั่งหวานพิเศษ ไม่กลัวอ้วนเป็นช้างน้ำเหรอครับ
07:38หมอพรีมไม่ขม แสดงว่ามุกนี้ไม่เวิร์ก
07:41ไว้ผมจะหามุกมาใหม่ครับ
07:43อ๋อ อันนี้คือเล่นมุกเหรอ
07:47อ๋อ...
07:51วันหลัง... วันหลังอย่าไปเล่นกับใครอย่างงี้นะ
07:55เพื่อความปลอดภัยของตัวเอง
08:01อืม...
08:02เพื่อความปลอดภัยของตัวเอง
08:03ได้
08:08ไปเร็ว
08:10อ้าว ไม่เอาอีกแก้วลงมา
08:20ฮัลโหลค่ะ เขาถึงโรงบาลแล้ว
08:23แล้วตัวเองมากี่โมงอ่ะ
08:26เย็นนี้ไปกินข้าวเย็นด้วยกันไหม
08:27ทุกคนสวัสดีครับ
08:29อืม... อะไรก็ได้เลย
08:33ของกาหลิวไหม หรือว่ายิ่งคนดี
08:36กาแฟมาแล้ว
08:39อื้อ ขอบคุณค่ะ
08:41ขอบคุณค่ะ
08:42ใช่ไหม คุณบอม ใช่ไหม คุณบอม
08:44เดี๋ยวมาหาซักที
08:45ไม่เป็นไร เลี้ยง
08:47อุ๊ย ใจดีจังเลย
08:49ตลาดหมุนเวียนครับ
08:50อุ๊ย ให้มาดูสิ
08:51ออกเหรอ
08:52อะไรน่ะ
08:55อุ๊ย มูมมี่ มึงแค่โดนสาวบันติด ไม่ต้องนอนไปเลย
08:58อ้าว
09:00อันไหน
09:01ไม่ถูกต้องครับ
09:04ห้ะ
09:05ของผมไม่มีเวนเข้าดูผลาตัดครับ
09:08เหรอ
09:10ตามกฎการเข้ารับ
09:11ของแพทประจำบ้านร่วมพยาบาลเชลรอมรัฐ
09:13ม.สัญญากรรมทุกคน
09:14ควรได้เข้าดูผลาตัดอย่างน้อย สัมดาละหนึ่งครั้งครับ
09:16โรงพยาบาลเชลิอมรัท
09:17หมอสัญญากรรมทุกคน
09:18ควรได้เข้าดูผลาตัดอย่างน้อยสัปดาห์ละหนึ่งครั้งครับ
09:22การเข้าโออาร์เป็นวิจัยยานของอาจารย์ประจำสาย
09:27แล้วคุณก็ยังไม่พร้อม
09:29สวัสดีค่ะ
09:32แค่ลาวออร์เฉย ๆ ยังทำได้ไม่ดีเลย
09:33ผลาตัดของใครได้ยังไง
09:35แต่ผมอยากผลาตัดครับ
09:36คิดว่าแค่อยากทำก็ทำได้เลยอย่างนั้นเหรอ
09:42DPbestrophotography
09:43ถ้าอย่างนั้นผมให้เด็ก 10 คนตัดเอง
09:45ที่เค้าอยากเป็นมรกร Mangel
09:48ไม่ได้ครับ
09:49เพราะเด็ก 10 ผ่วมคิดพาเอ widespreadแล้ว
09:52คุณก็ทำไม่ได้
09:55DPrecography
09:57ผมไม่ไว้ใจของคุณอื่น
09:58ให้คุณไปอยู่ในสถานที่ที่ต้องการผลาภาพช์สูงแบบนั้น
10:00ที่ที่ไม่ต้องการความผิดชอบอะไรเลย
10:01เข้าใจป่ะ
10:05อาจารย์ไม่ชอบผมเหรอครับ
10:07ใช่
10:08ผมไม่ชอบคุณ
10:10ที่อาจารย์ไม่ชอบผม
10:12เพราะว่าผมไม่เหมือนคนอื่นเหรอครับ
10:14ก็รู้ตัวดีนี่
10:21ควรพิจนาตัวเองได้แล้วนะ
10:23ว่าคุณไม่เหมาะกับการเป็นสรรยาแพทย์
10:31แล้วยืนทำอะไรกันอ่ะ
10:32ไม่มีหน้าที่อีกหรือไง
10:35ไม่มีค่ะ
11:005 4 3 2 1
11:04ใครนั้นเตรียมนี้แล้วกัน
11:06Preparation
11:09สมมติว่าเราเป็นอาจารย์
11:12ที่จะคอยฟังว่าชุนจะรีวิวเค้สยังไง
11:16แล้วก็สมมติเหมือนกันว่าถ้าเราเป็นคนไข้
11:19ที่จะมารอฟังอาการอัพเดต
11:22แล้วก็เนื้อทางการรับสา
11:23เราอยากรู้ว่าชุนจะพูดยังไง
11:25ลองดู
11:26คนไข้เพศชาอายุ 71 ปี
11:28ก่อนมาลงพยาบาล 2 ชั่วโมง
11:29มีอาการปวดจุกใต้ลิ้นปี
11:31ร่วมกับภาวะสีด
11:32วินิฉัยแรกรับเป็น
11:33Dyspepsia with Anemia
11:35แก้ขายอนิเมียแล้ว
11:36ด้วยการให้แพคเลสเซลล์ 1 ยูนิต
11:37และโปรตอนตามอินฮิบิตเตอร์
11:39หลังจากนั้นส่งอาคิวแอปโรแมนซีรีส์
11:41พบฟรีแอร์
11:43โอเค
11:45อ่า งั้น
11:46เอาแนวทางการรักษาอะไรก็ได้
11:48อันนี้เพิ่งเป็นแค่ช่วงแรกรับครับ
12:00คนไข้มีภาวะหายใจลำปาก
12:02อ๊อกแซท 90 ปี
12:03ก่อนมาลงพยาบาล 2 ชั่วโมง
12:04มีอาการปวดจุกใต้ลิ้นปี
12:06ร่วมกับภาวะสีด
12:07วินิฉัยแรกรับเป็น
12:08Dyspepsia with Anemia
12:10มีภาวะหายใจลำปาก
12:11อ๊อกแซท 94%
12:12บีพี 80 ครับ 64
12:14ทำการใส่ทิฟต์
12:15และให้ไอวีสตาร์ตนอย
12:16วินิฟินและทิฟทาโซ
12:17และทำการผ่าตัด
12:18เบอยวิธี
12:19Explorapyrotomy with Simple Suger
12:21with Omental Graft
12:23Post of Day 1
12:24Vital Sign
12:25มองไม่สเตบิล
12:26มีอาการสีด
12:27หิมโตคิด 27.1%
12:29เมื่อเช้ามีอาการหอบเหนื่อย
12:31ด้วยทำการRe-Intubation
12:32และOn Ventilator
12:36หลังจากPost of Day 10
12:37คนไข้ไม่มีอาการแซกซ้อนใดๆ
12:39สามารถรับฝีดอาหารได้ดี
12:42สามารถกลับบ้านได้ครับ
12:48พี่พีม เดี๋ยวนิมไปตรวจโซน้องกันนะ
12:51ถ้าอยู่ด้วยกันแบบนี้
12:52ผมไม่เสร็จอ่ะ
12:54ไปก่อนนะ
12:56นิม นิม
13:02ไงวิน
13:03อ้าว จ้างครับ
13:05ได้ข่าวว่าเมสากลับมาจากอังกฤษแล้วเหรอ
13:10ครับ
13:11เขากลับมาทำงานที่โรงพยาบาลบุรุษภาคินของที่บ้านนะครับ
13:15แล้วไง แล้วพ่อเขามาทักถามเราหรือยัง
13:18ผมได้ข่าวว่าเขาจะเปิดตัวโรงพยาบาลเดือนหน้าแล้วนะ
13:23ก็มีคุยๆบ้างครับ
13:25แต่ทางนั้นเขาอยากให้ผมย้ายไปประจำที่นู้นเลย
13:29ซึ่งผมยังไม่ค่อยแน่ใจ
13:32ก็เข้าใจนะ
13:33อยู่นี่มันก็เหนื่อยละ
13:35ทั้งรักษาคนไข้ ทั้งดูแรพครั้ง patents
13:39อยู่ในก็คงเหนื่อยไม่แพ้กันหรอครับอาจารย์
13:41ตรงที่ต้องทำงานกับที่บ้านเมสานี้ละ
13:45ก็แค่ๆเลือกนะ
13:47เอาที่ใจเรารัก
13:49เออ เย็นนี้
13:50เดียวเลือกงานแล้วกินข้าวด้วยกันมั้ย
13:58ก็จะรีบกลับบ้านเลย
14:01นี่ผมนึกไม่ออกเลยนะ
14:03ว่าถ้าที่นี่ไม่มีวีนแล้วจะเป็นยังไง
14:06แต่ที่แน่ ๆ พวกหมอเด็ก ๆ คงเหงาแยก
14:18อายุ เพศ อาการล่าสุดทั้งหนึ่งเข้าใจป่ะ
14:21Feb 5 น.2031 00.00
14:31เอาเข้านี้ก็พอ
14:33ไม่งั้นเราจะเสียเวลามากกับการรีวิวเคส
14:35เข้าใจป่ะ
14:37ต้องคิดทุติภอยเลย
14:40ยำนะ เอาอาการรักษาล่าสุด
14:42ครับ
14:43โอเค
14:44income international
14:46การรักษาร้าสุด
14:49เพศ อายุ อาการ การรักษาล่าสุด
14:54นี่มันคุยกับใคร
15:00เดนต์ ENT ครับ
15:02อ๋อ เหรอ
15:06เรารู้ได้ไง
15:08ไม่เหนื่อย ไม่มีเหนือ ไม่รีบ
15:13พนักที่ใกล้ที่สุดคือ พนักหู คอ จมูก
15:16แล้วต้องปลายชื่อครับ
15:19เลยค่อนข้างเครียดคนเดียว
15:21ไอ้ขนาดนี้เห็นได้ไง
15:23ค่าสายตาผมปกติครับ
15:26เดี๋ยวไปกันนะครับ
15:28บ๊าย บาย
15:33เฮ้อวิน มานี่
15:35ยิ้มกว้างอะไรขนาดนั้น
15:38แฟนเหรอ
15:42มีแฟนตอนไหนไม่เห็นเล่าให้ฟังเลย
15:45ก็เพื่อนควบกันเองเจ๊
15:47เจอกันผ่านแอปป่ะ
15:49แป๊บนึงนะ
15:50นี่ไปว้ายเจ้าสำนักไหนมาถึงได้สงดีขนาดนี้
15:53- หล่อใช่ไหม? ใช่ได้เลย
15:56โรชเวิร์กเหรอ
15:58แบบหมายถึงว่ามีแฟนในที่ทำงานเดียวกัน
16:03ดีนะจะได้เจอกันบ่อยๆไง
16:08ก็โอเคมั้ง
16:09ว่าไง ทำงานที่เดียวกันดีไหม เป็นแฟนกัน
16:1377% ของคนที่ทำงานที่เดียวกัน มักเลิกกันในหนึ่งปีครับ
16:21ถ้าหมอมุมมิมชอบแบบ คบกันแบบไม่ยั่งยืน ผมว่าดีครับ
16:28นี่นายเคยมีแฟนเหรอไง ถึงได้พูดไม่สักช้ากันเนี่ย
16:32ไม่เคยครับ
16:33มิมเต็มเย็น
16:34เต็มเย็น
16:36เต็มเย็น
16:38อย่าไปคือซาเลย ชนเขาก็พูดเล่นแหละ
16:42นี่เมื่อเช่นกันเลยนะเจ๊
16:43ครับ ไม่มีไรหรอก
16:46คือวันเหลือมัน มีอะไรไม่ต้องพูดโดนเรื่องก็ได้
16:51แต่ว่ามันเป็นการสมบูติของประชาคกรหมู่มากครับ
16:56คือมันมีแสนบาง ๆ นี่ ระหว่างอันที่เราพูดออกไปในเชิงฐิศดี
17:02ในเชิงธิษฎีกับในเชิงปฏิบัติ
17:04แล้วมันก็มีเรื่องโอมโชนัลเข้ามาเกี่ยวด้วย
17:07แล้วบางที...
17:11มันก็เลยเป็นเหตุผล ที่มันไม่สามารถพูดในทุกเรื่อง
17:15- เอ่อ... หา? เฮ่ย? เฮ่ย?
17:18นี่มันโรงงานแถวบ้านอาจารย์อาจารย์วินส์นี่
17:21- อ้าว นายโกะเหรอ? อืม
17:28มีครับ แมนเฟอร์บางทีมาดูเหตุการณ์และท่องรายงาน
17:30ให้การคุ้นหาผู้ภาพการเจราจร บนถนนกิ่งแก้ว
17:33รถติดยาวเหยียดทั้งขาเข้าและขาอองค์
17:35มันถูกขึ้นมา อาจจะตอบมีนัดตรวจในวันนี้
17:38หรือจะมาตรวจโควิด ให้งดการเดินทางมาโรงพยาบาลเป็นการทุกข้าว
17:42มันมีมาเรื่อย ๆ ครับ
17:46โอเคครับ ผอ. ได้ครับ
17:48ผอ. มีกำสั่งประกาศให้ใช้แผนแมสเกอร์โชตี้นะ
17:50ทุกคนไปรายงานตัวตามหน้าที่ได้เลย ไป
17:52อาจารย์คะ มีคนไข้ถูกสอดทัพติดอยู่ในที่เกินเหตุขา
17:54เอาออกมาไม่ได้ ต้องถึงแพทย์เข้าในพื้นที่เพิ่มค่ะ
17:58เด็นอีอาไม่น่าพอ
18:00โอเค เดี๋ยวผมส่งเด็นสันไป
18:01นี่ แสนบายอยู่ที่ 0 นะ
18:03นี่ ขึ้นแอมแสเป็นที่ 4 เลย
18:04- อ้าว ทุกคนมา ลุย! ครับ ค่ะ ค่ะ ค่ะ ค่ะ
18:10ครับ ขอให้ผมหน่อยก่าน
18:12อย่าแก้นนะ
18:16ทุกคนค่ะ ทุกคนค่ะ
18:21ทุกคนค่ะ รู้สึกกลัวดีไหมครับ
18:22สวัสดีครับ เป็นยังไงบ้างครับ ผมเป็นหมอนะ
18:26หมอโชน
18:29หมอโชนครับ
18:30หมอโชนครับ
18:31หมออยู่ที่จุดไหนครับ
18:34- สีเหลือครับ สีเหลือ เดี๋ยวนี้เลยค่ะ
18:52ขอยาชาด้วยครับ
19:22กระเบิด
19:39โอเค ฝ่าพุข้างมาได้แล้วครับ
19:46พะป้อน
19:48พะพีม
19:49นี่มาร้อนเชื้อทันบัดแห่งข้างในใช่ไหม
19:50ครับ
19:51- เดี๋ยวต้องรอเจ้าให้พี่เข้าไปในความปลอดภัยก่อนนะ โอเค รอเจ้าจะเข้าไปที่นี่เหรอ
19:56- ไม่ใช่สิ มาถึงนี่แล้ว แต่อยากว่ามีคนบัดเจ็บเยอะด้วย
20:17- เป็นไงบ้างครับ โอเค ให้น้องเข้าไปเลยป่ะ
20:21- ขอบคุณครับ
20:29- ครับ คุณหมอครับ พอดีใช้เวลาและการควบคุมพรุ่งน้ำไปหน่อยให้คนไทยครับ
20:33- โอเค
20:51- สวัสดีครับ
20:53- ขอบคุณครับ
20:59- น่าจะเป็นตัวสบอทหล้างร่วมไวรัสควรครับ
21:02- กระดุกเชื่อนการครับ
21:04- แบบนี้น่าจะมีกระดุกเสยงสตุขนาดร่วมไวรัสขายศกลาง
21:08- นิค
21:12- นิค พร้อมเลือดคุมโอลโรนิเคเตอร์มาเร็วๆนะ
21:16- ครับอาจารย์
21:21อาจารย์มีที่หลอก
21:22ผู้ชายดีเลย
21:31- โอ๊ย! โอ๊ย! อีฟัน!
21:35ไม่เป็นไร เพื่อนให้ก่อน
21:52แม่นมา
21:58บอคครับ เหลือบ้านแล้วครับ
22:00- มาเลย นี่ครับ เนี่ยเองแหล่ะ
22:03ไป ข้าวแห้ง
22:07อืม
22:13อยากินไงบ้าง
22:19ไม่ได้กลับมาเลย
22:21โอเค กลับมาแล้วค่ะ
22:23- ก็ 261 ค่ะ โอเค เปรียบรูปด้วยเลยครับ ครับ
22:51โปรดติดตามตอนต่อไป
23:21ค่ะ เด็กน้อยน้าย ติดอยู่ในวิฟต์นาน
23:23พอมาถึงหมวงพยาบาลก็สลบไปค่ะ
23:25ตอนนี้สัญญาณชีพเบิงต้นยังปกติดีอยู่ค่ะ
23:27ไม่พบบาทแผนไพร่นอกค่ะ
23:29คนแค้กรับ ได้ยินหมอไหมครับ
23:33โอเค ปกติดี
23:35เดี๋ยวรอดูอาการอีกสักครู่
23:37ตอนนี้ให้เป็นสีเขียวก่อนนะครับ
23:39ได้ค่ะคุณหมอ
23:41เมื่อกี้เต็มไม่เช็ดนะ
23:47ตอนนี้ไม่ใช่เวน อาจารย์เสียหน่อย
23:51ไม่เข้าไปก็ไม่เจ็บแล้วเนี่ย
23:55เขาผ่านมาแถวนี้พอดี
23:57จะไม่ให้เขาไปช่วยก็ยังไงอยู่นะ
24:01เห็นว่าจอ 200 บาทก็บอกว่าต้องเร่งเที่ยวทางในรถด้วย
24:03เดี๋ยวคิดว่าพวกเธอน่าจะมาช้า
24:05เอาจริงป่ะ
24:07เมื่อกี้พิมค์คิดเลยนะ
24:09เพราะถ้าหน่วยกูพายเขามาบอก ถึงสถานที่ช้ากว่านี้อีกนิดเดียวนี่
24:12อาจารย์ที่วิ่งก็เข้าไปหาคนไข่ก่อนหรอกมั้ง
24:15จะบ้าหรือไง ผมจะทำแบบนั้นทำไม
24:17ผมไม่ใช่เด็กนั่นสักหน่อย
24:19ใคร
24:25อ๋อ...
24:27โชว์นั่นเหรอ
24:31ไม่มีอะไรหรอก
24:32ทีมคิดว่าเขาแค่ทำไปตามสัญภาษณ์ธรรยาน
24:35มีสัญภาษณ์ธรรยานในการช่วยเหลือคนมันก็ดีนะ
24:38แต่ก็ต้องมีการยับยังชั่งใจด้วย
24:40ไม่อย่างนั้นก็ต้องพาคนอื่นเตือนร้อนอันร้ายอีก
24:43ค่ะ
24:46เท่สุดๆ
24:47อาจารย์ใครก็ไม่รู้
24:50ไป
25:06ป้ายเขียว
25:08ทำไมป้ายเขียว
25:13ออกซิเจน
25:16ออกซิเจน
25:19ค่าออกซิเจนเท่าไหร่ครับ
25:20เอ่อ...เลือดสิบนาทีก่อน วัดได้ร้อยครับหมอ
25:23ค่าเลือด
25:25คาบอกซิฮีโมงโกบิน
25:26ต้องสวดเลือดครับ
25:35เฮ้ย
25:48ไม่ปกติ
25:54หมอค่ะ ค่าคาบอลมอนออกซายในเลือดสุดก็ปกติมากเลยค่ะ
26:01คาบอลมอนออกซายพลอยซันิ่ง
26:03ต้องเอาออกซิเจนเข้า
26:05เดี๋ยวนี้ครับ
26:06เอ่อ...เดี๋ยวค่ะหมอ
26:07พี่ว่ารอถามประหวัจจากหมอที่รับเทสตอนนี้ไหมคะ
26:14ครับ
26:22หมอปลืมครับ
26:26คนไข้มีค่าคาบอกซิฮีโมงโกบินในเลือดสูงมาก
26:28ต้องทำการเพิ่มออกซิเจนเข้าร่างกายใน 3 ชั่วโมง
26:31ไม่อย่างนั้นคนไข้จะเสียชีวิต
26:32ต้องเอาเข้าเครื่องไฮเบอร์บอลิกแชมเบอร์เดี๋ยวนี้
26:35ได้ไหมครับ
26:39พยาบาลที่ ER บอกว่า
26:40หมอปลืมเป็นคนรับเครื่องนี้
26:42ผมต้องขออนุญาตหมอปลืมก่อน
26:44เพราะหมอพรีมบอกว่า
26:46พวกเราเป็นทีมเดียวกัน
26:48คนไข้มีข้อห้ามในการเข้าเครื่องไหมครับ
26:57ไม่มีนะ
26:58เชดแอ็กซิเซอร์เลย์ปกติดี
27:00รีบหาเขาเลย
27:03โชนเดี๋ยว
27:05ครับ
27:08ไม่มีไร
27:09รีบพาไปเลย
27:18ไฮเบอร์บอลิกเครื่องความดัน
27:20คนไข้ซึมมาก
27:21ไม่ให้ความร่วมมือ
27:22เคลียร์หูตัวเองไม่ได้
27:29ต้องจอก
27:31ต้องจอก
27:32รอแปบนึงครับ
27:34หมอครับ
27:43แฟนหมอมุมมิมครับ
27:44แฟนหมอมุมมิมครับ
27:47ผมนายแพทย์โชนเจดมีชัย
27:48เป็นเด็นสัญญากรรม
27:50ผมต้องการความช่วยเหลือครับ
27:55คนไข้มีอังการคาบอล์บอลล์นออกไซน์
27:57ต้องให้ร่างกายได้รับออกซิเจน
27:59ใน περιริมานที่สูง
28:00ในแรงดันบริกาศที่มากกว่าพอกติด
28:02ต้องเข้าเคลื่องใฮพิบาริตครับ
28:05เรา คุณหมอหน้าร่อน Komal
28:07นี่ใคร
28:08มหอ I.NT ครับ
28:09คนไข้ไม่สามารถเคลียร์หัวเองได้
28:11จึงต้องทำการจอกไส่ท่อระบาย
28:13ไมริงโการ์โตมี่ครับ
28:16อัยเป็นไอะ습니다
28:18จัดการอะไรหมอ
28:19ครับอาจารย์
28:21คุณรู้ได้ยังไง ว่าคนไข้ ต้องจอแก้วหู่ก่อน
28:24คนไข้ไม่สามารท์เกียจความดันหูเองได้
28:26ถ้าไม่จอ อาจทำให้แก้วหูแตกได้ครับ
28:32ความรู้พริฐฐานนั่นอย่างที่อาจารย์ประพาดว่านะ
28:36และนี่...สักประวัติคนไข้เรียบโรยแล้วหนอ
28:39เอ่อ... highways
28:41งั้นก็
28:41เซ็นนี่
28:43หนังสือยืนยันรับรอง
28:45โดยหมอที่เป็นคนรับคนไข้เข้ามา
28:48- แต่ว่าผม... อ้าว ไม่เซ็นหรือไง
28:51จะไม่รักษาคนไข้แล้วเหรอ
29:02เรียบร้อยครับอาจารย์
29:12ก็เท่านั้นแหละ
29:14อ้าว เดี๋ยวเปลี่ยนเซ็ตไอวีเป็นเซ็ตสำหรับใช้ในแชมเบอร์นะ
29:17ต่ออินฟิวชั่นปลำเลย
29:23- พี่แอม ไปไหนมาคะ
29:24- อ๋อ พี่ไปช่วยหมอชวนพาคนไข้เตียงซีที่ชื่อเคดอะ
29:27- ไปห้องเครื่องไฮเบอร์มา
29:29- ไฮเบอร์เบอริก
29:30- คนไข้เตียงนี้นะคะ
29:41เธอรู้อะไรหรือไม่
29:51คุณชอบดูอะไรแบบนี้
29:57ในห้องประชุมเห็นคุณบอกว่าคุณอยากเป็นหมอผ่าตัด
30:01เพราะว่าอยากช่วยเหลือคนไข้
30:03ถ้าสมมุติว่าคุณได้เป็นหมอผ่าตัดจริง ๆ
30:06คุณจะทำอะไรเป็นอย่างแรก
30:08มีคุณคุณตำนานสินะคะ
30:10งั้นคิดว่าภาดตัดคืฉันนั้น
30:12พอสิ ค่ะ
30:14ไม่ใช่หรอก
30:16ก็อบราชา
30:18ไม่ต้องใจเย็นใคร
30:20ได้สิ
30:22นั้นเธอหนีเลย
30:24อาจารย์
30:26นั้นก็ตามท่านกล่อง
30:28ตามเธอไป
30:30เอาใจให้หน่อย
30:32ไม่ใช่แบบนั้น
30:34ไม่ใช่หรอก
30:36ใน 6 เดือนที่คุณทำพลาด
30:38แล้วไม่ได้เป็นหมอผาดตัด
30:40คุณจะทำยังไงต่อ
30:42พยายามใหม่ครับ
30:44ผมต้องเป็นหมอผาดตัดให้ได้
30:48คุณกำลังทำอะไรเกินตัวไปหรือเปล่า
30:50บางทีมันอาจจะมีอะไรบางอย่าง
30:52ที่คุณทำได้ดีกว่าการเป็นหมอผาดตัดนะ
30:58ไอ้โชน
31:00ไอ้โชน
31:02อย่าเข้ alarming
31:14เป็นอะไรบ้าว
31:16ไม่เกินตัวครับ
31:18ผมวิคก้อแล้วว่ากลายเป็นหมอผาดตัดของผม
31:20ไม่เพิ่งความพยายามครับ
31:22Quadrand
31:24ไม่ใช่คุณสำหรับมอที่ดี
31:28แล้วคุณสำหรับสมบติ assets ของหมอด yere
31:30คืออะไรเหรอครับ
31:46คนไข้ตอบสนองต่อออกซิเจนในแชมเบอร์แล้วครับ
31:50ค่าคาบอลลดลงแล้ว
31:52คนไข้ลืมตาแล้วครับ
31:54ค่าคาบอลลดลงแล้วครับ
32:00เปิ้มเป็นไรหรือเปล่าเนี่ย
32:06เปล่าพี่
32:08ผมไม่คิดอะไรไปเรื่อย
32:14หมอค์เปิ้มค่ะ
32:16หมอโชนพาคนไข้ที่สุดเขตเข้าห้องไพเบอร์แบริกไปแล้วค่ะ
32:18แต่ว่าคนไข้เค้ามีอาการ
32:20อาการอะไร
32:22แล้วโชนได้ถามแกมั้ยว่าคนไข้เข้าไปได้หรือเปล่า
32:24เออ
32:26ยังนะพี่
32:28รออถามประวัติจักรหมอที่พระบทเคสности
32:30หมอข้ายค่ะ
32:32คนไข้มีข้อห้ามในการเข้าเข้า tum
32:34แล้วคนไข้มีข้อจำการณ์อะไรบ้าง
32:36ไม่มีนะ
32:38รีบพาเค้าเลย
32:40คนไข้มีอาการ
32:42convert
32:44แล้วถ้าคนไข้ฟื้นขึ้นมาตอนนี้ และรู้ว่าตัวเองอยู่ในตูมันอันตรายนะเว้ย
32:51คนอยู่ไหนเนี่ย ไหน
32:54เฮ้ย
32:57อาจารย์ครับ คนไข้กลัวที่แคบครับ
33:00อะไรกัน นี่คุณไม่ได้ซักประวัติมาเหรอ ถึงไม่รู้ว่าเขากลัวที่แคบ
33:04ต้องออกเดี๋ยวนี้เลยครับ
33:05ไม่ได้ครับ ถ้าเอาคนไข้ออกจากแชมเบอร์ตอนนี้ ปลอดอาจฉีกได้ครับ
33:10ตอนนี้คนไข้กำลังแพนิค อาจจะกลั่นให้ใจได้ ถ้าเราลดความดันเฉียบปั้น ปลอดฉีกแน่
33:15ต้องทำให้สงบก่อน ไปตามหมอดมยามาเร็ว
33:21ท่านผู้ชมด้วย ๆ เอาของไป
33:27ไอ้ชอท ๆ
33:31พ่ออย่าง
33:32แกมีสิ่งอะไรมาสั่ง
33:33- ข้าเป็นพ่อแกด้วย! แกเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย!
33:35- ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย!
33:37- ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย!
33:39- ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย!
33:41- ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย!
33:43- ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย!
33:45- ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย!
33:47- ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแกด้วย! ข้าเป็นพ่อแก
34:18รับเลขตามหอดนะครับ
34:20ช้าๆนะครับ
34:221
34:242
34:263
34:284
34:305
34:32สีฟ้าครับ
34:36นึกถึงสีฟ้า
34:39เห็นสีฟ้าแล้วน้องเคส รู้สึกถึงอะไรบ้างครับ
34:48น้องเคส รู้สึกถึงอะไรบ้างครับ
34:51น้องเคส รู้สึกถึงอะไรบ้างครับ
34:53น้องเคส รู้สึกถึงอะไรบ้างครับ
34:55น้องเคส รู้สึกถึงอะไรบ้างครับ
34:57น้องเคส รู้สึกถึงอะไรบ้างครับ
34:59น้องเคส รู้สึกถึงอะไรบ้างครับ
35:01น้องเคส รู้สึกถึงอะไรบ้างครับ
35:03น้องเคส รู้สึกถึงอะไรบ้างครับ
35:05น้องเคส รู้สึกถึงอะไรบ้างครับ
35:06นกงุหน告
35:17อย่างนี้ผมยอมหลังมายย้ายนะพี่
35:20นี่มันครังที่สองแล้วนะ
35:22มีหลังที่ไหน
35:23ไม่ทัดประวัติคนครัยนี้ดีก่อน
35:26ว่าเขามีค่อห้ามในการรักษาอะไรบ้าง
35:29ผมถามหมอปลึมและครับ
35:31หมอปลึม บอกว่าไม่เป็นไร
35:33ให้ส่งคนครัยได้เลย
35:34ผมต้องเชื่อหมอปลืม
35:36เพราะเราทำงานกันเป็นทีมครับ
35:38ยังจะไปโทษคนอื่นอีกเหรอ
35:40อ้าว พี่ ดูเองละกันเนี่ย
35:43ไลเซนท์ในเอกสารยืนยันประวัติคนไข้นี่
35:45ไลเซนท์ใคร ไม่ใช่ไลเซนเธอเหรอ
35:47งานนี้เด็กใหม่ไม่รอดแน่เลยอ่ะ
35:49อืม เออ
35:52เฮ้ย ปลืม ช่วยดูเตี๋ยงนี้หน่อย
35:53ครับพี่
35:56อ่ะๆๆ ปลืมใจเย็นๆ
36:00พ่อจะมีคำอธิบายอะไรเพิ่มเติมไหมชน
36:03ผมถามหมอปลืมแล้วครับ
36:08ก็ไม่รู้นะ ตอนนี้ผลจากคณะกรรมการจะเป็นยังไง
36:12ก็หวังว่าพ่อจะเข้าใจ
36:19ฮัลโหล
36:21ฮัลโหล
36:24ประชุมพรุ่งนี้เลยเหรอครับ
36:28อะไรนะ อาชวินเป็นคนบอกเหรอ
36:34ได้ครับ
36:35ได้ครับ
37:06โอ้ย
37:23เฮ้ยอย่าบินนะ
37:26เยี่ยมเยี่ยมด้วยครับ เยี่ยมเยี่ยมด้วยครับ
37:29ชน ชน ชน
37:33ครับ
37:34ชนมมานอย
37:38มีอะไรครับ
37:40กลัวมะลังศาสตร์ป่ะ
37:43โอเค ไปกัน
37:48ข้างในครับ
37:49ระวังมันบิน
38:05บ๊ายบาย
38:07เก่งมาก
38:11ขอบคุณครับ
38:18น่ารักไหม
38:21เมื่อก่อนตอนเด็กๆ
38:24ชอบเลี้ยงปลาหังนกยุ่ง
38:26แล้วก็เมื่อก่อนอยู่บ้านสวนไง
38:28เราจะเลี้ยงปลา เลี้ยงนก มีไก่ด้วย
38:31ก็มีหมาเต็มไปหมดเลย
38:34ก็เลยนั่นแหละ
38:35ลองเลี้ยงดู อันนี้มันน่ารัก
38:44อาจารย์นาชวินดิครับ
38:49โอ้โห นานมากรูปนี้
38:57หมอพี่มาอยู่เท่าอาจารย์นาชวินเลยเหรอครับ
38:59ครับ
39:03ฉันหน้าแก่ขนาดนั้นเลย
39:07นี่ฉันเพิ่งอยู่ปีหนึ่งเอง
39:09เห็นไหม
39:11เฟรชี่ ใส ๆ ทุกสุด
39:15ครับ
39:17โอ้โห
39:29สวัสดีครับ พี่ชื่อวินครับ เป็นเด็นต์ปีสี่
39:33สวัสดีครับ
39:34พี่ครับ
39:36อย่างที่อาจารย์ไพทูนเค้าบอกมานะฮะ
39:38ให้พี่มาแชร์ประสบการณ์เรื่องที่ว่า
39:42ทำไมถึงอยากเป็นหมอ
39:45เป็นคำถามที่เบสิกมากเลยเนอะ
39:47แต่พี่ว่า
39:48เขามีเหตุผลนะที่ทำไมถึงถาม
39:50คำถามนี้ทุก ๆ ปี
39:53อย่างบางคนก็
39:56อาจจะบอกกับตัวเองว่าที่อยากเป็นหมอเพราะว่า
39:58ที่บ้านเป็นหมอ
40:00พ่อแม่เป็นหมอใช่ไหม
40:02บางคนอาจจะบอกว่า
40:04เป็นเพราะว่าเป็นอาชีพที่
40:06มีเกียรติ
40:08คนนับถือ
40:10ได้ตังค์เยอะใช่ไหม
40:14ตอนเรียนพี่บางวันพี่นั่งแท็กซิมากัน Industry
40:16แต่ทุกวันนี้ขึ้นรถเมฆตลอดเลย
40:18ไม่เห็นรวยขึ้นเลย
40:20ก็มีแหละแต่ความคิด
40:22แต่ว่าสำหรับพี่
40:24สำหรับพี่พี่คิดว่าคำตอบพี่มันง่ายกว่านั้น
40:26และพี่คิดว่ามันเป็นคำตอบ
40:28ที่หลาย ๆ คนในที่นี้ คง
40:30ก็คงน่าจะคิดเหมือนกันกับพี่เหมือนกัน
40:34ถ้าเกิดพี่ถามน้องๆนะว่า
40:37ทำไมน้องๆ
40:39ถึงอยากมาเป็นหมอ
40:43- ช่วยชีวิตคนค่ะ
40:44ใช่ป่ะ อยากช่วยชีวิตคน
40:47มันเหมือน
40:49มันเหมือนเป็นเรื่องที่ง่ายนะ
40:50แต่เชื่อป่ะเพราะเวลามันผ่านไปเรื่อยๆนี่
40:54เราก็อาจจะลืมมันได้
40:57เพราะงั้นพี่คิดว่าใจความสำคัญ
40:59คือเราจะทำยังไง
41:01ให้เราไม่ลืมคำตอบของคำถามนี้
41:06ไปตลอดชีวิตของกายเป็นหมอของเรา
41:26ค่ะ
41:36พี่ลืมป่ะ
41:37ครับ
41:39ขอบคุณครับ
41:40พี่คะ
41:41ครับผม
41:42คือ
41:44เราต้องทำยังไงถึงจะ
41:47ไม่ลืมคำตอบนั้นเหรอคะ
41:52อืม
41:54ไม่ลืมหรอก
41:56ถึงเวลาที่น้องได้รักษาคนไข้จริงๆ
41:59น้องก็น่าจะเข้าใจเอง
42:03โอเค
42:05อืม
42:06อย่างนี้
42:09คนไข้ที่พี่รักษาหายเขาให้มา
42:14อ่ะ พี่ให้
42:16เดี๋ยวเองดีนะ
42:17อืม
42:22จะได้จำที่เราคุยกันได้
42:27ฮัลโหล
42:28ค่ะ ค่ะ
42:29ไปแล้วค่ะ
42:57เอ่อ แล้ว...
42:59เรื่องคนไข้วันนี้
43:01ไม่ได้ปรุษาทีมอีกแล้วเหรอ
43:06เปล่าครับ
43:07ผมทำตามที่หมอพรีมบอกแล้ว
43:09แต่ก็ยังผิดอยู่ดี
43:13อืม
43:14งั้นผมกลับห้องก่อนนะครับ
43:17เอ่อ ขอบคุณนะ
43:18พี่มาช่วย
43:19เป็นอะไรหรือเปล่าวะ
43:21เปล่าพี่
43:23แค่เหนื่อยเฉย
43:38ไม่เป็นไร
43:39ยังไม่รู้สึกอะไร
43:40ก็เป็นไร
43:42ไม่เป็นไร
43:43เดี๋ยวเราจะไปดูน่ะ
43:44แบบเท่านี้
43:45ไปดูนะ
43:47พี่
43:49เออพี่
43:51ถามอะไรหน่อยดิ
43:53ว่า
43:54มีอาจารย์มาทาบถามให้เป็นอาจารย์หมอที่นี่ยัง
43:57ยังนะ
43:59แล้วฉันก็ไม่อยากเป็นด้วย
44:02เป็นอาจารย์มันเหนื่อยนะเว้ย
44:09ผมอะ
44:10โคตรอยากเป็นอาจารย์หมอมากเลยนะพี่
44:15พ่อแม่ผม
44:16พี่ผม
44:18เป็นอาจารย์หมออมรถบ้านเลย
44:23ถ้าบางที
44:24ผมต่างจากคนอื่นในครอบครัว
44:29พ่อกับแม่จะภูมิใจในตัวผมอยู่ไหม
44:37ภูมิใจอยู่ดิวะ
44:41นี่แกสอบติดมาได้เนี่ย
44:43เขาก็ต้องรู้แล้วว่าแกเหนื่อยแค่ไหน
44:49หรือเขาอาจจะรู้อยู่แล้วว่าผมไม่เท่านั่นน่ะ
44:52แล้วไม่ได้ค่าตวังอะไร
44:56เปิล
44:58เป้าหมาย
45:05มันไม่ใช่ว่าแกต้องทำให้ได้บartoนี้
45:07และนี่แกยังไม่สารมิสิบแหละ
45:09มันมีความเครียดอย่างเยอะที่แกต้องเจอ
45:11มันมีความเครียดยังเยอะที่แกต้องเจอ
45:16คนเรามันหวังได้นะเว้ย
45:19แต่อย่าทำอะไรให้ตัวเองต้องมานั่งเสียใจที่หลังนะ
45:31ครับพี่เอม
45:32ผมคงต้องจะออกไปครับ
45:35สู้
45:42ภื่ธิกรรมที่ผ่านมานี่
45:44ม.โฉนพาคนไข็ทอง ไปเซียงอันตรายเกือบถึงชีวิตมาแล้ว
45:46ถึงสองครั้งนะครับ
45:51ผมว่าถึงเวลาแล้วกัน
45:52ที่เราน่าจะทำตามข้อตกลงที่ได้คุยกันไว้
45:59มันเป็นความรับ批้ยฉอบของผม
46:01ถ้าโฉนออก
46:02ผมก็ต้องออกจากตำแหน่ง
46:04oscar
46:05สัญญาติ
46:07ขณะกรณ์กามการได้ลงมาติกกันแล้ว
46:11ยังไงทางโรงพยาบาลก็ต้องการให้อาจารย์ประพาสอยู่ต่อ
46:17ไม่ได้ครับ
46:18ผมต้องรับผิดชอบคำพูดตัวเอง
46:24ผมว่าอาจารย์เลิกดื้อแล้วก็ยอมรับความจริงได้แล้วนะครับ
46:26ทำไมโรงบาลเราน่าต้องเสียบุคคลากรดีๆไปเพราะว่า
46:29อาจารย์เชื่อว่าจะเปลี่ยนแปลงเด็กออร์ทิสติกได้
46:32อาจารย์เชวิน
46:33ผมไม่ได้บอกว่าเด็กออร์ทิสติกไม่ดีนะครับ
46:37เขามีความสามารถเขาเก่ง
46:38แล้วเขามีความจำที่ดี เผลอๆ ดีกว่าทุกคนในห้องนี้
46:42แต่สิ่งที่เขาไม่มีก็คือการตัดสินใจที่เหมาะสม
46:45การตัดสินใจที่พอดี
46:47เราก็แค่ 솔ู่ในแบกที่เขาเป็น
46:50ไม่ใช่ร้านให้เด็กออร์ทิสติกทำตัวเหมือนคนปกติ
46:53ออร์ทิสติกแล้วทำไม
46:55เธอนั่นแหละควรจะเลิกใช้ประทัศศาลตาร์ International
46:58ของตัวเองที่เคยใช้กับกะวี่ได้แล้ว
47:00อาจารย์
47:01ทำไมต้องเอาต่มของตัวเองไปทำลายความฝันของคนไม่รู้เรื่อง
47:03อาจารย์
47:04ไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ อาจารย์จะพูดถึงวีทำไมครับ
47:06อย่างไรฉันก็ต้องรับผิดชอบพร้อมโชน
47:08อาจารย์
47:30มึง คนอื่นไปไหนหมดอะ
47:32มึงกลับบ้าน
47:34เมื่อวานมันอยู่เวนดึก
47:36ส่วนโชนถูกเรียกเข้าห้องประชุม
47:38เรื่องเมื่อวาน
47:44กินข้าวไหม
47:46ไม่เอาอะ
47:48ค่ะพี่เอน
47:54หมอพรีมคะ
47:56คือ
47:58พี่มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:02อาจารย์
48:04มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:06มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:08มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:10มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:12มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:14มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:16มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:18มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:20มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:22มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:24มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:26มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:28มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:30มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:32มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:34มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:36มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:38มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:40มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:42มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:44มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:46มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:48มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:50มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:52มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:54มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:56มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
48:58มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
49:00มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
49:02มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
49:04มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
49:06มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
49:08มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
49:10มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
49:12มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
49:14โชล ไม่ได้ทำอะไรผิด
49:18ผมผิดเองครับ
49:20ขอโทษด้วยครับ
49:24เอาอย่างนี้ละกัน
49:26เรื่องนี้
49:28เดี๋ยวให้หมอผู้ใหญ่ได้ปรึกษากันก่อน
49:30ว่าจะทำยังไงดี
49:32ได้ครับ
49:34แต่ดูเหมือนงานนี้
49:36โชลคงไม่ได้ผิดคนเดียวแน่ๆ
49:44นี่ไอ้เปิลล์ม
49:56ฉันนึกว่าแกจะหนีไปซะแล้วนะ
50:04มันชู่ไปพี่
50:10ผมก็อยากให้มันผิดรู้ไหม
50:13แต่ผมก็รู้ว่า ผมทำเกินไปอ่ะ
50:18ขอโทษครับ
50:28งน ก่อนที่แกเอาไปขอโทษ
50:36เออ ไป เร็วๆ
50:39เอาจริงไหมครับ
50:43ไม่เป็นไรครับ
51:00ชอบว่ะ
51:02คิดน้อยไปเองอ่ะ
51:06ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องอย่างแบบนี้
51:09หมอบลืมไม่ชอบผม
51:11เพราะผมพูดความจริงเหรอครับ
51:13มีคนเคยบอกผม
51:16ว่าบางทีการพูดความจริงของผม
51:19มันอาจทำร้ายคนอื่น
51:23ถ้าผมทำร้ายหมอบลืม
51:25ผมไม่ได้ตั้งใจ
51:28ขอโทษครับ
51:35ขอโทษทำไม
51:37ผมเสียนกว่าลาย
51:39ที่ยอมรับความจริงของผม
51:41ผมเสียนกว่าลาย
51:43ที่ยอมรับความจริงไม่ได้
51:46คิดว่าถ้าคนอื่นผ่านแล้ว
51:47จะทำให้ตัวเองเร็วเก่งขึ้น
51:58ผมแค่อยากเป็นหมอที่เก่ง
52:11ขอบใจ
52:42บนนั้นมีปลาครับ
52:49ปลาที่ไหนเจอมันฟ้า
52:52นู้น
52:58ก้อนเมกนั่นน่ะนะ
53:00ใช่ครับ ก้อนเมก
53:02แต่ปลาก็คือปลา
53:04ไม่จำเป็นต้องเป็นแบบเดียวกันซักหน่อย
53:12ผมกับหมอปลืมไม่เหมือนกัน
53:15แต่ก็เป็นแบบเดียวกัน
53:19หมอปลืมอยากเป็นหมอ
53:25ผมก็อยากเป็นหมอ
53:32ก็จริง
53:34เรื่องที่ห้องไอเปอร์เบอริก
53:37ไม่น่าเชื่อนะ ว่าจะเคลียร์อะไรแบบนั้นได้
53:40เจ๋งดิ
54:03โปรดติดตามตอนต่อไป
54:33ขอบคุณครับพี่
54:36ยังไม่มีใครโดนล่ายถอบครับ
54:50ไม่ได้เรื่องเลย ไม่ได้เรื่องเลย
54:55พี่โจน อย่าพูดดัง
54:57ถ้าพอดี เดี๋ยวพามาตีสัมนะ
54:59ไม่ได้เรื่องเลย
55:04- ชน เอาอย่างนี้นะ หลับตาลง นับ 1 ถึง 3 แล้วบอกให้พี่นี่ว่าโออีซิส์สีอะไร
55:20สีเขียว ต้นไม้
55:24น้ำ
55:26สัตว์มากินน้ำ
55:28กระตะ
55:30ไม่ได้
55:32กระตาย อยู่ที่นั่นไม่ได้
55:35ได้สิ ทำไมจะไม่ได้
55:37จำไม่ได้เหรอ เราส่งมันไปบนพระจันยังได้เลย
55:41เอาอย่างนี้นะ
55:451 2 3 อันนี้เหมือนอะไร
55:51กระตาย
55:52ใช่
55:58กระตายอยู่ที่ไหนก็ได้ และกระตายหมายถึง
56:04กระตายคือโอเค
56:07ใช่ ทุกอย่างจะโอเค
56:20ทุกอย่างจะโอเค
56:23...ทุกอย่างจะโอเค
56:28โปรดติดตามตอนต่อไป
56:58โปรดติดตามตอนต่อไป
57:28โปรดติดตามตอนต่อไป
57:58โปรดติดตามตอนต่อไป
58:05โปรดติดตามต่อปลาออก
58:09โปรดติดตามต่อไป
58:13ประจัยใหม่ค่ะ
58:14นักส่งโบสถ์ของผมเรียบร้อยดีนะ
58:16ปีพิษโจะตกมักเลยครับ
58:17หอย..อย่างรึงผมไว้นะครับ
58:19หมอตจะทำให้ดีที่สุดนะคะ
58:21วิธีực crochet
58:28เฮียหมอต ніๆ โชนมาแล้ว
58:31ไปด้วยกัน
58:32แค่ว่าโชนอยู่ถามอะไรตอนนี้ได้ไหม
58:34เราก็ไม่ได้อยากโกหกคนอื่น
58:35แล้วก็ไม่อยากโกหกตัวเองเหมือนกันอ่ะ