Category
📺
TVTranscript
00:00โปรดติดตามตอนต่อไป
00:30โปรดติดตามตอนต่อไป
01:00โปรดติดตามตอนต่อไป
01:30โปรดติดตามตอนต่อไป
02:00โปรดติดตามตอนต่อไป
02:30โปรดติดตามตอนต่อไป
02:35โปรดติดตามต่อไป
02:40โปรดติดตามต่อไป
02:45โปรดติดตามต่อไป
02:50โปรดติดตามต่อไป
02:56คุณ
03:05มาที่นี่ทำไม
03:09คุณแต่งงานไม่ใช่เหรอ
03:11แกโกหกฉัน
03:13แกบอกว่าไม่รู้เรื่องพ่อ
03:15แล้วแกมาที่นี่ทำไม
03:17แกมาที่นี่ทำไม
03:18พ่อ
03:28พ่อ
03:29พ่อ
03:30ไม่ทรมาน
03:31พ่อ
03:33พ่อ
03:35ยังไง
03:36ไม่ต้องมาหัวหน้า
03:37หัวหน้า
03:41จะว่างยา
03:43พ่อครับ
03:45พ่อครับ
03:46ไม่ต้องไปยุ่ง
03:58นี่
04:00เมื่อวานเนี้ย
04:01พ่อเข้าอยู่กับคุณนี่นะ
04:13อืม
04:44ขอบคุณครับ
04:46ขอบคุณครับ
05:11จะไม่กลับหรอ
05:16ไปกับฉันสิ
05:18ฉันกำลังจะกลับไปเอาของที่บ้านพอดี
05:22คุณกลับไปเถอะ
05:27ทำไมถึงไม่บอก
05:30คุณควรจะบอกสันโมนะ
05:33เขาเป็นเพื่อนของคุณ
05:36และนี่มันก็เป็นเรื่องของเขา
05:39คุณปิดเข้าได้ยังไง
05:42ไม่ต้องห่วง
05:44คุณปิดเข้าได้ยังไง
05:46เพราะเป็นสันโม
05:51เขาทิ้งท่านไปก่อน
05:54ผมไม่ได้ขโมยเขามา
05:57ท่านเป็นคนสำคัญที่สุดในชีวิตของผม
06:00แต่ว่าท่าน
06:02เป็นพ่อที่น่ารังเกตของสันโม
06:06ผมควรจะบอกเขาก่อนหน้านี้เหรอ
06:09ถึงแม้ว่า
06:11ท่านจะเป็นพ่อของสันโม
06:14ผมควรจะบอกเขา
06:17ให้มาแทนที่ผมเหรอ
06:19เป็นเพราะฉันเอง
06:22สันโมถึงทิ้งพ่อของเขา
06:25เขาทิ้งพ่อเพื่อมาเป็นพี่ชายให้ฉันไง
06:29ไม่ว่ายังไง
06:32ผมก็ไม่เข้าใจอยู่ดี
06:37เขาตามหาท่านได้ถ้าต้องการหา
06:40แต่เขาอยู่แล้วไม่สนใจท่าน
06:43แล้วตอนนี้ทำแบบนี้
06:46มันตลกดีนะ
06:48ฉันไม่เข้าใจคุณเลย
06:51ทำไมคุณถึงเห็นแก่ตัว
06:53พ่อของสันโมจะคิดว่ายังไง
06:56ท่านคงจะคิดถึงลูกท่านมาก
06:58จะเป็นห่วงเขาแค่ไหน
07:01คุณบอกว่าคุณรักท่าน
07:03แต่ตัวคุณเองก็โกหกเหมือนกัน
07:06คุณไม่ต้องเข้าใจหรอก
07:10สิ่งที่ผมต้องการไม่มีใครรู้
07:14ไม่มีใครเข้าใจ
07:17แต่ผมต้องการพ่อ
07:19พ่อที่ผมต้องการจะมี
07:23ทำไมเป็นแบบนี้
07:25คุณอยากได้สิ่งที่ไม่ใช่ของคุณ
07:28เพราะคุณเป็นแบบนี้
07:30คุณถึงได้เจ็บแล้วคนอื่นก็ต้องเจ็บ
07:35ถ้าคุณยอมแพ้สิ่งที่มีไม่ได้
07:40นั่นคือสิ่งที่คุณไม่ต้องการ
07:44ข้างแจ
07:53อย่าเข้าไปเลย
07:55เดี๋ยวก็เดินไล่ออกมาอีก
08:02คุณรออยู่นี่เหรอ
08:13ออกไป
08:44ฉันบอกให้ออกไป
08:48ฉันเป็นคนอยู่กับพ่อมา 8 ปีนะ
08:51พ่อเหรอ
08:53ไอ้ทุเรส
08:55แกมาเรียกพ่อฉันต่อหน้าฉันได้ยังไง
08:58ไม่มีเหตุผลที่เรียกไม่ได้
09:00พ่อของนาย
09:03คิดกับฉันเหมือนลูก
09:14พ่อ
09:22พ่อครับ พ่อ
09:26กัง
09:36สัมโมเหรอลูก
09:38ผมเองครับ
09:40ผมเองครับ
09:44พ่อเป็นยังไงบ้าง
09:48สัมโม
09:52มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย
09:55มันเกิดอะไรขึ้นครับพ่อ
10:04พ่อ
10:13มันเกิดอะไรขึ้น
10:43ฉันบอกแล้วว่าอย่าเข้าไป
10:58คิดว่าใครจะต้อนรับคุณเหรอ
11:00ถึงคุณจะเป็นห่วงท่าน
11:02คุณคิดว่าใครก็จะสนใจเหรอ
11:05ผมได้มาเห็นท่านฝืนขึ้นเปล่า
11:13แค่นั้นก็พอแล้ว
11:15วันนี้วันแต่งงานของคุณไม่ใช่เหรอ
11:17แต่งแล้วมาที่นี่ทำไม
11:19แล้วพี่ฉันล่ะ
11:39เป็นพวกมาเฟียร์เหรอ
11:41เนี่ยว่าเกิดอะไรขึ้น
11:43นะครับพอ
11:45พ่อน่าอ้ายจริงๆ
11:49พ่อไม่อยากเจอกับแสงภาพนี้เลย
11:53ดีสิครับพ่อ
11:55พ่อจะได้ตีผมไม่ได้
11:57เพราะพ่อนอนอยู่แบบนี้ไง
12:01พ่อจะตีกันทำไม
12:05ผมควรอยากถูกตี
12:07ที่ผมทิ้งพ่อไป
12:09ผมรู้ว่าผมทำผิดครับ พ่อ
12:16พ่อเจ็บเหรอ เป็นยังไงบ้างครับ
12:20ไม่เป็นไรหรอก
12:24ว่าแต่แกเถอะ รู้ว่าพ่ออยู่ที่นี่ได้ไง
12:29อ๋อ ก็คนที่อยู่กับพ่อแหละครับ เค้าเป็นคนโทรบอกผมเองครับพ่อ
12:33อืม แล้วคุณชาปลอดภัย เค้าไม่ได้เจ็บหนักใช่ไหม
12:39พ่อไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับ เทียบกับพ่อแล้ว เค้าดีกว่าเยอะเลย
12:44ดีแล้ว ถ้าคุณชาถูกซ้อมหนักเหมือนกัน คางแจคงจะเจ็บปวดมากแน่นอน
12:52ทำไมต้องเจ็บเหรอ
12:54ก็คุณชาเป็นพ่อของคางแจ
13:01อ่า จริงสิ แล้วนี่คางแจหายไปไหนอ่ะ
13:07พ่อถามถึงเขาทำไม ไอ้คนทุเรศแบบนั้น
13:11เฮ้ย ทำไมพูดแบบนั้น ทำไมต้องว่าคางแจขนาดนั้น
13:16ยังน้อยไปได้สำอ่ะ เขาเลวแค่ไหนพ่อรู้ไหม เขาพยายามแยกพ่อกับผม เพื่อประโยคของตัวเองอ่ะ
13:25แกว่าอะไรนะ แยกอะไร
13:32พ่อพักผ่อนสักก่อนดีกว่านะครับ เอาไว้ให้ดีขึ้นแล้ว เราค่อยคุยกันใหม่
13:38คุณชาถูกซ้อมหรือเปล่า
13:40พ่อไม่รู้ว่าเรื่องอะไรนะ แต่อย่าโทษคางแจ
13:46แกไม่รู้หรอกคางแจดีกับพ่อแค่ไหน
13:51เขาเป็นคนดี เขาน่าสงสาร
13:57คนดี
14:00น่าสงสาร
14:03น่าสงสาร
14:04คนดี
14:07น่าสงสาร
14:13พ่อรู้ไหม ผมเจอเขาแต่กี่ครั้งแล้ว
14:17แต่มันทุกครั้งที่เจอ เขาบอกว่าเขาไม่รู้เรื่องของพ่อเลย
14:22เขาปิดบังผมทุกครั้ง
14:26เขาเอาพ่อไป โดยที่เขาไม่ยอมบอกผมเลย
14:30เขาบอกไม่รู้เรื่องพ่อกันเหรอ
14:35เขาจะทำแบบนั้นทำไม
14:38เพราะเขาไม่อยากให้ผมได้เจอกับพ่อเลยสิครับ
14:42เขาอยากพลาดเราจากกัน
15:00โปรดติดตามตอนต่อไป
15:30อ้อ สัมโมล่ะ
16:00โปรดติดตามตอนต่อไป
16:30โปรดติดตามตอนต่อไป
17:01อ้อ สวัสดีเจ้า
17:06นี่พวกเธอรู้จักกันได้ยังไง
17:13เธอเป็นน้องของโดยองครับ
17:18พ่อจำได้ไหมโดยองเขามีน้องสาว
17:25ฉันเอาทุกอย่างมาแล้ว แต่อาจจะลืมมาแล้ว
17:28ขาดอะไรก็โทรไปนะ จะแวะมาก่อนไปทำงาน
17:33คุณลุงค่ะ ฝันดีนะ
17:37อยู่นี่แหละ อย่าปล่อยท่านอยู่คนเดียว
17:42ระวังด้วยนะ ถึงบ้านแล้วโทรมาบอกด้วยนะ
17:50แกกับเธอ
17:54สนุกมาก
17:59ฉันชอบเธอครับพ่อ
18:03ชอบเธอมากเลย
18:28โปรดติดตามตอนต่อไป
18:58โปรดติดตามตอนต่อไป
19:29โปรดติดตามตอนต่อไป
19:47ฉันไม่รู้ว่าคุณอยู่นี่
19:51ฉันไปบ้านคุณมา
19:54ฉันจะไปบ้านได้ยังไง
19:58จะบอกแม่ว่ายังไง
20:01จะบอกว่าฉันไม่ได้แต่งงาด
20:04เหมือนที่ท่านต้องการ
20:08หรือจะให้ฉันบอกว่า
20:12คุณทิ้งฉันไปแล้วดีเหรอ
20:17ขอโทษ ผมขอโทษ
20:23ไว้คุยกันพรุ่งนี้นะ
20:26ตอนนี้ผมเหนื่อยมาก
20:31คุณเหนื่อยมากเหรอ
20:34แล้วคิดไหมว่าฉันเป็นยังไง
20:38ฉันรอคุณมาทั้งวัน
20:40ฉันบอกกับตัวเอง
20:42ว่าเดี๋ยวเขาก็จะมา
20:45ฉันรอจนแทบจะขาดใจ
20:48คุณเหนื่อยกว่าฉันใช่ไหม
20:50คุณเจ็บปวดกว่าฉันอย่างนั้นเหรอ
20:53ผมบอกแล้วว่าอย่ารอ
20:58ผมคงจะถูกพระเจ้าสาบเสียแล้ว
21:03ยิ่งอยากได้ ยิ่งเสียมาก
21:07ยิ่งวิ่งหนี ยิ่งถูกตาม
21:11ชีวิตผมมันต่ำต้อย
21:17คุณหวังอะไรจากผม
21:20คุณก็จะยิ่งเห็นว่ามันแย่ลง
21:24แล้วคุณจะรอผมทำไม
21:30เกิดอะไรขึ้น
21:34บอกมาสิ มีเรื่องอะไร
21:41เกี่ยวกับดันยองใช่ไหม
21:44ใช่ไหม
21:49ผมอยากอยู่คนเดียว
21:51ขอโทษนะ
22:20คุณฟังฉัน
22:24ฉัน
22:27ฉันได้แต่งงานวันนี้
22:34ถึงแม่ไม่มีใครอวยพร
22:38ฉันก็มีความสุข
22:44อย่าลืมสิ
22:47วันนี้วันแต่งงาน
22:50เพราะฉะนั้น
22:54ปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียวไม่ได้
23:20ฉันอยากอยู่คนเดียว
23:25ฉันอยากอยู่คนเดียว
23:30ฉันอยากอยู่คนเดียว
23:35ฉันอยากอยู่คนเดียว
23:40ฉันอยากอยู่คนเดียว
23:46ฉันอยากอยู่คนเดียว
23:50ฉันอยากอยู่คนเดียว
23:52รำยงėาน ทั้ง 5
24:06สวัสดีค่ะแม่
24:09แม่ทำอะไร
24:12ยังไม่นอนอีกลือ
24:14อย่างนั้น สิ่งที่ติดสุดเธอก็ทำ
24:19เธอทำ
24:22เธอแต่งงานนะ
24:25เธอแต่งกับมัน
24:36ค่ะ
24:39หนูแต่งงานแล้ว
24:48แม่ค่ะ
24:50อย่าพามันมาที่บ้าน
24:53แค่เจอมันที่ออฟฟิส มันก็เกินพอแล้ว
25:19พ่อของผม ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ
25:23แผลอื่นๆของเขาก็ไม่เป็นไรนะครับ
25:25แต่ว่า เขาคงจะใช้มือขวาเหมือนเดิมไม่ได้
25:31เป็นเพราะเส้นประสาทพังนะครับ
25:33อืม...
25:36คุณลี
25:39คุณอยู่ไหน
25:46ลี
25:49ผมต้องขอโทษจริงๆนะ
25:53ผมรู้นะคุณคิดยังไง
25:56ผมไม่ได้ทำเรื่องนี้เพื่อตัวเอง คุณรู้ไหม
25:59ผมรู้นะ
26:03คุณลี tumblr ตั้งแต่ตามตอมๆขาด
26:07อ่าาา โอเคแล้วอะ
26:10นานเป็นหมาล ไม่ได้คิด Allegoryแล้วครับ
26:14อ่ะ คุณลีทุกคนเดี๋ยวรับมือ
26:19พรอมเสียทำหายก่อน
26:22อะไรกัน emissions?
26:24เพราะฉะนั้นผู้ของเราเต้นท Roosevelt แต่ไม่ได้คิด
26:29ขอบคุณนะ ผมไม่ควรจะพาคุณไปด้วย แต่ยังไง เราก็รอดมาได้
26:41พักผ่อนเยอะๆกันแล้วกันนะ แล้วผมจะมาเยี่ยมอีก
26:46แล้วก็คุยกัน
26:49แล้วก็คุยกันนะ
26:54อะไรอ่ะ
26:56ทำไม
26:58ไม่มีอะไรอ่ะ เอิร์ดสัมโม
27:18ฉันไม่ควรให้นาย สอบที่คัญยางเลย
27:24ถ้าฉันไม่ทำแบบนั้น
27:26คุณเช่นทุกความใดก็เมื่อธิดี
27:31แต่ฉันแค่ไม่อยากให้เพื่อน characters มันก็เป็น track
27:36ชั prizes
27:38มึงคิดว่า
27:49โอ้ย!
27:53ตายยย
27:56อัศวิน
27:58อัศวิน
28:03ผลปากเนอะ
28:07ฉันทิ้งพ่อของฉันไป
28:09ก็เหมือนที่นายทำนั่นแหละ
28:12และฉันไม่มีอะไรกับเขา
28:14- คิดอะไรรู้ยังไงบ้าง Kawao?
28:18ฉันก็
28:22ใช้แบบนั้น
28:23นายไม่ได้คิดอะไรกับเขา
28:25แต่ว่านายให้เขาอยู่กับพ่อของฉัน
28:29เขาลากกับพ่อฉันไปเล่นไภ
28:31แล้วก็ถูกซ้อม
28:35จนมือพ่อของฉันเสียไปแล้ว
28:39ว่าไงนะ
28:41นายไม่เข้าใจหรอ
28:43พ่อของฉัน
28:45คนที่นายรักยังไงหรอ
28:49ท่านจะใช้มือขวามาได้ไปตลอดชีวิต
28:51แย่กว่ามือมีความหมายแค่ไหน
28:55สำหรับคนที่เป็นนักมายากล
28:59พ่อรู้ไหมว่ามันโหรายกับพ่อฉันแค่ไหน
29:05จริงเล้ว
29:11จริงเล้วที่พ่อใช้มือขวาอีกไม่ได้แล้ว
29:13บอกว่าจะเรียกพ่อจikleมาพ่อไง
29:17แล้วมีใคร chi
29:20นายขโมยพ่อฉันไปจากฉัน
29:24ส่วนพ่อของนายก็ขโมยสิ่งสำคัญของพ่อฉัน
29:30เราโชคร้าย
29:33ถ้านายไม่มีสำนึก
29:36ก็อย่ามาหาพ่อฉันอีก
29:44นอนเต็มๆเลยแผง
29:47นอนเต็มๆเลยแผงนี้ถึงก็แตก
29:54เจ็บเกิน
29:56โดนประจำก็ยังเจ็บอยู่
29:59อ่ะลูก
30:03ออกไป
30:05ออกไปจากบ้านเดี๋ยวนี้
30:08ขังแจ
30:10พ่อคิดว่าทำไม
30:12ผมจะต้องให้พ่ออยู่อีก
30:14เดี๋ยวๆๆ
30:16ขังแจๆ
30:18ทำไมไม่คุยให้รู้เรื่องก่อนละนี่
30:20ออกไปซะ
30:22ออกไปจากชีวิตของผม
30:24ไม่ได้นะลูกทำกับพ่อแบบนี้ไม่ได้นะ
30:26จะทำกับพ่อในใส่อย่างงี้สิ
30:28ทำงี้ได้ยังไงเนี่ย
30:44ผมทำผิดอะไรกับพ่อนักนาละ
30:47ผมทำอะไรพ่อกันอ่ะ
30:49ถึงทำให้ผมต้องเจ็บปวดทุกที
30:57ผมไม่ได้อยากเขียระดพ่อไหล่นึก n
30:59ผมแค่ไม่อยากคิดถึงพ่อ
31:01แต่ทำไมพ่อต้องรังควัลห田actionsเราแบบนี้ด้วย
31:04ฉันจะทำร้านแกได้ไงอ่ะ
31:06ฉันจะทำเรื่องวนวายนี้ได้หรือ
31:10ฉายนะ
31:12ฟังนะ คังเจ
31:16แกต้องรู้ว่าพ่อรักแกมากแค่ไหนอ่ะ อืม?
31:20ถ้าพ่อรักผม แล้วทำแบบนี้ทำไม
31:24เพราะพ่อนั่นแหละ
31:26ถึงทำให้เขาต้องเสียมือ ใช้มือเล่นกลอดอีกไม่ได้แล้ว
31:32นี่อะไรที่ทำเพื่อผม
31:36นี่อะไรที่พ่อรักผม
31:38ผมไม่สามารถมองหน้าเขาได้อีกต่อไปแล้ว
31:43แล้วคุณลี ใช้มือไม่ได้อีกแล้วเหรอ
31:46เฮ้ย แกแน่ใจนะ
31:50พ่อมันก็เป็นแบบนี้นั่นแหละ
31:53ชอบทำอะไรโดยที่ไม่คิด
31:56แล้วก็ชอบทำลายชีวิตของคนอื่นเขา
32:01เพื่ออยากจะหนีไปจากพ่อ
32:03และไม่ได้รู้ว่าเขาต้องทำอะไร
32:05เพื่ออยากจะหนีไปจากพ่อ
32:07และไม่อยากจะมีชีวิตแบบพ่อ
32:10ผมถึงต้องมีชีวิตที่หลัมบากแบบนี้นะ
32:16แต่พ่อก็ตามผมมาทำให้ผมลำบากอีก
32:19ฉันไม่อยากให้เป็นปัญหากับแกหรอก
32:23คือฉันก็เลยคิดจะหาเงิน
32:26เพื่อจะได้อยู่นี่ฐาน่าพ่อก новых้าแกมา
32:28พอได้แล้ว
32:30พูดแบบนั้นได้เบือยบ้างเลย
32:32ตอนไปขันยาง FBI พ่อบอกว่าทำเพื่อผมยังไง
32:44ผมต้องฆ่าคนที่ไม่เกี่ยวกับปอง .
32:47แกไม่ได้ฆ่าเค้าน่ะ
32:49เป็นคนโชคร้ายเอง
32:51ผมฆ่าเค้า
32:52พ่อแล้วกับผม!
32:56ผมฝันเเเห็นคืนภูมิตัว
32:58พ่อไม่รู้หรอก
33:03ว่าที่ผ่านมาห้อนนะ
33:06ผมต้องใช้ชีวิตอยู่ยังไง
33:09คือไม่ใช่แก
33:12เป็นว่าพ่อจะรับโทษเองกันหรอก
33:16แล้วเจ้ารู้เรื่องเดียวเท่านั้น
33:18ที่แกมีพ่องี้เหงาอย่างฉันยังไง
33:22ไม่ใช่หรอก
33:24ผมต้องหาที่ถูกลงโทษ
33:30แล้วมันเป็นการลงโทษ
33:34ที่โหดร้ายมาก
33:37ที่ต้องเลือกทางเดียวในชีวิตที่ไม่อยากเลือก
33:41ที่โหดร้ายมาก
33:44ที่ต้องเลือกทางเดียวในชีวิตที่ไม่อยากเลือก
34:11สวัสดี
34:13ฉันโทรมาเพราะกลัวคุณเป็นห่วง
34:16พ่อของสันโมน่ะ
34:18จะออกวันนี้นะ
34:21วันนี้เหรอ
34:24ค่ะ
34:26ท่านต้องมาทำกายภาพทุกวัน
34:30แล้วมือเป็นยังไงบ้าง
34:32ท่านทำกายภาพอำบัด
34:36อำบัด
34:38แต่มันก็ยังไม่ดีขึ้น
34:42แล้วเรื่องนี้ห่อ~~ พันธ์รู้เรื่องไหม
34:44สันโมยังไม่ได้บอก
34:49พอได้ออกไปแล้ว
34:51ฉันจะไปเอาของ ที่บ้านของคุณนะ
34:54นี่จะพาท่านไปไหนกันอ่ะ
34:58ไปที่บ้านของเรา
35:00ส่วนฉันจะไปพักกับมีแร็สสักพัก
35:03แล้วพ่อเน corr
35:05Él...
35:06ท่านอยากไปมั้ย
35:08ท่านไม่ได้ตอบ
35:12แต่ว่าเซนโม
35:14ปล่อยให้ท่านไปอยู่ที่บ้านนั้นต่อไปไม่ได้แล้ว
35:19ฉันก็เหมือนกัน
35:27ฉันปวดใจเวลาคิดถึงคุณ
35:30ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้ทำอะไรผิด
35:33แต่ว่ามันก็ทำลายหัวใจของฉัน
35:39คุณมีพ่อมีแฟน
35:43คุณไม่ได้อยู่คนเดียวนะคะ
36:04จริงสิเซนโม
36:07ไม่เป็นไรนะ พ่ออยู่ที่นี่ได้ ไม่ต้องห่วงหรอก
36:12แต่ว่าพ่อครับ
36:14พ่อรู้ พ่อควรจะตามแกไป
36:19แต่ว่าพ่อไม่สะดวกที่จะไปอยู่บ้านแม่หนูคนนี้นะ
36:27อย่าคิดแบบนั้นสิคะ
36:29ถ้าคุณเป็นพ่อของพี่ ก็เป็นพ่อหนูด้วย
36:37ถึงจะไม่สะดวก
36:39พ่อก็ต้องทนไปก่อน
36:42แล้วค่อยย้ายนะครับพ่อ
37:00เจ้าหลงมานี่ ขอบคุณนะครับ
37:06เจ้าหลงมานี่ ขอบคุณนะครับ
37:12..
37:14ทุกคนก็เคิดเลย
37:16ที่ชิวกำลังไป
37:19อย่า...
37:20ไม่ทิ้ง
37:22คุณซัน
37:24จะกำลังการผิดมา
37:29จับมือ
37:32คุณซั๊น
37:33ผม
37:35คุณซั๊ย
37:37ถ้าใครมีแฝง
37:39ที่ลวก begged ขาด
37:41ก้มเล่น
37:42จะรู้สึกผิดนะ ไม่กล้ามองหน้าเธอหรอก
37:50นี่คุณจะไปแล้วเหรอ
37:53ใช่ ขอบใจนะ สำหรับทุกอย่าง
37:58ผมซิต้องขอบคุณคุณสำหรับทุกอย่าง โอ้ ให้ตายสิ
38:02แม่ ผมเสียใจจริงๆน่ะเนี่ย
38:05โอเคเดี๋ยวนะ
38:09อีกชัวร์
38:10แค่...
38:11ไม่มีทาง
38:13เห้อ
38:14มีทาง
38:15บอกนะ
38:17ว่าปีกำ feature
38:19จะต้องการ
38:21เถอะ
38:22จะทำงาน trade
38:25จริงดิ
38:28τิร้น
38:31ของ seu
38:33ไม่ use กริง
38:35เธอน่ะ
38:54เท่ามาพอดี
38:58ฉันกลัวจะไม่ได้เจอก่อนที่ฉันจะไป
39:05ผมขอโทษครับ
39:07ฉันคิดเรื่องเธอมากนะ
39:11และฉันรู้สึกผิดหวังบ้างเล็กน้อย
39:15ตอนที่สันโมบอกเธอปิดเรื่องฉัน
39:21ฉันรู้สึก...
39:23เสียใจมากขึ้น
39:27ที่ไม่ได้โทษสันโมที่ทิ้งฉันไปตั้งแปดปี
39:31แต่กลับโทษเธอที่อยู่กับฉันมา แทนสันโมเค้าต้องแปดไป
39:36พ่อด่าผมเถอะ
39:40พ่อด่าผมเลย
39:43ว่าผมเป็นคนเลว
39:46ผมมันไม่เอาไหน
39:49แล้วฉันจะเสียเธอไปเพราะเรื่องนั้นเหรอ
39:57พ่อครับ
39:59อืม...
40:00ขังแจ
40:03นี่ เรามาคิดอย่างแบบนี้ดีกว่านะ
40:08ถึงเธอจะมีคุณชาอยู่ด้วย ฉันก็ยังเป็นพ่อของเธอ
40:12ถึงฉันจะมีสันโม เธอก็เป็นลูกฉัน
40:16อย่างนี้ดีไหม
40:19เธอมีพ่อสองคน
40:22ส่วนฉันก็มีลูกชายสองคนเหมือนกัน
40:28โปรดติดตามตอนต่อไป
40:58โปรดติดตามตอนต่อไป
41:28โปรดติดตามตอนต่อไป
41:48ถ้าเธอไม่พูดแบบนั้นก็...
41:51ฉันก็คงไม่กล้าขอหรอก
41:54ก็พี่ ไม่มีคนไหนขอร้องนอกจากฉัน
41:59อยู่บ้านหลังนี้ ฉันสบายจริง ๆ เลย
42:03ดีใจที่เจอพ่อ ใช่ไหม
42:09ใช่แล้ว
42:11ท่านเป็นพ่อที่ดี
42:14ดีจริง ๆ นะ
42:16จนคางใจอยากอยู่กับท่าน แม้เขาต้องโกหก
42:24เธอจะแก้ตัวให้เขาแล้วก็หยุดได้เลยนะ
42:26พี่ไม่เข้าใจเขาหรอก
42:29ก็เหมือนที่พี่ดูแลฉัน และเขาก็ดูแลพ่อพี่อย่างไรล่ะ
42:34ความรู้สึกที่ฉันมีต่อพี่ ที่ฉันเกลียดพี่ที่โกหกฉันนั่นแหละ
42:40แต่ก็เป็นความรู้สึกขอบคุณอย่างไรล่ะคะ
42:45ฉันไม่เข้าใจเลย
42:47พี่คะ
42:50ถ้าเขาไม่ยุ่งเกี่ยวกับเธอ
42:52ฉันก็อาจจะเข้าใจเขาได้
42:57แต่ฉันไม่เข้าใจ
43:00ถ้าเขายังทำเธอเจ็บ
43:04ไม่ใช่แค่ทำให้ฉันเจ็บหรอก
43:11แต่เขาให้ใจฉันด้วย
43:15ดัญญอง
43:18อาจจะไม่ใช่ทั้งหมด
43:20มันอาจจะมีแค่นิดเดียวก็ได้
43:24แต่เขาก็ยังมองหัวใจให้ฉัน
43:29แล้วใจของฉันล่ะ
43:33ตลอดเวลาที่ฉันอยู่กับเธอน่ะ
43:36จะให้ฉันมีให้กับเธอ
43:40เพียงคนเดียว
43:42แล้วเธอกลับไปคิดถึงเขาหรอ
43:45เพียงคนเดียว
43:47แล้วเธอกลับไปคิดถึงเขาหรอ
44:15อ่า...
44:17เป็นไงบ้างอ่ะ
44:21ฉันเจอเขาในบ้านเราอ่ะ
44:26บ้านนี้รู้จังเลยนะ
44:28อ่า ฮ่าๆ
44:32ออกไป
44:35โอ้...
44:37อ่า...
44:39มานั่งนี่สิ
44:41อ่า...
44:42มานั่งนี่สิคุณผู้หญิง
44:45เราเคยเจอกันแล้ว
44:47อ่ะ... กะอินี้สวยดีนะ
44:50บอกให้ออกไป
44:52ฮย...
44:54ทำไมเธอได้ทำท่าน่ากลัวน่ะเค้า
44:56เดียวเธอก็กลัวเท่านั้นเอง
44:58ออกไปเดี๋ยวนี้
45:02เธอนี่มันใจร้ายจัง ตื่นเงียบ
45:04ฉันเป้นแขกนะ
45:07กระจายฉันออกไป ไม่เลี้ยงกะแฟสักแก้วหนึ่งเลย
45:09มีแฟนมาหา
45:11แกก็ต้องมีเวลา หวานเวล กับเธอบ้างสินะ
45:15แต่ว่า...
45:17วันนี้ฉันกลับก่อนก็ได้
45:24จริงสิ
45:26วันนี้ฉันเจอน้องโดยองด้วยนะ
45:33ฉันรู้สึกว่า...
45:35วันนี้ฉันเจอน้องโดยองด้วยนะ
45:43เธออยู่กับสันโง่ไง
45:51ไม่ลืมที่ฉันขอใช่มั้ย
45:55อาทิตย์เดียวเท่านั้น
45:57ถ้าแกไม่ช่วยเหลือฉัน
46:01ฉันก็คงต้องเล่าเรื่องของโดยองให้น้องเค้าฟัง
46:05ฉันก็คงต้องเล่าเรื่องของโดยองให้น้องเค้าฟัง
46:35ตอนที่สุด
46:59ฮัลโหล
47:00ฉันอยากเจอคุณ
47:31ยังเป็นความจริง
47:38ฉีดตัวฉัน
47:42อกมาไม่ได้
47:46ฉันไม่มีทาง
47:48อย่ารอฉันเพราะฉันไปไม่ได้
47:54ฉันง่าย будете
47:56ฉันได้ยอมแพ้
48:00มันเจ็บมากเลย
48:07จะเชื่อใจไหม
48:10รักฉันที่ก็เป็นแบบนั้น
48:17รักใจฉันที่ก็เป็นแบบนั้น
48:21ฉันก็คิดถึงเธอ
48:27ฉันอยากให้ทุกอย่างกลับมา
48:34ถ้าฉันจะได้รอเธออีกครั้ง
48:41ฉันไม่อยากให้มันเป็นความฝันเดียว
48:51ถ้าฉันจะได้รอเธออีกครั้ง
48:57ฉันไม่อยากให้มันเป็นความฝันเดียว
49:10ฉันไม่อยากให้มันเป็นความฝันเดียว
49:16ตอนแรกผมก็คิดว่า คุณจะไม่นอนแล้วซะอีก
49:23งั้นคุณรอทำไม
49:28ไม่รู้สิ
49:46ตากี้อานเรกมาจะ
50:02ตรงนั้นก็จะรอ
50:10งานแต่งงาน
50:12ผมไม่รู้ว่า
50:18ในตอนนั้น
50:21ทำไมผมถึงอยากโทรหาคุณ
50:27ไม่รู้ว่าทำไมถึงอยากได้ยินเสียงคุณ
50:43ฮัลโหล
50:45เธออยู่ที่ไหนเหรอ
50:47ทำไมไม่ไปหาบีเรนเหรอ
50:49กำลังจะไป
50:51ไม่ต้องห่วง
50:58ฉันต้องไปแล้วนะ
51:12พ่อของสันมู
51:25อยู่บ้านคนเดียวตอนบ่าย
51:27ถ้าคุณอยากจะไปก็ไปตอนนั้นนะคะ
51:29ฉันไปนะ
52:00ผมอย่า textEE
52:04ผมอยาก เธออยู่เป็นที่แหล่ง
52:07ไม่ดีจริงจัง
52:13ถ้าหากว่า
52:19เธออยู่ บ้านนั้น
52:24เสียงเรื่องเอง
52:26คุณทำได้ไหม
52:30ทำไม
52:38ทำไมถึงพูดแบบนั้น
52:40คุณตอบมาสิ ทำได้ไหม
52:43ต้องการคำตอบทำไม
52:46ฉันทำแบบนั้นไม่ได้หรอก
52:50คุณก็รู้นี่ รู้คำตอบดีกว่าฉันสิ
52:52คุณก็รู้นี่ รู้คำตอบดีกว่าฉันสิ
53:02จริงสินะ คุณทำไม่ได้หรอก
53:06เป็นเพราะว่า
53:08ยังจริงกับสันโหว
53:12เพราะพวกเขาใช่ไหม
53:16พอเถอะ
53:18ฉันไม่อยากได้ยิน
53:20ฉันอยากหนีไป
53:30ฉันอยากจะหนีไป
53:34คุณเป็นอะไรไป
53:50ฉันอยากจะหนีไป
53:56ฉันอยากจะหนีไป
54:00ฉันอยากจะหนีไป
54:04ฉันอยากจะหนีไป
54:10ฉันอยากจะหนีไป
54:16ฉันอยากจะหนีไป
54:20ฉันอยากจะหนีไป
54:22ฉันอยากจะหนีไป
54:24ฉันอยากจะหนีไป
54:26ฉันอยากจะหนีไป
54:28ฉันอยากจะหนีไป
54:30ฉันอยากจะหนีไป
54:32ฉันอยากจะหนีไป
54:34ฉันอยากจะหนีไป
54:36ฉันอยากจะหนีไป
54:38ฉันอยากจะหนีไป
54:40ฉันอยากจะหนีไป
54:42ฉันอยากจะหนีไป
54:44ฉันอยากจะหนีไป
54:46ฉันอยากจะหนีไป
54:48ฉันอยากจะหนีไป
54:50ฉันอยากจะหนีไป
54:56ผมนี่
54:58one of thing
55:04นี่
55:10นี่
55:12นิกติ
55:14....
55:15นี่แกโลเว่นหรือเปล่า
55:18เนื้อนแค่นี้จะเปิดร้านได้ยังไง หั้า
55:20ถ้าไม่เอาก็ตามจาย
55:22อ๋อ
55:25เนี่ย...
55:26อยากให้ฉันแชร์ทุกเรื่องเลยยังงั้น
55:29ถ้าอาท์ทำอย่างนั้น เจอไม่ได้อะไรจากผมอีก
55:35อาท์เอานี่ไปซะ
55:38แล้วก็หุบปากให้เงี่ยบ
55:40แยะไปทั่วที่เรreck
55:43ไม่แล้วก็
55:44ก็ได้
55:46ฉันจะถือว่าเงินก่อนนี้เป็นเงินดาว
55:50เพราะว่าฉันไม่มีความอดทนมาก
55:53ถ้าหากว่าฉันเกิดบ้าขึ้นมาแล้วก็
55:55ฉันก็ควบคุมตัวเองไม่ได้
55:59เพราะงั้นก็ตรีมเงินที่เหลือไว้เร็วๆนะ
56:01ขอคุยได้ไหม
56:31อื้มม หรือว่า...
56:33อยู่กับทางไป
56:35ทางไป
56:36พูดกับพวกของพวกทำเทพ
56:40และจะไปด้วยมั่น
56:42เฦลา
56:43ระหว่งนก
56:46ถ้าทางคืน
56:48เธอจะไปถือแซม
56:52ตัวเอง
56:54เปม่างให้ปล่อย
56:57และภาบลับ
56:58ความโทษ
56:59ฉันคิดว่าคุณคงกำลังอยากได้เงิน
57:05ฉันให้คุณได้นะ
57:30คุณให้เงินผมได้ทันทีเลยใช่ไหม
57:34ใช่
57:37อืม...
57:39ข้างแจจะไปเอาเงินนั้นมาจากไหนให้ได้หรอ
57:43ถ้าไม่ได้เอามันมาจากคุณ
57:47มีข้อแม่นะ พอได้ยินแล้วห้ามปลาโป้งได้ก่อน
57:52ถ้าหากว่าคุณไม่รักษาสัญญาแล้วก็
57:56ข้างแจก็เดือดร้อนแน่
58:00เรื่องขังแจ
58:07ไล่มันกว่า
58:13มีหลายคนจะต้องเสียใจถ้ารู้ว่า โดยอง จะตายเพราะข้างแจ
58:18ไม่ใช่แค่คนที่ข้างแจเรียกว่าพ่อจะตกใจเท่านั้น
58:22แต่รวมถึงศันโมที่เป็นพี่ชาย
58:25และคิดว่าตัวเองเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดด้วย
58:29ยังมีอีกเลย
58:31ถ้าน้อสาวโดยองรู้ว่าพี่ตายแบบไหน
58:34เธอจะคิดอย่างไร
58:36จะอยู่ได้ไหม
58:38ทุกคนก็อย่าทำกับค้างแจ
58:40เหมือนกับหมาตัวหนึ่งเท่านั้น
58:48ผมคงจะโดนพระเจ้าสาบ
58:51ยิ่งอยากได้ยิ่งเสียมาก
58:55ยิ่งวิ่งหนียิ่งถูกตาม
59:00ชีวิตผมมันต่ำต้อย
59:20ฉันรู้สึกแปลกใจนิดหน่อย
59:22ที่พี่โทรหาฉัน