ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อปีนี้เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกว่าย
00:04มีเคย มีใครให้ใจได้อุ่ม
00:15มีเคย มีใครให้เช็ดน้ำตา
00:22คุณลุงยักย่อเงินบริษัทจิ้นครับ
00:25ผมเจอหลักฐานหมดแล้ว
00:27ตอนนี้ตำรวจกำลังควบคุมตัวคุณลุงแล้วก็คุณรณองไปเรียบร้อยหรอ
00:31แต่แค่คุมตัว เดิวก็ปล่อยมาได้ ไม่ใช่หรอคะ
00:35ความผีธานตบต่างบัญชียณ เป็นขδิحอาุญา
00:37ต่อให้ปะการตัวออกมาได้ เวลาขึ้นสานไม่รอแน่ครับ
00:41แต่กว่าจะถึงขั้นตอนนั้น ถ้าเขาทransaziในตัวคุณช่างอัน
00:46คุณจะทำอย่างงี้ค่ะ
00:47คุณไม่ต้องห่วงผมแล้วครับ
00:50คนฟองไม่ใช่ผม
00:51แต่เป็นคุณวิชัย
00:53ผู้ถือหุ้นคนอื่นบริสัต Imperium
00:54ผมแอบส่งหลากถาน 거예요
00:56และเค้าก็มีรู้ด้วยนะครับ lama seriaใก่ Việt
01:06==ของคุณกัน..��ระเบิบfarley..
01:09ผมจะรอม successful
01:11แห่ง eveว่าอันด้วยมาสิ
01:14อย่ามาหาชั้นบ่อย ลroy
01:16ถ้าไม่จำเป็น
01:17แล้ว...แล้วถ้าผมกิดถึงคุณแล้วครับ
01:21คุณก็อดทนหน่อยสิคะ
01:23ช่วงนี้มันเสียง
01:25ฉันไม่อยากให้คุณออกมาบ่อยๆ อ่ะ
01:27คุณก็แค่ส่งข้อความมาก็พอค่ะ
01:30แต่ว่ะ...
01:31นะคะ
01:32เพื่อความปลอดไทย
01:35ปลอดไปก่อนนะคะ
01:37ใช่
01:47โชคดีนะครับที่เราได้ประกันตัวเนี่ย
01:57ขอบใจหนูนานมากนะที่ช่วยเป็นชูร่าให้
02:00ไม่เป็นไรค่ะ
02:01งั้นเดี๋ยวนานขอตัวไปเก็บของก่อนนะคะ
02:11เก็บว่าผิดมือใคร
02:13ไม่รู้สิครับ
02:15แต่ผมว่าคุณวิชัยเนี่ย
02:17ไม่น่าจะรู้เรื่องของเราแน่
02:19ฉันเคยเตือนแกแล้ว
02:21มันอย่าเก็บรักฐาน่ะไว้ที่บริษัท
02:25เรื่องทุกอยากเนี่ย
02:27ผมทำเองทุกขันต่อเลยนะครับ
02:29พระรับบรองว่า
02:30ไม่มีเล่นล่อดไปถึงมือใครแน่
02:32คิดดูให้ดีๆ
02:34ถ้าทุกอย่างอยู่ที่นี่
02:37ให้คนที่เล่นidd给我发aga
02:38มันต้องขอโมยแหละคามาจากห้องทำงานของแก
02:41แล้วถ้าหากฉันจับได้
02:44คุณจะเล่นงานมันให้ยับ
03:01ส่งไปให้พ่อฉันตามที่อยู่นี่นะ
03:03โอ้
03:08คุณป่าพอจะเคยเห็นผู้หญิงในรูปบ้างไหมคะ
03:29อืม
03:31ขอบคุณนะคะ
03:33คุณป่าคงหลบแก่งมากถึงไม่มีใครเคยเจอ
03:39ถ้าม้องอีกมุมเนี่ยก็ดีเหมือนกันนะ
03:41ฉันไล่ถามซ้อยอังข้างหมดแล้วไม่มีใครเคยเห็นเลยอ่ะ
03:47คุณป่าคงหลบแก่งมากถึงไม่มีใครเคยเจอ
03:51ถ้าม้องอีกมุมเนี่ยก็ดีเหมือนกันนะ
03:55พวกเสียเขียงก็คงหาไม่เจอเหมือนกัน
04:09ไปสินะ
04:14อะไร ฉันเหรอ
04:16อินไหน ไม่เอาอะ
04:18ฉันว่ามันเสียงอะ
04:20แล้วฉันก็..
04:21เป็นห่วงนองด้วย
04:23ถ้าฉันทำเองได้เนี่ย
04:25ฉันทำไปแล้วนะ
04:26แต่ว่าตอนนี้ มีแค่เจนี่เท่านั้นอะ
04:28ที่พวกเสี่ยเข็งไม่รู้ว่าเป็นพวกเรา
04:39หางานทำอย่างนั้นเหรอ
04:42จ้ะ ฉันไม่ได้อยู่กับแม่แล้วก็เลยอยากหางานทำ
04:46มาแปลกนะวันนี้
04:54ที่ดี ๆ ไม่ไปหา
04:57ทำไมต้องอยากทำงานที่บ่อน
05:00ก็ฉันเคยได้ยินมาว่า
05:03คนในบ่อนเขาให้ติ๊บนัก
05:05นักบ้านแกแล้วสิ
05:07มันเดินเข้ามาสิบคน
05:09เสียไปแล้วเก้า
05:11และมันเยอะทิ๊บติดหน่อยมาให้แก
05:14เออ
05:15ไม่ต้องห้าว่ะ ไป ๆ ไปหาที่อื่นทำ
05:19ในบ่อนนี้ไม่ให้เด็กผู้หญิงทำงาน
05:23ไปนี่
05:25แต่ว่า เสียครับ
05:28นั่งแหวงคนใช้เสีย มันลาออกไปแล้วนี่ครับ
05:31อ่ะ งั้นให้ฉันเป็นคนใช้ก็ได้จ้ะ
05:34ดูพ่ออรมดีจังเลยนะคะ
05:52แล้วเรื่องคาดีเป็นยังไงบ้าง
05:54อ่ะ
05:56ไอ้เรื่องแต่งมันเชียชอบโกงไงล่ะ
06:00คุณพ่อกับคุณลุงทำจริง ๆ ใช่ไหมคะ
06:03น่าไม่ต้องเป็นถวงนะลูก
06:08เราว่าธนายของคุณโรกาศิกนี้เก่งมาก
06:10พ่อคุยไปเรียบร้อยแล้ว
06:12ยังไงมันก็จะมีทางออก
06:14หนักสุดเนี่ย
06:16เราก็แค่ค่ะแพทมารับไปสักคน
06:18แล้วคุณพ่อมันใจจริงๆ ใช่ไหมคะ
06:22ว่าจะรอด
06:24พยาดทำไม
06:26พอดีน่าล้านมีเรื่องที่จะต้องตัดสินใจนะคะ
06:34คุณจะให้ฉันทำอะไรited
06:40เพื่ออะไร Idea
06:42ปลาดฝีลึก
06:46แล้วคุณจะให้ฉันลงมือ Locked
06:48ฮะ คือนี้เลยหรอ
07:12เป็นสาว เป็นแซ่
07:13นอนไม่อยากหลอกห้อง
07:18ก็มองสาว คุณคุณสาว
07:20สาว คุณสาว
07:29ที่เราเอง
07:33ตัวเอง
07:37คุณสาว
07:38มีที่คุณสาว
07:40ที่เหมือนนั้น
07:42ได้เจอ
07:44เจอคุณสาว
07:46แม่ แม่ แม่ เด็กใหม่นี่มันขยานจริงไว้เฮ้
07:51แม่ เสียอุตสาห์จ้างฉัน ฉันก็ต้องตั้งใจสิ
07:58พี่จ๊ะ ถ้ามีอะไรอยากใช้ฉันเนี่ย บอกฉันได้เลยนะ
08:03ไม่มีหลับฉันหรือ จะไปไหนก็ไปป่ะ
08:07ไปดิ
08:13เฮ้ย เฮ้ย ได้เลย
08:16อะไรวะ
08:19ฉันได้ยินเช่าบ้านเหมือนแล้วว่า
08:21เจอคนบ้าทแถวตึกเก่าหน้าชุมชนว่ะ
08:23จริงวะ เออ ลี่ไปดิ ไปดิ ไปดิ ไปแล้ว
08:41พี่ดอลลี่ เจอแล้ว อยู่ตึกเก่าหน้าชุมชน
08:47ต่อลี่
08:50พวกนั้นมีคนเยอะกว่า ถ่ายมันนักเร็งทั้งนั้น
08:53ถ้าเจอจังจัง พวกเราสู้ไม่ได้แน่
08:57แต่จะปล่อยให้มันเจอแม่ก่อน แล้วพาแม่ไปก็ไม่ได้เหมือนกันนะคะ
09:00ป่ะ พร้อมกันเรียัง ไปกันเถอะ
09:05ต่อ ไปค่ะ
09:07ไปค่ะ
09:21กริญค่ะ
09:22นัด บอกผมก่อนได้ไหมครับ ว่าจะพาไปไหน
09:36เดี๋ยวก็รู้เองค่ะ ว่าจะพาไปไหน
09:44ต้องพาคุณกินไปสับไก่แน่แน่
09:47ที่นี่แหละ
09:58งั้นเรารีบกันแยกย้ายต้องหาแม่ ของที่ดูน้องเซ็กเข็งกับมา
10:03เฮ้ย
10:07นั่นใช่แม่แกนหรือเปล่า
10:10แม่
10:12อย่าข้ามานะ
10:15อย่าเข้ามานะ อย่าเข้ามา
10:19แม่
10:21แม่จ้า
10:23คุณป่าค่ะ คุณป่าไม่ต้องกลัวนะคะ
10:27พวกเราจะพาคุณป่าไปหาหมอ
10:30มากับพวกเรานะครับ ไม่ต้องกลัวนะครับ
10:38โอ้พาย
10:40แม่
10:42แม่กับมากกันหนูนะ
10:45นอนลี่มาพาแม่กลับบ้านไง
10:50แม่
10:57แม่
10:59โอเค
11:00อย่าเข้ามา ออกไป
11:04หนูทอนลี่ไง
11:06หนูเป็นลูกของแม่
11:08อย่าเข้ามา
11:10ไม่รับรู้อะไรเลย ทำไงดี
11:12แม่รู้ไหม
11:18ตอนที่หนูรู้ว่าแม่ตายไปแล้ว
11:21หนูเท็บขาดใจ
11:26แม่ดูหน้าหนูชัดๆสิ
11:30ที่หนูดอนลี่
11:33หนูเป็นลูกของแม่จริงๆ
11:37แม่กับบ้านไปกับหนูนะ
11:40หนูจะเป็นคนพาแม่กับบ้านเอง
11:45นะแม่
12:04แม่ไม่ต้องกลัว
12:06แม่ไม่ต้องกลัวหนู
12:14แม่ไม่ต้องกลัว
12:21แม่กับบ้านกับหนูนะ
12:24กับบ้าน
12:25แม่
12:27แม่
12:31แม่
12:33แม่ลองมองหน้าหนูดีๆสิ
12:36หนูดอนลี่ไง
12:37หนูเป็นลูกของแม่จริงๆนะ
12:40หนูอยากพาแม่กับบ้าน
12:43ดอนลี่
12:46ดอนลี่
12:48ดอนลี่
12:50ดอนลี่
12:53ใช่แม่
12:55หนูดอนลี่
12:57ไม่ต้องบ้านไปกับหนูนะ
13:00กับบ้าน
13:02แม่
13:03เฮ้ย
13:05เฮ้ย
13:06หนูดอนลี่
13:11แม่
13:13คุณพี่ช่วยดอนลี่ก่อน
13:14ไม่ต้องเป็นผมผม
13:24แม่
13:26แม่
13:28แม่อยู่ไหน
13:29คุณป่า
13:30แม่
13:31เจอรี่
13:32คุณป่าหายไปไหน
13:34เฮ้ยไปไหน
13:46เจ็ด
13:48เจ็ด
13:52เจ็ด
13:53เจ็ด
13:59น่ายครับ น่าจะพาผมไปไหนเหรอครับ
14:05น่ายครับ ผมว่าเราคุยอินก่อนนี้มั้ยครับ
14:20ก็หนีเหรอคะ
14:38ทำไมผมนุ่งหนีด้วยครับ
14:41เพราะกลินรู้ว่าน่ารู้ความจริงแล้ว
14:44คุณโกลหกหน้าน คุณไม่ได้ความจำเสื่อม
14:48ที่คุณพ่อกับคุณลุงโดนสับเรื่องตกแตกบัญชี
14:54เป็นฝีมือคุณใช่มั้ยคะ
14:59วันนั้นที่คุณไปห้องทำงานของคุณพ่อ
15:02คุณได้หลักถ่ายวันนั้นแหละ
15:09ใช่ครับ ผมไม่ได้ความจำเสื่อครับ
15:14ได้เมื่อหน้าน่ารู้ความจริง
15:16ผมก็ไม่จำเป็นต้องกล้างทำอีก
15:18ก่อเรื่องไว้แล้วคิดจะหนีเหรอคะ
15:24ไหน กลินแบบว่ากลินจะแต่งอักกับนาษไง
15:27ผมขอโทษครับที่โกลหกนาษ
15:30นาษไม่ได้ต้องการคำขอโทษครับ
15:34กลินค่ะ
15:37คุณคิดว่าคุณเป็นคนเดียวที่ตบตาคนอื่นได้อย่างนั้นเหรอ
15:43คุณหมายความว่าไง?
15:45น่านมีคนของน่าอยู่ใกล้ดังดาวนลี่เหมือนกัน
15:57มันไม่รู้ตัวเลยสักนิด
16:00แค่น่าจะสังค่าเหมือนแปบเดียว
16:02น่าก็ทำได้
16:04คุณทำแบบนี้ทำไมนะ
16:08คุณต้องการอะไร
16:10เคิ่นรถค่ะ
16:11คุณจะต้องไปเขตกับน่าน
16:13วันนี้เราสองควรจะจดสับเย็นสมรถกัน
16:15ถ้าคุณไม่ทำ
16:17น่าจะสังควรข้านำดาวนลี่เดียวนี้
16:25คุณป่า
16:27คุณป่าค่ะ
16:32คุณพี่
16:33อยู่นี่ อยู่นี่
16:40แสบนึกนะ
17:03อาย แล้วๆ
17:06อาย แล้ว!
17:19อาย แล้ว!
17:26มันไปไหน มันไปไหน
17:28ไม่ต้องกว้าแล้ว
17:33แม่ แม่ไม่เป็นอะไรแล้วนะแม่
17:37เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้...เฮ้
18:07จริงาน
18:21ends
18:23เอง
18:25เฮ้ย
18:28อร่อย
18:30มีกันทั้งสองคน
18:32ทำงานพลาดด้วยไงวะ
18:34ผมไม่เป็นไร tendency
18:36ผมเห็นมันแล้ว มันเป็นบ้าจริง ๆ ครับ
18:39ใช่ครับเสีย คนบ้า บอกอะไรตำรวจไม่ได้หรอกครับ
18:43ใครให้พวกมึงคิดเอง เอง
18:46หัก
18:48ถ้าเกิดอะไรขึ้น พวกมึงรับปิดชอบไว้เหรอ
18:52โอ้ย
19:01แกเจอโดนยา แล้วไม่บอกฉันเหรอ
19:04คือ เรื่องมันชุนละหูกละครับ
19:09แล้วแกก็ยังทำงานพระ
19:11ช่วยให้พวกเด็กโดนยา ได้ตัวโดนยาไปแล้วด้วย
19:15จะเย็นเย็นก่อนนะครับ เดี๋ยวพึ่งโมโหนะครับ
19:19ผมกำลังแก้ปัญหาอยู่
19:21ใส่ของหน้าทะลี ยังอยู่กับพวกเด็กทะลีน่ะใช่ไหม
19:36แค่ถามให้ฉันเดี๋ยวนี้ ว่าพวกมันสุมหัวอยู่ที่ไหน
19:43เจอบ้านใหม่ของพวกมันแล้วครับเสีย
19:57แต่หาตัวมันไม่เจอ
19:59แล้วมันไปอยู่ที่ไหนวะ
20:03เพราะแก โงแล้วหัวชลาด ทำงานพลาดสำสร้าง
20:10อ้าว อ้าว พูดงี้ได้ไง คุณลืมไปแล้วเหรอ
20:17ว่าเรื่องทั้งหมด คุณเป็นคนคิดเอง
20:21แกได้ตามหาโดนยาให้เจอแล้วค่าทิ้งสะ
20:26ไม่อย่างนั้นฉันจะเป็นคนค่าแก
20:29อ้าว ค่าทิ้งได้เลยหรือวะ
20:39เดี๋ยวแม่นั่งลงตรงนี้นะจ๊ะ
20:44นั่งกัน
20:46เดี๋ยวหนูว่า หวีบผมให้แม่นะ สวยๆ โอเคไหม
20:52แม่
20:58แม่ แม่ต้องกลัวนะ นั่นคุณกรีนไง
21:03นี่ก็คุณนี หลายของคุณแม่ไหมคะ
21:07อ้าว แล้วก็ไอไหนจ๊ะ เพื่อหนู
21:11ไม่มีใครแตกใหม่เลยเห็นไหม
21:14อารู้จักคุณแม่กันหมดเลย จะหนูวีผมให้
21:20ผมเชื่อว่าใส่สัมพันแม่ลูกเนี่ย มาอยู่จริง
21:29โชคดีนะคะ ที่พี่กรียนเตือนพวกเราเรื่องดลากาทัน
21:33ไม่อย่างนั้น คุณคงถ้าคุณป้ากลับไปป้าหลังนั้นแน่
21:43ขึ้นรถค่ะ คุณจะต้องไปเหตุกับนาส
21:46วันนี้เราสองคนจะต้องสะเบียนสมรถกัน
21:49ถ้าคุณไม่ทำ น่าจะสางคนข้าน้ำดอนลี่เดียวนี้
22:01เดี๋ยวขอนะ
22:03ที่บ้านนั่นนอกจากดอนลี่ นี่ แล้วก็ไหน
22:10มีดาลากาอยู่ด้วย
22:13สายคุณคือดาลากาใช่ไหมนะ
22:15แล้วไง มารู้ตอนนี้จะทำอะไรได้
22:23ผมไม่ต้องทำอะไรครับ
22:26คนอย่างดาลากาไม่ทำอะไรแบบที่คุณว่าแน่นอน
22:30เป็น ที่กริงทานน่านะคะ
22:35น่าจะสั่งค่านั้นแต่ลี่เดียวนี้
22:38เป็น
22:39เป็น
22:44เป็น
22:46น่าจะสั่งค่านก่อนลี่
22:48กลับบ้านอย่างนี้นะ
22:50ก็คงจะได้บูกันอีกรอบ
22:59คุณลงคุณกับไอ้เศษเคงก็คงจะส่งคนตามมาเรื่องงานพวกเราชัว
23:05ใช่
23:07ก่อนรู้ความรู้สึกเหมือนกันนะ
23:11ฉันเห็นพี่ดาเป็นพี่สาว
23:13เป็นครอบผู้เท่า
23:15มีอะไรก็คอยช่วยเหลือกันตลอด
23:17กกับใช้รฤษณ์พิชแล้ว
23:19ไม่ใช่ช่วยเหลือกัน
23:20ที่พานมาฉันเห็นแกท่ว์
23:22ช่วยเหลือเขาฝ่ายเดียวมาเลยตลอดเลยนะ
23:24ไม่นึกเลย
23:26ว่าจะมีคนboardsาเห็นกับด้วยขนัดนัelaจิง ๆ
23:31ก็คุณเป็นคนดีไงครัก
23:33ก็อะไรหนึ่งก็ไม่ได้
23:36อ่ะ
23:38คุณไม่ต้องรู้สึกแย่นะ
23:40มันไม่ใช่ความผิดคุณเหรอ
23:43ฉันรู้ค่ะ
23:45แต่แมนก็อดเสียใจไม่ได้
23:47ช่างตาลกาเถอะ
23:49ตอนนี้
23:50เจน민良々เป็นหลวมมากกว่านะ
24:02Rules match only
24:04โอเค ทุกอย่าง
24:05พี่ไม่ต้องเป็นหลวมนะ
24:07พี่ว่าเจนHuh
24:08จะเอามาเจรียเถงได้แล้วนะ
24:10เราเจอแม่แล้ว
24:11กึงอยู่ต่อไป
24:12เจนweh็คงไม่ปลาดไพร
24:13ไม่ต้องเป็นห่วง หนูรู้วิทยาวตัวลอด
24:17แน่ใจนะ
24:19ที่ผ่านมา หนูเป็นพาร้าให้พี่มาตลอดเลยอะ
24:23พอได้ทำอะไรเพื่อพี่บ้าง หนูก็รู้สึกดี
24:26หนูพูดจริงๆ หนูอยากอยู่ที่นี่ต่อ
24:29ถ้าพวกใส่เข่งมันทำอะไรอีก หนูจะได้บอกพี่ไง
24:33มันก็ไม่จำเป็นหรอกเจนี่
24:36จำเป็นสิ หนูตัดสินใจแล้ว ตกลงตำนี้นะ
24:40เดี๋ยวๆๆ งั้น
24:42ดูแล้วเต็มด้วยแล้วเจอนี่ พี่เป็นห่วง
24:48จ๊ะ
24:51ขอบคุณนะพี่
25:04เดี๋ยวขออด์แสง
25:07ขอ
25:12อุ๊ษ
25:14คุณพี่อยู่ ๆ มาตดอกันทำไมคะ
25:17พี่แกไม่รู้คงจริงเน
25:29ว้าว
25:31เจ้าถูกมาเล่นงานเพราะว่า
25:33ความ ٩
25:34ดากดาวนข้มติ weave
25:36ตอนนี้มันหนีไปแล้ว
25:39โทยขกลก
25:42เอาอย่าข้า...
25:46อยู่ไปกันรดรศ!
25:49โอ้ย...
25:51อุ้ย!
25:57แกเป็นแม่หมาย
25:58แกต้องชดใช้!
26:04พี่เต็มไงหมดเหรอ?
26:12- เอาเข้าไป ใหญ่นัด พอส่ายทีได้ไหมฮะ ไอ้เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นเนี่ย มันเป็นพ่อแก มีอะไรไม่ยองบอกพ่อ
26:28นัดขอโทษค่ะ นัดคิดว่าจะคุมทุกอย่างเองได้ แต่คุณพ่อค่ะ คุณพ่อต้องหาทางช่วยนัดนะคะ นัดไม่อยากแพ้ต้องเด็กรอนลีนั่น
26:39- มีแกยังต้องการมีอีกหรอ? ฮะ? คุณพ่อนดนั่นกลินอีกคะ คุณพ่อค่ะโรып
26:45- แต่มันไม่ได้รักแก ตาสว่างเศษฐีได้ไหมนะแกตονคิดทูนะ ถ้าหากว่าแกได้มันมาเนี่ย แกจะมีความสุขเหรอ Girlvero nat Saf่า
26:56นาด นาดคิดดูให้ดีๆนะลูก ว่านาดจะใช้ชีวิตอยู่กับผลที่ไม่ลักลูกเนี่ย ลูกจะอยู่ได้ไหม
27:04อยู่ได้ไหม
27:05คนพ่อ
27:08โอ๊ย
27:16สามร้อย
27:18ซับบ้าเหรอ สามร้อย
27:20นี่มันของแบนด์เนมนะยา
27:21เหรอ
27:22จะเอาไม่เอาสามร้อย
27:24ไม่เอาฉันไป
27:25เอ่อ เดี๋ยวก่อน
27:29สามร้อยก็สามร้อยอ่ะ
27:31โอเค เนี้ย
27:33อ่ะ
27:35เอามาสิ
27:40ขาดทุนยับเลย
27:42ทีนี้เจ้ายังไงต่อเนี้ย
27:44ฟานก็ไม่มีให้อยู่แล้ว
27:47เด่งด้า
27:50แม่
28:03แม่
28:04แม่ แม่เห็วไหม
28:05ดูทางปัดให้แม่ให้แม่กินอ่ะ
28:07อืม
28:08อืม
28:13อืม
28:14อืม
28:15อืม
28:24เป็นไงต่ะ อร่อยมั้ย
28:25อร่อยมั้ย
28:33หนูดีใจนะจ้าที่แม่กินได้อ่ะ
28:35สามร้อย
28:37โดลลี่ เป็นไง สามร้อยใช่ไหม
28:39อืม
29:09คุณป่าหลับไปแล้วเหรอครับ
29:12ฉันขอโทษทุกคนด้วยนะ
29:16ฉันขอโทษแทนแม่แค่จริงอ่ะ
29:18แม่ไม่ได้ตั้งใจ
29:20ผมรู้ครับ
29:21ดอลลี่ครับ
29:23อาการของคุณป่าเรารักษาเองไม่ได้หรอกนะครับ
29:30ใช่ดอลลี่
29:32เราต้องพาคุณป่าไปหาหมอนะ
29:36แกไม่ต้องกลัวนะ
29:38หมอเดี๋ยวเนี้ย เก่งเก่งทั้งนั้นเลย โรงพยาบาลดีๆ ก็มีแยะแยะ
29:42ฉันไม่ได้กลัวว่าหมอจะไม่เก่ง
29:45แต่ฉันกลัวว่า แม่จะหายไปจากฉันอีกอ่ะ
29:49ตอนนี้ฉัน ไม่เก้าไว้ใจใครทั้งนั้นอ่ะ
29:56ตอนนี้ครับ โรงพยาบาลเขามีระบบรักษาความปลอดภัยเนอะ
30:03ฉันขอหาทางอื่นก่อนได้ไหมคะ
30:06ถ้าคราวนี้แม่เป็นอะไรไปอีกอ่ะ
30:08ฉันคงมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้จริงๆอ่ะค่ะ
30:11เพราะอยู่กับดอลลี่ คนปาก็เหมือนจะดีขึ้น
30:36เพราะแบบนี้แค่ ดอลลี่ถึงหวังว่าจะรักษาคุณป้าดูตัวเองได้
30:41แต่มันไม่ได้น่ะสิ และเมื่อไหร่เราจะได้พาคุณโดนยานให้ไปรักษาแบบจริงๆจักจังสักทีละ
30:46ก็คงต้องให้เวลาดอลลี่จะพัก
30:48เดี๋ยวผมแอบไปดูสองไม่รู้ก่อนนะ เดี๋ยวลงมาส่งเขา
31:06พี่กินเขียดเหรอคะ
31:07พี่เป็นห่วงคุณพ่าคุณแม่ ตอนนี้คุณแม่ก็อยู่กับคุณลุง
31:21ส่วนคุณพ่อพี่พยายามติดต่อแล้วนะแต่ติดต่อไม่ได้เลย
31:23นี่ก็ห่วงค่ะๆ ก็ในได้เจอคุณพ่อนานมากจริงๆ
31:28เจอกันครั้งสุดท้ายก็น่佐ช่วงงานสบคุณป้า
31:31พี่รู้สึกว่ามันปลักแปลก
31:34หวังว่าจะไม่เกิดอะไรขึ้นกับคุณพ่อ
31:37เกิดข้าวใหญ่เศษเซินโมงการอาหาร
31:43เมื่อ CEO LV Food
31:45พร้อมคนสนิท
31:46ถูกตำรวจรวบในข้อหาช่อโกงและตกแต่งบัญชี
31:49รวมความเสียหายรับร้อยล้านบาท
31:52ช่อโกงกับตกแต่งบัญชี
31:54แล้วคัตกรรมแล้ว
31:56แต่ในเบื้องต้น
31:57ไม่ประกาศิกษ์ยังให้การปัติเศษทข้อกับ
32:01พี่พ่อเธอ
32:02เลิกสนใจเรื่องของคนนี้ได้แล้ว
32:08เฮ้ย
32:10จะปงจับปากไม่ได้สักตัว
32:12ไม่มีอะไรกินเลย
32:14เฮ้ย
32:15ใครกว่า
32:20เฮ้ย คนนี่วา
32:22เฮ้ย เลือด
32:24เฮ้ พี่
32:26พี่ พี่เป็นอะไรปะครับเนี่ย
32:28ผม
32:29ผมสูกยิง
32:30ฮะ สูกยิง
32:32เดี๋ยวผมโทรหาต้นหลวดให้นะพี่นะ
32:34อัดเหนือ อัดเหนือ อัดเหนือ
32:35เฮ้ย แค่ต้อง
32:36ช่วยโทรหา
32:38เมียผมให้หน่อย
32:40ได้ครับ
32:48ฉันอุสตาษพาพี่หนีมาได้
32:50พี่เลิกยุ่งกับไอ้เดนมนุษย์นี่เธอ
32:54แล้วที่มันทำกับพี่หละ
33:00ถ้าพี่กลับไปคราวนี้
33:02พี่ไม่รอดแน่
33:08พี่อยู่กับฉันที่นิ่งเงียบเท่านะ
33:10เชื่อฉัน
33:12ฉันจะดูแลพี่เอง
33:27ที่โรงบาลจิตเวทก็ไม่มีเหรอวะ
33:33นังดอนลี่ไม่คิดจะพาแม่ไปหาหมอหรือไงวะ
33:35เสียครับ
33:39ผมว่าพวกมันอาจจะรู้ทัน
33:41ว่ายังไงพวกเราก็ต้องตามหามัน
33:46แบบนี้มันเล่นซ่อนแดบกันสัดชัด
33:49แล้วจะหามันเจอได้ไงวะ
33:55เออ
33:56เสียครับ
33:58ผมว่ายังมีอีกวิธี
34:06ได้สิเสีย
34:09เรื่องแค่นี้จิบจอย
34:12แต่เสียแน่ใจนะ
34:14ว่าจะให้ค่าเหนื่อยฉันคุ้ม
34:17เท่าไหร่
34:23ได้เลยเสีย
34:27อะไรอ่ะแม่
34:30ไอ้เสียเข็งเนี่ย
34:31ทำให้ว่ายเข็งเนี่ย
34:33มันใช้ให้เราเป็นรอดนางดอลลีไปหามัน
34:35นี่ juntos Month
34:38ก็ฉันบอกแล้วไงbn่
34:39ทำไม่ได้หลอก
34:41ฉันบอกแล้ว ใช่ปั้งไว้บ้าง
34:42sits請กันค่ะ
34:45กับแกนี่ย่มันไม่ไว้ใจ
34:48แต่กับฉันมันพอมีหวัง
34:51เว้อ
34:53นางดอลลีมันจะใช้เบอร์เดิมใช่ไหม
34:55อืม
34:56- แม่อยากให้ฉันพาไปหาหมอแล้วจ้ะ?
35:06- ใช่ นี่แก่จำได้ใช่ไหม?
35:09- ว่าแม่ขาหักก็ผ่าตาดใส่เหล็ก
35:13- แล้วตอนนี้แม่เป็นอะไรก็ไม่รู้ มันกวดมากเลย
35:19- นี่ จะให้แม่ไปหาหมอเองเนี่ย แม่ไปไม่ไหวหรอกนะ
35:25- แล้วนังเจ็น้ี่มันหายหัวไปไหนก็ไม่รู้
35:28- เราแม่ไม่มีคนอื่น moi Played
35:31ช่วงนี้ฉัani ไม่ค่อยสะดวกเลยอ่ะ
35:33- โฮ ดอนลี้ เห็นลุกรักของแม่
35:36- แม่ไม่มีไข่แล้วนะ ลูก
35:40- ดอนลี้ช่วยแม่เหมา serio
35:43- ก็แค่พาแม่ไปหาหมอเอง
35:46- น่ะ
35:47เรื่องасс Morrison ไม่ต้องก็ได้ลูก
35:52- ใช่ น่ะ ดอนลี้
35:54แม่รู้ใช่ไหมจ๊ะว่า เดี๋ยวเนี้ย เขามีคนน layered customer
35:56คง q dong what
35:58ให้ชั้นต Drumxy ให้ไหม
36:01นี่ !
36:01ดังดังลิ
36:02ถึงชั้นน conditioned จะไม่ใช่แม่แท้ๆ ของแกเนี้ย
36:05แต่ชั้นจะเป็นคนเลี้ยงแกมานะไว้
36:07ทำไม
36:08هذا
36:09ใช้แค่เนี้ย มันทำไมได้นั้งไงฮะ
36:11ให้มาหาชั้นแค่เนี้ย มันจะตายนักหรอ
36:14ฮะ
36:19นังι...
36:20นังยัง หะลิ
36:23หาpie zasad..
36:24ไม่ มันถึงก้าวางสายใส่ฉันว่ะเนี่ย
36:28ไงละฉันบอกแล้ว ไม่วิเชื่อหรอก
36:34นี่
36:38ฉันไม่นึกเลยนะคะ
36:40ว่าคนในฉันเคยดูแล้ว
36:41แล้วก็คิดด้วยเป็นครอบพวกมาตลอด
36:43จะทำกับฉันแบบนี้นะ
36:45แจนี่ว่าไง
36:47ถ้าแม่โทรหาพี่ชนไปไหน
36:49พี่ห้ามไปเด็ดขาดเลยนะ
36:51คือ หนูได้ยินเสียเขียงเขาโทรไปจ้างแม่
36:55เขาจะให้แม่หลอกพี่ให้ไปหามัน
37:02ถ้าเจนี่ไม่เติดคุณก่อน
37:03ป่านนี้คุณเสียรู้แม่คุณไปแล้ว
37:09ฉันจะไม่พลาดให้คุณแบบนี้อีกแล้วนะคะ
37:21นี่มันก็หลายวันแล้วเนี่ย
37:23อยู่อยู่มันจะหายไปเลยได้อย่างไร
37:25ใช้การไม่ได้สักคน
37:27ผมว่าคุณชัยเย็นก่อนดีกว่านะครับ
37:29ตอนนี้เนี่ยเสียเข่งมันคงพยายามเต็มที่
37:32เพราะตัวมันเองเนี่ย
37:33มันก็เดือดร้อนกัน
37:35แกรู้ไหม
37:37แกรู้ไหม
37:39ว่าฉันแค้นได้แมกดีสุด
37:42ฉันแค้นไอ้กริน
37:46ฉันรูษาเลี้ยงดูมันอย่างดี
37:49สั่งซอนมันทุกอย่างเหมือนลูกในไท้
37:52Özting
37:54เดี๋ยวเขาคงจะได้บทเรียนเองแล้วครับ
37:57ว่าเขาไม่สมควรที่จะเห็นใครดีกว่าคุณ
38:02แกบอกสิ อา Ken
38:04ให้ตามตัวพวกนั้นให้เจอ
38:06อย่างน้อยผมก็จัดการเรื่องบัญชีของบุริษัทได้เรียบร้อยเรื่องนึงแล้วนะครับ
38:23สึบเนื่องมาจากขาว CEO LVFood ตกแต่งบัญชี
38:26ตอนนี้ตำรวจพบผู้กระทำความผิดจริงนะครับ
38:29เป็นหัวหน้าพระงานบัญชีที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้แค่สองปี
38:32พูดต้องหาให้การรับสรภาพแล้ว
38:35พี่กิ้น ข่าวยังไม่จบนะคะ
38:38พี่ไม่อยากฟัง คุณลุงหาแพ้มารับทานจดได้
38:57หาทางออกให้ตัวเองได้อีกตามเคย
39:05คุณแบบนี้ถ้าไม่มีรักฐานมาตัวชนิดดิ้นไม่รูดอ่ะ
39:09ไม่มีใครทำอะไรเขาได้หรอก
39:12คุณแบบนี้ถ้าตัวชนิดดิ้นไม่รูดอ่ะ
39:14ไม่มีใครทำอะไรเขาได้หรอก
39:15คุณไม่มีผู้คุณ
39:18ขอบใจมากนะน้ำ
39:22แค่แกที่อย่างเพิ่งได้
39:26- ขอบใจมากนะอนุกอย่างน้อยฉันก็มีแค่แกที่อย่างเพิ่งได้
39:41- ผมเคยบอกคุณแล้วไงครับว่าผมเนี่ยจะอยู่เคียงข้างคุณเสมอ
39:47- ที่นี้ก็เรือแต่เรื่องโดนยา
39:50- ไม่ต้องเป็นห่วงครับพรุ่งนี้เนี่ยเดี๋ยวผมจะเข้าไปไล่บี้เสียเข็งให้ถึง
39:54- ไม่ต้อง ฉันไม่อยากเสียเวลาแล้ว เรื่องนี้ฉันจะจัดการเอง
40:01- คุณมีแผนแล้วหรอครับ
40:11- ผมไม่เข้าใจ คุณลุงหาผู้บริสุดมารับผิดแทนได้ยังไง
40:14- ทั้งนั้นที่หลักฐานที่ผมส่งให้ไปมันก็ชัดเจ็งค่ะนี้
40:17- เขาก็คงยังมีอำนาจมีเงินแล้วก็มีเส้นสายอยู่อะค่ะ
40:21- สงสัยไปก็ทำอะไรไม่ได้หรอกถ้าเกิดว่าเราไม่รู้คำตอบจริงๆ
40:26- งั้นเราถามใครสักคนในฝายบัญชีย์ได้ไหมครับ
40:29- ขาวว่ามันเกิดอะไรขึ้น
40:30- มันเสียงเกิดไป เราไม่รู้ว่าใครในบริสัยเป็นพวกคุณลุงบ้าง
40:34- นี่เราทำอะไรไม่ได้เลยหรอกค่ะ
40:36- อะไรอ่ะค่ะ
40:37- คุณลุงส่งอีเมลมาครับ
40:38- ทำไมถึงเป็นเมลค่ะ ทำไมถึงไม่โทร
40:40- ตอนที่พี่โดนยึดโทรศัพท์ไป พี่เปลี่ยนเครื่องแล้วก็เปลี่ยนเบอร์ใหม่
40:42- คุณลุงไม่รู้เบอร์ ก็เลยส่งอีเมลมาแท่ง
41:11แม่
41:16โทษกลับมาเรียนี่ หรือว่าแกยังกระตันอยู่
41:29ถ้าผมส่วนหลักฐานี้ให้ตำหรวบ คุณลุงจะโดนอีกข้อหานะครับ
41:33ก็ลองดู แต่ควาตำหรวบจะถึงตัวฉันเนี่ย
41:37แม่แกเป็นผีไปแล้ว
41:40ไม่เข้าใจ คุณลุงทำแบบนี้ต้องการอะไรครับ
41:44ฉันอยากได้ตัวนั้นโดดอย่าง แกเอาตัวมันมาแรกกับแม่แก
41:50ถ้าแกไม่ทำตามนี้ ก็เตรียมจัดงานสบแม่แกได้เลย
41:56เราต้องพาคุณป้าไปแล้วกับคุณแม่จริงๆเหรอคะ
42:00ถ้าเราไม่ทำคุณแม่ก็จะถูกคุณลุงค่านะ
42:02ถ้าเราต้องพาคุณป้าไปแล้วกับคุณแม่จริงๆเหรอคะ
42:08ถ้าเราไม่ทำคุณแม่ก็จะถูกคุณลุงค่านะ
42:12ถ้า Lav algunas จะถูกคุณลุงค่านะ
42:16แต่ถึงทังป้ามอย่างไรก็ไม่มีอะไรมารับป่ากกันเลยนะ
42:19ว่าว่ donatedปลาสิ start จะทำตามสัญญา
42:20แถมจะข้าวพวกเราให้หมดเลยด้วยซ้ำ
42:23ก็ต้องทำอะไรสักอย่างแม่ ใจเย็นๆ ค่อยคิด
42:27ผมจะไม่ยอมให้คุณแม่เป็นอะไร
42:30ฉันก็จะไม่타면ให้แม่แซนเป้ยเสียงเหมือนกัน
42:33แม่คะ
42:36แม่ตื่นเลยคะ
42:37แม่ตื่นเลยador เราอยู่ที่นี้ไม่ได้ละแม่
42:55лем่องล์ลี่ กะพีกลิน อย่าพึ่งเทล็อกะเลยค่ะ
43:00ล์ลี่แกจะเย็นนะ ไม่มีใครอยากให้แม่แกไปเสี่ยงหรอก
43:05แล้วก็ไม่มีใครอยากให้แม่คุณปรีบแมนตรายด้วย
43:13พี่กรินคะ
43:15เราไม่จำเป็นต้องเล่นตามเกมคุณลุงเนี่ยคะ
43:19คุณรู้แล้วเหรอครับ
43:20ว่าจะต้องทำยังไง
43:24ถ้าทุกคนวางอารมณ์ลงก่อน
43:27เราคอยๆตั้งหลักใช้สติคิด
43:31ฉันเชื่อว่าเรามีวิธี
43:35เชื่อว่าตัวโทษ
43:38โคตร
43:47อยู่ที่นี่ทำตัวดีดี
43:50เดี๋ยวลูกชายกันก็จะมาหา
43:56บอกลูกน้องแก
43:58กระจ้ายคุณออกไปให้ทั่วตึกนิ
44:02ได้ยินกับแล้วใช่มั้ย
44:05- งั้นเดี๋ยวผมไปช่วยอีกอะไรครับ
44:08- ไม่ต้อง
44:09- ให้คนเสียเก่งไปก็พ่อ
44:12- ปรับ
44:14- วันนี้ถ้าฉันไม่อนุญาต
44:19- แม้แต่มะลายนวันตัวเดียว
44:23- ก็รอดออกไปจากที่นี่ไม่ได้
44:26- มัลลี่
44:43- แกกับแม้พร้อมหรือยัง
44:49- ยังอ่ะ
44:53- ยังอ่ะ
44:55- ฉันไม่สบายใจหรือที่ต้องทำแบบนี้
44:57- แล้วหน้า
44:59- พวกเรานี่ว่ากัวแผงกันดีแล้วน่ะ
45:01- พวกอย่างจะต้องผ่านไปด้วยดีนะ
45:06- ตัลลี่
45:08- ขอ
45:09- เราไม่ให้แม้กินยานอนหลับไม่ได้หรอ
45:13- ไม่ได้นะครับ
45:15- ป Girls ป manuscript ใจปAct мiamo
45:17- ถ้าไม่ทำให้หลับ
45:18- เราอาจอบพวกคุมเชespะนานอากาฬษ priced
45:19- แกนี้
45:20วันนี้ทั้งคุณแม่คุณ และคุณแม่คุณ จะต้องปลอดภัย
45:26ผมสัญญาต
45:50ตัวเปลี่ยน จริงของพันปลอดภัย
46:10แม่ แม่ฉันไปไหนคะ
46:13ถ้ามาอยากให้มันตาย เตรียมเงิน 30 ละ ละ บรแรก
46:18ของพ่อไม่หรืออะไรแล้ว
46:19แต่นาด...
46:20นาดยังมีอนาคตอีกนะลูก
46:22เฮ้ย!
46:23นายอันโนก
46:25ฝูงขอตายในห้องข้างข้าง
46:27ลงชื่อกลิน
46:28ไม่ใช่หลายมีเพีย
46:29นี่ โทรเรียกตำรวจอย่างนี้เลย
46:33แกรับไรชีวิตฉัน