ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00- พาเคยบอก Stevens- สมัย dictators描 kara questioned some of you,
00:03เสียงดีใช่ย่อยไม่ใช่หรอก
00:06- เหย Murdered inεν nine to five
00:14- ผมมีบางอย่างจะบอก
00:17- อ
00:26- เห้ย...
00:27- อะไรน่ะ?
00:30โอเค โอเค
00:32โอเค
00:33โอเค
00:34โอเค ไปเลย
00:56เจ้า โอเค
01:00เกิดอะไรกันบ้า
01:05ตะนกไม่ได้พูดเล่นใช่มั้ยเนี่ย
01:08โอ๊ย เตา
01:10เรื่องแบบนี้ใครจะมาร้อยเล่นกันล่ะ
01:12เออ ใช่
01:13เต่าเนี่ย
01:15เสร็จจากงานใยออมสิน
01:18ต่อไปจะเป็นตะนกเลยเหรอ
01:20ไปเย็นเตาค่ะ
01:22ไม่ต้องพูดข้า
01:24เออ ไม่เฉพยา
01:26สุขทุกที่สุดที่สุดอ่ะ
01:29แต่สุขคนที่สุดทาง
01:40งั้นขึ้นไปแล้วอ่ะ
01:46สุขสัญพาบหาจังเจ้า
01:50ผมเป็นเมลียร์
02:20เฮ้ย พระนูก
02:35รุงนก รุงนก
02:42เดี๋ยว จะเรียบไปไหนล่ะ
02:45อยู่มือค่อนซิ
02:48สนุก นิ อย่았 처음คอตบเป็นหมาใหมอยอย่างนั้นสิ
02:53อ้า Cliff Wisconsin สนุก ไอ้ของแบบนี้นะ
02:54มันเป็นได้ เดี๋ยวมันก็หายได้已
02:57ใช่ พากพวกฉันนับเป็น กันหลายронเลย
03:00แต่ไปก็ระสาหายนะ ใช่USTuกคน
03:05ต้องขอโทษทุกคนด้วยนะครับ
03:06หมดสนุกเลย
03:09ทุกงนข 여러분 เลนประกาศสะส achievementแกลน ขนาดนั้น
03:13เห็นว่ายังfight ต้องบอกทุกคนĩ häufig
03:15ก็เลยประกาชออกไม้มีไปส salads
03:20แล้วลูงรูงล้องแต่��면 Kard
03:23ก็สักพักเล่ะ
03:26ที่รูงไอแบ่ Lak
03:31แล้วทำไมถึงปล่อยอะไรกันเลยอ่ะ
03:35ก็มันไม่มีจังหวากบอกennialวะ
03:38มันจะมันไม่มีจังหวากบอกอะไรลูง
03:42맛있어요
03:42เรื่องแบบนี้ ไม่ใช่นึก อยากจะพูดก็พูดนะ
03:46เกิดพูดเมื่อแล้วไม่มีใครฟังทำไง
03:49มันจะไม่มีใครฟังแล้วยังไหน
03:52นี่มันเรื่องใหญ่มากเลยนะรุง
04:01แล้วพาอยู่ไหนครับ
04:12ขอคุณไหว
04:36ไม่ประกาจผ่านเสียงตามสายไม่เลยนะ
04:42เหมือนเผอพลังปากไปอ่ะ ไม่ได้ตั้งใจ
04:46แล้วคิดจะบอกกันไม่ไหร่ คำจริง
04:51ก่อนแรกก็ตั้งใจว่าจะไม่บอกนะ
05:12ตัวนี้แหละ ที่ฉันไม่รังเธอไว้ตอนจะไปนาคอนสวรรย์
05:20เพราะฉันมองเห็นอนาคต ว่าถ้าเราอยู่ด้วยกัน
05:26เธอก็จะต้องมาสาระวนพาฉันไปลงพยาบาล
05:30แล้วก็ต้องคอยดูแล เหมือนที่เธอต้องดูแลแม่เธอนั้นแหละ
05:42ท่านนี้อยากจะพบลุ่มมานี้เฝือกเธอให้บือท่านมันหักไปเลย
05:56ฮะ อยากจะถึงหัวเธออยากจะพี่ยีกอโลกเธอออกมาดู
06:02ให้มันเห็นสิ่งว่าทำไมถึงคิดอะไรแบบนี้เนี่ย
06:10ฉันดูแลแม่
06:12ฉันเต็มใจ
06:14ฉันคิดหรือฉันเองไม่ต้องให้ใครมาบอก
06:16ไม่ต้องมาตัดสินแทนฉัน
06:20แล้วไง
06:22หา
06:26กับว่าจะตายไปเงียบๆ ไปคนเดียว
06:29เหรอ
06:31และว่าฉันเนี่ย
06:33มั��รู้เองจากขาวที่ออก
06:35ว่าเธอเป็นส่งขึ้นอื่นอยู่ในบ้านอะ
06:41คิดว่าทำแบบนี้เนี่ย
06:42มันโทษ
06:44มันดูเป็นเพราะเอกมากเลยใช่ไหม
06:46ไม่ใช่อะ
06:47ไม่ใช่เพราะเอก
06:49ไม่ได้โทษอะไรทั้งนั้นอะ
06:51ฉันก็
06:52ทำดีที่สุดเท่าที่ทำได้แล้ว Jump
06:55ดีที่สุดของฉันนี่ 짜
06:57ก็คือปล่อยเธอไปไง
07:01สำหรับฉัน
07:06มันก็ทำได้แค่อันนี้
07:08แค่นี้เหรอ
07:14เธอทำได้ดีที่สุดแค่นี้เหรอ
07:17นี่ล่ะดีที่สุดของฉันแล้ว
07:21เธอจะข้าดหวังอะไรอีกภา
07:24เธอก็รู้จักฉันว่าทั้งชีวิต
07:28เห็นอยู่ว่าฉันมันไม่เอาไหน
07:33ชีวิตทั้งชีวิต
07:36ฉันเคยรักษาใครไว้ได้ที่ไหน
07:41ฉันมันก็สมควรแล้ว
07:51ฉันจะต้องอยู่คนเดียว
07:54มันก็สมควรแล้ว
07:58ฉันจะต้องตายไปคนเดียว
08:00ฉันจะต้องการทำอะไรให้มันถูกต้อง
08:15อันทำมันหมายความว่าอะไรอ่ะ
08:17แล้วอะไร แล้วมันคืออะไร
08:21ตอนที่เธอเดินมาบอกฉันว่า
08:24ว่าเธอต้องการจะทำอะไร อะไรให้มันถูกต้อง
08:27อันนั้นมันหมายความว่าอะไรอ่ะ
08:32ชีวิตที่ผ่านมา
08:38ฉันได้ทำผิดกับใครไว้เยอะมากเลย
08:42แต่การที่ฉัน
08:44ทำให้ความสัมผันของเราชัดเจนเนี่ย
08:47ก็ไม่ใช่ว่าฉันต้องการรู้สึกเป็นคนดีที่เธอเข้าใจเนี่ย
08:52แต่เพราะว่า
08:54เธอ
08:56คือคนแรก
08:58ที่ฉันตั้งใจ
09:01ว่าจะต้องแก้ไขให้มันถูก
09:07สุดท้ายที่ฉันตัดสินใจไม่ไปนะครสวรรย์
09:11ฉันไม่ปิดบ้านหลังนี้
09:14เพราะฉันชอบดูแลคน
09:17งานนี้มันเป็นความสุขของฉัน
09:20แล้วเธอก็เป็นความสุขของฉันน่ะนก
09:26ฉันมัน
09:35ฉันมัน
09:37ฉันมันหัวจริงๆเลยมาก
09:42ฉันมันมัน
09:44ฉันมันมันกลาง
09:50ฉันมันมันductionงของฉัน
09:58ฉันมันไม่พลัง curtains receivers
10:00เธอเวลา
10:30เธอด้วย
10:40เธอด้วย
11:01ไม่
11:21ขอโทษนะ
11:23ให้เป็นไรหลักลุง
11:29หนูก็ขอโทษเหมือนกัน
11:32หนูไม่น่าไปข้าคันลุงแบบนั้น
11:35แล้ว
11:38ลุงเป็นตรงไหนแล้วก็ระยะอะไรแล้ว
11:42คือ
11:43หนูลองเซิร์ศวิธีการรักษา
11:45มันมีวิธีการรักษาแบบทั้งเลือกเลยนะลุง
11:48ที่จริง
11:50โทษเป็น หมอเขาก็ยังไม่สรุปล่ะว่าเป็นเมล็ง
12:06เห้า
12:06เสร็จ Katie
12:09อฟ่La
12:12เมตรแ Of Yuma
12:15หมอเขาก็ยังไม่สรุปนะ
12:17แต่เท่าที่รู้มาเนี่ย
12:20มันก็มีโอกัศ
12:23โอ้ย รุง
12:25เขายังไม่สรุปก็แบบว่าเรายังมีหวังไง
12:28ใช่
12:29จริง ๆ บางทีรุงอาจจะคิดเป็นเองทั้งหมดเลยก็ได้นะ
12:32โอ้ย
12:33พวกหายลากไปเอง
12:40เชื่อไว้เอง
12:41ในวันเจ็นสอง
12:43รับยาพี่ของสิบสามครับ
12:47นายลี haven't something
12:50of hearing ลูง
12:55ที่สุด pous Ram
13:01camp
13:07เดี๋ยวเป็นอะไรอะ
13:11ก็มันน่าเราน่านะคะ
13:13ständหวัวไม่เรียกสักทีอ่ะ
13:17ก็บอกแล้วว่ามันนานแล้วจะตามมาทำไม
13:23ก็หนูจะทำแอปช่วยคนส่งอายุไง
13:31ก็แค่มารอแล้วก็มาตรงพื้นที่เก็บข้อมูล
13:36นี่รุง ผมนั่งตรงนี้มาเป็นชั่วโมงแล้วนะ
13:44ผมไม่ไหวแล้ว
13:46เฮ้ย
13:48ขอโทษนะคะ
13:52ขอโทษนะคะ อีกกี่คิวเหรอคะ
13:54ไปนั่งรอเรียกก่อนนะคะ
13:56เหนือนนั่งรอเป็นชั่วโมงแล้วค่ะพี่
14:00ทุกคนเขาก็นั่งรอเรียกันเป็นชั่วโมงเหมือนกันค่ะ
14:04แต่พี่ค่ะพี่ช่วยไปดูให้หน่อยได้มั้ยค่ะว่ามันเลยอีกกี่คิว
14:08ไปนั่งรอค่ะ
14:10คุณค่าอีกเยอะ คุณทำงานน้อย
14:25แล้วเขาคงเหนื่อยนะ
14:27ว่าไล่ตอบคำถามทุกคนคงไม่ไว้หรอก
14:30ว่าแค่พูยกันดีๆก็ได้ป่ะ
14:33วันนี้มากันพร้อมหน้า พร้อมตาตั้งควบโคลเลยนะครับ
14:39ชิ้นเนื้อบริเวณกล่องเสียงที่ส่งตวดเนี่ย
14:54เป็นเนื้อลายนะครับ
15:09เออ แล้วตอนนี้มันอยู่ในระยะไหนแล้วค่ะหมอ
15:15ตอนนี้หมอว่ายังต่อไม่ได้เหมือนกันนะครับ
15:18เพราะว่าเราจะต้องตรวจเพิ่มเติม
15:21ว่าเชียงมันแพลกอจายไปส่วนไหนแล้วบ้าง
15:28หลังจากนี้ก็คงจะต้องตัดคุณลุงมาทำสีทีสแกน
15:32แล้วก็ตรวจนุ่นนี้นั่นอีกเยอะหน่อยนะครับ
15:39แล้ว แล้วผมจะตายไหมครับ
16:00มันเร็งมันไม่สามารถข้าเราได้ทันทีเหรอไหมครับ
16:06เราตัวเจอเร็วเราก็รักษาได้เร็ว
16:13ผลกระทบก็จะยิ่งน้อยลงนะครับ
16:16ส่วนที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับคนไข้นะครับ
16:21วัสดูแล้วตัวเองไม่มีขนาดไหน
16:29อยู่ไหนไหน
16:32แล้วผมจะยังพูดได้ไหมครับ
16:45บริเวณที่รุงเป็นนี้
16:46มันคือก่องเสียน
16:48กลุ่มเป็นเนี่ย มันคือกล่องเสียน
16:52เพราะฉะนั้น หลังผ่าตัดใหม่ ๆ
16:55มันต้องไม่ผลกระทบอยู่แล้วนะครับ
16:57ตื่นไงก็ต้องตรวจเพิ่มตื่มนะครับ
17:00เพราะว่าต้องดูระยะของโลกด้วย
17:18อ้าว มีร้องไห้อยู่อ่ะ
17:21เฮ้ยเอาที่ ฉันยังสู้อยู่เลยนะ
17:25แย่อำสินก็เพิ่งเสียไปอ่ะ
17:28ทานนี้ก็ตาลงแล้ว
17:31เฮ้ย ไอ้เด็กนี่ ฉันยังไม่ตายเว้ย
17:35หัวเขาก็บอกแล้วนี่ ว่า มันไม่ได้ตายทันดี
17:41นี่ ชีวิตคนเราเนี่ยนะ
17:46มันก็มีทั้งเกิดแก่เจ็บตายเป็นธรรมดา
17:50โหว้ย รวม แต่รวบรวมเป็นหนังสื่อคำคมเลยไหม
17:53เรี่ยน
17:55เฮ้ย ดาได้นะ ไม่เส้าแล้วใช่ไหม
18:16แจน หาอะไรอยู่อ่ะลูก
18:26แม่ ไม่ได้เอาล่าไปเศร้าที่ไหนอีกว่า
18:30เปล่านี่ แม่ไม่ค่อยได้กินแล้ว
18:33แน่ใจนะ
18:36แม่ห้ามกินเล่าอีกนะ หลังจากนี้
18:41ห้ามเด็ดขาด
18:43แจน เป็นอะไรรึเปล่าลูก
18:48เก็บเหมือนปีแล้วเท่าไหร่เหรอ
19:08ไม่รู้เลยว่า
19:12นี่ รุงไม่เคยวางแผนชีวิตตัวเองเลยเหรอ
19:17เออ ก็ไม่เคยคิดว่าจะต้องไปเป็นพาระใครนี่
19:24แซล รุงก็จะอยู่ต่อไปเรื่อยๆแบบนี้เหรอ
19:31แซล รุงก็จะอยู่ต่อไปเรื่อยๆแบบนี้เหรอ
19:46แซล รุงก็จะอยู่ต่อไปเรื่อยๆแบบนี้เหรอ
19:49โอ้ วางแผนไปมันก็ทำไม่ได้จริงเหรอ
19:53รุงไม่มีกรยุตมากกว่าหรือเปล่า
19:56เวลาที่เราจะวางแผนอะไรเนี่ย
19:58เราต้องวางเป็นระยะ
20:00ระยะ สั้น ระยะกลาง แล้วก็ระยะยาว
20:04ไหน อย่างไรนะ อธิบายสิ
20:08เวลาที่เราจะตั้งใจที่เราจะวางแผนอะไรสักอย่างนี้นะ
20:23อันนี้เครื่องแผนกลางของหนู
20:29ในระยะสั้นเนี่ย
20:31หนูก็จะ unwillingenden cho Initiative
20:33ส่วนนรายแรกลางโหน
20:49โดย ดีแล้วคริ๊อคิดไว้ก่อนบ้าง ีเถอะดีแล้วนะ
20:55แต่สำหรับรุงตอนนี้นะ เอาระยะสั้นก่อน
20:59ระยะสั้นของรุงตอนนี้ก็คือห้ามตาย
21:02ตั้งใจรักษาให้รีบรีบหาย เขาใจเปล่า
21:05จ้ะ
21:07เนี่ย รุงสอนถ้าหนูติดกันบันพุนสอนเก่งหยุดรุงแล้ว
21:25ห้า เอาจริงนี่รุง
21:32จริงสิ
21:37ทำไมจะต้องตกใจกันอันนั้น
21:40ก็ไม่รู้ว่าเหมือนกันอ่ะ
21:42หนูก็ขึ้นๆเลยมั้ง
21:45ไม่มั่นใจหรอกว่า
21:48คำแนะนำที่ให้ไปมันจะใช้ได้ผลจริงๆมั้ย
21:51ได้สิ
21:54ฉันก็ชมไปแล้วว่าดี
21:57เราไม่ต้องห่วง
22:00เดี๋ยวฉันเพิ่มเงินส่วนแบ่งให้
22:05จะได้ไปสมทบทุนแผนชีวิตระยะสั้นของเธอ
22:10ดีไหมล่ะ
22:17เอานะ
22:20ผมอยากเกินเริ่ม
22:23ด้วยการแจ้งข่าวร้ายครับ
22:32เป็นข่าวร้าย
22:34ว่าคอล่ำในสัปดาห์เนี่ย
22:37จะไม่ใช่ผม
22:38ที่เป็นคนตอบคำถามที่ส่งเข้ามา
22:41แต่จะตอบโดยเด็กสาวอายุ
22:48คู่ช่วยตัวแสบของผมเอง
22:50ตัวแสบเป็นการระยะที่ให้เกิดกันมากเลยค่ะ
22:52เพราะอายุไม่ใช่ตราประทับตำแหน่งผู้รอบรู้
23:02หลายๆเรื่องคนแกอย่างผม
23:04ก็ต้องยอมรับว่าสู้เด็กไม่ได้
23:08จะด้วยในแง่องความรู้
23:10หรือในแง่ประสบการณ์ปร่ง
23:12หลายๆเรื่อง
23:14คนแกอย่างผม
23:16ก็ต้องยอมรับว่าสู้เด็กไม่ได้
23:20จะด้วยในแง่องความโรส
23:30หรือในแง่ประสบการณ์ปร่ง
23:36จดหมายจากคุณสุภาเล่าว่า
23:38เธอมักจะทะเละกับรูปสาวไว 12 ขวด
23:40สาววัยสิบสองขวด เหมือนคุยกันคนละภาษา
23:44คุยยังไงก็ไม่เข้าใจกัน
23:49และนี่คือคำแนะนำจากเด็กสาววัยสิบเจ็ดถึงคุณสุภาครับ
24:01ถึงคุณสุภา หนูอายุสิบเจ็ดปี
24:05ขอสร้างหวันชื่อนะคะ
24:07หนูเป็นผู้ช่วยลงนก เลยได้อันจ Зд
24:10ของคุณ ไม่แน่ใจว่าคำแนะนำครู trillion จะมีประโยช vezes
24:16หนูพบว่า การก่อดที่จริงใจขณะพูดคุยไปด้วย
24:20มีโอกาสเพิ่มความเข้าออกเข้าใจกันได้มากขึ้น
24:24น้ำเสียง และสัมภาษิของมangุษย์มีพลางแฟงที่สืบสารได้มากกว่าแค่ภาษา
24:29แล้วก็มีอีกเรื่องที่หนูอยากแชร์ค่ะคุณสุภา
24:35หนูก็เป็นคนหนึ่งที่คุยกับแม่ทีไรก็ทะเล่อกกันทุกที
24:40คุณยายคนหนึ่งที่หนูรู้จักเพิ่งเสียไป
24:44ความตายมันทำให้หนูได้สุขคิดค่ะ
24:47ว่าหนูคงต้องเสียใจมากถ้าต้องเสียแม่ไป
24:52หนูเลยอยากคุยกับแม่ดีๆ อยากกอดแม่ในวันที่ยังมีเวลา
24:57เฮ้ยลูง ไปรอตรงโลดเลย ไม่ยืนกดดันอะไรเนี่ย
25:02ไปสิ
25:07อย่างอีก ไปเลย
25:15ลุกษาคุณสุภาอายุแค่ 12 คงยังไม่คิดเรื่องแบบนี้
25:20หนูอายุ 17 ก็เพิ่งคิดเรื่องแบบนี้เมื่อวันนี้เองค่ะ
25:24ชุ่งเวลาของวัยรุ่น อาจจะเข้าใจยากหน่อย
25:28คุณสุภาอดทุนรอเวลาให้ลูกสาวตูกันนี้อีกนิดหนึ่งนะคะ
25:32ขอส่งกำลังใจให้ค่ะ
25:40อนก ขออลัมนี้มาเหนือเมกเลยนะครับ
25:45ผมนี่อยากรู้จักเลยว่าน้องเขาเป็นใครมาจากไหน
25:49เด็กมาทำงานที่บ้านพา
25:52เธอมาบำเพ็นประโยชน์
25:55ก็เลยขอให้มาช่วยพิมพ์
25:58ตอนตั้งแต่มือหากแรกๆ
26:00อย่างนี้ถือว่า
26:02เป็นการมาฝึกวิชชายอย่างๆ อะไรครับเนี่ย
26:06แต่ใหม่ๆ แล้วนี้แหละครับ
26:08ต้องมาใส่คูพักรักจำเราเนอะ
26:10อืม
26:12อันโนครับ
26:14นี่ครับอันโน
26:16เค้าขอท่านนะคะ
26:18อันโนคเป็นอะไรหรือเปล่าครับ
26:24อ่ะ
26:26ไม่มีอะไร
26:28น่าไม่ค่อยดีเลยครับ
26:30พอดีอาอยากจะมาอัพเดทเรื่องงานเขียน ชีวัพวัติของอาด้วยอ่ะ
26:40ได้ครับ
26:42อาเนี่ย ทำใจยอมรับได้แล้วแล้ว
26:49ในเรื่องงานเขียนของอาเนี่ย
26:55จริง ๆ
26:58ชีวิตของอาเนี่ย มันไม่ได้เท่เลย
27:06มันมีแต่รวมเรื่องความหวยแต่ทุกอย่างในชีวิตของอาไว้
27:18มันเป็นบาทแผล
27:22ความผิดพลาด ความเจ็บปวด
27:28ที่แต่ก่อนเนี่ย ฉันพยายามหนี
27:33ไม่พูดถึงความจริง
27:36แล้วคันหลอกตัวเอง ทำเป็นรับได้ ทำเป็นไม่รู้สึกอะไร
27:48จนฉันด้วยกลับมาอ่าน บันทึกจะคุบเขาสีฟ้า
27:54ซึ่งมันเป็นเหมือนยากล่มประสาท
28:00ถึงฉันจะแก้ไขอดีตไม่ได้แล้ว
28:04แต่ฉันยังแก้ไขงานเขียนของฉันใหม่ได้
28:09มันดีมากเลยนะครับ มันนกทั้งไอเดียแล้วก็ความตั้งใจ
28:20ผมติดอยู่อยากหนึ่งครับ
28:25คือว่า ด้วยเศรษฐกิจตอนนี้ มันมีแต่แย่ลงเมื่อเรื่อยๆ
28:36ผมก็เลยอยากให้อารกเผื่อใจไว้หน่อยนะครับ
28:42อ่าเข้าใจนะ อ่าเข้าใจมากๆเลยเชน
28:50แต่เชนลองช่วยอาให้เต็มที่ก่อนได้ไหม
28:57เพราะว่าเนี่ย อาจจะเป็นงานเขียนชินสุดท้ายของอาแล้ว
29:04อาป่วยนะเชน
29:10เป็นเมร็งกล่องเสียง
29:12เพิ่งตรวจเจอ
29:16ถึงสุดท้ายมันจะไม่ถึงชีวิต
29:22แต่อาก็ไม่แน่ใจนะ
29:28ว่าอายังจะทำอะไรได้เหมือนเดิมไหม
29:32แต่ก็ไม่เป็นไรเลยน่าเชน
29:38ถึงมันจะได้ตีพิมพ์หรือไม่ได้ตีพิมพ์
29:44สุดท้าย
29:46อาก็ต้องเขียนมันอยู่ดี
29:48ต้องได้สิครับคุณอา
29:50ผมจะหาทางทำให้หนึ่งสื่อเล่มนี้เกิดขึ้นให้ได้
29:52เพราะว่า
29:54อย่างน้อยก็มีผมคนหนึ่ง
29:56ที่ผมรออ่าหรือข ballistic
30:00ไม่รู้Suele มันอย tour innov 2020
30:02ต้องได้สิครับคุณน่า
30:04ผมจะหาทาง
30:06ทำให้หนึ่งสื่อเล่มนี้เกิดขึ้นให้ได้
30:07เพราะว่า
30:08อย่างน้อยก็มีผมคนนึง
30:10ที่ผม
30:12รออ่านหรือ성이ขันปกล passe
30:13งับสด้าย
30:22ทระией้นตรงลุง
30:24ทหาร์ล mat
30:24มีหัวจังวะ
30:30ธันสมัยนะครับเนี่ย รู้จังคำนี้ด้วย
30:37พูดถึงความธันสมัย
30:39ฉันมีคิดไอเดียไว้เหมือนกันนะ
30:43สองบายเองหรอลูง
30:48เหมือนว่าเราเขียนเยอะกว่านั้นนะ
30:50ขอบคุณค่ะ
31:04ฉันยังมีอะไรอยากให้เธอช่วยอยู่อีกน่ะ สนมา
31:12อะไรอีกล่ะ
31:18ฉันจะเขียนตั้งสือเล่มใหม่
31:22ที่อาจจะเป็นเล่มสุดท้าย
31:32แต่งานเนี้ย
31:34ฉันจะไม่ให้เธอมาช่วยพิมพ์นะ
31:38ฉันตั้งใจจะชวนเธอมาเขียนด้วยกัน
31:42ห้า
31:44เอาจริงอีกลุง
31:46จริงเนี่ย
31:48สนไหม
31:50แล้วหนังสือเกี่ยวกับอะไรอ่ะ
31:58มันก็
32:02กึ่งกึ่ง
32:04เป็น
32:06เรื่องชีวประวัติของฉันเอง
32:08ที่บอกเล่า
32:10ถ่ายทอดทุกทุกความผิดพลาดในชีวิต
32:14ฉันอยากเล่าให้เธอฟัง
32:18และให้เธอไปเขียนต่อ
32:22อยากให้มันทันสมัย
32:26จะได้เป็นบทเรียนกับคนอ่าน
32:34นุ่งอยากเห็นเรื่องนี้จริงหรอ
32:36ก็ถ้า
32:42ความตาย
32:44ทำให้เธออยากกอดแม่
32:46สำหรับฉัน
32:50ก็คงเป็นหนังสือเล่มนี้แหละ
33:00รีบมากไหม
33:02ไม่รู้เธอ
33:10ฉันไม่รู้ว่า
33:12ยังเหลือเวลาอีกแค่ไหน
33:20งานหนักเหมือนกันนะรุ่ง
33:24เกือ แต่ไม่ต้องห่วงนะ
33:26เรื่องเครดิต
33:28เรื่องค่าตอบแทนเลยเนี่ย
33:30เราแบ่งก็เลยเครื่องเครื่อง 50-50
33:32นี่
33:34หนึ่งไม่ได้เป็นห่วงเรื่องนั้น
33:40คือ
33:42ตอนนี้มันมีงานหลายอย่างทับซ้อนกัน
33:44หนูยังมีงานประกวดเขียนเรื่องสั้น
33:46กับทำประกวดแอปลิเคชั่นอีก
33:50แล้วคิดว่า
33:52พอจะทำได้ไหมล่ะ
33:54ก็คงได้แหละ
33:56เดี๋ยวลองคุยกับลูกเกตรดู
33:58น่าจะพอจัดการกันได้อยู่
34:02ลูกเกตร
34:04ลูกเกตร
34:08เข้ามาได้แก
34:10นี่แก
34:12ฉันก็ลำบากใจเหมือนกัน
34:14จะตอบปริเศษลุงแกไป
34:16ก็เห็นใจแกเหมือนกัน
34:18ถ้าแกสเกิดเสียการวงใจรักษา
34:20แล้วอาการมาลิงมาสุดลง
34:22ฉันก็อาจจะยิ่งเป็นเรื่องใหญ่ขนไปอีก
34:24เข้าใจแกเลยแจน
34:26เอ่อ
34:28แล้ว
34:30เดี๋ยวปริเศษลุงแกไป
34:32ก็เห็นใจแกเหมือนกัน
34:34ถ้าแกสเกิดเสียการวงใจรักษา
34:36แล้วอาการมาลิงมาสุดลง
34:38ฉันก็อาจจะยิ่งเป็นเรื่องใหญ่ขนไปอีก
34:40เข้าใจแกเลยแจน
34:42เอ่อ
34:44แล้ว
34:46เดี๋ยวปริเศษลายประกวดแอปมันก็ยิ่งใกล้ขมาเรื่อยๆ
34:50ฉันก็เลยอยากมาปรึกษาแกว่าจะเอาไงต่อดี
34:58แกอ่ะ
35:00ไม่ได้มาปรึกษาฉันหรอก
35:02เอาจริง
35:04แกมีคำตอบมาแล้วต้องหา
35:06ไม่
35:08มันก็ไม่ได้ขนาดนั้นป่ะ
35:10แกก็เป็นแบบนี้ทุกทีแล้ว
35:14ก็ดี
35:16ฉันจะได้มีเวลามากขึ้นแบบ
35:26แกวเวลาไปทุกไม่ลงนกเหรอ
35:28หน้าของสานะ
35:30สวนเรื่องทำแอปก็
35:32ไว้ค่อยว่ากันใหม่ครั้งหน้าแล้วกัน
35:34นี่แกฉันไม่ได้จะเลือกประกวดแอปนะ
35:38ก็...เราสาหรอกพัฒนาไอเดียกันมาตั้งกายขนาดนี้แล้ว
35:42จะมาเลือกตอนนี้มันก็น่าเสียดายป่ะ
35:44เราแกจะให้ฉันทำยังไง
35:46ก็...ก่อนหน้านี้เราเคยคุยกันเรื่องไอเดียแอปไปแล้วใช่ป่ะ
35:48ว่า...จะมีอะไรที่เราจะเสียดายไหมถ้าไม่ได้ทำก่อนตาย
35:50ฉันก็แค่คิดว่า...เผื่อแกไปคิด...คิดต่อดูหน่อยอ่ะ
35:52ก็...ก่อนหน้านี้เราเคยคุยกันเรื่องไอเดียแอปไปแล้วใช่ป่ะ
35:58ว่า...จะมีอะไรที่เราจะเสียดายไหมถ้าไม่ได้ทำก่อนตายอ่ะ
36:02ฉันก็แค่คิดว่า...เผื่อแกไปคิด...คิดต่อดูหน่อยอ่ะ
36:08คิดต่อดูหน่อยอ่ะ
36:10หะ?
36:12ฉันนี้นะ
36:25ตอนที่แกมาขอให้ฉันช่วยอ่ะ
36:27แกไม่ได้บอกว่าจะมาโยนกันให้แบบนี้เราเว้ย
36:31แต่...ไอเดียที่เราคิดกันได้มันก็มาจากแกนะลูกเกต
36:37ลูกเกต
37:07โอเค ที่สองวันนี้ให้ปุ๊บปะ
37:17ได้ ได้ หน่อยมากเลยอ่ะ กวันนายการปุ๊บไม่ตื่น
37:21โอเค เจอกันตอนเย็น เดี๋ยวเข้าไป
37:23บ๊ายบาย
37:37โอเค เสีย์เบเป็น้ำ
37:49พวกมาี้
37:52วัย ยังไง ไม่มีอะไรหรอกแม่ แค่เนื้อหน่อย
38:15สอมวิ่งหนักเหรอ มีอะไรให้ทำเยอะแยะไปหมดเลย
38:23ทำที่ไหว เอาที่สำคัญจริงๆ ไม่ต้องทำทุกอย่าง เดี๋ยววันพวกนี้ไม่เหลืออะไรให้ทำ
38:36อยากกลับบ้านไปก่อนแม่จังเลย
38:42ที่บ้านเป็นไงบ้าง
38:45ยายสบายดีไหม
38:51แล้วน้องอ่ะ ตั้งใจเรียนป่ะ
38:56บอกมันให้เรียนเก่งๆ จะได้มาช่วยพ่อกับแม่
39:11สักบอกด้วยนะว่าหนูคิดถึงมาก
39:14อืม เรียนแค่นี้นะแม่
39:19คิดถึงนะ
39:21อืม เรียนแค่นี้
39:23อืม เรียนแค่นี้
39:25uss name
39:33ฉันอยู่ตรงนี้ขอยที่ที่ต้นอยู่ข้างแค่
39:40ฉันอยู่ตรงนี้ขอยที่ที่ตอนอยู่ข้างๆ
39:47ข้างเธอ
39:49ฉันอยู่ตรงนี้
39:51ขอยเธอตรงนี้
39:57อยู่ขี้ข้างเธอ
40:11เออ นุก
40:13หนังสือเล่นใหม่ของเธอ
40:15คิดว่าจะมีหัวข้ออะไรบ้าง
40:17น่ะ
40:19เอ้า
40:21ก็ความหวยแต่ของเธอเชียดเล่าให้เจอแจนฝันไง
40:27ก็กำลังรวบรวมเหลือ
40:29แต่มีข้อหนึ่งที่ยังไงก็ต้องเล่า
40:33คือการที่ฉันรู้จักหัวใจของตัวเองช้าไป
40:43สมนุกหน้า
40:45เล่นมุกวิเค้าท่า
40:47เธอเคยไปเยี่ยมเขาบ้างไหม
40:51เธอเคยไปเยี่ยมเขาบ้างไหม
41:05ใครอ่ะ
41:07พูดให้มันครบรูประโยคเลยเนี่ย
41:09ออนอ่ะ
41:11ออนอ่ะ
41:13อ่ะ
41:15อ่ะ
41:17อ่ะ
41:19อ่ะ
41:21อ่ะ
41:23อ่ะ
41:33อ่ะ
41:35อ่ะ
41:36แล้วเธอจะเขียนถึงเขาไหม
41:40อ๋อแน่นอนสิ ฉันต้องเฉียนถึงอยู่แล้ว
41:57เฮีย ผมเช็คทุกอย่างให้เรียบร้อยแล้วนะเฮีย
42:00ก็อย่างที่เห็นเลย ชนหนักแสกนัดนั้น ผมต้องซ้อมอีกหน้าน่ะ
42:05ชังเอามีด้วยป่ะ ระว่างเนี้ย ชังหากลุกให้ยื้มใช้หน่อยดิ
42:13ยื้มเหรอเจ๊
42:15ดิมนุก
42:18เออดีๆ แต่เอาที่ฉีง่ายๆเลยนะ
42:23แล้วก็ฉันอยากจะพรับแต่งอะไรบางอย่าง
42:27เยี่ย เยี่ยจะปาดบอก
42:30หมดท่อ โรดโจ๊กอะไรเหรอเฮีย
42:33เออ ไม่ใช่ ไม่ใช่
42:35ไม่ใช่อย่างนั้น
42:37เออ อยากจะใส่คว้งข้างแบบสะเล็ง
42:41อืม
42:42เธอ พอจะได้ไม่ไม่รู้
42:45มันจะได้ขีกง่ายๆหน่อย
42:49ได้เฮีย ไม่เป็นห้า เดี๋ยวฉันจังให้
42:52โอเคเฮีย
42:55อืม ดีๆ นะ
42:57รับเจ๊
42:58อุ๊ย
42:59เออ เหี้ย
43:01ว่าเตอแขนหายจะไปขับสะเล็ง
43:04ขายของเก่าแล้วเฮีย
43:06ไม่เป็นนักเขียนแล้วหรอ
43:13ยันลอดเหรอตัดซอยมันเนี่ย
43:15บากดีสิด้วย
43:17ก่อนตาย
43:29ก็คงอยากทำประโยชน์มะ
43:32ใช่
43:33ไม่อยากรู้สึกว่าเป็นพละของใคร
43:36ของนี้มัน
43:37ถึงได้ชอบมาครุกอยู่บ้านเนี่ยพา
43:40จะได้ไม่ต้องรู้สึกเกลงใจลูกหลานที่ต้องมาคอยดูแล
43:43เต็มเลยล่ะ
43:46สิ่งที่ยายอยากทำก่อนตาย
43:48ก็คือยากอยู่เฉย ๆ
43:50เรียก Ok
43:51ดูแรกตัวเองได้
44:08ดูไม่มีใครอยากพูดถึงเรื่องนี้เลย Building
44:12ตอนแต่ยายออมสินเสีย
44:13แล้วตนกก็มาป่วยอีก
44:16มันก็เหมือนความตายใกล้เข้ามาทุกขณะเลย
44:21นั่นมันก็อดคิดไม่ได้อ่ะ
44:24ต้องเคต จะหนีความตายได้ยังไง
44:30ขอบคุณหนูแจนมากนะเจ้าที่ถามคำถาม
44:33เป็นเพราะคำถามของหนูเลย
44:35ทำให้ยาย ฉุกคิดอะไรได้ล้ายเรื่องเลย
44:43นั่นรูกเกศ มือกเยคยะ หยุบพวกคุณยายเขาก็มาใช้เรื่องก่อนตายให้ฉันฟัง
44:49เค้าบอกว่าคำถามเนี้ย ทำให้เขาได้ฉุกคิดอะไรได้หลายอย่างแน่ المเว้ย
44:53ฉันว่าไอเดเชียคลิสก่อนตายนี่ มันน่าจะกลัวก็จริงๆอ่ะ
44:56เออ ดีไว่เยPA
44:58เนี่ย ถ้าเก่ยว людямหาข้อมูลเพิ่มอีกสักล่อยเกี่ยวกับพวกคุณยายไง
45:03ฉันว่าเรمن่าจะได้ไอเดียที่แย่ไปต่อมาอย่างๆكن CNN
45:05parec แย่ competency ou looking at something
45:08follow me again
45:10walker
45:11ไม่ทำแล้ว
45:12ห้ะ
45:12เก่หมายความ für storage
45:14I love my professional
45:16์egh
45:16ฉันเหนื่อย
45:18ไม่ทำแล้ว
45:20แต่.. seri
45:22แต่แล้วทำด้วยกันมาขนาดนี้แล้วนะน 따로 kes
45:24ลูกเก่าจะมาเท่งอย่างนี้ไม่ได้ป่ะ
45:25เท่ได้ดิ
45:27แค่นี้นะ ฉันจะไปนอนแล้วว่า ง่ว่าง
45:31เฮ้ย เดี๋ยวก่อน ลูกเก่
45:33ลูกเก่
45:54เยี่ยว เห็มต้องเราคุยเยี่ยว
46:12คุยเยี่ยว เดี๋ยววันนี้เราคุยในภาพรวมก่อนแล้วกันนะ
46:16ฉันจดจดมาบ้างแล้วว่า
46:19ภาพรวมก่อนแล้วกันนะ
46:21ฉันจดจดมาบ้างแล้ว
46:23ว่าจะพูดเลือกอะไร
46:37เจ้น
46:41เจ้น
46:43เจ้น
46:45คุยภาพรวมว่ามีอะไรบ้าง
46:49เป็นอะไร
46:51ทำหน้าอย่าเกิน
46:53นันการอะไร
47:01เธอรอกกับลูกเกตนิดหน่อย
47:05จริงก็เรียกว่าเธอรอไม่ได้หรอก
47:07มีแค่หนูที่โมงหัวอย่าคนเดียว
47:11ก็...อยู่อยู่ลูกเกต
47:13ก็จะมาเทยงานประกวดแอป
47:15หนูคิดว่า
47:17ลูกเกตคงงอนที่
47:19หนูโยนงานให้มันเพิ่มอ่ะ
47:21อืม
47:23แต่ก็เพราะลุงนั้นแหละ
47:25หนูก็ต้องมาช่วยงานรุงแบบนี้ไง
47:29เออ...
47:31มันโยนขี้ให้ฉันได้ไง
47:33ก็เห็นคุยว่าจัดการเรื่องเวลาได้
47:39แน่ใจเหรอ
47:41ว่ามีแต่เรื่องงานอ่ะ
47:43ว่ามีแต่เรื่องงานอ่ะ
47:45อ่ะใช่อ่ะดิ
47:47มันมันจะมีเรื่องอื่นดีกหรอ
47:49เอ้า
47:51ฉันจะไม่รู้เธอเหรอ
47:53ประโท่อ้อย
47:55ก็เห็นสนิตกันอยู่สองคนอ่ะ
47:57ตัวติดกันยังการอะไรดี
47:59ต้องมาทำงานให้ฉันเนี่ย
48:01เลยไม่มีเวลาไป
48:03อยู่ด้วยกันหรือเปล่าหรอ
48:05ก็ไม่ใช่ก็ดีละ
48:07ได้เริ่มทำงาน
48:09ก็ไม่ใช่ก็ดีละ
48:11ได้เริ่มทำงาน
48:13อ่ะรุง
48:15คือ
48:17วันนี้หนูรู้สึกแปกแปกอ่ะ
48:19แต่ว่า
48:21สมองมัน
48:23คิดอะไรไม่ค่อยออกอ่ะ
48:25สมองไม่ค่อยแร่นอ่ะ
48:27สมองมัน
48:29คิดอะไรไม่ค่อยออกอ่ะ
48:31สมองไม่ค่อยแร่นอ่ะ
48:33แล้วก็ไม่ค่อยมีสมาธิด้วย
48:37หนูน่าจะเป็นเหมือน
48:39ที่รุงเคยพูดเหรอมะ
48:41ไม่มีอารุมทำงาน
48:49เยอะ
48:51ไปเถอะ
48:53ได้เหรอ
48:55ไปนะ
48:57ไปก่อนอ่ะรุง
48:59ไปก่อนอ่ะรุง
49:09ไปก่อนอ่ะรุง
49:11ไปก่อนอ่ะ
49:13เกี่ยว
49:31จะเปล่าได้ไง เดินหนีขนาดนี้
49:36แกก่อดที่ ฉันว่าจะไปทำงานให้รุงนก จะไม่มีเวลาให้แกใช่ไหม
49:46แกก็รู้ว่า แต่รุงนกนั่นถ้าเกิดว่าฉันไม่ช่วยงานแกแล้ว
49:51ถ้าเกิดว่าแกหมดกำลังใจรักษา มันจะเรื่องใหญ่กว่านี้นะ
49:56แก มันไม่ใช่อย่างนั้น เรื่องนั้นทำไมฉันจะไม่เข้าใจ
50:04แท่งั้น เรื่องอะไรอ่ะ
50:11แจน ฉันไม่ได้โกดแกจริงๆ แต่ว่าฉันผิดหวัง
50:18ทางที่รู้ว่าไม่ควรคาดหวัดเมืองแต่แรกอยู่แล้วอ่ะ
50:21หวังให้แกเปลี่ยนนิสัย หวังให้ประหมอคางดำหมดไปยัง่ายกว่า
50:27เฮ้ย เดี๋ยวก่อน ๆ ๆ คือ คือยังไงอ่ะ
50:32ตอนที่แกมาขอแอเช็นช่วยทำแอปอ่ะ
50:36แกจำได้ป่ะว่าแกพูดยังไง
50:39แล้วพ่อแกจะไปทำอย่างอื่น แกพูดแกเทยังไง
50:43แกเคยคิดเคยเห็นหัวกันบ้างป่ะ
50:46บ้างปะ ไหนบอกว่าไม่โกฎเนี้ย พูดไปพูดมา ตอนนี้โกฎแล้ว
50:55แล้วสุดท้ายแกก็ใช้วิธีเดิมๆแก้ไขปัญหา ปีมืน ทำเนียน
51:03เราก็รอดตัวไปแบบทุกทีอ่ะ แกบนเหมือนเวลาที่ป่าพาบนลูกๆเลยนะ
51:12แกจะเบลอความสัมพันธ์พวกเราไปถึงมาไหร่วะ
51:16มาฉันไม่รู้วิธีย์อะไรตาม இ wraps Cop dreadet หรือว้าคิดอย่างไร
51:23แต่วะฉันไม่ชอบ
51:27ฉันรู้สึกเหมือนว่าตัวเองมีประโยชนแค่วันที่แกต้องการคนละฟัง
51:31คนละบาย ค quanที่เป็น就是說 บ้างมือนร้อย งั้นคิดว่าไหม
51:37แกอาจจะโอเคกับที่แม่เป็นอยู่ตอนนี้ดีนะเฮ้Did
51:40แต่ว่าฉันไม่หวะ
51:41Nerd fam
51:42เป็นยันนั้นลัวมาครบกัน
51:43เก็บพูดว่าอะไรนะ
51:56ฉันพูดว่า
52:00งั้นเรามาขบกัน
52:13วั๊ย ดูเป็นเรื่องที่มาตกใสมากเลยค่ะ
52:22อย่าบอกนะคะว่าทุกคนดูออกกันอยู่แล้วเหรอคะ
52:27หรือว่า
52:29เธอติดเรื่องหญิงหญิง
52:31เรื่องนูเกตอ่ะ
52:34หนูชอบมันจริงๆอ่ะลุง
52:37หนูแค่ไม่รู้ว่าคนที่คบกันนี้มันต้องทำตัวยังไง
52:41ฉันกลัวว่าฉันไม่เคยมีแฟนมาก่อน
52:44คนรอบข้างฉันก็ดูจะไม่ใช่ตัวอย่างที่ดีสักเท่าไหร่ในเรื่องความลักอ่ะ
52:49ฉันเลยกลัวว่าฉันจรรักษาแค่ไว้ไม่ได้จริงๆอ่ะ
52:54ถ้าวันนี้เราไม่ได้โขบกันอ่ะ
52:58วันหน้าแกจะเสียงใจปะ
53:11มันไม่มีผู้แพ้ออนแอตกวัน
53:17พรุ่งนี้แค่ลองใหม่
53:20เธายังมีชีวิตกระตินกันไป
53:23ใช้ให้มันคุม
53:26แล้วเวลาจะซ้อนให้เธอเข้าใจ
53:30ว่าอายุไม่สำคัญ
53:33ว่ากันแค่เรื่องของหัวใจเท่านั้น
53:37ต่อให้เป็นโอกาสสุดท้าย
53:39หาเป็นไม่ตายจากกัน
53:42ตรงนี้ขอแค่ฟันต่อ
53:45ขอเพียงแค่ใจไม่ทอสมันใจ
53:47ก็รอให้เธอไปถึงสักวัน
53:50ต่อให้เธอเป็นบ้าหร้าย
53:53นั่นแหละยังมีความใหม่
53:55ให้รู้ซึ่งแหลกเข้าใจ
53:57เกิดแค่จะโตกขึ้นไป
53:59ผิดวันก็แค่เริ่มไหม
54:02เหมือนรู้มันไปทุกวัน
54:06ตอนนี้ไปตายใจ หากถึงไม่ตายจากกัน
54:20พรุ่งนี้ขอแค่ฟันต่อ
54:23ขอเพิ่งกัดใจ ไปเท่าสิ้นชายก็รอยให้เธอเป็นเธอสักวัน
54:28ตอนให้เธอไปไปร้อย นั่นแล้วยังมีความหมาย
54:33ให้รู้ซึ่งและเข้าใจ
54:36เกิร์ulsแค่ทีโตขันไป ผิดวังเกิดแค่ gambia
54:41ไม่ Marinรู้มันไปทุกวัน
54:49เกิร์ulsแค่ทีโตขันไป
54:53เธอไปวังเกิดแค่ gambia