Sueños de libertad Capitulo 306
Categoria
📺
TVTranscrição
00:00A CIDADE NO BRASIL
00:30A CIDADE NO BRASIL
01:00A CIDADE NO BRASIL
01:02A CIDADE NO BRASIL
01:04A CIDADE NO BRASIL
01:06A CIDADE NO BRASIL
01:08Sea como fuere, cuanto más ataques a don Pedro, más te vas a enamistar con tu tía.
01:13No sé si le digo la verdad.
01:15Cuando Jesús se fue de la lengua, sí que dejó plantado a mi padre en el altar.
01:17Andrés, por favor, no me compares. ¿No es lo mismo?
01:20Ahí se enteró de que tu padre había...
01:21Sí, empujado a Gervasio al suicidio. No te falta que me lo recuerdes.
01:24Bueno, él se lo reconoció después.
01:26¿Tú ves a don Pedro reconociendo alguno de sus manejos?
01:28Espero que se dé cuenta y no sea demasiado tarde.
01:37Andrés, yo estoy de tu lado y te creo a pies juntillas, pero creo que la estás tomando con tu tía.
01:44Y ella no tiene culpa de nada.
01:45Ya.
01:48Yo imagino que tienes razón.
01:50Dignas ha llevado golpes muy duros a lo largo de su vida.
01:54Y estoy convencida de que si ha dado este paso con ese hombre es porque...
01:57Porque lo ha valorado mucho.
02:01Yo solo quiero protegerla.
02:03Ya.
02:05Pero si no quieres perder a tu tía para siempre, vas a tener que respetar su decisión.
02:09Y aceptar esa boda.
02:11Solo así podrás estar a su lado y cuidarla, como tú dices.
02:15Quizá tengas razón.
02:17La mejor manera de protegerla es esa.
02:20De asegurándonos de seguir a su lado.
02:31Ya abro yo.
02:32Sí.
02:39Hola, Fina.
02:40¿Qué tal, Luis?
02:40Bien.
02:41¿Tienes noticias de la señora Miranda?
02:43Mi madre no sabe nada.
02:44No quiero preocuparla.
02:45Eso se quiere decir que le sigue dando vuelta.
02:48Hola.
02:49Madre, ya está aquí, Fina.
02:50Hola.
02:51Creo que mi madre tiene que darte una noticia.
02:53¿Ah, sí?
02:53¿Qué noticia es esa?
02:55Mira su mano.
03:00Don Pedro, ¿verdad?
03:03Aunque mi hijo me haya chafado la sorpresa, sí, me voy a casar con don Pedro.
03:08En fin, os voy a dejar solas.
03:09En fin, os voy a dejar solas.
03:11Me marcho a mi cuarto con mis lecturas y todos mis apuntes.
03:14Claro, claro.
03:14Eso, huye, cobarde.
03:17Y descansa, por favor.
03:18Que sí, que paciencia.
03:20Ten cuidado porque está que te sacaste hijos.
03:23Uy, Luis, no.
03:24No caerás a breva.
03:25No te imaginas si él lo supiera.
03:30Shh, calla.
03:32Que las paredes oyen, que lo digo yo.
03:34Vale.
03:41Adelante.
03:44Don Damien, ¿tiene un momento?
03:45Sí.
03:45Quería saber si ha tenido tiempo de mirarse el informe preliminar que le dejé.
03:50Claro, claro, pase.
03:52Adelante.
03:55Siéntese, por favor.
04:00¿Qué?
04:00¿Ha ocurrido algo?
04:01¿Ha encontrado algún detalle más?
04:04Sí, pero antes quería hablarle de la enferrona que me hizo don Pedro esta mañana.
04:08No me diga que la he descubierto.
04:09Por un momento pensé que sí, pero conseguí darle la vuelta a la situación.
04:13Me alegro de que haya salido airoso.
04:18Va en mi sueldo.
04:20Aún así, la experiencia me dice que debería dejarlo.
04:24¿No estará pensando en abandonar el trabajo?
04:26No, solo mi tapadera aquí.
04:28Mis informantes tienen constancia de que Irene Carpena está comprobando las referencias de Amador Rojas.
04:34Espero que tenga usted las espaldas bien cubiertas.
04:36Sí, por suerte utilizo la identidad de un asesor de seguridad real al que tengo investigado para poder seguir utilizando su trayectoria.
04:44Bien, entonces, ¿cuál es el problema? ¿Se lo utilizo bien a todo?
04:48El problema es que si ya sospechan de mí, mis movimientos van a estar muy limitados.
04:53Ya.
04:54Bueno, te he hecho venir porque quería invitarte formalmente a mi boda.
05:02Ay, no me lo perdería por nada del mundo.
05:06Lo estamos llevando de manera muy discreta.
05:08Solo lo saben mis hijos, Damián y Andrés, que no se lo han tomado muy bien, por cierto.
05:14Oh, ya podrían dejar las diferencias en la empresa fuera de la fábrica.
05:17No creo que eso sea posible, hija.
05:20Pero al menos espero que Marta no se lo tome mal.
05:24Ella no tiene nada personal contra Pedro.
05:28No.
05:30Es que Marta es muy fiel a su familia en cuanto a los negocios, pero seguro que se alegra por usted.
05:37Me daría un disgusto si no fuese así.
05:45¿Qué te pasa, hija? ¿Estás bien?
05:47Sí, sí, sí.
05:49Fina, tu cara no dice eso.
05:53¿Me tienes que contar algo?
05:54No, no le tengo que contar nada.
05:56Y usted lo que tiene que hacer es aprovechar el momento y disfrutar.
06:00Que celebrar el amor con una boda es un privilegio que no todas las parejas tienen.
06:06Sí, me siento muy afortunada.
06:08Y pienso aprovecharlo.
06:10Pues claro que sí.
06:10Me gustaría tanto que las dos fuerais juntas, amigoda.
06:17Tanto.
06:18Ay, calle, calle.
06:19No sabe lo que me gustaría a mí.
06:22Pero en cambio, ella irá acogidita de la mano de Pelayo, como su sobrina,
06:27y yo pues como, bueno, como no lo sé, pero sola, como siempre.
06:31Fina, tú formas parte de mi familia.
06:34Y no solo porque se lo prometí a tu padre.
06:36Te quiero a mi lado.
06:41Nada me haría más ilusión que tenerte en mi boda.
06:44Y te vas a sentar en la mesa con mis hijos.
06:48¿De verdad?
06:49Por supuesto.
06:50Ay, pues no sé ni qué decir.
06:52Me gustaría tanto que estuviera tu padre conmigo.
06:55Que me acompañara.
06:56Y que se sentara a mi lado en la mesa.
07:00Pero no puede ser.
07:02De todas formas, lo llevaremos aquí, en el corazón.
07:06Claro que sí.
07:08Pero bueno, que igualmente la estampa sería la misma.
07:12Las dos familias enfrentadas y Marta separada de mí.
07:17Hija.
07:20¿Cómo puedo ser tan tonta?
07:22No me dejes ser así, Edina.
07:23Por favor, ya está.
07:24Lo vamos a pasar muy bien.
07:26Sí.
07:26Y usted va a estar guapísima.
07:28Y don Pedro tiene muchísima suerte de tenerla.
07:30Y yo tengo mucha suerte de tenerte a ti.
07:34Ay.
07:36Que deje mi tapadera en la fábrica no implica que deje el trabajo.
07:41Seguiré investigando, pero desde fuera.
07:43Pero, ¿estás seguro?
07:45Y como asesor de seguridad, tiene acceso directo a los investigados y a toda la documentación que necesite.
07:51Créame, Damián.
07:51Si Carpena y su hermana sospechan algo, lo peor sería que me descubrieran.
07:55Usted podría quedar comprometido.
07:59Está bien.
08:01Actúe como lo considere.
08:02Tras el careo de esta mañana, yo ya había pensado en iniciar otro frente.
08:08¿Una nueva línea de investigación?
08:11Sí.
08:12Creo que Irene Carpena ahora mismo puede ser la mejor fuente de información.
08:17Irene.
08:21Yo creo que se equivoca.
08:22Últimamente me está demostrando no tener nada que ver con su hermano.
08:28Es de una catadura moral muy diferente.
08:29Sí, pero también es su mano derecha, su única familia.
08:33A través de ella podemos conseguir la llave que nos abra todos los secretos de don Pedro.
08:39Haga mi caso y deje que siga mi instinto.
08:42Hasta ahora no nos ha ido mal.
08:44Y todavía no le he contado las últimas novedades.
08:48Usted dirá.
08:49Lo primero es que parece que los italianos le han reclamado a don Pedro el coste de las reparaciones de su antigua fábrica.
08:55Sí, pero eso no va a hacer que deje de estar al frente de mi empresa.
09:02Pero ha conseguido tocarle el bolsillo y eso siempre duele.
09:07Pero lo más importante es que he iniciado una investigación en el círculo más cercano de doña Inés,
09:12la difunta de señor Carpena.
09:14Y su amiga íntima, Rosario de la Mora, defiende una teoría muy curiosa sobre su fallecimiento.
09:20Déjese de preámbulos.
09:21La mujer está convencida de que Inés no murió de muerte natural.
09:26Cree que su desesperación le llevó a quitarse la vida.
09:29Por la muerte de Mateo.
09:31Por eso y porque parece ser que poco antes de su fallecimiento le confesó que creía que su marido estaba enamorado de otra mujer.
09:39Entiendo que se referiría a doña Digna, su cuñada.
09:44Le felicito. Está haciendo un muy buen trabajo, Ángel.
09:49No deje de mantenerme informado.
09:52¿De acuerdo?
09:52Así lo leo.
09:54Que tenga un buen día.
09:55Teo, mira lo que te traigo.
10:19Mmm, pan con chocolate.
10:20¿Qué pasa? ¿No te gusta el chocolate?
10:26Entonces, tómate la leche al menos.
10:30Cariño, tienes que comer algo.
10:35¿Era de mamá?
10:37Yo tengo un pañuelo igual.
10:40Me lo regaló ella.
10:41El mío tiene una G bordada.
10:42¿Y dónde está?
10:45¿El pañuelo?
10:46En casa.
10:47Yo nunca voy a separarme del mío.
10:50Es lo único que tengo.
10:52Estoy solo.
10:57Teo.
10:57Primero se murió a mi padre y ahora mi madre también se ha ido.
11:03Tío, escúchame.
11:06No estás solo.
11:09Nosotros siempre vamos a estar a tu lado.
11:12Gema es tu madrina.
11:12Entonces, ¿váis a venir a vivir a Benavente?
11:19No.
11:20No, porque nuestra casa y nuestros trabajos están en Toledo.
11:24Entonces, ¿cómo vais a estar a mi lado?
11:29Pues, como acaba de decir Joaquín, yo soy tu madrina.
11:33Y eso quiere decir que...
11:35Que cuando tú naciste, yo me comprometí a cuidar de ti si algo malo pasaba.
11:41Así que, hemos pensado que...
11:45Que estaría bien que te vinieras a vivir con nosotros a Toledo.
11:49Pero yo no me quiero ir de aquí.
11:50Esta es mi casa.
11:51Además, el tío Marcial también es mi padrino y vive en el pueblo al lado de San Román.
11:56¿Puede venir a ayudarme?
11:57El tío Marcial está muy malito.
12:00Ya lo sabes.
12:01No se puede hacer cargo de un niño.
12:03Yo no soy ningún niño.
12:05Puedo cuidar de él.
12:16Es una gran noticia.
12:19Me ha costado decidirme, no creas.
12:21Andrés, la tía se casa, ¿lo sabías?
12:27Creía que estabas en la fábrica.
12:30Por mí no se preocupe.
12:32Me lo ha contado esta mañana.
12:34¿Y cuándo se celebra el enlace?
12:36No hemos fijado fecha todavía.
12:39Acabo de darle el sí, como aquel que dice.
12:42No hemos organizado nada todavía.
12:45Pero no creo que sea una boda tan importante como la tuya.
12:49Yo prefiero algo más sencillo.
12:51La familia, los allegados y ya.
12:53Créame que yo también hubiese preferido algo más familiar.
12:57Tengo clara una cosa.
12:59Quiero que mi nieta me acompañe.
13:01Con sus mejores galas.
13:04Llevando las alas.
13:05No le extrañe que él insista para ir vestida de cenicienta.
13:10¿De verdad?
13:11Sigue pensando todo el tiempo en la obra.
13:14Y no parará hasta que haga esa función.
13:15Aunque yo creo que le va a durar incluso más.
13:17Bueno, da igual.
13:19Como si se quiere vestir de la garterana.
13:23Lo importante es que podamos celebrarlo juntos.
13:26Porque puedo contar con vosotros, ¿verdad?
13:32Hijos, no hace falta que demostréis tanto entusiasmo.
13:38Entiendo que estéis algo recelosos con Pedro.
13:43Pero me gustaría que pensarais también en mí.
13:48Es lo que yo deseo.
13:53Por supuesto, si es lo que usted quiere.
13:56Allí estaré.
14:00Y yo también.
14:03Gracias.
14:06Teo.
14:08Nosotros no te queremos separar del tío Marcial.
14:12Él siempre va a poder venir a visitarte.
14:15Cuando quiera.
14:17Y nosotros podemos venir a visitarle a él.
14:19Cuando tú nos lo pidas.
14:22Además, que sepas que...
14:24En Toledo hay unos colegios buenísimos.
14:27Y un pajarito me ha dicho que tú eres muy buen estudiante.
14:30¿Un pajarito?
14:31¿Qué te crees?
14:32Que tengo cinco años.
14:34Déjame en paz.
14:34No pienso ir a Toledo.
14:35Por favor, Teo.
14:36No hables así a tu tía.
14:37Tú no eres mi madre.
14:38No pienso hacer lo que tú me digas.
14:39¿Y ya sabe cuál de sus hijos la va a llevar del brazo hasta el altar?
14:50Bueno, Joaquín, que es el mayor, tendrá que llevar esa responsabilidad.
14:56Será un barrino maravilloso.
14:58La hermana de Pedro será la madrina.
15:02Por cierto, ¿dónde va a vivir después del enlace?
15:05Imagino que en Toledo, en la casa de su futuro esposo.
15:09Pues sí.
15:11Voy a sentir mucho tener que dejar la casa que he sentido mía tantos años.
15:16¿Pero es lo que hay?
15:20Yo querría que me siguiese contando, pero creo que no llego a tiempo al banco.
15:23Bebe.
15:23Enhorabuena, tía.
15:32Gracias, hija.
15:34Cuente conmigo para lo que necesite.
15:35Lo haré.
15:43Bueno, yo voy a ver a Manuel.
15:45Espere, tía.
15:48Quiero que se olvide todo lo que le dije esta mañana.
15:53Le deseo que sea feliz con... con don Pedro.
15:57¿Lo dices de verdad?
16:00Tía, la quiero mucho.
16:03Y solo quiero lo mejor para usted.
16:05Créame.
16:07Te creo, hijo.
16:10Sé que te importa mi felicidad.
16:14Pero también sé que en tu interior
16:16tienes dudas de que pueda ser feliz con el que va a ser
16:20mi futuro marido.
16:23Y viendo a Marta me parece que no eres el único.
16:27No diga eso.
16:28Digo lo que veo.
16:30Que estáis haciendo un esfuerzo ímprobo
16:32para demostrarme que estáis alegres por mi enlace.
16:36Y yo no puedo haceros ningún reproche.
16:41Hace solo unos meses
16:42y va a dar ese mismo paso con vuestro padre.
16:47Tía, no...
16:48Escúchame.
16:50Lo que te estoy diciendo
16:52es que comprendo
16:55vuestras reservas.
17:00Andrés,
17:02nuestras familias no están viviendo
17:03sus mejores momentos.
17:05Pero soy vuestra tía.
17:10Y eso no lo va a cambiar nada.
17:14Como nada
17:15cambiará el amor que os tengo.
17:18Sí.
17:20Y yo siento lo mismo.
17:23Y por eso tiene que pensar en usted.
17:27Y olvidarse de lo que pensamos el resto.
17:31Eso me reafirma
17:32tu desconfianza hacia él.
17:35Por favor,
17:36no tiene que sentirse así.
17:38Mi mala relación con don Pedro
17:40empezó cuando...
17:42Cuando Mateo murió.
17:44Y no tiene que pagar por ello.
17:48Y por eso quiere hacer
17:49todo lo que esté en mi mano.
17:52Para que todo mejore.
17:55Bueno.
17:56Es un buen comienzo.
18:00Yo te prometo
18:01hacer todo cuanto esté en mi mano
18:02para que mejore vuestra relación.
18:05y no se preocupe que lo conseguiremos.
18:07Gracias.
18:24Escuche, señor Miranda.
18:25Solo quiero asegurarme
18:25de que no estamos perdiendo el tiempo.
18:27Porque en el caso
18:28de que usted se hubiera...
18:29Desco.
18:30Y no se preocupe
18:31que lo conseguiremos.
18:34Adelante.
18:36¿Se puede?
18:37Por favor.
18:40Baje.
18:40El señor Amador
18:44termina hoy en la fábrica.
18:47¿Ah, sí?
18:49Pensaba que todavía
18:49quedaban cosas por hacer.
18:50Como ya le dije
18:52me gusta ser eficiente
18:53y dado que para qué
18:55tener cierta prisa
18:55por tener el informe
18:57sobre la mesa
18:57aquí lo tiene.
18:59Gracias.
19:03Está organizado
19:04por departamentos.
19:06El anexo está en respuesta
19:07a las mejores
19:07que se estima necesarias.
19:11Le felicito, Amador.
19:13No solamente
19:13ha logrado convencerme
19:14de que no me ha gastado
19:15el dinero
19:16sino que además
19:16ha dejado en buen lugar a Andrés.
19:19y no créanos nada fácil
19:21porque ojalá mi socio
19:23hubiera puesto
19:24el mismo celo
19:24en seleccionar al personal
19:25en otras ocasiones.
19:30Muy bien.
19:33Cuando quiera
19:33puede entregar la factura a Irene.
19:35Se la abonará
19:35el próximo día de pago.
19:37Gracias.
19:39Vaya dejando
19:39las tasas de pago, Irene.
19:41Yo tengo
19:41tras un paciente
19:42que...
19:42que despachar con don Pedro.
19:46Hasta la vista.
19:49Y el café de puchero
19:53del que a usted le gusta.
19:55¿Eh?
19:57Ah, sí.
20:01Me está usted
20:02mal acostumbrando.
20:04Bueno,
20:04no me cuesta trabajo
20:05hacerlo.
20:06Mientras que pongo
20:06el agua a hervir
20:07para la infusión
20:08del doctor Herrera
20:09lo hago.
20:09Pues esa infusión
20:10puede esperar
20:11porque acabo de ver
20:11al doctor Herrera
20:12salir con su hijo
20:13a dar un paseo.
20:14Bueno, eso es buena señal,
20:15¿no?
20:15De que está más animado.
20:16Yo cuando me ha dicho
20:17que se iba a dar un paseo
20:18me he quedado muerta.
20:21Bueno,
20:21la verdad es que
20:22la visita de su hijo
20:23ha sido
20:23un impulso
20:24para su recuperación.
20:26Es una alegría
20:27ver cómo
20:27vuelve a ser
20:28quien era.
20:29Pues sí,
20:30sí que lo es.
20:31A ver si pronto
20:32podemos celebrarlo
20:33también por usted.
20:36Últimamente
20:36lo encuentro
20:36un poco alicaído.
20:39¿Qué le hace pensar eso?
20:41Hombre,
20:41don Damián,
20:42en dos días
20:43me ha gastado usted
20:44todas las sal de frutas
20:45que tenía en la cocina.
20:45he tenido que mandar
20:46al chico a por más.
20:47Pues mándele
20:48con el camión
20:48de la fábrica
20:49porque va a necesitar
20:50una tonelada.
20:53Ojalá
20:54aquí todo el mundo
20:55fuera como usted.
20:57Comprensiva,
20:58que se preocupa
20:58por los demás.
21:00¿Por qué dice eso?
21:02Es muy triste
21:03sentir
21:05que tienes
21:06al enemigo
21:06en casa.
21:08Perdone,
21:09que no está Tere.
21:10Voy a abrir.
21:10Buenas tardes,
21:16Manuela.
21:17Buenas tardes.
21:18Don Damián,
21:18tienes que visitar.
21:22Buenas tardes,
21:23Damián.
21:24Gracias, Manuela.
21:26He venido
21:27a ver a Fermín.
21:29Quería
21:29disculparme
21:30con él
21:30porque seguramente
21:32no hice bien
21:33al pedirle
21:34a su hijo
21:34que viniera.
21:36Pero es que
21:36no soportaba
21:37verle así
21:38y tan hundido
21:38y no...
21:39No sigas.
21:40A pesar de mis reticencias,
21:42al final hiciste
21:42muy bien
21:43en tomar esa decisión
21:44por él.
21:45Ha sido un acierto.
21:46¿Ah, sí?
21:47Sí,
21:47aunque el reencuentro
21:48no ha sido
21:49para echar cohetes.
21:51Luego Javier
21:51ha vuelto esta mañana
21:52y al parecer
21:53se ha reconciliado
21:54con su padre.
21:55Bueno,
21:56no sabes la alegría
21:57que me das.
22:00Supongo que ahora
22:01que estamos solos
22:02te despacharás a gusto,
22:03¿no?
22:03No.
22:05Ya se ha despachado usted
22:06y delante de este hombre.
22:07No pienso
22:08dejarme arrastrar
22:09por sus provocaciones
22:10y quiero dejarle llegar
22:11un mensaje muy claro.
22:13A mi tía
22:14puede tenerla engañada,
22:15pero a mí,
22:16que le conozco muy bien,
22:17no lo va a hacer.
22:18Sé
22:19de qué picojea.
22:21Mira, Andrés,
22:21no me hagas perder el tiempo.
22:24Sé que te sientes
22:24muy frustrado
22:25porque te han denegado
22:26tu nulidad matrimonial,
22:28pero este no es el lugar
22:29para solucionarlo.
22:31Don Pedro,
22:31por mucho que lo negue,
22:32sé que usted está detrás
22:33y si tuviera lo que hay que tener,
22:36daría la cara.
22:36Mira, hijo,
22:43siento mucho
22:46que estés atrapado
22:46en un matrimonio infeliz,
22:48pero precisamente
22:49por eso deberías alegrarte
22:50de que tu tía
22:52y yo nos hayamos enamorado
22:53y vayamos a vivir juntos.
22:56Usted es incapaz
22:57de amar.
22:58Está lleno
22:59de rencor
22:59y de amargura,
23:01igual que María.
23:01pensaba
23:03que ibas a mentir
23:04a tu padre
23:04porque tus palabras
23:06le describen perfectamente.
23:08Deja a mi padre
23:09fuera de esto.
23:10¿Me advertiste
23:10también a Digna
23:11de tu padre?
23:13Ah, no, no,
23:13que se fue Jesús.
23:16Quizá no pueda evitar
23:17esa boda,
23:18don Pedro,
23:19pero que le quede claro
23:20que estaré velando
23:22porque no haga daño
23:22a mi tía.
23:23me parece muy bien.
23:25Así comprobarás
23:26que lo único que quiero
23:27es hacerla feliz.
23:30Y ahora,
23:32si no te importa,
23:32tengo cosas que hacer.
23:53Ese reencuentro
23:55con su hijo
23:56lo ha hecho mucho bien.
23:57Se le ve
23:58bastante bien de ánimo.
24:00Bueno,
24:00tanto que han salido
24:01juntos a dar un paseo.
24:03Pero bueno,
24:03eso es muy buena señal.
24:04Sí,
24:05además Fermín ya ve
24:06el futuro con optimismo.
24:08Y todo eso
24:09es gracias a ti.
24:10Bueno,
24:11yo solo hice una llamada,
24:13no...
24:13No seas modesta,
24:14hiciste mucho más.
24:15Ha sido muy valiente
24:16esa llamada
24:17cuando llevaba un riesgo
24:18y tú lo asumiste
24:18sin dudar.
24:20Sí,
24:20la verdad es que sí.
24:23Bueno,
24:24¿y sabes dónde han ido?
24:26Porque me gustaría
24:26ir a su encuentro.
24:29Pues no te puedo decir,
24:31yo solo sé que
24:31salían de la finca,
24:33pero hace un rato
24:34que no...
24:34Bueno,
24:36entonces me marcho.
24:37No te molesto más.
24:39Le llamaré más tarde
24:40para ver cómo se encuentra.
24:41Pero no te quedas aquí
24:42a esperarle.
24:43Manuel ha acabado
24:44de hacer café.
24:45No,
24:46no,
24:46no,
24:46de verdad,
24:47no puedo.
24:47Te lo agradezco,
24:48pero tengo trabajo.
24:50¿Le dirás
24:50que he venido a verle?
24:52A falta.
24:53No me diga que se vaya
24:56si venía yo
24:57con el café
24:57y las pastas.
24:58Sí,
24:59lo siento,
24:59Manuela,
24:59pero tengo todavía
25:00muchas cosas
25:01que hacer
25:01en el despacho.
25:15¿Está tratando
25:16de evitarme?
25:18Preferiría haberme
25:19ahorrado el paseo,
25:20pero ha sido imposible
25:21contactar con usted.
25:23¿Qué es eso tan importante
25:24que tenías que decirme
25:25que no puede esperar?
25:26No puedo más,
25:27don Pedro.
25:28La situación en casa
25:29es insoportable.
25:32¿Qué le hace
25:33tanta gracia?
25:36Supongo que cuando
25:37viniste a pedirme ayuda
25:38ya contabas
25:39con que impedir
25:41vuestra anulidad matrimonial
25:42no iba a sentarle
25:42especialmente bien
25:43a tu marido.
25:44Claro que sí.
25:46Con lo que no contabas
25:47con su indiscreción.
25:50Primero de todo
25:50cálmate
25:51y después
25:52no lances falsas
25:53acusaciones.
25:54Es muy fácil
25:55mantener la calma
25:55desde su posición.
25:57Usted no sabe
25:58el calvario
25:58que estoy pasando.
25:59Me acusan de todo.
26:00Todo, todo.
26:00¿Qué es todo?
26:01¿De haber pactado
26:02con usted?
26:03¿De la infelicidad
26:04de Andrés,
26:04del malestar de Julia
26:05hasta Damián
26:06me ha amenazado?
26:06No.
26:08Solo está buscando
26:08nuevas cosquillas.
26:10A ver,
26:10¿qué te ha dicho?
26:12¿Que piensa recurrir
26:13la resolución
26:13de vuestra anulidad?
26:15¿Que te va a quitar
26:16las acciones de Julia?
26:17No,
26:17¿sabes que no puede
26:18hacer nada de eso?
26:20Solo tenía que mantener
26:21su parte del trato
26:22sin pavonearse.
26:24Oye, bonita,
26:26yo no soy tan estúpido
26:27como para irme
26:28de la lengua.
26:31Pues Andrés y Damián
26:32están convencidos
26:33de que he pactado
26:34con usted.
26:34y no creo
26:37que vayan de farol.
26:38No hablarían
26:39sin pruebas.
26:42Yo empiezo
26:43a pensar lo mismo.
26:45¿Ah, sí?
26:47¿Y cuando pensaba
26:47contármelo?
26:50Mire,
26:50deje de subestimarme
26:51y cuénteme
26:52qué es lo que vamos a hacer.
26:54Creo que también
26:55he contratado a alguien
26:56para que me siga.
27:01¿Y a mí también
27:01me han seguido?
27:02No, no creo.
27:03Pero de momento
27:04solo sabe
27:05de mi reunión
27:06con Monseñor Mercader.
27:08¿Y qué le ha dicho
27:09de esa reunión?
27:10Que era una reunión
27:11de amigos.
27:12De hecho,
27:13Monseñor Mercader
27:13era amigo íntimo
27:14de mi mujer,
27:15de Inés.
27:16Y ni el mismísimo Damián
27:17podrá demostrar
27:18lo contrario.
27:19Yo no cantaría victoria.
27:21Pero ahora estoy preparado,
27:21María,
27:22le estoy esperando.
27:23Sé que Damián
27:24va a hacer todo lo posible
27:25para recuperar
27:25la mayoría en la junta.
27:26Y lo que es peor,
27:29para impedir
27:30mi boda condigna.
27:33¿Boda?
27:35Sí.
27:36¿Va a casarse con ella?
27:38Sí.
27:41Pues no creo
27:42que a mi suegro
27:43le haga mucha gracia.
27:44Espero que sepa
27:45lo que se hace.
27:46Lo tengo todo controlado,
27:47María.
27:49Solo te pido dos cosas.
27:51Sé discreta
27:52y confía en mí.
27:53No, no, no, no.
28:23Adelante.
28:30Olá.
28:31Olá.
28:33Não te vi em toda a manhã.
28:35Sim, é que ando bloqueado com o novo perfume e me dei um tempo a ver se me despejava.
28:41Cariño, não te estarás forzando demasiado.
28:44Necesitas descansar.
28:45Ojalá pudiese luz.
28:47É a ansiedade por não dar com a clave, porque por mais provas que faço,
28:50a mí me sigue parecendo melhor a primeira muestra, o perfume original.
28:54E é que não...
28:57É que não sei o que fazer.
29:00Tranquilo.
29:01O que? Estou perdendo o toque?
29:02O que?
29:03Tu trabalho não é uma ciência exacta.
29:06Cada um percebemos os aromas com matizes diferentes.
29:09Pode ser que a operação me tenha afetado de alguma maneira e...
29:12Não o creio.
29:14Ademais, só lhes unha opinião.
29:16A da mulher de Miranda, já está.
29:20Buenas.
29:20Olá, Begoña.
29:21Luís.
29:22Como estás?
29:23Bem, bem, bem.
29:25Me alegro.
29:26Tu has podido estudiar?
29:28Algo.
29:28Pero siento que vou justa de tempo.
29:31É um examen de medicina general e podem perguntar-me de tudo.
29:34Digestivo, biologia, anatomia...
29:37Bueno, cariño.
29:38Que seguro que lo bordas.
29:40Não posso dar nada por feito.
29:42A este examen se presentan colegas que han conseguido o título na universidades extranjeras.
29:47Virem gente de Portugal, de Hispanoamérica.
29:50Tu confia en ti.
29:51Eu trabalho com médicos ingleses e les das mil voltas.
29:54Vas a aprobar?
29:55Tengo tantas ganas de conseguir meu próprio título.
29:57De poder ejercer sin medo, de conocer a colegas, sin temor a que me descubran.
30:03Tienes que acercarse a Begoña.
30:04Confía en ti.
30:06Eu, se quiser, te posso ajudar o que seja.
30:09Te posso cubrir as vistas domiciliárias ou te posso passar a lección.
30:11Agora o que necesito é un descanso.
30:15Así que vou aprovechar que non hai pacientes e que Luís está aquí para acompanharle a casa.
30:19Claro.
30:20Vengo nun rato.
30:21Eu me encargo.
30:22Hasta logo, Begoña.
30:23Hasta logo.
30:24Descansa, Luís.
30:25Lo encantaré.
30:29Adiós.
30:31Olvídalo já, por favor.
30:32Pero como queres que lo olvide?
30:33Marta, tu sabes lo mal que lo he pasado yo en casa de Digna e contándome que va a casarse
30:37e eu sabendo que vostra familia está investigando a sú prometido.
30:40Si, eu tamén me he sentido moi incómoda cando me lo ha contado.
30:43É que já me dan igual vostros ríos familiares.
30:46Digna é como unha madre para mi.
30:48Sé lo unidas que estáis, pero...
30:49No, pero nada, Marta, pero nada.
30:52He estado a punto de contarle a Digna lo que estáis haciendo.
30:56Que habéis contratado a alguien para encontrar los trapos sucios de don Pedro.
30:59E que hubieras ganado con eso?
31:01Pois aliviarme conciencia para empezar.
31:03E quitarme el detective de encima.
31:05Hubiera salido ganando.
31:08Non sei se ha sido boa idea venir aquí.
31:10Non, Cina, espera.
31:14Escucha.
31:16Cina.
31:19Si non te apetece pasar aquí la noite, logo volvemos.
31:23Pero deja antes que te dé algo.
31:26E o que?
31:33Ábrelo.
31:34É unha llave de la caja de seguridade do Banco Exterior.
31:44De unha sucursal que ayer Toledo.
31:48Já te dije que quero que seas mi heredera,
31:50pero incluíste en el testamento comprometida a moita gente.
31:52Así que he sacado bastante dinero.
31:55E joyas.
31:57E quero que te quedes con la llave, pois a mi me pasa algo.
32:01Dios mio.
32:02Que?
32:02Como que que Marta? Que non quero esta llave.
32:05Te la podes quedar tú esta llave.
32:08Quiero que te la quedes tú, porque é tu seguro.
32:10Pois a mi me pasase algo.
32:11Pero tú que te crees que yo no necesito seguridad.
32:14Claro que necesito seguridad y viniendo de ti más, Marta.
32:18Pero non é este o tipo de seguridade que eu necesito agora mesmo.
32:21Porque estoy muerta de medo.
32:23Muerta de medo.
32:25Porque cada vez que penso en la cárcel
32:27ou cada vez que penso en la denuncia de Santiago...
32:30Eso non va a volver a ocurrir.
32:31E como lo sabes que non va a volver a ocurrir?
32:33Como lo sabes?
32:34Se hai un extraño que lo sabe todo de nosotras
32:36e que tú e yo non podemos controlarlo.
32:38E que non vamos a poderlo controlar nunca
32:39porque é que non depende ni de ti, ni depende de mí.
32:41Cálmate.
32:42Que?
32:43Amor, respira.
32:45Ese señor tiene fotografías nuestras
32:48e las pode volver a utilizar.
32:49No.
32:50Podría volver a denunciarnos.
32:52Tina, respira.
32:53Te lo he dicho.
32:54Siéntate.
32:55No puedo respirar.
32:56Siéntate, por Dios.
32:57Que pasa?
32:58No puedo respirar.
33:00Aguanta.
33:02Respira.
33:03Aguanta.
33:09Me oyes, Fina.
33:14Respira, por Dios.
33:20Dígame.
33:21Begoña.
33:23Esta luz por ahí.
33:25Pues es que acaba de salir.
33:26Pero te puede llevar yo en algo?
33:28No, Fina no puede respirar.
33:31Tranquila.
33:32A ver, que ha pasado?
33:33Pues que se ha puesto muy nerviosa
33:34y está muy pálida.
33:36¿Estáis en la tienda?
33:39No.
33:40En mi casa de los montes.
33:42Tiene que venir alguien.
33:43Espera.
33:44Dame la dirección.
33:46¿Sabes el camino que lleva
33:47la fuente de la Virgen del Sagrario?
33:48Pues en cuanto pasas el puente
33:50el primer camino a la derecha
33:50a unos 500 metros.
33:52Lo tengo.
33:53Voy a buscar a luz
33:54y vamos para allá.
33:55Gracias.
33:58Ya está.
34:01¿Cómo estás?
34:02Respira.
34:03Ahora viene, cariño.
34:04Amor.
34:05Amor.
34:07Por favor.
34:09Por favor, por favor.
34:10Digna.
34:11Digna, soy Begoña.
34:11¿Ha llegado luz?
34:13No.
34:15Bueno, no, no.
34:16No, no, no.
34:16Tranquila.
34:17Le dejo yo una nota.
34:18Gracias.
34:19Gracias.
34:30Hoy he recibido
34:31una llamada
34:32de la hermana de Víctor
34:33por lo que se ve
34:34inducida por tu padre.
34:36¿Y por qué haría
34:37una cosa así?
34:38Es su manera
34:39de recordarme
34:40que puede sacar
34:40a relucir en cualquier momento
34:41mis errores del pasado.
34:43¿Errores?
34:44Con errores
34:45te quedas corta, querida.
34:47No piense dejarme
34:48chantajear.
34:49Ya se lo dije.
34:50Si usted habla
34:51yo empiezo
34:51y no paro.
34:53Ese tan Lázaro,
34:53Valentín,
34:54Clotilde...
34:55Intenta demostrar
35:01algo de eso.
35:03No tengo nada
35:03que perder.
35:05¿Estás seguro?
35:08Porque si se hace
35:08pública la paternidad
35:09de Julia
35:10o lo que hizo su padre...
35:12Ah, no,
35:13espere.
35:13Que a su verdadero padre
35:14lo mataron.
35:16Yo creo que sí
35:17que tiene algo
35:17que perder.
35:19Debería saber
35:20que en una guerra
35:20hay dos bandos.
35:21no subestime
35:23al que considera
35:24más débil.
35:37María es un cáncer
35:38para esta familia.
35:40Estarás conmigo
35:40que tenemos que hacer
35:41algo para controlarla.
35:43Y pronto,
35:44porque si no
35:44puede acabar contigo
35:45y con Julia.
35:46Ella tiene razón.
35:48Y va a dar
35:49mucho su preocupación
35:49por mí.
35:50Entonces,
35:51estás conmigo.
35:53Como dice usted,
35:54María,
35:54ahora mismo
35:54es una enfermedad
35:55para nosotros
35:55que algo tenemos
35:56que hacer.
35:59Padre,
35:59yo me ocupo.
36:01Lo vamos a hacer
36:01a mi manera.
36:07Son preciosas.
36:09A tu lado
36:09parecen ortigas.
36:12Los chicos
36:13están a punto de llegar.
36:14Uy, los chicos,
36:15chicos,
36:15menudo trauma.
36:17Además,
36:17pronto vamos a ser
36:18pareja y mujer.
36:20Por cierto,
36:20que tenemos que ir
36:21avanzando en la preparación
36:22de la boda.
36:23Una boda como nuestra
36:24necesita de tiempo, ¿no?
36:25¿Qué boda
36:26tienes en la cabeza?
36:27No quieres cesos.
36:29Uy,
36:29si de mí dependiera,
36:30nos casaríamos
36:31en la escorial
36:31con la crem
36:32de la crem
36:33de la alta sociedad
36:33del mundo
36:34de los negocios.
36:35y no te olvides
36:36y no te olvides
36:36de la reina
36:36Isabel de Inglaterra
36:37y su marido
36:38porque se puede
36:39enfadar
36:39si no la invitas.
36:40Pues sí,
36:41porque estoy loco
36:41por ti
36:41y quiero que se entere
36:42todo el mundo.
36:45Lo importante
36:45somos nosotros, ¿no?
36:47A mí me gustaría
36:48algo más sencillo,
36:49rodeada de los nuestros.
36:51Pero,
36:51¿por qué escondernos?
36:52No tenemos nada
36:53que vergonzarnos
36:53ni lo que hacemos
36:55ni lo que sentimos.
36:56No,
36:56no es por eso.
36:57Pero,
36:59¿de verdad
37:00sellar nuestro amor
37:01necesita boato
37:02y estar rodeados
37:03de gente
37:04que no conocemos?
37:05A mí me gustaría
37:06darte el sí quiero
37:07de una manera
37:09más íntima,
37:10más tranquila.
37:12Sí, querido,
37:12entiendo
37:12lo que quieres decir.
37:14Pero las bodas
37:14también son ocasiones
37:15para estrechar
37:17lazos sociales.
37:18¿Y qué nos importa
37:19a nosotros eso?
37:20A nosotros no.
37:21Pero a tu hijo.
37:22Piensa en él.
37:23Joaquín dentro de poco
37:24será otra vez
37:24el director de la fábrica
37:25y necesita conocer
37:27a alguien
37:27de su nivel.
37:31Te quiero
37:32mucho.
37:45De verdad que lo siento,
37:47es que no he conseguido
37:47localizar a Luz.
37:49Fina,
37:50cariño.
37:51Ya está aquí,
37:51Begoña.
37:52A ver,
37:53¿cómo estás?
37:54Bien.
37:55Chate para atrás.
37:55Despacito.
37:56Eso es.
37:57Me cuesta respirar.
37:59Tengo una presión
38:00aquí en el pecho.
38:01Tranquila.
38:02Respira.
38:03¿Qué ha pasado?
38:19Estábamos tratando
38:20asuntos de la tienda.
38:23Bueno,
38:23discutíamos.
38:25No sé,
38:25le ha costado
38:26respirar,
38:27se ha puesto
38:27muy pálida,
38:28Begoña.
38:30Lleva un rato
38:31a la silla.
38:34Respira.
38:35Bueno.
38:39Necesito que respires
38:40tranquila.
38:42A ver.
38:47Sí.
38:50Bueno,
38:51parece que ha sido
38:52un episodio nervioso.
38:54Te vas a poner bien.
38:55respira conmigo.
38:59Despacito.
39:01Respira
39:01hasta el final
39:02del estómago
39:02miembro.
39:02Así.
39:04Respira.
39:06Así.
39:06Venga.
39:08No,
39:09tranquila,
39:10fina.
39:10Fina,
39:11respira.
39:11¿Lo ves?
39:12No puede,
39:12Begoña,
39:13no puede.
39:13Tranquila.
39:14Por favor,
39:15haz algo.
39:17Ya está.
39:18Ya está.
39:19Respira.
39:21Tranquila.
39:21Te voy a poner un calmante.
39:25Enseguida te vas a encontrar
39:26mejor,
39:26ya lo verás.
39:27Ya está.
39:28Ya está.
39:31Me gustaría
39:32que para nuestra boda
39:33pudiéramos dejar de lado
39:35nuestras rivalidades.
39:37Marta y Andrés
39:38son los hijos
39:39de mi hermana.
39:40La he hecho
39:40mucho de menos.
39:41Y en un día
39:42tan especial
39:43me gustaría
39:44que pareciésemos
39:45lo que somos,
39:45una familia.
39:47¿Y quién va a impedirlo?
39:48Esta mañana
39:50he discutido
39:51con Andrés.
39:53No me digas más.
39:54Ha sido
39:54por lo de la reunión
39:55con Monseñor Mercader
39:57y el asunto
39:57de la normalidad,
39:58¿no?
40:00Parece que todo
40:01se ha arreglado ya.
40:02Parece.
40:03Le he dicho
40:04que erais amigos
40:04y...
40:05Ya.
40:07¿Y no te ha dicho
40:07cómo ha sabido
40:08lo de la reunión
40:09y mis problemas
40:09con los italianos?
40:10No.
40:11¿Tenía que haberlo hecho?
40:14Creo que Damien
40:15ha contratado a alguien
40:15para que me siga.
40:18¿Estás seguro?
40:19Damien está dispuesto
40:20a hacer lo que sea
40:21para recuperar
40:22su mando en la fábrica
40:23y tu corazón.
40:24Por eso está utilizando
40:25a Andrés
40:26en su guerra particular,
40:27no lo dudes.
40:29Tú consideras
40:30que ellos son tu familia,
40:31¿verdad?
40:32¿Pero crees
40:33que ellos también
40:33os consideran
40:34a vosotros su familia?
40:35No, Digna.
40:37A mí me parece que no.
40:42Fina, corazón,
40:43tienes que descansar.
40:45El calmante
40:45te va a ayudar.
40:46De hecho,
40:47vas a estar cansada
40:47todo el día.
40:49Si mañana
40:49te encuentras mal,
40:50nos vienes a ver
40:51al dispensario,
40:52por favor.
40:53¿De acuerdo?
40:53Gracias, Begoña.
40:55Pero que ahora mismo
40:56la que he necesitado
40:57un calmante soy yo.
41:01Menudo susto
41:01me has dado.
41:08Bueno,
41:08yo me marcho
41:09que no quiero molestar.
41:10¿Quieres que te prepare
41:10un café o...?
41:11No, no, no,
41:12no te preocupes.
41:14Tranquila, Marta.
41:15No hace falta
41:16que me acompañes.
41:17Quédate con ella.
41:18Gracias.
41:19Lo he dicho.
41:20Si necesitáis cualquier cosa,
41:22me aviséis.
41:24Muchas gracias.
41:26Nada.
41:27Gracias, Begoña.
41:28Hasta luego.
41:29Adiós.
41:36¿Tú crees que se ha dado cuenta?
41:38No creo.
41:42Pero no pienses ahora en eso.
41:44En cualquier caso,
41:45Begoña es de confianza.
41:47Al principio,
41:48todos lo son.
41:51Te acompañas a la colonia,
41:52por favor.
41:53¿Ahora mismo?
41:55No,
41:55ni hablar.
41:56Sí.
41:56No, Marta,
41:57es lo más seguro
41:58para las dos.
41:59Ahora mismo lo que tienes
42:00que hacer es descansar.
42:02¿Me oyes?
42:02Y si en un rato
42:05te encuentras mejor,
42:05entonces hablamos
42:06y quita a preparar el coche.
42:10Lo estás haciendo muy bien.
42:11Gracias, Teresa.
42:34Digna.
42:38Teresa,
42:38¿nos puedes dejar a solas,
42:40por favor?
42:41¿Puedo ofrecerte algo?
42:45Solo he venido
42:46a hacerte una pregunta.
42:48Ya veo que esta
42:49no es una visita de cortesía.
42:50¿Encargaste a alguien
42:51que siguiera a Pedro?
42:53¿Qué clase de pregunta es esa?
42:55Es una pregunta muy fácil.
42:56Solo tienes que contestar
42:57sí o no.
43:00Me voy a casar con él, Damián.
43:03¿Cuándo vas a dejar
43:04tus sucios juegos?
43:06Pedro es inocente.
43:08¿Inocente?
43:08Por lo que se ve aquí,
43:12la única inocente
43:12eres tú.
43:14¿Tanto te cuesta
43:15aceptar que le quiero?
43:16No se trata de eso.
43:18¿Entonces qué pretendes?
43:20Lo único que has conseguido
43:22con tu obstinación
43:23es que discutiera con Andrés.
43:25Te equivocas de culpable.
43:27Es tu futuro marido
43:28quien tendría que responder
43:30por el rechazo
43:32de la nulidad
43:33a ese condenado matrimonio.
43:34Te lo voy a volver
43:36a preguntar otra vez.
43:39¿Qué pretendes
43:40alimentando esa mentira?
43:41Se vio como
43:42un señor mercader.
43:43Porque son amigos.
43:46Y tu maldito espía
43:47no ha podido demostrar
43:48lo contrario.
43:49Pero eso a ti
43:50te importa muy poco,
43:51¿verdad?
43:51Lo creas o no,
43:53yo solo quiero demostrar
43:54que Pedro
43:55no es quien aparenta ser
43:56antes de que sea
43:57demasiado tarde.
43:58Ya hablo
43:59el rey
43:59de las apariencias.
44:00Dime, Damián,
44:04¿tú eres una buena persona?
44:05Dina, por favor.
44:06Es una pregunta retórica.
44:08Los dos sabemos
44:09lo que has hecho
44:09y lo que has ocultado.
44:11¿Podemos enterrar
44:12el pasado
44:12de una maldita vez?
44:13No.
44:14Porque gracias al pasado
44:16evitamos cometer
44:17los errores del futuro.
44:20Yo ya he aprendido
44:22la lección.
44:23Aquí la que parece
44:23que no ha aprendido
44:24de los errores
44:25eres tú.
44:27Pedro te está poniendo
44:28en contra de tu familia.
44:29Es que tan difícil
44:31te resulta de ver.
44:33Su único interés
44:34es que yo sea feliz.
44:35Me quiere como nadie
44:36me ha querido antes
44:37en mi vida.
44:38Sin mentiras,
44:39sin intereses ocultos,
44:41sin guerras.
44:42Tan cegada estás
44:43que eres incapaz
44:44de ver al monstruo
44:45con el que te vas a casar.
44:46Cuidado con lo que dices.
44:48Y te voy a decir
44:48una cosa más.
44:50¿Sabes que ha sido
44:51lo último
44:51que descubrió mi contacto?
44:55Inés,
44:56poco antes de fallecer
44:58estaba muy deprimida
44:59y no solo
45:00por la muerte de Mateo
45:01sino porque su marido
45:03se había enamorado
45:04de otra.
45:09¿Cómo puedes ser capaz?
45:12¿Cómo?
45:13De inventarte algo así.
45:15No me lo invento yo.
45:17Lo dice la mejor amiga
45:18de Inés.
45:20Es más,
45:21esa mujer está convencida
45:22de que se acabó
45:24suicidando por ello.
45:28Ojalá esté equivocado,
45:29Dina.
45:31Y no tengas que arrepentirte
45:32nunca del paso
45:33que vas a dar.
45:34Pero si no es así,
45:36estarás cometiendo
45:37la mayor equivocación
45:38de tu vida.
45:40La mayor equivocación
45:41de mi vida
45:42fue enamorarme de ti
45:43y empezar
45:45una relación contigo.
45:47No quiero hacerte daño,
45:53Dina.
45:55Solo quiero evitar
45:56que te lo hagan.
45:58Pues no sé
45:58cómo lo haces,
46:00pero consigues
46:01hacerme daño
46:02cada día.
46:02Andrés,
46:18Marta y Fina
46:19tienen una relación
46:20muy cercana.
46:23¿Verdad?
46:23¿No me va a contar nada?
46:25¿Qué es lo que quieres
46:25que te cuente?
46:26Vamos a ver.
46:27Voy a renunciar
46:27a su tutela.
46:28Pero entonces...
46:30El notario fue muy claro.
46:31Y en ese caso
46:32mi padre será a cargo de ella.
46:33Que yo hace mucho tiempo
46:34que no he intimado
46:35con un hombre.
46:36Si hasta me pongo colorado.
46:38Me da mucha vergüenza.
46:39¿Has preparado tu maleta?
46:40Ya te dije
46:41que yo de aquí
46:41no me voy, tío.
46:43Pensaba que
46:44a lo mejor no estarías.
46:45Es que no estoy.
46:47¿Cómo voy a pagarle
46:48lo que ha hecho por mí?
46:52No sé si he hecho bien
46:53en casarme con un artista.
46:55Está insoportable.
46:57Ojalá termine esto pronto
46:58porque si no
46:59voy a tener que replantearme
47:00ese matrimonio.
47:00Perdóname.
47:04No me castigues más.
47:07Ayer Dina
47:07nos anunció su compromiso.
47:09Estoy destrozado por dentro.
47:11He vuelto a hablar
47:11con Damián.
47:13Me ha dicho algo
47:13que me ha dejado
47:14muy preocupada.
47:15Si el problema
47:16no eres tú
47:17soy yo, aparte.
47:18Uy, la frasecita.
47:20¿Me la puedes aclarar un poco?
47:22¡Soy una buena madre!
47:23Una mala persona
47:24no puede ser una buena madre
47:25ni una buena esposa.
47:27Me caso, Damián.
47:27Y me gustaría
47:28que vinieras
47:29a celebrar nuestra unión.
47:31Te estás burlando de mí,
47:32bebé.