Skip to playerSkip to main contentSkip to footer
  • today

Category

📺
TV
Transcript
00:00รายการอληนี้เป็นรายการท Körperไป OH! สามารถรับชมได้ทุกว่นน satellite
00:10ดูเหมือนวันนี้อูมเหาตามติดเป็นพิเซต
00:13อูมเหามันอาจให้รับรู้ได้ คนไม่อยากให้เราไป
00:15ดูแง่สิ อยู่ดีๆ จะมาทิ้งกันไป
00:18จะไม่ ฉันขอทดนะ ทิ้จัดจูกก็บอกว่าจะไปกะทันถัน
00:22ไม่เป็นไรล้ะ เวลานี้แหละเหมาะสงแล้ว
00:25เศวยาว นี่เป็นโอกาสที่ดีสำหรับเธอนะ
00:29ที่จะหลบไปให้ไกลจากที่นี่สักพักให้ดีขึ้น
00:32มันอาจจะแปลกที่สักหน่อย อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยล่ะ
00:36ฉันจะดูแลตัวเองค่ะ รู้สึกช่المดีมากเลย
00:39ที่ทุกคนคอยเป็นห่วง
00:42เธอจะไม่ได้กินอาหารดีดีในประเทศแทบตะวันตกหรอกนะ
00:44ถ้ามีเหตุอบแห้งแล้วก็เนื้อแปลรูป เอาไปด้วยไหม
00:47ขอบคุณค่ะเจ็บเบย
00:51วิทย์แล้ว ฉันลืมตากพ่อ
00:52เฮ้ย...เฮ้ย...
00:53เธอจัดกระเป๋าเรียบร้อยแล้วเหรอ
00:55ละละ ฉันสำหรังให้มาดำเอาไว้ แต่ด้านลืมสนิดเลย
00:58เขาเคยดูแล้วฉันเป็นอย่างดี
01:00กับว่าจะได้เสื้อพ่าให้เขาก่อนจะไป
01:02จะได้รู้สึกอุ่นใจ
01:04เฮ้ย
01:10เบ้าฝินซุย
01:14ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับนาย
01:16เดี๋ยวก่อน รอแบบนึง
01:22คุณสู้เจียร์อย่าเข้าใจผิดนะครับ
01:24ที่ผมร้องห้ายก็เพราะว่าปลอกหัวหอม
01:26ไม่ใช่พระทนไม่ได้ที่คุณจะไป
01:28บอกผมไม่ได้เลย ผมรับได้
01:30ฉันแค่อยากบอกเรื่องวิธีดูแลอู เหม่านะ
01:34,...下 ว่ามาเลยครับ
01:36ตั้งใจฟังนะ
01:38เรื่องแรก ไดเนาคไม่ข้า Bruce
01:39แต่เธ lux ไม่ค่อยแขนรายซักครับ
01:41ข้า樹
01:44แล้วก็ในช่วงฤดูหนาวอยugaลืมอ่า 103
01:45ให้เจอเขา
01:48เขาทนความหนาวไม่ค่อยไหว
01:49อาจจะไม่สบายได้
01:51เดี๋ยวนะ....คุณไปแค่ไม่กี่เดือนไม่ใช่เหรอ
01:53ไม่ใช่เหรอ ทำไมพูดถึงดูดูหนาวล่ะ
01:56เพื่อเอาไว้นะ
01:57อ๋อ
01:59แล้วถ้านายเห็นว่า เขาเริ่มดมดมหมุนตัวไปมา น่าใหม่ความว่าเขาปวดชี
02:05อู๋เหมา การชีของแกสำคัญกว่าเวลาที่ฉันไปไหนซ่ออีก
02:09มา ฉันจะพาไป
02:10อู๋เหมา มา
02:13ทุกเจียร์ คุณพูดแบบนี้ม่าความว่าจะไม่กลับมาแล้วเหรอ
02:21ถ้าฉันอยู่ที่นั่นจนชินกับมัน ก็อาจจะลองอยู่ เพื่อจะได้พัฒนา
02:27คุณเป็นคนมีความสามารถ ฉันจะคอยสนับสนุน
02:30เธอไปเก็บพาให้มาดามเหรอ ทำไมมีโบด้วยล่ะ
02:34อ๋อ วันก่อนมาดามเขาพาฉันไปงานเลี้ยงคนรวย เพราะสืบหากฆตกร
02:39เขาใส่สูตร แต่งตัวเป็นผู้ชาย เพร็บลอมตัว มีหมวกกับหน่วดด้วย
02:44นั่วดด้วย เอาจริงๆดูเหมือนผู้ชายมากเลย ขนาดฉันเองยังจำเท่มไม่ได้ว่าคุณหญิงคุณนายแต่งพากกันมองมาที่เธอ
02:52ฉันขอโทรไปรีพาให้มาดามก่อนนะ
02:55ที่มาดามว่าแต่กลุกตัวอยู่ในห้องก็เพราะเตรียมนั้นสือภาพนี้ให้ฉัน
03:09ก็ช่วยให้ฉันสือสารได้
03:12ซูเจีย แบกกับเอาเข้ามาทำไม
03:15รุ่งนี้เราจะขึ้นเรือที่เมืองวิตาเรีย ฉันไม่อยากพลาดอยากข้ามไปที่ท่าก่อน
03:19เราจะนอนที่เกรสห์แถวนั้นสักคืน
03:21แต่ว่าฉันอยากบอกล้ำมะดำก่อนเป็นครั้งสุดท้าย
03:24ที่เธอไปอังกฤษ ก็เพื่ออยู่ห่างจากเข้า ทำไมยังดื่นดันจะล้ำลาละ
03:27ฉัน Neil ропelasเขาเพิ่งเธอแต่งสื่อเล่มนี้ที่เขาพยายามทำให้ แขกอยากขอบคุณเขาทุ่นนั้นเอง
03:31Mr. ขั้งเขาเข้าzegoเขียนจ่วนหมายถึงเขาได้เสมอ
03:33ถ้าไม่เรียบบอกไปตอนนี้ เราจะพลาดเลือดเที่ยวสุดท้ายนะ
03:37ก็ได้ คุณซื้อตัวแล้วหรือยัง
03:40ไป
03:47มะดาม มาพอดีเลย
03:49ฉันอยากขอบคุณที่ทำนักศึกภาพนี้ให้ฉันค่ะ
03:51ถ้าคือเมียน้อยฟิลิป
03:53หอ?
03:54เข้าใจอะไรผิดเรียบเรา
03:56มะดาม ซู่เจียร์จะเป็นเมียน้อยของคุณพูดทายได้ยังไง
04:00ภาพวาดนี้จะอธิบายยังไง
04:06ตอบชั้นมา
04:07เธอจะอธิบายยังไง
04:13เรากำลังจะไปขึ้นเหลือ
04:14เธอไม่กล้าตอบ ฉันจะตอบให้
04:17ภาพวาดนี้ เป็นวิวจากห้องนอน
04:21ที่บ้านของฟิลิป
04:23คือภาพเดียวกัน
04:24เธอใช้เวลาอยู่ในห้องนั้นมากกว่าหนึ่งครั้ง
04:26กับสามมีคนอื่น โดยไม่หรอไอ้ แก้ตัวสิ
04:30ทำไมถึงจายข้าเช่าตรงตลอดเวลา แถมยังมีเงินไปยังเกรตด้วย
04:35เพราะว่าคุณไม่ใช่สิละปิน แต่คือหญิงโซพินีชั้นสูญยังไงล่ะ
04:39หรอ โซพินีเหรอ
04:45ก็แค่ภาพวาด คุณคิดมากไปหรือเปล่า
04:50ใช่ ไม่ว่าควรหรือภาพวาด ก็ดูคล้ายกันได้นะ
04:53ใช่แล้ว สู้เจออยู่ที่นี่มานาน หรือเตอร์ตัวเหมาะสมมาตลอด
04:58เธอเป็นคนหน้าตาดี ผู้ใช้ทุกคนต่างก็ลงรักกันทั้งนั้น
05:01แต่เธอก็ไม่เคยสนใจ
05:04ฉันจะให้โอกาสอีกครับ กล่าบพูดหรือไหร่ว
05:18เล็กๆ น้อยๆ ก็ทำให้เป็นเรื่องราวใหญ่โต
05:22ฉันหาเงินได้ก็หาว่าขายขาวให้กับหัวหน้าตำรวจ
05:25ซูเจียววาดภาพก็หาว่าเข้าขายตัว แต่สติหน่อยสิ
05:29มีแหลกทานอะไรถึงไปปลักปร่ำเขา
05:33ไม่เป็นไรค่ะเจม้ย ฉันไม่อยากเสียเวลา
05:36ต้องไปแล้วจริงๆ
05:37รักทานอยู่นี่
05:40ภาพถายนี่ มาจากคร่องของคุณพูดชาย
05:43นี่มันห้องนอนของคุณผู้ชายเนี่ย ในรูปก็มีแค่คุณฟิลิป แล้วไงต่อ
05:48คุณซูเจียอาจจะยังไม่รู้ว่า แต่ว่าอย่างอยู่ในนั้นด้วย
05:54กระจกสท้อนงาวของเธอ
06:01ผมก็โทษครับประดำ ผมต้องใจพิสุดก่อน แล้วค่อยบอกคุณ
06:06แต่ตกใจที่คุณเจอหลักฐานซักก่อน
06:09ซูเจีย บอกฉันสิ ว่าคุณในรูปนั้นไม่ใช่คุณ
06:33เรื่องจริง ฉันเคยอยู่กับฟิลิปมาพักหนึ่ง
06:39ยอมรับแล้วสินะ
06:42ตั้งแต่มืออะไร
06:45ตอนนี้ยังติดต่อกันอยู่หรือเปล่า
06:47เธอรู้ไหมว่าเขาอยู่ที่ไหน
06:48ความสับพันธ์ของเราจบลงตั้งแต่ที่เขาไปแล้ว
06:51ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายคุณ
06:56ตอนที่เจอเขาครั้งแรก ฉันไม่รู้ว่าคุณคือพรยา
07:00เพิ่งรู้เมื่อตอนที่คุณมาที่หมู่บ้าน
07:02เราเจอหน้ากันทุกวัน แต่เธอกลับทํา เมื่อนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่รู้สึกผิดบ้างหรือไกล
07:10ความสัมพันธ์ของเราคงต่อไม่ติดแล้ว ตอนนี้ฉันอยากออกไปจากที่นี่คือหอนทางที่ดีที่สุดสำหรับแล้ว
07:21เสี่ยวยาว
07:25ฉันรู้ว่าเธอผิดหวังในตัวฉัน
07:28เธอเลือกที่จะไม่ไปกับฉันก็ได้ แต่ทุกอย่างเตรียมการไว้หมดแล้ว
07:33ไม่ว่าจะไปหรือไม่ ทุกอย่างก็ไม่เปลี่ยนปลาง
07:39ฉันถึงตอนนี้ คุณก็ยังไม่คิดจะขอโทษมาดามเขาอีกเหรอ
07:45คุณไม่ชียงทุกอย่างให้ชัดเจน ห่วงแต่อนาคตของตัวเอง
07:51ฉันผิดหวังในตัวคุณมาก
07:55ฉันพูดไปก็ไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น มีแต่ทำให้คนอื่นเจ็บปวด
08:03ให้อย่างนั้น ที่มาดามให้โอกาสคุณไปอังกฤษ
08:09คุณก็ไม่เคยได้รับสิทย์นั้น
08:24ขอบคุณก็ไม่เคยกลัดตรงสน says
08:36วัลย์เยย
08:40ขอบคุณกับคุณสิ
08:49คุณอยากรู้มากนะใช่ไหม ฉันจะอธิบายทุกอย่างให้ฟัง
08:57ใช่ไหมที่อ่อยฟิลิป มันคือโชคจะตาที่พาเรามาเจอกัน
09:02หอสินภาพว่าจิตกรคนเดียวกัน
09:04เพราะความชอบอะไรคล้ายๆกันก็เลยนะ ปลายเรามาเจอกัน
09:07และทุกครั้งที่เจอ เราไปที่วิล่านั่น
09:13เขาจะถ่ายรูป
09:18ส่วนฉันก็วาดผ้า คุณเรียกตัวเองว่าฉันล็อคโธม
09:24แต่ในฐาณะพระยาไม่แม้แต่จะรู้จักตัวตอนของทุก
09:29ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าถามเรื่องนี้
09:34ฉันเคยไปจริงๆ ทำไมเราถึงจอบกันดีๆ ไม่ได้
09:43คุณตอบฉันแล้วฟิลิปจะกลับมางั้นเหรอ
09:49ไม่ เขาไม่กลับมาก เขาจะไม่มีหวันกลับมา
09:55แล้วไอ้ใจบ้าง เธอยวกผัวชมว่าแล้วยังมาแต่ข้องใส่เขาอีกเหรอ
09:58หรือหน้าไม่รู้จัยจริงๆ ไอ้สู้เจียร์
10:01น่าเสียด้านฝีมือเธอจริงๆ
10:03น่าละไอ้ใช่มัน พวกเธออย่าจะทื่นทมกันอยู่อีกเหรอ
10:06ไปที่หมู่บ้าน ควรถูกจับทูงน้ำกับบาปที่ทำไว้
10:09เจ็บเม้ย ตกอบอีกทีสิ ออกเลย
10:11เอาเลย ใจเย็นก่อนสิ บัธิลาสจะมีเหตุผล
10:14นิดอาจสวย ยังจะเข้าข้างเขาอีกเหรอ ไป
10:17ไม่ไปซิ ไปเลย บ้านฉันอาจจะสกปลก แต่ควรไม่มากเท่าเธอ
10:21กลับไปที่ของเธอสะ เก็บภาพว่าสกปลกออกไปด้วย
10:24ถ้าพวกนี้เธอยังเห็นมัน เธอติโยนทิ้งให้หมดเลย
10:27ออกไป ใช่ ออกไปเลย ไปซ่ะ
10:32เที่ยว เที่ยว
10:54ออกไป ออกไป ชิ้นหน่อย ออกไปเลย
11:04ออกไป
11:07ออกไป
11:12ฉันต่อให้ออกไปอย่างไร
11:16คุณเว้ย
11:21ผมรู้ว่าคุณไม่ใช่ผู้หญิงอย่างว่า
11:23งั้นเหรอ
11:25ฉันแน่ใจได้ยังไง
11:29ก็เพราะ
11:30คุณรู้ไม่เหมือน
11:32ไม่ใช่เลย
11:33ไม่ они
11:35สุดท้ายก็เพราะภาพลัก
11:38นอกจากรูปร่างหน้าตา
11:41จะมีอะไรที่นาย
11:43ชอบฉันอีกบ้าง
11:44ผม
11:46ผมรู้ว่าคุณไม่ใช่อย่างที่พวก militia
11:48พวกเขาพูด
11:50อาวิเหตุผลพุ่น
11:51ที่การพูดING ฉันจะได้
11:53คิดว่านายเป็นคนแรกที่พูดแบบนั้นกับฉัน
11:58ผู้ชายทุกคนให้สัญญากับฉัน
12:00ผู้เขาหลอกล่วง และทายที่สุด
12:04ทุกคน เขาต้องการแค่อย่างเดียว
12:09ผมไม่ได้คิดแบบนั้น ผมแค่อยากช่วยจริงๆ
12:14ฉันให้โอกาสพูดอีกครั้ง วันนายไม่เคยคิดแบบนั้น
12:18ฉันไม่ได้สมบูรณ์แบบเหมือนข้ามิเลีย
12:23ไม่จำเป็นต้องเป็นสุภาพบุรุษ ทุกคนต่างมีนักกาก
12:28เอาและ...เปิด Jederตัวตอนกับฉัน
12:31ยุดเสร็จแสงจัดดีกว่า
12:57พอได้แล้ว
12:59ผมยอมรับ
13:01ว่าชอบปุดที่หน้าตา
13:03เหมือนกับผู้ชายคนอื่น
13:05แต่ไม่เคยต้องการให้คุณเสื่อมเสีย
13:07ผมพอแหลงจากนี้
13:09คุณจะดูแลตัวเองให้ดี
13:27เฮ้ย สู้เจียร์ มารบในร่มฉัน
13:35ถ้าจะตามมาดาชฉันให้มาดามคุณแล้วก็
13:37ไม่จำเป็นหรอก
13:39ฟังฉันก่อนสิ
13:41มาดามแข็งแกล่งเสมอ
13:43ถึงแม้ว่าโลกจะร่มสลาย
13:45แต่สีหน้าของเขาไม่มีวันเปลี่ยน
13:47เพียงแต่เมื่อกี้
13:49เขากลวดจังควันออกหู
13:51และฉันไม่ได้แต่ข้อออกใส่เธอ
13:53หัวหน้าติ พูดมาจงตรงเลย
13:55coraçãoที่จะมีปรุษย环 พูดไม่ระะ
13:57ท increasing
13:59court คุณฟิลิพธ์คือพูดต้อนสงสัย
14:01อยากรู้ว่าเพิรูปแปลกๆ
14:03ก่อนที่จะหายตัวไปหรือเปล่า
14:05astrologycting
14:06ถึงจะทำบางสิ่งที่ฉันถ้าไม่ถึง
14:08ทำอะไร
14:09วันนึงที่ฉันกำลังกลับบ้าน
14:11บ้านมันมืดมาก
14:13และทำให้ฉันเกื convectionย์โดนปล้น
14:15พอเขารู้อย่างันก็บอกว่า
14:17ปาที่นี่
14:19นของฟิลิปเขาดูรักเธอมาก
14:21โชกดีที่ฉันไม่ได้ถามต่อ
14:23ไม่เป็นอย่างนั้น มาดามคงใจสลายไปแล้ว
14:26แล้วเธอ..จะทำยังไงต่ออา ?
14:29ฉันต้องเดือร์หน้าต่อไป
14:31ไม่ว่ามันจะดีหรือล้าย
14:33ฉันต้องเดินต่อไป
14:35لาก่อน
14:42ไม่ต้องห่วง
14:43ยังน้อยเธอก็ยังกินได้
14:44คuber besteht Bennett
14:45คืนนี้..ฉันขอยู่กับเขาได้ไหม
14:48ฉันอยากขอโทษมาดาม
14:49ไม่ได้
14:50ถ้าอยากพุดอะไรกับเขา
14:51สามีคุณข้าแม่ฉัน
14:53discussing แต่ว่ารู้สึกเกร็จพ whisk nasa
15:09เสียงหลู
15:15เจ้าเยา ฉันสัญญากับเธอ ว่าจะหาตัวคตกรมาให้ได้
15:23แต่เพราะรู้ว่าฟิลิป อาจจะเป็นคนคนนั้น
15:26หัวใจฉันตัดสิ้น และยืนกล้าหลอกตัวเองว่าเขาบริสุทธิ์
15:31ฉันไม่เคยคิดว่าความไว้ใจที่มี จะเป็นแค่สิ่งที่คิดไปเอง
15:36ตอนนี้ ฉันแก้ตัวแทนฟิลิปได้ไม่เต็มปาก
15:40ไม่กล้าโซ่หน้าเธอ แล้วชาวบ้านในหมุมบ้าน หรือแม้แต่หน้าตัวเอง
15:46ฉันขอเดินออกมาดีกว่า
15:49อ้าไห้ ไง นี่ ทุกอย่างเรียบร้อยมาก
15:52ฉันให้ลูกน้องตามหาอีกแรง
15:54ถึงอาจจะกลับไปที่วิกเตอรียอีกก็ได้
15:56ฉันบอกเพื่อนที่ทำงานแถวท่าเรือ ไว้ช่วยกันดู ห่ากว่าเจอมาดามขึ้นเหลือน
16:00หรือมาดามขึ้นเรือน
16:01ไม่นะ iform่าจะไม่เกลับมาอีกแล้วใช่ไหม
16:04ทำไมเราไม่อยากกันตามหาและ
16:15ในค 피�ดยังจากรุ่บ อีกงานรichtigและ
16:20มาต้อนนี้
16:20มาต้องดี
16:29นี่สุ่ยผู้ถูกนะ ไปกันเธอ เร็วแล้ว นี่พวกเธอได้ไปวิกเตอรีย์นะ
16:33มาดาม!
16:34จูดิ!
16:39นี่มา ฉันช่วย
16:40นี่ถอยไป
16:44มาดาม!
16:46เธอไม่ได้อยู่เท่านี้ แล้วไปอยู่ที่ไหนเนี่ย
16:49ดิน?
16:57ถ้ามอะไรของนาย เด็ดดอกไม้ตอนนี้เนี่ยนะ
16:59ผมนะ โชคร้ายตั้งแต่ที่เห็นการประหารชีวิต
17:01ช่อดอกไม้เจ็ดสีเนี่ย จะช่วยรางให้หายไป
17:05นายนี่งมงายจริงๆ
17:06แม่บอกว่า คำเชื่อเกาแกเชื่อไว้ก็ไม่เสียหาย
17:10ฉันจิดแข็ง ไม่เชื่อเรื่องผีสาหรอก
17:14ไม่..
17:15ไม่สนใจไม่ได้นะ
17:17เมื่อวันก่อน แม่ผมวาดกรับชาตาชีวิตให้คุณผู้ชา 가족รายจะตามหลอกหลอน แล้ว oikeạ
17:23แฮัทเมят HAS
17:26แม่นายบอกว่าชาตาของฉันจะมีผลกับลูกชายเค้า เขาจะวาดกรับให้ฉันได้หรื้อยัง
17:35ตินดningar merely
17:37จองหน้าฉันทำตายเยิมlijks't
17:39ก pie ยินดู aquilo ไม่มีอะไร หน้าความดูจะสซีด
17:41หน้าซีด he am Iồ ๆ
17:42นี่ ถือไว้ ดอกไม้พวกนี้ อาจไม่เปลี่ยนแปลงโชชาตา แต่กลิ่นหอมของมันจะทำให้คุณสดชื่น
17:49ก็ได้ ขอบใจนะ ตีสวย
17:51นี่นี่นี่ เรามาบรรมพุเขาด้วยกัน จะทำเหมือนคนไกล เรียกผมว่าเตอร์อิง
17:56เตอร์อิงเหรอ
17:57เอาหน้านะ ฟังดูดีกว่าไม่ใช่เหลือ ไหมดี
18:00จะข้ามแล้วกลับกันดีกว่า
18:03รอมuster เพลิ่มมากันดีกว่า
18:06Yes
18:07Asha
18:12ทำไงได้ เศ้าเศ้ามันจะอยู่ที่น�사ไหนให้เล่เครื่อง แห Vera
18:18แคมที่ จ๊ะตุรัฐก่องเงียบ Runner เป็น therapy
18:23บอกเศ้าไงว่าอย่า噓กิน cielo regulator fr
18:31จะท่ายหนักลำบากน่า
18:33อาย... อย่ cái หน本ทอง
18:37ห้อ... اآ eines เนлу
18:40ไปรอกเค้าอีกทำไม
18:41premises yah...
18:42ถ้าตรอบขึ้นoo
18:44เค้าสายตาสั้นดีไปแกล้งคู่
18:46ไม่อยู่ เหล้วนี้ سะหน่อยถือ plaque
18:48พวกเธอทุกคน พวกเขามามาก
18:51อarrassเตอม่ะ ความやってกลับมาแล้ว
18:54ไม่เตราะ Assassin อ่ะ
18:55ถ�만อยากส่วงเรื่องเลื่องหรือเขา
18:57ไม่เจอ
19:00ใครนนี้ suced released
19:02ต่างพากันเกลียดเขา
19:04Assessment ก็ก็เป็นคนหนึ่งที่อยาก лайtingเธออ้าจำหมู่บ้านจะตาย
19:09ถ้าเปรียบเทียบกันแล้ว เราідยนมี่แบugiไปเลย
19:13เธอจะล่ายกว่าคนนอก อย่างพวกเราเป็นไหนไหน
19:16พวกนี้มันดีๆนะ สิ่งเป็นคนในครอบครัวเขานะ
19:18เป็นธรรมดาที่เช้นพูด TRONG
19:21ไม่ได้พูดถูก เป็นธรรมดาต้องไปตรงมาเพราะพี่น้องกัน
19:24ถ้าหนีละไง เขาหาก็ไม่เจอ
19:26กวลอี้ฟูกับเซียให้เย้าตามหาอยู่ที่ 一 neuroscience
19:29บางทีเธอจะออกจะเย้ย jumatti ไปแล้ว
19:48จูดีเป็นคนหัวแข็งมาตั้งแต่เด็กเด็ก เท่าอยากจะไป ยากที่จะหาเจอ
19:54เธอคงไม่ได้ไปตามหาสาม blonde
19:56คิบ�ศึกก์ษือนเราว่ามีหนัง mastered unprecedented
19:59ก็เลย เลยอะไร เธอพูดablo เร็วๆเข้า
20:01üre Agreement แล้วก็ไม่ไม่มีทางหรอก
20:05เช่นมองแล้วง่าย ว่ามัดา92แข็งกล่างดังหินผา
20:09อย่าเหงย์สอนเสมอว่านั้นักษันหัวละไม้แห่งปัญญา
20:13อีกอย่างถึงน blanket Ш้นจะเริ่มทุกอย่างllerก็จะ�달 seat of Shut up
20:15เธอจะเจอคำตอบในหนังสือ การอ่านมันสำคัญมากเลยนะ
20:19เธอมาแห่งปัญญาล่ะ ฉันรู้ว่าเธออยู่ไหน
20:34มาดำ
20:36เธอตายแล้วเหรอ
20:40ยังหรอก เธอนั่งอยู่ที่นี่ทั้งวันตั้งแต่เมื่อวาน
20:43จนห้องสมุดเราปิด แล้วก็ยืมนั้นซื้อเราสองซ้ำเล่ม นั่นครั้งนอกทั้งคืน
20:48ตอนนี้ก็มาหลับอีก พาเธอออกไปหน่อยได้ไหม
20:54จิ้ม จิ้ม มาดำ
21:04มาอยู่ที่นี่กันได้ยังไง
21:06มาดำ มาดำจะไม่สนใจเรา ก็เลยหนีออกมาเลยอย่างนั้นเหรอ
21:10ฉันไม่ได้หนีพวกเธอ
21:14ให้คิดอะไรไม่ออก
21:16หลายอย่างที่หาทางออกไม่ได้
21:18ก็เลยมาหาคำตอบเอาที่นี่
21:20มาดำ
21:22ไม่มีอะไรที่สมเหตุสมผล ไปสะทุกอย่างแล้วนะครับ
21:26ฉันเจอแล้ว
21:27นี่
21:29มาดำ บอวรี่
21:31นั่งเอกของเรื่อง
21:32ไม่มีความสุขกับชีวิตแต่งงานของตัวเอง
21:34ตกลุงรักผู้ชายสองคนที่นอกใจและเอาเงินไป
21:37อ๋อ...อ๋อ...
21:39แอน่าคาเรนีน่า
21:41เธอมีชีวิตที่ดีกับลูกชาย
21:43แม้ว่าจะแต่งานแล้ว
21:44แต่ก็ยังตกลุงรัก
21:45กำได้ทหารที่อายุอ่อนกว่าเธอหลายเท่าตัว
21:47และเพยามสุดความสามารถ
21:51The Skelet Letter
21:53นั่งเอกของเรื่องถูกแย่จากสามมี
21:55เธอพบกับคนรัก
21:56และลูกชายด้วยกัน
21:57เพื่อปกป้องความรักของตัวเอง
21:59เธอยอมถูกตราหน้าถึง 3 ชวมมง
22:01มาแล้ำควรเคใช่ไหม
22:02ไม่เข้าใจเหรอ
22:04เรื่องราวทั้ง 3 เรื่อง
22:05เกี่ยวของกับผู้หญิงที่มีชู้
22:06ผู้หญิงเป็นคนผิด
22:07มาแล้ำban haven't been ведь คนน็อกใจ
22:09คุณผู้ชายแต่งหอ
22:10ไม่
22:12ฉันลองดูทั่วแล้ว
22:13ไม่มีนักษือเร็มไหน
22:14ที่เกี่ยวกับผู้ชายนอกใจ
22:15ไม่ว่าจะเป็นยุโรค
22:16หรือว่าห้องกลงจริงอยู่ที่เขานอกใจเพราะพวกเขาโปรดษณะมากไป
22:20ผู้หญิงเท่านั้นเหลือที่เป็นคนผิด
22:23ฉันไม่ควรเก็บมาใส่ใจ
22:26ไม่ควรกร้มกร้วนถึงมัน
22:31บอกฉันหน่อยสิ ฉันถ่ายกับฟิลิปมา 20 ปี
22:36ทำไมเข้าทำกับฉันแบบนี้
22:38เพราะฉันทำหน้าที่ไม่ดีพอ
22:43ต้องเป็นคู่ชีวิตสร์ว่างเจอราบรึง
22:46คุณทำนีที่สุดแล้ว
22:48คู่ชีวิตของคุณที่ต้องรับผิดชอบ
23:03ฉันมันโง่เอง
23:06อยู่กินด้วยกันแท่ๆ
23:08กลับไม่แค่รค่ accumulated 존ำรับทำไม
23:11ฉันเขียนถึงหมายให้คนน่ะ ดอยส์และบอกให้เขาส่ง ด้วยไม่รู้ว่าเขาส่งหรือเปล่า
23:17และเรียกตัวเองว่าเชื่อลโคม มันน่าขอมซิ้นเดร์
23:26ไม่จริงนะ สำหรับหนูล้ำ คืนก็คนที่ฉลาดที่สุด
23:32ข้อยสอนหลายสิ่งหลายอย่าง ทั้งอาจและเขียน และการใช้ชีวิต
23:41ทุกครั้งที่ฉันเห็นเธอ ฉันกิดถึงความโหดร้าย ที่เขาได้ทำไว้กับแม่ของเธอ
23:53ฉันกลายเป็นคนสมรวร่วมคิดกับเขา จะสู้หน้าเธอไม่ได้เองแล้ว
24:03ตอนนี้คุณคือคนในกรอบคุณของหนู คุณจะไม่ทิ้งหนูไปใช่ไหม
24:10เซ็วยาว เธออยู่ไหน เซ็วยาว เซ็วยาว เธออยู่ไหน
24:25เซ็วยาว เธออยู่ไหน
24:34ฟิลิป
24:35ตกใจทำไม ผมเป็นสามีของคุณนะ
24:39ไม่ใช่สามีฉัน คุณคือคาตกร
24:42คุณพูดร้ายสาระอะไร เพราะจะเป็นคาตกรได้ยังไง
24:46ฉันมีหลักษาทั้งหมดแล้ว คุณนี้ไม่รอหลัก
24:50คุณคือพรยาผม หักหลังผมได้ยังไง
24:54กราดียังไง คุณต้องตายอย่างจะปวดมากกว่าผู้ชิโภคนั้น
24:58ตื่นแล้วเหรอคะ
25:10ตอนนี้กี่โมงแล้ว?
25:114 โมงค่ะ
25:13นอนน้อยนี่เอง ไม่แผลกใจทำไมปวดหัว
25:17ไม่ใช่หรอก คุณนอนตั้งแต่ตอนกลับมาเมื่อวันจะถึงตอนนี้เลย
25:21แล้วทำไมไม่ปลุกใช่ล่ะ
25:23พี่ฟูบอกว่า คุณหน่อยมากแล้วอย่ารบกวนดีกว่า
25:28เมื่อวันหัวเหรอ ให้หนูนวนให้มา
25:31ไม่เป็นไร จะสบายดี
25:34คุณฝันร้ายหรือเปล่า
25:40ตอนนี้ฉันตื่นแล้วล่ะ
25:43เหนือจะไม่เอาแม็ดริศนาที่ตลาดมาให้ คุณนี้จะได้หลับสบาย
25:48แค่มีเธออยู่ข้างฉัน ก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะ
25:52อืม แน่นอนอยู่แล้วคะ
25:55แหวน แหวนคุณหายไปไหน
25:58คุณทำหายเหรอ
26:00เราหรอก
26:02ฉันถอดมันเองแหละ
26:05โอ้ๆ งานวิจะกับให้บ 얘도
26:13โอ้ hasta vidàiач inomแน่นี่
26:16สองสัมวันดี มันคลิกเป็นพิเศษ
26:19อืม แน่นี้ เก็บกว่าตรงนี้ก่อนดีกว่า
26:21๊ี่จะน
26:30อาวา... อันนี้ด้วย
26:37ยักแต่ทอง! ทอยไป! จะไม่ใช่ด้านที่เธอ
26:40จ้าจะเห็นการช็อกโรคมามากพอแล้วนะ
26:42อย่าให้มือเปลื้อนเลยนะฯ
26:44เบลาแรงแต่ทองไม่เคยกรวมสกบรุค
26:47เฮ้ย... คุณเลขตัวเองว่าแต่ทองงั้นเหรอ
26:50ว่าทำความสะอาดกัน
26:51อ้า ๆ อ่า... ก็ได้
26:58พูลลุ่ง ได้ถึงแล้วครับ
27:00นั่นให้ดีนะ
27:04ถึงแล้วครับ
27:06ขอบคุณครับ
27:08พอจะเห็นผู้หญิงในรูปนี้บ้างหรือเปล่าครับ
27:10ไม่เคยเห็น
27:12ขอบคุณนะ
27:16นี่ ถึงนั่นให้ดีนะ
27:18มันแรงยียกกว่าฟังสะอีก
27:20เจ็งไม่ล่า
27:22รอดูสิ
27:24เจ้าหมู
27:26เจ้าหมู
27:28เจ้าหมูน้อย
27:30คุณยายลิ้น
27:32เจ้าหมูน้อย
27:48เจ้ามาแล้วด้วย
27:54เธอกลัวกลบด้วยเหรอ เฮ้ย เจ้าหมูของฉันก็เหมือนกัน
28:04เขานะ มักจะไปหลบที่มุม
28:08ไม่ต้องกลัวนะ ฉันจะเอามันออกไปเอง
28:10เฮ้ย ล่าดียังไง ไปตะ
28:12มากินแกงสิ มันยังร้อนอยู่ มา
28:16มันสุขแล้วมันต้องกลัวนะ มาอร่อยด้วย
28:20นี่ เฌปเธอ มาอร่อยด้วย
28:24ตามสบายนะ ขอบคุณค่ะ
28:29ฉันจะเอาของเขаєาไปเจอเป็นอีก Unterschied ไม่เป็นไรค่ะ คุณยายลิน
28:31เราคือครบครัวเดียวกัน
28:34ครับครัวเหลือ?ฉันเป็นยาติว่างในค่ะ
28:37เฮ้ย เธอคิดว่าฉันไม่รู้เหรอ เห้ย เธอ reinforce เพอップว่อย ๆ ชื่อจรงยี่กันกดีคนของน Birg drift
28:49ไม่จริงเหรอค่ะ ฉันไม่ใช่คนดี ฉันไม่ได้อยู่ที่เสียงหลูแล้วค่ะ
28:57ทำไมล่ะ เธอทำอะไรผิดมาเหรอ
29:02ผิดค่ะ ผิดมาก เสียงหลูเป็นกลอบครัวใหญ่ เธอไม่ต้องเสียใจไปหรอกนะ
29:12ตอนที่ฉันอยู่คนเดียว ก็คิดว่าแค่ต้องตอบตัวเอง แต่ถึงยังไงก็ต้องเจอพวกเขา
29:23ฉันคิดว่าถ้าอยากจะเปลี่ยนตัวเอง ฉันควรจะเริ่มต้นใหม่ได้อีกครั้ง
29:35แต่ว่าฉันไม่ได้รับโอกาส ทำไม ทำไมยิ่งพยายามรบร้างทราบบ้าง
29:49ก็ยิ่งทำให้คนที่เรารักเจ็บปวดมากเท่านั้น เหมือนเช่นเสียวหยาวที่เธอจะไม่มีวันกลับมาก
29:59เป็นพ่าขาวบริสุทธิ์ ทั้งหมดเป็นพระฉัน
30:07ฉันเองทำให้เขาผิดหวัง ให้ทุกคนผิดหวังในตัวฉัน
30:15ครอบครัวก็เป็นแบบนี้แหละ เพื่อใส่ใจพวกเขามาก
30:21ทำอะไร ต้องลองทำพวกกี้เหรอ
30:31เสียวเจี้ยลองชิมครั้งที่แล้วเขาอยากกินอีก จะไปซื้อยังไงไหว
30:35จะก็เลยลองทำเอง นายละ ทำกับข้างให้มาดามเหรอ
30:40อ๋อ ใช่แล้ว ฉันขวางทางเธอหรือเปล่า
30:43ไม่ ใช่ได้เลยตามสบาย
30:45เตอร์หน้าบึ่งเสมอเวลาที่เห็นฉันทำกับข้าว ให้มาดามกิน
30:53ทำไมวันนี้ให้ความร่วมมือดีจัง
30:55เธอต้องการกำลังใจ การได้กินอะไรดีๆ อาจจะทำให้อารุ่มดีขึ้นก็ได้
31:09โชคสองทั้งเดินมานี้ จะเก็บในความต่างบ้างไหม
31:12ได้ไหมถึงจุดี้เหรอ
31:13ต้องเล่นหลูกคนเดียว อารมณ์ร้อนอยากกับไฟ ตั้งแต่มารามย้ายเข้ามา
31:21เกิดเขาอยากเป็นสตรูกัน ชั้นถึงนะที่เธอตบสู้เจีย
31:27เพื่อพี่สาวจะเป็นภาพรักที่ดี แม่ธนาเจ้าแม่ของที่นี่
31:31แน่นอน จะต้องรักสาวภาพรักเจ้าของบ้าน
31:35อันนี้ขึ้นตอนที่เธอดูสิ ใครๆก็ต้องถอยเมือน
31:41ทำไม น่ากลัวเหรอ
31:45มันมีพลัง เหมือนมันกับตอนที่เธอพัดฟืน ไปแรงไปแล้ว
31:51คุกกี้จะแตก เห็นไหม ต้องเย็นเย็น เดี๋ยว เย็นอยู่กับฉันสักหนึ่งและที
32:05มาเวลา
32:07ช่อดอกไม้เจ็ดสีได้ผลแฮะ ทำให้ฉันอารมณ์ดี
32:11เธอเก็บมาเหรอ
32:13เตออิ่งให้ฉันมา
32:15นี่คุณพระบ้าน ต้องใจเย็นเวลาทอดไข่นะ
32:19ถ้าไฟแรงไป จะทำให้ไข่แดงแตก
32:21ฉันไม่ได้ทอดส้นหน่อย วันนี้มาดามจะกินไข่คน
32:25เธออิ่งให้ฉันมา
32:27นี่คุณพระบ้าน ต้องใจเย็นเวลาทอดไข่นะ
32:31ถ้าไฟแรงไป จะทำให้ไข่แดงแตก
32:33ฉันไม่ได้ทอดส้นหน่อย วันนี้มาดามจะกินไข่คน
32:37เจอตี
32:39เรียกผมละคะ
32:40นี่ฟังนะ แม่เขียนกราฟสตาชีวิตให้กับเมื่อยตีแล้ว
32:42ชีวิตของเขาแข้งแกร่งดั่งหินผาเลยล่ะ
32:45มันน่านอนอยู่แล้วครับแม่
32:47แกไม่ต้องดีใจ แม่ดูให้พวกแกทั้งคู่
32:51กราฟชีวิตบหลังว่า ชีวิตถูก papierคิดให้ร่าปลืนไปตะนอน
32:55ก่อนอายุสีสิบแกจะเจอภัยผิรฐปร์อันแสนโหดร้าย
32:58ส่วนไม่ดี ก็มีชีวิตที่แสนละบาก
33:02ตอนอายุ 35 เขาจะโ schneกดีที่สุด
33:05ถ้าทั้งคู่ได้อยู่ด้วยกัน
33:07ความโชคดีของเขาจะสามารถป้องกันลูกจากความโชคหรายได้
33:12ผมรู้ครับแม่ แม่พูดแบบนี้หลายครั้งแล้ว
33:14แกแกตรงรีบหน่อยเข้าใจไหม subtract care แนะหน่อย
33:19ผมไม่ว่างเจ้าเวลาที่ไหนไปคิดเรื่องความรักลัก conti
33:22ไม่ใช่ว่าแกจะไม่ทำแต่แกทำไม่ได้
33:25ไม่ใช่เด็กๆแล้วยังไม่เคยออกไปเที่ยวกับผู้หญิงสักคน
33:29ผมเป็นผู้หน้าผู้ราษาความปร suntภัยของหมูบ้าน ผู้หญิงคลเข้าหับผม
33:33แกอย่าพูดอย่างนั้น ปีนี้ไม่ติดูลของเข้ากำลังดีในเรื่องความรัก
33:38ถ้าฮัก็มีใครสักคนเข้ามา
33:40แกจะต้อง EST ปั๊บอายหมู
33:42หรือมันก็ทำแก้งกระห mimic ไปตะลอทีวิท เลย
33:48เร Lit เขามาทあつ มา ๆ ชั้นให้ขึ้นอีกดี มาดำเสนอ
33:52üşいつื่อ อังกฤทธิ์กี้พี่แสดมารอย
33:55ลองเลย พรีฟรีเลยกาม
33:58อักยันเดียร์น้ํา ให้เขยิดตามสบาย
34:00ขอบคุณผู้รมพวกนี้ พูดดีอังกฤทธิ์ผนยมก่อน
34:03ในแขบประเทศตะวันตก ใช่นะ
34:06ใช่ ใช่
34:06โอ้... ส่งจอบๆ ไป!
34:10ไปเลย! เดี๋ยวต้องล่น บ่องล่น ต้องล่น!
34:12อีกไปดี
34:15เศรษคุกกี้หกเต็มพื้น ทายจะแล้วผิดชอบ
34:17ดีสวย ทำไมชอบมาจุนจารย์แถวนี้
34:19ใช่ ชอบนักว่าให้พูดได้แล้ว
34:22ฉันบอกว่าเธอไม่รู้อะไร
34:25เธอมึงทำเงินหล่นลงบนพื้น
34:27ใช่
34:29นี่เป็นใช่ทุรีสงหรือว่าเกาลัติที่ผู้คุณกิน
34:32แต่มันคือของพาย
34:34หัว ชิบ้า ชั่งหลัดมากหัวน่าสุย
34:37ท่านนั้นมาจากอังกฤษ ขูคกี้ทำมาจากเนวยสắcก็ toutแลนด์
34:41ทุกอย่างล้วดมาจากเมืองนอก
34:43ไม่ได้งากินกันได้ง่ายๆ
34:45เพราะเขาขาเป็นกappe
34:48ราคาแพงน่า
34:50ถ underwater real
35:04วูกลุง สุด อยากรู้เรื่องขาตกรุยังสิ
35:10เรื่องขาตกรไอ้เหรอ
35:13ฉันไม่รู้
35:14แต่owing которыйรู้
35:16พnesจะป่องกันเข้าอย่างไรไม่ให้เขามาข้าหลู
35:19แล้วแล้ว คิดโดนั้น
35:22คุณผู้ 고ยิ่งคนนั้นอยู่กับเข้ามา Ugye
35:25ทำไมเธอถึงไม่โดนค้า
35:29เพราếtเธอเกี่ยนคุกี้แล้วก็ดื่มช้าอัน improvis合What
35:32กูเฅง
35:33คุณคุณจะอีมบอกฉันด้วยตัวเอง
35:35ดื่มชานนี่ทำให้มีสติ กินคุ้งกี้
35:38ทำให้จังหลาดมากขึ้น
35:40ให้อยู่ร้านพรดพล์มาได้ยังไงล่ะ เจ๋งมั้ย
35:43다르닷สุดสุดไปเลย
35:44โอเค เอ้าโหลวดหนึ่ง
35:46อ๋อ ดีจ๊ะดีๆๆที
35:48โอ้โห ชายทีเป็นเผียนางเผ็กค่า
35:51เขาต้องแย่กกันด้านให้ทุกคน
35:52นี่
35:56ขายดีมาก
35:57ปีนี้ไม่ตี่ ด μαลังดี pewnะ marble
35:59ถ้ามีใครสักคนเข้าออกมา
36:01แกจะต้องใช้ชีวิต ไปกับครưởngไว้หมู
36:03ールütün่างการิ ไปตลอดสีวิต
36:08ไม่ว่ายังไง
36:09รีบทำขนั้น
36:18ไว้ประเธส
36:20เจ็บจัง นายเป็นอะไรหรือเปล่า
36:24ไม่เป็นอะไร
36:26แน่ใจนะ เลือกสบหากเลยมาก
36:29นี่ ทำอะไรก็ห่วงภาพลักมาก
36:31ไปดินห่วนหน่อยยาม
36:33เดี๋ยว เอาน้ำมาให้ด้วย ชั้นจะทำฉะเพิ่ม
36:36ไม่ถาดเมื่อ นี่ก็หาย
36:38เดือสองถุงสุดท้าย สองถุง
36:40จ้า นี่ๆๆๆ
36:42อร่อยจริงๆ
36:44ไม่แปกใจทำไมขายดี
36:46ล่อไปๆๆๆ
36:48นี่พนนุม ถ้าเธอชอบ จะจนรถแรกขาไปพิเศษให้นะจ้ะ
36:52ก็ดี แต่แต่ข้าคุมคราวมาก่อน
36:55ฟังนะ ชั้นมาเก็บข้าสวยให้เฮียชัย
36:59เอ้ามาเลย มาเร็วมาก
37:01ฉันมีแต่รถเข็น อยากให้ฉันใจด้วยไม้เหลือ
37:05ทำการข้าแต่ไม่ตายข้าที่ มันผิดกฑ
37:08กฑ์กฑ์ dunno แล้ว ทุกคนรู้ว่านี่คือทีของเฮียลี่
37:12อ๋อเฮียลี่ พวกแน่ไม่มีสิทธรรมแบบนี้เมื่อตี้ ถ้าแหกกดอย่างงั้นเหรอ
37:17เออ ใช่ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
37:20ไม่ได้ยินเรื่องไง
37:21มันถูกอาเปรียบ
37:22ถ้ายไป
37:22อุ๊ย ๆ
37:23ผมแค่จะชมว่าคุณกล้ามากที่พูดแบบนั้นในธนาผู้หญิง
37:27มีคนอยู่บ้างหลังนี่เอง
37:30ใครสาระ
37:31จะน้อยแก้คือยิ่งศือชัยแล้วยังไง
37:34จะสา
37:54อยู่ทุกข้าอะไรของ
37:57あれเก็ก
37:59พวกมันอยากมีเรื่องว่า
38:01วิดยินดูทำไมเงี่ย呢
38:04ได้ сказал พวกมันสื่อไ哈哈哈
38:08muitasว่าธื้อหน้าที่นี่ใคร
38:09ฉันเนี่ย
38:11ายามถังหน้าค่าชั่งหง eres
38:13entering
38:16หม크�ole
38:18combines
38:21เอา сек欄
38:23ไม่อยากนี่ would plan
38:24ชั่งลองนะล๊็กเลยสี่
38:27มา เห็นไหม ทุกคนมองอยู่
38:29ถ้าไม่กล้า คงจะหน้าอายแย่เลย
38:46ขอแต่แล้ว ไฟบ้อย
38:48ช่วยด้วย ช่วยด้วย ไฟบ้อย
38:50ไฟบ้อย ช่วยด้วย
38:53ไฟบ้อย ไม่ดี
38:57พวกหน้าดันหลังก็คือยิ่งซื้อชัย ที่มีไว้บังหน้าเพราะแย่งลุกค้าผม
39:02ไม่พูดอะไร
39:04คนเรายังรู้แก่ใจ ว่ามันมีคนเข้าข้าง ในกำไรไม่เท่าไร
39:09ความพี่ดีนะ อย่าพูดมั่วมั่ว ถ้าพูดมั่วส่วน จะยิ่งจับให้หมด
39:14ฮืม

Recommended