ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00เฝ้ามองเธออยู่ตรงนี้
00:03เธอคนดี ต้องเข้มแข็ง
00:08ในวันที่เธออ่อนแรง
00:10มองดูที่แสงจันถึงอบเธอ
00:23ไม่ได้ยินเลยโทรเคตไปหมดแล้วเนี่ย
00:26โอ้ย ฉันก็ปลวด คอยืด
00:28ก็คอยืดสักขนาดนั้นนะคะ
00:29และที่สำคัญเนี่ย มันไม่ใช่เรื่องของเราด้วย
00:50หลืมชาร้อนร้อนค่ะ
00:52ขอบคุณครับ
00:59ตามสบายนะคะ
01:03เออ โตได้อ่านที่พ่อเขียนหรือยังลูก
01:05เออ โตได้อ่านที่พ่อเขียนหรือยังลูก
01:09เออ โตได้อ่านที่พ่อเขียนหรือยังลูก
01:11เออ โตได้อ่านที่พ่อเขียนหรือยังลูก
01:13เออ โตได้อ่านที่พ่อเขียนหรือยังลูก
01:15เออ โต должна mêmeนاخcover
01:17มาเห็นนๆ เลย
01:17เออ โตได้อ่านที่พ่อเคียนหรือยังลูก
01:23เออ โตได้อ่านที่พ่อเขียนหรือยางลูก
01:25ตัวรายสมกลับ
01:27ตัวรายสมกลับ
01:39ตัวรายสมกลับ
01:41ถึงโต
01:55นานแค่ไหนก็ไม่รู้นะ
01:58ที่พ่อไม่ได้เขียนจดหมาย
02:01ไม่ได้เขียนงานอะไร
02:03ที่ปล่อยไหลมาจากความรู้สึก
02:06แทบไม่ต้องรีไหลหลายๆร่าง
02:10มีก็แค่ตรวจรูฟนิดๆหน่อยๆ
02:18วันที่พ่อรถล้มมือหัก
02:21พ่อคิดกับตัวเองแค่ว่า
02:24ทำไมฉันถึงได้โชคร้ายอย่างนี้นะ
02:27มือที่ใช้ทำมาหากินตลอดทั้งชีวิต
02:31ดันมาหักทั้งสองข้าง
02:34แล้วแบบนี้
02:36ฉันจะทำมาหากินยังไง
02:39แต่ที่พ่อไม่ทันได้คิดจริงๆ
02:42คือโชคดีแค่ไหนแล้ว
02:45หักแค่ข้อมือการคอไม่หักไปด้วย
02:49แล้วในเมื่อพ่อ
02:55ยังไม่เห็นคุณค่า
02:57ไม่เห็นความหมายของเวลาชีวิต
03:00ที่เหลืออยู่ไม่มาก
03:03สัญญาณเตือนที่แรงขึ้น
03:11ก็ถูกส่งมาเขาะกระโลกพ่อ
03:13เคยมีคนถามพ่อ
03:25ถึงความหมายของประโยคที่ว่า
03:28ความตายไม่น่ากลัวเท่าความกลัวตาย
03:34พ่อเองก็เพิ่งมาเข้าใจกระจาก
03:42เมื่อไม่นานมานี้นะ
03:44ความกลัวตาย
03:46มันไม่แค่พาเราไปกังวล
03:49ถึงอนาคตที่ยังไม่เกิด
03:51แต่มันคุดอดีต
03:55กรีดบาทแผล
03:57และคุดคุยความผิดบาพที่เราเคยสร้างไว้
04:01ที่เราพยายามสุขมันไว้ใต้พรม
04:06แล้วก็หวังว่าจะลืมมันไปได้จริงๆ
04:13มันคือแบบจำลองของนารก
04:18ในขณะที่เรายังหายใจอยู่
04:21พ่อไม่อาจแสนทำไม่รู้สึก
04:26ทันทีที่วันนั้น
04:29พ่อแอบเห็นลูกกับหญิงสาวที่ตั้งทอง
04:34เดินออกจากประตูริฟต์โรงพยาบาล
04:37พ่อก็กลัวจนขาสั่น
04:40หัวใจเต้นรัว
04:42ราวกับอาจยากรที่ยืนอยู่หน้าบลังสาร
04:46พ่อรีบเดินหนี
04:49ไม่สนแม้แต่เสียงประกาศรับยาว่าถึงคิว
04:53ถังที่จริงๆ
04:55พ่อก็อยากเข้าไปรู้จักแฟนลูก
04:59อยากเดินไปพูด
05:01ไปทักทาย
05:03ไปคุยกับหลานในท้อง
05:05แต่พ่อไม่กล้า
05:08เพราะพ่อไม่เคยลืม
05:10ว่าทำบาปกรรมอะไรไว้กับลูกบ้าง
05:28พ่อจำไม่ได้ว่านานแค่ไหนแล้ว
05:31ที่ไม่ได้เขียนจดหมาย
05:33แต่พ่อยังจำได้ดี
05:38ครั้งสำคัญที่พ่อเขียนงาน
05:44โดยที่ไม่คิดให้ดี
05:49เป็นงานเขียนชื่อบันทึกจากหุบเขาสีฟ้า
05:58มันเป็นความมืดบอด
06:03ที่พ่อถนงตนหลอกตัวเอง
06:07กลบความหวย
06:09กล่าวหาทุกคน
06:13โทษทุกอย่างรอบตัวไปหมด
06:16ว่ามันคือความผิดพลาด
06:19เป็นแค่บวดเรียนที่ต้องเก้าผ่าน
06:24แต่ที่จริงแล้ว
06:31ความันก็เป็นในคนขี้คลาด
06:35ที่ไม่กล่า
06:39แม้แต่จะเป็นเยี่ยมแม่ของลูก
06:42มาตอนที่เข้าป่วย
06:53สิ่งเดียวที่จริง
06:55ในงานเขียนแน่มนั้น
06:57ใช่
07:00ลูกคือความผิดพลาด
07:03ลูกคือความผิดพลาด
07:09ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของพ่อ
07:18ทำไมพ่อเห็นว่า
07:20ที่ผ่านมา
07:22พ่อใช้ชีวิตอย่างไรค่าแค่ไหน
07:30พ่อควรได้อยู่กับลูก
07:33ได้คุย
07:35ได้ดูแล
07:37ได้เห็นลูกเติบตอน
07:44ไม่ใช่ควรแปลกหน้า
07:47ที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับลูกเลยอันนี้
07:51ตอนนี้
08:02ใจจริง
08:03พ่ออยากเคียนถึงเรื่องของตอนนั้น
08:09แต่พ่อขอโทษ
08:11ที่พ่อไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตอนเลย
08:14ตัวเลย
08:19ต้ากระดาษเปล่าของพ่อ
08:22ท่องที่มันยังเหลืออยู่
08:25ในช่วงสุดท้ายของชีวิต
08:29ก่อนที่พ่อจะกลับคืนรัง
08:32ถ้าเป็นไปได้
08:38พ่ออย่าขอเอากาศได้เขียนถึงต่อแน่
08:40พ่ออย่าขอเอากาศได้เขียนถึงต่อแน่
08:51ด้วยรักพ่อเอง
08:54ไพร่อไง
09:06ฉันอยู่ตรงนี้
09:10โซอยู่ตรงนี้
09:13ที่เดิม
09:16และฉัน
09:18ฉันและฉันอยู่ตรงนี้ สู้อยู่ตรงนี้
09:48ตัวได้อ่างที่พ่อเขียนด้วยอย่างรู้
10:12ตัดเรียบร้อยแล้วครับ
10:18พ่อขอโทษนะลูกกับทุกอย่าง
10:32เห็นว่าเป็นเมลงกันลองจะผ่าตัดเหรอครับ
10:44ใช่ที่กล่องเสียงน่าจะอีก 2 สัปดาห์ไม่น่าจะเกินเดือน
10:58ผมยังให้อภายคุณไม่ได้ขนาดนั้น
11:12จะตอนนี้อาจจะต้องใช้เวลาจะพักนั้นเหรอครับ
11:26พ่อเข้าใจลูก พ่อเข้าใจ
11:30ฉะนั้นเนี่ย คุณก็ต้องหาย
11:40ต้องกินยา
11:42กินข้าว
11:44กินของที่มีประโยชน์
11:46แล้วก็
11:48ต้องมีกำลังใจ
11:50ต้องมีกำลังใจ
12:04ไททานเขายังเล็กครับ
12:06ผมไม่อยากพาไปไหนอ่ะ
12:08ส่วนพ่อก็ต้องอยู่ที่แหละไททาน
12:10พ่อก็ต้องอยู่ที่แหละไททาน
12:14ถ้าคุณอยากอุ่มหลานอ่ะ
12:16ผมก็ต้องหาย
12:40ที่ที่เห็นถึง
13:00อึนพ่ออุ่มและ
13:02จีมพวกอุ่มใจใช่นะ
13:04อืม
13:06ถามจริง ไปทำอะไรมากันแน่น
13:09เอาไว้ แต่หนูหาเวลาเล่าให้ประพาฟังนะคะ
13:13แต่ว่าตอนนี้หนูน่าจะต้องกลับบ้านแล้วเหมือนกันค่ะ
13:17จับ
13:19กลับกันนะคะ
13:28นี่ รู้อะไรไหม
13:30โตเล่าว่าเย่แจนอ่ะ
13:32บุกไปบ้านเขาเม่งวาน
13:34ไปกล่อมให้อ่านงานชั้งอ่ะ
13:37ไปแล้ว ขนาดนั่นเลย
13:40แจนี้สุดจริงๆ
13:42ไม่น่าเชื่อเนอะ เด็กคนนั้นมากไกลมาก
13:47เลี้ยงเด็กหนึ่งคน ปวดหัวทั้งหมู่บ้าน
13:51เลี้ยงเด็กหนึ่งคน ใช้คนทั้งหมู่บ้านอย่ะ
14:07ทั้งหมู่บ้าน
14:23เฮ้า
14:25หนีตัวที่นี่
14:55แม่
15:25ขอโทษ
15:32ขอโทษที่นูเห็นบอดความนั้น
15:40ตอนที่นูเห็น นูฉันอารมช่วงจริงๆ
15:45ไม่ได้แต่ต้องเลย
15:48ไม่ได้รู้สึกอย่างไร
15:49ถ้าไม่ได้อารคำว่าจริงๆ
15:55ทห AI ไม่ได้ยินสร้าน
16:11ถ้าไม่รู้สึกอย่าง Safe Jonas
16:14ถ้าไ是什麼สุด ovanขจะจ applied
16:22ถือ เซื่อเห็น ใช้วล์เช Gymiliyor
16:22นั่นที่แม่เล่นแชร์แล้วก็ไม่ยังทำงาน
16:26และกันแม่ที่แม่อาจจะโทษพ่อ
16:35หนูกว่า
16:41หนูคิดด้วยจริงๆว่าหนูจะทำให้ไงดี
16:45ทำให้ไงดีให้หนูรวย
16:48หนูต้องรวยมากๆ
16:52มากเพราะที่จะเอานึงเมื่อใสะข้านุน
17:11ถ้าแม่ปỗiคุง
17:14Eltern
17:16ก็คิ้วล่ะว่าให้บ้ารัดนั้น ๆ
17:21หนูอยากมีกันเยอะเยอะ
17:25เมื่อแม่ปวดหนูจะได้หาแม่เข้าลงให้บ้านเองก็ชน
17:29เข้าจะได้ด้วยแม่แม่ดี ๆ
17:35แม่ต้องพูดแจ้งแม่ดีใส่แม่อีก
17:47แต่...แต่...
17:51ปวดมองนี้แม่ลง ปวดมงนะแม่ลง
17:57มองวล่าไปจากนี้สุดนึก
18:05จะอะไรนะ หนูขอโทษจริง ๆอ่ะแม่
18:08แต่หนูอยากพูดความจริง ๆ อะบ้าจริง ๆ
18:11แม่่กวอนว่าเลยแล้ว
18:13หนูไม่อยากต้องนารกแล้ว
18:16โหวแค่ Janet โห Colomb
18:19ไม่เลย แม่ไม่เคยโก่ลูกเลย
18:23แม่เองแม่ก็ขอโทษลูกเลยนะโหร transm
18:25ไม่ขอโทษ
18:30เวลาตอนช่วงที่แvoc่ไม่อยู่
18:33แล้วเคิดทบทวนตัวเอง หลายเรื่องมากจริงๆ
18:38แม่ไม่เอา powerlessลูก
18:42ชีวิตแบบน้ำเดิม ที่แจต้อง ماคอยเป็นห่วงแม่
18:45ได้ไม่เอาแล้ว
18:49ตอนนี้ แม่เลือกเล่าเด็ดขาดแล้วนะ
18:52grief แม่ต้องไม่มีการแعدนคิดแล้ว
18:56แม่ยิงเลสอมadeไปไหลวร์ธิษัทเลยลูก
18:59แม่รอให้เขาเรียกべ่สักค้าสถ์อยู่
19:03แม่จะกลับไปหาอะไรได้
19:04แม่จะกลับไปทำงานนะแจนะ
19:07นะลูกนะ
19:10แม่รู้นะแจ
19:12พวกแม่ผู้หลายครั้ง สัญญาหลายครั้ง แต่ก็ไม่เคยทำอะไรได้สัตว์ดี
19:19จนๆ คงอยากจะแล้วชื่อแม่ไปแล้ว
19:23แต่ครั้งนี้ แม่พูดจริงๆ หรือแชน
19:28และแม่ก็จะไม่พูดจริงแล้ว
19:31ความหลีจะเป็นครั้งสุดท้ายให้ลูกที่แม่จะพูด
19:42แม่จะทำเพื่อแจน่ะลูก
19:54รู้ชื่อไหมนะ รู้ชื่อไหมนะ
20:01แล้ว puisลงสัตว์
20:07แม่คุณนะ แม่คุณนะ
20:10แม่คุณนะ
20:11เธอเธอเธอเธอ
20:41โอ้ย
20:57จ้องอะไรไหม
20:59เห็นลูกกินข้าวแล้วแม่ก็มีความสูกกัน
21:02กลับมาบ้านสะทีนะลูก
21:06แม่ไม่รู้อ่ะ
21:07ว่าหนูไปพระจนภัยอะไรมาบ้าง
21:11อืม
21:14แม่ว่าแม่ก็พอรู้มาบ้างนะ
21:17อาจจะไม่ทั้งหมด
21:20ตอนนี้แจนเคย้ายจะขอเพื่อนมาบ้านพี่ภาเรียบร้อยแล้วค่ะ
21:24เท่าที่ถามมา
21:26เห็นพี่ภาบอกว่า
21:28จำลังเล่งช่วยรุงนกคนทำงานกันอยู่
21:34พี่ภาฝากมาบอกด้วยนะคะ
21:36ว่าคุณอังไม่ต้องเป็นห่วง
21:39เดี๋ยวยังไงช่วงนี้พี่ภาจะช่วยดูรายแจนไปให้ก่อน
21:49แจนคิดจริงๆเหรอว่าแม่จะทิ้งแจน
21:51แม่จะไม่สนใจแจน
21:53ลูกสาวแม่ทั้งคนนะ
22:05บางคนเขาก็ทิ้งไปได้เลยนะ
22:09เออแม่
22:11แม่
22:13แม่
22:15แม่
22:17แม่ว่าบนนี้
22:19เรียกกว่าไทยกี่ชั่วมูกนะ
22:21แม่
22:35แม่สายเหรอลูกก็จะทัวหาพ่อกว่า
22:38นั่งก็ไม่แน่ใจมากันค่ะ
22:40เฮ้มกันค่ะ
22:47ไม่รับสายหรอลูก
22:49ค่ะ...
22:50เออ...ไม่รับวีดีโอค่ะเดี๋ยวลองโทวแบบเสียงเอา
22:54อาจจะรับแบบ...
22:56เสียงปกติ
23:00หัลโหล
23:01หัลโหลค่ะพ่อ
23:03แจนเองหรอลูก
23:05ค่ะ
23:06มีใครเป็นอะไรหรือเปล่า
23:08ไม่มีใครเป็นอะไรค่ะ
23:10คือหนูแค่ไม่ได้ถูกหาพ่อนานอะ
23:13ก็เลยอยากควรมาคุยด้วย
23:15อ๋อ ได้สิ ลูก
23:19แล้วพ่อสบายดีไหมคะ
23:21สบายดี ลูก
23:23แจน ตักนะลูก
23:25เออ แจน หนูมีอะไรรึเปล่าลูก
23:33พอดี พ่อติดพันดงานอยู่
23:35ไม่สะดวกคุยาวอะ
23:37อ๋อ ไม่มีอะไรค่ะ
23:40คือเหมือนที่หนูบอกเลยค่ะ
23:43ว่าหนูไม่ได้ถูกหาพ่อนานนะคะ
23:45แต่ถ้าพ่อไม่สะดวก็ไม่เป็นไรค่ะ
23:48กันไว้คุยกันนะ
23:49พ่อต้องหวางสายก่อนละ
24:07ในสายงานเซลลล่วมีการใช้ AI เข้ามาแบบนันพลังการถ่าน
24:15คุณเห็นข้อดีข้อเสียนั้นเอง
24:34ความรู้สึกของการใช้สินค้านั้นนั้นด้วย
24:38อะไรก็เป็นข้อนได้เปรียบของมนุษย์
24:42ความรู้สึกการถ่ายทอด มีน้ำเฮียง
24:59โมงสามมาเนี่ย
25:03ก็ได้เมนเธอเก่งอ่ะ
25:14ค่ะพ่าพ่า
25:15เออพอดีลูกเกตแล้วเขาส่งไปบิวงานแข็งวิ่งของเขามาให้
25:19พวกปาก็นักว่าจะไปเชียกัน
25:21เนี่ยกำลังนับจำนวนคนอยู่เผื่อว่าจะเรียกลด
25:24แจนไปด้วยกันไหม
25:25อ๋อไม่เป็นไรค่ะ
25:27เดี๋ยววันงานหนูเรียกลดไปเองก็ได้ค่ะ
25:31จะได้ไม่ต้องนั่งเบียดกัน
25:33ขอบคุณนะครับพ่าพ่า
25:35โอเคบายบาย
25:45คำถามต่อไป
25:47คุณคิดยังไงถ้าลูกสาของคนมีแฟนคะ
25:51ก็ดีสิคะ
25:53มีความรักเนี่ยยังไงก็ดีค่ะ
25:56แล้วถ้าลูกสาของคุณมีแฟนเป็นผู้หญิง
26:02อ๋อ
26:04ลูกเห็นเหรอ
26:08แจน
26:10หนูก็เห็นนี่ลูก
26:12ว่าแม่มีแฟนเป็นผู้ชาญมาทางชีวิต
26:16แล้วดูสิรับประกันได้ที่ไหนมาจะไปรอด
26:18แต่แม่ขออย่างเดียวนะ
26:20ถ้ารักแล้ว
26:22ต้องมีความสุข
26:24ถ้าเกิดถูกแบบแม่เนี่ย
26:26ไม่เอานะจ๊ะ
26:28โอเคค่ะ
26:32อับแค่นะ
26:36อับแค่นะ
26:38อับแค่
26:40เฮ้ย สิ่งเต้นจังเลยอ่ะ พึ่งเคยมานั้นเนี่ย
27:02เจอ โจ้ โจ้ที่แต่งตัวเหรอแก่วะเนี่ย
27:05ก็เป็นชุดของ ผู้นำเชียไงค่ะ
27:08เราก็ไม่ขอเฉียยยังไงอ่ะ
27:11แบบนี้เนี่ย เดี๋ยวเราจะพูดว่า หลูกเก่ต่อ interim
27:18ต่อไปเพื่อ สู้ตาย
27:19ต่อไปลูกเก่ตทำให้ลาย
27:22ต่อไป Little Jane
27:24OB B
27:37พี่ลามา ลูกเกษมาแล้ว
27:39โอเค
27:41ต่อไปก็เป็นจารทันทันที่ท่าอยู่กระเภท 100 เมตร
27:44ร่วมไม่เกิดอายุ 17 ปี
27:46ต่อให้ใจเรื่องร้ายร้าย
27:48นั่นแหละอีกมีความหมาย
27:50ให้รู้สึงและเข้าใจ
27:53เกิดแก่จะตอกันไป
27:55ผิดวังก็แคละมัย
27:58ให้รู้มันไปทุกวัน
28:07มันไม่มีผู้พาหรืออังแอดทุกวัน
28:09ตอนนี้แค่ลองมา
28:11ถ้าอย่างนี้ฉันเงินก็เป็นกับไป
28:13ใช้ได้มันคุม
28:15แล้วเวลาจะซ้อนให้เธอเข้าใจ
28:19อยู่ไม่สำคัญ
28:21วันถึงแค่เป็นกล้องว่าใจเธอนัก
28:23ไม่ใช่ได้มันคุม
28:25แล้วเวลาจะซ้อนให้เธอเข้าใจ
28:29อยู่ไม่สำคัญ
28:31วันถึงแค่เป็นกล้องว่าใจเธอนัน
28:37ตอนเป็นโนกาสุดท้าย
28:39ถ้าปีไม่ตายจากกัน
28:41อย่างนี้ขอแค่กวันต่อ
28:43ขอปีกับใจ
28:45ไม่ทอสิ้นใจก็ร่อย
28:47เธอไปถึงสักวัน
28:49ตอนเป็นเจอไว้ได้ร้าย
28:51กันแหละอีกมีความไหม
28:53ให้รู้สึ้นแหละเข้าใจ
28:57เกิดแก่จะต่อกันไป
28:59กับหวังก็แค่แล้วไหม
29:01ให้รู้มันไปทักวัน
29:15ต่อให้เธอนโนกาสุดท้าย
29:17หาปีไม่ตายจากกัน
29:19วันนี้ขอแค่ฟันต่อ
29:21เขาเปล่านะ
29:23ใครเฉียดใจ
29:37ขอบนี้ทำได้ดีนะ
29:39เมื่อกี้โคตได้คุยกับโคต
29:41จัดสมาคมกีทางเขาแล้ว
29:43ตัวทางเขาสนใจในเหนื่อยก้าของเรา
29:45ขอบคุณค่ะ ขอบคุณ
29:56อ่ะ ทุกคน เราไปซ้องกันต่อดีกว่าป่ะ
30:06เป็นไง?
30:08นี่ พวกฉันขนนะ ชีอายแกกันทั้งบ้านมาพาเลยนะ
30:11อืม ได้ยินแล้ว
30:14แล้วคนอื่นอ่ะ
30:16กลับไปหมดแล้ว เหมือนใจฉันนี้แหละ
30:19ก็รอรับแก
30:20รับฉัน?
30:22ก็ฉันเขียนบอกให้แกในจัดหมายแล้วนี่
30:25ว่าหลังแต่ที่แกแข่งเสร็จ
30:27เรามีนัดไปกินบุเฟตชาบูดด้วยกันอ่ะ
30:30อัพเดตชีวิตไง
30:31จำได้แล้ว
30:34ไปไหม?
30:36ออกมีนารอบปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปป不對
30:40upgraded
30:41เงินหน่า
30:43เงิน Liu
30:46จะเกี่ยว전� الكรองhealthy
30:47นี่ เคี้ยวให้หมดก่อนไหม
30:52เดี๋ยวก็ได้ติดคอ กันติดทีมชาติหรอก
30:55เออ แล้วนี่ สรุปแก้วไงต่อ
31:00เคี้ยวก่อน
31:07ก็รออ่ะ รอผลว่าเขาจะเรียกไหม
31:17แต่รอผลแค่นี้ รอได้อีกเร็ว
31:20ขนาดให้รอเจอแกประตั้งหลายสิบวันยังรอได้เลย
31:26ฉันอ่ะ ชอบที่แกเขียนในจดหมายนะ
31:30พี่บอกว่า เวลาต้องอดทนรอคอยอะไรบางอย่าง
31:34มันทำให้สิ่งมันมีความหมายอ่ะ
31:37ใช่เลย
31:47letzล่า เราเรื่องสร้างสรงประกวดอ่ะ ตื่น Moscow
31:49ขึ้นไงแล้ว
31:51ฉันไม่เขียนแล้วอ่ะ
31:53ตั้งแต่ แม่รู้เรื่อง ฉันก็ไม่อยากเขียนแล้วอ่ะ
31:59น่าแถаетลาย
32:01เกียกjer possession glow
32:03แต่ว่า เรื่องมันอาจจะ rainbow time
32:06ไม่หน่อย
32:12เออ
32:13แล้ว
32:15แกยังสนใจลงประกวดทำแอปอยู่ป่ะ
32:22อื้ม อะไรขนาดนั้น
32:24ลองกลับมาคิดดูก่อนก็ได้
32:26อืม
32:28ชิ้นนี้เป็นลังวันของ
32:30คนที่เหนื่อยมาหลายวัน
32:33กินเยอะๆ
32:33อืม
32:35เหนื่อยก็ว่าได้ต้องไปซอมอีกหลายวัน
32:36แล้วก็ไม่ได้กินอีกตั้งหลายวัน
32:38อูนไหมเลย
32:45มันยังไม่ปกติเลยอ่ะหมอ
32:48ธรรมดาครับ
32:49จะดีขึ้นหลังทำกัยภาพ
32:51แต่ยังไงคุณลุงก็ต้องใส่ฝึกอ่อนต่อนะครับ
32:53Foreign
32:53อู้ย
32:54โอ้ว๊ย
32:59รุ่น efficiently
33:01boots
33:02,"
33:07เป็นยังไง?
33:08detective
33:09โพย สบายแขนขึ้นนางเยอะแล้ว
33:12ไม่ ครับ ๆ
33:13จบเอก
33:14น่ Marine whatever
33:17นี่
33:18นั่นเชียง กะเมียงเข้าดิ
33:26เดี๋ยว
33:29suitable
33:30охียฮะอาบอกผ่าวันนี้ไงครับ
33:33โท!
33:34ฉันบอกเธอว่าพ่าเฝือก
33:36ไม่ใช่พ่าเมลņ
33:38สงสัย ผมหูหงไม่ดีเองละครับ
33:44ได้ยินว่าผ่าผ่าก็เลย นึกว่านวกผ่ามาเนี่ย
33:48ฉันแล้วเบื่อ
33:49แล้วนี้ ไหนบอกว่าจะบวด ไม่บวด มีบวด
33:56บวดครับ ผมอยากบวดอยู่ แต่ว่าตอนนี้ผม
34:00คงต้องจัดการธุร่าที่โรงพิมพิมพ์ให้เสร็จก่อน
34:03ก่อนนะครับ มันหลายสิ่งหรือเกิน
34:06อ๋อ ว่าแต่ อันโรคจะบวดเมื่ออะไรนะครับ
34:10อันนี้
34:11เออ ผ่า
34:13ผ่า มาเร็งนะครับ
34:16อีก 3 วันนะ
34:33กลับวดเซอเจ้น
34:36นี้อีกแปลอย่างรอแหละ
34:40คุณที่สุดินก้อน
34:43หน่อยแหละ
34:46คุณอีกจรับ
34:49โปรando
34:52คิดตกตั้งี
34:55คุณสุดินิโคตร
34:57ที่สุดินก็จงที่ที่สุดินกับ
35:00ที่สุดินเอง
35:03ก็ไม่มีแบบนี้
35:07ไม่มีแบบนี้
35:11ไม่มีแบบนี้
35:18ตรงนี้
35:25ก็บอกก็
35:33อะไรนุก
35:38อย่าว่าวนี้เลยนะ
35:44ฉันเองก็ไม่ได้มีสมบัติอะไร
35:49แต่ว่าฉันพูดจริงๆนะครับ
35:56ฉันอยากจะทำให้มันจริงจัน
36:03ถึงเธอจะบอกว่าก็อยู่ดูแลกันไปนะ
36:10แต่ว่าคงจะเป็นเกียร์กับฉันมากเลย
36:17ถ้าฉันได้ดูแลเธอในฐานสามี
36:23แล้วอีกสามวันฉันก็จะต้องหาตัดแล้ว
36:33แล้วถ้าเกิดอะไรขึ้นมา
36:37บางที
36:40ฉันอาจจะพูดอะไรพวกนี้ไม่ได้อีกแล้ว
36:44ฉันก็เลย
36:49อยากบอกเธอว่า
36:53ฉันรักเธอนะครับ
36:57ฉันรักเธอ
36:59ฉันรักเธอ
37:01ฉันรักเธอ
37:05ฉันรัก help
37:07ฉันไม่ XP
37:13ฉัน Yes
37:26เราไปจบทะเบียนกันไหม
37:30เอาไว้ค่ะ ช่วนทุกท่าน รถน้ำสั่งได้เลยค่ะ
37:38เดี๋ยวเราเริ่มต้นกันที่ ผู้สูงอายุก่อนเลยนะคะ
37:41นี่ค่ะค่ะ
37:44นี่ค่ะค่ะ
37:46จดแล้วมันจะไม่วุ่นวายเรื่องทรับสมบัติเหลือ
37:57เพราะตัวฉัน ไม่ได้มีทรับสินเงินทองอะไรเลยนะ
38:03เราเองว่าได้มีอะไรเลยนะ
38:06จะมีก็แค่บ้าน
38:09แต่เราก็ไม่เคยคิด
38:12ว่าเธอจะมาโชค ๆ อะไรไปด้วย
38:15takiroad
38:17ถ้าเขกมา ก็เห็นไหนกรรมก็ Mode ชิคก็ieni
38:22จะยุก้อยไข้ก็ว่าไป
38:24อีกรูปหนึ่งนะ อีกรูปนึ่ง
38:26เพราะ待ってажуสามารถอร์
38:29lonely fellow
38:31ตายมาด้วย จัยมาด้วย
38:34มา ๆ pit
38:37healthy
38:39sk..
38:40อ้าอ้า ไปเร็ว
38:57เทอร์หาวันหนึ่งเธอเหรอฉันมีใครเป็นอะไรไป
39:05มกเอกสารยินยอมทางการแพทย์ต่างต่าง
39:09เราก็จะสามารถสิ้นให้กันได้ในฐานอาศามีคลยาไง
39:16เราอีกไม่กีวันเธอจะผ่านตัดแล้ว
39:21เราก็จะสามารถสิ้นให้เธอได้
39:39ทนผ่านตัดเป็นยังไงบ้างครับ
39:47คุณหมอบอกว่าทุกอย่างปลอดภายดีค่ะ
39:51ผ่าเอาชิ้นเนื้อออกไปเรียบร้อยแล้ว
39:53ตอนนี้แค่ให้พักผ่อนเยอะๆ รอดวกันพรุ่งนี้อีกทีค่ะ
39:57เห็นว่าแก่ห่วงเรื่องจะกลับมาพูดได้ไหมด้วยเหรอครับ
40:02ค่ะ คุณหมอบอกว่าต้องใช้เวลา
40:06ตอนนี้ก็ให้พยายามงดใช้เสียงไว้ก่อนเลยค่ะ
40:11ถ้ายังไงผมฝั่งดอบมาเยี่ยมคนใครเดินนะครับ
40:16เร็วเร็วว่ายังไงผมจะกลับมาเยี่ยมใหม่
40:20หายเร็วเร็วนะครับ โต พลอย ไทท่าน
40:25ตอนที่เธอหลับมีคนมาเยี่ยมเยอะแยะเลย
40:39ริบริบตื่นขึ้นมาอ่านการ์ดนะเธอ
40:43อันนี้โนทจากลูกสาว
40:50ห้ามตายนะลุง
41:01อ๋อแบบน้องแบบน้อง
41:19อ๋อไม่หว่ายละว่า พังกล่อนเลยป้า
41:23หว่ายไปเลยอ่ะ
41:29อ๋อ แล้วที่ฉันถามแกเรื่องจะชนกลับมาประกวดแอปก็ว่าไงอ่ะ
41:43คงไม่ได้ทำอ่ะแก
41:46ที่จริง วันนี้ฉันจะไม่เรื่องจะบอกแกด้วย
41:53คือ ฉันติดเยาวะชนเทมชาติแล้วนะ
42:07ทำได้อย่างนั้นอ่ะ ข้าวดีจะได้
42:13เฮ้ย นอยอะไรเนี่ย
42:19ก็ตารางซ้อมาดีแก
42:23อย่างนั้นอ่ะ จากที่ปกติว่าแน่นแล้วนะ
42:27เผอเผยต่อจากนี้ที่ฉันต้องเจอนะ คูลสีบ
42:31โอ๊ย โรเกต นุ้นก็ต้องเป็นอย่างนี้อยู่แล้วปะ
42:35อย่าวชนเทมชาติเลยนะเว้ย
42:37แกลืมดิ ตอนนี้แกอับเบล้อBarclone นะเว้ย
42:42มาขนาดนี้ได้ อย่ากลัวเหนื่อยดี
42:49ฉันไม่ได้ต้องกลัวเหนื่อย
42:51bouncesว่าฉันกวióไม่มีเวลาให้แกอ่ะ
43:02เพิ่งจะเป็นแฟนกันยังไม่ได้ใช้เวลาด้วยกันเลยอ่ะ
43:06แต่ก็ต้องไปซ้อม ไปเก็บตัว
43:09เพราะนี้ มอง 6 ปีสุดท้าย
43:12เดี๋ยวปีหน้าก็ต้องแยกย้ายกันแหละ
43:14ผมไม่ได้อยู่หมอเดียวกัน
43:18ฉัน...
43:22ฉันไม่อยากเลือกับแกเลยแจน
43:33แจกำลังกลัวสินะ
43:36เก็บ...
43:43ไม่กลัวเหรอ?
43:46กลัวดิ
43:50แต่...
43:52ก็คิดจะมีแฟนก็ไม่คิดจะเลิกวะ
43:58แต่ฉันแค่คิดอะไรออกอย่างหนึ่งอะ
44:03ฉันเคยถักโนittoนกว่า
44:08ความตายไม่น่ากตัวเท่าความกลัวตาย
44:11คืออะไร
44:12ดคริThese ฉันค่ะคิดว่า
44:16สถานการณ์ของเราตอนนี้
44:17มันก็ดูจะคล้ายคล้ายกัน
44:24นุrèsนก霖แค่บอกว่า
44:26ความตายอะ
44:28มันก็แค่ตายอะ
44:29นุividąd่าจบ principe
44:31แต่ความกลัวันี่ดี
44:33มันที่เราคิดถึงอะไรที่ sizz grabs aggiวนไม่เกิดขึ้น
44:45โอก Wen
44:49ถ้าตอนนี้เรายังไม่เลือกกันแล้วก็ unchanged
44:51ทำหมอนให้ดีสุดกันได้ไหม
44:56ฉันแค่ไม่อยากให้เรานึกถึงอะไรที่มัน
45:00ยังไม่เกิดขึ้น
45:03อืม
45:06อืม
45:11ไป
45:13พักพอแล้ว ไปมินกันต่อ
45:14เฮ้ย ไม่เอาอ่ะ
45:16พอแล้ว
45:18อ่ะ อ่ะ งานต้องคู่ดาวก่อน
45:21รุ่น ตรงนั้นแสงสวย
45:23ไปเร็ว
45:24เดี๋ยวตามไป
45:33คนเราเกิดมาเจอกันนะแจน
45:39ยังไงก็ต้องจากกัน
45:41ไม่จากเป็น ก็ต้องจากตาย
45:44เกิดแก่เจ็บตาย
45:46ยังไงเราก็หนีธรรมชาติไม่พ้น
45:48ทำได้ก็แค่หายใจ
45:50ยูกกับปัจจุบัน
46:03หรือยอื่นไม่ใช่
46:06ดี prêt
46:18จนที่เจอกี้เฉลา
46:20พักพักพักพักพักพักพักพักพักพักเตายะ
46:24- พระพาค่ะ? – จ๊ะ
46:36- เป็นไรเอ้ย? – อันนี้อะไรเหรอคะ?
46:42ขอบคุณที่มอบราวันนี้ให้ผมนะครับ
46:47น่าจะเป็นสุดทอรพษที่ไม่ได้อ่าน
46:50ตอนแกเข้าชิงซีไหลอะ
46:53ทำเป็นวัน pelฟะนด��� pasta
46:58ของเลisstเวอาส็ฟร์
47:01ที่ชัยตร continued...
47:10เช preciselyวัสดีที่ Platinum
47:17กำลังสิครับ
47:21เป็นไง
47:30ฉันกับแจมาทำความสะอาดบ้านเอาไว้ให้
47:35จะได้ดูล่งๆ ผงปรงน้อย
47:37เธอจะได้พักฟื้นเต็มที่ไง
47:40จะได้หายไว้ๆ
47:41งั้นเดี๋ยวเราไปต้มเข้าต้มให้กินดีกว่า
47:46หมอบอกว่าให้เธอกินอะไรอ่อนๆเนอะตอนนี้
47:48โอเค
47:55ยังไงลุง จะอาดเอียมออกไหม
47:59เออ นี่
48:04ดู โนสั่งมึกพิมพ์ใหม่มาให้ลุงเลยนะ
48:09รู้บ้าว่ากว่าแต่สั่งได้ดำบากมากเลย
48:13เดี๋ยวนี้เขาไม่ค่อยใช้กันแล้วอะ
48:15แต่นุงเห็นมอบอกลุงว่า
48:17ช่วงนี้ต้องงดใช้เสียงไปก่อน
48:20ถ้าลุงอยากสั่งหรือว่า
48:22อยากพูดอะไร นุงก็พิมพ์ใส่ในนี้เอาแล้วกันนะ
48:25โอเคปะ
48:26งั้น นุงไปช่วยป่าพากันนะ
48:29โอเคปะ
48:33จริงกลัว
48:35จริง...
48:40จริง...
48:43อัลลายลูก
49:01อัลลายลูก
49:13เธอเปิดที่เจ็กกักซ์
49:18นี่สอบสิ
49:21ดีทิวโลก
49:24จะมีถิดตัวสิ
49:27ที่เฟื้องที่สุด
49:30ขอที่โลก
49:32ค์แม่ที่สิ
49:34นี่นี่สิ
49:38สวัสดี
50:08ขอบคุณนะลูง
50:16สองห้ายอ๋อ
50:24เธอก็ดีใจที่แล้วหรือจักเลยเหมือนกัน
50:29สามปัดใจที่ทำให้มนุษย์มีวัฒนาการไปได้ไกลกว่าสินวิชีวิตอื่น
50:33ประกอบไปด้วย
50:35หนึ่งกระดูกสันหลังที่ตั้งตรง
50:41สองพาษาเพื่อการสesus
50:44สามมือสำหรับการสร้างสัน
50:50ผมขอให้มือของหน้าเขียน
50:51สร้างมือสามเรื่องราว เพื่อสื่อสารดำรงไว้
50:56ซึ่งความหมดงามในความเป็นมนุษย์
50:58ด้วย automation
51:00ขอบคุณครับ
51:04เซี่ยงด้านกันเชี่ยวนะเด็กๆ
51:15เป็นไงบ้างซะ
51:17ม่อน
51:18ปิดเทอมไปไหนมาบ้าง
51:19ผมไปพัฒยามาครับ
51:20ไปเล่นบานานะบทเกือบตกเลยครับ
51:23ไปฝ้าล่ะ
51:24เดินแล้วหรือไปไหนแล้ว
51:26เป็นไหนมาบ้างซะ
51:34ปิดเทอมใหญ่ปีการศึกษา 2567
51:38มาในทีมแต่เราวันพันกัวเรื่อง
51:41แต่โดยรวมแล้วเหมือนได้ครอบพวกใหม่เลย
51:45มีแฟน
51:49แฟนเป็นนักวิ่งเยอะวะชุนทีมชาติไปแก
51:52ไม่รู้ว่าจะเลิกกันวันไหน
51:55รู้แต่ว่าวันนี้รักมาก
51:57แล้วก็จะรักษาเขาไว้ให้ดีที่สุดเลย
52:00ได้แม่ใหม่
52:02ไม่สิ
52:03ไม่สิ แม่คนดีคนเดิม
52:05แต่เพิ่มเติมคืออัพพิ
52:07เรียนระบบปฏิบัติการใหม่
52:09ที่ถึงจะไม่เร็วทันใจ
52:11แต่ก็บางใจว่าจะไม่ล่ม
52:13ไปค่ะล่า
52:15รถคลิกของเรา
52:17ได้ไปเที่ยวแล้ว
52:19โอเค
52:21เดี๋ยวหนูจะอาศาบให้คนขับรถเอง
52:23โอ้โฮ เดี๋ยวก่อนขับรถถอดหัวก่อนเหรอ
52:25ได้พี่สาวคนใหม่
52:27ได้คุณใหญ่ที่น่ารัก
52:29และใจดีมาอีกสามคน
52:31ไม่สิ
52:33สี่
52:35สี่
52:37ทางห้าใส่ๆค่ะ
52:39หนึ่งสองสร้าง
52:41ต่อให้เป็นโนกาสุดท้าย
52:43ถ้าเพียงไม่ตายจากกัน
52:45ตัวนี้ขอแค่กวันต่อ
52:47ขอปีกันใจ
52:49และท้อสังใช้ก็ร่อย
52:51เธอไปถึงสักวัน
52:53ต่อให้เจ้ลือไป
52:55ดังและอีกนี้ความใหม่
52:57ให้รู้สึงและเข้าใจ
52:59เกินแค่จะตอกันไป
53:03วังคือแค่ละมัน
53:07ได้มีสัดเหรือครั้งแรกในชีลวิต
53:09แค่วัน
53:11แค่วัน
53:19ไม่ได้เป็นอะไร
53:21ได้รู้จักคนที่ถึง
53:23จะไม่เคยมีลูก
53:25แต่ก็แม้แม่
53:27และก็ได้รู้จักคนที่ถึง
53:29จะแก่แล้ว
53:31มันก็อาจจะจริงอย่างที่ตารงลกกับป้าพาเคยบอกไว้ เธอยังเด็กอยู่ โตก่อนแล้วจะเข้าใจ
53:46แปลกดีแห้ะ หลายๆเรื่องจากที่ก่อนหน้านี้เคยไม่เข้าใจ แต่เหมือนว่าปิดเทิมนี้เราจะเข้าใจอะไรมากขึ้นนะ
53:56คนพวกนี้ ทำให้เราเข้าใจมากขึ้น ดีใจจังที่ได้เจอคนพวกนี้ ดีจังที่เป็นปิดเทิมที่ดีจัง
54:11มันไปทุกวัน
54:26หากถึงไม่ตายจากกัน พรุ่งนี้ขอแข็งฟันต่อ
54:31ก็พิเกิดใจ ไม่ทอดเจ้าชายกระหอย ทอดไปถึงสักวัน
54:37ตอนให้เจอไปพี่ร้าย นั่นแล้วยังมีความหมาย ให้รู้ซึ่งแรกเข้าใจ
54:43เกิดแค่ที่ตอกันไป ผิดหวังกัดแค่เรื่องไหม
54:48เรื่องรู้มันไปทุกวัน
54:52เกิดแค่ทุกวัน ทุกวัน ทุกวัน ทุกวัน