[TẬP 3] Người Tình Yêu Dấu Của Tôi | VIETSUB
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00โปรดติดตามตอนต่อไป
00:30ฟังเพลงรักก็คิดถึงเธอถามไม่ไหว
00:34มันหัวใจ มันของเธอคนเดียว
00:39เก็บเอาไว้ ก็คงไม่ไหว
00:43เพราะเธออิ่มรักกัน จะตามทางในลับ
00:49The trouble is I love you so
00:54The trouble is it's more than I can hold
00:59อยากหัวใจเธอที่ยังสักครั้ง มารักกันตลอดไป
01:05อย่าให้ฉันควรรักไปแค่นี้
01:10Oh จะเป็นไหมถ้าฉันบอกรักก็ไป
01:17อยากให้เธอเข้าใจ เข้าใจก่อน
01:22หากใจเธอไม่มีใคร
01:26ให้ฉันเป็นคนนั้นได้เหมือนเธอ
01:57อานงค์พยายามพิสูจน์ว่าเลี้ยงตัวเองได้
01:59ให้จำลองกับเสวง
02:00มันอาจจะส่งคนของตัวเองมาติดสนิทด้วยเรื่องนี้
02:03พี่ใหญ่ก็มีผลยาที่ไหนกันเล่า
02:05ฉันไม่เคยบอก พี่ใหญ่เป็นไม้
02:08แล้วพี่ใหญ่ก็คงฝั่งใจมาก
02:10หลังจากนั้นฉันไม่เคยเห็นพี่ใหญ่มองผู้หญิงข้างในอีกเลย
02:15มีรักแต่ไม่มีว่าสน bites์จะด้วยกัน
02:18แบบนั้นต่างหาก
02:20ที่เขาเรียกว่าอาภัย
02:22พี่พงอย่าลืมนัดที่อานงค์จะให้คุณคาช้ามากินข้าวที่บ้าน
02:26คุณคาช้าจะให้พวกเราเป็นเดี๋ยวเลยสั่งเฟอร์นิเชอร์ไปตกแสงที่สถานท bütün Limber
02:29เดี๋ยวเลิก
02:30แล้วนี่น้องรับปากเขาหรือยัง
02:32ก็นี่ไงคะ
02:34อานงจะให้พี่ๆ ช่วยเกิดเมืองสัญญา
02:45สวัสดีครับ
02:49ใช่ชอยโทรมาหรือเปล่า
02:50สมารถเป็นไงบ้าง
02:53ชอย
02:57ลงมาเร็วกว่านี้
02:58กูก็ไม่ต้องตื่นแล้ว
03:03ว่าไง
03:04ลงมือด่วนเลย
03:06มันเผยไอ้ไทยออกมาแล้ว
03:28โปรดติดตามตอนต่อไป
03:59Appreciated
04:06รื่นสารครั้งแรก
04:09ลัวใช่มะ
04:14ในสาร envelope นี้ตัดสินด้วยชุดแบบนั้น
04:17จะใส่ชุดไหน
04:19ก็ไม่ได้ทำให้คำให้การฟังขึ้นหรือแย่ลงตรงไหน
04:22เหลือแย่ลงตรงไหน
04:25ไม่ต้องอายหรอก
04:31พ่อหัวมาได้แล้วเหรอ
04:34แกโกรธเงินฉัน
04:35รีบมาหลอกให้ฉันแต่งงานมาทำไม
04:39แกไม่ได้จริงคน
04:40เย็น ๆ
04:42กลับไปแล้ว แล้วรับฉันต่อไป
04:46อานัน
04:49อ้าว แปลงนี่
04:52แกคือหนังเมียน้อยที่รวมหัวกันกับแม่โน้ทพลังหนังๆด้วยใช่ไหม
04:55อ้าว
05:02ถ้าจะใช้วิธีนี้
05:03และจะมีสารไม่ทำไม
05:06เอาไปสงบสติเอาลง
05:07คุณธนาล่ง รู้นความมันด้วยสิ
05:10ไปอยู่แล้วเดี๋ยวไป
05:12ไม่เอา
05:22เฮ่ย
05:53【กรีดเลียค์ม nhất กรีดเลียครงของนำภาพeller ฐ์
05:58ไม่คิดว่ามันจะยากขัดนี้ค่ะ
06:03เออ กินไม่ได้ค่ะ
06:05เซิร์ดแเคก็ไม่ได้ค่ะ
06:06อ้าวไปทิ่งได้เลยค่ะขอบคุณค่ะ
06:09งั้นเดี๋ยวผมเตรียมของอีกอย่างอื่น
06:10อย่างนั้นเดี๋ยวผมเตรียมอย่างอื่น เสริฟแขกแทนเลยนะครับ
06:13รบ pawsณ์คุณดิเร็ค
06:14จัดโตะเตรียมดอกมาห้าให้เรียบร้อยนะคะ
06:17วันนี้เราจะพลาดไม่ได้ค่ะ
06:20เราต้องทำให้คุณคะชายเห็น ว่าเรารู้ทำเรียนเปล่าหลังดี
06:22ค่ะ muốnเชื่อค่ะ
06:23ว่าเราทำงานกับสถานุธได้
06:25ก็ได้
06:34เขาบอกคุณสุภงนัดให้มา
06:36ผมก็เลยให้เขามารอด้านในครับ
06:38พี่ภงนัดอีกแล้วเหรอคะ
06:40เค่ะ
06:48ได้ข่าวว่าพี่ภงนัดคุณพระมาเหรอคะ
06:50แน่ใจนะคะ
06:52ว่าไม่ได้จำวันผิด
06:55พอดีเห็นว่าน้องคนอื่นมาไม่ได้
06:58สมภงก็เลยนัดให้ผมมานะครับ
07:05อะไรคะ
07:06อ๋อ พอดีว่า...
07:08เมื่อกี้เห็นมีคนจะทิ้ง ผมก็เลยขอมา
07:11เข้าใจว่าที่นี่คงไม่รู้ว่าผมจะมา
07:13กลัวจะลำบากหาอาหาร
07:14ผมเลยบอกเขาไปว่า...
07:15ผมกินอะไรก็ได้นะครับ
07:17อุ๊ย
07:28คุณพระคะ
07:32อย่าคะ
07:38เข้าไปแล้วเหรอคะ
07:39ถวยออกมาค่ะ ถวยออกมาค่ะ
07:41อย่าเขี้ยวค่ะ
07:43คุณพระ
07:44คุณพระอย่าเขี้ยวค่ะ
07:46ขอบคุณนะคะ
07:59ถ้าคุณอบครั้งแรกอ่ะ
08:01ก็ถือว่าเก่งมากนะ
08:05แค่ก็ขนูมาแล้ว ผมให้เขาเข้ามาเลยนะครับ
08:16อืม
08:20ผัดหน้าซะนวน
08:22นี่ยิ่งเธอรู้ว่าคุณตั้งใจอบขนมให้ด้วยตัวเอง
08:26เป็นผมคงดีใจมากนะ
08:46อืม
09:00เชิญในห้องรับแขกด้านในก่อนนะครับ
09:04ทางนี้นะครับ
09:12เอ่อ ที่จริงผมมีธุระดวนนะครับ
09:14เดี๋ยวผมจะไม่ต้องไปแล้วครับ
09:16เอ่อ คุณ ๆ
09:18คุณ ๆ
09:42แค่ก็คุณหนูบอกว่ามีงานดวน ขอตัวกลับแล้วครับ
09:44อะไรนะคะ
09:46คุณกระชามาแล้วครับ
09:48แต่เขาขอโทษที่เสียมารยาทไม่ได้อยู่ดินเนอร์ด้วย
09:50แต่เขาฝากสิ่งนี้มาให้ครับ
10:00แต่คุณพลังยังอยู่นะครับ
10:10ข้างล่างถามหาว่าเจ้าพลังหายไปไหน
10:14ยังอยู่ตรงนี้
10:16มีแต่เพื่อนพี่ภพง
10:16ก็ให้พี่ภพงรับแขกไปสิคะ
10:20แต่...
10:21คุณพลังยังมาด้วยนะ
10:22เข้าอุ้มมามาลงไปเถอะนะ
10:25จะเอาหน้าที่ไหนเจอล่ะ
10:27เปลนเผิดจนไม่รู้จะเอาหน้าไปสุขที่ไหน
10:31ทำไมทุกครั้งที่เจ้าคุณพลัง ต้องมีเรื่องที่ทำให้อยากแซดผ่านเด็นหนี
10:34ฮือ ฮือ ฮือ
10:41อ๋อ เป็นดอกฟ้าจนเคยชิน
10:46ลองทำตัวสบาย ๆ
10:49เหมือนตอนอยู่กับพี่สิ
10:58แต่เวลาตอนน้องทำหน้างิดอย่างนี้
11:02ก็น่ารักดีเหมือนกันนะ
11:04ต้องมีผู้ชายที่ชอบน้องเป็นแบบนี้แน่ ๆ เลย
11:16ไอ้หมอนี่รสทรยมดีเหมือนกันนะ
11:29อ๋อ วันนี้ขอตัวดีกว่า
11:31รู้สึกร้อนในนะ
11:33มันถ้าอย่างนั้นต้องน้ำยาอุทัย
11:39กินแล้วสบายตัวแน่นอน
11:41แก้ร้อนใหม่
11:44แก้กระหายน้ำด้วยนะ
11:55อานงค์แทบไม่ละแคทละขาย
11:56ว่าเป็นคนของไอ้สาแวงกับจำรองส่งมา
11:58แล้วทีนี้เราจะรู้ได้ยังไงว่า
12:00อานงค์เผิดใจไปยัง
12:02ก็ไม่เห็นจะยาก
12:06ถ้าอานงค์หลงคนนี้หัวปากหัวปำ
12:09อานงค์ก็จะไม่กล้าติดรสทรยมของคนนี้เด็ดขาด
12:14ไปกินอะไรผิดสำแดงมานี่
12:16วันนี้ถึงได้ดูฉลา
12:25ต้องทำให้อานงค์ตาสว่าง
12:26เราเชื่อว่าผู้ชาคนนี้รสทรยมไม่ดี
12:30อ๋อ
12:32กำลังรอนองมาชอลองที่กัน
12:38- สวัสดีค่ะ สวัสดี สวัสดี สวัสดี สวัสดี
13:03อืม
13:04เสียดายนะคะ
13:06เจ้าของข่วดไวน์น่าจะมานั่งชลองด้วยกัน
13:09อืม
13:11นั่นสิ
13:12ของดีสักขนาดนั้น
13:18อืม
13:19อย่างนั้นครั้งหน้าเราชวนเค้ามาใหม่นะคะ
13:22อืม
13:28อืม
13:29เสียดายสินะคะ
13:30อืม
13:34แต่ไม่เอาไวน์เน่าน่าวแล้วนะ
13:37พี่ก็ยังสงสัยว่า
13:39น้องดื่มเข้าไปได้ยังไง
13:40รสชาติออกจะเลวร้ายขนาดนั้น
13:43หรือว่าอากติ
13:45พ่อรู้แก่ใจว่าเป็นของใคร
14:00อ่ะ
14:29นี่มันอะไรกันคะ
14:30คุณพระคิดจะลองใจอะไรอานกอีกค่ะ
14:39เมื่อกี้เพิ่งชมว่าฉลาดอยู่แท้ๆแล้วเผลอหลดจนได้
15:01เป็นความผิดของพี่เอง คุณภาไม่เห nữa
15:07นี้พี่ปชิสคิดว่า อานงโห ก็ไม่มีหัวคิดอีกคนเหรอ
15:11ไม่ใช่ ๆ
15:13ข้าแค่อยากจะดูว่า อานงปากตรงกับใจแค่หน่อย ถ้าเป็นผู้ชายคนนั้นนะ
15:18ทำไมทุกคนต้องจับผิดทุกครั้ง ที่อานงคิดจะคบกับให้
15:22พี่ปชิส
15:23พี่ประศิทธิ์
15:25ถ้าพี่ประศิทธิ์คิดแบบนี้อีกคน
15:28ก็เท่ากับอนงไม่เหลือใคร ที่จริงใจกับอนงแล้วนะคะ
15:31ไม่ๆ ทุกคนแค่เป็นห่วงน้องแค่นั่น
15:38ออนงอย่าก recalled นะ
15:42ว่าอะไร
15:45ทำโทษดิดหูพี่เลยก็ได้
15:47ดิดเจ็บเจ็บเลย เอาเรื่อย ดิดเลย
15:50พี่ประสิทธิ์
16:04คนเป็นพี่ เป็นน้องกัน เขาไม่ทำร้ายกันหรอก
16:20นิดหนึ่ง
16:26นิดหนึ่งละกัน
16:28นายบอกไม่ทำ
16:39กล
16:51เพราะอยากทำคดีนี้เหรอ
16:55ที่แก้ปัญหาให้คนอื่นเก่งจัง
16:57ไปกับเรื่องในบ้านไม่เห็นเคยทุกร้อนใจ
17:03นี่คุณแม่หมายถึงเรื่องชัดอีกแล้วเหรอ
17:05นับวันก็ยิ่งเหมือนพ่อ
17:08ปกป้องแต่ลูกน้องจนทำให้คนในบ้านอดตาย
17:15นิดดูนี่ซะ
17:17ผู้หญิงเป็นนี่ก็เพราะรักทั้งนี้
17:20ตอนนั้น
17:22สมัยพ่อแกถูกปลดออกจากรัชการ
17:25ก็มีเธอแม่ที่ต้องแบกหน้าไปยืมเงินเข้ามาหยาใจ
17:28และตอนนี้พ่อใหญ่ก็กำลังคัดไม่ทองไม่รู้ร้อนอีกไกล
17:31แต่ผมไม่ได้เห็นว่าชัดกำลังเดือดร้อนอะไรเลยนะครับ
17:40ความรักกับการแต่งงานมันคนละเรื่องกัน
17:44ถ้าคืนยังปล่อยให้น้องโง่แต่งงานเพราะรัก
17:46ฉันก็จะผลาเงินไปกับแม่นั่น
17:48หรือว่าแกอยากเห็นน้องเสียคนแบบนั้น
18:03แกเห็นชีวิตของแม่ช้อนแล้วแกยังไม่เข็ดอีกเหรอ
18:07รู้ว่าบ้านผู้ชายเขารังเกียจเรา
18:09แต่ก็ยังดึงดันไปแต่งงานกับเขา
18:11สุดท้ายก็โดนปัดหางปล่อยวัด
18:13แล้วอีกหน่อยก็คงต้องแบกหนี้เพราะความรักอีกนั่นแหละ
18:17ลนหาที่เพราะความรักกันจัง
18:19เอาเขาไป
18:31ตัวแม่เอ็ดอะไรมาอีกค่ะ
18:37ออกมาตามถึงนี่แล้วใครอยู่กับสมาร์นเขา
18:41ข้าออกจากงานมาดูแลพี่ชายของทุกวัน
18:52แต่บ้านใหญ่ไม่ยอมรับให้เช่นนำสกุล
18:55เป็นลูกนอกส่งลดก็เลยอาภับ
18:58มีแต่สมาร์นนี่แหละที่ยังติดต่อคอยอุปการА
19:03ทุกคนเอาแต่ตราหน้าว่าจันทรจะเป้นเมียน้อยเหมือนแม่
19:11เป็นผู้หญิงนี่มันยากจังนะพี่ใหญ่
19:13ชีวิตเราจะออกหัวออกก้อย
19:16ก็ขึ้นอยู่กับหัวที่เราเลือกทั่วนั้น
19:30นี่ครับ
19:37อ้าว
19:39คุณนี่เอง
19:42นี่พี่ใหญ่
19:45พี่ชายคนโตของชอยไงล่ะ
19:50ที่บอกว่าเป็นผู้วิภักษา
19:53คือคุณนี่เองเหรอคะ
19:55ผมเองก็ไม่คิดว่าจะเป็นคุณ
20:11อ้าว
20:15ผมเคยสงสัยอยู่แล้วเชียว
20:17ว่าคุณต้องดูแลคนป่วยอยู่
20:20สังเกตจากดังทัพทีมที่เลิกชุดคุณวันนั้น
20:23แต่ก็ไม่คิดว่าคน ๆ นั้นจะเป็นสมาร์น
20:34แล้วทำไมคุณถึงโดนปลดออกจากนั้น
20:37เจ้าของร้านคิดว่าฉันเป็นลกต่อ
20:39เอาของที่ร้านส่งต่อให้คุณร้าย
20:44หมายถึงในสมพบที่เราเจอเป็นจำเลยวัнนั้น
20:49วอนี้ฉันรู้จักเขาในชื่อ อานัน woanren
20:57- อานันเป็นลูกคะของร้านแต่เพราะเขาอยู่ในแวดวงนักการทูตของวันนี้อยากเคยจ้องฬาน
21:04ก็คอยมาถามหาเครื่องประดับให้กับภารญาทูต
21:06เขาก็เป็นพนักงานขาย เหมือนฉันนี่แหละค่ะ
21:09- สวัสดีค่ะ สวัสดี ๆ ค่ะ สวัสดี ๆ ค่ะ สวัสดี ๆ ค่ะ
21:11เพียงแต่ฉันมีหน้าที่ประจำในร้าน
21:13ส่วนเขาจะเอาเครื่องประดับ ไปเสนอให้คนใหญ่คนโต
21:18แรก ๆ เขาก็จะพาคุณนายไปเสนอขายด้วยกัน
21:22แต่ว่าหลัง ๆ เขาเบิกสินค้าออกไปขายคนเดียวได้
21:27หลายครั้ง เขาจะมาขอเบิกสินค้าให้ฉันจัดเตรียมไห้
21:33เราไม่รู้เลยว่า เขาเอาเครื่องเฆ
21:35ไปสร้างภาพตกตาผู้หญิง
21:39หนักเข้า เขาก็เอาไปใช้เป็นสินสอล์ツ สู่ข.ผู้เสียหาย
21:44พอเอาของมาฟื้น
21:46ก็ทำให้ผู้หญิงคนนั้นเข้าใจว่านั้นคระมูลสินสอลต์มาขาย
21:51แล้วทางร้านเราก็เป็นคนรับซื้อของโจนเอาไว้
21:55วันนั้นฉันก็เพิ่งรู้ว่าอานันเขายักษ์ยอกเพชรพอยจากร้านเอาไปแอบอ้าง
22:01เจ้าของร้านโทษว่าที่ฉันหนูเห็นเป็นใจให้อานันเอาไปใช้
22:05พวกเราต้องหลอกให้ตายใจ
22:07เพราะบางครั้งอานันก็ขายเครื่องประดับออกบ้าง
22:11ก็คงเป็นเงินที่เขาหลอกมาจากผู้หญิงมิทัด
22:14แล้วมาซื้อเครื่องประดับไปใช้อ่อยเหยื่อรายทัด ๆ ไป
22:17ตอนที่เขารู้ว่าฉันจะไปเป็นพยานที่สาร
22:20เขายังเขียนจดหมายมาขอร้องไม่ให้ฉันไปเปิดปรงเขา
22:24ขอผมดูจดหมายชะบับนั้นได้ไหม
22:32นี่ค่ะ
22:42ทางธำรวจแจ้งมาว่า
22:43ทางโรงแรมดังเนี้ย
22:45จะฟ้องร้องค่าเสียหายตักคนข้องสถานทูด
22:47ที่ไปเชานhaft ๆ อยู่เป็นเดือน ๆ
22:49แล้วก็ข้างค่าเชาห้อง
22:51ธ้าอาหาร
22:53เลาหยาอีกมากมาย
22:54ธำรวจสงสัยว่า
22:55มิทฉาชีพ
22:56จะเป็นลายเดียวกัน
22:58____
22:59กับจำเลยของเรา
23:00เหมือนผมเคยเห็นข้อความแบบนี้เลย
23:07คุณได้เก็บน้ำบัดเขาไว้บ้างไหม
23:09ขอผมดูหน่อย
23:10ค่ะ
23:18นี่ฉันไม่กล้าทิ้ง
23:20เพราะคิดว่าจะใช้แก้ต่างในคดีได้
23:29โปรดติดตามตอนต่อไป
23:59ว่าแกจะเป็นอย่างอะไร
24:02ว่าไง
24:05ทำที่มาเจราจารณ์ธุรกิฟต์บ้างนะ
24:11ไอ้หมอคนนี่รสตรธิยมดีเหมือนกันนะ
24:12ทางตำรวจแจ้งมาว่า
24:13ทางโรงแรมดังนี่
24:14จะฟ้องน้องค่าเสียหาย
24:15จากคนของสถานทูด
24:16และก็ข้างค่าเช่ auction
24:17ค่าอาหาร
24:18เลาะลาอีกมากมาย
24:19ensemblote เขาคอยมาถามหาเครื่องประดับให้กับ
24:31แต่งงั้นก็ทำไม
24:32มีเมียอยู่แล้วเนี่ย
24:33เหนียวหน้าเดิน
24:34เข้าหลอกคนอื่นของเขาอยู่ไหน
24:35เชิญในห้องแห่งคาด น้ำในก่อนนะครับ
24:40พอดี ผมมีธุระรับดวนนะครับ
24:42จะไม่ต้องรีบไปแล้วครับ
24:43โอเค
24:47ศึกภาพ มีอะไรครับ
24:52ศึกภาพ
25:01มีน่าเหล่าวันนั้นถึงต้องหนี
25:13อาดมอยู่ไหน
25:16ที่นี่เหรอคะ
25:24น่าจะใช่นะ
25:26ที่นี่คือที่อยู่ที่เรฝูออยู่ในนำบัส
25:33ครูเพิ่งวางโทรศัพท์จากเขา
25:34เป็นไปได้ว่าเขาอาจจะกบดันอยู่ที่นี่
25:37อานก็อยากถาม เขาเหมือนกันคะ
25:41ว่าเขาต้องโกหกคราวิตทรามมัย
25:43มีใครอยู่ไหม
25:44กล้าทร vowels.
25:46สงสัยคุณต้องใช้วิธีนี่
25:48จะดีเหรอคะ
25:57อุ๊ย
25:58พ่อ
25:59คุณพระ
26:01คุณพระค่ะ
26:03อุ๊ย ใจเย็นค่ะคุณพระ
26:18คุณรออยู่นี่นะ
26:27โอเค
26:33ใช่เขาไหมคะ
26:35คิดว่าใช่ แต่เรามาไม่ทัน
26:38แต่ยังเค้ามีหลักฐานที่จะเอาไว้ส่งให้ตำรวจนะ
26:41เขายังมีอีกหลายชื่อหลายตัวตน
26:43น่าจะยังมีเหยื่ออีกหลายๆเลย
26:48ทำไมอานงฑ์ถือได้โง่จัง
26:50เชื่อเขาไปได้อย่างไร
26:54คนเราทุกคน
26:55คนเราทุกคนก็มีจุดอ่อนกันทั้งนั้นแหละ
26:57นักต้องตุ้นแค่รู้ว่าจะใช้จุดอ่อนเราอย่างไร
27:00จุดอ่อนของอานงค์คืออะไรหรือเปล่าคะ
27:03จุดอ่อนของคุณก็คือคุณอยากได้รับการยอมรับ
27:08คุณกำลังพิสูจน์ตัวเองกับพี่พี่อยู่
27:10อยากมีบทบาหมurançaในห้างไรู่มาใช่มั้ย
27:12หรือไง
27:13ผู้ชายคนนี้เขาจะมารู้เรื่องส่วนตัวของอานงค์ได้ละเอียดขนาดนั้นเลยเหรอคะ
27:20ก็ถ้าขนาดผมยังรู้ก็ไม่แปลกที่คนอื่นจะรู้หรือเปล่า
27:25โปรดติดตามตอนต่อไป
27:55ถ้าพวกคุณมาหาคุณคาชาเราก็ไม่ทันแล้วนะครับ
28:07พี่จำรองมาทำอะไรที่นี่คะ
28:13คือคงเป็นเพราะว่าคุณคาชาชินาวอนเป็นกำประโดดให้กับธนาคารของคุณใช่ไหม
28:20อย่าบอกนะว่าพวกเธอก็โดนมาหลอกเอาเงินไปหมดเลยเหมือนกันเนี่ย
28:27หมายความว่าคุณคาชารู้จักพี่จำรองมาก่อนเหรอคะ
28:31ก็มันเป็นคนกล้างไงมันพาฉันไปฝากเงินที่ธนาคารแล้วมันก็เอาเงินฉันไปหมดเลย
28:41ไม่เหลือสักแดงนึงเนี่ย
28:43ผมขอยืนยันนะครับว่าเขาไม่ได้มาเปิดบัญชีผมเองก็โดนหลอกเหมือนกัน
28:48อย่าบอกนะว่าพี่จำรองเป็นคนที่ชักสึกเข้าบ้านนี่คุณรู้ตัวหรือเปล่า
29:00ว่าคุณกำลังเปิดทางให้สีแปämänมงกุฎมาเป็นน้องเฉยตัวเองก็ใครมันจะไปรู้
29:04มันจะมาหนึ่งเม่คนนี้เขาไม่ได้ต้องการแค่เงินแต่เขาหวังจะจับหนึ่งเลย
29:10ตัวคุณอาจจะแค่เสียรู้ แต่คุณทำให้น้องสาวของคุณเสียความรู้สึกมาก ๆ นะ
29:25พี่จำลองก็อีกคนนะคะ หาคู่ให้อานมเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองทั้งนั้น
29:30ก็พี่เห็นเขากว้างขวางหาเงินฝากมาให้ธนาคารเราไม่ขาด
29:35นั่นเป็นเงินที่ไปปอกรอบผู้หญิงคนอื่นมาทั้งนั้นค่ะ
29:38ถ้าพี่ยังมองคนไม่ออก พี่ไม่ต้องทำตัวเป็นพ่อศือให้อานมนะคะ
29:42เอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะ
29:46ขอร้องหน่อยนะ อย่าบอกพี่พงษ์ได้ไหม
29:53สอดรู้ทุกเรื่อง มันคงแจ้งไปฝอง กะจะกัดอานมให้น้องชาย
30:01จนป่านนี้พี่จำลองก็ยังเห็นแก่ตัว ห่วงแต่ตัวเอง
30:04ห่วงแต่ตัวเอง
30:06นี่ขนาดคุณพระเขาเป็นคนนอก
30:07เขายังปกป้องอนงค์มากกว่าอีกนะคะ
30:09ถ้าเราไม่ได้ใช้นำศกุลเดียวกัน
30:11อนงค์ก็จะมองพี่เป็นคนแปลกหน้าค่ะ
30:17คุณพระต่างหาก
30:19พี่เป็นมากกว่าพี่ชายให้อนงค์
30:34ม.ค
30:35น.ค
30:44ก้อนปาก
30:46ก้อนปากค่ะ
30:56ตัวคุณอาจจะแค่เสียรูด
30:58แต่คุณทำให้น้องสาวของคุณ เสียความรู้สึกมากๆ หล่ะ
31:04พี่รู้เรื่องหมดแล้ว
31:05คุณพระนิชันก็หูตาไว้
31:07กี่ครั้งแล้ว ที่เขาช่วยกิจการคนเร็ว ๆ ให้
31:10บังเอิญรอบนี้ คุณพระดูคดีนี้อยู่แล้วด้วยค่ะ
31:23นี่อะไรอะ
31:27อืม...
31:30นี่...
31:31จัดห้างค่ะ
31:33อาน้ง ให้เค้าส่งตัวอยากมาให้
31:35จะเอาไปให้คุณพระค่ะ
31:37บางเอิญน้องทำเสื้อคุณพระขาด
31:41แต่น้องไม่น่าใจเรื่องขานาตรวงคุณพระค่ะ
31:46เมื่อไหร่ไป
31:50อา...อะไรที่ไม่ได้ค้าศัน
31:54เขาเรียกว่าความบางเอersch
31:56ความบังเอิญ
31:58แต่ถ้าบังเอิญหลาย ๆ ครั้ง
32:01ก็นับได้ว่าเป็น
32:03ผมริคิด
32:05อะไรนะคะ
32:07ผมริคิด
32:09คุณพระเนี่ย
32:11ไม่ใช่แค่ความบังเอิญแล้วล่ะ
32:27เจอกันอีกแล้วนะคะ
32:30นี่ใช่คุณของแกหรือว่าแสวง
32:33ไม่ใช่
32:37ไม่อยาก
32:41ไม่ต้องหรอกค่ะ
32:42พูดออกมาค่ะ พูดออกมาค่ะ
32:44อย่าเคียว อย่าเคียวค่ะ
32:45คุณพระ
32:57บังเอิญบ่อยจริง ๆ ด้วยค่ะ
33:03ไม่ ๆ
33:05ต้องเรียกว่า
33:07ผมริคิด
33:12ไม่ใช่
33:15เขาคือพี่ชายชัดนะคะ
33:17ไม่ใช่
33:19ไม่ใช่
33:21ไม่ใช่
33:23ไม่ใช่
33:24เขาคือพี่ชายชัดนะคะ
33:26จะเป็นไปได้ยังไง
33:28โลก โลกมันกลมเกินไปต่างหาก่ะพี่ประสิทธิ์
33:42แต่ถ้า
33:44บังเอิญอีกครั้ง
33:47ต้องเชื่อว่าผมริคิดแล้วนะ
33:50ตกลงไหม
33:55ไม่ใช่
33:59ไม่ใช่
34:11คอยดูแล้วกัน
34:13ว่าจะใช่
34:14หรือไม่ใช่
34:25อยากจะรู้
34:35ตอนนี้จะบอกมายจับแล้วนะ
34:38เราเจอแล้วว่าไหนมานบคนเนี่ย
34:40เคยเป็นพ่อค้าในตลาด
34:42แล้วก็เคยรับจ้างขับรถให้กับฝรั่ง
34:44และเคยเอารถคันนั้น
34:46ไปอุปลโหลกว่าตัวเองมีฐานะ
34:54รูปนี้เขาก็เคยส่งให้จันทรเหมือนกันค่ะ เขาใช้ชีวิตโกหลุตบตาให้คนเข้ามาติดกับหลอกให้รักแกล้งหลวงทรัพย์แล้วก็หลบหนี
35:12จากเจ้าชายกลายเป็นฝันร้ายของสาวๆ
35:16สังคมเรามองกันแต่ภายนอกแล้วสิ
35:23นี่ต้องขอบคุณจันทรนะ ที่กล้าออกมาฉีกหน้ากากคนบนนี้
35:29ที่เขายังลอยนวนจนถึงวันนี้ เพราะว่าผู้หญิงส่วนใหญ่อับอายไม่กล้าดำเนินคดี กลัวว่าจะโดนสมน้ำหน้า
35:40ถ้าคุณพระเจอหน้าเขา จะทำอะไรเขาคะ
35:47คงให้เขาขอกลับมาจันทรแล้วมั้ง
35:57เสร็จแล้วค่ะ
36:02ขอบใจบ้างนะ
36:16ขอบคุณคุณพระมากนะคะ
36:19จะขอบคุณผมทำไม คุณซ่อมเสื้อให้ผมนะ
36:23ขอบคุณที่คุณพระไม่สำเติม ทำให้เยอะอย่างเรารู้สึกขายหน้า
36:32ค่อยขอบคุณผมหลังจากที่ผมทวงงานคืนมาให้จันทรได้ดีกว่า
36:37จันทรไม่กลับไปทำงานที่นั่นแล้วค่ะ
36:46อืม
36:58ปกติแล้วคุณพาชอบไปกินข้าวเที่ยงแถว ๆ ไหน
37:02ปกติก็ออกไปไหนไม่ไกลหรอกครับ
37:07แล้วตอนเย็น ๆ คุณพาเริ่มงานกี่โมง
37:13ก็ขึ้นอยู่กับว่าจะกลับมาจากสารตอนไหนนะครับ
37:17แล้วปกติแล้วตรงกลับบ้านเลยหรือว่าแวะไปเนตรีบันดิสโมสอน
37:27เอาเป็นว่าถ้าวันนี้คุณไม่ได้นัดไว้เนี่ย วันหลังมาใหม่ดีไหมครับ
37:31จะได้มาลุ่มกวนเวลางานด้วย
37:34เชิญครับ
37:38ด้านนู้นครับ
37:47พระสิทธิ์
37:50คุณพา
37:51จะมาน่าจะแจ้งไว้ก่อนนะผมจะได้อยู่รอ
37:54เพราะเดี๋ยวผมต้องออกไปประชุมต่ออีก
38:01ทำอะไรน่ะ
38:03เอาแวะมาขอบคุณที่ช่วยจับโจ๊กให้น่ะ
38:08อ๋อ นี่ไม่เป็นไร
38:12แล้วไม่ใช่คนอื่นคนไกลนะคนกันเองทั้งนั้น
38:17อ่านงก็เหมือนกับเพื่อนน้องชายน่ะ
38:23ห่างเหินจัง
38:25ขอเป็นมากกว่านั้นไม่ได้เหรอ
38:28นำสกุลออกจากหน้าใช้
38:33ไปถึงน้องสะพรัย
38:35ไม่ใช่
38:36อืม ไม่ใช่
38:39อานงค์เป็นได้มากกว่านั้น
38:49ยังไม่หายร้อนไนรอ
38:50อ้อ ยาสมุนไพจินของน้องเคยน่ะ
38:53ผมแวะไปเอาให้แกทุกสามวัน
38:56นี่มันร้านยาเอียดแซร์
38:59บังเอิญแท้
39:00คุณพาชอบแวะไปแถวนั้นหรอ
39:02ก็มีแวะไปบ้างอะ
39:05คือตรงนั้น...
39:06มีร้านน้ำแข็งไส้
39:08แล้วบังเอิญ ผมชอบพาขนมไปมาก
39:12คุณพาbresStepion เคยลองไปหรือยัง
39:15เผื่อเราบางเอิญจะได้ไปเจอกันไง
39:18วันวันหน่อยเราบางเอิญไปเจอกันนะ
39:21ถ้าบางเอิญเจอกันบ่อย ๆ
39:24จะได้ไม่บางเอิญแล้วไง
39:30พี่ปศิตร์ไม่เบื่อเหรอคะ
39:32ไม่กินทุกวัน
39:34บังเอิญยังไม่เบื่อ
39:36บังเอิญอยากกินอีก
39:38แหม ที่กับข้าวบ้านเห็นบ่นกันทุกสามวัน
39:43รอนานไหมคะ
39:46บังเอิญจนได้
39:52สวัสดีคุณพระ
39:54อ้าว
40:03อ้าว
40:09พอดีว่าผมไปรับหลานมาจากโรงเรียนน่ะ
40:11จำได้ว่าคุณพระสิทธิ์เคยพูดถึงร้านนี้
40:15นี่หนูนิทครับ
40:16หลานสาวของผมครับ
40:19สวัสดีค่ะ
40:20สวัสดีค่ะ
40:21ถ้าไม่รังเกียจก็เชิญนั่งด้วยกันครับ
40:28อ้าว
40:32ขอบคุณค่ะ
40:53คุณพระมาที่นี่บ่อยเหรอคะ
40:55ความจริงผมต้องมารับยาให้กับน้องเขย
40:57ถ้าจะวันเว้นๆเลย
40:59แต่วันนี้พิเศษหน่อยนะ
41:00พอดีวันนี้ขอบคุณครับ
41:03หนูนิทต้องทำงานประดิษฐ์น่ะ
41:05ผมได้พาแกมาซื้อของ
41:06ใช่ไหมคะ
41:07ผมบอกว่า
41:09ให้ประดิษฐ์ขอยแม่ขายอันทีละวัน
41:11หนูนิทจะทำขอยวิเศษให้สุน
41:14ขอยวิเศษเหรอ
41:16เอา...
41:17พระอบรุษสี
41:20หรือว่า...
41:21ปีพระอภัยดี
41:27ทำอะไรดีคะรุ่น
41:29ตามใจหนูนิทสิคะ
41:31หนูนิทอยากทำอะไร
41:33ก็ทำเลย
41:34หนูนิทอยากสวยเหมือนน้าน้องนุ่น
41:41เอ่อ...
41:43ถ้างั้น...
41:46ถ้างั้นหนูนิทก็ลองถามน้าน้องสิคะ
41:49ว่า...
41:51คุณน้าคะ
41:54ทำไมคุณน้าสวยจังเลยคะ
41:58ตอนเช้า...
42:00คุณน้า...
42:01กินน้ำค้างเป็นอาหารหรือเปล่า
42:06หรือว่าตอนกลางคืน...
42:08คุณน้ามีฝี
42:10ไว้บินกลับไปเป็นนางฟ้างไหมคะ
42:15คุณน้าทำอะไร
42:16ทำไมถึงสวยจัง
42:18ขอตัวก่อนนะคะ
42:23เอ่อ...ห้องน้ามีไหนคะ
42:33ไม่ดี...
42:36ไม่ดี...
42:38ไม่ดี...
42:40ไม่ดี...
42:42ไม่ดี...
42:44ไม่ดี...
42:45ไม่ดี...
42:47อยู่ดี ๆ ก็ไม่กล้าสมตา
42:51ไม่น่าเลย...
42:52ไม่น่าสงสาร
43:01อ้าว...
43:02เดี๋ยวล้างมือล้างปากก่อนนะคะ
43:16ทำไมคะ
43:26ถ้างั้น...
43:28วันนี้ก็ต้องทำให้พ่อเชื่อว่า...
43:31เดี๋ยวก็หายนะคะ
43:32อืม...
43:42เราทำเพื่อนเรียกรอยยิ้มไปสืบคุณครูได้ไหมคะ
43:47อย่างนี้...
43:48เรากลับไปแล้วเราทำกันเลยเนอะ
43:55นี่...อืม...
43:59น่ารัก
44:00น่ารัก
44:25เสื้อตัวนี้หรือเปล่าที่ขาด
44:27โอ้โห...
44:28น่าใช่นะ
44:30อาจจะตัดให้ใหม่
44:33เอามาแทนตัวนี้ดีกว่านะ
44:36คุณพระเขาจะกล้ารักเหรอ
44:39ปล่อยให้เป็นหน้าที่พี่
44:46โอ้โห...
44:47ตายแล้วลูกรู
44:49อย่าลุง
44:50ทำอย่างไรดี...
44:52โอ้โห...
44:53เยอะแล้ว...
44:55เยอะแล้วเยอะแล้ว
44:56อันน��게요
44:57เออ...
44:58เป็นไรครับ
44:59สักได้
45:00พอโทษค่ะครับ
45:01อานนงซุ่มส่ามเองค่ะ
45:02ไม่เป็นไรหรอก
45:03ความจริงมันก็เก่าแล้ว
45:04เอ้ย...
45:05คุณพระค่ะ
45:06อานนงขอเถอะนะคะ
45:08ขออนิยาเป็นหน้าที่ของอานนงนะคะ
45:10เดี๋ยวจะเอามาคืนให้ค่ะ
45:12จ้าะ
45:13ล commission
45:14คุณพร Pam
45:19อันนง...รบกลมด้วย
45:24โอ้ย เลอะหมดเลยค่ะ
45:54ฮืออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
46:24โปรดติดตามตอนต่อไป
46:54โปรดติดตามตอนต่อไป
47:24แต่มันจะไปสนุกอะไรเท่ากับแข่งแล้วชนะมาใช่ไหมคะ
47:32เอาอย่างงี้นะคะ
47:33ถ้านูนิดอยากได้
47:35เดี๋ยวลุงน้องแข่งให้
47:40อานงค์ไม่แข่ง
47:48จะดีเหรอคะ
47:50อานงค์ไม่ทนัดค่ะ
47:52ดีสิ
47:53เผื่อคุณพาพาสได้ที่หนึ่ง
47:55เราก็ช่วยกับปลูกหมูนี่สิ
48:04สู้ ๆ ค่ะ
48:11กฎิการของเรา
48:12คือการแข่งพิมพ์สัมผัส
48:14โดยเราจะให้ผู้เข้าแข่งขัน
48:15ปิดตา
48:16ผู้ชนะ
48:17คือคนที่พิมพ์ได้เร็วที่สุด
48:20และคำผิดน้อยที่สุด
48:23ทุกคนได้รับผ้าแล้วปิดตาได้เลยครับ
48:44สบาย ๆ
48:46ไม่ต้องเกรงนะ
48:53สบาย ๆ
49:14ตั้งสติดี ๆ นะ
49:15สู้ ๆ
49:17แต่...
49:18ห้ามชนะล่ะ
49:19ทุกคนพร้อมแล้วนะครับ
49:20ถ้าพร้อมแล้ว
49:22เริ่มได้ครับ
49:23สุขอื่นยิ่งกว่าความสงบ
49:25ไม่มี
49:26เมื่อเข้าใจว่าความสุขคือเงินทอง
49:29ก็แสวงหาซับ
49:31เมื่อเข้าใจว่าความสุขคือคน
49:33ก็แสวงหาคนมาคลองผู้
49:36เมื่อเข้าใจว่าความสุขคือความสนุก
49:40ก็แสวงหาอาบายมุก
49:41อาบายมุก
49:43อาบายมุกคือแกมบลิ้ง
49:50เหมือนนกกระโดดกิ่งไม้
49:53จากกิ่งนี้ สู่กิ่งนั้น
49:55โดยไม่รู้ว่าสุขไม่ต้องอาศัยกาย
49:58แต่อยู่ภายในเพียงลำพัง
50:04คุณพิมพ์ผิดในสองที่
50:06ทำให้ตอนนี้คะแนนรวมคุณอยู่ที่ 8 คะแนน
50:10หากคนที่สอง
50:11เขาพิมพ์ไม่ผิดเลย
50:12เขาก็ยังมีโอกาสชนะ
50:14แต่ถ้าหากว่าคนที่สองก็พิมพ์ผิดเยอะกว่าคุณ
50:16คุณก็ได้เครื่องพิมพ์ดีตของทั้งร้านเราไป
50:19อย่านะ
50:25คุณพิมพ์เสร็จเป็นอาดับที่สอง
50:27มีคะแนนสะสม 9 คะแนน
50:30แล้วพิมพ์ถูกครบท่วน
50:32ทำให้ตอนนี้คุณมีคะแนนรวมอยู่ที่ 9 คะแนน
50:35ถือว่าสูงที่สุดในตอนนี้เลยครับ
50:37เฮ้.. ตกไปเลย
50:41ดีใจแล้วนี่
50:44ดีใจแล้วนี่
50:46คนที่สองรู้มั้ย
50:49ไม่เห็นเสนุกเลยค่ะ
50:54ให้แข่ง แต่ไม่ให้ชนะ
50:56ที่หลังไม่ต้องชวนอนง страшน้ำ sometimeแล้วนะคะ
50:58แม่เขาท่า
51:00ขอรョงวันปรอบใจหน่อยได้ไหมคะ
51:07ต้องขอบคุณคุณรูตเดี๋ยวค่ะ
51:11อุ๊ย
51:13จุบกันไปจุบกันมา ไม่รู้ใครจุบใครแล้วเนี่ย
51:21เลิกหมดแล้วค่ะ
51:29อ๋อ เลิก
51:31อุ๊ย เสื้อเขาค่ะ
51:35เอาค่ะ เดี๋ยวอานงค์ช่วยก็ได้ค่ะ
51:39ขอโทษค่ะ อานงค์ไม่ได้ตั้งใจ
51:43อุ๊ย คืนตั้งใจ คุณพระมีหวังสึกหลอกวันนี้แน่
52:05แฟนค่ะคุณหมอ
52:15พี่สมานกินอะไรไม่ได้เลย เอาแต่ว่องออกมา
52:25หมอบอกให้ทำใจ บอกว่า
52:35ไม่เกิดเวลานี้
52:39หมอบอกให้ทำใจ บอกว่า
52:49ไม่เกิดเวลานี้
53:09นี่ค่ะ
53:19แสงวิเศษค่ะ
53:21วิเศษยังไงลูก
53:37เดี๋ยวก็หาย
53:43ใส่ให้คุณพ่อซะลูก
53:47ลูกซิกระทะให้เดี๋ยวก็หายนะคะ
54:15โปรดติดตามตอนต่อไป
54:45โปรดติดตามตอนต่อไป
55:05โปรดติดตามตอนต่อไป
55:25โปรดติดตามตอนต่อไป
55:45โปรดติดตามตอนต่อไป
55:51โปรดติดตามตอนต่อไป
56:01โปรดติดตามต่อไป
56:11โปรดติดตามต่อไป
56:21โปรดติดตามต่อไป
56:31โปรดติดตามตอนต่อไป
56:41โปรดติดตามตอนต่อไป
56:51โปรดติดตามตอนต่อไป
57:11โปรดติดตามตอนต่อไป
57:21โปรดติดตามต่อไป
57:31โปรดติดตามตอนต่อไป
57:41โปรดติดตามต่อไป
57:51โปรดติดตามต่อไป
58:01โปรดติดตามต่อไป
58:11โปรดติดตามต่อไป
58:21โปรดติดตามต่อไป
58:31โปรดติดตามตอนต่อไป