Category
📺
TVTranscript
00:00:00คลิกธุ์คัดทรัฐ
00:00:08- มันเถอะขหน้า
00:00:16พอวันเถอะ จะได้รู้ว่าปีครับจิน
00:00:18นี่เกิดเหตุการเล่วร้ายอะไรกับอدิษ์ราชาบ้าง
00:00:22แล้วเสม็จพ่อ
00:00:23จะส่งขอให้คุณเข้า เพิ่งโทษได้ยังไง
00:00:26ไม่หรือว่าพวกเขายังเทิดทุนเสด็จพ่ออยู่
00:00:29ลงที่คุณนาง ยังจงรับพักดีไหม
00:00:32ยังถ้าไหวงานเหมือนเดิมอย่างนั้นหรือพยาค่ะ
00:00:35โรดยุติการเข็นข้าเดียวนี้
00:00:38ถ้าเสด็จพ่อไม่สงหยุดจริง ๆ
00:00:40เมนยี
00:00:43สัญญาที่เป็นต้นขบับ
00:00:46จะถูกขัดล่อ และส่งไปตามบ้าราสดอดทั้งหลาย
00:00:56การยอดตามจับการยอดตามตอนนี้
00:01:16การยอดตามมือดตามตลอดเยอ
00:01:22อีก อีก อีก อีก อีก
00:01:45นี้กว่ามีภัยตายอยู่ในมือ ก็จะบงการพ่อของเจ้าได้ละ
00:01:52ให้ตายเฮะ และทีนี้ค่าจะทำยังไงดี
00:02:00สัญญาที่คอยผูกมัดค่ะ ดันไปอยู่ในมือลูกชาย
00:02:07แสดงว่าต่อไป เขาจะรู้สีหน้าของเขา ก็จะทำอะไรสักอย่างแล้วรอมมัง
00:02:13ไม่หรอกพระเจ้าค่ะ ม่อมฉันไม่เคยคิดเอาของสิ่งนี้
00:02:18เป็นเครื่องต่ออองกับเสร็จพ่อ เพื่อผลพระโยชน์ของตัวเองเลย
00:02:24เครื่องต่อไป
00:02:41สนุกที่สุด
00:03:11นับแต่วันนี้ไป ส่งเป็นสัตรูของม่อมชั้นแล้ว
00:03:29สัตรูล่ะ ในเจ้ากล่าเห็นพ่อ เป็นสัตรูจริงๆล่ะ
00:03:36ถ้าอย่างนั้น ยิ่มีคุณจะผ่าสัญญานี่ทิ้งซะ
00:03:42เพราะถ้ายังมีบันอยู่ในมือ ก็ยังถือว่าเจ้ามีแต้มต่อมากกว่า
00:03:49ที่จะเอาชนะ พ่อยังข้าได้
00:03:57เป้าหมายของม่อมชั้น คือบ้านเมือง แต่ไม่ใช่การเมือง
00:04:01ถ้าตอนนี้ในมือหม่อมชั้น ถือสัญญาเมงยีอยู่
00:04:07และประกาศตั้งตัวมิสัตรูกับเสร็จพ่อ
00:04:09ต่อไประหว่างเราก็คือการต่อสู้
00:04:13ถ้ามีเมงยีอยู่ หม่อมชั้นก็ไม่ต่างกับรัสดร
00:04:17และขุณนายที่ถูกเข็นข้าไป
00:04:19หรือถ้าเรียวร้ายกว่านั้น หม่อมชั้นก็ต้องข้าบพวกเขาเอง
00:04:24ก็ต้องข้าบผู้เขาเองเพื่อให้สงคลามชากนี้ ยุติโลกซะ
00:04:33การข้าคน ไม่เช่ว proportions แก้ปัญหา
00:04:36สิ่งที่มองฉันต้องกาล
00:04:38คือการเมืองที่ไม่มีการเข็นข้าอีก
00:04:47การ เมืองที่ไม่มีการเข็นข้าอย่างนั้น
00:04:52อยากคิดในสิ่งที่เพื่อฝันหน่อย เลยนะ
00:04:56เหมือนแต่ข้าจะตายในวันนี้ส่ะ
00:05:00ไม่งั้นเจ้าจะไป deutlichทำงานอีก
00:05:03ส่งกลัวหมอมทันน์ใช่ไหมล่ะ каких Saint
00:05:05กลัวหมอมทันน์จะมีอำหน้า
00:05:07และเสด็จพ่อก็จะเหม็ดความสำคัญไป
00:05:10ไม่ต้องขัดความหมอมทันน์ส foi realizar
00:05:16ตอนนี้เสด็จพ่อเหนือกว่าก็จริง
00:05:20แยกจะกำชนะได้นานแค่ไหน
00:05:22คิดว่าอาจจะต้องดูกันยาว ๆ ต่อไป
00:05:24เพราะสิ่งที่ไม่แน่นอนก็คืออำนาจที่หลุดมือไปแล้ว
00:05:27คลิปตาเดียวกลายเป็นความว่างเปล่า
00:05:31ก็ได้
00:05:33เรามาลองดูกัน
00:05:36แต่สำหรับข้าแล้ว จะอย่างเด็กนะ
00:05:39ถึงเด็กก็จะลอง
00:05:41หม่อมฉันเชื่อมันในตัวเอง
00:05:52เชียร์จีโกง จงฟังคำสั่ง
00:06:07นับแต่นี้ ให้เป็นเลยขาของค่า
00:06:12ทำไมไม่พูดสักคำนึงล่ะ
00:06:16หลืมข้อตกลงข้อเราแล้วหรือยังไง
00:06:20ไม่ได้พระเยอข้าฝ่าบาต
00:06:24งั้นขอมอบหน้าที่อย่างแรกให้เจ้าไปทำ
00:06:28เดี๋ยวสักพักไปบอกล่าขุนนางทั้งหลายให้รู้ว่า
00:06:32ต่อไปค่าจะว่ารัชการด้วยตัวข้าเอง
00:06:36ทราบแล้วพระเยอข้า
00:06:38และที่สำคัญ เอาความประสงข้า
00:06:40ไปบอกให้องชายได้รู้เอาไว้ด้วย
00:06:50มีพระบัญชาว่านับแต่นี้ การสำเร็จรับรรชการขององค์ชาย ให้ยุติบทบาทลง
00:06:59ในรัชสำนัก อำนาจใดๆ ที่เป็นขององค์ชาย ให้ยุติลงทั้งสึ้น
00:07:20ด้วยเหตุ ยึงให้เปิดตำหนักซีมิน ซึ่งไปที่ส่งงานขององค์ชายด้วย
00:07:34ให้องค์ชายดูแลเฉพาะเรื่อยในตังหมักทงกุงเท่าดัน
00:07:52ดูแลตัวเอง รวมทั้งครอบครูให้ดีก็พอ
00:07:57seriousness
00:08:04ฝ้าบาด Glassed PhD มาแล้ว
00:08:07ถือเป็นบุญของบ้านเมื่องนักที่ทรงว่าราชการเอง
00:08:13ขอฝ้าบาดส่งพระเจริญหยิงยืนนานภัยค่า
00:08:17ขอจงส่งพระเจริญ ภัยค่า
00:08:20ส่งพระเจริญ ภัยค่า
00:08:27แม่ค่าจะแก่แล้ว แถมยังไม่เอาไหน
00:08:35แต่จนใจที่รัสดรณ์ยังทุกอยากอยู่
00:08:38เลยต้องออกมาวารัชการอีกครั้งหนึ่ง
00:08:41และเมื่อค่ามาทำงานเอง
00:08:44ที่แล้วมา อะไรที่ยังข้างๆอยู่
00:08:47ก็ให้ใช้วิธีปรณิประนอมไปซะ
00:08:51ฟอบอด ปรณิประนอมยังไง หรือพระเจ้าค่า
00:08:55ความผิดของคนที่คิดไม่ซื้อต่อค่า
00:08:58เราจะไม่ลงโทษถึงตาย
00:09:00หรือแม่แต่หยาดพี่น้อง ซึ่งอาจจะพัวพันก็ให้ละเว้นซะ
00:09:05ขอไม่ได้ พยาคาฝาบาท
00:09:08โทษฐานคิดกับบท ยังไงก็ตกประหารอยู่แล้ว
00:09:11และไม่เพียงเจ้าตัว ไม่แต่ครอบครุกก็ตกตายตกตามกันด้วย
00:09:15พาสิทธิ์วาดกันไว้ก่อน ย่อมดีกว่าแก้
00:09:18ขอส่งพิจารณาด้วยพระเจ้าค่ะ
00:09:20ขอส่งพิจารณาด้วยพระเจ้าค่ะ
00:09:24ไปบอกผู้คุณนางทั้งหลาย ให้ยุติเรื่องจนกระบบตกุ่นวายได้แล้ว
00:09:39ไม่ได้ พระเจ้าค่ะ
00:09:43ไปบอกผู้คุณนางทั้งหลาย ให้ยุติเรื่องจนกระบบตกุ่นวายได้แล้ว
00:09:51ไม่ได้พระเจ้าค่ะ
00:09:54ได้ข้ารับปากวงชายไว้แล้ว แล้วเขาก็เชื่อค่ะที่ได้เผาสัญญาทิ้งไป
00:10:02ในท่านเป็นพ่อเบลันวาจาไปแล้ว ก็ต้องทำตามให้ได้สิ
00:10:07นั่นเป็นข้อตกลงของฝ่าบาดเอง
00:10:10คนอื่นไม่ได้รู้เห็นด้วยสัดหนึ่ง
00:10:13คิดท่านอยากตายอย่างgard?
00:10:19ถ้าจะประหารม่อมฉันตอนนี้คงจะง่ายไปหน้อย
00:10:23หรือต strategปารม่อมฉันตายจริง
00:10:25คุณเห็นด้วยกับฝ่าบาดจะมีน้อยกว่าขัดข้าลงๆ ยังแน่นอน
00:10:31เพราะที่ผ่านมาหมู่ของฝ่าบาด
00:10:34ได้ช่วยกำจัดสัตรูการเมืองของเรา
00:10:37ให้พลทางไปหลายไรอยู่
00:10:39อุ้ย
00:10:45องค์ชายทรงเผาสัญญามีอยี ส่วนฝาบาดก็ประหารฝ่ายก้าวนา
00:10:51ตอนนี้ก็เลยเหลือแต่ฝ่ายเราเท่านั้น
00:10:55ทำแบบนี้ค่อยสมเป็นพระราชาที่ดีน้อย
00:11:01ยังไงก็ตามแต่ ม่ำฉันขอให้ฝาบาด
00:11:05ทรงพระเจริญยิ่งดีนานนะพระยะครับ
00:11:09เผ็นว่าจะจับคนที่คิกระบนเพิ่มอีกนะพระเจราค่า
00:11:15ไม่...ไม่...
00:11:17เผ็นว่าจะจับคนที่คิกระบนเพิ่มอีกนะพระเจราค่า
00:11:23ไม่...ไม่...
00:11:25เผ็นว่าจะจับคนที่คิกระบนเพิ่มอีกนะพระเจราค่า
00:11:31เผ็นว่าจะจับคนที่คิกระบาด
00:11:37เผ็นว่าจะจับคนที่คิกระบาด
00:11:39เผ็นว่าจะจับคนที่คิกระบาด
00:11:43เผ็นว่าจะเกิดการเข็นข้าคล้างใหญ่อีกรัก
00:11:45สวเองaji
00:11:47เผ็นว่าจะ lekkerect frequ tenha
00:11:49pyggy
00:11:50ว่าอยู่ไหน suffix
00:11:52เผ็นว่าจะหยุดพ์
00:11:53ประเจราค่าไป
00:11:59ยาพีน้องก็ถูกจับไม่ไหวกันท่างลูกเด็กๆแดง
00:12:03ม่อมฉันว่า...
00:12:05อง tryna เข้ไม่นำ闭์omenaเป๋าสัญญาทิ้งเลย
00:12:08เขากรู้ว่าจะเกิดการเข็นข้าคล้างใหญ่อีกรحد
00:12:10เพราะนี้คือการตัดห้างส่วนที่เสียไป
00:12:15แต่เท้า
00:12:30ถ้าคิดจะหาทางรอด ค่าก็พอจะมีทางนึงสลับพวกเจ้า
00:12:35ถ้าไปดูดนะ พระคืนอยู่ต่อ ช้าเร็วก็ต้องเหนื่อยร้อนแน่
00:12:46ชีวิตค่า ถ้าจะจบสิ้นในวังค่าก็คงไม่หวงอะไรอีกแล้ว
00:12:52แต่ว่า...
00:12:55มองก็โทษเลยนะ ที่พ้าให้พวกเจ้ามาอยู่ในสภาพแบบนี้
00:13:01นี่...ข้า รู้สึกละอายนัก
00:13:05เราจะพูดฉะนั้นเลย ไม่ไหมอาจจะทำเพื่อช่วยท่านกดจริง
00:13:08แต่ถ้าเราเยือนกราณเดินต่อไป ก็พยสิบหาความจริง
00:13:13ถ้าความจริงปรากฏขึ้น อาจทำให้บ้านเมือนปลิดไปอีกอย่างนี้ก็ได้
00:13:18นี่คือความเชื่อของเรา ฉะนั้นตอนนี้แม่จะถูกเล่นงาน
00:13:23เขาก็จะไม่อยู่นิ่งเฉยไปวันวัน
00:13:26เรามาเมื่อไร เขาจะเอาสิ่งที่จะรับรู้ว่ามากกว่านั้น
00:13:31ตอบแทนพวกมันเป็นสงเท่า
00:13:37ภาที่หลับซ่อนเร็วเข้า
00:13:40เราคงต้องจากตันทินิดแล้ว
00:13:44ชูจู ดูแลตัวเองด้วยน่ะ
00:13:47ได้เท่า
00:13:49ไอร pic ต้อง blastingille
00:13:52ตัวเองดู극 است61
00:13:53ของกาด LO W Times
00:13:54และมัฟูเตา Eltern
00:13:58ไปล่วงกว่anç
00:14:04ถังประโต
00:14:05ย่ะ ย่ะ
00:14:06ย่ะ ย่ะ
00:14:07ย่ะ
00:14:09โดENTS
00:14:11อย่างโด нас
00:14:14PM
00:14:15อย่าเปลี่ยน ทำมะโทษ
00:14:18จัดทำไมแล้วมะโทษอีก ไหร่
00:14:21อย่าไป
00:14:45ฟ้าบาท ได้ท้าปากหมุนสู่ ถวายนังสือมาปัญกาว
00:15:15นี่คือนามแฟงที่ท่านตั้งให้ข้าแล้ว ชุกภาบาทมื้อที่ปกร้องด้วยคุณธรรม
00:15:40โดยพระราชาผู้ทรงธรรมให้ข้า
00:15:45ขอบคุณท่านมากที่ยอมอยู่กับข้า ไม่เปล่าให้ข้าอยู่อ้างว้างคนเดียว
00:16:00แค่นี้ก็ถ้ากับปลอบใจข้าได้แล้ว
00:16:05บ้านเมืองที่ปกร้องด้วยคุณธรรมนำหน้า ฟ้าบาทก็คือพระราชาองนั้น พระยะค่ะ
00:16:14แต่เท้าครับ
00:16:26แต่เท้า
00:16:30แต่เท้า
00:16:34แต่เท้าครับ
00:16:36เท้า
00:16:42ฟ้าบาท ตกทรงเป็นพระราชาที่ดี
00:16:48คนหนึ่งจากไปก็จริง
00:16:54แต่เพื่อให้อีกคนได้อยู่ต่อ
00:17:00ท่านกรมวัง
00:17:06ดูเหมือนว่าเราจะ
00:17:10รอดได้อีกครั้งหนึ่งแล้ว
00:17:14สุดภัย
00:17:30สุดภัย
00:17:44ทุกคนก็จากไปดีความเจ็บบวด
00:17:48อุ่งชาย
00:17:50ลูกสาตร
00:17:52เพราะยังไม่รู้เลยว่า
00:17:54จะอดทนกับความเจ็บในใจ
00:17:56สนาชนะสึกนี้ได้รึเปล่า
00:17:58ถึงจะให้เจ้า
00:18:00อีกหน่อยโตขึ้น
00:18:02ได้อยู่ในบ้านเมืองที่รมเย็นเป็นสุข
00:18:22พ่อจะทำอย่างนั้นได้รึเปล่า
00:18:32สามปีต่อมา
00:18:48วันนี้อากาศสดชืดนะ
00:18:52อยู่แต่ในวังหน้าเบื่อพี่ลึกเลย
00:18:56ถ้าให้ฝ่าปาดทรงรู้ว่าเรามาอยู่ข้างนอก
00:19:00ก็จะให้รู้นั่นแล้ว
00:19:07มีใครอยู่ไหม
00:19:09มีคนอยู่หรือเปล่า
00:19:14วันนี้ประชุมพอแค่อันนี้ก่อน
00:19:18อ๋อตัว
00:19:19ฝ้าบาดเสด็จมาแล้ว
00:19:23ประชุมอะไรกันอยู่เนี่ย
00:19:29แล้วทำไมถึงเลือกแล้วนัก
00:19:32องค์ชายแหละ
00:19:34ทำไมไม่เห็นอยู่ด้วย
00:19:36เกิดอะไรขึ้นทำไมไม่มีใครตอบเลยล่ะ
00:19:40องค์ชายรับสั่งว่า
00:19:42จะทรงเลือกอาจารย์ด้วยพระองค์เองเนี่ย
00:19:43ประเยอะค่ะ
00:19:44การประชุมในวันนี้ก็เลยไปที่อื่นสะ
00:19:46เข้าไปที่อื่นล่ะ
00:19:48แล้วรู้ไหมว่าไปไหน
00:19:50ประชุมในวันนี้ก็เลยไปที่อื่นสะ
00:19:53เข้าไปที่อื่นล่ะ
00:19:58แล้วรู้ไหมว่าไปไหน
00:20:01พักให้องค์ชายทำไมหมาม่อมฉันบ่อยจริง
00:20:05ไม่ได้เจอคู่ต่อสู้ที่สมน้ำสมเนื้อ
00:20:11ม่อมฉันเขากินตัวนี้ก่อน
00:20:15ดูท่านซี เดินมากเก่งขนาดนี้
00:20:21อย่าเป็นคู่ต่อสู้เลย มาเป็นอาจารย์ค่าดีกว่ามัง
00:20:25ม่อมฉันอาจรรย์เหนือกว่าก็จริง
00:20:28แต่ยังไม่ถึงขั้นเป็นอาจารย์ได้เหรอ
00:20:31ไม่ใช่การเดินมาก แต่เป็นการเมือง
00:20:37ถ้าอยากฝากตัวเป็นลูกศิตของท่าน
00:20:40เพื่อจะเรียนรู้เรื่องการเมืองอย่างจริงจัง
00:20:43ไม่ทราบท่านจะเห็นด้วยมั้ย
00:20:47ขอถามเหตุผลหน่อยได้ไหม
00:20:50ไม่เห็นอันใดถึงต้องให้หม่อมฉันเป็นอาจารย์ขององค์ชายหรือ
00:20:54ถ้าอยากเอาชนะเสร็จพ่อของค่า
00:20:58ความสัมพันธ์ระหว่างหม่อมฉันกับฝาบานเนี่ย ใครๆ ก็รู้
00:21:03พันธาสัญญาเมื่อ 30 ปีก่อนนั้น ท่านคงไม่คิดอวดอ้างถึงวันนี้หรอกเนอะ
00:21:08คุณนางแกล่งกับพระราชาอ่อนแอ คือความสัมพันธ์ระหว่างพวกท่านกับเสร็จพ่อ
00:21:17ช่างน่าสนุกจริงๆ
00:21:22ค่าได้ชอบอำนาจของท่านมากๆ ที่แม่แต่พระราชา อย่ามีปัญญาควบคุมได้เลย
00:21:27และอยากจะเรียนรู้จากท่าน
00:21:29สั่งสมอำนาจ คงไม่ใช่กับเสร็จพ่อ
00:21:33พ่อ แด้จะมาเล่นงานหมอมชันรับหลัง มากกว่ามาก
00:21:39ท่านคล้าสอนข้าอย่างงั้นไหมล่ะ
00:21:46เป็นไง หรือท่านกลัวแล้ว ร يع jetถูกข้าเล่นงานรับหลังหรือไม่อยากสอนข้าแล้วเหรอ
00:21:53หมอมชันไม่รู้จะกลั่ว
00:21:57ม่อมชั้นไม่รู้จะกลัว
00:21:59นันก็ลองสอนข้าหน่อยประไรเล่า
00:22:01ใครจะรู้
00:22:03ไม่แน่สักวันนี่
00:22:05ข้าอาจจะตอบแพนมุ่นคุณท่าน
00:22:07เป็นพราชาอย่างที่ท่านต้องการก็ได้เนอะ
00:22:19เอาอะไรมาพูดเนี่ย
00:22:21คลิมแต่แค่เป็นอาจารย์ให้องชายได้ยังไง
00:22:24ท่านเนี่ ปกติเห็นถือหลักการนัก
00:22:28เขาไม่ใช่พร้อยเอาหอมอกไปด้วยหรอกนะ
00:22:33รู้ว่า แม้แต่ท่านก็
00:22:36เห็นดีกับพวกเขาด้วยหรือยังไงกัน
00:22:38ใช่แล้วพระยะค่ะ
00:22:40การเมืองคือหลักสู่ที่องชายต้องผ่าน
00:22:44และถือเป็นสิ่งสำคัญด้วย
00:22:46ยิ่งถ้าได้คุณนางใหญ่
00:22:48อย่างท่านคิมแตกเป็นอาจารย์คอยสั่งสอน
00:22:51rienต่อ ไม่นานองค์ชายคงจะเก่งขึ้น
00:22:54ถ้านใช่เว
00:22:58น่อยอีกนะ เขาจะสั่งให้องค์ชาย
00:23:00แlledบต attentลักท้ำ ถูกตัวเองเองให้บ้าง
00:23:04ความหมายของฝ่าบาส
00:23:05คือห้ามออกจากตำหนักโทงก reflects
00:23:07แต่ยังไม่ว่าว่าอย prospective друзья ส allowsizer a contemporary
00:23:09ก็ได้ตามเจังเผ้าส agileอย่าง sare
00:23:20สามปี ตลอดสามปีที่ถูกเพราะมันครอบงำ
00:23:35ทำให้ข้าอื่นอาจนักก็ได้
00:23:40สามปี ตลอดสามปีที่ถูกเพราะมันครอบงำ
00:23:47ทำให้ข้าอื่นอาจนัก
00:23:51ตอนนี้แม้แต่ฮุงเคฮีก็เริ่มถูกล้างสมองแบ่งฟักแบ่งฝายบ้างแล้ว
00:24:00เจ้าว่าตอนนี้องค์ชายกำลังคิดอะไรอยู่เหล่ะ
00:24:04หม่อฉันไม่อาจข้าดาวได้พี่ค่ะ
00:24:06ไม่เห็นอย่าดาวยากสักนิดเดียว
00:24:09นอกจากรุ่มมือกับเจ้าแกคิมแตก มาทาทายข้าเปิดสึกกับข้าอีกแล้ว
00:24:15ถ้าองค์ชายทรงทำแบบนี้จริง ฝ่าบาทก็ควรเข้าพระไทยบ้าง
00:24:19หมายความว่าไง
00:24:21เพราะทรงเป็นนัชทายญาตตั้งแต่อายุสิบห้า
00:24:24และมีอำนาจการปกครองเมื่อบห้าปีกว่า
00:24:27แม้จะไม่ใช่เบ็ดเสร็จ
00:24:30แต่ถ้าจะยึดติดอำนาจ
00:24:32ก็น้ำว่านานเกินพอ
00:24:34แล้วมันก็หารกล้า เด็นข้าไปสัตรูทางการมืองซึ่ออีก
00:24:38ใช่แล้วพระยาค่ะ
00:24:40ขอเพียงเราให้องค์ชายออกจากวังวนนี้ไปสะ
00:24:44ฝ่าบาทก็จะ...
00:24:46ไม่ทรงเห็นเขามีบรมี พอจะต่อกรได้อีก
00:24:50แล้วองค์ชายก็จะไม่...
00:24:53ทำทุกวิธีทางว่าจะกลับมาอีกครั้ง
00:24:56ให้เขามาพบค่ะ
00:24:59บอกให้เขา
00:25:02มาพบค่ะในวังโดยดุน
00:25:06อ้าว หลับมาแล้วเหรอ
00:25:14ตามหลักเวลานี้ต้องอยู่ที่โรงเรียนไม่ใช่หรือไง
00:25:18พอดีมีนัดสำคัญกับองค์ชายก็เลยแอบนี้มาก่อนนะครับ
00:25:22อะไรเนี่ย หลานชายหม่อมฉันไปเป็นคนขององค์ชายตั้งจะเมื่ออะไรเนี่ย
00:25:27ถ้าทำแบบนี้แล้ว ท่านจะยอมรับค่าเป็นสิทธิ์หรือยังเหรอ
00:25:31คนมาแล้วใช่ไหม มาพร้อมแล้วพัชกับ
00:25:37งั้นก็ไปเธอ ถ้าอย่างนั้น เราสองคนขอตัวก่อนนะ พันอาจารย์
00:25:53เอ้ย วิตายมุตจะไปแล้ว อย่าบวกก่อนสิค้า
00:25:58อ้าจารย์ ขยะรายมาก ชายไม่ในล่ะ ท่านไม่ได้น่ะ
00:26:04หลายสายจริง มือพามมึกกลงมัดแล้วเนี่ย
00:26:10มามาพวกเรา เชิญดื่มถ้าวายกับองค์ชายสักถ้วยดีมั้ย
00:26:16เร็วท่านอาจารย์ ๆ นี่ที่ต้อนิ้ม จะมุตต่อ
00:26:20แล้ว วิธีส จะพึ้งๆๆๆ
00:26:24สัดใจ
00:26:25อยากให้ฉันเป็นอาจรรย์เพื่อ จะได้ต่อกรร์กับเสด็จพ่อของตัวเอง
00:26:30งั้นชายกลาลับสั่งแบบนี้ ถึงเหลือใต้เทา
00:26:33ท่ายังงั้น... และถ้าตอบว่าอยังไงครับ
00:26:37ถ้าจะพูดอะไรได้ ข็นนอกจังตกลงไง
00:26:40ยิ้นดีกับใต้เทา ดูล่ะ สามปีที่งั้นชายเก็บตัวอย่างเงียบเชียบ
00:26:50นี่ไม่ใช่เรื่องที่คุณดีใจ
00:26:52แม้แต่เธาฯงจะเป็นพ่อตาของชาย
00:26:54แต่เราก็ไม่คุณประหมาติเขานัก
00:26:57เราไม่แน่ว่าเบริงหลัง
00:26:59อันจะมีความคิดบางอย่าง
00:27:01แอร์แฟงอยู่ก็ได้
00:27:02ioni999 iya
00:27:07ถ้าเค้าไม่คิดอะไร
00:27:09เราก็หมดสนุกนะสู้
00:27:12บอกว่าทําเพื่อการเบริง
00:27:13ซัทแต่ของเงินอย่างเดียว
00:27:15คนแบบนี้หน่าเบือ
00:27:17แล้วก็เห็นกันตัวด้วย
00:27:19แต่เข้าว่าความสนุกก็อยู่ที่การรู้ทันเขานี่แหละ
00:27:24ตั้งแต่กับจัดพวกก้าวหน้าให้พ้นทางไป
00:27:27ตอนนี้เป็นสมครามระว่างเรากับฝ่าบาดบ้าง
00:27:31จะควบคุมฝ่าบาดก็ต้องคมองชายไว้ด้วย
00:27:35แล้วต่อไปบ้านมือนก็จะพริกโฉมไปอีกแบบ
00:27:38อำนาจของขุนนางสามารถชี้นำฝ่าบาดได้
00:27:42กลายเป็นฐานอำนาจของคุณนาง และชนชั้นศักฎนินาอย่างสมมูล
00:27:49คิดว่าท่านทั้งหลาย คงจะเห็นด้วยกับค่า
00:27:53ฉะนั้น ต่อให้องชายไม่มาหาเอง
00:27:58เราก็ต้องหาทางโครบคุมเขาให้ได้
00:28:12เฮ้ย
00:28:16ท่าน徒อารมฏดีนี่วะเนี่ย
00:28:19ไม่แปลกคร้อบ
00:28:21ขอแค่รวม มายืดติดกับอาดิตเท่านั้น
00:28:25วัง มาจากเมืองหลวงมีข่าวดีหรือเปล่า
00:28:30ข่าวดีละไม่มี
00:28:31มีแต่เรื่องกลัดกรุ่มมากกว่า
00:28:33คุณธัตร์ฟัง ยังละอ้ายด้วยซ้ำ
00:28:35ทำไม ไม่จะเรื่องไม่ดีหรือไง
00:28:39หมูนี้องชายไปมาหาสุบ้านแตก
00:28:42เขาออกอยู่ไวครังเลยล่ะ
00:28:44แล้วสicaidสดิธปกับต้องถ้าแก่นั้นตักแต่เมื่อไหร่
00:28:48ของรู้ว่าถ้าจะอยู่รอด ก็ต้องมีแอมนาจอีกแล้วมั้ง
00:28:52อยู่กับคุณนางที่มีอิทีพล
00:28:54เมื่อทำอะไรพวกมันไม่ได้
00:28:57ก็เลยไปเข้าข้างปกมัน cetera ใช้ให้สินตริibeว่าไป
00:29:01บอกว่าฝายเรายังไงก็ต้องมีคุณอยู่ต่อ
00:29:05เพื่อจะปอกบองรัondo ท่ายไหว
00:29:07ไอ้ สุดท้ายก็คือไม่มีประโยชน์อะไร
00:29:26ใคร
00:29:30ตายแล้ว นึกว่าใครมา ไปเท้าแชร์แล้วเนี่ย
00:29:34ได้ยินว่าองชายทรงศึกษาเรื่องการเมืองอยู่
00:29:37เออ พอดีเรียนเพิ่งจบก็เลย
00:29:40มาสำรวจ ความเฉริญด้านศิลปาดการนตรีสักหน่อยนึง
00:29:44ทุกคนว่าจริงไหม
00:29:46อ๋อ ใช่ ใช่เลย
00:29:48คือตายทายเร็วเข้า
00:29:50เพราะคือตายเท้าแชร์จีโกงใช่นะ
00:29:53และหลายคนที่อยู่ที่นี่
00:29:56ก็ล้นเป็นทายญาตของขุนดางฝ่ายอนุรักษ
00:29:59อีกหน่อยจะมาช่วยค่าทำงาน
00:30:02ไม่มานั่งกับเราด้วยเหรอ
00:30:04มาเลยเข้ามา
00:30:06แล้วมาคุยapa เราส่งเสริมสิรปาดขนงนี้ยังไงกันเดียว
00:30:10ขอทรงภัยด้วย
00:30:13ที่หมอมฉัน
00:30:14ไม่ว่างพอจะร่วมสังสันด้วยได้
00:30:17พ่อมาทำงานด้วยพระบร Vere Sur
00:30:19Mein riedกล้างไปทำงานต่อเธอ
00:30:21เพราะพวกเราจะรับ необ需 ASKET
00:30:22จะรับเฉพาะคนที่อยากมา ไม่ต้อนรับคนที่อยากไปหรอก
00:30:26ม่ำฉันเตินด้วยความหวังดีนะ
00:30:28รีบเชิญกับหวังดีกว่า
00:30:31ก็บอกว่ากأลังหารือเรื่องการเมืองอยู่นี่ไงหร่า
00:30:33เสร็จแล้วค่ะจะกลับไปเอง
00:30:36ไม่ต้องให้ท่านเนี่ยเป็นห่วงค่าเหรอ
00:30:38หมดหน้าทีแล้วก็ไปถูก theoเส נด์พอตเกะ
00:30:40รีบไปicit
00:30:42โอ้งชายเสด็จมาบ่อยแล้ว
00:30:52บ่อยมากนะครับ
00:30:53เคยคิดห้ามปรามให้ส่งความเผาบ้างไหม
00:30:57สิ่งที่ใต้เท้ายังทำไม่ได้
00:31:00ข้าก็คงยากเหมือนกัน
00:31:03เอ้ย ช่างเกิด ต้องขอโทษอีกครั้งหนึ่งนะ
00:31:09จูจูก็โพลมาแบบนี้ทำให้ทุกคนเนี่ย
00:31:11เสียอารมณ์กันหมดเลยนะ
00:31:14ไม่เป็นไร พ่อฮิค่ะ
00:31:15อย่าสกคิดมากเลย
00:31:16เอ้ย ต้องขอโทษจริงๆ
00:31:18นี่ ว่าแต่เจ๊อุ่น
00:31:20เอ่ย...เพคะองชาย
00:31:22ได้ยินว่ามีนางรัมมาใหม่คนดึงอย่างนั้นเหลือ
00:31:25ช่วยพามาให้พวกเราชื่นชมหน่อยจะได้ไหมล่า
00:31:29เอ่ย...นางมารอยอยู่แล้วเพคะ
00:31:32แต่ว่าเด็กคนนี้หยืนกล่านว่าจะไม่ขายตัว
00:31:36ขายเพียงความบาธิงเท่านั้นนะเพคะ
00:31:38ช่วย ทำไปเล่นตัว
00:31:40นางรับก็คืนนางรำ ไม่เห็นต้องทำตัวให้มันสูงส่งนักเลยนี่น่า
00:31:45อ่ะ อ่ะ อ่ะ
00:31:48ไหน ๆ เดี๋ยว
00:31:50คุณนั้นวางค่ะ ขอเลยนะ
00:32:06เริ่มรู้ว่าหน้าตาดีขนาดนี้
00:32:19ทำไมไม่ยอมเข้ามาแล้วโดนตรีตั้งแต่แรกล่า
00:32:23หน้าปล่ายจริง
00:32:26คืนนี้มาอยู่กันข้าแล้วกันนะ
00:32:28อ่ะ อ่ะ เป็นเรื่องแล้ว
00:32:31อ่ะ
00:32:33ผู้ช้าย
00:32:34ให้เกียร์ผู้หญิงหน่อยได้ไหม
00:32:37อืม
00:32:55นี่เจ้า สบายดีเหลือ
00:32:59แล้วไปอยู่ไหนมา
00:33:01ไม่ทราบจะให้ม่อมฉันทำอะไรบ้าง
00:33:04จีดำ
00:33:05พิงเอ
00:33:09โรดเรียกนำแฟงของม่อมฉัน
00:33:12ซอดจีดำที่เคยชื่อว่าความจริงประสิ่งไม่ตาย
00:33:16เมื่อ 3 ปีก่อนได้จากไป
00:33:19พร้อมกับพ่อของนางแล้ว
00:33:21แต่เพิ่งรู้ว่าคนที่ตาย
00:33:24ไม่เพียงแต่เด็กกระโปโลกคนนั้น
00:33:27ยังมีองชายที่เห็นชีวิตคนอื่น
00:33:29มีค่าราวกับชีวิตตัวเอง
00:33:32พร้อมจะสู้เพื่อประดุงความเป็นธรรม
00:33:35ตอนนี้ก็มาอยู่ในโลกงี้เหมือนกัน
00:33:38ไม่อย่างนั้น
00:33:40จะทรงคลุกคลีกับพวกทายาดคุนนา
00:33:43แล้วมาอยู่ในที่แบบนี้ให้เสริมเสียได้ยังไง
00:33:46ให้เป็นเรื่องแปลบลกเลย
00:33:51สรุปว่าองชายจะให้หม่อมฉันทำอะไรแน่
00:33:55ถ้าจะให้ถุวายการปรณีบัติ หม่อมฉันก็ยินดี
00:34:02เดี๋ยว นิชักจะทำอะไร
00:34:05ร่างกายที่ไม่มีหัวใจจะสำคัญอะไร
00:34:09สมฝั่งแล้วขอให้ไปสะ
00:34:19ขอโทษด้วยนะ แล้วข้าจะมาใหม่
00:34:35เด็กคนนี้ ให้นางกลับมาอยู่กับท่านอีก
00:34:41คิดว่าดีแล้วเหรอ
00:34:43ขอเพียงองค์ชายเสด็จมานี่ และแกล้งทำเป็นไม่รู้จักนาง
00:34:48หม่อมฉันคิดว่าคงไม่เป็นไรหรือ
00:34:53ถ้าหาก มีอะไรข้าดช่วยแล้วก็
00:34:57มาส่งข้าวตามที่อยู่นี่ได้
00:35:03จ้าบแล้วพี่คะ
00:35:06โอ้ย
00:35:15โอ้ย
00:35:17เออ
00:35:19แกล้งทำเป็นไม่รู้จัก
00:35:21หมายความว่าไงอ่ะ
00:35:23แล้วท่านคิดว่าหมายความว่ายังไงล่ะ
00:35:26แล้วท่านคิดว่าหมายความว่ายังไงล่ะ
00:35:29นางรำคนใหม่ที่มาเนี่ย
00:35:31โอ้ย โอ้ย สงรู้จักนามาก่อน
00:35:33ใช่แล้วเปล่า
00:35:36อาจจะเคยพบที่หอนังโลมอื่น
00:35:39ก็เลยพอจำได้กระมัง
00:35:40พบที่ หอนังโลมอื่นหรอ
00:35:43จะเป็นไปได้ยังไง
00:35:46ท่านคิดว่าโอ้ย จะหนีข้ากับเพื่อนๆ
00:35:49ขึ้นไปเที่ยวที่อื่นได้เหลือ
00:36:01องชายทรงรู้จักจีดำมาก่อน
00:36:04แล้วทำไมไม่พูดความจริงล่ะ
00:36:07พูดไปแล้วได้อะไรล่ะ
00:36:09ถ้าเราเปิดเผยความจริง
00:36:11ไม่นานต้องถูกเหยียบย่ำ จมดินอย่างแน่นอนเลย
00:36:15รีบไป ที่ที่เรานัดหมายไว้ก่อนดีกว่า
00:36:19ไม่ได้พยาค
00:36:26ไปได้ ไปได้ ไปได้
00:36:27ขายนี่ ไม่เอา
00:36:30ไม่เอา ไม่เอา ไม่เอา
00:36:33แพง
00:36:44ท่านมาแล้วเหรอครับ
00:36:46ท่านเพิ่งกลับมาจากต้าทริงใช่ไหม
00:36:48พอชาติครับท่าน
00:36:49ห้องเต้ทางนูลเป็นยังไงบ้าง
00:36:51ข่าวด้านการทูดยังหาให้ข้าอยู่หรือเปล่า
00:36:54เฮ้ย พวกเราทั้งหาข่าวแล้วก็ปล่อยข้าวด้วยล่ะ
00:36:59อย่างนั้นหลอกเหลือ
00:37:01นั้งสือกับแผนที่ล่ะ
00:37:03อืม
00:37:04อืม
00:37:05อ่าว่านี่
00:37:07อยู่นี่ครับ
00:37:12เมื่อแต่ก็จะนานุกโรมที่ท่านต่งการมันก็มี
00:37:16นี่
00:37:18ขอบคุณมากนะ
00:37:19อ๋อ
00:37:20อ๋อ
00:37:21อ๋อ
00:37:22อ๋อ
00:37:23อ๋อ
00:37:24ราวหน้านี่นี่คือทั้งสือที่ให้ช่วยหาต่อ
00:37:27อ๋อ ได้เลยครับ
00:37:29แค่นี้ก่อนนะ
00:37:31เดี๋ยว เดี๋ยว ก่อนท่าน
00:37:34อ๋อ
00:37:35อ๋อ
00:37:36ถ้าไม่คุณชาย ชอบกันทั้งสือประเภทนี้มากเป็นพิเศษละครับ
00:37:44อ่านข้าวเวลาเนี่ย เพราะวันวันวันว่างมาก ไม่มีอะไรให้ทำเนี่ย
00:37:54ไม่มีอะไรให้ช่วย
00:37:57อ๋อ
00:37:58จอร์แจก็หน่อยว่าง มีตัวนี้ว่าง
00:38:00อ๋อ
00:38:01เดินผ่านอยู่เรื่อยเลย
00:38:03ลองดูด่ะนะจ๊ะ ซื้อมายซื้อมายได้ไหม
00:38:06เรามาแตกใส่ยกมันเม็นมา หยกๆนี่เอง
00:38:10อันนี้จากการนี้แป๊ด พูดบอกดีใจก็เลือกไป
00:38:14พี่ให้ พี่ให้เข้ามารายงัดตัวแล้ว
00:38:21อันนี้
00:38:24พวกนี้ก็คือ หนังสือที่คุณชายคนนั้นสั่งซื้ออย่างนั้นเหรอ
00:38:27อ๋อ ใช่ครับ พี่
00:38:29เป็นประทิศการปริวัติของชองกรรม
00:38:32และตันนานแห่งนำซา
00:38:34กลาวถึงความรุ่งเรืองและตกต่ำของแต่ละราชวงในอดีตมา
00:38:38รวมถึงความเสมอภาคของชนชั้น
00:38:42แถมมีตำราจจากซีเยี่ย์
00:38:45และแผนที่ของต่าชิงอีก
00:38:49สิ่งที่เขาสนใจจะมีมากหรือเกิน
00:38:53อ่านแล้วจะไปทำอะไรได้บ้างอ่ะ
00:38:55อืม คือว่า ค่อนี้ค่าก็ถามเข้าเหมือนกันนะ
00:38:58อืม
00:39:00เขาบอกก็แค่ข้าเวลา
00:39:02วันวันว่างมากไม่มีอะไรให้ทำ
00:39:05เสียงรอมะนี่คือคำตอบ
00:39:07ค่าเวลาเร่ะ ถ้าเป็นคนมีอารมณ์ขันนักนะ
00:39:12หนึ่งสือผู้เนี้ย RAM และหายาก
00:39:15เขากลบอกว่าอารเพื่อความสนุก
00:39:18ยังงั้นเหรอ
00:39:20เหตุผลฟังไม่ขึ้นเลย
00:39:22ถ้ายังงั้น
00:39:24ไม่เนิ flw
00:39:27อาจจะมีความฝันเหมือนเราก็ได้
00:39:29อืม
00:39:32นั่นคือ
00:39:34ความฝันที่จะเปลี่ยนแปลงโลกใหม่
00:39:44ไว้มั่วสุมอยู่ในหอนางลม
00:39:47ยนขัดคำสั่งค่าอย่างงั้น
00:39:50แล้วจะไปทำงานหรือเปล่า
00:39:53ไปแล้วทำอะไรบ้าง
00:39:55ทำไมพี่เครียกล่มเขา
00:39:57แล้วก็กลับมาง่ายง่าย
00:39:59ฟ้าบาท ผมฉันมาขอฟ้า
00:40:02นี่กี่วันแล้ว
00:40:04ไม่มา
00:40:05อย่าไม่กลับมาวังหลวงอีกนั่นเนอะ
00:40:07ขอนางลมมีอะไรดีนักหนา
00:40:09ถ้ามาอยู่ตั้งหลายวันขนาดนั้นอ่ะ
00:40:13ฟ้าบาท ถึงเวลาเสวยแล้วเพคะ
00:40:34ตั้งแต่วันนี้ไป
00:40:37ไม่ว่าจะเป็นอาหารหรือว่าจ้า
00:40:41ไม่ต้องเอามาให้ค่าอีกแล้ว
00:40:43ฟ้าอีกแล้ว
00:40:44อ่าบาทเพคะ
00:40:47อดอาหารเหรอ
00:40:49ฟ้าบาทมีรับสั่งให้งดเครื่องเสวยอย่างนั้นเหรอ
00:40:52รวมทั้งพระโอสตและการรักษา
00:40:54จากหมอหลวงก็ให้งดด้วยเพคะ
00:40:56แล้วผ่านนี้องค์ชายยังไม่กลับมาอีกเหรอ
00:41:02เหมือนจะใช่เพคะ
00:41:16ทำไมฉันยังไม่นอนอีกอ่ะ
00:41:18มาพบค่าที่นี่มีเรื่องอะไรเหรอ
00:41:20เชนไปข้างในก่อนได้มั้ย
00:41:22อืม
00:41:26เป็นน้ำพึ่งเพคะ
00:41:29ดื่มแล้วช่วยให้ชุ่มคอ
00:41:32ถ้ามีทูราอะไรกันแน่
00:41:34น้ำบ้วนปากเตรียมพร้อมแล้วหรือยัง
00:41:36รอมแล้วเพคะ
00:41:38บ้วนโอสก่อนเพื่อไล่กลิ่นเล่าไปสะ
00:41:41ได้ยินว่าฝ่าบาทไม่พอพระไทย
00:41:44อดอาหาร งดกินยาง งดรักษา
00:41:46ต่อไปจะงดอะไรอีกแล้ว
00:41:48องค์ชาย
00:41:50ไว้ค่าจัดการเอง
00:41:52จะไม่ต้องห่วงหรอก
00:41:54ลืมบอกไป มาหาดเล็กชัด
00:41:56พระแยะค่า
00:41:58ส่วงคุณไปพบกับเซนามาดีหน่อย
00:42:00จะพบเข้าทำไมเลยเพคะ
00:42:02หลัด sold Oh man
00:42:04whisky
00:42:05ไป 근데 P все
00:42:08จะพบเข้าทำไมเลยเพคะ
00:42:10ค่าบอกว่าจะจัดการเองยังไงล่ะ
00:42:16ทำไมไม่ยอมเสวยแล้วพระแยะค่า
00:42:19หมอมฉันเป็นหวงเสด็จพ่อมากนะพระแยะค่า
00:42:22อยู่รีบมาเข้า 찍si
00:42:26บอกสาเหตุให้รู้ได้ๆ
00:42:28ว่าหมอมฉันทำอะไรให้เสด็จพ่อ 고Ж it
00:42:30มอมเธอเธอไม่รู้ว่าเพราะอะไรจริงๆนะพยา два
00:42:34อาจารย์ของรัชทายาจ
00:42:38แต่เป็นคนที่ค่ากับหล่าคุณนางช่วยกันเลือก
00:42:43ไม่ใช่ให้เจาเลือกเองตามใจ
00:42:46แต่ว่ามอมชัณ์ยอมรับไม่ได้
00:42:51� legends จะเป็นอาจารย์ได้อย่างไร
00:42:53เขาจะสอนให้มอมชัณ์เป็นภาราชาที่ดี
00:42:56สำหรับการเรียนรู้ ไม่เฉพาะแต่คุณนางอย่างเขาเท่านั้น
00:43:01แม่แต่ชาวบ้านเล็ก ๆ ม่อมฉันก็อาจถือเป็นครูได้
00:43:05นี่คือคุณสมัติของพระราชานะพระเยอะค่ะ
00:43:09แล้วห้อนางโรมนั่น คนที่จะเป็นพระราชา
00:43:12พาคุณไปที่ว armas มันจะดีเหรอ
00:43:15ม่อมฉันเห็นว่าไม่ต่างกับที่เสด็บพ่อ
00:43:17ส่งจัดงานเลี้ยงให้แก่เหล่าคุณนางแซกนิดเดียว
00:43:21หว่านะ
00:43:22อยู่ในสถานเริงรม
00:43:24เปิดใจครบหากับเหล่าบันดิต
00:43:26เพื่ออีกน่อยคองราช จะได้เรียกใช้ได้สะดวกมากขึ้น
00:43:30ош acredite never
00:43:31ผิดตรงไหนเลย
00:43:33คร้องราชอย่างนั่น
00:43:36แล้วว่านี่ยังไม่ทันรายเจ้าก็เตรียมตัว คร้องราชแล้วหรือไหม
00:43:40เป็นหน้าที่ของรัชฐายากอยู่แล้ว นี่พัยี๊ยค่ะ
00:43:42แล้วจะจะรีบร้อนอรกนะ
00:43:45เพราะคิดว่า ข้าจะอายุสั่นอยู่อีกไม่นาน
00:43:49จะจะ savvy ตรว์ตีเอาไว้อย่างนั้นใช่ไหม
00:43:51�身 Vu aggi comen science ihren Beruf kn
00:43:54ขึ้นแมขอมฉัน แค่อยากเป็นพระราชาพุยิ่งใหญ่
00:43:57เหมือนสเอMON แค่นั้นเอง
00:43:59เลยพยายามที่จะพัฒนาตัวเอง
00:44:01ไม่เคยคิดเป็นอื่นเลยนะพระใหญ่κα
00:44:04แยะทำเหมือนนามกเรียกบทไม่บ spotlight
00:44:06เรียงไปีเรียงมา หาความจริงใจไม่ได้หน่อยเลย น่า
00:44:09พูดมาเลย...พูดตามตรงเธอ
00:44:12กว่าไง อยากเป็นใหญ่อย่างนั้นใช่ไหม
00:44:15อยากมีอำなาจจะได้มา...
00:44:18โคโดนล้มพ่อของเจ้าเศ้า
00:44:21งั้นก็ครุ๊กเขาก่องโحยไข่เดียวนี่
00:44:24เพื่อให้ปอบัมนาจให้เจ้า
00:44:27กลับคิดว่าหม่อมชั้นจะย่งนั้นเทื่ออะไรกันematic
00:44:31ตอนนี้ หม่อมชั้นhead renewable and Philosophy
00:44:32ค่าไม่เคยคิดยุ่งกับการเมืองอีกเลย
00:44:35เพราะไม่ว่าช้าหรือเร็ว
00:44:37บำหลังก็เป็นของหม่อมชั้นอยู่แล้ว
00:44:41แล้วทำไมต้องรีบออกหน้าให้ Alone
00:44:43แล้วพระยะฆาน
00:44:43มิจจรค
00:44:47เริ่มเป็นเถี้ยงข้างถูกคุกับข้าซ่อที
00:44:49จะไปไหนก่อกไปเถอะ
00:44:51เอาไป
00:44:52ข้าไม่อยากเห็นหน้าเจ้า ใส่หัวไปเสร็จ
00:44:56ชิ พี่ชิ
00:45:19รู้สึกว่าระยะนี้ยังน่าเป็นห่วงอยู่นะ
00:45:22เสด็จพ่อปล่อยให้พระวรกายทุดโซม ดูแล้วน่าเป็นห่วงนัก
00:45:27องชายทรงเชื่อหม่อมฉัน รับรองว่าจะไม่มีอะไร
00:45:47เสเวร์ได้แล้ว ยาก็ห้ามงดด้วย
00:45:52ม่อมฉันว่าฝาบาดไม่เห็นจะต้องทรงดือแพ้งเลย
00:45:56ถ้าจะมาย่วมหัวข้าอีกคนแล้วก็...
00:45:59รีบออกไปเลยป่ะ
00:46:01ถึงถ้ายากเย็น แล้วก็อยากลงโทษองชาย
00:46:04ทานคิดไฟสูงใช่ไหม
00:46:07แต่แม้กระนั้น ก็ต้องให้เขาเป็นทายอาจ
00:46:12ถ้าทรงคิดอย่างนั้นก็ทำไปเถอะ
00:46:16องชายเคยต้องอายาหลายหนแล้วจะกลัวอะไรอีก
00:46:21ตอนนี้ก็ถือว่ามีประสบการณ์
00:46:24ถ้าฝาบาดส่งให้ความเคลื่อนไว้อะไร
00:46:27เขาก็พร้อมจะรับมือได้ทุกเมื่อ
00:46:29ถ้าทรงอดอาหารตอไว้อีกแล้วก็
00:46:35พรุ่งนี้จะมีอารัก
00:46:37มาบันทึกพระอาการ และประกาศให้คนรู้
00:46:44นี่ท่าน ว่าอะไรนะ
00:46:47ถ้าไม่อยากให้บาดเมือง ต้องยุ่งเยิงพายในวันเดียวแล้วก็
00:46:52ฝาบาดก็อย่าทรงกริวองชายอีก
00:46:55เลือกการประโทงสถี
00:46:57คุณสถี
00:47:09ค่าก็ดึกอยู่ว่าถ้าให้ท่านออกหน้า เรื่องของจะง่ายขึ้น
00:47:14แต่ไม่ดึกว่าเสด็จพ่อจะส่งเชื่อฟัง ยุติการอดอาหาร
00:47:19ต้องขอบคุณอาจารย์มาก ดูเหมือนว่า ถ้าจะเป็นนี่บุญคุณท่านซะแล้วล่ะ
00:47:24ไม่เชื่อเรื่องใหญ่โต อย่าทรงชมมากดักเลย
00:47:27เธอสวบเป็นของขวันเล็กน้อย ที่ผู้ใหญ่มอบให้ผู้น้อยก่อนแล้วกัน
00:47:32เชิญดื่มก่อน นําชาคล้ายเย็นแล้ว
00:47:38เขาบอกว่า ยังไงบลังก็ต้องเป็นของเขา
00:47:53ผลคุ้งการไปรวมหัวกับคิมแตก ทำให้เจ้าลูกคนนี้
00:48:00นับวันจะไม่เห็นข้าดอยู่ในสายตา ไปเรียนรู้เรื่องเร็วๆ
00:48:05เห็นทีว่า พวกคุณนางหัวเก่า ภายได้การนำของคิมแตก
00:48:11เราต้องหาวิธีกำจัดคนพวกนี้ให้พลทางสะหรับ หรือจะเห็นว่าไง
00:48:19พอมีความคิดดีดีบ้างไหม
00:48:23ไม่มี พระยะค่ะ
00:48:25แต่ไม่มีได้ยังไง
00:48:27เมื่อสามปีก่อน ได้มีการกว่านล้างคุณนางฝายก้าวหน้า
00:48:31ผ่าใต้การนำของได้เท้าปากมุลซู
00:48:34สิ่งที่ตามมา ก็คือผลที่ฝาบาททรงได้รับในวันนี้
00:48:39ไม่มีใครห้ามปลามหรือขัดขวางได้
00:48:42อำนาจของพวกหัวเก่า ได้ฝังร่างลึกไปแล้ว
00:48:46เจ้ากำลังจะบอกค่าว่า คุดดุ้มฝังตัวเองอย่างกัน
00:48:50เจ้านิด จ cầnมังอาจไปต่างกับพวกเขานัก
00:48:54ม่อนฉันพกจุดไม้ล้าออกอยู่ตลอดเวลา
00:48:57เขาเพียงมีรับสั่ง ม่อนฉันพร้อมจะกลับบ้านเกิดทันที
00:49:02ไม่แล้ว
00:49:07ข้าน่ะ ชอบความตรงไปตรงมาของเจ้า
00:49:11คนที่มีเมียรัจสูญเสีย มักมีความจริงใจเสมอ
00:49:17ขอพระไทยที่ทรงชม
00:49:20ในเมื่อเอยปากแล้ว ก็ลองพูดต่อไปสิ
00:49:24ผลงานที่ฟาบาททรงทำไว้
00:49:27มีหลายอย่างที่ถูกวิจารย์ก็จริง
00:49:30แต่การบริหารและวิสัยทัตว์อันกว้างไกล เป็นที่ยกย่องยิ่งนะ
00:49:34ขอเพียงทรงมีอุดมการมั่นของต่อไปอีก
00:49:38หลายคนก็พร้อมจะอยู่กับฝาบาทเสมอ
00:49:41อุดมการอะไร
00:49:43เป้าหมายสูงสุดที่สงคิดไว้ ตั้งแต่เริ่มของราช
00:49:47ก็คือ ความเสมอภาค ใช่ไหมพระยะค่ะ
00:49:58โปรดให้คนนางฝ่ายก้าวหน้าที่เหลือให้กลับมาเธอ
00:50:02เพื่อความเท่าเทียมของแรกจะสำนัก อันเป็นสิทธิฟาบาททรงหวังเอาไว้
00:50:08เจ้าเหมอภาคเลย
00:50:14เพื่อความเท่าเทียม
00:50:32คนหนึ่งต่อไปหมดแล้วใช่ไหม
00:50:38ใช่แล้วเป็นค่ะ
00:50:40ข้ากับมินเฮือซพจะไปห้องใต้ดิน
00:50:42ถ้ามีอะไรก็มารายงานได้ตลอดเวลานะ
00:50:46ทราบแล้วเป็นค่ะ
00:50:48คืนทุกข้าย
00:50:50ปรับแล้ว
00:50:54ได้สัย jalน
00:50:57ข้าว
00:50:59ข้าว
00:51:02ข้าว
00:51:04ข้าว
00:51:06ข้าว
00:51:09ห้องนี้ส่ามาเกือบสองปีได้ใช่ไหมพระยะค่ะ
00:51:29จะว่าไปยังต้องขอบคุณคนรายนั่น
00:51:34ถ้ามีโอกาสได้เจอเขาอีกครั้ง
00:51:37친 River
00:51:40elle
00:51:42สมัยก่อนถ้าเขาไม่วางเพลิงต้ามหนักทงกุงเพื่อจะค่า ค่า
00:51:47แล้วก็ไม่มีการบุรนะใหม่และแน่นอนว่า
00:51:51ฟ้องน package ก็คงจะไม่เกิดขึ้นอีกด้วย
00:51:54อยู่ในวางที่แสนจะพลูกพล่าน
00:51:57blonde dollar
00:52:01แต่ตำรับบังเร่มที่องef وجξ rebels
00:52:04มีเสร็จการปกคร้องของราชวงโชนซอนทั้งสิ้น
00:52:07และองค์ชาจะศึกษาเรื่องพวกนี้ไปทำใหม่ไหม พระยะค่ะ
00:52:14ข้าทำเพื่อชาวบ้าน
00:52:17แม่เนื้อหาจะทำให้ปลวดใจก็จริง
00:52:20แต่ถ้าชาวบ้านต้องการ ข้าก็ต้องอ่านมัน
00:52:34ได้พบองชายแล้วใช่ไหม
00:52:49ใช่ค่ะ
00:52:51ถ้าอย่างนั้น เจ้าคิดทำไงต่อไป
00:52:56จำเนินการทำแผนของเราต่อ
00:53:00แต่ถ้าเกิดพลาดพลัง ชีวิตเจาจะมีอันตรายไปด้วยเนอะ
00:53:05ก็ไมieveura't over time
00:53:06ก็ไม่เคยห่วงตัวเอง
00:53:29ประประตูเร็วเข้า
00:53:35ประประตู
00:53:36ก็เรื่องใหญ่ละพระเย็คเข้า
00:53:48ฝ่าบาท ม่อมฉันมาขอเฝ้า
00:53:56มีธุร่ะอะไร
00:53:57เฝ้าถูดจากต้าชิง ขำพงแดนมาแล้วพะยายค่ะ
00:54:03ฮ่า...ว่างไรนะ
00:54:07จะบอกว่าทุ distributing Tú Tá Ching
00:54:09มาเมืองเปรียงยาง อยู่มาเมืองหลวงแล้วเหรอ
00:54:11ใครละ พะยายъค่ะ
00:54:12ถ้ามันมาเพราะอะไร
00:54:15อยู่ด้วย...ไม่บอกไม่กล้าว สรงฆณ Regarded by mayor
00:54:18มีใครรู้บ้างไม่ว่าผู้เขามาด้วยเรื่องอะไร
00:54:21หา..บอกมาสิ
00:54:22เจ้ามึงเปลี่ยงยางแอบถามเจ้าในทีคนหนึ่ง เพราะได้สายเหตุมาบ้างพระเยอะค่ะ
00:54:28ทะเลใต้ ปลางน้ำ จับปลา ร่วงล้ำอาณาเขต ต้าชิง
00:54:36เขาบอกว่าเราไปจับเรือประมงของต้าชิงเข้าเหลือ
00:54:41ถ้าเรื่องนี้เป็นความจริงแล้วก็...
00:54:44ตายละ อาจจะเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมาก็ได้
00:54:55แต่ภาษิตว่าวิคลิต อาจเป็นโอกาสอีกทางหนึ่งก็ได้
00:55:03ไปเชิญล่าขุ้นนาง มาพบค่าทีของประชุมโดยดวน เดี๋ยวเข้า
00:55:15แต่ละคนเลี้ยงเสียเข้าสุกทั้งนั้น...
00:55:17หมอทำอะไรอยู่?
00:55:19Room ge momento...
00:55:23นั่นถูกฝายเรายิงจลอมตีสั้นได้
00:55:26ฝ่าบาทนี่เป็นนึงเรื่องกระทบไกรถั่งเล็กน้อย
00:55:28ถ้าเป็นเรื่องเล็กจริง
00:55:30ทำไมถึงไม่มารายงานให้รู้ จะได้เชิญถูดมาเขามาหน่อยหนึ่ง
00:55:34เจ้นตอนนี้ ...
00:55:36ถ้าพว้าเข้าไม่พอใจฝายเรามากเลย
00:55:39นู้กว่าเราเหิมเกลิมกล้าไปท้าทายเมืองใหญ่
00:55:41การเป็นเรื่องบาทบางระว่างสองประเทศเข้าแล้ว
00:55:45แต่ถ้าเอาเรื่องนี้เป็นข้ออ่าง
00:55:47จนตะชิงคิดจะใช้กำลังกับเรา และก่อ
00:55:50บอกที่จะทำยังแล้วเก็นดิ
00:55:52فس pc จะรับพริศชอบไหม
00:55:59เจzielว่ามพิศธีการคริป lam
00:56:01ไม่รู้อะไรเลยหรอ
00:56:02เดือนที่แล้ว Enterprise ถูกขลับมาจากตะชิง
00:56:06ก็ไปเห็นพูดอะไร
00:56:07ก็โมติมานั่งหน้าสลอนอยู่นี่
00:56:10จะไปรู้อะไรกับใครเขาที่ไหนเหล่า
00:56:12ไม่เคยเบิงตาไปดูโลกภายนอก
00:56:15พูดอะไรก็มีแต่คัดคาร์ดอย่างเดียว
00:56:17ถามหน่อยซิว่า แต่ละคนคันทำอะไรให้บ้าง
00:56:20ข้าถึงบอกว่า
00:56:22ไม่ต้องอาศัยพวกท่านบริหารบาทเมืองก็ยังได้เลย
00:56:25แล้วใช่เลยค่ะ
00:56:27พ่อเฮียดค่ะ
00:56:28ไปบอกเจ้ากรมปกครอง
00:56:30ให้เลvidคุ้นจากฝายเก้าหน้าไปเป็นทุดจรจาที่ตาชิงหน่อยสิ
00:56:36ไม่before้ายพวก barber
00:56:39เรื่องนี้ถ้าใครกล่ามาพูดโน่นพูดนี้อีกแล้วก็
00:56:42เขาจะถือว่ามันคิดจะพหลักนั้นประเทศเข้าสู่พระว่าสงคลาม
00:56:47ไม่ว่าใครก็จะมาประหันให้หมดทั้งคราบครัวอะไร
00:56:51ถ้าทรงเล reads ใช้ฝายเก้าหน้าจริง
00:56:55จะแก้ปรร시โหารนี่นี่ได้อย่างนั้นล่ะพ่ัย ค่ะ
00:56:58เรื่องของเรื่อง
00:57:00ราบผู้ทับไปเอาไหนจะถึงต้องเพลІนบอติ yotz yoofolt
00:57:03ไม่ได้จอโจงแก้ปรถาเฉรื่องนี้ เมื่องนี้เดียว biases
00:57:06ถ้าอย่างนั้น
00:57:07ปรณหา ค่าจะมอบปร decomposition asts บอกให้โองค์ชายเป็นความรณ์สานงานแทน
00:57:19ไม่ได้นะพ่อ ค่ะ
00:57:20เรื่องยายขนาดนี้อ้างชายship ไม่احดจะรับ่อย
00:57:23ถ้าไงเป็นหน้าที่เขาบอกฉันดำเนินการ แต่อย่างนี้กว่า
00:57:26ข้าตัดสินใจแน่นอนแล้ว ให้ใครก็ได้
00:57:31ให้เช่นองชายมาพบค่ะ
00:57:33ไม่ได้นะพระเจ้าค่ะ
00:57:34พบบางสักที หน้ารำคารจะตายอยู่แล้ว
00:57:38เริ่มประชุมซะ ออกไปได้แล้วไป
00:57:53โอ้งชายจะไปเข้าเฟ้าใช่ไหม
00:57:55ใช่แล้ว
00:57:56โอ้งชาย
00:57:58ไม่ว่าฝาบาทจะรับสั่งอะไรก็ต้องทรงปฏิเศษเข้าไว้ เอาไว้ฉัน
00:58:03ใครบอกว่าทรงทำไม่ได้
00:58:05เรื่องนี้ ถ้าคิดเองได้ ท่านพ่อตา
00:58:08รับสั่งให้หาหรือพระเจ้าค่ะ
00:58:23เพราะอะไรให้คิมแตกเป็นอาจารย์ของเจ้า
00:58:27เป้าหมายคือหวังใจขึ้นคร้องราดต่อจากค่า
00:58:32หรือให้เขาแนะนำการปริบัตตัว
00:58:35หรือว่าจะพยายามจะเข้าทางเขา
00:58:39เพื่อจะกลับมาเป็นผู้สิมเร็จรัชการอีกครั้งหนึ่ง
00:58:45ตอบข้ามาดี ๆ เพราะเป็นโอกาสไม่บ่อยนัก
00:58:49ที่ข้าจะย้อมฟังเจ้า
00:58:51ขอถามสัน ๆ อีกครั้ง
00:58:54คิดอยากจะมีอำนาจกลับคืนมาใช่ไหม
00:59:02ใช่พระเจ้าค่ะ
00:59:04ถ้าจะงั้น
00:59:08ปัญหานี้ให้เจ้าไปแก้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหน
00:59:12เกรียกรอมทูดต้าชิงให้ย้อมเชื่อฟัง
00:59:16เป้าหมายสำคัญ
00:59:18คืออย่าให้มีข้ออ้างที่จะเปิดสึกกับเรา
00:59:20อย่าให้โชสรค่าเราต้องเสียผลประโยชน์ใด ๆ ทั้งสิ้น
00:59:24เจ้าจะทำได้ไหม
00:59:26เจ้าจะทำได้ไหม
00:59:30ถ้างานนี้รู้ร่วงตามที่ค่าต้องการ
00:59:32ค่าจะไม่คัดคัน
00:59:34ให้เจ้ากลับประทำงานเหมือนเดิม
00:59:36แต่ถ้าล้มเหลียวเราก็
00:59:38เจ้าเตรียมกลายเป็นอดีตรัชทาญาติได้เลย
00:59:46คิดว่ากล้าหรือเปล่า
00:59:52สกลงพยัก
00:59:54สกลงพยัก
01:00:24ทีทหลบก็
01:00:26ทหลบกัน
01:00:27ทหลบกิน
01:00:28สุดท้าย