Category
🎥
Short filmTranscript
00:00:00มายเข้าใจว่าสิ่งที่พ่าเจอมาตอนเด็ก
00:00:02มันคงยากสำหรับพ่าที่จะทำใจอยากไปอยู่ไทย
00:00:04- มีข่าวว่านูจกเพสัน มาทำงานกับลุงไหม?
00:00:06- ใช่ค่ะ
00:00:08- ลูกสาวผม ผมไม่เป็นทำงานกับคุณเหรอครับ
00:00:10- พ่ากลับมาไทยเหรอคะ?
00:00:12- รอมายก่อนนะ เดี๋ยวมายจะรีบไปรับพ่าที่สนามบิน
00:00:14- อยู่เมืองนอกก็ดีอยู่แถม
00:00:16- จะกลับมาทำไม?
00:00:18- มึงเป็นแค่น้องชายพ่อกู
00:00:20- ที่เสือกเป็นชูกับแม่กู
00:00:22- มึงใจมึงใช่มั้ย?
00:00:24- หลากตัวมันออกมา แล้วจัดการให้เหมือนอุประเทศเหมือนเดิม
00:00:26- ว่าไง?
00:00:28- ทีนไปสนามบินไง?
00:00:30- แกคิดเหรอ?
00:00:32- ว่าทำเรื่องขนาดนี้แล้วหนีไปนอก
00:00:34- แล้วมันจะจบไงง่ายๆ
00:00:36- แกต้องแต่งงานกับลูกสาวเลขาปราหมด
00:00:38- ฉันต้องการเด็กคนนั้นมาจมประกัน
00:00:40- พ่อปล่อยผมไปเถอะ
00:00:42- แล้วไอ้บริษัทยาบ้าบอนนี้มันเป็นไง?
00:00:44- ถ้ามันเป็นพาราชนัก พ่อมาไปเรียกพี่พาชเขามาทำผิดช่องของเขาไป
00:00:46- เอาไว้ในกล้องนั้นมาให้ฉันเดี๋ยวนี้
00:00:48- ทำไม?
00:00:50- ไอ้ทิ้งจ้ะไอ้ทิ้ง
00:00:52- ตรงนั้นลุย
00:00:54- ไป
00:01:16โปรดติดตามตอนต่อไป
00:01:46โปรดติดตามตอนต่อไป
00:02:16โปรดติดตามตอนต่อไป
00:02:18โปรดติดตามตอนต่อไป
00:02:20โปรดติดตามตอนต่อไป
00:02:22โปรดติดตามตอนต่อไป
00:02:24โปรดติดตามตอนต่อไป
00:02:26โปรดติดตามตอนต่อไป
00:02:28โปรดติดตามตอนต่อไป
00:02:30โปรดติดตามตอนต่อไป
00:02:32โปรดติดตามต่อไป
00:02:34โปรดติดตามต่อไป
00:02:36โปรดติดตามต่อไป
00:02:38โปรดติดตามต่อไป
00:02:40โปรดติดตามต่อไป
00:02:42โปรดติดตามตอนต่อไป
00:02:44โปรดติดต่อไป
00:02:46โปรดติดตามต่อไป
00:02:48โปรดติดตามต่อไป
00:02:50สวัสดีค่ะ
00:02:52สวัสดี stanie
00:02:54ด์ ม.ค
00:02:56ชัลลี่
00:02:58สวัสดีสามารถ
00:03:00หนอย
00:03:02กก
00:03:04หรือเป่า
00:03:06น.พ.
00:03:08โปรด
00:03:10คราบคุณค่ะ คุณครับ! เข้าใกล้น่ะครับ!
00:03:15ครับ คนขนาดนี้!?
00:03:18เนื้อหน้า รักษาใช้ได้รับ
00:03:40โดนต้องก้าว
00:03:41โดนต้องก้าว
00:03:42โดนต้องก้าว
00:03:48พัท...
00:03:52พัท...
00:03:55เข้าไม่ได้นะคะ
00:03:58คนขายอายุ 27 ปี รบบาสารงำหมา
00:04:00ตอนนี้ใส่หาคอลล่า เปิดทิวีมาแล้ว
00:04:02ใส่แม็กวิคแบก 10 นิทนิสต่อระทิกว่ามนัด 70 ส่วน 40
00:04:04ข้้างนี้เลยค่ะ
00:04:10คนค้ายยุค 15 โดนโหงเเลกรถ แทวนี้ขาศาล
00:04:13แต่ทำการทำเลือดไว้แล้ว
00:04:14ที่ว่าจอตอนนี้ 140 ภักตรอที
00:04:17ความดัน 180
00:04:22คนค้ายไม่มีชิปประจอด ผอ.ดีฟิฟตรวน
00:04:24ได้ครับครับ
00:04:31คนค้ายมีชิปประจอด ผมขอดีฟิฟตรอ
00:04:33ได้ครับ
00:04:37คุณครับ ออกไปรอข้างนอกก่อนนะคะ
00:04:39เราเอาไปรอข้างนอกก่อนนะคะ
00:04:43- เอาไปรอข้างนอกก่อนคะ. ค่ะ. ที่มี kiss and kiss
00:04:47ฉันถอยคุณถอยทุกคนถอย
00:04:53ถอยทิพย์ 200 จูน
00:04:58ฉันถอยคุณถอยทุกคนถอย
00:05:00ช็อก
00:05:01มิตรธนทริบ
00:05:05潘ป dysfunction
00:05:06ทั้งไทย คุณไทย ทุกคนไทย ชอบ
00:05:16ครบสองนาที คำชื่อประจำ
00:05:20คนไทยมีชื่อประจำแล้วค่ะ
00:05:22เช็คไว้เท่าสายคนไทยต่อเลย
00:05:23ได้ค่ะ
00:05:27อุ๊ย อุ๊ย ขอโทษค่ะ
00:05:28ขอโทษค่ะ
00:05:37คุณธนา
00:05:39ยาดคนไทยหรือเปล่าครับ
00:05:40ค่ะ ฉันต้องพาเป็นภรรยาครับ
00:05:42อย่างนั้นเดี๋ยวตามหมอไปเลยนะครับ
00:05:44คนไทยต้องผ่านตัดร่วม
00:05:46มีเอกสารต้องให้ยาดเซินครับ
00:05:48แล้วทีทัดลูกชายฉันที่นั่งรถมาด้วยกันล่ะคะ
00:05:51หมอกำลังช่วยชีวิตอยู่นะครับ
00:05:53ไปกันครับ
00:06:07คุณหมอค่ะ พิพยาครบ 30 นาทีแล้วค่ะ
00:06:13หยุดพิพยา
00:06:16ผู้ป่วยเสียชีวิตเวลา 1608
00:06:37หยุดพิพยา
00:06:44หยุดพิพยา
00:06:51หยุดพิพยา
00:06:57หยุดพิพยา
00:07:06หยุดพิพยา
00:07:36หยุดพิพยา
00:08:06หยุดพิพยา
00:08:19ตอนนี้คุณธนากับคุณทีทัด
00:08:20ยังให้ปากคำเรื่องอุประเทศยังไม่ได้นะครับ
00:08:23ส่วนคนที่เสียชีวิตบนรถแท็กซี่
00:08:25คู่กรณี
00:08:26เป็นยาดของคุณธนาครับ
00:08:30อ้าวรู้จักกันเหรอครับ
00:08:32คุณพาท
00:08:33เป็นลูกชายของคุณลำพาครับ
00:08:34รายยาของคุณธนา
00:08:36ที่เกิดมาจากพี่ชายแท้ๆของคุณธนา
00:08:38ถ้าพูดให้คุณตอ pause เข้าใจกะคืน
00:08:40คุณพาท
00:08:41เป็นทั้งลูกลีป
00:08:42แล้วก็หลานชายของคุณธนาครับ
00:08:45คุณธนา
00:08:47ยาดคนใครหรือเปล่าครับ
00:08:49ค่ะ ฉันลำพาเป็นรายยาครับ
00:08:52อย่างงั้น เดี๋ยวตามหมอไปเลยนะครับ
00:08:54แม่พาท
00:09:04ผมจะรีบติดต่อยาดของคุณคับฟักซีที่เสียชีวิต
00:09:06ถ้าเขาไม่ติดใจอะไรก็น่าจะปิดกะดินได้เลย
00:09:09ขอบคุณมากนะครับ
00:09:10ครับ
00:09:34โปรดติดตามตอนต่อไป
00:10:05ติดตามตอนต่อไป
00:10:17แต่งงานกันนะ
00:10:34โปรดติดตามตอนต่อไป
00:11:04ติดตามตอนต่อไป
00:11:11นั่นคุณทำอะไรอ่ะ
00:11:16ฉันแค่มาลาแฟนฉันอ่ะ
00:11:20ยาดผู้ตายสั่งไว้ว่าไม่ให้ใครเข้ามายุ่งนะครับ
00:11:24ขอให้คุณออกไปก่อนครับ
00:11:26เพราะทางยาดจะมารับสมไปไว้ที่วัดแล้ว
00:11:29เชิญครับ
00:11:35โปรดติดตามตอนต่อไป
00:11:54โทษนะครับ
00:11:56สบของคนที่ชื่อว่าภาษากรของที่วากร
00:12:00ที่เพิ่งเข้ามาอยู่ที่ไหนเหรอครับ
00:12:01อ๋อ สบที่เข้ามาใหม่ ขึ้นเมนเตรียมเผาแล้วครับ
00:12:17เดี๋ยวค่ะ
00:12:19เดี๋ยวค่ะ มีสบของภาษากรหรือเปล่าครับ
00:12:23ทำไมเผาเลยอ่ะครับ ทำไมไม่ทำพิธีสวดก่อน
00:12:26ยาโทรมาสั่งให้เผาเลยทันทีครับ
00:12:32คุณรู้จักเขาเหรอ
00:12:35อยากวางดอกไม้จันทร์ไหม เดี๋ยวผมหามาให้
00:12:42นี่ครับ
00:12:56ไม้เข้าใจว่าสิ่งที่พ่าเจอมาตอนเด็ก
00:12:58มันแย่มาก
00:13:02แล้วมันคงยากสำหรับภาค
00:13:05ที่จะทำใจได้แล้วกลับไปอยู่ไทย
00:13:08แต่เรื่องนี้มันก็ผ่านมาตั้งนานแล้วอ่ะภาค
00:13:12ตอนที่ภาคเองก็มีความรู้
00:13:14มีอาชีพเป็นของตัวเอง
00:13:17เราก็อยู่กันโดยที่ไม่ต้องพึ่งพาเขาก็ได้นี่ภาค
00:13:21ไม้สัญญา
00:13:23ไม้จะทำให้ภาคมุมออนได้เอง
00:13:32ไม้ไม่น่าบังคับให้ภาคกลับไทยเลย
00:13:37ภาคจะได้ไม่ต้องเจอคนพวกนั้นอีก
00:13:43เร็วเข้าเถอะคุณ
00:13:45ต้องปิดเตาเผาแล้ว
00:13:58ไม้รักภาคนะ
00:14:02หยุดนะ
00:14:07หยุดนะ
00:14:10อย่าเผาลูกฉันหยุดนะ
00:14:11หยุด
00:14:12อย่าครับคุณผู้หญิง
00:14:13ปล่อย
00:14:14ปล่อย
00:14:16คุณลงไปก่อนเถอะ
00:14:17เร็วเข้า
00:14:18ทางยาเค้าสั่งไม่ให้ใครมายุ่งเกี่ยวกับสมอย่างเด็ดขาด
00:14:22ไปครับ
00:14:31หยุด
00:14:34ปิดไฟเดี๋ยวนี้นะ
00:14:35ห้ามเผาลูกฉันนะ
00:14:38ไม่ทันแล้วครับคุณนาย
00:14:40ทันสิต้องทัน
00:14:42ฉันต้องให้ปิดไฟไง
00:14:46อย่าครับ
00:14:47ปล่อยนะปล่อย
00:14:48ลงไม้หมดแล้วครับคุณนาย
00:14:50หยุดไม่ได้แล้วครับ
00:15:02เธอมีสิทธิ์อะไรมาสั่งเผาลูกฉัน
00:15:06มันเป็นคำสั่งคุณธนาครับ
00:15:08แต่พ่อเป็นลูกฉัน
00:15:10เขาไม่มีสิทธิ์มาสั่งอะไรทั้งนั้น
00:15:12แต่ตอนนี้คุณเหลือลูกคนเดียวแล้วนะครับ
00:15:15คือคุณทีทัทที่นอนห้องไอพีอยู่
00:15:18คุณควรจะห่วงคุณที่มีชีวิตอยู่มากกว่านะครับ
00:15:22ปล่อย ปล่อย
00:15:24ปล่อยนะ
00:15:26ปล่อย
00:15:28ปล่อย
00:15:30ปล่อย
00:15:32ปล่อยลูกแม่
00:15:36ปล่อย
00:15:39ปล่อย
00:15:57สวัสดีค่ะ
00:15:58เดี๋ยวท่านรอตรงนี้สักครู่นะครับ
00:16:06พ่อคะ
00:16:11ไม้หายไปไหนมาลูก
00:16:13ทำไมเต็มขึ้นมา
00:16:16ท่านนัฐมนตรีมาค่ะ
00:16:20พ่อฝากไม้ดูแลด้วยก็แล้วกันนะ
00:16:24พ่ออยากอยู่กับแม่อีกแป๊บหนึ่ง
00:16:25พ่อไม่อยากทิ้งแม่ไปคนเดียวอีก
00:16:56สวัสดีค่ะ
00:17:18อุ๊ยขอโทษค่ะ
00:17:20ขอโทษนะครับคุณไม้
00:17:22ไม่เป็นไร
00:17:23ขอโทษนะครับคุณไม้
00:17:25ไม่เป็นไรค่ะ
00:17:40หาพี่อยู่เหรอ
00:17:43นน
00:17:45ไม่เจอกันนานเลยนะไม้
00:17:48เสียใจเถอะ
00:17:51ขอบใจนะ
00:17:54วันก่อน
00:17:56อากันทำกับข้าวมาให้เราที่บ้าน
00:17:59เพิ่งพูดถึงเธออยู่เลยว่าเธอกำลังจะกลับมา
00:18:03วันนั้น
00:18:05อากันดีใจมากเลยนะ
00:18:09ไม่คิดเลยว่า
00:18:11ท่านจะตัดสินใจแบบนี้
00:18:17ไม้
00:18:18เราขอโทษนะ
00:18:23นน
00:18:24นนเป็นตำรวจเอง
00:18:25นนต้องช่วยไม้นะ
00:18:28ไม้ไม่เชื่อ
00:18:29ว่าแม่ของไม้ฆ่าตัวตายจริง ๆ
00:18:36ตอนที่แม่ตกลงมา
00:18:38ไม้เห็นเงาของผู้ชายคนนึง
00:18:40ฉันโอกหน้าออกมามองแปบนึง
00:18:42แล้วก็หายกลับไป
00:18:45ไม้มั่นใจว่าไม้ไม่ได้ตาฝานแน่ ๆ
00:18:48แต่ตำรวจบอกว่า
00:18:50บนดาดฟ้า
00:18:51ไม่มีร่องรอยอะไรหลงเลืออยู่เลย
00:18:55พ่อบอกว่าก่อนที่จะเกิดเหตุ
00:18:59พ่อกับแม่มีเรื่องกับคุณธนา
00:19:03ธนาไหน
00:19:05คุณธนา เจ้าของบริษัทยาวักฉรัย
00:19:21แต่ว่า...
00:19:23แม่คงรู้สึกผิดมาก
00:19:25ก็เลยเขียนจดหมายลาไว้แบบนั้น
00:19:31มาย
00:19:33เดี๋ยวเราจะเข้าไปช่วยดูแลเรื่องนี้ให้อีกแหลกหนึ่งนะ
00:19:36จะให้รู้ว่าเรื่องมันเป็นอย่างไรแน่
00:19:40เราเคยทำคดีที่เกี่ยวค่องกับบริษัทยาของนายฮันน้านี่มาสองคดี
00:19:45ขนาดมีพยานหลักฐานครบ
00:19:48เขาก็ยังรอดไปได้
00:19:49ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ
00:19:52พลังเงินนึง
00:19:54มันยิ่งใหญ่จริง ๆ
00:20:01มายังมีอีกเรื่องหนึ่งให้นนท์ช่วย
00:20:04เรื่องอะไร
00:20:07แผลแบบนี้
00:20:09มันเป็นแผลที่เกิดขึ้นปกติของอุบัติเหตุหรือเปล่า
00:20:19มายังมีอีกเรื่อง
00:20:31แม่ไปเอารูปพวกนี้มาจากไหน
00:20:34นี่คือพาส
00:20:36แฟนของไม่
00:20:38เราทะเลาะกัน ก่อนที่ไม่จะกลับมาที่นี่
00:20:41แล้วพาสก็บินตามไม่กลับมา
00:20:44แต่ว่า
00:20:46รถแท็กซี่ที่พาสนั่ง
00:20:49ก็เกิดอุบัติเหตุซะก่อน
00:20:53มายเข้าไปดูสมของพาส
00:20:55แล้วก็เห็นรอยพวกนั้น
00:20:57รอยมันไม่เหมือน
00:20:59รอยที่เกิดจากอุบัติเหตุเลยนะนุน
00:21:02มันเหมือน
00:21:04รอยถูกมัดด้วยเชือก
00:21:07แล้วดินจนเป็นแผลสำหรับ
00:21:12ไหนจะ
00:21:14รอยฟุกช้ำพวกนี้
00:21:15หมายถึงต้องให้เขาฉลสูตรดูนะ
00:21:17ว่ารอยพวกนี้
00:21:19มันคือรอยอะไรกันแน่
00:21:21ลิติวิทยาศาสตร์
00:21:23สามารถให้คำตอบได้
00:21:27สบของพาส
00:21:29ถูกเผ่าไปแล้ว
00:21:30หา?
00:21:32ลูกน้องของคุณธนา
00:21:34สั่งเผ่าสบของพาสทันที
00:21:36เหมือนกับว่ากำลังพยายามปกปิดอะไรบางอย่าง
00:21:40จิ๊ดเดี๋ยวๆนะ
00:21:42ลูกน้องของคุณธนา
00:21:44ลูกน้องของคุณธนา
00:21:46มันมีเกี่ยวกับข้องอะไรด้วย
00:21:48รถที่ชนกับรถของพาส
00:21:50คือรถของคุณธนา
00:21:52กับคุณทีทัท
00:21:53ลูกของเขา
00:21:57เขาทำให้เธอแม่
00:21:59และพาสตาย
00:22:02ไม่อยากรู้จริงๆเลย
00:22:04ว่าเขาตั้งใจทำแบบนั้นหรือเปล่า
00:22:09ออกไป
00:22:10ไม่มีพยาบาลรักษณะออกให้หมด
00:22:12ไปตามหมาที่เก่งมันเลยนะ
00:22:14ไปตามที่มันเก่งกว่านี้มา
00:22:15คุณค่ายใจเย็นๆก่อนนะครับ
00:22:17ใจเย็นๆกับผีอะไรหรอก
00:22:19ลงมาเป็นอย่างนี้ดิ
00:22:20ออกไปให้หมด
00:22:22ออกไป
00:22:23ออกไปให้หมด
00:22:24ออกไปให้หมด
00:22:25ทุกคนทำดีที่สุดแล้วนะ
00:22:26ออกไปให้หมด
00:22:28เลิกว้ายๆสักทีเถอะ
00:22:34ออกไป
00:22:35คุณหมอออกไปก่อนเถอะค่ะ
00:22:36เดี๋ยวเท่านี้ดิฉันคุยกับสามีเอง
00:22:38ครับ
00:22:39ไม่มีพยาบาลรักษณะก็ออกไปให้หมด
00:22:53ออกไป
00:23:06ออกไป
00:23:13ลูกคุณ
00:23:15มันทำให้ผมเป็นแบบนี้
00:23:18พ่อตายไปแล้ว
00:23:19คุณเลิกใส่ร้ายเขาสักทีเถอะ
00:23:22ก็เลิกคิดถึงมันสักทีสิ
00:23:28แล้วอีกชุดดำแบบนี้น่ะ
00:23:30ไม่ควรจะใส่มาเยี่ยมผมเยี่ยมทีไหม
00:23:34แล้วคุณจะแชกให้ผมตายหรอ
00:23:38ความจริง
00:23:41ที่คุณต้องอยู่ในสภาแบบนี้
00:23:44มันอาจจะเป็นเพราะกรรมที่คุณทำกับคนอื่นไว้เยอะก็ได้นะ
00:23:48กรรมอะไร
00:23:50ผมทำกรรมอะไร
00:23:53หนีไง
00:24:00ปิดประวัติ
00:24:01เอาผ้าปิดมันไว้ผมไม่อยากเห็น
00:24:14สะใจ
00:24:16มันสะใจใช่มั้ย
00:24:18ที่ลูกคุณทำให้ผมเป็นแบบนี้
00:24:20ฉันอยากให้มันเป็นแบบนั้นเหมือนกันนะ
00:24:23เสียดายที่ตำรวจเขาบอกว่ามันเป็นแค่อุบัติเหตุ
00:24:31จะไปไหน
00:24:33จะไปไหน
00:24:34กลับมาเดี๋ยวนี้
00:24:35ลับมา
00:24:37จะไปไหน
00:25:01ไม่เป็นไร
00:25:31อุ๊ย
00:25:47อยู่ที่นี่นาพ่าง
00:25:51อย่ากลับไปที่บ้านเลย
00:25:58น้ำแม่จะมาหาไปบ้าง
00:26:01เสียมากแล้วกว่า
00:26:06มันทำหมายมาทู่
00:26:23มันทำให้พาระรู้ว่า
00:26:24หรือว่าแม่เกลียดพาท
00:26:28แม่ไม่อยากเจอหน้าพาทอีก
00:26:47ไม่รู้หรอกนะว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่พาท
00:26:51แต่มันจะไม่ยอมให้พาทตายไปเฉย ๆ หรอก
00:26:56มันจะต้องรู้ให้ได้
00:26:58ว่าพาทตายเพราะอุบัติเหตุหรือว่าใครเป็นคนทำ
00:27:20พาทตาย
00:27:39ฟื้นแล้วเหรอ
00:27:46ที่ทัทฟื้นแล้วค่ะ
00:27:51เป็นยังไงบ้าง
00:27:54รู้สึกตัวแล้วใช่ไหม
00:28:03ฟื้นแล้วเหรอ
00:28:10ที่ทัทฟื้นแล้วค่ะ
00:28:15เป็นยังไงบ้าง
00:28:17รู้สึกตัวแล้วใช่ไหม
00:28:21คนไข้ฟื้นแล้วเหรอครับ
00:28:23ค่ะ คุณหมอ
00:28:28อย่าให้มันขยับนะครับ
00:28:38พยาบาล ดูมีคุณหนึ่ง MIV
00:28:40ครับ
00:28:45อยู่เฉย ๆ ก่อนซะที
00:28:51พี่ อยู่เฉย ๆ ก่อน
00:29:09เคสอุบัติเหตุรถชนจากได้หลายคดี
00:29:13สังเกตดูว่ารอยช้ำกับรอยแผล
00:29:16จะไม่เหมือนกับสบของพาท
00:29:18อย่างเคสนี้
00:29:20เขาข้าบรรிชมตัวปราสานน้ำง่าหลายกับพาท
00:29:23และรอยแผลกับรอยช้ำ
00:29:25ก็มีเฉพาะส่วนที่โดดระแท้
00:29:27ไม่ทั่วไปทั้งตัวเป็นกับพาท
00:29:33แต่รอยช้ำที่ใบหน้าและลำตัวของพาท
00:29:35แต่รอยช้ำที่ใบหน้าและลำตัวของพาต
00:29:39มันดันไปเหมือนกับคดีทำร้ายร่างกาย
00:29:43นี่เป็นคดีวัยรุ่นเก่าพวกตีกัน
00:29:45เด็กคนนี้ถูกฝ่ายตรงข้ามลุมทำร้าย
00:29:49จนเสียชีวิต
00:29:52รอยแดงที่รอบคอและข้อมือของพาต
00:29:56เอาให้เพื่อนที่เป็นใน เดเวชน์ช่วยตรวจสอบดีกว่า
00:29:58เอาให้เพื่อนที่เป็นอิทเวทย์ช่วยตรวจสอบดีกว่า
00:30:03เขาบอกว่าเกิดจากการหมัด
00:30:09ไม่ได้เกิดจากอุปกรณ์ด้วยแน่ ๆ
00:30:14แล้วว่าก่อนภาคตาย
00:30:17ภาคโดนลุงทำร้ายเหรอ
00:30:20คิดว่าใช่
00:30:28และที่มัยสงสัย
00:30:30ว่าคุณธนามีส่วนเกี่ยวกับการตายของภาค
00:30:35ก็มีความเป็นไปได้สูง
00:30:48นี่คือคนขับแท็กซี่ที่ภาคนั่งไว้ด้วย
00:30:51เขาเคยทำงานในโรงงานผลิตยาของคุณธนา
00:30:55และก็เป็นลูกน้องคนสนิท
00:30:56ที่ในประสุทธิ์เลขาของคุณธนาเรียกใช้เป็นประจำ
00:31:00ก่อนที่จะลาออกมาขับแท็กซี่
00:31:11เราทำเรื่องขอภาพจากกล้องโงจรปิดที่สวรรค์ภูมิแล้ว
00:31:16เราจะได้รู้
00:31:18ว่าหลังจากที่พาดลงเครื่องมา
00:31:21เกิดอะไรขึ้นบ้าง
00:31:27นน
00:31:30นนต้องช่วยเรานะ
00:31:33เราต้องทวงความยุธิธรรมให้กับพาดที่ได้
00:31:48ดาบ
00:31:49ข้างในใครอ่ะ
00:31:50อ้าว ก็ผู้กล้องนนไงครับ
00:31:52ไม่ใช่สิ
00:31:53ผู้หญิงอ่ะ ที่จับแกะในนนอยู่อ่ะ
00:31:57ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน
00:31:59แต่ถ้าหัวทัพนี่อยากจะรู้อ่ะ
00:32:01ผมจะไปเสือบให้ก็ได้
00:32:03เอาแบบให้เงียบที่สุด
00:32:04ไม่ให้เสียชื่อเซบีครับผม
00:32:22ส่วนเรื่องของแม่มาย
00:32:23ท่าที่เราจดสอบมา
00:32:25บนดาลฟ้า
00:32:26ไม่มีอะไรพอที่จะบอกได้ว่า
00:32:28มีคนอื่นอยู่ด้วยตอนเกิดเหตุ
00:32:31อย่างนั้นเหรอ
00:32:52ดูนี่
00:33:06ตกลงวันนั้นนอกจากคุณกัญญา
00:33:09ไม่มีใครขึ้นมาวันนี้เลยเหรอ
00:33:11ไม่มีจริงๆครับ
00:33:12ผมสาบานได้
00:33:15แต่มันก็น่าแปลก
00:33:18บนดาลฟ้านั่น
00:33:19เหมือนก็ว่ามีการกวาบถูกกับทุกวันอย่างนั้นแหละ
00:33:24นนคิดว่ามีคนทำลายหลักฐานทั้งหมดแล้วนะเหรอ
00:33:28ทั้งหลักฐานและพยาบาล
00:33:32เราไปไล่ถามคนในกระสวม
00:33:35แต่ไม่มีใครรู้เรื่องเขตอะไรทั้งนั้น
00:33:38ทั้งแม่บ้าน ทั้งระบบห้อง ก็ปิดปากเงียบ
00:33:42คุณเคยเห็นคนนี้ไหมครับ
00:33:45เคยเห็นสิครับ
00:33:46เป็นภรรยาท่านเลขาประโมด ที่เพิ่งตกตึกลงมานี่ครับ
00:33:51แล้ววันนั้นนี่ คุณได้เข้าเวรร์หรือเปล่าครับ
00:33:56เปล่านะครับ ผมได้เข้าเวรร์วันนั้นนะครับ
00:34:02วันนั้นพี่ไม่ได้มาทำงาน พี่ไม่ได้เข้ามาในกระสวมเลยค่ะ
00:34:07แล้วพวกเพื่อนๆพี่ พูดถึงเรื่องวันนั้นยังไง
00:34:11ไม่มีค่ะ ไม่มีใครพูดอะไรเลยค่ะ
00:34:13ขอเตือนก่อนนะครับ พี่ไปทำงานก่อนค่ะ
00:34:20นนคงไม่ได้คิดว่าเราตาฝาดใช่ไหม
00:34:23ไม่หรอก
00:34:27เราเองก็มีรางสองห่องนะ
00:34:29เมื่อเจอที่ ๆ นั่น เหมือนจะกลัวอะไรอยู่
00:34:35เราจะพยายามสืบต่อไปนะมาย
00:34:38ขอบคุณมากเลยนะนน
00:34:40ส่งแล้วแค่นี้แหละนน
00:34:42ขอบใจมากนะ
00:35:04ทำอะไรอะ
00:35:06ไม่มีอะไร
00:35:07ทำอะไรอะ
00:35:11ไปกินข้าวกันไหม หิวแล้วอ่ะ
00:35:14เออ ไปดิ สำหรับหิวดี
00:35:17จริง ๆ แล้วหมุษทัพเค้าไม่หิวแล้วครับ
00:35:20เค้าแค่อยากดูอะไรต่างอยากไปฟังเลย
00:35:23ไปกินข้าวกัน company อื้อเฮ้ยเท้าร้อง
00:35:25เออๆๆ คุณเด็กได้
00:35:27ร้องขึ้นมาทันที
00:35:34ผู้กองครับ
00:35:36คือว่า...
00:35:37ผู้หมุดทัพเนี่ย
00:35:38เขาอยากจะทราบว่า
00:35:39ผู้หญิงที่มากับผู้กองเนี่ย เป็นใครครับ
00:35:41อ้าวด่า
00:35:43ในภูมิจัดศึกย์ไม่เงียบที่สุดไง
00:35:45ก็...ก็นี้ก็เงียบที่สุดแล้วนะครับ
00:35:47ถ้าไม่เงียบมันต้องแบบนี้
00:35:49ผู้กองครับ
00:35:51โอ้ย
00:35:53สรุปใครอ่ะ
00:35:56เพื่อนข้างบ้าน
00:35:58เล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆเว้ย
00:36:00จริงอ่ะ
00:36:02เออ
00:36:03ไม่เชื่อก็อย่าเชื่อ
00:36:09เป็นแค่เพื่อนหรอ
00:36:10ผู้กองครับ ถ้าอย่างเนี้ยอ่ะ เรียกว่าดังครับ
00:36:13อ้าว
00:36:23หวัดดีครับ
00:36:41เฮ้ย
00:36:54เฮ้ยๆ
00:36:59ไอ..น้อง
00:37:00จอกอย่างนี้ได้ไงอ่ะ
00:37:01รู้จักมาลียากว่ะเนี้ย
00:37:03อื้ม....ทำขนาดนี้
00:37:05ไม่ต้องพูดเรื่องอธิบายแล้วไหม
00:37:08มีอะไรกันรู้หรือเปล่าครับ
00:37:10คุณตำรวจครับ
00:37:11ผู้หญิงคนนี้
00:37:12จอดรถขวางผ้มครับ
00:37:13คุณครับ
00:37:15ตรงนี้ห้ามจอดซอนขันนะครับ
00:37:17รู้ค่ะ
00:37:19มีตังเสียค้าปรับ
00:37:21ผมว่าเราคุยกันด้วยเหตุผลดีกว่านะครับ
00:37:24เหตุผลเหรอ
00:37:25ได้
00:37:27ก็ไอ้ชายคนนี้ มันมาแย่งที่จอดรถฉันไง
00:37:30เมื่อกี้ฉันกำลังรอที่จะจอด
00:37:33ยุดี ๆ มันก็ขับสวนเลนมาแล้วก็มาเสียม chose เลย
00:37:38แล้วยังมีหน้ามาด่าคนอื่นว่าไม่มีมารยาท
00:37:41ตัวเองแหละ Этот
00:37:49ฉันไม่มีวิธี
00:37:50ฉันไม่มีวิธี
00:37:51ฉันไม่มีวิธี
00:37:52ฉันไม่มีวิธี
00:37:53ฉันไม่มีวิธี
00:37:54ฉันไม่มีวิธี
00:37:55ฉันไม่มีวิธี
00:37:56ฉันไม่มีวิธี
00:37:57ฉันไม่มีวิธี
00:37:58ฉันไม่มีวิธี
00:37:59ฉันไม่มีวิธี
00:38:00ฉันไม่มีวิธี
00:38:01ฉันไม่มีวิธี
00:38:02ฉันไม่มีวิธี
00:38:03ฉันไม่มีวิธี
00:38:04ฉันไม่มีวิธี
00:38:19ใจเย็นๆก่อนนะครับ
00:38:20เดี๋ยวคุณไปจอดแทนที่รถผมก็ได้ครับ
00:38:22ผมกำลังจะออกแล้วครับ
00:38:24มันไม่ง่ายไปเหรอคุณ
00:38:26นี่คนเป็นตำรวจภาษาอะไร
00:38:28เขาผิดเห็นๆคุณก็จะปล่อยไปอย่างนี้เหรอ
00:38:32ไหนอ่ะ
00:38:33ที่เขาบอกว่าตำรวจเป็นที่พึ่งของประชาชน
00:38:40คุณครับ
00:38:42กลับไปถอยรถด้วยครับ
00:38:43น้องเขาจะชัดช้ายังไง
00:38:45คุณก็ไม่มีสิทธิ์ขับรถส่วนเล่น
00:38:47แล้วมาแย่งที่ใครนะครับ
00:38:50เชิญครับ
00:39:16ไปกินข้าวเว้ย
00:39:25โอ้ยหิวเว้ย
00:39:27เดี๋ยววันนี้จะกินให้มียังเลย
00:39:29ดาบเดี๋ยววันนี้ผมเลี้ยงเอง
00:39:31โอ้โหขอบคุณมากครับ
00:39:32ขอโทษครับ
00:39:34คุณตำรวจกำลังตามเรื่องคดีภรรยาท่านเลขาปลาโมดอยู่ใช่ไหมครับ
00:39:43คุณเป็นใครครับ
00:40:04พ่อคะ
00:40:07ถั่วใส่กระดูกของแม่ค่ะ
00:40:10นายเลือกอันที่สวยที่สุดในร้านเลยนะคะ
00:40:19นาย
00:40:22เราจะเผาแม่เสร็จแล้ว
00:40:26นายกลับอเมริกาเลยนะ
00:40:29แล้วแต่งงานนี้
00:40:30นายไม่ต้องกลับมาที่นี่อีก
00:40:42ไม่คงไม่ได้กลับไปแล้วละค่ะพ่อ
00:40:47ทำไมล่ะลูก
00:40:50ลูกต้องรอกกับภาษาเหรอ
00:40:54ไม่ต้องรอกกับภาษาเหรอ
00:40:56ลูกต้องรอกกับภาษาเหรอ
00:41:00เปล่าแล้วค่ะ
00:41:02ภาษาเขาไม่อยู่แล้ว
00:41:07เขาตายแล้วค่ะ
00:41:11ไม่นะ พ่อไม่ยอมให้มายไปยุ่งเกี่ยวกับคนพวกนั้นเด็ดขาด
00:41:15พ่อค่ะ แต่ต่อให้เราไม่ยุ่งกับเขา
00:41:18เขาก็ยุ่งกับเราอยู่ดีค่ะ
00:41:20พ่อจะยอมให้เขาใช้ตำแหน่งของพ่อ
00:41:22กรอบกล้วยผลประโยชน์เพื่อตัวเอง
00:41:23และให้คนไข้ที่ไม่รู้อะไรเลยแม่เดikkaล้อนอย่างนั้นเหรอคะ
00:41:29ในวันนี้นานรับรางวัน
00:41:31พ่อเป็นคนพูดเอง
00:41:33ว่าอะไรที่ไม่ดีไม่ชอบทำ
00:41:35พ่อจะเปลีญ Хотยได้
00:41:42พ่อคิดแล้วนะ
00:41:44พ่อจะลาออดกับราชการ
00:41:47พ่อ
00:41:48เขาไม่ย้อมให้พ่อลาออดง่าย ๆ เหรอคะ
00:41:50ก็ไม่ง่ายหรอกครับ
00:41:52เขาจะทำให้พ่อ แกล้งเป็นคนทุจลิตไปด้วยให้ได้
00:41:55แต่พ่อก็ไม่ยอมให้มาย เอาชีวิตเสี่ยงกับคนพวกนั้นเหมือนกันนะ
00:41:59แต่มายก็อยู่เฉย ๆ ไม่ได้ค่ะ พ่อ
00:42:04พาดไม่ได้ตายเพราะอุบัติเหศค่ะ
00:42:09และคนที่น่าสงสัยที่สุด
00:42:12ก็คือคนในครอบครัวนั้น
00:42:13เฮีย
00:42:16พาทไปเกี่ยวข้องอะไรกับคนพวกนั้น
00:42:22พาทเป็นลูกเลี้ยงของคุณธนาค่ะ
00:42:30แล้วมันก็เป็นไปได้อย่างมาก
00:42:32ที่พาทจะตายเพราะเขา
00:42:36พ่อคะ
00:42:38พ่อปล่อยให้หมายทำตามแผนเถอะนะคะ
00:42:40มายขอนอง
00:42:49มายอยู่ที่ไหน
00:42:51มีเรื่องด่วนจะเล่าให้ฟัง
00:43:00วันนี้มีผู้ชายคนหนึ่งมาหาเรา
00:43:02เขาบอกเขาเป็นช่างไฟที่กระสุน
00:43:05คืนวันเกิดเหตุ
00:43:07เขาขึ้นไปดูไฟที่เสีย
00:43:08บนทางเดินชั้นสี่
00:43:10คากกลับลงมา
00:43:12เขาก็ชวนถึงผู้ชายคนหนึ่ง
00:43:13ที่ท่าทางรีบร้อน
00:43:15วิ่งลงมาทำบะใดหนีไฟ
00:43:17แล้วหลังจากนั้นเขาถึงรู้ว่าอาการ
00:43:20ตกลงมาจากด่านฟ้าในเวลาเดียวกัน
00:43:23ใคร ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร
00:43:27ผมก็ไม่รู้ครับว่าเขาเป็นใคร
00:43:30แต่ดูจากการแต่งกันตัว
00:43:32เขาน่าจะเป็นแขกที่มาหาเลี้ยง
00:43:35แล้วทำไมคุณถึงคิดว่าเขาดูแปลก ๆ
00:43:38ก็ตอนชวนผม
00:43:40เขาเหมือนวิ่งหนีอะไรมา
00:43:42แล้วเขาก็ทำกองอังเย็นตก
00:43:45แต่พอวุ่นจะไปหยิบให้
00:43:47เขาก็รีบแย่งแล้ววิ่งออกไปเลยครับ
00:43:49ตอนแระผมก็ไม่ได้คิดอะไรนะ
00:43:51แต่พอเห็นคุณตำรวจไปตามถามคนที่กษัตรวางครับ
00:43:54ถามคนที่กระสวงครับ
00:43:56ผมก็เลยลองมาบอกดูครับ
00:44:01คุณพอจะจำรสนแหนกกับหน้าตาของนายมั้ย
00:44:04ผมเห็นเขาไม่ถนัดนะ
00:44:06แต่จำได้ว่าเขาผิวขาว
00:44:09สูงน่าจะร้อยแปดสิบ
00:44:12ใส่สูตรสีดำ
00:44:15ไม่ได้ผูกเน็กไทยแล้วก็
00:44:18มีผ้าหลาย ๆ ที่กระเป๋าครับ
00:44:22ผิวขาว
00:44:24ใส่สูตรสีดำ
00:44:26ไม่ผูกเน็กไทย
00:44:29มีผ้าหลาย ๆ ที่กระเป๋า
00:44:33นี่ทีทัดลูกชายของเรา
00:44:42คุณทีทัดเหรอ
00:44:45ลูกชายคุณธนานั่นเหรอ
00:44:47รักษณะของเขาเหมือนกับที่ช่างไฟบอกทุกอย่าง
00:44:51ใส่สูตรสีดำ
00:44:52ไม่ผูกเน็กไทย
00:44:53มีผ้าหลาย ๆ ที่กระเป๋า
00:44:56นนท์ พาเราไปหาช่างไฟหน่อย
00:45:22ทำไมเหมือนไม่มีใครอยู่เลย
00:45:37เดี๋ยวเรานัดแกเวลาตอนสองทุ่มนะ
00:45:51ม.ค
00:45:53ม.ค
00:45:56ม.ค
00:46:01ไปกัน
00:46:16พี่ครับ
00:46:18พี่ครับ
00:46:34คุณเป็นเจ้าของห้องเช่าใช่ไหมครับ
00:46:35ใช่ค่ะ
00:46:37ตอนเย็นที่ผ่านมา
00:46:39มีใครมาหาเขาบ้างไหมครับ
00:46:40ไม่มีนะคะ
00:46:42เขาเข้าห้องไปตั้งแต่เย็น ๆ แล้ว
00:46:44ก็ไม่เห็นกลับออกมาอีกเลย
00:46:47ขอโทษกันนะคะ
00:46:52นนท์
00:46:53นี่มันประหยัดคนเดียวที่เรามีเลยนะ
00:46:55เราจะทำอย่างไรต่อดี
00:46:58จะบอกว่าถูกฆ่าปิดปาก
00:47:00ก็ไม่มีหลักฐาน
00:47:02แต่เราว่าใช่แน่ๆ
00:47:04ถ้าคนที่ช่วนกับเขาที่ทางหนีไฟคือคุณทีธัด
00:47:07คุณธนาต้องหาทางทำทุกอย่าง
00:47:08ทุกอย่างเขาติดปากช่างไฟ
00:47:10เพื่อช่วยลูกของเค้าแน่ ๆ
00:47:12แล้วคุณทีทัพ
00:47:14ขึ้นไปทำอะไรบนดาดฟ้า
00:47:17แล้วกล้องนั้น
00:47:19มันจะเกี่ยวกห้องอะไร
00:47:20กับเรื่องของอาการหรือเปล่า
00:47:24เราต้องรู้ให้ได้
00:47:26ยังไงเราก็ไม่ปล่อยมันไว้หลอกโน้น
00:47:39เฟิร์นแล้วเหรอคะ
00:47:40เดี๋ยวไปตามหมอให้นะคะ
00:48:09เฟิร์นแล้วเหรอ
00:48:18ฉันดีใจมากเลยนะ
00:48:20ที่แค่ปลอดภัย
00:48:32ปล่อย
00:48:34ปล่อย
00:48:36ปล่อย ปล่อย
00:48:42พระสุขเหมือนคนกระเป๋าเดินทางกันจนทั่วแล้วนะ
00:48:45ไม่มีทั้งไฟ ไม่มีทั้งกล้อง
00:48:48แกว่าที่ไหน
00:48:51ไฟอะไร
00:48:55อย่าทำเป็นไม่รู้เรื่องนะ
00:48:59ฉันปล่อยเรื่องนี้ผ่านไปง่าย ๆ ไม่ได้
00:49:02อย่าปังคับให้ฉันต้องใจร้ายกับแก
00:49:05เหมือนที่ทำกับไอ้ภาษนะ
00:49:11แกยังไม่รู้แล้วสิ
00:49:14ไอ้ภาษมันตายแล้ว
00:49:17แกยังไม่รู้แล้วสิ
00:49:20ไอ้ภาษมันตายแล้ว
00:49:31ไอ้ภาษมันตายแล้ว
00:49:39ท่านครับ ได้เวลาที่หมอจะไปตรวจแล้วครับ
00:49:43ถ้าคุณหมอเห็นว่าท่านไม่คิดที่ห่าง
00:49:44จะโดนตรงนี้ได้นะครับ
00:49:49อย่าให้พ่อต้องโกรธกันไปมากกว่านี้นะ
00:49:53แล้วก็จะเสียใจที่รัก
00:49:56ที่ทัด
00:50:14ที่ทัด
00:50:45ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:50:47ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:50:49ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:50:51ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:50:53ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:50:55ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:50:57ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:50:59ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:01ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:03ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:05ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:07ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:09ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:11ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:12ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:14ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:16ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:18ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:20ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:22ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:24ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:26ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:28ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:30ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:32ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:34ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:36ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:38ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:39ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:41ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:43ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:45ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:47ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:49ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:51ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:53ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:55ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:57ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:51:59ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:52:01ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:52:03ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:52:05ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:52:06ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:52:17ตอนที่ 3 นาฬิกา
00:52:18โปรดติดตามตอนต่อไป
00:52:49ลุงเสียใจด้วยนะเรื่องคุณแม่ของลุง
00:52:53ขอบคุณคะ
00:52:55ทีน์มาที่นี่เพราะมาอยากจะคุยเรื่องของคุณทีทัทค่ะ
00:53:02นี่คุณพ่อของผมถึงก็ต้องให้หนูมาประติแสดด้วยตัวเองเลยเหรอ
00:53:09มายินดีแต่งงานกับคุณทีทัทค่ะ
00:53:14ลุงได้ยินกว่าลุงจะมา as a vice president
00:53:17ลุงได้ยินถูกต้องใช่ไหม
00:53:20ไม่คุยกับคุณพ่อแล้วนะคะ
00:53:22คุณพ่อไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไร
00:53:26แต่ไม่เหลือคุณพ่อแค่คนเดียว
00:53:29ไม่ยอมทุกอย่างนะคะ
00:53:31แต่คุณลุงต้องรับปากไม้ว่า
00:53:34จะไม่มีใครรู้
00:53:36เรื่องที่คุณพ่อเซ่นอันวัดให้ใช้ยาของวัจฉระบายโอเทคในโรงพยาบาลรัฐ
00:53:41เพราะอะไร
00:53:44ได้สิ
00:53:47ลุงรับปากว่าจะไม่มีใครรู้เรื่องนี้เต็ดขาด
00:53:52ถ้าเขาทำตามความต้องการของลุง
00:54:02ถ้ามาเป็นแฟนกับคุณทีทัท
00:54:04คนก็จะไม่สงสัยคุณลุง
00:54:06เวลาที่ต้องมาพบกับคุณพ่อบ่อย ๆ ใช่ไหมละคะ
00:54:13หนูนี่ฉลาดจริง ๆ นะ
00:54:17อย่างนี้สิ เหมาะที่จะเป็นลูกสัพภัยของลุง
00:54:24แต่ถ้าแต่งงานกันเร็วเกินไป คนก็จะสงสัยว่าไปรักกันตอนไหน
00:54:31ทางที่ดีที่สุด ไม้ขอเวลาสักนิดนะฮะ
00:54:35เพื่อที่จะทำความสนิทสนมกับคุณทีทัท
00:54:40ไม้สัญญาค่ะ ว่าไม้จะทำให้เร็วที่สุด
00:54:44ฟังดูดี ดี
00:54:48งั้นไม้ขอตัวไปเยี่ยมคุณทีทัทก่อนนะคะ แผนของเราจะได้สำเร็จ
00:55:14เด็กไม่ฉลาดกว่าที่คิดนะ
00:55:18แกว่าไหมพระสุทธิ์
00:55:20ครับท่าน
00:55:44คุณเป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ
00:55:49ไม้ ไม้
00:55:54ไม้
00:55:56คุณพยบาลค่ะ ช่วยมาดูคุณทีทัทด้วยค่ะ
00:56:04ไม้ ผม ผมไม่ใช่
00:56:05ฉันมาเพื่อจะบอกว่า ฉันยินดีจะแต่งงานกับคุณค่ะ
00:56:09คุณทีทัท
00:56:16แต่งงาน
00:56:20คนไขลุกขึ้นมาได้ยังไงคะ
00:56:22คุณยังไม่แข็งแรงเลยนะคะ
00:56:24เชิญค่ะ
00:56:26ไม้ ไม้ ผมไม่เข้าใจ
00:56:28ฉันมาเพื่อจะบอกคุณแค่นี้แล้วค่ะ
00:56:30ขอตัวก่อนนะคะ
00:56:32ไม้ ไม้
00:56:34ไม้
00:56:36ไม้
00:56:37ไม้
00:56:39นอนค่ะ
00:56:43ขอโทษนะครับ
00:56:44เราสามารถเช็คได้ไหมครับ
00:56:45ผู้ชายที่รถชนกับทีทัทเนี่ย
00:56:47คุณยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า
00:56:49เดี๋ยวเช็คห้องสุขเชิญให้นะครับ
00:56:52เดี๋ยวมาจอกน้ำเกลือให้ไม้ด้วยค่ะ
00:57:02ไม้
00:57:04ไม้
00:57:06ไม้
00:57:23คุณค่ายคะ
00:57:24ยังลุกเดินไปไหนไม่ได้นะคะ
00:57:26คุณค่ายคะ
00:57:27ยังไปไม่ได้นะคะคุณค่าย
00:57:36เอ่อ คุณค่ะ
00:57:38คนใครที่ชื่อภาษากรทงธิวากร
00:57:41ที่ถูกรถชนไปเมื่อวันก่อนอยู่ที่ไหนครับ
00:57:43รอสักครู่นะคะ
00:57:50ภาษากรทงธิวากรเสียชีวิตแล้วนะคะ
00:57:54ย่านมารับสมกลับไปตั้งแต่วันที่เกิดเหตุแล้วค่ะ
00:58:01รับไปที่ไหนครับ
00:58:02อ่อ รู้สึกว่าจะนำไปชาวประณกิจแล้วนะคะ
00:58:10คุณค่ายคะ
00:58:13คุณค่ายคะ
00:58:15เป็นอะไรหรือเปล่าครับ
00:58:17คุณค่ายคะ
00:58:32โปรดติดตามตอนต่อไป
00:59:02ทำไมฉันต้องมาอยู่ในร่างแกด้วย
00:59:08มันเป็นไม่ได้อย่างไร
00:59:10ทำไมฉันต้องมาอยู่ในร่างแกด้วย
00:59:15มันเป็นไม่ได้อย่างไร
00:59:40อ๊ะ...
01:00:00นานหลอกแม่รับเงินสินบท
01:00:03เนื้อจะแบกแม่ของพ่อ
01:00:05อ้า...
01:00:06เอ้ย...
01:00:07อ๊า...
01:00:08แม่...
01:00:09เฮ้ย
01:00:14รอยแดงที่รอบขอ
01:00:16และข้อมูลของผาด
01:00:19ไม่ได้เกิดจากอุปธิเหตุแน่ ๆ
01:00:32ทำได้สิไหม
01:00:35เธอต้องทำได้
01:00:38เนี่ย
01:00:48คุณเคยเรียนอยู่ที่เนิวเยอร์ไง
01:00:50พี่แชมอยู่เนิวเยอร์ตั้งแต่เด็ดเหมือนกัน
01:00:51รู้จักเขาไหม
01:00:53ถ้าอยากตางงานกับผมเท่านั้น
01:00:55ก็ขอทำให้ผมรักคุณให้ได้สิ
01:01:02ป้าไม่เคยเห็นคุณทีทำอาหารเสียที
01:01:05มีคนสงสัยเรื่องการตายของไอ้ผาดอย่างนั้น
01:01:08ทีลงไปถามหาพี่ผาดทำไม
01:01:11ฉันจะมาชวนคุณไปที่ ๆ นึงค่ะ
01:01:14ไปไหน