[TẬP 7] Canh Bạc Ái Tình | VIETSUB
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00โอ้ย ยุดยอดเลย
00:00พวกนี้ทำอะไรล่ะ
00:01ไม่เหลือหลักฐานเลยครับหมวด
00:02แตกระเย็นหมดเลย
00:04เหมือนแค่วิตมินซี
00:04ไม่ได้มาจากฐานบรูปก็เลยทิ้งไปแค่นั้นเอง
00:06สำหรับหนัวถูกเข้ามา ไม่ทันตั้งตัวเลยครับ
00:08ทิ้งโอฟินลงน้ำ
00:10แน่นมาเงิน 50 ล้างเลยไง
00:12คุณหมอ
00:13นนท์ทำไม่สำเร็จ
00:14ไม่ได้มาจากฐาน ผมก็เลยทิ้งไปแค่นั้นเอง
00:16สำหรับถูกเข้ามา ไม่ทันตั้งตัวเลยครับ
00:18ทิ้งออฟฟิลลงน้ำ นั่นมันเงิน 50 ล้างเลยนะ
00:22คุณหมอ
00:23นนท์ทำให้สำเร็จ ต้องไปดูดีเลยลูก ไป
00:26เดี๋ยว จะไปไหนครับ
00:28เรามาเริ่มงานกันเลยดีกว่า
00:29ผมมีของขวัญพิเศษ ที่จะเซอร์ไพรส์ให้กับลูกทั้งสองคนในวันนี้
00:34ทีกับไม้ จะจดทะเบียนสมรสตรงนี้ ต่อหน้าแขกผู้ไม่เกียจทุกท่าน
00:43ป๊า ๆ ครับ อิ้งคิดถึงป๊า ๆ จังเลยครับ
00:48ลูกจำคนผิดแล้วครับ
00:50จำไม่ผิดแล้วค่ะ
00:53อิ้งเป็นลูกของทีค่ะ แล้วทีก็จะจดทะเบียนกับใครไม่ได้อีก
00:57เพราะทีเป็นสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายของเอม
01:00เอาตัวออกไป
01:01ไม่ได้ค่ะ
01:02หยุดนะฮะ ไม้จะไม่ยอมทำพิธีอะไรต่อทั้งนั้น จนกว่าจะเคลียร์เรื่องนี้ได้
01:32โปรดติดตามตอนต่อไป
02:02ฉันเจอกับทีตั้งแต่ทียังเรียนอยู่มหาวิทยาลัย เราสองคนคบกัน ทั้งๆที่รู้ว่าความรักของเรามันแทบจะเป็นไปไม่ได้
02:21แต่เราก็รักกันมาก มากจนมองข้ามทุกอย่าง
02:26ที่ให้สัญญาว่าวันนึง เขาจะทิ้งทุกอย่าง เกิดประก 오케이 อยู่ กับฉันกับลูก
02:32แต่ยุ่ยู่ฉันได้เห็นกาสแตํการ์ongs ของเขาในขาวสกอล
02:40ที่ฉันให้แกสองคนเลิกกัน แกขัดขันสั่งฉันเหรอ
02:43แกขัดคำสั่งฉันเหรอ
02:45ไปเอาเด็กออกซะ
02:47แล้วนี่เป็นค่าจ้าง
02:49ให้เธอเลิกยุ่งกับลูกชายฉัน
02:52แล้วไม่ต้องกลับมาให้เห็นหน้าอีกนะ
03:01ใจเย็น ๆ ก่อนได้ไหมคะ
03:03ลูกยังจำอะไรไม่ได้นะ
03:10หมายความว่าอย่างไรคะ
03:11อุบัติเหตุที่เกิดขึ้น
03:14ทำให้พี่ชายเขาตาย
03:16แล้วทีก็ความจำเสื่อม
03:30ที่ทีไม่ได้ไปหาเอมที่อังกฤษ
03:33เพราะทีจำไม่ได้อย่างนั้นเหรอ
03:41ที
03:53ที
04:03ผมขอโทษจริง ๆ
04:06แต่ว่าผมจำคุณไม่ได้
04:12เลิกเล่นละครเพื่อเรียกร้องความสนใจได้แล้ว
04:17แล้วไม่ต้องพยายามเลือกเฟื้อนความทรงจำกับเขานะ
04:20พาลูกจะกลับไปซะ
04:24เอมไม่กลับค่ะ
04:26เอมมีทะเบียสมรส
04:28แล้วอิงก็เป็นลูกที่ถูกต้องตามกฎหมายของที
04:38หวังว่าคุณจะรู้สึกดี
04:40หวังว่าคุณจะไม่แย่งสามีของคุณอื่นใช่ไหมคะ
04:48ไม่ แน่นอนค่ะ
04:52ไม่ค่ะ ไม่รู้เรื่องนี้
04:54ผมว่าอย่าเอาเขาเข้ามาเกี่ยวเลย
04:57ที
05:00น้อมีครับ อย่าร้องให้นะครับ
05:07น้อมีไม่ได้ร้องลูก
05:10น้อมีเป็นอะไรลูก
05:14ทะเบียสมรสมันก็แค่กระดาษไป
05:17ช่วยอะไรทำไม่ได้หรอก
05:22ไปจากทีซะ
05:25จะเอาเท่าไหร่ก็ว่ามา
05:39โปรดติดตามตอนต่อไป
06:10Azerbaizine
06:21เพิ่มผมทำอะไรไม่ได้
06:24แต่เอมิกากับ Ing
06:26คือผั้นใหญ่และลูกที่ถูกป้องตามคฎหมายของผม
06:30ผมจะให้เขาอยู่ที่นี่อีกครับ
06:32ไอ้พี่
06:33ผมถือว่าเป็นมอกหาลัก
06:35ผมจะพาลูกสาวผมกลับบ้าน
06:37ป๊าลูก
06:38ไม่ได้นะครับ
06:41ยังไงซะ
06:42ทุกคนในงานคืนนี้ก็รับรู้แล้ว ว่าผมแต่งงานกับมายแล้ว
06:46ผมต้องรับพิช Jeshop หมายครับ
06:50ขอเวลาให้ผม ๆ
06:54ถ้าผมจำอะไรได้แล้ว
06:55ผมจะตัดสินใจว่าจะเอายังไงต่อ
07:19ไม่ ไม่เป็นรอบกันตามที่สีชัดบอกหรอกนะลูก
07:23เดี๋ยวลูกแกไปเอาของเจอลูกกับพ่อแล้วลูกก็หนีกันไปตอนนี้เลย
07:28มาย
07:32มายจะไม่หนีแล้วค่ะพ่อ
07:34มายตัดสินใจแล้วว่ามายจะเข้ามาอยู่ในบ้านนั่งนี้
07:38มาย ลูกคิดบ้าอะไรเลยเหรอ
07:41การที่คุณเอมิก้ากับลูกเข้ามาจะทำให้มายปลอดภัยค่ะพ่อ
07:46เพราะยังไงเขาคงไม่ยอมให้คุณทีมมายุ่งกับมายแน่ๆ
07:49แล้วเราก็จะได้หาจุดกอดกับพวกนั้นง่ายขึ้น
07:53พ่อค่ะเราทำกันมาขนาดนี้แล้ว
07:57มายไม่ยอมถอยง่ายๆหรอกค่ะ
07:59อย่างนั้นมายก็จะเอาผิดคนพวกนั้นไม่ได้
08:03พ่อค่ะ
08:05เมียกับลูกของเขา
08:07อาจจะช่วยให้ความทรงจำของคุณทีมกลับมาเร็วขึ้น
08:10แล้วเราก็จะได้พบคลิปวีดีโอที่เรากำลังตามหาดังฟัติน
08:15ค่ะ
08:26ที่แรกที่เอ็มรู้ข่าวว่าทีกำลังจะแต่งงาน
08:29เอ็มตกใจมาก
08:31งงไปหมด
08:33คือ
08:35ถ้าผมนัดไปหาคุณจริงๆ
08:38นี่มันเกือบจะสามเดือนแล้ว
08:39ทำไมคุณเพิ่งมาปรากฏตัว
08:41ก็ทีสั่งเอ็มไว้ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
08:44ห้ามติดต่อกลับมาเด็ดขาด
08:47ให้รอทีติดต่อไปเองเท่านั้น
08:51ตอนที่เอ็มรู้ข่าวอุปธิเหตุของที
08:53เอ็มเป็นห่วงมากอยากมาดูแลใจจะขาด
08:56แต่ตอนนั้นอิ้งติดปลูเอ้ย
08:59แล้วเอ็มก็ติดจากลูกอีกที
09:02แต่พอเราสองคนหาย
09:05เอ็มก็เห็นข่าวว่าทีกำลังจะแต่งงาน
09:08เอ็มก็เห็นข่าวว่าทีกำลังจะแต่งงาน
09:13อ้าว ถึงทำไมกลับมาเหรอ
09:16ที
09:19นี่เอ็มเองนะ
09:21ทีบอกความจริงกับเอ็มมาเถอะว่าทีแกล้งจักไม่ได้เพราะหลอกพ่อกับแม่ใช่ไหม
09:26ทีไม่มีวันลืมเอ็มกับลูกหรอกเอ็มรู้
09:34ที
09:37ฉันจัดห้องให้เธอกับลูกแล้วนะ
09:41อยู่ที่ห้องนอนแขก
09:43ตรงนี้
09:49ห้องนอนแขกเหรอคะ
09:51ฉันคงให้เธออยู่ในห้องเดียวกับเบาสาวเขาด้วยไม่ได้หรอกนะ
09:56เอารูปไปนอนเถอะ
10:08ม.ค
10:34เธอเป็นใคร
10:38ตู้สภาอยู่ทางนั้นนะ
10:40มีของก็เอาไปเก็บได้
10:47เอาเด็กลงนอนก่อนเถอะเหนื่อยแย่แล้ว
10:51เด็กจะได้สบายตัว
11:07ม.ค
11:37ม.ค
12:07นี่ใช่ไหมคะ
12:09เรื่องที่คุณบอกว่าจะบอกฉันหลังแต่งงาน
12:13เรื่องคุณเอมิก้ากับลูก
12:15ไม่ใช่นะม.ค
12:16งั้นเรื่องอะไรคะ
12:18ก็เรื่องที่ผมไม่ใช่
12:27เป็นว่าถ้าผมจัดการทั้งเรื่องเอมิก้ากับยิงเรียบร้อย
12:31ผมจะบอกคุณนะ
12:33ไม่ต้อง
12:34งั้นก็ตามใจคุณค่ะ
12:36อย่างนั้นตอนนี้คุณเก็บของได้แล้วค่ะ
12:40เก็บของ
12:42คุณคงไม่คิดว่าฉันจะอยู่ร่วมห้องเดียวกับคุณ
12:46ทั้ง ๆ ที่ลูก
12:47และภาร์ยาที่ถูกต้องตามกดหมายผม
12:50ยังอยู่ในบ้านหลังícioนิ๊วร์ใช่มั้ยคะ
12:51ทั้ง ๆ ที่ลูกและภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของมัน
12:55ยังอยู่ในบ้านหลังนี้หรอกใช่ไหมคะ
12:59ฉันจะใช้ห้องนี้เพียงคนเดียวค่ะ
13:09อ้าว เอาให้มันตึง ๆ หน่อยสิ
13:11เธอดึงตรงนี้ ข้างนี้
13:12โดดหยกข้างนั้นนะ ข้างบน
13:14มือขวาเธอ เออ
13:16แล้วก็เอาผมเก่าไปด้วย
13:22อืม ดี
13:30เอ่อ ป๊าจัดห้องคุณพ่อให้ชั่วคราวก่อนนะคะ
13:33แล้วพรุ่งนี้จะมาทำให้เรียบร้อย
13:36ห้องมีตั้งเยอะ ๆ ทำไมต้องเลือกห้องนี้ละคะ
13:40ผมอยากนอนห้องนี้นะครับ
13:44เอ่อ คุณหมายละวาดหนักเลยเหรอคะ
13:47เรื่องคุณเอมกับลูกอ่ะ
13:52ป๊านิมครับ
13:54ป๊านิมช่วยเล่าเรื่องเอมวิกาให้ผมฝอกหน่อยได้ไหมครับ
13:57เออ
14:01นิมพูดไม่ได้จริง ๆ ครับ คุณพี่
14:03ป๊านิมครับ ผมขอร้องนะครับ
14:05ผมอยากรู้เรื่องเอมวิกา
14:07ผมจำอาร่ายไม่ได้เลย
14:10นะครับ
14:16ท formation มากเลยคะ
14:17เหนื่อยมาก deciding on a car
14:18นิมขอตัวก่อนนะคะ
14:19ปะนิมครับ ปะนิม
14:29ข้ออาหารทิ้งขยาดลงไม้น้ำแค่เนี่ยนะครับ
14:32ถึงเขาต้องเอาตำรวจ
14:34ไปค้นกดดังเพื่อนผม
14:37มันไม่เกินไปหน่อยเหรอครับ
14:42จ่ายค่าปรับเสร็จแล้ว เชิญกลับไปแล้วครับคุณ
14:45เชิญครับ
14:49ขอบคุณครับ
14:58ลั่งแก้ประชาชนแบบนี้
15:00เราหวังเรื่องไม่จบง่าย ๆ นะครับ
15:03ดูแลตัวเองด้วยล่ะ
15:12สวัสดีครับ
15:15ไม่มีที่ลงพัก
15:20ท่านครับ ผมจัดการเรียบร้อยแล้วครับ
15:23ไปเสิร์ฟให้ได้ ว่าใครเอาเรื่องไปบอกตำรวจ
15:26ได้ครับท่าน
15:49อย่าลืม รีบหาทางเก็บเครื่องดักฝังด้วย
16:19โปรดติดต่อไป
16:49โปรดติดต่อไป
17:19โปรดติดต่อไป
17:50โปรดติดต่อไป
17:54โปรดติดต่อไป
17:59โปรดติดต่อไป
18:03โปรดติดต่อไป
18:08โปรดติดต่อไป
18:13โปรดติดต่อไป
18:15โปรดติดต่อไป
18:21โปรดติดต่อไป
18:23โปรดติดตามตอนต่อไป
18:53โปรดติดตามตอนต่อไป
19:24โปรดติดตามตอนต่อไป
19:41โปรดติดตามตอนต่อไป
19:53สูตรอากาศข้างนอกมาค่ะ
19:58สูตรอากาศข้างนอก
20:00ดื่นๆ แบบนี้เหรอ
20:02ค่ะ ก็ในบ้านนี้มันอึดปัด
20:06มีอะไรต้องคิดเยอะแยะไปหมด
20:09เท่าไรรู้สึกหายใจไม่ค่อยออก
20:12เหรอ
20:15แล้วตอนนี้หายใจดีขึ้นไหม
20:19ค่ะ
20:20ขอตัวไปนอนก่อนนะคะ
20:23ตำรวจที่บุกขึ้นไปบนเรือ
20:26กับที่โกดังเมื่อค่ำนี่
20:29เพื่อนเธอใช่ไหม
20:34ตำรวจ อะไรค่ะ
20:38คงไม่ต้องให้ฉันหย่ำนะ
20:42เพราะเธอมาอยู่ที่นี่ในฐานะตัวประกันของพ่อเธอ
20:46ทำตัวให้มันดีๆ
20:47อย่าสร้างปัญหา
20:52ไม่อย่างนั้น
20:55ฉันอาจจะไม่ใจดีกับเธอ
21:01อะไรอยู่ในกระเป๋า
21:17เธอออกไปสูงอากาศ
21:20หรือออกไปหาอะไรกันแน่
21:26อะไรอยู่ในกระเป๋า
21:33ฉันเจอมือถือแล้วนะมาย
21:40เจอที่ไหนค่ะ
21:42เจอในสูงน่ะ
21:48พอดีผมหามือถือตัวเองไม่เจอ
21:51มายเขาก็เลยช่วยลงมาหาที่รถนะครับ
22:01คุณดูเหนื่อยมากนะ ไปพักได้ป่ะ
22:04ค่ะ
22:17นี่คุณช่วยฉันเหรอ
22:24นี่คุณทำอะไรอะ
22:26ตกลงคุณเข้าไปทำอะไรในห้องทำงานพอผม
22:30คุณห้ามโกหกเพราะว่าผมเห็น
22:34ถ้าคุณเห็นแล้วคุณมาช่วยฉันได้ไหม
22:36ผมถามคุณไม่ใช่ให้คุณยอมมาถามผม
22:41คุณทำอะไร
22:43คุณทำอะไร
22:44ผมถามคุณไม่ใช่ให้คุณยอมมาถามผม
22:48ตกลงคุณเข้าไปทำอะไรในนั้น
22:54นี่หยุดนะ
23:02เครื่องดักฟัง
23:07แสดงว่าวันนั้นที่ผมเจอคุณในห้องทำงานพอผม
23:10คุณแอบเข้าไปติดเครื่องดักฟังใช่ไหม
23:14แล้วได้งานแต่วันนี้ที่คุณกับพ่อดูแปลกๆไป
23:16ก็เกี่ยวกับเรื่องนี้ใช่ไหม
23:20คุณทำอะไร
23:22ก็ออกไปทิ้งไง
23:23คุณจะทำแบบนั้นทำไม
23:25ไม่ ไม่อย่าทำอะไรที่มันอันตรายแบบนี้อีกได้ไหม
23:29ถ้าวันนี้ผมเข้าไปช่วยคุณไม่ทันคุณจะเดือดร้อน
23:36ที่ทำแบบนี้เรียกว่าช่วยเหรอ
23:39ฉันว่าคุณพยายามจะปกปิด
23:40ให้ความผิดตามไปถึงตัวคุณมากกว่า
23:43ความผิดอะไร
23:44ผมทำอะไรผิดไหม
23:47ถ้าคุณอยากจะรู้มาก
23:48คุณก็รีบฟื้นความทรงจำตัวเองสิ
23:51เพราะฉันก็อยากรู้เหมือนกัน
23:53ว่าก่อนที่คุณจะความจำเสื้อลง
23:56คุณทำอะไรกับแม่ฉัน
24:01ที ทีเปิดประตูหน่อยได้ไหมที
24:05ทีเปิดประตูหน่อยได้ไหมที
24:10มีอะไรเหรอคุณ
24:20อิ้งไข่ขึ้นอ่ะ
24:21ตัวร้อนจัดเลย
24:23ไปดูลูกหน่อยได้ไหม
24:41อิ้ง
25:00อยู่ ๆ อิ้งก็ตัวร้อนจัด
25:02ทำยังไงไข่ก็ไม่ลดอ่ะ
25:04เอมทำอะไรไม่ถูก
25:05ก็เลยต้องไปตามที
25:08ขอโทษนะคะ ที่ไปกวน
25:10เช็ดตัวแล้วก็ปลาพันเจอแบบนี้
25:13เดี๋ยวก็คงดีขึ้นนะ
25:40พ่อลูกคิดถึงเท้าของพ่อ
25:42พ้อของสวัสดี
25:44ชอบมรรค์
25:46ท้องที่ใกล้ๆ
25:48พ่อขอเจ็บสันต์
25:50ภาษาอังกฤษ
25:52พ่อดูปลาพันเก่ง
25:54รึงบ้านหลัง
25:56หลักหวน
26:00ลูกอยากไปตื่นไป
26:02สิ่งที่ไม่ได้อยากไป
26:04ลูกแล้วมารัก
26:06แล้วไปดูสังตัว
26:08เขาบ่นถึงทีทุกวันเลย
26:26พี่คิดถึงป๊าป๊า
26:38ภานเล็กชั้น
26:40หงักเอง
26:42ภาช�utheran
26:44หลานจาย
26:46เขาเก่า
26:47miracle
26:48ให้ทุกคน
26:50รู้สึกยอมใช้
26:52ฯ Legislative
26:54Council of women
26:56ฮ.บ.
27:07โปรดติดตามตอนต่อไป
27:37โปรดติดตามตอนต่อไป
28:07โปรดติดตามตอนต่อไป
28:37โปรดติดตามตอนต่อไป
29:08โปรดติดตามตอนต่อไป
29:10โปรดติดตามตอนต่อไป
29:40เธอจะรอกินฝีมือเขา หรือว่าจะรอกินฝีมือป๊านิ้มก็ได้
30:10อร่อยสุดยอด ทำไมป๊าป๊าเก่งจัง เมื่อก่อนทอดไข่ดาวให้เอ็งยังไม่เลย
30:40คุณตื่นแล้วเหรอ ผมทำเพื่อคุณด้วยนะ
31:02ข้าวหน้าแซลมอนใส่อวกาโดและก็ซอสสีราชา แบบที่หมายชอบเอง
31:11นี่ของคุณ
31:15คุณ ทำไม
31:18กิ้งครับ
31:21ป๊ามีครับ ป๊าป๊าทำแซนดูที่เอ็งด้วย อร่อยสุดยอดไปเลย
31:40คุณยาตั้งโต๊ะเสร็จแล้ว ไปกินข้าวกันไปลูก
32:10นั่งสิที เดี๋ยวฉันจะยืนกิน
32:41ไงล่ะเบาสาว
32:45เมื่อคืนแกะของขวัญก็ถึงกี่โมง
32:49พูดอะไรของคุณเนี่ย
32:52ที ถ้าวันหลังแกหากล่องไม่เจอ ให้ยกหรือป๊านิมไปหา
32:59ไม่ใช่ให้มายลงมาเดินดึกๆคนเดียว
33:02บ้านเราเขายังไม่รู้จักดีพอ
33:04เข้าห้องผิดห้องถูกมันไม่สมควร
33:08แล้วห้องไหนที่มันไม่สมควรเหรอครับ
33:11ผมจำไม่ได้เหมือนกัน
33:19ปกป้องเมียแต่งออกนอกหน้าขนาดเนี่ย
33:24ไม่แกล้งใจเมียเก่าต้องหรอ
33:25ไอ้แซนวิชนี่ก็เหมือนกัน
33:28จะทำนั้นทีก็ทำมันสามอันไปเลย
33:32ทำสองอันนี่มีเป็นหรือปัญหาทำไม
33:36แกเนี่ยบริหารไม่เป็นอะไรนะ
33:41คุณพ่อไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ
33:43เอมกับทีผ่านอะไรกันมาเยอะมาก
33:47เกมกันไม่เป็นไร
33:48คุณพ่อไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ
33:50เอมกับที่ผ่านอะไรกันมาเยอะมาก
33:53เรื่องแค่นี้ไม่ทำให้เราสองคนมีปัญหากันหรอกค่ะ
33:58ดี
34:01อ๋อ
34:07เอาละไงคุณลำพา
34:11บ้านเราตอนนี้มีสภัยสองคนเลยนะ
34:14ต่อไปนี้คงมีเรื่องสนุกๆทุกคน
34:16ต่อไปนี้คงมีเรื่องสนุกๆทุกวันเลย
34:21นี่
34:22คุณอย่าทำให้เรื่องมันหน้าอึดอัดไปมากกว่านี้เลย
34:26ทานข้าวกันดีกว่า
34:33เป็นลูกสภัยบ้านนี้
34:36ต้องทำตัวดีๆกันหน่อยนะ
34:40โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มาย
34:43ถ้าไม่อยากเดือดร้อนเหมือนเพื่อนเธอ
34:46อย่าทำตัวมีปัญหา
34:48ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหมครับ
35:16ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหมครับ
35:18เรื่องคุณทีเหรอครับ
35:20ค่ะ
35:23ทีเคยบอกฉันว่า
35:24เขาถูกบังคับให้แตงกันกับคุณ
35:34คุณที
35:37ฉันต้องไปไหน
35:40พี่บุญ
35:42พี่บุญ
35:45พี่บุญ
35:46เขาถูกบังคับให้แต่งงานกับคุณ
35:51ฉันไม่รู้หรอกนะคะ
35:52ว่าคุณธีถูกบังคับให้แต่งงานหรือเปล่า
35:55แต่ฉันเองก็ไม่ได้อยากแต่งงานกับเขาเหมือนกันค่ะ
35:59งั้นคุณมาอยู่ที่นี่ทำไมคะ
36:01มันเป็นข้อตกรงทางธุรกิจที่ฉันปฏิเสธไม่ได้นะคะ
36:07ธีเขาไม่เคยมีความสุขกับธุรกิจของพ่อเขาเลย
36:10เขาไม่มีทางยอมแต่งงานเพื่อธุรกิจที่เขาไม่ได้อยากได้
36:15ฉันคิดว่าเรื่องนี้คุณควรคุยกับคุณธีเองนะคะ
36:19แล้วก็ไม่ต้องห่วง
36:21เพราะฉันกับคุณธีเราไม่ได้รักกันค่ะ
36:24แล้วฉันก็ไม่คิดจะแซกแซงครอบครัวของคุณ
36:28อีกไม่นานฉันจะคืนคุณธีให้กับคุณค่ะ
36:33เมื่อไรคะ
36:34อันนี้ก็ต้องขึ้นอยู่กับตัวคุณด้วยนะคะ
36:38ยิ่งคุณทำให้คุณธีจำได้เร็วเท่าไหร่
36:41คุณยิ่งได้สามีของคุณคืนเร็วเท่านั้น
37:04คุณไม้ขับรถออกไปข้างนอกแล้วครับ
37:19ผมได้แอบติด GPS ไว้ในรถคุณไม้
37:22ตามที่ท่านสั่ง
37:24ดี
37:27แล้วนี่ข้อมูลใหม่ของคุณธีครับ
37:29คุณธีได้เปิดบัญชีลับ ๆ
37:31แล้วไปซื้อบ้านที่อังกฤษ
37:33อยู่กับลูกกับเมีย
37:35เราถึงไม่รู้อะไรเลยครับ
37:42นี่มันหลอกฉันมาตลอด
37:45ทั้งเรื่องทำแทง
37:48ทั้งเรื่องซ่อนลูกเดียงไว้เมืองนอก
37:51ไม่น่า
37:53หลัง ๆ มันนี่
37:54มันถึงได้ขอไปพบเอเยน
37:56ที่อยู่โลกใบปลอย
37:58ท่านจะเอาไงต่อครับ
38:01จะยอมให้คุณอมิการ์อยู่ที่นี่
38:03เพื่อทำให้คุณธีจำได้จริง ๆ หรือครับ
38:08ไว้พบคลิปนั้นสักก่อนเถอะ
38:12ไว้จัดการ
38:19แล้วเรื่องหมอฟิลล์
38:21ไปอย่างไรบ้าง
38:23เควินจะจัดการให้ครับ
38:24แต่เร็วสุดน่าจะเป็นอาทิตย์หน้า
38:27ผมก็เลยหาบริษัท
38:29ที่จะส่งของได้เร็วกว่ามาแล้วครับ
38:34ติดต่อทุกบริษัท
38:36ฉันอยากได้ของเร็วที่สุด
38:38ได้ครับท่าน
38:44ขอโทษนะที่เสียมารยาท
38:47คือ ฉันอยากคุยกับเธอเงียบ ๆ
38:50ฉันอยากรู้เรื่องเธอกับทีทัท
38:57คุณแม่จะอยากรู้ไปทำไมคะ
39:00คุณแม่ไม่เคยสนใจทีไม่ใช่เหรอคะ
39:06ถ้าเธออยากให้ทีกับเธอไปจากที่นี่
39:09ฉันช่วยเธอได้นะ
39:13ฉันอยากรู้ว่า
39:15ตอนที่คุณธนาให้เธอไปที่นี่
39:17มันเกิดอะไรขึ้น
39:23เอมกับทีรู้ว่า
39:26ถ้าไม่ทำตามคำสั่งของคุณพ่อ
39:29มันต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่ ๆ
39:36ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ
39:37ทุกอย่างต้องเรียบร้อย
39:39เชิญครับ
39:43ที่นี่
39:44เชิญครับ
40:07ขอบใจมาก
40:09นั่นเด็กแม่ค้าสลัดนั้น
40:11ที่แกไปเล่นสะเกิดด้วย
40:14เอาเด็กออกแล้วนะ
40:21ความจริงแล้วทีให้เงินหมอคนนั้นให้ไปหลอกพระสุ
40:26เอมเก็บลูกเอาไว้
40:29แล้วหนีไปอยู่ที่อังกฤษทั้งคำสั่งของที
40:33ทีซื้อบ้านหลังเล็ก ๆ ไว้ให้เราสองคนแม่ลูก
40:36แล้วทีก็บินไปหาเราเกือบทุกเดือน
40:43ถึงเราจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน
40:46แต่เราก็ยังเป็นครอบครัวเดียวกัน
40:50ทีรักอิ๊งมาก
40:53เพราะเขารู้ว่าเด็กที่ขัดความรักจากครอบครัวมันเป็นยังไง
41:00ทีของเราเรื่องฉันให้เธอฟังแล้วสินะ
41:03ทีเขาเสียใจมากนะคะ
41:06ที่คุณแม่ไม่เคยรัก
41:08ไม่เคยสนใจ
41:10ไม่เคยแม้ก็ทั้งจะกอดเขาตั้งแต่เด็กจนโต
41:22ฉันจะไม่แก้ตัวอะไรทั้งนั้น
41:25เพราะเมื่อก่อน
41:27ฉันไม่ได้รู้ว่าทำไม
41:29เพราะเมื่อก่อน
41:31ฉันก็ทำไม่ดีกับเขาจริง ๆ
41:35เขาจะโกรธจะเกลียดฉันแค่ไหนก็ได้
41:38ฉันไม่ว่าอะไรเขาหรอก
41:44ทีเขาไม่เคยโกรธ
41:46ไม่เคยเกลียดคุณแม่นะคะ
41:49เขาได้แต่รอคอยอยู่เงียบ ๆ เสมอ
41:53เพราะเขาเชื่อว่าสักวันหนึ่ง
41:55คุณแม่จะหันไปมองเขาบ้าง
41:58ก็ที่นี่
42:20ถ้าไม่มีอะไรแล้ว
42:21เอ็มขอตัวไปดูอินก่อนนะคะ
42:25เดี๋ยว
42:28ว่าเธอหว Cristina นี่
42:30แล้ว
42:31ตอนที่ทีจะหนีไปอยู่กับเธอ
42:35เขาบอกเธอมั้ยว่า
42:36เขาวางแผนอะไรไว้
42:39ถ้าเธอรู้อะไร เธอต้องบอกฉันนะ
42:41แล้วจะได้ร่วมมือกันไง
42:43คุณแม่จะอยากรู้ไปทำไมคะ
42:45ในเมื่อคุณแม่ไม่เคยอยู่ข้างทีเลย
42:50ไม่มีแม่คนไหนที่ไม่ห่วงลูก
42:52ไม่หวังดีกับลูกนะ
42:54เธออาจจะคิดว่ามันสายเกินไปแล้ว
42:58แต่ถ้าเป็นเธอ
43:01แล้วเธอรู้ว่าเธอทำผิดมาตลอด
43:05เธอจะไม่อยากแก้ไขอะไรเลยเหรอ
43:12มามีครับ
43:14ห้องดูทีวีมีของขวัญเต็มเลย
43:16ไปดูกันเถอะครับ
43:18โอเคครับลูก
43:24ไป
43:37ฮัลโหล
43:39คุณออกไปไหน
43:41ออกมาทำธุระค่ะ
43:43ธุระอะไรที่ไหน
43:46ตามมารยาทคุณไม่ควรถามนะคะ
43:50แล้วคุณจะกลับมาเมื่อไหร่
43:52ผมแค่อยากจะชวนคุณแกะของขวัญแต่งงาน
43:58ป๊าป๊าครับ
43:59แกะของขวัญได้ยังครับ
44:03ฉันว่าควรไปแกะของขวัญกับลูกคุณเถอะค่ะ
44:06ไม่ต้องรอฉันหรอก
44:14น้ำไม้มาหรือยังครับ
44:16แกะได้ยังครับ
44:22น้ำไม้ให้อิงแกะของขวัญได้เลยครับ
44:26ไปครับมามี
44:29อิงครับ
44:30ของขวัญแต่งงานของป๊าป๊า
44:33เราแกะของเขาไม่ได้หรอกลูก
44:51ศัตรู ถูกทำลาย
44:53โปรดติดตามตอนต่อไป
45:24Mind ทำให้ทุกคนเดือดร้อนใช่ไหม
45:27การเอาผิดคนชั่ว
45:29ไม่ใช่เรื่องลำบากของนะ Mind
45:31มันคือหน้าที่ของเรา
45:33แล้วนนท์เองยังไม่โดนอะไรใช่ไหม
45:36คุณธนาเขาพูดถึงนนท์แปลก ๆ นะ
45:40ก็ยังไม่เห็นมีอะไรนะ
45:43แต่เธอทำลายเครื่องดักฟังแล้วใช่ไหม
45:46Mind เอาไปทิ้งแล้วก่อนมาหานนท์
45:48โอเค
45:50แต่ว่าเมื่อคืน
45:52คุณทีเทรรส์ เขาจับได้ว่า
45:55Mind เอาเครื่องดักฟังไปติดที่ห้องทำงานของนทด EPA
45:58เฮ้ย แล้วเขาทำอะไร Mind หรือเปล่า
46:01ไม่อ่ะ
46:03เขาพูดจากแปลก ๆ
46:05เหมือนกับว่าเขาอยากจะช่วยเราได้ซัม
46:08แล้วเขาก็ไม่ได้บอกพ่อเขาด้วยนะ
46:10เรื่องเครื่องดักฟัง
46:11ไม่มีวันไว้ใจคนที่ฆ่าแม่กับพ่าธรรม
46:15นน
46:20นี่หรือยังวะ
46:26อะไรอ่ะนน
46:30คำสั่งย้ายด่วน
46:33นน
46:36นน
46:39นน
46:41นน
46:45ฝากด้วยนะครับท่านรอม
46:47ถ้าได้เรื่องยังไงก็ติดต่อผมได้ตลอด
46:50ขอบคุณครับ
46:55เพื่อนพ่อจะช่วยย้ายนนกลับไปที่สอบสวนการณ์ได้ใช่ไหมคะ
46:59พ่าก็รับปากว่าจะดูแลให้
47:01แต่ต้องใช้เวลาหน่อยลูก
47:03ตอนนี้ก็ต้องย้ายนนออกไปที่อื่นก่อน
47:06นี่คุณธนาเขายัยโตมีเส้นสายขนาดนั้นเลยเหรอคะ
47:10คิดขนาดอยากย้ายใครก็ย้ายได้ทันที
47:14เขาคงคิดว่าถ้าทำอย่างนี้กับนนแล้วหมายจะกลัว
47:17ฝันไปเถอะ
47:20แล้วลูกก็เป็นไงบ้าง
47:22ผู้หญิงคนนั้นเราว่าใส่ลูกบ้างหรือเปล่า
47:25ก็เปล่านะคะ
47:27เขาก็ดูเป็นคนมีเหตุผลดีอยู่
47:30แต่หมายว่าไม่มีผู้หญิงคนนั้น
47:32ที่ชอบให้สามีตัวเองอยู่กับผู้หญิงคนอื่น
47:35หมายเชื่อว่าอีกไม่นาน
47:36เขาคงหาทางฝึ่งความทรงจำคุณทีทัดให้เร็วที่สุด
47:40เพื่อเอาคุณทีทัดคืนไป
47:51ว้าว
47:53ทำไมไม่มีของเล่นเล่นเหรอครับ
48:03ของขวัญแต่งงาน
48:05จะมีของเล่นได้ยังไงล่ะลูก
48:07แล้วตอนป๊าป๊ากับแม่มีแต่งงาน
48:10ได้ของขวัญอะไรบ้างเหรอครับ
48:12ไม่มีหรอกลูก
48:15ตอนที่ป๊ากับมีแต่งงานกัน
48:17ไม่มีแขกแม่แต่คนเดียวมาร่วมงาน
48:20ที่จำได้ไหม
48:32นั่นก็อะไร
48:42ตอนที่เอมท้องได้ 4 เดือน
48:44ทีก็บินไปหาเอมช่วงคริสมาท
48:47แล้วทีก็ขอเอมแต่งงาน
48:50ทีพาเอมไปที่โบราณเล็กๆนอกเมือง
48:54แล้วก็เล่าตำนานโบราณนั้นให้ฟังว่า
48:58ถ้าใครได้แต่งงานที่นี่
49:00ก็จะมีความรักที่มั่นคง
49:03แล้วก็จะได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขตลอดไป
49:09แต่ถึงป๊ากับมิจะไม่มีของขวัญแบบนี้
49:12แต่ป๊ากับมิก็ได้อิ้มมาเป็นของขวัญแทนไหมลูก
49:24แล้วทำไมผมถึงจะหนีไปอยู่ที่ยังติดกับคุณ
49:27ทีบอกว่า
49:29ทีอยากจะคืนทุกอย่างให้พี่ชาย
49:33ผมเนี่ยนะ
49:35อยากคืนทุกอย่างให้พี่ชาย
49:42ผมไม่ได้มีความสุขที่อยู่ที่นี่เหรอ
49:45ไม่เลย
49:47ทีบอกเอ็มว่าบ้านหลังนี้เหมือนกลงที่ขังทีไว้
49:51ทีอยากให้พี่พระทุกอย่างคืนไป
49:54แล้วก็ปล่อยให้ทีเป็นอิสระ
49:56แล้วก็ปล่อยให้ทีเป็นอิสระ
50:05แล้ววันที่ก่อนเกิดว่าปัติเหตุผมเรียกคลิปของคุณไหม
50:10ทีโทรหาเอ็มตอนถึงสนามบิน
50:13เอ็ม
50:15ทีได้คลิปที่จะทำให้พ่อไม่มียุ่งกับเราสองคนอีกต่อไปแล้วนะ
50:19ดีใจไหม
50:21เดี๋ยวแค่นี้ก่อนแล้วเอ็ม
50:22ก็ดีต้องรีบเข้าไปเชียร์นิ้นนrove
50:25อีกไม่กี่ชั่วโมงเราจะได้เจอก�นแล้วนะ
50:29รักนะครับ
50:31แล้วทีก็วางหนูไป
50:32บอกว่าต้องเข้าไปข้างในแล้ว
50:35แล้ว ผมได้บอกคุณไหมว่าคลิปดั่นอยู่ที่ไหน
50:38คือผมหาในห้อง
50:39หาในนชุดปุ๊ก
50:40หาในมือถือ
50:41คือผมหาในห้อง หาในโนโตปุก หาในมือถือผมก็ไม่เจอเลย
50:47ทีไม่ได้บอกเอม
50:51แต่ทีไม่ได้มีมือถือเครื่องเดียวนะ
50:57ทีมีมือถือเครื่องที่เป็นเบอร์รับ
50:59เอาไว้ติดต่อเองกับลูกโดยเฉพาะ
51:11ครั้งสุดท้ายที่เราคุยกัน
51:13ก็ตอนที่ทีกำลังจะเข้าไปในสนามบิน
51:17แล้วหลังจากนั้นเอ็งเพราะติดต่อเบอร์นี้ไม่ได้อีกเลย
51:20เป็นสัญญาณปิดเครื่องตลอด
51:22แบบนี้อ่ะที
51:30ทีเอาไปไว้ที่ไหน
51:34หรือว่าทีจะเอาไปไว้ในกระเป๋าเดินทางของทีหรือเปล่า
51:41กระเป๋าเดินทางของผมหรือที่เกิดอุบัติเหตุอยู่ที่ไหนครับ
51:44ก็อยู่ในห้องคุณทีสิคะ
51:46ป๊าลือของออก แล้วก็เอาเข้าที่เรียบร้อยแล้ว
51:48คุณทีจะเอาอะไรละคะ
51:50ในกระเป๋านั้นมีโทรศัพท์เมื่อถือของผมอยู่ไหมครับ
51:53โทรศัพท์คุณที คุณแม่ก็คืนให้คุณทีเลยไงคะ
51:55กระเป๋าิด
52:02hydraulic
52:06สูMusic
52:15根ถิ่น
52:18ปราชาที
52:19โอ้ย
52:50เอม
52:51เอม
52:57ที่ เป็นไงบ้างคะ
52:59ผมขอยิ้มที่โทรศัพท์หน่อยสิ
53:06นี่ค่ะ
53:15ที่จะแต่งงานเหรอ
53:16ที่หายไปไหน ทำไมไม่ตอบอะไรเลย
53:18เป็นอะไรหรือเปล่า ยังเป็นหัว
53:21รอหน่อยนะเอม
53:23อีกไม่กี่ชั่วโมงเราก็จะได้เจอกันแล้ว
53:36ถ้าโทรศัพท์ไม่อยู่ในกระเป๋าเสื้อผ้า
53:38ไม่อยู่ในห้องที มันจะอยู่ที่ไหน
53:43หรือว่ามันจะตกอยู่ตอนที่ทีเกิดอุบัติเหตุ
53:49เฮ้ย
53:56แต่ทำไมตำรวจเขาไม่ยังมาคืนอ่ะ
54:00ตำรวจเขาอาจจะไม่ทันเห็นก็ได้นะ
54:02พรุ่งนี้ผมจะลองไปหาดูแถวๆนั้น
54:05คลิปนั้น น่าจะอยู่ในเท่าสับเครื่องนั้น
54:18โปรดติดตามตอนต่อไป
54:48โปรดติดตามตอนต่อไป
55:18โปรดติดตามตอนต่อไป
55:49มายเอาไปข้างนอกแต่เช้า ตามไปดูสิว่าไปไหน
55:59ถ้าเธออยากอยู่ที่นี่นักนะ ควรจะอยู่ข้างฉัน
56:02แล้วถ้าเอมอยู่ข้างคุณพ่อ เราเอมจะได้อะไรบ้าง
56:05ลอกเล่นละคอยเป็นคนดีสะทีทะครับ
56:07ยังไงฉันก็ไม่มีวันเชื่อใจคุณ
56:15หยุดมิติ
56:18โปรดติดตามตอนต่อไป
56:48โปรดติดตามตอนต่อไป