[TẬP 5] Canh Bạc Ái Tình | VIETSUB
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00นายจะไปไหน
00:01ฉันจะไปไหน
00:02ฉันจะไปไหน
00:03ฉันจะไปไหน
00:04ฉันจะไปไหน
00:05ฉันจะไปไหน
00:06ฉันจะไปไหน
00:07ฉันจะไปไหน
00:08ฉันจะไปไหน
00:09ฉันจะไปไหน
00:10ฉันจะไปไหน
00:11ฉันจะไปไหน
00:12ฉันจะไปไหน
00:13ฉันจะไปไหน
00:14ฉันจะไปไหน
00:15ฉันจะไปไหน
00:16ฉันจะไปไหน
00:17ฉันจะไปไหน
00:18ฉันจะไปไหน
00:19ฉันจะไปไหน
00:20ฉันจะไปไหน
00:21ฉันจะไปไหน
00:22ฉันจะไปไหน
00:23ฉันจะไปไหน
00:24ฉันจะไปไหน
00:30เป็นแฟนพี่ชายที่จะมาแต่งกับน้องชาย
00:42ยังไม่ได้เรื่องอะไรอีกเหรอนนน
00:44ยังเลย
00:45พอดีตอนนี้มีคดิใหญ่เข้ามา
00:47แค่นี้ก่อนนะมาย
00:48นน นน
01:00คุณพี่
01:30โปรดติดตามตอนต่อไป
02:00โปรดติดตามตอนต่อไป
02:10นี่
02:11คุณมาทำอะไรที่นี่
02:14แล้วคุณล่ะมาทำอะไร
02:15นี่มันโกดังบริษัทพ่อผม
02:17ผมจะมาเมื่อไหร่ก็ได้
02:22คุณแอบถ่ายรูปโกดังไปทำไม
02:27เอาคืนมานี่นะ
02:28ถ้าคุณไม่ตอบ
02:29ผมก็ไม่คืนให้
02:30คุณพันจะมาทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน
02:32คุณจะมายุ่งอะไรด้วยเร็ว
02:52คุณถ่ายรูปพรุ่งนี้ไปถึงไหน
02:55ถ้าคุณไม่ตอบผมก็ไม่ปล่อย
02:56ถ้าคุณไม่ตอบผมก็ไม่ปล่อย
02:58คุณหายไปทำไม
03:02คุณหายไปทำไม
03:06คุณทำอะไร
03:17คุณยังกลับไม่ได้
03:20คุณตอบผมเถอะก่อน
03:22คุณเข้าไปทำอะไรในโกดัง
03:23มาย
03:25เข้าไปในโกดังมาเหรอ
03:27เราบอกแล้วไงให้รอเราก่อน
03:30นี่พวกคุณคิดจะทำอะไรกันน่ะ
03:32ทำไมถึงได้พยายามเข้าไปในโกดัง
03:35ผมว่าผมไม่จำเป็นต้องตอบคุณนะครับ
03:38ไปมาย
03:53ไม่ขอโทษ
03:55ที่เข้าไปในโกดัง Ты่างทั้งที่รู้ว่าโน่นหาม
03:58แต่
03:59ไม่อยู่анияนเชยไม่ได้จริง ๆ
04:02นี่ถ้าปฏิวัติไม่คันเซิร์นเพราะนายติดงานด่วน
04:05มายจะเป็นอย่างไรบ้างก็ไม่รู้
04:07โชคดีนะเธอไปที่นั่นทั่น
04:10มายก็ไม่คิดว่าจะเจอคุณทีทัทน์ที่นั่น
04:13มายก็ไม่คิดว่าจะเจอคุณทีทัทที่นั่น
04:19แล้วถ้าคุณทีทัทเอาเรื่องนี้ไปบอกคุณธนา
04:23มายจะทำยังไง
04:31พรุ่งนี้ลุงจะกลับบ้านแล้ว
04:33มายมาเจอหน่อย
04:35มีเรื่องอยากคุยด้วย
04:39อะไร
04:42หมายว่าคุณธนาน่าจะรู้แล้วแหละ
04:45ว่ามายมาที่โกดัม
05:13ใช้สมภัย
05:15เลี้ยน
05:19ไปensor
05:20ใช้สมภัย
05:25เปลี่ยนไว้
05:26เผลียนไว้
05:28ใช้สมภัย
05:32พูด without
05:38กำเนิด
05:39negative
05:40ตามหเราไป
05:42ฉันย้ายห้องนอนคุณลงมาทางลางช่วงคลาวแล้วนะครับ
05:47ไมล่ะ มาหรือยัง
05:51พ่อให้ไมล์มาหาเหรอ
05:56มาทำไม
05:59พ่อสุ โทรตามคุณไมล์หน่อย บอกว่าฉันรออยู่
06:05ไมล์ ไมล์
06:08ไมล์
06:09โทรตามคุณไมล์หน่อย บอกว่าฉันรออยู่
06:12ได้ครับท่าน
06:23เดี๋ยวก่อนไปเก็บ
06:40เข้ามา
06:47สวัสดีค่ะ
06:49นั่งสิ
07:04ได้ข่าวว่าหนูไม่ได้มาบ้านนี้หลายวัน
07:10ค่ะ
07:11ทำไม โกรธเจ้าทีทัสงั้นเหรอ
07:18มีคนรายงานว่ามันถึงก็ไล่หนูออกจากบ้าน
07:22แล้วก็บอกว่าไม่อยากแต่งงานด้วย
07:29ลุงต้องขอโทษแทนเจ้าทีทัสมันด้วยจริง ๆ นะ
07:33ไม่เป็นไรค่ะ
07:34ถ้าคุณทีเขาไม่อยากแต่งงานหนูก็คงบังคับเขาไม่ได้
07:39แต่ลุงบังคับได้
07:43งานแต่งงานของหนูกับทีทัสจะมีเดือดหน้า
07:48หนูเตรียมตัวเป็นเจ้าสาวได้เลย
07:52แล้วคุณทีเขาจะยอมเหรอคะ
08:01เดือนหน้าช้าไปครับ
08:06อีกสองอาทิตย์ดีกว่า
08:10ขอโทษที่ต้องอ่านฟังนะครับ
08:12เพราะดีว่ามันเป็นเรื่องของผม
08:15ผมว่าผมควรได้ตัดสินใจเอง
08:20แล้วหายโปรดหนูมากับเขาแล้วเหรอ
08:24ครับ
08:29ตอนนี้ผมอยากแต่งงานกับเขามาก
08:33ทำไมคะ
08:35เพราะคุณไง
08:39คุณทำให้ผมอยาก
08:44รู้จักคุณมากกว่าเดิม
09:04คุณไม่ดีใจเหรอที่เรากำลังจะแต่งงานกัน
09:35อะไรทำให้คุณเปลี่ยนใจคะ
09:37วันก่อนคุณยังบอกอยู่เลย
09:38ว่าคุณไม่มีวันแต่งงานกับฉัน
09:40แต่ตอนนี้ผมเปลี่ยนใจแล้วไหม
09:44อาจจะเป็นเพราะ
09:47ผมสนใจในความลับของคุณมั้ง
09:56บางที
10:00ถ้าคุณยอมบอก
10:02ว่าวันนั้นคุณเข้าไปในโกดังนั้นไง
10:05ผมอาจจะยิ่งเวลาให้คุณได้อีกสักนิด
10:07ฉันจะไปทำอะไร
10:08มันก็เรื่องของฉัน
10:10คุณจะรู้ไปทำไมคะ
10:11ผมอาจจะช่วยคุณได้ไง
10:12ช่วยฉัน
10:14หรือคุณจะปิดบังอะไรกันแน่
10:19นี่คุณรู้อะไรมาใช่ไหมไม่
10:24ตกลงที่คุณเข้าหาผม
10:28คุณกำลังคิดจะทำอะไร
10:31อยู่กันแน่ใช่ไหมไม่
10:36คุณมีความลับอะไรกันแน่ไม่
10:40ที่คุณจะแต่งงานกับผม
10:42คุณไม่ได้รักผมใช่ไหม
10:46บอกผมมาสิไม่
10:50ไม่
10:54ใช่ ฉันไม่ได้แต่งงานกับคุณ
10:58เพราะฉันรักคุณ
11:01ฉันบอกคุณแล้วไงค่ะ
11:04ว่าฉันแต่งงานกับคุณ
11:06เพราะว่าเงินและก็อำนาจที่ครอบครัวคุณมีให้ฉัน
11:21ถ้าคุณไม่บอกผม
11:23ผมจะปล่อยคุณตกน้ำอย่างนี้
11:24บอกผมมาสิ
11:34เอาสิ มากสุดก็แค่ตกไปด้วยกัน
11:54ก็ได้
12:24ผมจะหาคำตอบเอง
12:54ที ถ้าไม่อยากแต่งงานก็ไม่ต้องแต่งนะลูก
13:19ทำไมพูดอย่างนั้นนะคุณ
13:22ก็มันเป็นอนาคตของลูก
13:24มีสิทธิ์เลือกเอง
13:27ผมเลือกแล้ว
13:29ผมจะแต่งงานกับมาย
13:37ได้ยินไหม
13:41ถ้าทีแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้น
13:43ทีต้องติดอยู่ที่นี่ไปจนตลอดชีวิตนะ
13:48ทำไมหละครับ
13:50ที่นี่เป็นบ้านผม
13:52ผมก็ต้องอยากอยู่ที่นี่สิครับ
13:58ชัดไหมลำผา
14:00ชัดไหม
14:02ที่นี่เลิกคู่จาเลวไหลสักที
14:08ได้
14:10ถ้าอยากจะทำอะไรกันก็เชิญ
14:16แต่เธอต้องทำหน้าที่แม่ที่ดี
14:19จัดงานแต่งงานให้กับลูกชายคนเดียวที่ยังเหลืออยู่
14:23ให้ดีที่สุด
14:26ให้สมกับท่านหน้าทายาทคนเดียวของวัจฉลาไม่อดถึง
14:49พ่อดีใจนะ
14:51ที่เธอยอมแต่ง
14:54แล้วทำไมผมถึงจะไม่ยอมเธอ
15:01นี่เธอชอบหนูมากจริง ๆ
15:03แล้วผมชอบได้ไหมลำ
15:06ได้สิ
15:07ทำไมจะไม่ได้
15:09เขายังมีผลประโยชน์กับเรานี่
15:13แปลว่าถ้าเขาหมดผลประโยชน์
15:15พ่อก็จะให้ผมเลิกชอบเขาเหรอ
15:18อันนั้นก็แล้วแต่
15:23แล้วแม่ล่ะครับ
15:24แม่มีผลประโยชน์อะไรกับพ่อ
15:33แม่แกไม่ใช่ผลประโยชน์
15:37ฉันแค่จะสอนลุงแก
15:40อย่าบังอาจมาแย่งของของฉัน
15:49มึงจะมาเอาแม่มึง
15:51เอาสมบัติพ่อมึงคืนนั้น
15:53ผมไม่ไหว
15:54มึงใช่มึงใช่มะ
16:08ท่านครับ
16:10คุณสงสินกับคุณขวานดีโทรมาครับ
16:12อยากจะขอพบท่าน
16:14ไปสืบอิอินดา
16:16อยากจะขอบพบเธอน
16:19พรุ่งนี้เที่ยงให้ไปพบที่นี่
16:22ได้ครับท่าน
16:46ที่พวกคุณคิดจะทำอะไรกัน
16:48ทำไมถึงได้พยายามเข้าไปในขวดหน้า
16:51ผมว่าผมไม่จำเป็นต้องตอบคุณนะครับ
16:54ไป มา
17:16ออกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
17:46มีเรื่องอะไรแค่สองอาทิตย์
17:48ไม่มีทางแล้วพ่อไม่ยอมนะ
17:50แต่ถ้าเรายกเลิกตอนนี้
17:52ทุกอย่างที่เราพยายามมา
17:54ก็จะสูญเปล่าไปหมดเลยนะครับพ่อ
17:56พ่อไม่อยากให้มายต้องแต่งงานกับที่ทัน
17:59ไหนลูกบอกว่าลูกจะหนีไป
18:01ไม่เข้าวิธีกับเขาไง
18:03มายก็ไม่ได้อยากแต่งค่ะ
18:05แค่ตอนนี้มายต้องตามน้ำไปก่อนแค่นั้นเอง
18:06มายแสดงว่าเธอจะยอมแต่งงานกับคุณที่ทันจริง ๆ หรอ
18:09ไม่ใช่แบบนั้น
18:11ฟังดี ๆ นะ
18:12เหลือเวลาอีกสองอาทิตย์จะถึงงานแต่ง
18:14เราต้องรีบหาหลักฐานทุกอย่าง
18:16มาเอาผิดคนพวกนั้นให้ได้ก่อนถึงวันงาน
18:19แต่เธอบอกเราเองนะ
18:20ว่าคุณที่ทันเขายังจำอะไรไม่ได้
18:23แล้วเธอจะหากล้องได้มาจากไหน
18:24จะอีก 2 อาทิสตร์ จะถึงงานแต่ง
18:26เราต้องรีบหาลักฐานทุกอย่าง
18:28มาเอกผิดคนพวกนั้นให้ได้ก่อนเ�รื่องวันงาน
18:31แต่เธอบอกเราเองนะว่าคุณทีทัด เขายังจำอะไรไม่ได้
18:34แล้วเธอจะหาคล้องได้มาจากไหน
18:36ใช่นอลพูดถูกนะลูก
18:38มันเสี่ยงเกินไป
18:39พ่อจะโทรไปยกเลิกทุกอย่างเอง
18:41ไม่ได้นะคะพ่อ
18:42- ปล่อยพ่อ สิ่งที่ลูกทำมันเสี่ยงเกินไป เดี๋ยวพ่อเป็นคนจัดการเองเถอะลูก
19:09พ่อ อย่าฮะ อย่าครับพ่อ
19:38ไอ้รางวัลพวกนี้มันไม่สมควรเป็นของพ่อเลย
19:41พ่อกลายเป็นคนเลวเพราะยอมโล่มเหลวคนชั่วพวกนั้น
19:44ไม่ใช่เลยนะคะพ่อ
19:46เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดไม่ใช่ความผิดของพ่อเลยค่ะ
19:49ผิดสิลูก
19:51ผิดที่พ่อยอมเซ่นเอกสารพวกนั้น
19:54ทั้งทั้งที่รู้ว่ามันจะย้อนกลับมาทำร้ายคนมากมาย
19:57พ่อทำให้คนอื่นเดือดร้อน
19:59เพราะความธี้คราดของพ่อ
20:01และพ่อยังทำให้ลูกของพ่อจะด้วยร้อนอีก
20:04พ่อทำอะไรลงไปนี่มันใช้ไม่ได้เลย
20:07มันบุญไว้สักหมดเพราะพ่อ
20:10พ่อค่ะ ๆ
20:13ไม่จริงเลยนะคะพ่อ
20:14สำหรับไม่ emissions นี่
20:16พ่อคือพ่อที่ดีที่สุด
20:20พ่อยอมทำทุกอย่าง
20:22เพื่อความปลอดภัยของไม์กับแม่
20:29ตอนนี้พ่อเองต้องลุกขึ้นสู้กับปัญหานะคะ
20:33เราจะหาหลักฐานทุกอย่าง
20:35มาเอาผิดไอ้คนชั่วของพวกนั้นที่ได้
20:38นะคะพ่อ
20:46น่าจะให้พ่อทำอย่างไร
20:49บอกมาแล้ว
20:52พ่อจะทำอะไร
20:55พ่อจะทำอะไร
20:57บอกคุณลูก
21:02หมายอยากให้พ่อแทง ยอมอนุญาตให้หมายแต่งงานไปก่อน
21:08แล้วภายในสองอาทิตย์นี้
21:10หมายจะพยายามหาหลักฐานทุกอย่าง
21:14มาเอาผิดคุณทนาให้ได้จริง ๆ
21:18และถ้าเราจับเขาได้
21:20งานแต่งงานก็จะถูกยกเลิก
21:23แล้วหมายกับพ่อก็จะเป็นอิสรภาพ
21:26นะครับพ่อ
21:48วันนี้ ฉันจะมาเล่าเรื่องที่แฟนของฉัน มีประสบบัติเหตุ
21:52แล้วเขา ความจำเสื่อมชั่วข้าวค่ะ
21:56วันนั้นจำได้ว่า ช็อคมาก ที่เขาจำอะไรไม่ได้เลย
22:02ทุกอย่างที่เคยพูด เคยสัญญากันไว้
22:06เขาก็จำไม่ได้
22:08ฉันพยายามพูด และทำทุกอย่าง
22:12เพื่อให้เขานึกอะไรออก
22:14แต่ก็ไม่สำเร็จ
22:17จ๊ะ
22:18จ๊ะ
22:19เอ่อ...
22:21คุณทีแค่มาให้ค่ะ
22:27อยากแก้ฟกช้ำ
22:29เอามาทำไม
22:30คุณทีบอกว่า คุณอาจจะต้องใช้ทางเข้ามือค่ะ
22:33เมื่อไหร่คุณทีจะจำได้ก็ไม่รู้
22:36คุณจะได้หวัง Georgina
22:39โอคจริง ๆ
22:42เป็นอย่างไร
22:44comments
22:47เมื่อไหร่คุ่มหน่อยซ่อนกัน
22:49ด้านปrukแดง
22:51domingo
22:59เราจะยัง Yea Slho
23:03หรือไปให้พ้น ๆ จากที่นี่สักที
23:10ฉันก็พยายามหาวิธีรักษาโรคความจำเสื่อมอยู่
23:15แต่ก็ยังไม่ได้อะไรเลย
23:18หรือว่าจะพาไปหาพระ
23:20แล้วก็ให้ลดน้ำหมุนเพื่อเรียกขวัญอะไรอย่างนี้ดีไหมคะ
23:25ทีคงยอมหรอกนะ
23:28หรือคุณจะบอกความจริงคุณทีไปเลย
23:31ว่าก่อนที่จะเกิดอุบัติเหตุ
23:33คุณทีหาหลักฐานเอาผิดคุณธนาได้
23:36และกำลังจะหนีไปอังกฤษ
23:40บอกไป
23:41ถ้าทียังจำอะไรไม่ได้
23:43ก็ไม่ช่วยอะไรหรอก
23:46หมู่นี้ทียิ่งทำตัวแปลก ๆ อยู่ด้วย
23:52อย่างเช่นพูดถึงคุณพลาดอยู่บ่อย ๆ ใช่ไหมคะ
23:57นิมก็คิดอย่างนั้นค่ะ
24:01หรือเป็นเพราะรถคุณทีชนกับรถคุณพลาด
24:04ก็เลยรู้สึกผิด
24:08ฉันว่าไม่ใช่แค่นั้นหรอก
24:12ทุกวันนี้เวลาที่ทีมองฉัน
24:17ฉันรู้สึกว่าสายตาของทีดูแปลก ๆ
24:23มันเหมือนมีอะไรบางอย่างที่ทำให้รู้สึกว่า
24:27ทีเปลี่ยนไป
24:31เหมือนไม่ใช่ทีคนเดิม
24:50คุณหมอครับ เชิญทางนี้ครับ
25:02ลุกดี ๆ น่ะ
25:10ป๊านิมคะ คุณหมอที่ดูแลคุณลุงเขามาทำอะไรล่ะคะ
25:14ผมมาจัดการเรื่องทำขาเทียมค่ะ
25:17แผลที่ขาคุณธนาหายพอดี
25:19ก็เลยรีบจัดการให้เสร็จทันงานแต่งคุณกับคุณทีนี่ค่ะ
25:23แล้ววันนี้ทำไมมาแต่เช้าเลยล่ะคะ
25:26เห็นว่านัดออร์แกนไนท์คุยงานตอนเที่ยวไม่ใช่เหรอคะ
25:29อ๋อพอดีไมท์เอามาส่งคุณพ่อ ก็เลย เลยมาเลยล่ะค่ะ
25:33นี่ค่ะ ขนมเจ้าดังแถวที่ธั้งงานคุณพ่อ
25:36ขอบคุณค่ะ
25:40นี่กำลังทำอะลายกันอยู่ละครับ
25:43ให้เด็กหนีย้ายของจากห้องทำงานคุณธนามมาลงมาอยู่ข้างล้างครับ
25:45มาลงมาอยู่ข้างล้างค่ะ
25:46เพราะคุณธนาคงไม่ซะดวกที่จะขึ้นมาข้างบน
25:50เอ่อ... คุณมาไปนั่งรอไหมคะ
25:53ประเดิ Bew้ลิบไปตามคุณธีให้ น่าจะตื่นแล้วค่ะ
25:55ไม่เป็นไรค่ะ ใช่ไม่ช่วยขนของไหมคะ
25:58อย่าริกว่าค่ะ
25:59คุณธนาท่านไม่ชอบให้ใครยุ่งกับแฟมงานของท่าน
26:02คุณวนไปนั่งรอดีกว่านะค่ะ
26:21แล้วทำไมไม่วางล่ะ
26:25ไป รีบไปเอาที่เหลือลงมาเถอะ
26:27จะไปเสร็จไว้ ๆ
26:29เหนื่อย
26:32โอเค โอเค
27:02โอเค โอเค
27:33คุณเข้าไปได้ตัวนั้นทำไม
27:38ฉันทำมือถือหล่นเลยก้มลงไปเก็บค่ะ
28:02ก็ไม่เยอะเท่าคุณ
28:33คุณเข้ามาในห้องนี้ทำไม
28:39ช่วยจัดของให้คุณพ่อคุณค่ะ
28:43จัดของ
28:47ก็อีกหน่อย ฉันต้องเข้ามาเป็นสไพรส์ของที่นี่
28:50ฉันก็ควรจะช่วยแบ่งเบาพาระในบ้านของคุณไม่ใช่เหรอ
28:57ขอโทษหน่อย
29:03ขอโทษหน่อย
29:16เดี๋ยว
29:33ทำแบบนี้ง่ายกว่าจะเยอะ
29:35ไม่เห็นต้องเดินหลายรอบให้เหมือนเลย
30:03เดี๋ยวมาย
30:12ทำอะไร
30:14ขนของไง
30:24ทำแบบนี้ง่ายกว่าจะเยอะ ไม่เห็นต้องเดินหลายรอบให้เหมือนเลย
30:27ทำแบบนี้ง่ายกว่าจะเยอะ ไม่เห็นต้องเดินหลายรอบให้เหมือนเลย
30:39มีอะไร
30:42คุณมองหน้าผมแบบนั้นทำไม
30:46ไม่มีอะไร
30:58มายลอง
31:19ขอโทษค่ะ
31:21คุณเจ็บตรงไหนหรือเปล่าคะ
31:28ผมเคยเจ็บมามากกว่านี้อีก
31:44นี่เป็นตัวอย่างการงานแต่งค่ะ
31:46ถ้าทางคุณทีทัดกับคุณมายยังไม่ชอบ
31:49เดี๋ยวเราจะออกแบบให้ใหม่เลยนะคะ
31:51ไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ
31:52ทางบริษัทเรารับสัตว์งานแบบมืออาชีพ
31:55มีทุกแบบครบวงจรเลยค่ะ
31:57งานเช้า
31:58งานเย็น
31:59การเชิญ
32:00ถ่ายรูป
32:01เราจัดให้หมดเลยนะคะ
32:04ไม่สาวว่าเชิญแขกประมาณกี่ท่านคะ
32:08เราจะได้เลือกโรงแรมให้ถูกละค่ะ
32:24ที
32:25ทีมงานก็ถามว่าจะเชิญแขกกี่คน
32:30แม่จัดการเลยครับ
32:32ผมไม่สนใจเรื่องนี้
32:37ก็
32:38สักร้อยถึงสองร้อยคนนะคะ
32:40เราคงเชิญแขกไม่เยอะเท่าไหร่
32:43แล้วมีทีมงานแต่งหรือยังคะ
32:47ทีมงานแต่งน่ะค่ะ
32:56ให้คุณทีเลือกเลยก็ได้ค่ะ
33:04โอเคครับ
33:05เดี๋ยวผมเลือกทีมเอง
33:10สวัสดีค่ะ
33:15รอตรงนี้ก่อนนะครับ
33:16เดี๋ยวผมไปตามท่านให้
33:18ค่ะ
33:22สวัสดีค่ะ
33:23คุณพี่รำพา
33:25สวัสดีครับ
33:26วันนี้สวยตามเคยเลยนะคะ
33:28หน้าตาพองสายเชยวคะ
33:33เฮ้ย
33:35จำอาหารได้มั้ย
33:41อาสงสิน
33:42จับอาขวัญละดี
33:44เจ้าของขวัญละดีคลินิค
33:46หุ้นส่วนของคุณพ่อไง
33:56อะนี่ มาย
33:58อ้อ ลูกสาวคุณหมอปรามโธร์ใช่ไหมคะ
34:02ข่อนเพิ่งเจอท่านมาวันก่อนนี้ค่ะ
34:07นี่คงกำลังคุยเรื่องงานแต่งงานกันอยู่ละสิคะ
34:14ถ้าอยากจะเข้าขอสเจ้าสาวเนี่ย
34:16แวะไปที่คลินิคของอาได้เลยนะคะลูก
34:19อาจะจัดให้เป็นของขวัญวันแต่งงานเลยละคะ
34:22ขอบคุณค่ะ
34:28สงสิน
34:30ก่อนด้วยดี
34:32ไปคุยห้องทำงานดีกว่า
34:34เชิญครับ
34:48ขอโทษนะครับ ขอไปห้องน้ำสักครู่นะครับ
34:50ขอไปห้องน้ำสักครู่นะครับ
34:51ขอไปห้องน้ำสักครูนะครับ
34:52ขอโทษนะครับ
35:22ดึงลับแพร citrus จนฉันจะปิดข่าวในอยู่เร็วนะครับ
35:26แล้วนี้ ฉันก็ต้องยกเลิกคโคร支持
35:28แล้วสั่งเก็บตัวอย่างทั้งหมดจากทุกสาขาเลยครับ
35:33ตอนนี้ทfeeding ที่ตูดงานของเรา r though ใกล้เยอะมาก
35:36ถ้าเป็นแบบนี้ง่าย深 ThanksgivingIGHT เป็นหลายล้านเผτάหนา
35:40ทำไม
35:41แสดงว่ายารอตนี้ของไอ้โรงงานเควินนะอย่าง
35:44มีปัญหากันเหรอ
35:45ใช่ค่ะ
35:47ผมกำลังคิดว่าเควินอาจจะกลงเรา
35:50แอบสลับเอายาคุณภาพต่ำมาให้ค่ะ
35:54เรียกมันมาเคลียร์
35:56ฉันไม่มีวันยอมเสียร้อยล้านบาทไปฟรีๆหรอกนะ
35:59แล้วหมอฟรีที่เยาเข้ามาเพราะก็ยารถใหม่ล่ะค่ะ
36:02จะให้ยกเลิกได้ไหม
36:03เปล่า ยกเลิกยังไง ฉันดิวลูกค้าไปหมดแล้ว
36:08แต่คราวนี้ก่อนรับสินค้านะ
36:10เช็คให้ละเอียดก่อนเสริมสัญญานะ
36:13ถ้ามันยังตกติกอยู่แล้วก็
36:15ฉันไม่เอามันไว้แน่
36:17แต่ช่วงนี้ข่าวเรื่องคลินิทของขวัญ
36:21เริ่มมีคนพูดถึงในโซเชียลแล้วนะคะ
36:23มีคนกำลังจับตาดูเราอยู่
36:26แล้วถ้ามีใครรู้ว่าเรานัดประชุมกับบริษัทยากของเควินเนี่ย
36:30อาจจะเป็นขาวก็ได้นะคะ
36:36เอาอย่างงี้ นัดไอ้เควินมันมาเคลียร์วันแต่งงานของที่ทัด
36:43ก็เหมือนกับว่ามางานแต่งงานลูกฉันปกติ
36:47ไม่น่าจะมีใครสงสัย
36:48ถ้าอย่างนั้น ผมย้ายที่นัดรับยากับเควิน
36:52มาที่โกดังของผมที่ท่าเรือดีไหมครับ
36:56ดี
36:58ภาษุ
37:00ไปบอกพวกทีมอัมนายเซอร์
37:03งานแต่งงานของคุณทีทัท
37:05เลือกโรงแรมลิมน้ำเท่านั้น
37:08บอกว่าฉันชอบ
37:10ได้ครับท่าน
37:18โปรดติดตามตอนต่อไป
37:48ความติดตามต่อไป
37:57ว่าไงนุน
38:01มีคนส่งข้อมูลเรื่องภารมให้เรา
38:04ข้อมูลอะไร ใครส่งมา
38:10เขาชื่อมิสเตอร์สีเกรน
38:12มิสเตอร์สีเกรน ใครอะ
38:14เราก็ไม่รู้เหมือนกัน
38:16กำลังให้ไอ้ทีช่วยตรวจสอบ
38:17ว่าเมลิวเนี่ยถูกส่งมาจากไหน
38:20แล้วในนั้นเขาเขียนว่าอะไร
38:22เขาบอกว่าภาษฐ์
38:24ถูกลักพาตัวจากสนามบินสวนภู
38:27มาที่วัชรักทาง 12
38:30ที่กุฎทาง 12
38:32และถูกทำร้ายที่นั่น
38:35แล้วเขารู้ได้ยังไง
38:37ภาษฐ์มีเพื่อนสนิทคนอื่นอีกปล่าง
38:40ภาษามีเพื่อนสะเหลีกคนอื่นหรือเปล่า
38:42นอกจาก Minecraft
38:44ไม่มีนะ
38:45ที่อเมริกา ภาษะมีแค่พี่จำ
38:49แต่ถ้าที่ไทย ภาษามีพร้ันไม่มีเพื่อนเลย
38:52เพราะภาษ์ไม่เคยกลับมาที่ไทย
38:55หรือว่า Mr. Secret
38:56จะเป็นคนเดียวกับที่ชายเฟสบุกภาษาคุยกับ Minecraft
39:01นี่แปลว่า..
39:03คนคนนั้น..
39:09ช่องทางศัตรู
39:20แต่ถ้าที่ไทย ภาษанеไม่มีเพื่อนเลย
39:23เพราะภา Цไม่เคยกลับมาที่ไทย
39:26หรือว่ามิสเทียลสีกฤตร์
39:28จะเป็นคนเดียวกับที่ชาย เฟสบุณ์ภาษะคุยกับไม้
39:33นี่แปลว่าคนคนนั้น
39:35เขารู้เรื่องการตายของหมือ ภาษภาษะดีงั้นเหรอ
39:39มายมีเรื่องสำคัญจะเล่าให้นนท์ฟังด้วย
39:41โอเค
39:42แค่นี้ก่อนนะ
40:09อ้าวคุณ
40:11ทำไมเข้าห้องน้ำนานจัง
40:13ผมคิดว่าคุณไม่สบาย
40:15หรือว่าเป็นไรซะอีก
40:17ฉันขอกลับบ้านก่อนนะครับ
40:19พอดีฉันมีทุรารทุ่น
40:21เอาสิ
40:23ผมเพิ่งคุยกับเปอร์กาไนท์เสร็จพอดี
40:25โอเค
40:27ฉันกลับเลยนะครับ
40:29เดี๋ยว
40:31นี่คุณจะไม่ถามผมหน่อยหรอ
40:33ว่าผมเลิกตีมงานแบบไหน
40:35ไม่จำเป็นนะคะ
40:36เอาที่คุณชอบเลย
40:37ฉันยังไงก็ได้
40:40ผมรับรองเลย
40:42ว่าคุณจะต้องชอบแน่
40:45ผมมั่นใจ
41:06เลย
41:16เราเช็คอิมีล์ได้ส่งมาแล้ว
41:18มันถูกส่งมาจากอเมริกา
41:20ได้ตรวจสอบยากว่าถูกส่งมาจากใคร
41:24แล้วนุนแน่ใจมั้ยอ่ะ
41:26ว่านี่เป็นเรื่องจริง
41:27ก็ห้าสิบ ๆ นะ
41:29เพราะข้อมูลที่เขาบอกมา
41:31มันก็ใกล้เขียงกับสิ่งที่เราสืบอยู่
41:33เดี๋ยวเราจะพยายามหาทางเข้าไปตรวจสอบกฎดังนั้นให้ได้
41:38เพราะถ้าภาพถูกทำร้ายที่นั่นจริง
41:42มันก็อาจจะมีหลักฐานได้ลงเหลืออีกบ้าง
41:45ดี ดีแน่นอน
41:49มายก็ได้อะไรบางอย่างมาเหมือนกันนะ
41:52ว่าในงานแต่งงานของมายกับคุณทีทัก
41:55คุณธนาจะใช้งานแต่งบังหน้า
41:57แล้วนัดเอเย็นมาเสร็จสัญญา นำเข้าหมอฟีน
42:01หมอฟีน สารเซ็บติดประเภทสอง
42:04นำเข้ามาใช้ทางกันแพทย์ด้วยก็จริง
42:06แต่บริษัทที่นำเข้ามาต้องได้รับใบอังญาจากอ.ย.เท่านั้น
42:10ซึ่งมายเช็คกับเลขาของพ่อแล้ว
42:12บริษัทของคุณธนาไม่ใช่ตัวแทนนำเข้าในประเทศไทย
42:28มายอยากให้นนท์จัดการพวกเขาในวันนั้น
42:31มายได้ยินมาว่าในวันนั้น
42:33จะมีการนัดเช็คของก่อนเสร็จสัญญาด้วย
42:37คราวนี้แหละนนท์ เราจะได้หลับฐานซึ่งๆหน้าแน่
42:46แปลว่า
42:48เราต้องอย่าให้การแต่งงานเกิดขึ้น
42:50แล้วมายก็ต้องแต่งงานกับทีท่านจริง ๆ หรอสิ
42:52ใช่
42:53มาย
42:55นิ้วมันไปไกลเกินแผนที่เธอวางไปแล้วนะ
42:58แต่มันไม่มีทางอื่นแล้วนะนนท์
43:01ถ้านนท์จัดการพวกเขาได้
43:03งานแต่งงานก็จะถูกยกเลิกตัดที
43:06แล้วมายก็จะหนีไปตั้งหลักที่เมริกาก่อน
43:09อย่างไร
43:10มายก็ต้องช่วยพ่อให้ได้
43:11ช่วยคุณอา
43:12เรื่องไหล
43:17แล้ว Puisอились
43:20อ่ะ เอาไว้เรื่องนี้จบก่อน
43:22ไม่จะเล่าให้นนท์ฟังเอง
43:24ไม่สัญญา
43:26ได้
43:28แต่ตอนนี้
43:29ถ้าเกิดอะไรผิดผ้าดขึ้นมา
43:32ไม่ต้องแต่งงานกับทีทัดจริงๆหรอ
43:36มันต้องไม่มีอะไรผิดผ้าดสินนท์
43:39ถ้าเราวางแผนบัตรคุมพร้อม
43:50โปรดติดตามตอนต่อไป
44:21ชุดนี้ก็สวยนะคะ
44:23เหมาะกับคุณด้วย
44:26ชุดนี้ก็โกดีนะคะเรียบๆ
44:29เอาชุดพวกนั้นไปเก็บนะครับ
44:35ผมเตรียมชุดแต่งงานไว้ให้คุณแล้ว
44:51ฮืออออออ
44:57พึ่งรู้ก็เดี๋ยวว่ามายก็อยากให้โดกไม้กับเขาเหมือนกัน
45:00แย่งกับเขาเสียหัวเกิดเจ๊กเลยนะ
45:03มายไม่ได้แย่งเสียหน่อย
45:04พี่แอนนั้นแหละที่ผักมาย
45:06แล้วจุจุ..ดอกไม้ก็ตกลงมาอยู่ในมือ of Mายเอง
45:13อืม....
45:15ได้ดอกไม้แบบนี้เนี้ย
45:17เตลียมแต่ชุดแต่งงานได้แล้วมั้ย
45:20งานแต่งเราอะroatแม็คอยแตะเป็น เมียติ Mỹมได้ไหม
45:24เยอยไง
45:26กูเราเป็นเด็กนิวยอก เรากูต้องแตกตู่แบว เก่ๆ
45:30แบบติม
45:32แก้งออฟนิวีออนด์ไหม
45:36มันมัน..พะเหล่า trying to find
45:42สนุกจะไต พัทจ ก็แตกตัวเป็น carenudo
45:45ส่วนหมายก็จะแตกตัวเป็น cameron dias
45:48แล้วแขกในงานก็จะแต่งตัวตามตีมของเรารับรอง บรรยากาศมันต้องดีมากๆในแน่ๆเลย
45:57รับรอง แขกในงานอะ มันด่ากันยับแน่เลย
46:01อืม ด่อพ่อนะสิ
46:03อืม อืม
46:18ทำไมคุณถึงทำแบบนี้
46:21ฉันถามว่าทำไมคุณถึงเลิกชุดแต่งงานแบบนี้
46:23เอ่อ คือว่าคุณทีทัดสั่งให้เราตัดชุดตีมแกงออฟเนี่ยออร์ให้ใหม่เลยนะคะ
46:29บอกว่าคุณมายต้องชอบแน่ๆเลย
46:32ดูสิคะนี่สวยจริงๆด้วยค่ะ
46:34สวยจริงๆค่ะ
46:39คุณไปแอบข้นของของพาดมาใช่มั้ย
46:41หรือว่าพาดเขียนบอกไว้ตรงไหน ใช่มั้ย
46:45เขียนอะไร
46:47อย่าบอกนะว่า
46:49คุณเคยบอกพี่พาดว่าอยากใส่ชุดแต่งงานตีม aussi
46:56ฉันขอเปลี่ยนชุด ไม่ใส่ชุดนี้
46:58ไม่ได้
47:00ก็คุณเป็นคนให้ผมเลือกตรีมเอง
47:03เพราะคุณยังไงก็ได้นี้
47:07หรือว่าคุณจะเลิกงานแต่งต่างก่อนไหม
47:10เพราะอีกแค่อาทิตย์เดียวเนี้ย
47:10เขาคงเรียบฉุดใหม่ให้มั้ยนัง
47:19ผมก็แค่เห็นว่าคุณเคยอยู่นิวเยอร์
47:22แล้วผมก็ชอบหนังเรื่องนี้มาก
47:24ก็เลยอยากให้งานมันสนุกขึ้นด้วยการแต่งตัวทีมนี้
47:31ถ้าผมทำให้คุณไม่พอใจผมขอโทษ
47:35ผมไม่ได้มีจิตนาที่จะทำให้คุณรู้สึกไม่ดี
47:42แล้วถ้าคุณไม่มีปัญหาอะไรแล้วเนี่ย
47:44ผมไปเปลี่ยนชุดนะ
47:46จะได้ถ่ายรูปให้เสร็จ
47:54คุณจะรู้สึกยังไง
47:56คุณจะรู้สึกยังไง
47:58คุณจะรู้สึกยังไง
48:00คุณจะรู้สึกยังไง
48:02คุณจะรู้สึกยังไง
48:04คุณจะรู้สึกยังไง
48:06คุณจะรู้สึกยังไง
48:08คุณจะรู้สึกยังไง
48:10คุณจะรู้สึกยังไง
48:12คุณจะรู้สึกยังไง
48:14คุณจะรู้สึกยังไง
48:16คุณจะรู้สึกยังไง
48:18คุณจะรู้สึกยังไง
48:20คุณจะรู้สึกยังไง
48:24คุณจะรู้สึกยังไง
48:26คุณจะรู้สึกยังไง
48:28คุณจะรู้สึกยังไง
48:30คุณจะรู้สึกยังไง
48:32คุณจะรู้สึกยังไง
48:34คุณจะรู้สึกยังไง
48:36คุณจะรู้สึกยังไง
48:38คุณจะรู้สึกยังไง
48:40คุณจะรู้สึกยังไง
48:42คุณจะรู้สึกยังไง
48:44คุณจะรู้สึกยังไง
48:46คุณจะรู้สึกยังไง
48:48คุณจะรู้สึกยังไง
48:50คุณจะรู้สึกยังไง
48:52คุณจะรู้สึกยังไง
48:54คุณจะรู้สึกยังไง
48:56คุณจะรู้สึกยังไง
48:58คุณจะรู้สึกยังไง
49:00คุณจะรู้สึกยังไง
49:02คุณจะรู้สึกยังไง
49:04คุณจะรู้สึกยังไง
49:06คุณจะรู้สึกยังไง
49:08คุณจะรู้สึกยังไง
49:10คุณจะรู้สึกยังไง
49:12คุณจะรู้สึกยังไง
49:14คุณจะรู้สึกยังไง
49:16โปรดติดตามตอนต่อไป
49:46มันอยู่ไหน วันนั้น 12 ครับ
50:06หยุดก่อน
50:28หยุดก่อน
50:34ผู้ปลอมรนใช่มั้ย
50:44ใจครับ
50:48มีคนจะคุยด้วย
50:55ผมรนครับ
50:56ผมรองธิตินะ
50:58หยุดปลวดคน
51:00แล้วออกไปจากที่นั่นเดี๋ยวนี้
51:04แต่ท่านครับ
51:05คุณไปยุ่งอะไรกับเรื่องรายงานต่างดาว
51:07มันไม่ใช่หน้าที่ของคุณ
51:09กลับมาเขียนรายงานส่งผม
51:11ถ้ามีเหตุผลไม่พอ
51:13ผมจะลงโทษทางวินัยพวกคุณทั้งทีม
51:24โอเคไหมครับผู้กร
51:26หวังว่าผู้กรคงไม่ขัดกรรมสั่งท่านรองไง
51:32พวกเรากลับ
51:54เรียบร้อยครับท่าน
52:06นี่ที่นี่มันใหญ่ขนาดใช้รองธิติได้เลยเหรอวะ
52:08มึงลืมไปแล้วเหรอวะ
52:10ว่าที่นี่คือโกดังของวัจฉลาเบลเทค
52:12เหมือนจะขอหมายคนได้ก็ยากแทบตาย
52:14พี่พอได้เข้ามาก็ได้ไม่ได้หลักฐานอะไรอีก
52:17ใครว่าไม่ได้หรอครับหมวด
52:48หยุดก่อน
52:50กรุปปองกรุลใช่มั้ย
52:52ใช่ครับ
52:54มีคนอยากถึงใช่ไหม
52:59ผมนี่ไม่ทำให้เสียชื่อของผมออกมากลางอยู่แล้วครับ
53:07สวัสดีครับ
53:08ท่านครับ
53:09สวัสดีครับ
53:10ผมนี่ไม่ทำให้เสียชื่อของข้างล่างอยู่แล้วครับ
53:20เป็นคลาบเลือดอะไรวะ
53:22ส่งให้นิติเวทย์เลย จะได้ดู
53:25ถ้าเป็นคลาบเลือดสถาที
53:28แสดงว่าคุณกันน่า
53:30เป็นคนลับพาตัวภาพมาจากสนามบินจริง ๆ
53:32จริง ๆ
53:38สุดยอดเลยดาบ
53:40ไว้เดี๋ยวกลับไป มันจะเลี้ยงหมูกระทายเลย
53:43คำว่าดาบนี่ไม่ได้มาเพราะโชคช่วยนะครับ
54:03เบาสาวชิดกันอีกนิดนะคะ
54:12ดีค่ะ นั่นแหละค่ะ
54:17เอ่อ คุณมายยิ้มนิดนึงนะคะ
54:22คุณทีจับมือคุณมายหน่อยสิคะ
54:27จับค่ะ
54:28อยู่นั่นแหละค่ะ
54:36ผมคิดอยู่แล้ว
54:38ว่าชุดนี้ต้องเหมาะกับคุณ
54:59ขออีกโพสต์หนึ่งแล้วกันนะคะ
55:02เป็นคุณทีอบเอวคุณมายจากด้านหลังนะคะ
55:15ถ้าไม่มีอะไรติดปลาด
55:17เร็ว ๆ นี้ผมมีเรื่องสำคัญจะพาไปได้
55:28ขอบคุณค่ะ
55:35ขอบคุณค่ะ
55:41เร็ว ๆ นะคะ
55:58โปรดติดตามตอนต่อไป
56:28โปรดติดตามตอนต่อไป
56:59พ่อวันแต่งงานเป็นวันที่เราจะได้หลักฐานในการเอาผิดคุณธนา
57:03ถ้าวันนั้นนนจัดการกับคุณธนาได้
57:05ทุกอย่างก็จะจบลงวันนั้นเลยครับพ่อ
57:12มิสเตอร์เควินที่คุณธนาน่าเจอวันนี้
57:14เป็นเองขายาหลายอย่าง
57:16นนกำลังตามพวกนั้นไป
57:17แผนของเราใกล้สุดเลยเหรอครับ
57:19วิธีจะเริ่มตอนสองทุมยานนี้ มันทุนสิบห้ามแล้วนะ
57:21มันจะทันเหรอลูก
57:22ก็ถ้าเขายังไม่กลับมา
57:24แม่กับคุณอาปราโมดก็เป็นคนขึ้นกล่าวเปิดงานได้เนี่ยครับ
57:33นี่อาอย่างแน่นอน
57:34เป็นไงบ้าง