U dobru i zl epizoda 27 U dobru i zl epizoda 27

  • hace 2 horas

Category

📺
TV
Transcripción
00:00El tímise xopet nas izbacívat izkuche.
00:03Clúchevi od auta.
00:04Ah, to.
00:06Evo, izvol.
00:09I kát si mi mislila rech da si ga oštetila?
00:13Koga?
00:14Auto.
00:15Da, auto.
00:16Navodno si tako kretenski parkírala,
00:19da si tipu koje bio parkírán pore tebe razbila far.
00:23Molim?
00:24Da.
00:25Bío e ovdje, našao me preko tablice.
00:27Doša e ovdje, u kuću?
00:30Da, u kuću, Marina.
00:33Čovík e chtío da mu seno do knádi šteta,
00:36pa počni skuplet novce,
00:37er ja nemam nikakvu nameru to plačat.
00:39I, da,
00:41nemojme više tražit, da ti posudzujem auto.
00:57No, no, no, no.
01:00No, no, no, no.
01:03No, no, no, no.
01:06No, no, no, no, no.
01:09No, no, no, no, no.
01:12No, no, no, no, no.
01:15No, no, no, no, no.
01:18No, no, no, no, no.
01:21No, no, no, no, no.
01:24E E E E
01:36E Ę eje daš što ima, kako e?
01:39E, vidi,onei...
01:41Ĉrebala mi jedna usluga, znaš...
01:44Ĉrebalo mi mi jedan,
01:47kako je reku,
01:48kompletan profil, znaš.
01:51Hay que investigar a una mujer llamada Ivana Oreb
01:58Oreb, Oreb
01:59Y su esposo
02:03El tipo dice que tiene una amante
02:21La mujer se desvanece
02:27¡Madre mía, qué mierda!
02:29El hijo de la mujer se desvanece
02:35¿Eh? ¿Sabes cuándo lo voy a decir?
02:37Estamos esperando desde horas y no hay nadie
02:39El hijo de la mujer se desvanece
02:41¡Qué catastrofe! ¿Cómo se acuerdan?
02:43¿Por qué no te diría que llegases a trabajar antes?
02:45Imagínate que si fuéramos ahora, nos rompieran
02:48¡Qué terror! ¿Quién es mi Jackie cuando le metes la cara?
02:51¿Jackie?
02:52¡Jackie! ¿Te acuerdas de Jackie? ¡Él estaba aquí!
02:56Jack Russell Terrier, mi perro
02:59No sabía que tenías un perro
03:02¡Qué típico!
03:04Ni me escuchas, ni me ves, ni te interesa
03:06¿Qué dices?
03:08Nada, jefe
03:09¡Tengo que ir a sacar ese perro!
03:12No hay que, es una mujer
03:15¿Es de Slovenia?
03:18No, era de Francia
03:21¿Qué dices?
03:22¡Era de Francia!
03:25¿Qué te pasa?
03:26¡Tenía que ir!
03:27¿Qué?
03:28¡Perdón!
03:30¡Tengo que ir!
03:32¡Tengo que ir!
03:34¿Tienes comentarios, Romi?
03:39Zeylka, ponte un poco de café para nosotros.
03:41Jester está muerta.
03:42¿Viste? Tiene un poco de hielo.
03:43Me parece que me va a tardar.
03:45Puedes, jefe.
03:46Si necesitas algo, dígame.
03:48Perdóname.
03:50Perdóname, Zeylka, por todo.
03:53Gracias por quedarte conmigo.
03:55Nadie te gustaría que te fueras.
03:57¡Hombre, me han hecho un desastre!
03:59¡Ni siquiera se me rompió!
04:00¿Son esos papeles del juicio?
04:01Sí.
04:03¿Por qué no te engañaste a un responsable,
04:05y no a mí?
04:06Hace 25 años que no he hecho un juicio.
04:08Estoy totalmente enojado.
04:10Zlayo, hay cientos de cosas sensibles y privadas.
04:13Me gustaría que me lo haga mi amigo.
04:16¿Quién es el juez?
04:17¿Sugav, por supuesto?
04:18¿O solo el juez en papel?
04:21Sugav es mejor un juez y un buen amigo
04:23que un buen juez y un buen amigo.
04:27Mi hermana se fue muy recientemente.
04:29Puedo ayudarte.
04:39Pensé que podría ayudarte.
04:42¿Estás seguro?
04:44Claro que sí.
04:47No lo sé. Es demasiado arriesgado.
04:50Sí, pero podría ayudarte.
04:52Seguramente no sería un problema.
04:54No es un problema para mi amigo.
05:00Buenos días.
05:01Estaba abierto, así que entré.
05:03Buenos días, mamá.
05:05¡Hola!
05:06¡Ven a comer con nosotros!
05:08No, no, no.
05:09Vine a ver a mi querida Rana.
05:11¿Cómo estás?
05:12¿Cómo?
05:13¿Rana?
05:14¿Cómo?
05:15Bien.
05:16No te metas solo en la puerta.
05:18¡Ven!
05:19¡Te traigo una bolsa y un café!
05:22¿Y tú, hijo?
05:23¿Cómo estás?
05:24Bien.
05:25Estoy bien.
05:26Me siento como un peregrino.
05:27Voy a tener unos 100 kilos.
05:30¿Cómo es comer un croissant con pekmez?
05:34Es mi domicilio, de Mareliza.
05:36Y me encanta mucho.
05:39No quería comer nada en casa.
05:42Cuando me ves aquí...
05:44Tengo que irme a prepararme.
05:46¡Ven!
05:53Está bien.
05:55Parece que le gusta mucho estar con ustedes.
05:58No seas triste, Iván.
05:59Ya está.
06:02¿Y por qué va a prepararse?
06:08¡Ven!
06:09Vamos a tomar un café.
06:10Te verás, querido Rana.
06:12¡Ven!
06:16¡Hombre!
06:17¿Cómo te has convertido?
06:20Nunca te lo dije.
06:23¿Nunca me has tratado como un tipo
06:25que te hubiera convertido en una amante o un marido?
06:28Bien, Slaven.
06:29No voy a moralizarme ahora,
06:31pero ayúdame.
06:32Te ayudaré.
06:33Lo sé y lo puedo hacer.
06:35Algo es mucho, pero...
06:38Nunca hemos hablado de tu turno
06:40en el pasado sur.
06:42Eso suena como si tuvieras una mujer
06:44en cada república
06:45y un regalo autónomo.
06:47¿Cómo sé que no lo tienes?
06:49Vete de aquí, Slaven.
06:51No, espera un momento.
06:52¿Cómo has estado escondiéndote todo este tiempo?
06:54¿Cómo has conseguido que no te gasten?
06:57Y ese regalo.
06:58¿Es un regalo para Marina o para Iván?
07:08Para ambos.
07:09¿Para ambos?
07:13Vete, hay un golpeador en Ilić.
07:16¿Alguien?
07:18Es un poco ilegal,
07:19así que sabía que era discreto.
07:22Le di un dedo a Iván
07:26para hacer lo mismo que le hice a Marina.
07:30Todo lo mismo,
07:31el mismo formato,
07:32las mismas palabras,
07:34la misma inscripción.
07:37Para ambos.
07:43Le pegué el dedo a Iván
07:44mientras se estiraba.
07:46Le pegué el dedo a Iván
07:47después de un par de días,
07:48cuando ella no quería decirme
07:49que lo había perdido.
07:54Era incómoda,
07:56se lo escondía de mí,
07:57no quería decirle nada.
08:02Por favor, jefe,
08:03no lo digas al juicio.
08:05Es que no quería decirlo.
08:07Bien, dejemos eso.
08:10¿Cómo me veo, Slaven?
08:14¿Voy a la cárcel
08:15o puedo salir solo con un juicio?
08:18No lo sé, Velika.
08:20No lo sé.
08:22He hablado con Vargo
08:24y estoy bien con él,
08:26pero no lo sé.
08:28Veremos.
08:29No puedes decir nada.
08:31Si necesita alguien
08:32para testificar por Velika,
08:34yo estoy aquí.
08:37Aquí está otra amante de Velika.
08:39Felicidades, Velika.
08:46Ya está.
08:48No se ha empeorado,
08:49no se infectará.
08:51No, es una herida superficial.
08:53Sería mejor
08:54que fuéramos a la clínica
08:56o a la cárcel,
08:58pero por ahora
08:59todo está bien.
09:01Sí, está bien.
09:02Cuando mi jefe se entere.
09:04No, no.
09:06No es tu culpa, Iván.
09:08Sí, claro, Iván.
09:10No es mi culpa.
09:11Sabes que te agradezco muchísimo.
09:14Gracias.
09:15No tiene nada que ver con ti,
09:17pero estoy un poco asustado.
09:21Sé exactamente de qué te asustas,
09:23y no es verdad que no tenga nada que ver conmigo.
09:26Todo esto sucedió
09:27porque querías protegerme.
09:30Y de nuevo lo haría.
09:32Gracias, querido.
09:34Pero no puedes vivir
09:35de mi agradecimiento
09:36si pierdes tu trabajo.
09:38Bueno, ya,
09:39dejemos eso.
09:40Sania dice bien
09:41que no es tu culpa.
09:43No importa.
09:45Sania,
09:46¿podemos hablar
09:48solo?
09:51Sí.
09:58Lo siento,
09:59estamos en la habitación,
10:01pero Lorena está durmiendo.
10:03En la cama está Jumbus,
10:04y la laboratorio
10:05se convirtió en una habitación.
10:07No, no te preocupes.
10:08Todo está bien.
10:09¿Por qué querías hablar solo?
10:11Sabía que ya te había contado
10:13por la manera en que te trataba.
10:18Y ahora te lo repito.
10:21Bien.
10:23Realmente me siento mal,
10:25pero la situación con Veliko
10:27me ha desvanecido.
10:30No, me entiendo.
10:31Solo tienes que entender
10:33que no soy culpable
10:34de lo que te ha hecho.
10:38Absolutamente.
10:39Y cuando me dudé,
10:40no pude decirte nada.
10:41No era mi culpa.
10:42Y no estaba segura.
10:43Ahora me entiendo,
10:44pero en ese momento
10:45yo realmente no...
10:46Sí.
10:47En ese momento,
10:48te echaste la culpa
10:49en mi cara.
10:53Y lo que más me arrepentió
10:54de lo que me dijiste
10:56fue que no somos amigas.
11:03No pude decir eso,
11:04porque no es verdad.
11:06Me arrepentió mucho.
11:08Lo siento.
11:12Por favor,
11:13vuelve a mi trabajo.
11:15Y no,
11:16no lo digo porque
11:17estoy tan herida
11:19o porque me siento culpable.
11:24Desde que no te ves en casa,
11:25todo es un caos.
11:27Sania, yo...
11:29Yo no puedo vivir sin ti.
11:33Pensaré sobre eso.
11:38Bien.
11:40Lo entiendo.
11:43Pensalo.
11:46Tus puertas siempre están abiertas.
12:02¿Sania?
12:04¿Has ido?
12:14Hola, mamá.
12:16¿Qué es esto?
12:18¿Por qué trabas en Draghi's uniforme?
12:20Le ofrecí a Draghi
12:21que lo trajera a mi trabajo
12:22para que no se enfermara
12:23y que no reciba el descanso.
12:24Le ofreciste que trabajara
12:25como defensor.
12:27Sí.
12:28¿Qué tiene que ver con eso?
12:29No sabes nada de ese trabajo.
12:31Mamá,
12:32no necesito conocimientos
12:33ni habilidades.
12:34Voy a guardar lo que tengo
12:35y no voy a hablar de eso.
12:37No seas insensato.
12:39Ese trabajo puede ser peligroso.
12:42Tienes una pistola,
12:44pero no tienes permiso
12:45y no sabes usar armas.
12:47¿Has visto lo que pasó con Draghi?
12:49Sí, mamá.
12:50Draghi no va a tener
12:51de qué vivir.
12:52Él tiene años.
12:53Si alguien no le ayuda,
12:54no va a encontrar un nuevo trabajo.
12:55Solo no quiero
12:56que mi hijo se enferme.
12:57¿Hijo?
12:58Sí.
12:59Eres mi hijo.
13:01Y lo que haces
13:02me da mucho miedo.
13:04Draghi ha terminado su entrenamiento.
13:05Tiene certificado.
13:06No tienes.
13:07Mamá,
13:08tienes todos los certificados
13:09que puedes tener.
13:10Desde la lista de marido
13:11hasta el diploma
13:12y hasta la especialización.
13:13Y nadie te ha ayudado.
13:18Lo siento, mamá.
13:19No lo pensé así.
13:21Mira,
13:22tu hijo te promete
13:24que no hará
13:25esa estúpida pistola.
13:26Solo está ahí
13:27para asustar a la gente
13:28y no hacerle problemas.
13:29Ningún defensor
13:30no esperaba
13:31que llegara la pistola.
13:33Jacopo, por favor.
13:34No, no, no.
13:35Por favor.
13:36Le prometí a Draghi
13:37y no lo voy a asustar.
13:38Ahora
13:39tengo que irme.
13:44¿Cuándo volverás a casa?
13:47Cuando tu y el viejo
13:48limpiemos la mierda
13:49que hiciste.
13:59¿Ves?
14:00Esa es la forma
14:01de evitar
14:02la justicia
14:03y la cárcel.
14:04Bueno,
14:05te darán la pena,
14:06pero así me dijo
14:07mi abogado Vargas,
14:08que no me ayudó.
14:10Espera,
14:11¿qué es lo que yo sigo?
14:12Quiero decir,
14:13la traducción
14:14de tu libro.
14:15Así que
14:16
14:17sigues
14:18la confesión
14:19de que hiciste
14:20un marido
14:21que no era justamente
14:22adecuado.
14:23De que te arrepentiste
14:24de tus debilidades
14:25y lo más importante
14:26es que te arrepientes.
14:28¿Y crees
14:29que me arrepentirán?
14:30¿Qué crees
14:31que me arrepentirán?
14:33Tendrás que pagar
14:34una pena que no será pequeña
14:35y las mujeres
14:36te podrán acusar
14:37por la propiedad
14:38y por la pena,
14:39por supuesto,
14:40pero no irás a la cárcel,
14:41seguro.
14:42¿La cárcel?
14:44Espera un momento.
14:45¿Él puede ir a la cárcel?
14:46Sí,
14:47por la bigamia.
14:48Puede tener hasta tres años.
14:50Dios mío,
14:51tu no debes
14:52permitir eso.
14:53¿Vas con él
14:54al juicio,
14:55¿verdad?
14:56Sí, voy.
14:58Todo para el jefe.
15:00Venga, Beiko,
15:01vamos.
15:02Me dijo el hombre
15:03que me iría a la cárcel.
15:04Puedes hacerlo
15:05allí también,
15:06si quieres.
15:09¿Qué pasa?
15:10¿Cuál es el problema?
15:13¿Vas a decir
15:14que soy tonto
15:15y sentimental?
15:16No, no,
15:17no lo voy a decir.
15:18¿Qué es?
15:20Sé que el casamiento
15:21con Marina
15:22no fue legalizado,
15:23pero no fue
15:25tan realizado.
15:28Solo que
15:31es difícil para mí
15:32firmar un papel
15:33que diga
15:34que el casamiento
15:35se acabó.
15:39Maldita sea,
15:40no sé qué decirte.
15:43Con respecto a la ley,
15:44ese casamiento
15:45nunca comenzó.
15:49Solo hablemos
15:50y yo lo resolveré.
15:55Escúchame, amigo.
15:58Así es lo mejor
15:59para todo.
16:02No, Slaven, no.
16:05Así es lo mejor
16:06solo para mí.
19:54No, nunca.
19:56Perdón,
19:57solo estoy pasando tiempo.
20:00En realidad,
20:01solo vine por un rato
20:02porque tenía un encuentro cerca.
20:03No hay problema,
20:04solo dígame.
20:06Quería preguntarte
20:07si has decidido
20:08qué vas a hacer
20:09con Velik.
20:10Ahora que todo esto
20:11con Bigamy
20:12se acabó,
20:13quizás ahora sería un buen momento
20:14para hacer algo.
20:16No sé, Teresa.
20:17No sé.
20:19¿Cómo no sabes
20:20que Bob es mi amigo?
20:22¿Cuáles son
20:23todas las opciones?
20:24Ivana,
20:25ya has escuchado
20:26esas opciones 300 veces.
20:27No hay nada
20:28más que pensar.
20:29Velik tiene que dar
20:30un pie en la nariz
20:31y eso es todo.
20:32¿Puedes dejar de
20:33llamarte Zerinka?
20:34Nixich,
20:35perdón,
20:36sé que es tu papá,
20:37pero también
20:38tu mamá
20:39no tiene nada
20:40más que pedirle.
20:41No deberías
20:42intervenir en eso.
20:43Primero,
20:44no me llames Nixich
20:45porque si te llamo
20:46te llamaré Zerinetina.
20:47Todos sabemos
20:48cuánto te gusta.
20:49Bien,
20:50señora Srich,
20:51no tenía intención
20:53Segundo,
20:54esto me importa mucho
20:55más que a ti.
20:56Tercero,
20:57no me llames papá
20:58porque eres una mierda.
20:59Eso no está bien.
21:00Ya lo sabía.
21:01Podría llamármelo
21:02mucho peor.
21:03No me importa.
21:04Cuarto,
21:05deja de
21:06llamar a la mujer.
21:07Necesita tiempo.
21:08Déjala en paz.
21:09Nika,
21:10si la dejamos en paz
21:11se pondrá a pensar
21:12hasta el día del juicio
21:13y los dos
21:14se romperán.
21:15¿Quién te preocupa?
21:16¿Quién se romperá?
21:17Ya es suficiente.
21:18En serio,
21:19ya es suficiente.
21:20Me duele la cabeza.
21:22Perdóname, Teresa.
21:23Voy a poner un vaso de agua.
21:25No hay problema.
21:30Tu lenguaje es más rápido
21:31que tu inteligencia.
21:32Para mí.
21:39¿Qué me he dicho mal?
21:40¿O tal vez
21:41Velko no es una mierda?
21:43En este momento
21:44no puedo confirmar nada,
21:46pero no puedo negarlo.
21:49Bien.
21:58¿Estás bien?
21:59Sí.
22:04Sólo me duele un poco la cabeza.
22:06Sí, lo dijiste.
22:09Perdóname,
22:10porque ella está luchando con Zrink.
22:11Me dio mucha presión.
22:12Sí, quiere eso.
22:13Sólo me preocupa
22:14que haya hecho lo correcto.
22:16¿Estás segura?
22:18¿De qué?
22:20¿Quieres que sepa de tu padre?
22:21No, por supuesto que no.
22:23Esto nos complicará la vida a todos.
22:25Es cuestión de la propiedad,
22:26de la misericordia
22:27y, al final,
22:29de su begamia.
22:32Eso es todo.
22:33No tengo elección.
22:37¿Has pensado
22:38en darle
22:39otra oportunidad?
22:41¿Es en serio?
22:43Sí, creo que sí.
22:46Nica,
22:47es como si te hubieras caído de Marte.
22:49Es como si no estuvieras presente
22:50cuando todo eso se rompió.
22:52Son cosas difíciles.
22:53No solo es cuestión de la misericordia,
22:55sino que
22:56nos lo ha dejado
22:57para siempre.
22:58Lo sé, mamá.
22:59Lo sé.
23:00Sé que lo que ha hecho
23:01es horrible
23:03y no puedo ni pensar
23:04sobre eso.
23:05Mi cerebro no funciona.
23:06¿Y entonces qué?
23:09Mi papá era bueno.
23:13Y tu marido también.
23:15Sí,
23:16eso es lo que me gustaría hablar.
23:17Déjame, mamá.
23:20Bien.
23:23Tu padre era bueno.
23:25Ese puede ser
23:26tu futuro.
23:28No te voy a impedir
23:29que tengas
23:30una buena relación social.
23:31No, mamá.
23:32No te voy a impedir
23:33que tengas una buena relación social.
23:34Pero tu padre también era bueno.
23:36A mí me gustó.
23:37Eso seguro.
23:38No seas así.
23:40¿Cómo?
23:41Eso es la verdad.
23:42Sí,
23:43pero también hubo momentos bonitos.
23:44Vosotros os amabais,
23:45y yo me acuerdo de todo eso.
23:46No estaríais juntos
23:47tanto tiempo
23:48que no estaríais felices.
23:50Yo sé que
23:51lo que ha hecho
23:52ha sido horrible
23:53y que ahora te parece
23:54que todo es lo peor del mundo
23:55y que no hay ninguna esperanza,
23:56pero
23:58hay esperanza.
23:59Hay esperanza.
24:00Hay esperanza.
24:01Hay esperanza.
24:03Hay.
24:04Solo tienes que recordar
24:06a aquel bonito.
24:13Te arriesgas como yo
24:14cuando recomiendo
24:15dinero sin problemas.
24:18¿Y cuándo me arriesgaste
24:19de lo mejor?
24:26Tu padre y yo
24:27ya no tenemos
24:28ninguna oportunidad.
24:30Ni la menor.
24:33Ni la menor.
24:39Bueno,
24:40solo quería decir
24:41que sería bueno
24:42que habláramos
24:45y que no te molestara
24:46si no hubiera oportunidad.
24:49¿Qué significa
24:50que no hubiera oportunidad?
24:52Nada.
24:54Ya no hay
24:55ninguna oportunidad.
24:57¿Sabes algo
24:58que no sé?
25:02No.
25:03Solo pienso
25:04que no deberíamos
25:05haber parado tan temprano.
25:26No.
25:27No.
25:28No.
25:29No.
25:30No.
25:31No.
25:32No.
25:33No.
25:34No.
25:35No.
25:36No.
25:37No.
25:38No.
25:39No.
25:40No.
25:41No.
25:42No.
25:43No.
25:44No.
25:45No.
25:46No.
25:47No.
25:48No.
25:49No.
25:50No.
25:51No.
25:52No.
25:53No.
25:54No.
25:56No.
25:57No.
26:02No.
26:04No.
26:05No.
26:06No.
26:10No.
26:15¿No te puedo comentar?
26:19No.
26:21No.
26:23No.
26:55¡Casnis, Relia! ¡Casnis!
27:00¡Bala, Relia!
27:03¡Ese viejo tío!
27:25¡María!
27:55¡Oh Dios mío!
27:58¡Ya sé, ya sé, Slavena!
28:00¡Ya te dije que te vendría el desayuno!
28:02¡Pero no te preocupes!
28:04¡Vuelva con ese tío de los estudiantes!
28:08¡Y espere otra media hora!
28:10¡Venga, por favor! ¡No me toques!
28:12¡Venga, por favor!
28:14¡No me toques!
28:16¡Te lo prometo!
28:18¡No me toques!
28:20¡No me toques!
28:22¡Venga, por favor! ¡No me toques!
28:24¡Venga, por favor!
28:26¡Velko!
28:27¡Velko, hijo!
28:28¿Por qué no me dijiste que ibas a venir?
28:31¡Velko!
28:32¡Amor!
28:33¡Yo te llamo a la casa y tú no!
28:36¡Qué lindo de ti que viniste a visitar a la señora Bama!
28:40¿Qué está pasando?
28:42¿Por qué te ves así?
28:44Los periodistas me están acusando.
28:46Tuve que desmantelarme.
28:49No hay problema.
28:50Sólo no sé cómo puedo ayudarte.
28:52No puedo salir a la piscina
28:53para que no me encuentren los vecinos
28:55con preguntas y comentarios sobre ti.
28:57No te preocupes.
28:59Es maravilloso que te vayas a visitar a la señora Bama.
29:01Yo lo haré.
29:02¡Malditos perros!
29:05¡Venga, te has preparado!
29:07¡Tienes las nalgas aquí! ¡Bien hecho!
29:09¡Todo para servirte!
29:11Me fui de tu auto,
29:13porque voy a la escuela.
29:15Y Slaven tiene un amigo, un juzgado.
29:18Y él vino a mí para ayudarme.
29:20¿Piensas que me voy a desmantelar?
29:22¿Ese juzgado te puede ayudar?
29:25Me parece que solo me va a engañar.
29:27No voy a ser juzgado.
29:28No voy a tener que ir a la cárcel.
29:30No te preocupes.
29:32¿Ves a qué se refiere?
29:34A que tienes que pedir la justicia.
29:37¿Es mejor eso que ir a la cárcel?
29:39Es mejor, pero no es bueno.
29:42Tienes vergüenza por Bigamio.
29:43Y eso te va a entrar en los hechos de trabajo.
29:45¿A qué me estás hablando?
29:47¿Qué puedo hacer?
29:48¿Qué puedo hacer?
29:49Me duele que te haya traído todo ese estrés y vergüenza.
29:53Pero, mamá, ahora es así.
29:55Es fácil para mí.
29:57Yo soy tu madre.
29:58Te voy a perdonar todo.
30:00¿Qué va a pasar con tus hijos?
30:02¿Qué va a pasar con tu familia?
30:04Veliko, tienes que intentar salvar a alguien.
30:08¿A quién?
30:09A Iván o a Marina.
30:11Tienes que salvar a alguien.
30:12¿A quién vas a salvar?
30:13Si yo sabía eso antes,
30:15ahora seguramente ya lo habría terminado con una o dos.
30:18Eso no es verdad.
30:19Eso no es verdad.
30:21Estoy de acuerdo.
30:22Un hombre puede amar a dos personas,
30:24pero no a una sola.
30:26Seguramente amas a una más.
30:28¿A quién?
30:29Susana, no puedo creer que me preguntas eso.
30:31Escucha.
30:32¿Tienes un hijo?
30:33Sí.
30:34¿Tienes un hijo?
30:35Sí.
30:37Escucha.
30:38Tu corazón sabrá la respuesta a esa pregunta.
30:41Escucha.
30:43Veliko, por favor.
30:46Tienes que intentar salvar a alguien.
30:48Al menos a alguien.
30:50Veliko.
30:52Tu madre es verdad.
30:54Escucha.
30:57¿Qué? ¿Qué me miras?
30:58¿Sabes que yo sé todo?
31:00Bien, amor.
31:01Bien.
31:02Yo voy.
31:03Creo que ese idiota se ha ido.
31:06No te preocupes, mamá.
31:11Todo va a estar bien.
31:13Vamos, amor.
31:20Es maravilloso.
31:22Toma un poco de yuja.
31:24Lo sé.
31:26Sé que la situación es terrible.
31:34Lo sé.
31:38Bien, bien.
31:39Vámonos a descansar.
32:04Perdóname, Teresa.
32:06No puedo decirte nada más.
32:08Me arrepentiría si vinieras sin razón.
32:10No hay problema, Ivana.
32:12Son casi 30 años de casamiento, hijos...
32:14Por supuesto.
32:16Pero tengo que decirte, igual que Veliko,
32:19que haces bien a tus hijos.
32:22Solo una cosa más, Ivana.
32:25Perdóname, Nico.
32:26No te va a gustar esto, pero tengo que decirlo a tu mamá.
32:29Dime.
32:30Lo digo a ti como abuela,
32:32pero también como amiga de la familia.
32:34Veliko no es solo un mentiroso.
32:36Te ha confiado.
32:37En realidad es un maldito mentiroso.
32:39Creo que no se puede creer en ese tipo de hombre.
32:42Y si estuviera en tu lugar,
32:44le pondría todo en papel,
32:45en un marco oficial.
32:48Lo sé.
32:50Tienes razón, Teresa.
32:51Bien, Teresa, creo que hemos entendido todo.
32:54Gracias.
32:55Vamos, vamos.
32:57Sé que no llamé a la policía.
32:59Si sigo así, mamá me va a matar.
33:02Vamos.
33:03Vamos.
33:04Vamos.
33:12¿Por qué me miras así?
33:14Te miro y no confío en mis ojos.
33:17Zorinka, no puedo decidir todavía.
33:20Necesito tiempo.
33:21Dime, ¿Veliko pensaba antes que otra mujer?
33:25No seas vulgar.
33:27Y tu actitud,
33:28tus sentimientos, Iván.
33:30¿Quién es ese niño?
33:32¿Tú guardas tu flor
33:34cuando Veliko se decide
33:35a cambiar todo de repente?
33:36¿Decide poner la planta solo en tu lago?
33:38Te pedí que no seas vulgar.
33:41Y ahora me bombardeas
33:43con metáforas de flor.
33:46¿Por qué eres así?
33:47Y ayer dijiste que te dolía
33:49que no eras mi mejor apoyo.
33:50Yo soy tu apoyo, Iván,
33:51solo que no lo ves.
33:53Me apoyas hermosamente.
33:55Y todo el tiempo
33:56piensas que es lo mejor
33:57que puedo hacer
33:58como tú crees.
33:59Y todo eso te lleva al sexo.
34:02Me daría vergüenza
34:03si te dejara quedarte aquí.
34:06Bien, hermana,
34:07como quieras.
34:08Hablaré.
34:11Solo diré esto.
34:13No me lleva a un sexo
34:15que tal vez parezca así.
34:17Quería decirte
34:19que serás atropellada
34:21si sigues así.
34:23Iván, ya has perdido
34:24tu marido y tu familia.
34:26Evidentemente,
34:27te irás a casa pronto.
34:28Pregúntale
34:29qué va a pasar.
34:32Teresa está bien.
34:53¿Qué pasa?
35:24Es un trabajo duro.
35:49Hola.
35:50¿Te has olvidado el francés?
35:53Tu llamada es muy importante para nosotros.
35:55Por favor, continúa.
35:57No te voy a parar.
35:59Mira, si me das algo,
36:00te lo agradezco.
36:02Bueno, entonces agradezca esto.
36:04Yodso organiza hoy
36:06una cena,
36:08una cena de cena,
36:09no sé qué.
36:11Por los regalos que recibió.
36:13Conociendo a Yodso,
36:14¿cuándo se va a desayunar?
36:16¿Hasta mañana?
36:17Sí,
36:18si Petra no lo permite,
36:20o algo más.
36:29Sí, sí.
36:30Pero,
36:31creo que debería estar ahí.
36:35No es malo
36:37que te disfrutes un poco de Yodso.
36:40Que te desvanezca un poco.
36:45Sí, por favor,
36:46por mí.
36:47Me enoja que te desvanezcan.
36:49En primer lugar,
36:50no me desvanezco de Yodso.
36:52Y en segundo lugar,
36:53creo que se me equivocó
36:54su opinión de mí.
36:56En realidad,
36:57en los últimos tiempos,
36:58me gusta más y más.
36:59Sí, sí,
37:00seguro.
37:01Bien,
37:02y en tercer lugar,
37:03y lo más importante,
37:04no puedo venir ni siquiera.
37:05Cambio a Drago.
37:06Drago se enojó
37:07y no puede trabajar
37:08para no recibir un descanso.
37:09Lo hago yo.
37:10¿Cambias a Drago
37:11como defensor?
37:12Sí,
37:13en un depósito.
37:16Pero no sabes nada
37:17de ese trabajo.
37:18Bueno,
37:19no seas como mi abuela.
37:20No es que tenga que operar
37:21una cirugía en el corazón
37:22o algo así.
37:24Pero el trabajo
37:25de defensor
37:26puede ser muy peligroso.
37:27Bien,
37:28por favor,
37:29no seas así.
37:30La única peligrosa
37:31que me dice aquí
37:32es que voy a dormir
37:33en el depósito.
37:34Pero bueno,
37:35voy a tratar
37:36de evitar eso.
37:37No sé,
37:38voy a mirar algo
37:39en mi teléfono.
37:46Marina.
37:49¿Por qué estás aquí?
37:50Pensaba que no podías salir
37:51de tu casa
37:52de la casa de los periodistas.
37:53Son muchos los medios.
37:54Lo sé.
37:55No he podido
37:56salir de casa.
37:58Solo por la ley
37:59no puedo salir de casa.
38:00Tendré que responder
38:01a lo que me han hecho.
38:03Voy directamente al juicio.
38:05Bueno,
38:06déjalo.
38:07Déjalo que te atrapen
38:08en la cárcel
38:09de lo que me refiero.
38:10Seguramente,
38:11no me voy a arrepentir.
38:12Antes de todo,
38:13quería hablar con ti
38:14por un momento.
38:16¿De qué hablamos?
38:18¿De qué quieres de mí?
38:20Si quieres que te perdone,
38:21eso seguramente
38:22no te va a pasar.
38:24Me has herido demasiado.
38:26No te preocupes, Marina.
38:30Solo cinco minutos.
38:43¿Ustedes otra vez?
38:45Sí, yo otra vez.
38:46La última vez
38:47no resolvimos el problema, así que...
38:49La última vez
38:50te dije que no era yo
38:51la que había creado el problema.
38:53Sí, sí, sí.
38:54Fue la amante
38:55de tu marido.
38:56¿No es cierto?
38:57Sí.
38:58Es una historia interesante.
38:59No puedo
39:00olvidarla.
39:01Sí.
39:02No puedo olvidarla.
39:03No puedo olvidarla.
39:04No puedo olvidarla.
39:05No puedo olvidarla.
39:06No puedo olvidarla.
39:07No puedo olvidarla.
39:08No puedo olvidarla.
39:09No puedo olvidarla.
39:10No puedo olvidarla.
39:11No puedo olvidarla.
39:12No puedo olvidarla.
39:13No puedo olvidarla.
39:14No puedo olvidarla.
39:15No puedo olvidarla.
39:16No puedo olvidarla.
39:17No puedo olvidarla.
39:18¿Dónde está ahora?
39:20No está aquí.
39:21Está en el trabajo.
39:23¿Dónde trabaja?
39:25En un nuevo bar.
39:28¿Dónde está?
39:30No lo se.
39:32Si me tuvieras conocido
39:33y me hubieras visto allí,
39:34seguro que no te hubiera causado problema
39:36encontrar ese bar.
39:37¿Por qué
39:38tienes tan mucho miedo?
39:40¿Hay algún problema?
39:42Espero que no.
39:43El señor está saliendo.
39:45No, no, esperen.
39:46No le dije que saliera.
39:47¿Quiénes sois vosotros?
39:48¿Quiénes sois vosotros?
39:49¡Miro!
39:51¡Ey!
39:52Ya lo habéis oído.
39:54Soy Miro y vine a por mi hermana para llevársela al médico.
40:00¿Y qué hacéis aquí?
40:04Bien, bien, bien.
40:06Bien, bien, bien.
40:07Yo solo voy a buscar a ese barco.
40:09¿De acuerdo?
40:17Si se te acuerda de nuevo, no te preocupes.
40:21No se preocupe.
40:22Sé que me preocupa.
40:30¿De quién era ese hombre?
40:33No lo sé.
40:34Un tonto.
40:36¿Te duele la pierna?
40:37Sí.
40:38¿Sí?
40:45Sé lo que me has dicho.
40:51Todo me ha sido claro desde que conocí a Iván.
40:55Nuestro casamiento no valía.
40:57Nunca valió.
41:00Y ahora, lo que nunca valió será el juicio.
41:07¿Sabes, Veliko?
41:10En estos 25 años, realmente hemos pasado todo.
41:15Nunca he sospechado de tu amor.
41:19Ni de que fuéramos los primeros hijos de Iván.
41:23Y ahora lo has logrado.
41:25¡Veliko!
41:26Anina.
41:30Siempre serás mi esposa.
41:33A pesar de lo que la ley dice.
41:37Tú, Miro, Lea y yo.
41:42Siempre seremos familia.
41:44¿Cómo no te lo crees?
41:45No me lo creo.
41:47Todo lo que recuerdo, todo lo que recuerdo.
41:49Toda la amistad.
41:51Todos los días de cumpleaños.
41:53Los viajes.
41:55Todos los días de paz en la escuela.
41:57Leina en Zagreb.
41:58Todo lo que recuerdo.
41:59Yo también lo recuerdo.
42:01Y cómo nos conocimos.
42:03Y cuándo me dijiste que me amabas.
42:06Y cuándo nos nacieron.
42:10Pero todo es diferente ahora.
42:14Todo es extraño.
42:16Pero todo es diferente ahora.
42:20Todo es extraño.
42:21Y desgraciado.
42:24Tú te desgraciaste, Veliko.
42:27Te desgraciaste en todos tus sueños.
42:36No duermas.
42:39Déjame en paz.
42:41Tuviste tu oportunidad conmigo,
42:43como hace 25 años.
42:46Solo que yo no pude hacerlo entonces.
43:41¿Qué es eso?
43:46Los restos de mi carrera.
43:50La carrera de éxito.
43:56Me enviaron todos los ejemplos de libros
43:58que no quisiera recuperar.
44:02Y, según lo que Sharin dijo,
44:04cuando nos conocimos,
44:05me dijeron que no pagaron los impuestos.
44:10No puedo creer que eso sucedió.
44:14Escúchame.
44:17Una consejera maritima,
44:18cuyo marido tenía otra familia
44:20hace tantos años detrás de ella,
44:22y ella no tenía ni idea.
44:24¿Quién quiere leer consejos de esa persona?
44:28Todos mis pacientes me abandonaron.
44:32Me desgraciaron de la simposia en Slovenia
44:34donde tenía que mantener la transmisión el próximo mes.
44:38Y la directora de la emisión en la televisión
44:40a la que tenía que visitar
44:42me llamó y me preguntó
44:44si podíamos hablar de mi experiencia con Bigamy
44:47en lugar de mi libro.
44:53¿Y qué vas a hacer con eso?
44:58No tengo ni idea.
45:01Pero creo que sé lo que voy a hacer con eso.
45:08No hay nada en estos.
45:10Ni en los portales.
45:12Al menos no en los que yo conozco.
45:14Y supongo que el guardián de las heridas
45:16no es tan interesante
45:18como el constructor de dos mujeres.
45:20Dile gracias a Dios.
45:22Puede que se desvanezcan
45:23antes de que los jefes te atrapen.
45:25Puede ser, puede ser.
45:28Pero, ¿qué vas a hacer con tu jefe?
45:32No lo sé.
45:33Sí.
45:35Quizás debieras aceptar la oferta
45:37de volverte.
45:39Amor, sé que tenemos un poco de dinero, pero...
45:41No, no, no, no.
45:42No estoy hablando de eso.
45:43No, no, no.
45:44No soy tan materialista.
45:46Sí.
45:47Pero como no lo haces,
45:48te encuentras todo
45:50rodeado de hilos.
45:52No sabes dónde ir conmigo.
45:54Bien, puedo encontrar otro trabajo.
45:56Sáñame.
45:57No, no, no.
45:58No, no, no.
45:59No, no, no.
46:00No, no, no.
46:02Sáñame.
46:04Sabes muy bien
46:05que no quieres otro trabajo.
46:07Y de nuevo quieres trabajar para Iván.
46:14Bien, ¿qué haces ahora?
46:15No lo sé.
46:16Puedes atenderle un poco por eso.
46:18Dile, por ejemplo,
46:19que volverás,
46:20pero que quieras un mejor trabajo
46:22y, por supuesto, un mayor pago.
46:25¡Mira!
46:26¡Un pez!
46:27Lo esperabas.
46:28Y luego dices que no eres materialista.
46:30¿Quién, yo?
46:31Por supuesto que no.
46:33Solo veo las oportunidades
46:34en las que se encuentra.
46:47Espera.
46:48No te preocupes.
46:49Solo vine aquí
46:50y te diría que voy a tu casa
46:51si no quieres.
46:52Sí.
46:53Voy a invitar a algunas personas.
46:54Va a ser un desastre.
46:55No te preocupes.
46:56Solo voy a atender a esas personas.
46:57¿Qué te parece?
46:58Bien, ¿y quién va a atender a esas personas?
47:00¿Quiénes, Lorena?
47:03Esos dos
47:04pueden tomar una cerveza en el parque.
47:06Les vamos a decir
47:07que tenemos algo privado
47:08para divertirnos
47:09y cerrar.
47:10Nadie va a comprobar
47:11qué te parece.
47:12Bien.
47:13¿Y cuánto me vas a pagar
47:14por eso?
47:16¿De qué hablas?
47:17¿Te han dado el tiempo de trabajo?
47:19Tienes un salario mensual.
47:20Eso es todo.
47:21¿Qué más quieres?
47:22Por el tiempo de trabajo
47:23puedes irme a tu casa
47:24para limpiar tu casa.
47:25Todo lo que está fuera
47:26se paga extra.
47:28Bien.
47:30No es malo.
47:32Si yo y mi mamá
47:33hubiéramos pensado en ti
47:34en tus años,
47:35esto sería el final.
47:36Ahora,
47:37cierra
47:38para que no tengas un descanso.
47:39Vamos a decirle a estos dos
47:40que cerramos.
47:41Chicos,
47:43estoy hablando,
47:44pero cerramos.
47:46¡Maldita sea!
47:54¡Ey, Slaven!
47:55¿Por qué no estás en el juicio?
47:56¿Puedo llamar a Veljko?
47:58Dijo que iba a ir al juicio
47:59si habéis acordado.
48:02Escúchame, Slaven.
48:03Creo que tenemos que
48:04hacer algo con Jotso.
48:05No podemos permitir
48:06que alguien nos humille.
48:08No puedo hablar de eso ahora,
48:09pero escúchame.
48:10He olvidado
48:11que Jotso
48:12está en el juicio.
48:13Sí,
48:14te he olvidado, recuerda.
48:15Tienes que enviar
48:16el toalete de transporte
48:17para el edificio.
48:18Ay, sí,
48:19casi me olvidé.
48:20Sí, sí, perdón.
48:21Vamos, vamos,
48:22me voy ahora.
48:23Adiós.
48:24¡Vamos!
48:25¡Y buenos días en el juicio!
48:35¡Ah!
48:36¿Ves?
48:37¡El toalete de transporte!
48:39¡El toalete de transporte!
48:45Adiós.
48:51Es un honor
48:52serte aquí.
48:53¿Es mi propio
48:54compañero favorito
48:55en la teléfono?
48:57Ay, Dios mío.
48:59No,
49:00no vamos a ir a un café.
49:01Escúchame,
49:02necesito algo,
49:03necesito algo rápido.
49:04Necesito
49:05un par
49:06de toaletes
49:07de su toalete de transporte
49:08en un único lugar.
49:10Sí, sí,
49:11en el edificio,
49:12pero en otro lugar.
49:14¿Y tú qué? ¿Me vas a hacer así?
49:18Eres un tonto.
49:19Eres horrible.
49:20¿Horrible?
49:21Porque te encuentras con un tonto y no te gusta.
49:23Si Veliko no perdiera ese premio, nunca lo obtendrías.
49:26No seas tan negativo.
49:28¿No miras la cara de mi bebé?
49:30¿Me parece bien?
49:32Sí, como Oscar Robert de Niro.
49:34¡Niro! ¿Dónde estás?
49:36Tengo que irme.
49:37Sí, vámonos.
49:38Allí tienes que irte.
49:41Buenas tardes.
49:42Lo siento por no haber venido antes, pero tuve que llevar a mi hermana al médico.
49:46¿Todo bien? ¿Todo bien?
49:48Sí, sí.
49:49Pero ayer ella se cayó del skate.
49:51Así que yo la llevé a la clínica.
49:54¿Esa chica?
49:55Sí, esa chica.
49:56Esa chica.
49:57¿Esa chica?
49:58Sí.
49:59¿Esa chica?
50:00Sí.
50:01¿Esa chica?
50:02Sí.
50:03Esa chica.
50:04Hoy creo que yo también cayí, pero no fui a la clínica.
50:08¿Qué necesitabas de mí?
50:10Te vine a invitar a que te celebraran mi premio.
50:13Eres mi mejor trabajador.
50:15Tengo la sensación de que me traes suerte.
50:17¿Lo dijiste ayer?
50:18No, no.
50:19Pero veo que es un placer de familia.
50:22No estoy seguro de nombre de mi esposa.
50:24No hables de idiomas.
50:25Si te llamé en honor de mi familia es porque te considero un miembro de mi familia.
50:29Siéntate.
50:30¿Qué quieres beber?
50:32No sé qué bebéis.
50:33Bebo whisky.
50:34Bien, whisky.
50:35Bien.
50:38Dime, ¿cuándo vas a dejar de venir solo?
50:42¿Con alguien?
50:44¿Tienes a alguien en vista?
50:46No sé.
50:47¿A quién le vas a dar el whisky?
50:50¿A quién le vas a dar el whisky?
51:01Mamá, eso es sólo por el tiempo.
51:03Se va a secar en un o dos días.
51:04No puedes tomar decisiones basado en eso.
51:07No he tomado una decisión basada en eso.
51:09Es solo un capa que se ha puesto en el vaso.
51:11¿Qué pasó?
51:13¿Qué me vas a sacar de la casa?
51:15¿Estás todavía enojada por esta historia con Milagro?
51:17No estoy enojada. La televisión es muy votada.
51:19Me voy en vivo.
51:21¿Bien? ¿De qué decisión estás hablando?
51:27Me voy a separar de Velikanov.
51:35Intenta no parecer demasiado feliz.
51:44¿Qué está escrito?
51:46Está cerrado debido a una declaración privada.
51:49¿Qué declaración privada?
51:51No sé. Es lo que está escrito.
52:14Un día después...
52:18Damiane.
52:33Nunca pensaba que tantas veces tendrías que ir al baño.
52:36¿Y cuándo no me vas a llenar con ese chai?
52:38y
52:40no me ha gustado que lea ya me puse
52:42sólo las gilas
52:43hay molle al ivana y recla da mora
52:46es mi ropa
52:47para mi chau santa dicen que cobre
52:49no me mola y se deja
52:51decirle sólo
52:53cúcuta julio togla es la boca
52:55hay que todo
52:59sabes
53:01malo me mucho o sea como
53:04por eso
53:04no se puede
53:05porque no es lo que pasa
53:06pero no es lo que pasa
53:08el niño es nacido con un bolso de oro
53:10en los ojos
53:11no tiene ni idea de lo que es la vida
53:12ni de lo que es el trabajo
53:14hazle, hazle que alguna vez en su vida
53:16un bueno te haga algo
53:18Quizá este bueno
53:20pueda romper algo por mi
53:22si te preocupas tanto, llámame
53:24¿sabes?
53:25si
53:33no
53:35no
53:44hola, mi querido
53:45¿que hay?
53:46yo te lo quería preguntar
53:47¿como está la situación allí?
53:49¿como estaría la situación?
53:50no se como no te cansaste de todo
53:52de todo
53:53Yaco, no te cansarás
53:55si lo haces como se supone
53:57debes constantemente comprobar el objeto
53:59comprobar todos los cuadros
54:00comprobar las puertas
54:02la luz, las alarmas, todo.
54:04No, es decir, he dicho todo
54:06ya más de un par de veces,
54:08más de cinco minutos después.
54:10Y lo que me da más alegría es este sándwich
54:12que me ha preparado Sania.
54:14¿Qué es eso? ¿Esto se hace con mantequilla?
54:16¡Señor Jacob, no te preocupes!
54:18Es un trabajo serio,
54:20así que debes comprenderlo.
54:22No solo por mí, sino por ti mismo.
54:24Está bien, jefe.
54:26Como dices, así será.
54:28Ahora no tengo tiempo para hablar
54:30solo un poco.
54:34¿Qué pasó?
54:36¿Qué pasó?
54:38Es un trabajo duro, así que los niños
54:40van a volver a trabajar.

Recomendada