• 2 days ago
Transcript
00:00:00มึงเห็นอี่นางฟองแกล้วรักลอบคบชู้อยู่ที่ภา
00:00:03กูเลยอยากจะถามมึง
00:00:05ใช่ค่ะ มึงเห็น
00:00:06มึงเป็นคนบอกมูมันเม่่นก่อน
00:00:07ตัวหลักนี้มึงต้องกลับใจเป็นเมียไอ้ประรังฮ่านั่นน่ะ
00:00:11ไป!
00:00:11ถ้าคนยังทำอะไรผม กับคนของผมอีก
00:00:13ผมไม่ยอมแน่
00:00:14คอยักให้เมียเรื่องร้าย กิดขึ้นกับจอม
00:00:17นายเตอร์เปียงในฝันก็ตาม ระหลุนสวัสดิ์นะ
00:00:20จานที่จะให้นายจอมอยู่ที่เรือนี้ต่อ
00:00:22อาจจะไม่ใช่เรื่อง ที่ดีซักเท่าไร
00:00:24ฉันเลยยากจะให้พ่อจอมมาอยู่กับชั้นในฐานะ
00:00:27นายหน้าห่อ พ่อจอมเป็นให้ฉันไ goofมัย
00:00:33คุณแม่ครับ
00:00:35ผมมีเรื่องของนายจอมอยากจะเรียนปรึกษาคุณแม่นะครับ
00:00:40เรื่องอะไรกันอีกล่ะพ่อใหญ่
00:00:43ผมอยากจะขอให้นายจอม
00:00:46ย้ายมาอยู่ที่เรือนของเรา
00:00:48แทนการไปอยู่ร่วมอาศัยกับเรือนของมิ่งนะครับ
00:00:51ทำไม มันสองคนทะเลาะกันเหรอ
00:00:54เปล่าครับคุณแม่
00:00:55เพียงแค่มันอาจจะดูไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่
00:00:58ที่ผมเป็นคนชวนจอมเข้ามา
00:01:00แต่กลับให้จอมไปอยู่ร่วมอาศัยกับคนอีกเรือน
00:01:03พ่อใหญ่ก็พูดเดากับพ่อโรเบอร์ดเป็นคนอื่นคนไกล
00:01:07เขาเป็นถึงสามีพี่สาวของลูกนะ
00:01:15คือผมติดเกรงใจเขานะครับ
00:01:19งั้นก็ให้ไอ้จอมมันย้ายที่หลักที่นอน
00:01:23มานอนร่วมกับเบาชายของเราก็เท่านั้นเอง
00:01:29คือถ้าคุณแม่อนุญาต
00:01:32ผมอยากจะขอให้จอมมาเป็นธุรรพ์ดูแลในส่วนของผมนะครับ
00:01:43พักนี้ คุณพ่อท่านไปว่าราชกาลอยู่เป็นหออย
00:01:47ท่านเองก็ต้องติดตามไปคอยดูแลคุณพ่อท่านไม่ให้ขาตกปกคล่อง
00:01:50ถ้าได้ไอ้จอมมาไปทายหน้า find toey
00:01:53ก็คงจะเบาแหลกลงนะครับ
00:01:55แต่ปลิปว่าอย่าดีกว่านะคะคุณยาย
00:01:58แม้ว่านายจอมนั่นจะยังไม่ได้มาทำเรื่องให้เกิดในเรือนเรา
00:02:01แต่ถ้าเอาเขามาไว้ใกล้ตัว
00:02:04มันอาจจะทำให้คุณยายเผิดเรื่องเขาสักวันนะคะ
00:02:07นั่นสิ
00:02:08แม่ก็ไม่ได้ไว้ใจอะไรนายจอมอะไรขนาดนั้นนะ
00:02:13แม่
00:02:14เชื่อใจผมเถอะนะครับ
00:02:17นายจอมเขาไม่ใช่คนร้ายหรือมีพิสงค์อะไรหรอก
00:02:20เขาเพียงอยู่ในช่วงเวลาที่ยากลำบาก
00:02:22ก็เท่านั้นเองครับ
00:02:24แม่ไม่ว่าอะไรหรอกนะ
00:02:26ถ้ายายคิดดีแล้ว
00:02:27แต่คุณพ่อนี่สิ
00:02:29ถ้ารู้ว่าเราเอาคนไม่รู้จักวันนอนปลายเท้ามาเป็นธนายหน้าหอ
00:02:34แม่กลัวว่าคุณพ่อกับลูกจะผิดใจกันเหมือนคราวก่อนนั่นแหละ
00:02:41เรื่องนี้
00:02:42คุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงเลยนะครับ
00:02:44เดี๋ยวผมจัดการเอง
00:03:13ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:03:15ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:03:17ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:03:19ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:03:21ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:03:23ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:03:25ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:03:27ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:03:29ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:03:31ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:03:33ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:03:35ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:03:37ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:03:39ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:03:41ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:03:43ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:03:45ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:03:47ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:03:49ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:03:51ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:03:53ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:03:55ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:03:57ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:03:59ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:01ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:03ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:05ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:07ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:09ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:11ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:13ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:15ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:17ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:19ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:21ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:23ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:25ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:27ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:29ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:31ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:33ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:35ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:37ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:39ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:41ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:43ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:45ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:47ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:49ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:51ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:53ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:55ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:57ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:04:59ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:05:01ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:05:03ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:05:05ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:05:07ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:05:09ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:05:11ขอบคุณสำหรับทุกคน
00:05:17ไปกันเถอะ
00:05:20พระจอม
00:05:22บันอะไรหรือ
00:05:26อุ่ม
00:05:28ผมแค่
00:05:31กลับมากเล่น
00:05:44สวัสดีไงกับพ่อ
00:05:46สวัสดี
00:05:48แล้ว
00:05:50ตื่นเต้นนะครับที่จะได้มาทำงานที่นี่
00:05:59พ่อจอม
00:06:00ในทีแรกอาจจะต้องเหนื่อยหน่อยนะ
00:06:03เดี๋ยวนั้นแม่ปิกจะมาบอกหน้าที่ของพ่อจอม
00:06:05ว่าต้องทำอะไรบ้าง
00:06:07เพื่อรอคุณพ่อท่านกลับมาพบพ่อจอม
00:06:10คุณพ่อ
00:06:13ของคุณยายนั่นเหรอครับ
00:06:15ใช่
00:06:16หลวงเทพนิธิธรรม
00:06:18คุณพ่อของฉันเอง
00:06:20ท่านไปว่ารัฐการ
00:06:21แต่ก็จนจะได้เวลากลับมาแล้วแหละ
00:06:23ในอีกไม่กี่วันนี้
00:06:26แล้ว
00:06:28คุณหลวง
00:06:31ท่านดูใหม่เหรอครับ
00:06:33คุณพ่อท่านไม่ใช่คนโหดร้ายอะไรหรอก
00:06:37แต่ก็อาจจะดูเข้มงวดไปสักนิด
00:06:40เดี๋ยวพอพ่อจอมได้พบ
00:06:42ก็จะเข้าใจที่ฉันพูดเอง
00:06:46เราเข้าไปข้างในกันเถอะ
00:07:17โอเค
00:07:43ที่นี่
00:07:44คือห้องนอนของพ่อจอมนะ
00:07:47ของผมเหรอครับ
00:07:51ชอบใจไหมล่ะ
00:07:57ชอบครับ
00:08:00ฉันก็ชอบเหมือนกัน
00:08:04คราวนี้
00:08:07เราจะได้อยู่บ้านหลังเดียวกันแล้วนะ
00:08:09พ่อจอม
00:08:17ขอบคุณครับ
00:08:19ขอบคุณครับ
00:08:21ขอบคุณครับ
00:08:23ขอบคุณครับ
00:08:25ขอบคุณครับ
00:08:27ขอบคุณครับ
00:08:29ขอบคุณครับ
00:08:31ขอบคุณครับ
00:08:33ขอบคุณครับ
00:08:35ขอบคุณครับ
00:08:37ขอบคุณครับ
00:08:39ขอบคุณครับ
00:08:41ขอบคุณครับ
00:08:43ขอบคุณครับ
00:08:45เภาปิตครับ
00:08:49เรือนหลังนี้
00:08:52ถูกปลูกใหม่หมดเลยเหรอครับ
00:08:55ใช่
00:08:57ก็ตั้งแต่ที่คุณหลวงท่านย่ายมาราชการทางนี้
00:09:12ไม่เก่าที่ลืมมาจากเรือนอื่นบ้างไหมครับเนี่ย
00:09:16คุณไม่รู้
00:09:18อ้อ แล้วผมเพิ่งสังเกต
00:09:20ป๊าปริกเป็นคนพื้นถิ่นไหนล่ะครับ
00:09:22ทำไมไม่มีสัมเมียเหมือนคนอื่นเค้าเลย
00:09:25มึงจะอยากรู้ไปทำไมเนี่ย
00:09:28อยากรู้เฉยๆนี่ครับ
00:09:30อยู่บ้านเขาถิ่นเขาก็ต้องรู้จักทำตัวให้กลมเกลิน
00:09:34สนใจแต่สิ่งที่มึงจะต้องทำหลังจากนี้เป็นพอ
00:09:37เพราะถ้ามึงทำไม่ได้
00:09:39คุณหรุวังท่านก็คงไม่ให้มึงมากินอยู่
00:09:41ให้เปลืองข้าวๆกับแน่ๆ
00:09:45หน้าที่ของมึง
00:09:46ในช่วงเฉ้าของทุกๆวัน
00:09:48คุณตื่นก่อนคุณใหญ่
00:09:50แล้วก็มาจัดเตรียมข้าวของเครื่อง mustard
00:09:52ให้ท่าน
00:09:53ก่อนที่คุณใหญ่จะตื่น
00:09:55แล้วอาจจะต้องมาปลุกธรรมในบางที
00:10:26ตู้เสื้อผ้าของคุณใหญ่ตัวนี้
00:10:28ชุดที่แขวนอยู่
00:10:30คือชุดที่คุณใหญ่ใช้ว่าราชการ
00:10:32ตามคนหลวงท่าน
00:10:34ที่นอนคุณใหญ่
00:10:36หลังจากที่ท่านตื่นแล้ว
00:10:38ในทุกๆเช้าจะต้องอยู่ในสภาพนี้นะ
00:10:40มึงผูกด้านนู้น
00:10:42อด
00:10:44และในทุกคืน
00:10:46มึงต้องมาจัดการคลายผ้า
00:10:48เพื่อให้คุณใหญ่ท่านนอน
00:10:50และมาจัดเก็บในทุกๆเช้า
00:10:52หลังจากที่ท่านตื่น
00:10:54คนเป็นช่องหน้านี่
00:10:56ชีวิตดีจังเลยนะ
00:10:58พูดอะไรอะมึง
00:11:02เปล่าครับ
00:11:08ต่อมาในมึงต้องเตรียมน้ำไว้ให้คุณใหญ่สำหรับอาบ
00:11:10หน้าที่มึงก็คือลองน้ำไว้ในอ่านนี้
00:11:12และก็ล่อยพวกเครื่องหอม
00:11:14หรืออาจจะเป็นพวกดอกไม้
00:11:16ดอกนั่นทมเหรอครับ
00:11:18คุณใหญ่ชอบดอกนั่นทมตั้งแต่เด็ก
00:11:20บอกว่าหอมดี
00:11:22ก็เลยติดมาตั้งแต่ตอนนั้น
00:11:24นี่
00:11:26ดอกนั่นทมมันมีอายุไม่นานนะ
00:11:28หลังจากลนจากต้น
00:11:30มึงต้องเอาไปแช่น้ำ
00:11:32ให้ยางมันออกเสียก่อน
00:11:34เพราะว่ายางมันเป็นพิษ
00:11:36แต่เอ็งต้องเคลียร์เวลาให้ดีนะ
00:11:38เพราะว่าถ้าเตรียมมันไม่ทันการ
00:11:40ก่อนจะมาถึงนี่
00:11:42มันอาจจะลอยล่าเช้าไปแล้วก็ได้
00:12:10อ่ะ
00:12:12มึงรออยู่ตรงนี้
00:12:14ครับ
00:12:16สำลับล่ะ
00:12:18มา
00:12:20นี่
00:12:22ไม่เป็นไรครับป๊าปิก
00:12:24ผมยังไม่หิว
00:12:26กูไม่ได้ให้มึงกิน
00:12:28กูจะให้มึงยกไปให้คุณใหญ่ท่าน
00:12:30ของคุณใหญ่นี่เอง
00:12:32ในทุกบ่ายนี่
00:12:34ถ้าคุณใหญ่ไม่ได้ออกไป
00:12:36ศึกษาราชการกับคุณหลวง
00:12:38เธอจะอ่านหนังสืออยู่ที่โตะทำงาน
00:12:40หรือไม่กับศาราหลินน้ำ
00:12:42มึงต้องเข้ามาเอาของ
00:12:44วาง ยกไปให้ท่าน
00:12:46อย่าให้ขัดตก ๆ ๆ
00:12:48อ่า ป๊าปิกไครับ
00:12:50ผมขอถามอะไรหน่อยได้ไหม
00:12:52คุณใหญ่ที่ท่านเขา
00:12:54อายุประมาณเท่าไหร่ละครับ
00:12:56คุณใหญ่เพิง Script
00:12:57จะเข้า 20 ปี
00:12:59ไป เมื่อไม่นานมานี้
00:13:08คุณพูดอะไร
00:13:10เอ่อ...
00:13:12คุณใหญ่ท่านมีอาจารย์มาสอนราชการที่เรือน
00:13:14เป็นครูที่หลวงเทพจ้างมา
00:13:16ท่านหวังจะให้ลูกชายนี่
00:13:18รับราชการตามท่าน
00:13:20แต่ว่า...
00:13:22ทำมันเถอะ
00:13:24มึงรู้แค่นี้พอแล้ว
00:13:26ป่ะ ยกสำรับไปให้คุณใหญ่ได้แล้ว
00:13:28ครับ
00:13:30ป่านนี้คงเรียนเสร็จแล้วล่ะ
00:13:32แล้วก็อ่านหนังสืออยู่ที่เรือนนั่นแหละ
00:13:34ครับ
00:14:04อ่ะ
00:14:12ของว่างมาแล้วครับคุณไย
00:14:15ขอบใจมากนะพ่อจอม
00:14:19เป็นยังไงบ้างล่ะ
00:14:20เรียนงานกับแม่ปิกมาเหนื่อยไหม
00:14:24ก็...นิดหน่อยครับ
00:14:28เหนื่อยด้วยนะพ่อจอม
00:14:31แต่ฉันจะพยายามอยู่อย่างง่ายๆนะ
00:14:32สบายใจเถอะ
00:15:03อืม...
00:15:06นี่พ่อจอม...
00:15:09แอบมองฉันหรือ
00:15:12เปล่าครับ
00:15:14ผมก็มองไปเรื่อยๆนะครับ
00:15:15แล้วก็...
00:15:17โรตีที่คุณไยทานเมื่อกี้
00:15:19น่าทานจังเลยนะครับ
00:15:21โรตี
00:15:25อ๋อ...
00:15:27หมายถึงรุตีนะหรือ
00:15:30รุต...
00:15:31รุตีครับ
00:15:33ของปลดของคุณแม่ท่านน่ะ
00:15:36พ่อจอมเคยกินไหม
00:15:39อ่า...
00:15:40ไม่เคยกินแบบนี้ครับ
00:15:43ลองสักคำสิ
00:15:44เอ้อ...
00:15:45ไม่ๆๆ ไม่เป็นไรครับคุณญาย
00:15:47ของคุณญายทานเลยครับ
00:15:49ฉันไม่ถือหรอก
00:15:50ไม่ต้องคิดมาก
00:15:52มา...
00:15:53เดี๋ยวฉันทำให้
00:15:55เอ่อ...
00:15:59อืม
00:16:07เป็นไง
00:16:08อืม
00:16:09อร่อยมากเลยครับ
00:16:13พอจอมชอบเสร็จก็ดีใจ
00:16:15แล้ว
00:16:17เมื่อกี้
00:16:18ก่อนผมมาคุณอยากทำอะไรอยู่เหรอครับ
00:16:20ฉันเพิ่งเรียกกับคุณครูเสร็จไปนะ
00:16:22แกล้วว่าจะพักสักหน่อย
00:16:23พอเริ่มรู้สึกล้าแล้ว
00:16:25อืม
00:16:27ถ้าอย่างนั้น
00:16:29พอจอม
00:16:30ช่วยอ่านหนังสือให้ฉันได้ไหม
00:16:33ฉันอยากจะทานของว่างไปแล้วก็ผ่อนคลายไปด้วยนะ
00:16:37อ่านหนังสือเหรอครับ
00:16:39วันนี้ฉันอ่านหนังสือไปเยอะแล้วนะ
00:16:41ให้คนอื่นอ่านให้ฟังบ้างก็คงจะดี
00:16:44พอจอม
00:16:46พอจะอ่านหนังสือออกใช่ไหม
00:16:47อ่านหนังสือออกมากมาก
00:16:48อ่านหนังสือออกมาก
00:16:49อ่านหนังสือออกมาก
00:16:50อ่านหนังสือออกมาก
00:16:51อ่านหนังสือออกมาก
00:16:52อ่านหนังสือออกมาก
00:16:53อ่านหนังสือออกมาก
00:16:54อ่านหนังสือออกมาก
00:16:55อ่านหนังสือออกมาก
00:16:56อ่านหนังสือออกมาก
00:16:57อ่านหนังสือออกมาก
00:16:58อ่านหนังสือออกมาก
00:16:59อ่านหนังสือออกมาก
00:17:00อ่านหนังสือออกมาก
00:17:01อ่านหนังสือออกมาก
00:17:02อ่านหนังสือออกมาก
00:17:03อ่านหนังสือออกมาก
00:17:04อ่านหนังสือออกมาก
00:17:05อ่านหนังสือออกมาก
00:17:06อ่านหนังสือออกมาก
00:17:07อ่านหนังสือออกมาก
00:17:08อ่านหนังสือออกมาก
00:17:09อ่านหนังสือออกมาก
00:17:10อ่านหนังสือออกมาก
00:17:11อ่านหนังสือออกมาก
00:17:12อ่านหนังสือออกมาก
00:17:14ว่างอะไร
00:17:25ตั้งแต่กพอ
00:17:27พ่อเจาะ
00:17:28เธอพูดใบห้อม
00:17:30ตื่นตาย
00:17:31ตื่นให้เป็นادเอ๊ย
00:17:35กัปตัน
00:17:37ปกป婕
00:17:38เพื่อไร
00:17:40กัปตัน
00:17:41เขาแค่อ่านหนังสือเอง
00:17:43ฉันเห็น...
00:17:45พอจอม...
00:17:46ร้านยิ้วคิวเขาหมดนะ
00:17:49เหรอครับ
00:17:53ผมคง...
00:17:55อินไปหน่อยครับ
00:17:58อิน...
00:18:01อ๋อ...
00:18:03หมาย ๆ ความว่ามี...
00:18:05อารมณ์ร่วมกับ...
00:18:07สิ่งที่ตัวเองทำอยู่ครับ
00:18:08อย่างอันนี้ ผมอินกับการอ่านหนังสือ
00:18:11เป็นภาษาอังกฤษนะครับ
00:18:12พอดีผมเคยเรียนมากับ...
00:18:14พวกมิฉานั่งลีที่อยู่แถวบ้านนะครับ
00:18:18งั้นก็แสดงว่า...
00:18:20พอจอม พอจอมรักพี่ฟันได้บ้างแล้วสิ
00:18:25เอ่อ...
00:18:28ไม่ใช่อย่างนั้นครับคุณใหญ่
00:18:29คืออยู่ ๆ มันก็นึกขึ้นมาได้ลาง ๆ นะครับ
00:18:34แล้ว... στοชายครู่นี้...
00:18:36ว่าพระวังเคลืงนี้
00:18:38พ่อจอมไม่พอใจตรงไหนในหนังสือหรือ
00:18:43ก็จะอายมากินนั่นหรอครับ
00:18:45อย่าให้ผมเริ่มเลย
00:18:47พายแก้วอ่ะ หัวไหล่แตก
00:18:49เนี่ยอย่างที่ไหนครับ เพิ่งมีสัมผัสกับนางพริมไป
00:18:52ตุจุจะไปรักหลับพี่เลี้ยงเขาเฉยเลย
00:18:53แล้วพอผู้หญิงเขาไม่ยอมนะ
00:18:54ก็ไปเป่ามือกระทะใส่เขาอย่างนี้
00:18:56เขาเรื่องว่าคมขึ้น cosa.
00:19:00�ครพระชอม
00:19:01ไม่ชอบคนเจ้าชู้ดี
00:19:03เขาใครชอบเหรอครับ
00:19:04แล้วพายแก้วนี่เป็นพระแอง กิ่งแล้วย่ายเลยนะครับคุณย่าย
00:19:08ถึงผมเข้าใจนะครับว่าผู้ช้ายยุบนี้นี่
00:19:10เขามีหลายบ้านเป็นเรื่องปกติอ่ะ
00:19:13แต่วิธีที่พายแก้วเค้าทำมันก็...
00:19:15มันก็เกินไปหน่อยนะครับคุณใหญ่
00:19:19พระจองพูดราบกว่า...
00:19:21ไม่ใช่คนของคุณอย่างนี้นะ
00:19:25อ๋อ...คือ...
00:19:26ไม่ใช่อย่างนั้นครับคุณใหญ่
00:19:28ผมหมายถึงว่า...
00:19:31หมายถึงยุคในเรื่องต่างหากล่ะครับ
00:19:33ไม่...ไม่ได้หมายถึงยุคนี้
00:19:34แล้วก็...
00:19:37คิดไปคิดมาแล้ว...
00:19:38แล้วก็...อยู่ๆผมก็รู้สึก...
00:19:40ล้าขึ้นมาแล้วครับ
00:19:41เดี๋ยวผมเก็บสำหรับไปที่ครัวแล้วครับ
00:19:54อ้าว...พระจอง
00:19:55เป็นไงพ่อ
00:19:56ไปเป็นธนายหน้าหอคุณใหญ่
00:19:58สบายเหรอ
00:20:00สบายที่ไหนกันเหรอมิง
00:20:02ทำงานเยอะกว่าตอนที่ทำสวนเสียอีก
00:20:04ก็แค่ไม่ต้องใช้แรงงานเท่านั้นแหละ
00:20:07เอาหน่ามึง
00:20:08ยังน้อยกับปลอดภัยก็อยู่
00:20:18ก็จริงหน่ะ
00:20:20มีคนเกียจที่หน้าผมเยอะพอตัวอย่างไร
00:20:23ก็แน่นอนก็
00:20:26อยู่บดเพ่อบดได้
00:20:28ได้ไปเป็นธนายหน้าหอคุณใหญ่
00:20:31คนอื่น
00:20:32มันก็ต้องต้องมั่นไส้กันไง
00:20:34มึงจะไปมาว่ากูคนเดียวน่ะไอ้มิ่ง
00:20:37มึงก็เหมือนกันน่ะ
00:20:39อยากออกไปจากเฮิร์นนี่เต็มตี
00:20:41แต่ไปบ่ได้
00:20:43เพราะแม่มึงน่ะ
00:20:44มิ่งๆๆๆๆ
00:20:45ยังไง มึงจะยังไง
00:20:48มิ่ง มิ่ง
00:20:50หรือมันบ่ได้
00:20:52มันบ่ได้
00:20:53มิ่ง ใจเย็นๆ
00:20:55อย่าเลย ไม่ดีหรอก
00:20:58โอ้โห นึกว่าจึงแน่
00:21:05มิ่ง
00:21:12มึง
00:21:14มึง
00:21:16มึง
00:21:18มึง
00:21:20มึง
00:21:21มึง
00:21:25มึงก็อย่าไปฟังกรรมมันน่ะ
00:21:27ไอ้นี่มันปากบ่ดี
00:21:32แต่จริงๆ
00:21:34ที่เขาพูดมามันก็มีส่วนจริงอยู่อ่ะนะ
00:21:52ตัวนี้ชอบอ่านหนังสือแตะๆเลยเนอะ
00:21:58ยังไม่ชินอีกหรอมั้ย
00:22:01อยู่กับฉันมาก็ตั้งนานแล้ว
00:22:05อีกอย่าง
00:22:06ฉันต้องอ่านพวกมันเยอะๆ
00:22:09เผื่อวันหนึ่งอาจจะได้ใช้พวกมันอ่ะ
00:22:12มันจะได้ใจแตะก๊ะ
00:22:15เปิ้ลว่า
00:22:17มันก็ไม่แน่เสมอไปนะ
00:22:19เปิ้ลก็ห่ sihนคนที่มาพูดหนังสือตั้งหลายคน
00:22:22เขาก็ได้ใจชีวิตของเขาได้
00:22:25ไม่แน่เสมอไป
00:22:27มันก็ถูกนะเมื calories
00:22:30แต่การที่เรารุ่นรวยความรู้
00:22:33เราก็อาจจะใช้พยายามจากมันได้
00:22:36เผื่อว่าซักวันหนึ่ง
00:22:38เราใช้
00:22:39เพื่อเป็นการป้องกัน
00:22:41ให้ใครไม่ต้องมาเอาเปรียบเรา
00:22:43หรือถูกเอาเปรียบได้นะเม
00:22:45หรือถูกเอาเปรียบได้นะเมื่อย
00:22:49ถ้าตัวอยากเห็นหนังสือขนาดนั้น
00:22:53เงียบอย่างมาลองออกปากขอคุณหลวง
00:22:56เห็นแถมสักเตือนล่ะ
00:22:59ช่างมันเถอะเมื่อย
00:23:02ถึงพูดไป
00:23:05ก็คงเหมือนเดิมอีกล่ะ
00:23:15อืม
00:23:41อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ
00:23:43ฉันไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย
00:23:45ไม่เป็นไร
00:24:06เมื่อย
00:24:07ฉันว่า
00:24:09เมื่อยไปซ่อนก่อนเถอะนะ
00:24:11ช่วงนี้
00:24:12ถ้าโรเบิร์ดมันรู้เข้าว่ามี
00:24:14บ่าวไพ้ขึ้นมาบนเรือน
00:24:15เวลาพบคำแบบนี้
00:24:17ฉันว่าจะกลายเป็นเรื่องใหญ่
00:24:21ฉันฝากนี้ด้วย
00:24:43เธอทำอะไรอยู่
00:24:44ทำไมถึงมาเปิดประตูให้ฉันช้าจัง
00:24:47ฉันเป็นผู้หญิง
00:24:48ก็ต้องมีหลายสิ่งหลายอย่างต้องทำให้เรียบร้อย
00:24:51ก่อนจะเปิดประตูรับผู้ชายเข้ามาในห้อง
00:24:55แม้จะเป็นสามีของตัวเองก็ตาม
00:24:58จะมาหาฉัน
00:24:59ทำไมถึงไม่บอกกันก่อน
00:25:01แล้วมันจำเป็นต้องเป็นทางการขนาดนั้นด้วยเหรอ
00:25:03แค่เพียงฉันอยากจะมานอนกับเมียของฉัน
00:25:08มานั่งนี่สิ
00:25:09อย่างเพิ่ง
00:25:26ไม่ได้มองหน้าเธอใกล้ๆแบบนี้มานานเมื่อกี้
00:25:28ฉันไม่ได้มองหน้าเธอ
00:25:30ไม่ได้มองหน้าเธอใกล้ๆแบบนี้มานานเหมือนกัน
00:25:36เธอเองก็บุกพร้อมในการเป็นเมียมานานแล้ว
00:25:42เห็นหน้ากันทุกวัน
00:25:44ไม่เบื่อเหรอคะ
00:25:47ไม่หรอก
00:25:50ฉันไม่เคยเบื่อเธอเลยนะ
00:25:51ในเรื่องเพิ่ง
00:25:53เธอเองนี้ก็เหมือนเดิมเลยนะ
00:25:56เวลาที่โดนฉันแต่ต้องอ่ะ
00:25:58ชอบเป็นแบบนี้
00:26:03คุณพี่มาหาฉัน
00:26:05มีเรื่องอะไรเหรอคะ
00:26:07ฉันกะว่าจะหาหมูลงแข็งที่สมจรรย์วันคริสมาสนี
00:26:10ฉันก็เลยอยากจะมาชวนเธอไปที่งานด้วย
00:26:14ฉันไม่ไปหรอกคะ
00:26:16ฉันงั้นคือ
00:26:19เธอเอง
00:26:20ฉันไม่ไปหรอกค่ะ
00:26:23ฉันเบื่อที่เวลาต้องเห็นสายตาของภรรยาฝรั่งพวกนั้น
00:26:28มองฉันเนี่ยงนั้น
00:26:31ฉันไม่ชอบอ่อเสียเลย
00:26:33ไม่เห็นเธอจะต้องอายอะไรเลยถ้าไปกับฉัน
00:26:37ทุกวันนี้ฉันก็พยายามทำทุกอย่างให้เราเป็นใหญ่
00:26:40ให้พวกมันยำเกรงเรื่องของเราอยู่นะ
00:26:43คุณพี่อย่าลำบากเลยค่ะ
00:26:44ตัวคุณพี่เองก็ไม่ได้สามารถจะทัดทานสายตาพวกนั้นได้ขนาดนั้นหรอก
00:26:51ฉันรู้
00:26:55พูดถึงเรื่องการแข่งหมู
00:26:57คุณพี่ได้คนฝึกหมูแล้วเหรอคะ
00:27:00เห็นเจมสมันบอกว่าไอ้จอม บ่าวเหลือนั้น
00:27:04มันฝึกหมูได้
00:27:06ฉันก็เลยกะว่าจะไปทาตามมันเทียนหน่อย
00:27:08สุดท้ายคุณพี่ก็ต้องไปข�วร้องคนที่คุณพี่ปลามาตไว้นั่นหรอคะ
00:27:14เธอเป็นอะไรนี่ ทำไมขัดคอฉันจัง
00:27:17สิ่งที่คุณพี่ทำมันแปลก
00:27:19จะให้ฉันเห็นดี เห็นงานได้เด้วยังไร
00:27:22คิดจะทำอะไรกับใครก็ทำ
00:27:24ออกเปรียบใครก็ได้
00:27:26เอื้อง ผึ้ง
00:27:32ฉันเจ็บ
00:27:33ไว้ooo
00:27:35ก็ได้
00:27:37ฉันเจ็บ
00:27:52ฉันว่าฉันไปดีกว่า
00:27:55ก่อนที่จะทำอะไรลงไปมากกว่านี้
00:28:04เชิญค่ะ
00:28:06ฉันสนุกจนรัก
00:28:11ฉันเทราย ฝ่ารัก
00:28:16ตอนที่ 5 romantic
00:28:26เจ today
00:28:32เฟอร์ruption
00:28:34ฉันไม่ได้เป็นอะไร
00:28:37แต่ว่าฉันว่าคืนนี้เมย์กลับไปนอนที่เรือนเสร็จเถอะนะ
00:28:44ฉันไม่รู้ว่าโรเบิร์ดจะวนกลับมาอีกทีเมื่อไหร่
00:28:48แต่ว่าเถอะนะเมย์
00:28:53ปล่อยฉันอยู่คนเดียวเถอะ
00:29:04ตอนนี้กูเป็นหัวมึงแล้ว
00:29:29มีตัวเรื่องบ้าวไง
00:29:32มีตัวเรื่องบ้าว
00:29:34ปล่อยฉันไป
00:29:59คุณพี่เจ้า
00:30:29เมย์
00:30:57เมย์
00:31:01ตัวไปไหนมา
00:31:03คือเพื่อนนอนมารับนะ
00:31:05ก็เลยออกมาเต้วเล่นแถวนี้
00:31:08ตัวเหรอ
00:31:10มือคำบ้านนี้ออกมายากอย่างกัน
00:31:12เพื่อนก็นอนมารับเหมือนตัวนะเนอะ
00:31:14ก็เลย
00:31:18สนใจมาดื่มด้วยกันก็
00:31:28อ้าวเมย์
00:31:33ขอบใจนะ
00:31:36ด้วยความเต็มใจเลย
00:31:47แล้วอย่างวันนี้ตัวมากินเราคนเดียว
00:31:51ไอ้จอมเหรอ
00:31:53มีไหน
00:31:54ไม่จอมมันวาสนาดีนะ
00:31:56ได้เป็นทนายหน้าหอคุณยายเปิ้ลละ
00:31:59แต่ละ
00:32:00แล้วนี่อย่างเปิ้ลมันไม่เห็นรู้เรื่องนี้เลยอะ
00:32:03เปิ้ลก็คิดไว้ละละ
00:32:04ว่าตัวคงมาห่วงเรา
00:32:05ว่าตัวม่ำแมนคนตี
00:32:07ชอบไปยุ่งเรือของชาวบ้านนะ
00:32:24เมอร์ย
00:32:26ต่อไปไหนยังคะ
00:32:28ยังมาไม่นอน
00:32:33คือเปิ้ล
00:32:35มีเรื่องตุ๊กใจนิดหน่อย
00:32:38เรื่องตุ๊กใจ
00:32:41พูดกับเปิ้ลได้นะ
00:32:55มิง
00:33:00ตัวเกย์ก็
00:33:02ติด
00:33:04ไปภูศึกกับ
00:33:06คนที่ตัวเกย์ไม่ควรภูศึก
00:33:20เกย์ค่ะ
00:33:25เมื่อเดียวนี้
00:33:26เปิ้ลก็
00:33:27เป็นจ้านอยู่
00:33:30แต่กัฟ
00:33:32กับไพ
00:33:49เอ่อ
00:33:51กัฟ
00:33:54มีทาง
00:34:00จังมันก็
00:34:04ดืมเขาไปหนังนัก
00:34:06เพื่อมันจะจวยให้ลืมมีอังพภู
00:34:10หยุดนะ
00:34:13ขอบใจนึง
00:34:24...
00:34:26...
00:34:28...
00:34:30..
00:34:32...
00:34:34...
00:34:36...
00:34:50...
00:34:52นี่มึงมานอนแปดเดียวนี่กะฮะ อีภัย
00:34:56โอ้ย...
00:35:00โอ้ย...
00:35:03เจ้าป้าฮะ
00:35:06นี่
00:35:09มึงไปกินหรอเปล่าฮะ
00:35:12ซักตั้ง ๆ
00:35:14อิ่นนี่เหรอ
00:35:16นี่
00:35:19โอ้โฮ จะเป็นยิ้มมาให้กับผมอย่าง
00:35:24มึงเป็นไม่ง่ายไม่งิ่งเหรอ
00:35:27มึงออกไปเอากินเราะกันค่ำกันคืนดึกดื่นเจ๊
00:35:31มันอันตรายมั้งหรือเปล่า
00:35:34แล้วถ้าเกิดว่าเป็นเราะขวัญกันเหรอ
00:35:37เป็นจะหาว
00:35:39เออ ไอ้ป้ามันไม่สั่งไม่สอน
00:35:43ข้านี่จะโดนไปต้อยหรือเปล่า
00:35:46เฮ้ย มึงก็
00:35:49ไม่ใช่ มึงเนี่ย
00:35:50ป้าเป็นห่วงปัญกา
00:35:52ว่าจะอุตินตั้งมึงเห็นนี่นะ
00:35:55มึงอยู่ที่นี่
00:35:57มึงเป็นลูกกู เป็นหลานกูน่ะ
00:36:00จะไปเรื่อมนะ
00:36:03มึงก็
00:36:16อ่า
00:36:35นายฝรั่ง
00:36:37นายฝรั่ง
00:36:40นายฝรั่งจะมาชอบกันเรื่องของนายฝรั่งกัน
00:36:44หรือว่าแต๊ปๆนี่
00:36:46มึงเป็นนายฝรั่งแล้ว
00:36:48แต่เป็นแม่นี่ที่มึงชอบ
00:36:50มึงพูดอะไรอย่างนั้น
00:36:55ก็ที่แม่ ชอบให้ฉันเป็นขี้เล่านี่
00:36:59ก็เพราะมันเหมือนปอนนะกะ
00:37:00ปอร์จินล้าเม่ป่ายนะคะ
00:37:02เอ้ายมิ้ง
00:37:04หรือว่่าแป้ว
00:37:07ถ้ามันยังดื่มแล้วอุเปอฟัง
00:37:09เหมือนขี้ค้านจะอู้แล้ว
00:37:24คุณใหญ่มานอนเดือนนี้จะสบายเนื้อสบายตัวเหรอครับ
00:37:29ผมคิดว่าห้องนอนคุณใหญ่ที่เดือนใหญ่เนี่ย
00:37:33ก็ออกจากกว้างขวางดีอยู่แล้วนะ
00:37:36ฉันสบายใจกับการมาอยู่เรือนี้มากกว่านะ
00:37:42จอม
00:37:52ถ้าฉันนอนไม่หลับ
00:37:55จอมจะทำอย่างไรหรือ
00:38:01ลองเป็น
00:38:05นับแกะกระดอดข้ามกำแพงไหมครับ
00:38:10ตัวที่หนึ่งกระดอดข้ามกำแพง
00:38:12ตัวที่สองกระดอดข้ามกำแพง
00:38:15ตัวที่สามกระดอดข้ามกำแพง
00:38:17แล้วก็สี่ ห้า หกลับไปเรื่อยๆแบบเนี้ยครับ
00:38:23จอมทำแบบนั้นแล้ว
00:38:25จอมหลับง่ายหรือ
00:38:29ไม่เลยครับ ยังไม่ถึงสิบตัวก็ลืมแล้ว
00:38:32จอม แล้วมาแนะนำฉันทำไมเล่า
00:38:35ก็...
00:38:37เป็นอะไรดีนะ
00:38:43อ้อ งั้น...
00:38:45ให้คนมาเก้าหลังให้ไหมครับ
00:38:48ผมเคยโดนเก้าหลังตอนเด็กๆ
00:38:50บอกเลยว่า หลับปุยเลย
00:38:53จอมจะมาเก้าให้ฉันหรือ
00:39:02เอาเถอะ
00:39:04คืนนี้เพราะจอมคงเหนื่อยมากแล้ว
00:39:06ไม่ค่อยเก้าให้ฉันวันหลังก็ได้
00:39:11คืนนี้นอนหลับพักผ่อนให้สบาย
00:39:13พรุ่งนี้
00:39:15ฉันมีเรื่องต้องสอนจอมอีก
00:39:17อ่ะ
00:39:47โปรดติดต่อไป
00:40:18จอมจะบอกให้คำว่า
00:40:20บ้านหลังนี้
00:40:22เป็นบ้านของเราครับ
00:40:24ขอโทษ
00:40:48พวกมันต่อตอนตามรอมกัน
00:40:52สายเกมฆิดบาลกุบิดเวิร์ดในอิจินชัมโก
00:40:56ฉันก็ไม่อยากให้มันเกิดแบบนี้เหมือนกัน
00:40:58สองปีอะ
00:41:00สองปีจอมก็รอพี่มา
00:41:07เพราะอะไร
00:41:09ถึงเป็นจอมละครับ
00:41:11ที่
00:41:13ถูกเลือกให้มาเป็นถนายหน้าของของคนใหญ่
00:41:17ทำไมถึงไม่ใช่บ่าวในเรียนคนไปคืนเหรอครับ
00:41:23จอมไปได้ยินคำใครเค้าเล่ากันให้เกี่ยวมาคิดมากหรือเปล่า
00:41:28เออ เปล่าเลยครับ ผมแค่อยากถามเฉย ๆ นะครับ
00:41:33ธนายหน้าหอก็เหมือนคนสนิทนะจอม
00:41:38เป็นทั้งเพื่อน เป็นทั้งคนจัดการทุกอย่างของฉัน
00:41:42ก็ต้องเป็นคนที่ฉันวิใจได้
00:41:48แล้วก็...
00:41:51ชิตตาต้องกันประมาณนึ่ง
00:41:56แต่...แต่ก็ต้องเป็นคนที่มีความสามารถนะ
00:42:02คนที่อานออกขินได้ แล้วก็ทำอีกสาสินได้ด้วย
00:42:05แล้วแบบนี้คนอื่นเหรอครับ
00:42:09คนที่อยากเป็นเหมือนผม
00:42:11แปลว่าเขาก็ไม่มีโอกาสอย่างนั้นหรอก
00:42:14มันอาจจะฟางดูไม่ดีนะหรอกนะแจ้ม
00:42:17สหставляที่สุดแล้ว
00:42:19การเรียกของใช่ไปก็ไม่ใช่ที่สิ้นสุด
00:42:22อาจจะเป็นการเรียกของคนพ่อ แทนแทน
00:42:38โปรดติดตามตอนต่อไป
00:43:08โปรดติดตามตอนต่อไป
00:43:38โปรดติดตามตอนต่อไป
00:44:08โปรดติดตามตอนต่อไป
00:44:38โปรดติดตามตอนต่อไป
00:44:40โปรดติดตามต่อไป
00:44:42โปรดติดตามต่อไป
00:44:44โปรดติดตามต่อไป
00:44:46โปรดติดตามต่อไป
00:44:48โปรดติดตามต่อไป
00:44:50โปรดติดตามต่อไป
00:44:52โปรดติดตามต่อไป
00:44:54โปรดติดตามต่อไป
00:44:56โปรดติดตามต่อไป
00:44:58โปรดติดตามต่อไป
00:45:00โปรดติดตามต่อไป
00:45:02โปรดติดตามต่อไป
00:45:04โปรดติดตามต่อไป
00:45:06โปรดติดตามต่อไป
00:45:08โปรดติดตามต่อไป
00:45:10โปรดติดตามต่อไป
00:45:12โปรดติดตามต่อไป
00:45:14โปรดติดตามต่อไป
00:45:16โปรดติดตามต่อไป
00:45:18โปรดติดตามต่อไป
00:45:20โปรดติดตามต่อไป
00:45:22โปรดติดตามต่อไป
00:45:24โปรดติดตามต่อไป
00:45:26โปรดติดตามต่อไป
00:45:28โปรดติดตามต่อไป
00:45:30โปรดติดตามต่อไป
00:45:32โปรดติดตามต่อไป
00:45:34ไม่มีทุกกษัตริย์
00:45:36ที่คุณต้องมา
00:45:38ที่อาวุธ
00:45:40กุฎกษัตริย์
00:45:42ของคนคุณ
00:45:44ความรู้สึก
00:45:46ใจความรู้สึก
00:45:48น่ารัก
00:45:50และก็...
00:45:52รู้สึก
00:45:54รู้สึกซะก็ต่าง
00:45:56ขาดแน่นอน
00:45:58อาวุธ
00:46:00มีวืน
00:46:02อ้าว แม่จ้อมมาอยู่ที่นี่ด้วยหรือ
00:46:07ใช่ครับ
00:46:09จ้อมมาช่วยพี่ใหญ่ทำงานนะครับ
00:46:14เลส ปริกบอกแล้วใช่ไหมครับ ว่าอย่ามาเรือนหลังนี้ พี่ใหญ่ก็ทำงานอยู่
00:46:18แล้วก็แค่มาให้พี่ใหญ่วาดรูปให้เอง
00:46:22ไม่รู้ว่าแม่ปริกจะมาขวางทำไม
00:46:26ไม่เป็นไรหรอกครับแม่ปริก
00:46:29ถ้าอย่างนั้น
00:46:30พี่ใหญ่วาดรูปให้หน่อยนะ
00:46:33นะพี่ใหญ่หน่อย
00:46:36นะ
00:47:01เห็นแล้ว
00:47:05เป็นอย่างไรบ้างล่ะเจ้าเล็ก
00:47:07มันไม่เหมือนเครื่องบินที่เล็กอยากได้เลยนะพี่ใหญ่
00:47:11ไม่เห็นสวยเลย
00:47:20คุณใหญ่ครับ
00:47:22ผมขอดูหน่อยได้ไหมครับ
00:47:26เอ่อ
00:47:27อย่างว่า
00:47:29อย่าเล่นเลยดีกว่าจอม
00:47:31นะครับ
00:47:33นิดเดียวเองครับไม่เห็นเป็นอะไรเลย
00:47:38ไม่เห็นต้องอายเลยครับ
00:47:41นะครับ
00:47:42นั่นไง
00:47:44ฉันว่าแล้วเชียว
00:47:46อ่า
00:47:47ผมไม่ได้ว่าอะไรซักหน่อยนี่ครับ
00:47:50ก็น่ารักดีหรอก
00:47:55คุณเล็กครับ
00:47:57ถ้าเกิด
00:47:59คุณจะไม่ต้องหายใจเลยนะครับ
00:48:02ครับ
00:48:04คุณเล็ก
00:48:06คุณเล็ก
00:48:08คุณเล็ก
00:48:09คุณเล็กครับ
00:48:11ถ้าเกิดคุณเล็กยังไม่ชอบก็
00:48:14เดี๋ยวผมว่าให้เอาไหมครับ
00:48:15นายจอมว่าได้หรือ
00:48:16ได้ครับ
00:48:18อยากได้เครื่องบินแบบไหนนี่
00:48:20บอกผมมาได้เลยครับเดี๋ยวจัดการให้
00:48:22เล็กไม่อยากได้เครื่องบินแล้วนะ
00:48:26อ๋อ
00:48:27นายจอมเลี้ยงหมูของฉันนี่
00:48:29ถ้าอย่างนั้น
00:48:31นายจอมช่วยว่าหมูที่นายจอมเลี้ยงให้ฉันได้หรือไม่
00:48:40ขอบคุณครับ
00:48:42ขอบคุณครับ
00:48:44ขอบคุณครับ
00:49:07อ๋อ
00:49:09นั่นแหละ
00:49:21แบบนี้ชอบมั้ยครับคุณเล็ก
00:49:27คุณเล็กครับ
00:49:38ลุงตั้ง
00:49:39ลูกค้านี
00:49:43ลูกค้านี
00:49:45ลูกค้านี
00:49:51ลูกค้านี
00:49:58พ่อจอม
00:50:05หลวงจอม
00:50:07พ่อจอม
00:50:09ขอโทษด้วยนะครับ
00:50:11เป็นอะไรไปหรือ
00:50:13ผม...
00:50:15ผม...
00:50:17ผมก็...
00:50:19ทำอะไรกันน่ะ
00:50:21ผม...
00:50:23ผม...
00:50:25ผม...
00:50:27ผม...
00:50:29ผม...
00:50:31ผม...
00:50:33ผม...
00:50:35ผม...
00:50:37ผม...
00:50:39ผม...
00:50:41ผม...
00:50:43ผม...
00:50:45ผม...
00:50:47ผม...
00:50:49ผม...
00:50:51ผม...
00:50:53ผม...
00:50:55ผม...
00:50:57ผม...
00:50:59ผม...
00:51:01ผม...
00:51:03ผม...
00:51:05ทำไม...
00:51:07พี่ถึงอยากจะฝึกหมูแล้วครับ
00:51:09หรือว่า...
00:51:11ใช่
00:51:13พี่อยากให้นายจอมมาฝึกหมูให้พี่
00:51:15เพื่อลงแข่งในวันคริสมัสนะ
00:51:17พี่กะว่าถ้าชนะขึ้นมา
00:51:19พี่จะตบรางวัลให้มันอย่างงามเลย
00:51:23เห็นที่จะไม่ได้หรอกนะครับ
00:51:27เพราะว่าตอนนี้
00:51:29จอมเป็นทนายหน้าหอคของผมแล้ว
00:51:35ทำไมใหญ่ถึงเลือกมันล่ะ
00:51:37ผม เห็นควรว่า
00:51:39จอมมอบกับหน้าที่นี่นะคัด
00:51:41ถ้าอย่างนั้น
00:51:43พี่ขอให้มันมาฝึกหมูลงแข่งช่วยพี่หน่อยได้ไหม
00:51:45ใหญ่ เดี๋ยวพี่ให้เงินรางวัล
00:51:47พิเศษมัน ก็ได้
00:51:49อย่ารำบากเลยครับ
00:51:51เพราะว่าตอนนี้หน้าที่ของจอม
00:51:53ก็มากพอควรอยู่แล้ว
00:51:55ผมควรว่าพี่...
00:51:57ก็ได้ใหญ่
00:52:01พี่ไม่ยุ่งกับของของน้องใหญ่ก็ได้
00:52:03แต่ใหญ่ควรรู้ไว้นะ
00:52:05ว่าที่พี่ทำ
00:52:06เพราะให้เรือนเรามีหน้ามีตาขึ้น
00:52:08แต่ถ้าใหญ่ไม่เห็นด้วย
00:52:10ก็ไม่เป็นไร
00:52:28แม่ปริก
00:52:29จะพาผมไปไหน
00:52:31ปล่อยผมที่เธอ
00:52:36คุณยาย
00:52:37ปริกบอกแล้วใช่ไหมครับว่าในจอมนั้น
00:52:39จะทำให้คุณยายเป็นเรื่องเข้าสักวัน
00:52:42แต่มันก็ยังไม่เกิดอะไรขึ้นนี่แม่ปริก
00:52:44ฉันจัดการได้อยู่
00:52:46ตอนนี้ยังไม่เกิด
00:52:47แต่คุณยายคิดดูนะครับ
00:52:49ว่าคุณโรเบิร์ดเป็นคนโปรดของคุณหลวง
00:52:51หากเขาไปโน้มน้ำใจคุณพ่อท่าน
00:52:53แล้วคุณยายจะทำยังไงละคะ
00:52:57แม่ปริก
00:52:59ฉันเข้าใจนะ
00:53:00ว่าแม่ปริกเป็นห่วงฉัน
00:53:02แต่ฉันอยากจะขอแม่ปริก
00:53:05ให้ช่วยวางใจในทางที่ฉันเลือกเองได้ไหม
00:53:09ฉันไม่ใช่เด็กแบบมาก่อนแล้วนะ
00:53:15แต่แม่ปริกก็พอจะรู้
00:53:17ว่าที่ผ่านมา
00:53:22ฉัน
00:53:27ไม่มีโอกาสที่
00:53:29จะเลือกทางของตัวเองมากนัก
00:53:40ถ้าคุณยายพูดถึงขนาดนี้
00:53:43แล้วปริกจะก้าย้างได้ยังไงล่ะคะ
00:53:51ขอบใจมากนะ แม่ปริก
00:54:13พอใจ พอได้
00:54:23แม่ปริก
00:54:25ได้ ได้ ได้
00:54:28กินหยาบมากแล้วฮะ
00:54:30คุณพุทธ
00:54:31อืม
00:54:32กินหยาบมากแล้วหรอ
00:54:36ดูกระเทียมนะครับ
00:54:37โก๋จัง
00:55:07อย่าให้หญิงอยู่กับใคร
00:55:10ฉันต้องย้ายออก
00:55:12ไม่มีอย่างหรอก
00:55:14หญิงนี่
00:55:15ห่วงไม่กระทั่งช่องแทงดำมาหาหญิงกับเพื่อนฝูง
00:55:18เออนะ
00:55:19มันเสี่ยง
00:55:20ดูแค่นี้ก็ต้องรู้
00:55:23กูแค่เสียดาย
00:55:24พวกสาวบ้านที่กูไปไล่
00:55:26นั่นโคตรเสียดาย
00:55:28ตอนนี้ มันไม่มีอีกแล้ว
00:55:34ไอ้หน้าของขึ้นว่ะ ตั้งแต่ตั๊กกี้แล้วนะ
00:55:36มันเป็นห้าอย่างไรวะ
00:55:38มันกูแค่อุ้มกัน
00:55:40แล้วมันเสือกอะไรด้วย
00:55:42มันกูพูดห้า
00:55:44แต่คนอื่นกูพูด
00:55:46มันเป็นใคร
00:55:48มันคิดเป็นเหี้ยอะไรหรอ
00:55:59ปล่อยกู
00:56:06ปล่อยกู
00:56:08ปล่อยกู
00:56:10ปล่อยกู
00:56:12ปล่อยกู
00:56:14ปล่อยกู
00:56:16ปล่อยกู
00:56:18ปล่อยกู
00:56:20ปล่อยกู
00:56:22ปล่อยกู
00:56:24ปล่อยกู
00:56:26ปล่อยกู
00:56:28ปล่อยกู
00:56:30ปล่อยกู
00:56:32ปล่อยกู
00:56:35เรจันตรอสน
00:56:37เป็นใคร
00:56:39คุณผอ
00:56:42เอาไง เจ้าแลق
00:56:44คุณพ่อ
00:56:46มันบิทติเทิมแล้วหรือ
00:56:48ใช่ครับ กลับมาอย่างนั้นน่ะ
00:56:52มาๆ โอ้โห คิดถึงจัง
00:56:54ไป มาๆ
00:56:56เอาล่ะ นายจัน
00:56:57เดี๋ยวเอาของไปเก็บให้ฉันสิ
00:56:58ครับคุณท่าน
00:57:02งานเสร็จแล้วหรับค่ะ คุณพี่
00:57:05เรียบร้อยได้นะ แม่แข่ขาย
00:57:07ก็ปกติดีค่ะ
00:57:09ไม่มีอะไรน่ากังวลค่ะ คุณพี่
00:57:12ดูเหมือนฉันจะมีเข้าร่างข่าวดี
00:57:15จังมาบอกแม่แข่ขายด้วย
00:57:17เดี๋ยวค่อยบอกตอนอยู่กันพบ ๆ จะดีกว่า
00:57:21คุณพ่อ
00:57:23เล็กมีอะไรจะอวดคุณพ่อด้วยเหรอ
00:57:26มีอะไรเลย
00:57:29แม่ติด
00:57:30ติดรูปไว้นั้นให้เล็กหน่อยสิ
00:57:33ได้ค่ะ
00:57:39นี่ไม่ดื้อใช่ไหมเราเนี่ย
00:57:43อืม ๆ
00:57:45อืม ๆ
00:57:50นี่ครับคุณพ่อ
00:57:53โอ้โห
00:57:55นี่วาดเองเลยเหรอ
00:57:57ฝีมือดีขนาดนี้เชียว
00:58:00เปล่าเหรอครับ
00:58:02ธนายหน้าหอคนใหม่ของพี่ใหญ่เขาวาดให้เล็กนะครับ
00:58:07ธนายหน้าหอคนใหม่
00:58:14อืม ๆ
00:58:32เป็นใคร
00:58:34มาจากไหนล่ะ
00:58:35ผมชื่อจอมครับคุณหลวง
00:58:38เท่านี้เองเหรอ
00:58:40แล้วหัวนอนปลายเท้าล่ะ
00:58:41คือ
00:58:43ผมไม่อยาก
00:58:46จอมจะไม่ได้หรอกครับคุณพ่อ
00:58:48ขอลงมานะครับ
00:58:50แล้วแกก็เลยรับมันเข้ามาเนี่ยนะ
00:58:53ครับ
00:58:54แต่คุณพ่อไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ
00:58:56ตั้งแต่จอมมาอยู่
00:58:58ก็ไม่ได้มีเรื่องอะไรไม่ดีเกิดขึ้นในเดือนนะครับ
00:59:02ถ้ามันทำเรื่องขึ้นมา
00:59:04แล้วแกจะว่ายังไง
00:59:06ผมจะรับผิดชอบเองครับ
00:59:09แกน่ะเลยจะรับผิดชอบ
00:59:11ครับ
00:59:14ผมจะรับผิดชอบทุกอย่างเองครับคุณพ่อ
00:59:16นานๆที
00:59:18ฉันจะได้ยินแกพูดคำนี้ซักที
00:59:26ผมขึ้นไปตรวจข้างบนมา
00:59:28ทุกอย่างเรียบร้อยดีครับคุณท่าน
00:59:30ไม่พบอาวุธหรือสิ่งของอันตรายในห้องของมัน
00:59:34เห็นไหมครับคุณพ่อ
00:59:36จอมไม่ทำอะไร
00:59:38ถ้าแกคิดอย่างนั้น
00:59:41ก็ขอให้มันลองงานดูหน่อยสิ
00:59:48ได้ครับ
01:00:12เสร็จแล้วครับ
01:00:31ก็พอใช้ได้
01:00:36แต่ฉันยังไม่ไว้ใจมันอะไรขนาดนั้นหรอกนะ
01:00:38ทำไมล่ะครับคุณพ่อ
01:00:41ทั้งเอกสารภาษาไทยและภาษาอังกฤษ
01:00:43จอมก็ทำได้แล้ว
01:00:46ก็เท่ากับว่า
01:00:48จอมทำทุกอย่างได้เช่นในจานแล้วนี่ครับ
01:00:51ก็เพราะว่ามันยังจำเรื่องของตัวมันเองไม่ได้เลย
01:00:55แล้วแกยังจะเลือกไว้ใจคนอย่างนี้อีกหรือ
01:00:58ผมควรเลือก
01:01:01แค่สิ่งที่คุณพ่อเลือกให้
01:01:02เพียงเท่านั้นสินะครับ
01:01:05เพราะขนาดผมจะเลือกจัดการธุระส่วนตัวของตัวเอง
01:01:09คุณพ่อยังมีปัญหาเลย
01:01:10แกนี่แหม
01:01:14ฉันยังไม่อยากจะว่าอะรายแกมาก ในตอนนี้
01:01:17เดี๋ยวมันจะเสียอารมณ์เรื่องข่าวดีของฉันเสมอ
01:01:20คืนนี้อุณห์เดชจะแวะมาทำข้าวด้วย
01:01:23ทำตัวให้ดีล่ะ
01:01:24วันนี้ลุงเดชจะแวะมาทานข้าวด้วย
01:01:26ทำตัวให้ดีล่ะ
01:01:28บอกถนายหน้าหอ ให้เตรียมชุดไว้ให้เรียบร้อย
01:01:34ฉันไปล่ะ
01:01:54นี่ใจยอม
01:01:55rồi
01:02:12พ่อจอม
01:02:14ยังกังวลอยู่หรือ
01:02:16นิดหน่อยนะครับ
01:02:18เพราะ
01:02:20พ่อไม่คิดว่า
01:02:24หรือว่าพ่อของคุณยายจะดูกขนาดนี้ละครับ
01:02:33ธรรมดานะ
01:02:35เดี๋ยวพ่อจอมก็ชิน
01:02:43แล้วทำไมคุณยายต้องช่วยผมขนาดนี้ด้วยละครับ
01:02:49ก็อย่างที่พ่อจอมได้ยินมาก่อนหน้านี้นั่นแหละ
01:02:56ว่าฉันเพียงอยากจะเลือก
01:03:01ตามความประธนาของฉันบ้างก็เท่านั้น
01:03:18ใส่เสื้อดีกว่าครับ
01:03:33คืนนี้พ่อจอมหลับเสร็จก่อนเลยก็ได้
01:03:39ฉันไม่จะกลับดึกไม่ต้องอยู่รอหรอก
01:03:42พักผ่อนได้นะ
01:03:44ครับ
01:03:47เดี๋ยวฉันไปก่อนนะ
01:04:13ขอบคุณครับ
01:04:29พ่อจอม
01:04:35พ่อจอม
01:04:40พ่อจอม คุณยาย
01:04:43พ่อจอมจ๊ะ
01:04:58พ่อจอมจ๊ะ
01:05:00ครับ
01:05:01เห็นที่เฮียจะเมาเสร็จแล้ว
01:05:08ครับ เมามากเลยด้วยเนี่ย
01:05:13มา
01:05:15มา
01:05:17เดี๋ยวผมเอาเครื่องน้องก่อน
01:05:20กลอบผมมาละครับ
01:05:26โอเค ค่อยๆเดินนะครับ
01:05:28ค่อยๆ
01:05:29เร็วๆๆๆๆๆๆ
01:05:41คุณใหญ่
01:05:43รอ..อุ๊ยทรงครับรอผมที่นี้แป็ดนึงนะครับ
01:05:47โอเคเดี๋ยวเปิดไฟให้
01:05:52โอ้ย
01:05:53คุณใหญ่ ไปนอนบนเตียงดี ๆ สิครับ
01:06:02คุณใหญ่
01:06:03อาจารย์
01:06:05ครับ
01:06:10อาจารย์ห่วงฉันนี่เอง
01:06:15ฉันก็ไม่กลัว
01:06:18ฉันก็ไม่กลัว
01:06:20ฉันก็ไม่กลัว
01:06:23ฉันฝันอีกแล้ว
01:06:25ฝันเหรอครับ
01:06:28ผมว่าเดี๋ยวผมไปเอาผ้าเช็ดตัวไปให้คุณใหญ่ดีกว่า
01:06:36ครับ
01:06:37ครับ
01:06:39เจ้า
01:06:47เจ้าเดียวกับฉันอีกทีแล้วนะ
01:06:50เจ้าไปไหนแล้ว
01:06:56คุณใหญ่
01:06:59ดื่มบ่อยแล้วครับ
01:07:00ดื่มบ่อยแล้วครับ
01:07:07ไม่ค่อยหรอก
01:07:11ฉันดื่มเพียง
01:07:14แค่ครั้งก่อนเท่านั้น
01:07:17คุณใหญ่
01:07:23ทะเลาะกับคุณหลวงเหรอครับ
01:07:30ทะเลาะกับคุณหลวงเหรอครับ
01:07:55ท่าน
01:08:01ใจรอยไปถึงไหนแล้ว
01:08:05เปล่านี่ครับ
01:08:10นึกถึง
01:08:13คนรักที่จากมาอยู่แล้ว
01:08:20ผม
01:08:26ไม่มีอะไรแบบนั้นหรอกครับ
01:08:30ไม่มีสักคนเลยหรอ
01:08:39มันจบไปแล้วเหรอครับ
01:08:46คุณใหญ่
01:08:49เมามากเลยนะครับนี่
01:08:57ไม่เมาแล้ว
01:09:00แล้วถ้าเรา
01:09:03ยังเมารัก
01:09:08สุดจะหัก
01:09:10ห้ามจิต
01:09:12คิดฉะไหน
01:09:16ถึงเมาแล้ว
01:09:18เช่าสาย
01:09:21ก็หายไป
01:09:26แต่เมาใจ
01:09:28นี่เพราะจะ
01:09:30ทุกคำเกิด
01:09:41ตามรอยพระสุนทรวหานแบบนี้เนี่ย
01:09:43อีกหน่อยเห็นจะได้คนรักสักสิบคนนะครับ
01:09:49คนรักเหรอ
01:09:53ฉันมีเพียงแค่คนเดียว
01:09:54ก็พอแล้วนะ
01:10:24นี่มันเป็นแค่ภาวาติกาเนี่ยครับ
01:10:26ผมก็นึกว่ามันจะเป็นของให้ขายอย่างนักว่ะเนี่ย
01:10:54โปรดติดตามตอนต่อไป
01:11:25คือเมื่อคืนนี้
01:11:26ฉันได้พลังมือทำอะไรเพราะจอมเสียหายไปหรือเปล่า
01:11:30คุณใหญ่จะทำอะไรเหรอครับ
01:11:32ฉันก็กลัวว่าลิสุราจะทำให้ฉันเกิดทำอะไร
01:11:37ตามความปรารถนาของฉันลงไปนะสิ
01:11:40พระจอมอยากลองลอยมาอะไรดูไหมล่ะ
01:11:44ป้าแม่นกำลังโดนในฝรั่งลงโตที่ห่องครัวแล้ว
01:11:47แม่
01:11:48เอ็งรู้จักเย้ปิกใช่มั้ย
01:11:49ฉันมีเรื่องสำคัญต้องคุยกับมัน
01:11:51ป้าปิกเขากำลังจะโดนคุณพ่อคุณแม่ของใจลงโทษ
01:11:54ส่วนไอ้จอมในฐานะที่รู้เห็นกับเย้ปิกก็ต้องรับโทษเช่นเดียวกัน
01:12:19อย่าลืมติดตามตอนต่อไป
01:12:49โปรดติดตามตอนต่อไป

Recommended