Category
🎥
Short filmTranscript
00:00:00ฉันดีใจมากเลยนะที่ได้มาอยู่กับพระจอม
00:00:03ในคำคืนที่แสนพิเศษเช่นนี้
00:00:05จอมก็เหมือนกันครับ
00:00:06ก็ยังไงบุษบงลูกสาวอย่างไร
00:00:08รู้จักกันมานาน
00:00:10หากเราสองตะกูลจะเกี่ยวดองกัน
00:00:12ก็ไม่น่าจะติดขัดอะไรไม่ใช่เหรอ
00:00:14กูขอนะ ฟองแก้วเฮ้ย
00:00:16กูขอมึงปล่อยไอ้แสนไปเถอะ
00:00:18ถ้าการที่ฉันรักและให้เกียจเสิร์ฟ
00:00:21ไม่ได้ทำให้เธอหันมารักฉัน
00:00:23งั้นฉันก็จะไม่ทำมันอีกต่อไป
00:00:26ช่วยด้วย
00:00:27พระจอม
00:00:28พระจอมตื่นพระจอม
00:00:48สวัสดีครับ
00:01:09ครับพ่อน้อย
00:01:12ทำไมพระจอมถึง
00:01:14พระจอมมาอยู่ที่นี่ได้ครับ
00:01:16พระจอมอย่าเพิ่งว่าอะไรเลยครับ
00:01:18เฮ้ย พักพอสักก่อนเถอะนะ
00:01:24ไอ้จอม ลุกไหวไหมล่ะมึง
00:01:28หรือว่าจะให้กูไปเรียกคนอื่นมาเจ็ดตัวให้มึง
00:01:32ไม่เป็นไรครับแม่ปริก เดี๋ยวผมทำเอง
00:01:35ไม่ต้องไปเรียกใครหรอก
00:01:36แม่ปริกมีอะไรต้องไปทำ ก็ไปทำเถอะ
00:01:39เออ ค่ะ
00:01:49พ่อจอม
00:01:52ลุกไหวไหม
00:01:55ลุกขึ้นมากินยาสิหน่อยเถอะ
00:01:57หรือพ่อจอมอยากได้ยาฝรั่ง
00:02:00ผมอยากได้อย่างน้อย
00:02:03ลุกไหวไหม
00:02:06ลุกขึ้นมากินยาสิหน่อยเถอะ
00:02:26หรือว่าจอมอยากได้ยาฝรั่ง
00:02:30ไม่เป็นไรครับ
00:02:31จอม ทานได้
00:03:01จอม
00:03:04จอม
00:03:15ไม่เป็นไรครับ
00:03:17ดีใจครับ
00:03:20ไม่เป็นไร
00:03:22เราจะช่วยดูzk
00:03:28- จอมทำเองได้...- จอม...
00:03:31จอมเป็นแบบนี้ก็เพราะฉัน
00:03:34ให้ฉันเช็ด
00:03:36เพราะจอมด้วยตัวฉันเองเถอะนะ
00:03:58จอมว่าฉันจะได้ ทำให้พี่รักดี
00:04:13ขอบคุณที่รักชะตาของฉัน
00:04:19ขอบคุณ...
00:04:21ถึงคุณ...
00:04:22ขอบคุณ...
00:04:24ถึงคุณ...
00:04:25รักฉัน...
00:04:27คุณพุทธ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างของผมนะครับ
00:04:30คุณพุทธ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างของผมนะครับ
00:04:32คุณพุทธ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างของผมนะครับ
00:04:34คุณพุทธ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างของผมนะครับ
00:04:36คุณพุทธ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างของผมนะครับ
00:04:39โทรศัพท์
00:05:03เพราะจอม..
00:05:04ดูกังวลที่ฉันเช็ดตัวให้นะ
00:05:10จอมแค่...
00:05:14รู้สึกแปลกๆ นะครับ
00:05:18ไม่เห็นจะแปลกเลย
00:05:20ก็พ่อจอมเป็นคนรักของฉัน
00:05:24หากพ่อจอมเป็นเด็กดี
00:05:26ว่าง่าย
00:05:28หายไข้ได้ไว้
00:05:30ฉันจะพาพ่อจอมไปดูหนัง
00:05:34อืม...
00:05:40จอมไม่ใช่เด็กๆ แล้วนะครับ
00:05:42ที่จะมาล่อได้ของแบบนี้
00:05:46ถ้าอย่างนั้น...
00:05:50คนอย่างพ่อจอมเนี่ย
00:05:54ฉันควรจะนมน้ำ
00:05:56กับอะไรดีล่ะ
00:06:04อืม...
00:06:08อุ๊ย...
00:06:12มีอะไรเหรอแม่ปลิก
00:06:14ฉันบอกแล้วไงว่า...
00:06:16ฉันดูแลพ่อจอมเองได้
00:06:18ก็คือ...
00:06:20ปลิกทราบค่ะ
00:06:22แต่เมื่อครูปลิกลงไปเจอไอจันมา
00:06:24ไอจันมันบอกว่า...
00:06:26คุณหลวง...
00:06:28เรียกให้คุณใหญ่ไปพบให้เร็วที่สุดนะคะ
00:06:34ฉันไม่รู้ว่า...
00:06:36คุณคิดว่า...
00:06:38ฉันคิดว่า...
00:06:40ฉันคิดว่า...
00:06:42ฉันคิดว่า...
00:06:44ฉันคิดว่า...
00:06:46ฉันคิดว่า...
00:06:48ฉันคิดว่า...
00:06:50ฉันคิดว่า...
00:06:52ฉันคิดว่า...
00:06:54ฉันคิดว่า...
00:06:56ฉันคิดว่า...
00:06:58ฉันคิดว่า...
00:07:00ฉันคิดว่า...
00:07:02ฉันคิดว่า...
00:07:04ฉันคิดว่า...
00:07:06ฉันคิดว่า...
00:07:08ฉันคิดว่า...
00:07:10ฉันคิดว่า...
00:07:12ฉันคิดว่า...
00:07:14ฉันคิดว่า...
00:07:16ฉันคิดว่า...
00:07:18ฉันคิดว่า...
00:07:20ฉันคิดว่า...
00:07:22ฉันคิดว่า...
00:07:24ฉันคิดว่า...
00:07:26ฉันคิดว่า...
00:07:28ฉันคิดว่า...
00:07:30ฉันคิดว่า...
00:07:32ฉันคิดว่า...
00:07:34ฉันคิดว่า...
00:07:36ฉันคิดว่า...
00:07:38ฉันคิดว่า...
00:07:40ฉันคิดว่า...
00:07:42ฉันคิดว่า...
00:07:44ฉันคิดว่า...
00:07:46ฉันคิดว่า...
00:07:48ฉันคิดว่า...
00:07:50ฉันคิดว่า...
00:07:52ฉันคิดว่า...
00:07:54ฉันคิดว่า...
00:07:56ฉันคิดว่า...
00:07:58ฉันคิดว่า...
00:08:00ฉันคิดว่า...
00:08:02ฉันคิดว่า...
00:08:04ฉันคิดว่า...
00:08:06ฉันคิดว่า...
00:08:08ฉันคิดว่า...
00:08:10ฉันคิดว่า...
00:08:12ฉันคิดว่า...
00:08:14ฉันคิดว่า...
00:08:16ฉันคิดว่า...
00:08:18ฉันคิดว่า...
00:08:20ฉันคิดว่า...
00:08:22ฉันคิดว่า...
00:08:24ฉันคิดว่า...
00:08:26ฉันคิดว่า...
00:08:28ฉันคิดว่า...
00:08:30ฉันคิดว่า...
00:08:32ฉันคิดว่า...
00:08:34ฉันคิดว่า...
00:08:36ฉันคิดว่า...
00:08:38ฉันคิดว่า...
00:08:40ฉันคิดว่า...
00:08:42ฉันคิดว่า...
00:08:44ฉันคิดว่า...
00:08:46ฉันคิดว่า...
00:08:48ฉันคิดว่า...
00:08:50ฉันคิดว่า...
00:08:52ฉันคิดว่า...
00:08:54ได้
00:08:55ถ้าแกจะให้ฉันพูดตรง ๆ ฉันก็จะพูด
00:09:01แกกับไอ้จอมถนายหน้าหอของแก
00:09:04เป็นอะไรกัน
00:09:05ฉันนะให้คนของฉันเฝ้าดูพวกแกมาสักระยะหนึ่งแล้ว
00:09:10พ่อ
00:09:11แกอยากให้ฉันถามตรง ๆ ไม่ใช่เหรอ
00:09:25มางแฮงนั้น
00:09:27ผมจะเรียนพ่อเติมความจริงครับ
00:09:32ผม กับจอม
00:09:34เรารักกันครับ
00:09:35ปลั่งซี พูด якіก็ได้ไหมไอ้ปาก
00:09:39ผมไม่มีอะไรจะต้องอายนะครับ
00:09:40ทำไมจะมันหน้าอาย
00:09:42ความจริงของแก娘 อับอายเปล่าในที่หน้าเค้า
00:09:45ถ้าคนอื่นคะรู้จะว่ายังไร
00:09:47ทำไมจะไม่น่าอาย
00:09:49ความจริงของแกเนี่ย มันอับอายขายที่หน้าเค้า
00:09:52ถ้าคนอื่นเค้ารู้จะว่าอย่างไร
00:09:55ลูกชายคุณพระคนใหม่
00:09:58หายเป็นพวก
00:10:17พระตอยทำหมวนเด็กของชิคกรารทสักเบอร์
00:10:20ก็เผยเจอในสมกองในชุดพัฒน์
00:10:23ใจเกี่ยวกับพิษบาลผู้เบียดเทิงในอีชีนจำโกรธ
00:10:28รักกับเพชร
00:10:30แกคิดว่าฉันกับแม่ของแกเนี่ย จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนฮะ
00:10:34คุณพ่อกับคุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงเลยครับ
00:10:37เรื่องนี้ผมเข้าใจดี
00:10:39ผมกับจองก็ไม่ได้ทำอะไรประเจ็บประเจอเช่นนั้น
00:10:48ใจ
00:10:49แกรู้ใช่ไหม
00:10:50ว่าบ้านของเรานี่มันผ่านอะไรมาบ้าง
00:10:53ว่าฉันจะพาพวกเราผ่านมาถึงจุดนี้ได้ แต่มันไม่ง่ายนะเว้ย
00:10:58แล้วอยู่ๆ
00:10:59แกจะทำอะไรโดยไม่คิดถึงคนอื่นแบบนี้มันไม่ได้นะ
00:11:03แล้วความต้องการของผมละครับคุณพ่อ
00:11:07มันอยู่ที่ตรงไหน
00:11:09ตั้งแต่เรื่องก่อนหน้านี้
00:11:11ผมขอคุณพ่อไปติดต่อที่ต่างประเทศ
00:11:13แต่คุณพ่อก็ทัดทาน
00:11:15หรือตอนที่ผมยังเป็นเด็ก
00:11:17ผมจำต้องเดินตามที่คุณพ่อวางมาทุกอย่าง
00:11:19เพราะมาถึงเรื่องนี้
00:11:22ความต้องการของผมละครับคุณพ่อ
00:11:24มันอยู่ตรงไหน
00:11:25ตาใหญ่
00:11:27ผมรู้ว่าคุณพ่อคงไม่ยอมได้แน่
00:11:34แต่หลังจากนี้
00:11:36ถ้าคุณพ่อต้องการจะทำอะไร
00:11:38ก็เชิญเลยครับ
00:11:44ผมจะใช้เวลาทั้งหมดที่ผมมี
00:11:48ไปกับความต้องการของผมเพียงเท่านั้น
00:11:57ตาใหญ่
00:12:20ใครน่ะ
00:12:26ฉันถามว่าใคร
00:12:51นี่เฮาเอง
00:12:54เฮามีเรื่องอยากจะอู้กับตัว
00:12:56ขอเอาเข้าไปได้กว่าเจ้า
00:13:16มันย่าง ๆ ตัวคุณเอื้องพึ่ง
00:13:20เธอมีอะไรจะพูดกับฉัน
00:13:22มันสั่งให้เธอมาพูดอะไรกับฉันอีก
00:13:27ไม่ใช่
00:13:29เฮาอยากมาเอง ไม่เกี่ยวกับมัน
00:13:34เฮาฮู้
00:13:35วันนี้ผ่านมา
00:13:37การกระทำและการแสดงออกของเฮา
00:13:39ที่มีต่อตัว
00:13:41มันอาจจะย่างให้ตัวเสื้อใจเฮาได้ยาก
00:13:45แต่วันนี้
00:13:47เฮาอยากจะมาขอโทษ
00:13:49คุณเอื้องพึ่ง
00:13:54ขอโทษ
00:13:57เจ้า
00:14:01เฮาเข้าใจพิษมาโดยตลอด
00:14:04ว่าตัวกับผัว
00:14:06คงมีนิสัยประต่างกัน
00:14:08แต่พอหันว่าตัวโดนมันยะแล้ว
00:14:11เฮาก็เข้าใจ
00:14:13ว่าตัว
00:14:15เป็นเหมือนมัน
00:14:21หองแก้ว
00:14:26ฉันเองก็ไม่ได้ต่างสักโรเบิร์ดมากนักหรอก
00:14:32เหมือนเฮาพึ่ง
00:14:34หมายความว่าจะใดเจ้า
00:14:39ฉันรู้มาโดยตลอด
00:14:42ว่าโรเบิร์ดชอบพ่อเธอมาก
00:14:47ตั้งแต่ที่ฉันกับโรเบิร์ดได้ไปร้านปลักเสื้อของพ่อแม่เธอ
00:14:52แต่ฉันก็ไม่เคยขัด
00:14:53ฉันไม่เคยขัด
00:14:55เกี่ยวกับเรื่องของเธอเลย
00:15:01เพราะฉันเห็นแค่ตัว ฟองแก้ว
00:15:04ฉันคิดว่าสิ่งนี้
00:15:06จะช่วยให้ฉันรอดพ้น
00:15:07จากความทุกทรมาน จากการเป็นเมียของเขา
00:15:14ฉันขอโทษนะ ฟองแก้ว
00:15:19ฉันขอโทษ
00:15:23เพราะฉันรู้ว่า
00:15:25ในสายตาเขา
00:15:28ตัวประจายคนหาย
00:15:29คนจั่ว
00:15:30คนเลว
00:15:32ตัวแค่โดนมันกดขี่คมเห็นต่างจากเขา
00:15:38เขาเป็นแม่หญิง
00:15:40เขาก็แค่ต้องลุกขึ้นมาสู้ฟอง
00:15:49แต่เขามาที่นี่วันนี้
00:15:52เพราะเขามีเรื่องอยากจะถามตัว
00:15:55เรื่องอะไรเหรอ
00:15:59เขาหัวมาว่า
00:16:01มันสั่งเพื่อคนไปเผ่าเฮิร์นเฮา
00:16:03จนอีพ่อเขาต้องตาย
00:16:06ตัวพ่อจะหัวเรื่องนี้ก่อน
00:16:08เธอหมายความว่ายังไงฟองแก้ว
00:16:11ฉันรู้มันแค่ว่าบ้านของเธอถูกไฟไหม
00:16:15จนเธอต้องเอาตัวเองเข้ามาอยู่ที่นี่
00:16:16เพื่อช่วยเหลือครอบครัว
00:16:18หมายความว่ายังไงฟองแก้ว
00:16:22มันเป็นอย่างไร
00:16:24เขาก็คิดเอาไว้อยู่แล้ว
00:16:26ว่าตัวเขาน่าจะหัวเรื่อง
00:16:29แต่สิ่งที่เขาห่วงตอนนี้
00:16:33คือเขาต้องหาหลักฐานให้เจอ
00:16:36เขาจะได้ช่วยพวกตัวได้
00:16:39แล้วอย่างนั้นเธอจะทำยังไง
00:16:41ให้ฉันช่วยอะไรไหม
00:16:43ตัวก็ไม่ต้องห่วงหนักหรอก
00:16:45เดี๋ยวจะมีพี่รุษ
00:16:46จะห่วงตัว
00:17:16พ่อจอม
00:17:26พ่อจอม
00:17:28นอนต่ออีกหน่อยเถอะนะ
00:17:32คนใหญ่
00:17:35เป็นอะไรครับ
00:17:37หน้าดู
00:17:40มีอะไร
00:17:42มีอะไร
00:17:44หน้าดู
00:17:46ไม่ค่อยสบายใจกับเรื่องอะไรสักอย่าง
00:17:57เปล่าหรอก
00:17:59พอดีวันนี้คุณพ่อท่าน
00:18:02ให้ฉันช่วยดูสำเร็จคดีให้นะ
00:18:10ผมก็นึกว่าคุณใหญ่
00:18:11ไม่มีปากเสียงกับคุณพ่อสักอีกครับ
00:18:15แห่งหน้าดูเครียดๆ
00:18:23นี่
00:18:25พ่อจอมแอบรอบมองฉันอีกแล้วหรือ
00:18:30เอ่อ
00:18:42พ่อจอม
00:18:47พ่อจอมอยู่บ้านนี้กับฉัน
00:18:50แล้วพ่อจอมมีความสุขไหม
00:19:00มีความสุขสิครับ
00:19:03มากๆเลยด้วย
00:19:05พ่อทุกคนที่นี่ดีกับจอมมากๆเลย
00:19:08โดยเฉพาะคนใหญ่
00:19:24แล้วสุขใจ
00:19:26พ่อได้ให้พ่อจอมอยู่กับฉันที่นี่ตลอดไปหรือเปล่า
00:19:38ต้องถามคนใหญ่มากกว่าหรือเปล่าครับ
00:19:43ว่าอยากให้จอม
00:19:46อยู่ที่นี่ตลอดไปหรือเปล่า
00:19:50ฉันรักพ่อจอม
00:19:53ฉันก็ยอมอยากให้คนที่ฉันรัก
00:19:56อยู่กับฉัน
00:20:02งั้น
00:20:05จอม
00:20:08ถามอะไรหน่อยได้ไหมครับ
00:20:13คุณใหญ่
00:20:16นึกรักจอมขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอครับ
00:20:30ตั้งแต่ได้เห็นหน้า
00:20:33ฉันก็รู้ได้ทันที
00:20:35ว่าพอจอมเป็นคนของฉัน
00:20:39คนที่ฉันรอคอยที่จะพบ
00:20:47รัก
00:20:48แม่
00:20:49คบ
00:20:51แม่อย่างนั้นเหรอครับ
00:20:57ก็
00:21:00คล้ายกับว่า
00:21:03ฉันนั้นรักพ่อจอมมาเนิ่นนานแล้ว
00:21:06รู้ว่ารัก
00:21:09ตั้งแต่ก่อนที่ฉันจะเห็นหน้าพ่อจอมในวันนั้นเสียอีก
00:21:23พ่อจอม
00:21:25ไม่รู้สึกเหมือนฉันหรือ
00:21:36รู้สึกสิครับ
00:21:39รู้สึก
00:21:42แบบเดียวกันไงนั่นแหละครับ
00:22:05พ่อจอม
00:22:21พ่อจอม
00:22:22พ่อจอม
00:22:35พ่อจอม
00:22:37พ่อจอม
00:22:38จอมอยู่ในนี้ครับคุณยาย
00:22:47พ่อจอม
00:22:53พ่อจอมหายดีแล้วหรือ
00:22:57หายแล้วครับ
00:22:59ก็จะบอกคุณยายแล้วไงว่า
00:23:01จอมไม่ได้เป็นอะไรมากเสียหน่อย
00:23:22หายแล้วจริงด้วย
00:23:24ตัวไม่รุ่มเท่าหมอวานแล้ว
00:23:29ดีมั้ยพ่อจอม
00:23:31แล้วทำไมถึงไม่บอกฉันตั้งแต่เช้า
00:23:33ฉันก็อุศาเดินไปที่เรือนกราง
00:23:35เพื่อไปเอาข้าวมาให้พ่อจอมทานตอนเช้านะ
00:23:38จอม
00:23:40ขอโทษครับ
00:23:43เมื่อเช้า จอมตื่นขึ้นมาแล้ว
00:23:45ขอโทษครับ ก็เมื่อเช้าจอมตื่นขึ้นมาแล้วไม่พบคุณใหญ่
00:23:50ก็นึกว่าคุณใหญ่ไปออกราชการติดตามคุณพ่อไปทั้งวัน
00:23:57วันนี้ฉันไม่มีที่ไปไหนอีกหรอก
00:24:01ฉันจะอยู่กับพ่อจอมทั้งวันเลย
00:24:04จริงเหรอครับ
00:24:06งั้น...
00:24:09ใหญ่...
00:24:12เปิดแมวด้วยกันไหมครับ
00:24:16ได้สิ
00:24:36ก็ได้
00:24:48คุณยาย...
00:24:50ไม่ต้องสอนจอมแล้วครับ
00:24:51จอมอ่ะ ทำจนชำนานแล้ว
00:24:55ฉันไม่ได้อยากจะสอนพ่อจอมอีกหรอกนะ
00:24:59ฉันเพียงแค่...
00:25:01อยากจะสัมผัสมือของคนที่ฉันรักก็เท่านั้น
00:25:19พี่ยายคะ
00:25:22พอดีบุตรทำขนมข้อสองให้พี่ยายลองทานะคะ
00:25:26เห็นคุณหน้าท่านว่าพี่ยายน่าจะชอบ
00:25:31คุณพ่อหรือ...
00:25:38ขอบคุณมากนะบุตร
00:25:41แต่น้องบุตรไม่เห็นน้องเอามาให้พี่เองเลย
00:25:44ไม่เป็นไรเลยค่ะพี่ยาย แค่นี้เอง
00:25:48แล้วนี่...พี่ยายกำลังทำอะไรอยู่หรือคะ
00:25:52แล้วนั่น...ใครกันนะคะ
00:25:57บุตรรู้จักเขาไหม
00:26:00นี่คือจอมนะ
00:26:02จอมเป็น...
00:26:09จอมเป็นท่านหน้าของพี่นะ
00:26:14อ๋อ...นายจอม ฉันชื่อบุตรสบงนะ
00:26:19ถ้าอย่างไรก็ทานข้อสองของฉันได้นะ ฉันไม่ห่วงหรอก
00:26:27ขอบคุณนะครับ
00:26:31น้องบุตรมีธุระอะไรอีกหรือเปล่าครับ
00:26:34พอดีว่า...พี่ติดงานอยู่นะ
00:26:37ไม่มีอะไรแล้วล่ะค่ะ
00:26:39ถ้าอย่างนั้น...บุตรไม่รบกวนพี่ยายแล้วดีกว่า
00:26:43ไว้พบกันใหม่นะคะ พี่ยาย
00:26:45ครับ
00:26:54ลุก...โอ้โห...
00:27:01นี่...ฉันถามแกตรง ๆ นะ
00:27:04แกจะไม่ร่วมฮุ่นกันจริง ๆ ใช่ไหม
00:27:09ฉันว่ามันจะช่วยแกขยายทั้งในด้านธุรกิจและด้านอำนาจใช่ไหม
00:27:17ผมอยากให้มันผ่านอุณหันมั่นที่ไปก่อนนะครับพี่เดช
00:27:22แต่ผมก็ยังกังวลเรื่องนี้อยู่นะครับ
00:27:25เอาไว้เบาใจแล้ว...เราค่อยว่ากันดีกว่าครับ
00:27:29เอาเถอะ ๆ
00:27:33ฉันก็ไม่ได้อยากจะเร่งรัดเอาคำตอบอะไรตอนนี้หรอก
00:27:38แล้วเรื่องพ่อใหญ่เปล่าใจได้เลย
00:27:41เพราะว่าเวลามันก็งวลเข้ามาแล้ว
00:27:45ครับ
00:27:52คุณพ่อคะ
00:27:53อ้าวไอ้บุตร
00:27:55กลับมาจากเรือนู้นะเหรอ
00:27:57ไปไหวมาไหวเชิญนะ
00:28:00ค่ะ บุตรเห็นพี่ยัยว่าติดงานอยู่
00:28:03บุตรก็เลยไม่อยักกว้นเท่าไหร่
00:28:07ติดงานเหรอแม่บุตร
00:28:09ใช่ค่ะ เห็นว่า...
00:28:12กำลังให้ธนายหน้าหอของเขา
00:28:14พิมพ์เอกสารอะไรสักอย่างอยู่นี่แหละค่ะ
00:28:17มีในกระสานอะไรสักอย่างอยู่นี่แหละค่ะ
00:28:24เอ่อ...
00:28:25แต่ว่า...
00:28:26ดูพี่ใหญ่แกจะยัง...
00:28:28ไม่รู้เรื่องวันใหม่ที่จะเกิดขึ้นเท่าไรเลยไหมคะ
00:28:32ใหญ่บุตร
00:28:37แม่บุตรไม่ต้องกลัวเลยนะ
00:28:39อีกไม่นานเนี่ย
00:28:40เจ้าใหญ่มันจะได้รับรู้เรื่องนี้แน่ ๆ
00:28:48เปิดสิ
00:28:50แปบแค่น BABY
00:28:55!!!
00:28:58ก็ Convenient
00:29:01คุณแม่ครับ
00:29:02บ้านของเรากำลังจะมีงานอะไรอีกแล้วนะครับ
00:29:06เหตุได้จะมีการวัดตัวผมเพื่อตัดชุดอีกแล้วนะครับคุณแม่
00:29:10รื้อนของเราอ่า
00:29:12กำลังจะมีงานมงคลพ่อย่าย
00:29:15งานอะไรอีกเหรอครับ
00:29:16อ่ะ...
00:29:18ลอนสองคน...
00:29:20ออกไปก่อน เดี๋ยวฉันจะเรียกกลับมา
00:29:28มันเป็นงานที่เกี่ยวกล้องโดยตรงกับพ่อใหญ่นะลูก
00:29:32เกี่ยวผมหรือครับ
00:29:35คุณพ่อเขาเห็นว่า...
00:29:38ถึงเวลาอันสมควรของใหญ่แล้ว ก็เลยจัดงานนี้ขึ้น
00:29:43ถ้าอย่างนั้น...
00:29:44คุณแม่ก็รีบบอกมาได้ครับ อย่าอ้อมเขาอีกเลย
00:29:48เอ่อ...
00:29:52เอ่อ...
00:29:55งานมงคลที่ว่าก็คือ...
00:29:58งานมั่นหมายของใหญ่เอง กับหนูบุษบงนะลูก
00:30:05งานมั่น...
00:30:09ของผมหรือครับ
00:30:12ใช่ลูก
00:30:14เอ่อ...
00:30:16คุณพ่อเขาเตรียมทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้วนะลูก
00:30:21แล้วทำไม...
00:30:23ถึงไม่มีใครบอกผมเรื่องนี้เลยละครับ
00:30:32ใหญ่ลูก
00:30:34ก็อย่างที่แม่บอกเอาไว้
00:30:38ว่าคุณพ่อเขาเห็นว่าสมควรแก่เวลา
00:30:42ที่พ่อใหญ่จะต้องออกเรือน
00:30:50แล้วมีใคร...
00:30:52ถามผมเรื่องนี้สักคำไหมครับคุณแม่
00:30:58หรือว่าสิ่งใดที่คุณพ่อเห็นสมควรนะ
00:31:01คุณแม่ก็ยอมรับไม่เสียหมด
00:31:05แล้วผมละคะคุณแม่
00:31:08ผมจะต้องกลายเป็นแบบพี่พึ่งเหรอคุณแม่
00:31:11คุณพ่อ
00:31:15พ่อใหญ่
00:31:31อธิบาย
00:31:33อธิบายทั้งสองคนก็มา
00:31:41โปรดติดตามตอนต่อไป
00:32:11โปรดติดตามตอนต่อไป
00:32:41โปรดติดตามตอนต่อไป
00:33:11โปรดติดตามตอนต่อไป
00:33:41โปรดติดตามต่อไป
00:33:43โปรดติดตามต่อไป
00:33:45โปรดติดตามต่อไป
00:33:47โปรดติดตามต่อไป
00:33:49โปรดติดตามต่อไป
00:33:51โปรดติดตามต่อไป
00:33:53โปรดติดตามต่อไป
00:33:55โปรดติดตามต่อไป
00:33:57โปรดติดตามต่อไป
00:33:59โปรดติดตามต่อไป
00:34:01โปรดติดตามต่อไป
00:34:03โปรดติดตามต่อไป
00:34:05โปรดติดตามต่อไป
00:34:07โปรดติดตามต่อไป
00:34:09โปรดติดตามต่อไป
00:34:11โปรดติดตามต่อไป
00:34:13โปรดติดตามต่อไป
00:34:15โปรดติดตามต่อไป
00:34:17โปรดติดตามต่อไป
00:34:19โปรดติดตามต่อไป
00:34:21โปรดติดตามต่อไป
00:34:23โปรดติดตามต่อไป
00:34:25โปรดติดตามต่อไป
00:34:27โปรดติดตามต่อไป
00:34:29โปรดติดตามต่อไป
00:34:31โปรดติดตามต่อไป
00:34:33โปรดติดตามต่อไป
00:34:35โปรดติดตามต่อไป
00:34:37โปรดติดตามต่อไป
00:34:39โปรดติดตามต่อไป
00:34:41โปรดติดตามต่อไป
00:34:43โปรดติดตามต่อไป
00:34:45โปรดติดตามต่อไป
00:34:47โปรดติดตามต่อไป
00:34:49โปรดติดตามต่อไป
00:34:51โปรดติดตามต่อไป
00:34:53โปรดติดตามต่อไป
00:34:55โปรดติดตามต่อไป
00:34:57โปรดติดตามต่อไป
00:34:59โปรดติดตามต่อไป
00:35:01โปรดติดตามต่อไป
00:35:03โปรดติดตามต่อไป
00:35:05ฉันยอมนับราชการอยู่ที่นี่ต่อก็ได้
00:35:09หากแค่มีพ่อจอมอยู่ข้างฉัน
00:35:13ฝันของฉันมันอาจจะเล็กลง
00:35:17แต่แค่เพียง
00:35:21ขอได้อยู่ร่วมชีวิตกับคนที่ฉันรัก
00:35:29ฉันขอแค่เท่านั้นเอง
00:35:35ฉันขอแค่นั้น
00:35:37ฉันขอแค่นั้น
00:35:39ฉันขอแค่นั้น
00:35:41ฉันขอแค่นั้น
00:35:43ฉันขอแค่นั้น
00:35:45ฉันขอแค่นั้น
00:35:47ฉันขอแค่นั้น
00:35:49ฉันขอแค่นั้น
00:35:51ฉันขอแค่นั้น
00:35:53ฉันขอแค่นั้น
00:35:55ฉันขอแค่นั้น
00:35:57ฉันขอแค่นั้น
00:35:59ฉันขอแค่นั้น
00:36:01ฉันขอแค่นั้น
00:36:03ฉันขอแค่นั้น
00:36:05ฉันขอแค่นั้น
00:36:07ฉันขอแค่นั้น
00:36:09ฉันขอแค่นั้น
00:36:11ฉันขอแค่นั้น
00:36:13ฉันขอแค่นั้น
00:36:15ฉันขอแค่นั้น
00:36:17ฉันขอแค่นั้น
00:36:19ฉันขอแค่นั้น
00:36:21ฉันขอแค่นั้น
00:36:23ฉันขอแค่นั้น
00:36:25ฉันขอแค่นั้น
00:36:27ฉันขอแค่นั้น
00:36:29ฉันขอแค่นั้น
00:36:31ฉันขอแค่นั้น
00:37:01ฉันขอแค่นั้น
00:37:03ฉันขอแค่นั้น
00:37:05ฉันขอแค่นั้น
00:37:07ฉันขอแค่นั้น
00:37:09ฉันขอแค่นั้น
00:37:11ฉันขอแค่นั้น
00:37:13ฉันขอแค่นั้น
00:37:15ฉันขอแค่นั้น
00:37:17ฉันขอแค่นั้น
00:37:19ฉันขอแค่นั้น
00:37:21ฉันขอแค่นั้น
00:37:23ฉันขอแค่นั้น
00:37:25ฉันขอแค่นั้น
00:37:27ฉันขอแค่นั้น
00:37:29ฉันขอแค่นั้น
00:37:31ฉันขอแค่นั้น
00:37:33ฉันขอแค่นั้น
00:37:35ฉันขอแค่นั้น
00:37:37ฉันขอแค่นั้น
00:37:39ฉันขอแค่นั้น
00:37:41ฉันขอแค่นั้น
00:37:43ฉันขอแค่นั้น
00:37:45ฉันขอแค่นั้น
00:37:47ฉันขอแค่นั้น
00:37:49ฉันขอแค่นั้น
00:37:51ฉันขอแค่นั้น
00:37:53ฉันขอแค่นั้น
00:37:55ฉันขอแค่นั้น
00:37:57เริ่มจริงใช่ไหมครับ
00:38:02เอาไป
00:38:13พะจอม
00:38:14พะจอมจะไปไหน
00:38:15เดี๋ยวๆๆ
00:38:17คนเล็กรอบเปลี่ยนตรงนี้นะคะ
00:38:19อย่าไปไหนนะ
00:38:20นะคะ
00:38:23ไอ้จอม
00:38:24มึงรอกูก่อนไอ้จอม
00:38:26โอ้ย
00:38:29คุณยายเขาอยู่ไหนเนี่ยป๊า
00:38:32คุณยาย
00:38:34โดนคุณท่านสั่งให้ไปเตรียมงานมาร์นที่เรือนยายน่ะ
00:38:51ทำไมล่ะ
00:38:56ทำไมถึงเป็นแบบนี้อีกแล้วอ่ะ
00:39:00ทำไมผมต้องเจอเรื่องแบบนี้อีกแล้วอ่ะ
00:39:03เอ็งหมายความว่ายังไงไอ้จอม
00:39:06ที่ว่าต้องเจอเรื่องแบบนี้อีกแล้ว
00:39:07ก็ไม่ว่าผมจะไปอยู่ที่ไหนอ่ะ
00:39:11เรื่องของผมมันก็หลงเอ้ยแบบนี้ตลอดเลยอ่ะ
00:39:17ผมไม่เข้าใจอ่ะ
00:39:19ผมเหนื่อยแล้วอ่ะพระปิก
00:39:21โอ้ น้ำมันขึ้นอ่ะ
00:39:51น่ะจอม
00:39:55คุณพระ
00:40:17น่ะครับ ผมผิดหวังแล้วครับ
00:40:20คุณพระ
00:40:24ตกใจแล้วกับเห็นฉันเป็นผีปีศาจไปได้นะ
00:40:49กองใจชึกมัด
00:40:51ใส่เงียบพิษบาทผู้เบียดเฮิงในอิชินจำโร
00:40:57ผมขอโทษครับ
00:40:59ผมไม่ได้ตั้งใจ
00:41:01มารอเจ้าใหญ่มันหรือ
00:41:09เปล่าหรอครับ
00:41:11ผมแค่
00:41:13มีเรื่องไม่สบายใจนิดหน่อยนะครับก็เลย
00:41:15รู้เรื่องหมดแล้วสินะแกน่ะ
00:41:25คนฉลาดอย่างแกคงพอจะเดาได้
00:41:27ว่าฉันจะมาพูดเรื่องอะไร
00:41:33ครับ
00:41:35ถ้าอย่างนั้นฉันจะไม่ออมค้อมแล้วนะ
00:41:39ฉันอยากให้แกค่อยๆตัดสัมพันธ์
00:41:41กับเจ้าใหญ่มันได้ไหม
00:41:43จอม
00:41:49คือ...คุณพระ
00:41:51ฉันรู้
00:41:53ว่าแกอาจจะคิดว่าฉันใจไม้ใสละกรรม
00:41:55ตามคำบอกเล่าของเจ้าใหญ่
00:41:59ฉันเพียงแค่อยากเห็นลูกชายฉันมีชีวิตที่ปกติ
00:42:03มีครอบครัว
00:42:05มีลูกหลานต่อยอดสืบสกุล
00:42:09จอม
00:42:11รู้ใช่ไหม
00:42:13พวกแกนี่เป็นจุดอ่อนของเจ้าใหญ่ในอนาคต
00:42:17พวกแกอาจจะเกลียดฉันในวันนี้
00:42:19แต่เมื่อเวลาผ่านไป
00:42:21แกจะเข้าใจชีวิต
00:42:25และคำที่ฉันขอมากคือ
00:42:27ฉันยอมให้แกเกลียดฉัน
00:42:31แต่ฉันจะไม่ยอมเห็นชีวิตของลูกฉัน
00:42:33พังไปต่อหน้าต่อตา
00:42:41ฉันฝากเลยนะจอม
00:43:11นายidentity
00:43:13aks
00:43:26นายกลับมาทดงาม
00:43:28ไกลจาก่อน
00:43:35นายมีในแห่งนั้น
00:43:38นน patents
00:43:40มิ่งจะรังเกียรติผมไหมครับ ถ้าเกิดคำตอบมันคือผม
00:43:49กูกับป๊อจะพอออกอยู่หรอก
00:43:53แล้วมึงหู้ก็ ว่าอิมเมย์กับคุณเอื้องพึ่ง ก็ไม่ได้ต่างกับมึงและคุณใหญ่เลย
00:44:06มิ่งหมายความว่าอย่างไร
00:44:11ก็อิมเมย์กับคุณเอื้องพึ่งน่ะคะ พึ่งโดนในฝรั่งยักษ์ได้ ว่ารักเล่นเปลือนกัน
00:44:18ฮะ
00:44:21จริงเหรอมิ่ง
00:44:25แล้วอย่างนี้ตอนนี้ทั้งสองคนเป็นยังไงบ้าง
00:44:31ก็ต้มอยู่ประตังค์กับมึงกับคุณใหญ่ไปเดี๋ยวนี้หรอก
00:44:41แล้ว
00:44:43มิ่งล่ะ
00:44:46เป็นยังไงบ้าง
00:44:48กูก็
00:44:51ก็อกหักนะกะ
00:44:58แต่ถึงกูจะอกหัก กูเอาไปเจ็บเต้า
00:45:03อิมเมย์ คุณเอื้องพึ่ง
00:45:06คุณใหญ่
00:45:07และก็มึงเจ็บหรอก
00:45:12ก่อนแรกกูก็ไม่เข้าใจหรอก
00:45:14ถึงความหักแบบมึงมึงเขาอ่ะ
00:45:18แต่มาเดี๋ยวนี้
00:45:20พวกกูหันกูคนที่กูหักเจ็บ
00:45:23กูก็อุติจะเจ็บไปตัวเองก็ได้
00:45:38แต่จอม
00:45:40บางเตือน
00:45:41คุณใหญ่เปิ้ลอาจจะไม่ได้ยากยาในสิ่งที่เปิ้ลของน้องยาอยู่หรอก
00:45:47กินเข้าไปนั่งๆ
00:45:52พอแล้วมั้ง
00:45:54กินไหมนะ
00:45:58จอมมิ้ง
00:46:01อ้าว ฟองแก้ว
00:46:04คือ
00:46:06คือ
00:46:07เธอมีเรื่องอยากให้ช่วยนะ
00:46:36ระวัง
00:46:46กะผัน
00:46:47โอ๊ย มิ่ง
00:46:49สดุ้งมด
00:46:54ว่าอะไรของมึงเนี่ยมิ่ง
00:46:56ขวดวิด
00:46:57วิสกี้ไง
00:46:58ที่นายฝรั่งเปิ้ลชอบดื่มอ่ะ
00:47:00มึงจำมาได้กล่ะ
00:47:02จำได้
00:47:03เปล่า
00:47:33ถ้ากูเมานั่งเนอะ
00:47:35กูตายเนี่ย
00:47:36เมานะ มึงกินเลย
00:47:38โอเอ่ย ป่อผาน
00:47:39ไอ้ย้างของมึงเนี่ย
00:47:41อ่อก Cong,g 지금มันมา timer to final
00:47:43ถึงปาคนอย่างกูก็มึงมันๆหรอก
00:47:45แล้วให้เห็นยูlden
00:47:45แล้วจะยืดเฉยๆ
00:47:46กูเบอะเบอกิ้ลไอ้หัน
00:47:46กูเบอะเกิ้ลไอ้หัน
00:47:47นายจะลงมาพ่อย่างหม่อยเหตุเบื่อน
00:47:50เมื่อไหร่มันจะออกมาได้จะได้
00:47:51ถ้ากูกับเบอร์อู้
00:47:53มึงกับเบอร์อู้
00:47:54แล้วฝันจะพูดได้จะได้
00:47:56ได้หรอ
00:48:06ไม้จ๊ะ
00:48:15มิ่ง
00:48:18ไอ้มิ่ง
00:48:21เฮ้ย มามองมันแบบเจ้ามามองตัวก้าว
00:48:27ไหนเหล่ากุญแจ
00:48:35ใคร
00:48:37เอ่อ ไอ้มิ่ง
00:48:42เห้ย
00:48:45ขออนุญาต
00:48:47อ่ะ หายไปไหน
00:48:48กุญแจ
00:48:50กุญแจ
00:48:52กุญแจ
00:48:54ไอ้ขออน
00:49:02ไอ้ขออน
00:49:14ไม่
00:49:18หาลก
00:49:19โอ้เบ่ Fluke
00:49:21เมอลี่
00:49:22เมอลี่
00:49:23เมอลี่
00:49:26ตัวสภาพแย่ขนาดนี้ precise
00:49:29มิ่ง
00:49:49เมย์
00:49:50เมย์จะไปพัก อยู่ที่ เพือนเห้า
00:49:52เฮาบอกไอ้แม็กซ์ไว้แล้ว complaints on his mother
00:49:54งั้น
00:49:55คุณอื้องภึงเหรอ
00:49:57ตัวจะพาคุณอื้องภึงไปตายมันก่อน
00:50:00เมย์ควรเอาตัวเก่าที่รอดก่อน
00:50:02คุณอื้องภึง ต้นมาเป็นarayangรอบ
00:50:06เพราะอย่างน้อย
00:50:07ตัวนั้นยังมีซักเป็นลูกของลูกอย่างกอร์เดเค
00:50:10แต่ตัวละเมย์
00:50:12ถ้าตัวเป็นอะไรอย่างไป
00:50:14ภัยจะคือความสำคัญ แตกอ่ะ
00:50:18แต่...น้องแก้ว
00:50:21ตัวจริงคนอื่นพึ่งตัวดีกว่า
00:50:24น่ะ น่ะขอลอง
00:50:27ตัวอย่าถือโทษโกรธคนอื่นพึ่งเลยน่ะ
00:50:31ที่คุณนื่นพึ่งหยาไป
00:50:33ก็เพราะว่า...เป็นต้องหยากกับต้าน
00:50:37น่ะ...
00:50:38เขาเข้าใจดีละเมย์
00:50:40แต่เดี๋ยวนี้เมย์ต้องออกไปจากที่นี่แหละก่อน
00:50:43ป้ามิ่ง พาเมย์ไปที่ท่ากัมเนอร์
00:50:46ไป
00:50:47เมย์
00:50:48เมย์
00:50:49ก็...ก็...
00:50:53ภัยแก้ว ฉันฝากเมย์ได้ไหม
00:50:58ฉันกลัวเมย์เหลือเกิน
00:51:01ช่วยเมย์ดีนะภัยแก้ว
00:51:04เขาสัญญา
00:51:06ว่าเขาจะช่วยพวกหัวให้ได้
00:51:10โอเค
00:51:18เมย์ ตัวไปอยู่บ้านฟองแก้ว
00:51:20แล้วฮักษาตัวกัมเพื่อหายดีก่อน
00:51:22ส่วนเรื่องคุณเอ้งพึ่ง
00:51:24ตัวไม่ต้องเป็นห่วง
00:51:26มันจะกลายเป็นห่วงเปลี่ยนตาเถอะ
00:51:29มิง
00:51:32นี่อย่าง...
00:51:34ตัวถึงช่วยเป็นไว้ก็
00:51:36ทั้งๆที่เป็น...
00:51:39ปฏิเศษความมูรษจบตัวไปจ้ะอัน
00:51:43ก็นั้นมันความมูรษจการหมื่อเมย์
00:51:46เปิ้ลคง...
00:51:48ไปมขับคืนใจอย่างตัวไปได้ล่ะกะ
00:51:52แต่ที่เปิ้ลช่วยativ9
00:51:55มันก็เป็น...
00:51:56เหตุผลของเปิ้ลเหมือนกัน
00:52:01เปิ้ลทนหัน...
00:52:03คนที่เปิ้ลหัก
00:52:04ทนทุกทรมานอยู่แบบนี้ไม่ได้หรอก
00:52:28ขอบคุณมาก
00:52:31ตัวจะเป็นเพื่อนดีๆที่สุดของเธอ
00:52:34ตลอดไป
00:53:04ขอบคุณมาก
00:53:34มึงเปิดประตู
00:53:59มึงเฝ้าอะไรของมึง ถึงฝายมันหนีออกไปได้
00:54:02ผม ผม ผมพูดแล้วแต่ครับว่าเกิดอย่างขึ้น
00:54:07ผมจำได้แค่ กินไอ้ลองวิศกี้
00:54:12ผมก็รับไปเลยครับ
00:54:16มึงปล่อยให้บ่าวที่ต้องโทษหนีออกไป
00:54:20มึงจะต้องรับโทษแทนมัน
00:54:23หลังจากนี้ มึงจะเข้าไปอยู่ในคุกมืดแทนอีกไหม
00:54:27จนกว่า กูจะพอใจ
00:54:29มึงถึงจะเห็นสังสารตา
00:54:33อย่าทำผมเลยนะครับ นายฝรั่ง
00:54:35ผมมีลูก มีเมียนี่ต้องพอ
00:54:38ถ้า ถ้าผมอยู่แล้ว
00:54:41ใครจะพอมานะครับ นายฝรั่ง
00:54:43นั่นไม่ใช่ธุระอะไรของกู
00:54:49นายฝรั่งครับ
00:54:51อะไรอีกล่ะ ไอ้มิ่ง
00:54:53นายฝรั่งยายลงโทษได้อย่างมาผ่านมาเลยครับ
00:54:57ผมเป็นคนชวนมันเอง
00:55:07นานวัน มึงยิ่งเลี้ยงไม่เชื่อไงไอ้มิ่ง
00:55:10เห็นที
00:55:11มึงกับแม่มึง คงต้องไปหาที่สุขประโยชน์มันแล้ว
00:55:16คุณพี่ คุณพี่จัดการมันแล้ว
00:55:20คุณพี่ คุณพี่จัดการยากขนาดนั้นเลยเจ้า
00:55:24มิงกับแมนกับเป็นบ่าของคุณพี่มาเมิน
00:55:27หันแค่ความจงภักดีของมันกับแม่ของมันเจ้า
00:55:32เอามือของเราออกไป
00:55:37มึงกับแม่มึงเก็บข้าวเก็บของออกไปจากเรือนกูเสีย
00:55:42แล้วอยากกลับมาให้กูเห็นหน้าของมึงอีก
00:55:49มันจะไม่ดุนแรงเกินไปหน่อยนะครับ คุณโรเบิร์ด
00:56:15มึงกลับมาให้กูเห็นหน้าของมึงอีก
00:56:20คุณรู้ว่าลักษณ์ของאניโดนบางลาย
00:56:24ถ้าจะส่งมันไป
00:56:26ผมก็จะส่งมันไว้
00:56:29แต่อะไรก็ไม่นายอยู่
00:56:31คุณรู้ที่ฝีมือคุณที่ไป
00:56:34ถ้าเรื่อนตรวจคนี้...
00:56:36คุณก็ดู cần ว่าคุณจะด herself
00:56:39นายสิ้นหน้าที่ไหนเจ้า еслиทά get
00:56:44เมื่อที่เจ้าฟังเจน 까ดเถียง
00:56:46Entreemข้าก็มี seva so hp
00:56:49ขอให้รู้สิ ว่าอะไรที่สำคัญกัน
00:56:54ศัตรูไม่สำคัญกันหรอ
00:56:59มีการรับทราบ สำหรับเจ้าหน้าที่นี่
00:57:03และเจ้าจะมาเชิญการการนั้น ที่จิมคารา
00:57:07- ฉันไม่มีวันที่จะ...- โรเบอร์ต
00:57:09อะไรนะ
00:57:17ทำไมต้องเชื่อฉันมาก เจมส์
00:57:24เพราะฉันไม่คิดว่า ศัตรูจะให้เจ้าพูดแบบนั้น
00:57:31และอย่าลืมทุกอย่าง ที่เจ้าต้องผ่านไป ถึงที่เจ้าอยู่ตอนนี้
00:57:39จงลองอ้างบอกให้เจ้า ว่าเจ้าอยู่บ้านนี้
00:57:47ความสุขที่เจ้าปลดทนไว้
00:58:03เจ้าอยู่บ้านนี้ แล้วเจ้าต้องมีความสุขไหม
00:58:07มีความสุขสิครับ
00:58:10รักมากเลยด้วย
00:58:12คนใหญ่นึกรักจอมขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่แล้วครับ
00:58:19ตั้งแต่แรกเห็นหน้า
00:58:22ฝันก็รู้ได้ทันทีว่าพระจอมเป็นคนของฉัน
00:58:34ใหญ่
00:58:38ผมจัดของไว้ให้เรียบร้อยแล้วนะครับ
00:58:43ขอตัวก่อนนะครับ
00:58:49เดี๋ยวสิพระจอม
00:58:51เดี๋ยวสิพระจอม
00:59:06คุณใหญ่ต้องรีบพักผ่อนนะครับ
00:59:12เพราะพรุ่งนี้เป็นวันมั่นใหม่ของคุณใหญ่
00:59:17กับคุณบุษบงนะครับ
00:59:21แต่ฉันไม่ได้รักบุษบง
00:59:26ฉันรักพระจอมนะ
00:59:37ผมรู้
00:59:42ผมรู้ครับว่าคุณใหญ่รักผม
00:59:51แต่ว่าผมก็รักคุณแน่นกัน
00:59:59แต่สิ่งที่ได้ผมทำให้คุณใหญ่ได้ในตอนนี้ก็คือ
01:00:07การยินดีกับคนที่ผมรัก
01:00:21พระจอม
01:00:31พระจอมไม่พูดคำนั้นลงมาได้ไหม
01:00:51คุณใหญ่
01:00:55ผมว่ามันถึงเวลาที่เราสองคน
01:01:02ต้องยอมรับความจริงแล้วนะครับ
01:01:08คุณใหญ่มั่นใหม่ของคุณบุษบงเป็นเสร็จแล้วนะครับ
01:01:16ผม
01:01:21รอได้
01:01:25ฉันทนไม่ได้หรอกนะพระจอม
01:01:31ให้ฉันไปกินอยู่
01:01:33กับคนที่ฉันไม่ได้รัก
01:01:36ฉันทำไม่ได้หรอกไอ้เรื่องแบบนั้น
01:01:50คุณใหญ่
01:02:21เรื่องบางเรื่อง
01:02:28มันต้องใช้เวลาในการเปลี่ยนแปลงนะครับ
01:02:32คุณใหญ่เป็นคนบอกผมเองไม่ใช่เหรอ
01:02:37แต่พระเมินว่า
01:02:43เรื่องนั้นมัน
01:02:45มันรวมเรื่องของเราเข้าไปด้วย
01:02:50คุณใหญ่
01:02:56คุณใหญ่
01:03:01คุณใหญ่เชื่อผมนะครับ
01:03:04เก็บ
01:03:06เรื่องดาวของเราสองคน
01:03:10ไว้เป็นความสุขสัมภัยดีๆดีกว่าเนอะ
01:03:16วันไหนที่
01:03:18คุณใหญ่คงคิดถึงมึงขึ้นมา
01:03:24ขอให้คุณใหญ่รู้ไว้ด้วยนะครับว่า
01:03:29ตัวผมเอง
01:03:32ก็พยายามต่อสู้กับความคิดถึงของตัวเองเหมือนกัน
01:03:47โปรดติดตามตอนต่อไป
01:04:17โปรดติดตามตอนต่อไป
01:04:48คุณพระครับ
01:04:56เรื่องเป็นไปตามที่คุณพระได้คาดการเอาไว้เรียบร้อยแล้วครับ
01:05:02ดีแล้วล่ะ
01:05:04ฉันจะได้ดีกว่า
01:05:06เพราะว่า...
01:05:09คุณพระ
01:05:10มันเป็นของครับผม
01:05:12หมายถึง
01:05:14เราสองคน
01:05:15ดีแล้วละ ฉันจะได้เบาใจสะที
01:05:19ขอบใจมากนะนายจันทร์ ที่ได้ช่วยเหลือฉันมาในเรื่องนี้ตลอด
01:05:26ด้วยความยินดีครับคุณพระ
01:05:32คุณพระครับ
01:05:34แต่คุณพระคิดดีแล้วกับเรื่องนี้จริงหรือครับ
01:05:45แกไปพักเถอะ เพราะเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้ารุ่ง แกคงจะต้องมีอะไรทำอีกมากเลย
01:05:54งั้นผมขอลาก่อนนะครับคุณพระ
01:06:15โปรดติดตามตอนต่อไป
01:06:45ขอบคุณมากครับพระพรรรม
01:06:47ขอบคุณมากครับพรรม
01:06:49ขอบคุณมากครับพรรม
01:06:51ขอบคุณมากครับพรรม
01:06:53ขอบคุณมากครับพรรม
01:06:55ขอบคุณมากครับพรรม
01:06:57ขอบคุณมากครับพรรม
01:06:59ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:01ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:03ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:05ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:07ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:09ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:11ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:13ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:15ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:17ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:19ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:21ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:23ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:25ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:27ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:29ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:31ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:33ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:35ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:37ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:39ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:41ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:43ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:45ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:47ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:49ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:51ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:53ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:55ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:57ขอบคุณมากครับพรรม
01:07:59ทุกคนหมอกลองกันเลยครับ
01:08:01ครับผม
01:08:03พร้อมไหมครับ
01:08:05สาม สอง
01:08:07หนึ่ง
01:08:23แช่นหมอสมกันอย่างว่าจริง ๆ นะ
01:08:25พี่เดชน์
01:08:27เราก็กินทองใบหยกเลย
01:08:39นี่ค่ะ พี่ยาย
01:08:41กินซักหน่อยเถอะนะคะ
01:08:43จะได้มีแงงสู้ต่อ
01:08:45แงงดูมากคุณพ่อ
01:08:46พึ่งมั่นกันก็ดูได้กันเสียแล้ว
01:08:49อย่าอิจฉาเข้าไปเลยโรเบอร์ด
01:08:51ลูกสาวพ่อก็ไม่แพ้หนูบุษบงหรอกนะครับ
01:08:55ใช่ไหม
01:08:57น้องพึ่งดูแลผมดีที่สุดอยู่แล้วครับ
01:09:12มีอะไรหรือเปล่า
01:09:14เหตุใดจังหยุดเล่นซะล่ะ
01:09:26ขอโทษที่ขัดจังหวะทุกคนนะครับ
01:09:33ผมจอมนะครับ
01:09:35ธนายหน้าหอคนสนิทของคุณยาย
01:09:41เนื่องในวันนี้เป็นวันมงคลของ
01:09:44เจ้านายที่ผมรัก
01:09:46ผมเลยได้แปลกเตรียม
01:09:49การแสดงหนึ่งไว้
01:09:51เพื่อจะมอบเป็นของขวัญ
01:09:54ให้กับเขาครับ
01:09:56ขอบคุณครับ
01:10:12นี่พวกมึงตั้งใจทำอะไรกันแน่
01:10:14สิ่งที่ผมทำ
01:10:15ก็เพียงแค่อยากเผยความจริงกับเรื่องที่มันเกิดขึ้นก็เท่านั้นเองครับ
01:10:18ยายยังอยากจะไปเรียนต่อเมืองนอกไหมลูก
01:10:20คิดถึงเสียงของมันไหม
01:10:23ทำอะไรครับ
01:10:24จอมได้อยู่เกาหลังให้ฉันคืนแน่
01:10:26ฉันอยากจะชิมรสมัน
01:10:28อยู่ถึงปากของคนที่ฉันรักแน่
01:10:31แล้วถ้าสมมติว่ามันเป็นเรื่องที่ทำให้จอมต้องกลับ
01:10:35โดยที่เลือกไม่ได้
01:10:36จอม
01:10:38ผมมีสิ่งหนึ่งที่อยากให้คุณยัง
01:10:54มีตัวเจ้าร่วมร้อยไม่ช่วย
01:10:57กลิ่นหอมกลิ่นข้าวมัวมองตรมตรอม
01:11:00เฮียร้อยร่วมไป
01:11:04จะเคยงามตายเป็นความสามที่ไม่จีรักหรือไร
01:11:10และความรักของฉันต้องเป็นดังเช่นเจ้าหลังทำไม
01:11:16ถ้าเกิดขึ้นไม่ให้เวลาผัดพลาดสิ่งแปลพันไป
01:11:20ฉันจะทำได้นานเท่าไหร่
01:11:25ถ้าฉันต้องการแค่ตาหลอดไป
01:11:31เพราะรักของฉันจะนานกว่านั้น
01:11:36นานช่วยกันกับนาน...