Category
🎥
Short filmTranscript
00:00:00บ้านของเรากำลังจะมีงานอะไรอีกแล้วครับ
00:00:02งานมันหมายของแยกกับ น.บุษบงนะลูก
00:00:05ให้ฉันไปกินอยู่ กับคนที่ฉันไม่ defect ละ
00:00:07ฉันทำไม่ได้หรอก เอรึเว agradำนั้นน่ะ
00:00:09ยอยเชื่อผมนะครับก็事
00:00:10เรื่องห ναวของเราสองคน ปล่อยเป็นความสุขธรรมดีๆดีกว่านะ
00:00:14เรื่องเป็นไปตามที่คุณพระได้คาดการเอาไว้เรียบร้อยแล้วครับ
00:00:17มีอะไรหรือเปล่า เหตุแบบจะหยุดเล่นซะล่ะ
00:00:20ผมจอมนะครับ เนื่องในวันนี้เป็นวันมงคลของเจ้าไหนที่ผมรัก
00:00:24ผมเลยได้ตัดเตรียมการแสดงหนึ่งไว้ เพื่อจะมอบเป็นของขวัญให้กับเขาครับ
00:00:32นี่สนุกไหม
00:00:33สนุกมากครับ
00:00:44ขอบคุณครับ
00:01:15คุณเชน มีคนมา
00:01:21อ้าว จอม
00:01:30คุณเซนส์ครับ
00:01:33มีอะไรหรือจอม จอมมาที่นี่ได้อย่างไรล่ะ แล้วคุณใหญ่ล่ะ
00:01:40อ้าว คุณใหญ่ไม่ได้มากับผมครับวันนี้
00:01:44คือวันนี้ที่ผมมาเพราะว่ามีเรื่องอยากจะให้คุณเจนส์ช่วยผมหน่อยนะครับ
00:02:10ฟองแก้ว
00:02:12นังพึ่ง
00:02:14เป็นจาดใดพ่องเจ้า
00:02:16โรเบิร์ดยังไม่มาใช่ไหม
00:02:18พร้อมภูมิแต่เจนส์ช่วยล่อหลอกมันไปงานเลี้ยงของผู้จัดการปลาไม้ดินคาน่าแล้ว
00:02:22คุณนื่องพึ่ง ไม่ต้องกังวลเนอะ
00:02:25แต่เฮ้าก็แน่ใจนัก
00:02:27ว่าคนอย่างมัน จะไว้ใจคนในเงินของตัวเก่าได้เหมือนหมดใด
00:02:31ฟองแก้ว
00:02:32ว่าแต่ของที่เธอให้ฉันหาน่ะ
00:02:36หน้าตาแบบนี้ใช่หรือไม่
00:02:47นังเจ้าคุณร่วมพึ่ง
00:02:54ขอบคุณนะเจ้า
00:02:56ไม่ต้องห่วง
00:02:58ไม่ต้องห่วง
00:03:00ขอบคุณนะเจ้า
00:03:07พ่อจอม รอสักเดียวนะ
00:03:10คนที่ผมนัดไว้ใกล้จะมาถึงแล้ว
00:03:12แล้วถ้าเป็นตามที่ผมสนิทานไว้เนี่ย
00:03:15เขาน่าจะช่วยเราได้จริง ๆ นะ
00:03:19ขอบคุณมาก ๆ นะครับคุณเจม
00:03:29จอม
00:03:34มันคงเจ็บมากเลยสินะ
00:03:36พ่อจอมน่ะ
00:03:48คุณเจม
00:03:51จำเรื่องที่คุณเจมเคยเล่า
00:03:53เกี่ยวกับคนรักเก่าของคุณเจม
00:03:55เมื่อผมฟังได้ใช่ไหมครับ
00:03:59จำได้สิ
00:04:03ผมว่าตัวผมบางทีก็คง
00:04:08ไม่ได้ต่างจากคุณเจมนักหรอกครับ
00:04:25พอทุกครั้งที่ผมรักใครเข้ามาจริง ๆ นะ
00:04:27มันก็จะชอบมีเหตุการณ์บางอย่าง
00:04:29ที่แบบมาหยุดความรักของผมไว้ตลอดเลย
00:04:32ก็จะทำให้ความรักของผมไปต่อไม่ได้
00:04:34ทุก ๆ ครั้งเลยนะครับ
00:04:37แล้วตอนนี้มันก็เลยทำให้ผมคิดว่าบางที
00:04:43ผมอาจจะไม่ได้เกิดมาเพื่อได้รักใครก็ได้
00:04:45แล้วบางทีก็คิดเล่น ๆ นะครับว่า
00:04:48ถ้าสิ่งจักษิตมันมีจริงนะก็
00:04:49เขาคงสาบแช่งให้ผม
00:04:53ไม่ได้รักใครหรือเปล่าก็ไม่รู้
00:05:05มันดีแล้วไม่ใช่เหรอ
00:05:08ที่ว่าจอมได้สัมผัส
00:05:10ความรู้สึกว่าเราอยู่ร่วมกับคนที่เรารักนะ
00:05:12ที่ผมบอกว่า
00:05:14ผมโชคร้ายกว่าพ่อจอมนะ
00:05:20ก็เพราะว่าผมไม่เคยได้สัมผัสมันต่างหาก
00:05:30คุณเจน
00:05:36คุณเจน
00:05:38คุณเจน
00:05:46คุณเจน
00:05:52มาแล้วเหรอนะเนี๊ยว
00:06:08มันหายไปไปไหน
00:06:20ไม่ทับไม่ยอม
00:06:22ตามหว่า
00:06:24เธอสอบไหม
00:06:28ไม่น่ารัก
00:06:30เปล่า
00:06:32บริษมาก
00:06:34โปรดติดตามตอนต่อไป
00:07:05ขอโทษที่ขัดจังหวัดทุกคนนะครับ
00:07:20ผมจอมนะครับ
00:07:22ธนายหน้าหอคนสนิทของคุณใหญ่
00:07:28เนื่องในวันนี้เป็นวันเมีย
00:07:31เนื่องในวันนี้เป็นวันมงคลของเจ้าหน้าที่ผมรัก
00:07:34ผมเลยได้ตัดเตรียมการแสดงหนึ่งไว้
00:07:38เพื่อจะมอบเป็นของขวัญให้กับเขาครับ
00:07:45คุณใหญ่ยินดีรับมันไหมครับ
00:08:00รับ
00:08:13ในค่ำคืนที่ฉันกำลังเดินยื้องย่างทางกลางบรรยากาศอันแสงเปล่าเปลี่ยว
00:08:18ดังเช่นทุกคืน
00:08:20ชีวิตของฉันตลอด 30 กว่าปีที่ผ่านมา
00:08:23ฉันได้เดินผ่านผู้คนมากมาย
00:08:27ที่หัวร้อยย้อฉัน
00:08:30เพราะฉันเป็นฉัน
00:08:32อันที่จริงแล้วเขาไม่ได้รังเกียจเหยียดฉันอะไรฉันหรอก
00:08:36แต่พวกเขาก็ไม่เคยนับฉันเป็นเหมือนเหมือนพวกเขาเลยเช่นกัน
00:08:43ผู้ชายมากหน้าหลายตา
00:08:45เห็นฉันเป็นเพียงคนค่าเวลา
00:08:50พวกเขาจะสำเร็จความคล้าย
00:08:52และพอเวลารุ่งสาง
00:08:54เขาก็จะทำตัวเหมือนลืมไปเลยว่า
00:08:56ใครกันนะที่นอนข้างๆเขาเมื่อคืนนี้
00:09:01แต่ฉันไม่ยอมบอกนะ
00:09:03เพราะว่า
00:09:05เดี๋ยวฉันลงไปหานะ
00:09:10น่าจะมีโออาดีเหมือนกันนะครับ
00:09:15เพราะว่าข้ามคืนนี้
00:09:18ฉันยังคงเชื่อ
00:09:21และยังคงตามหาใครซักคน
00:09:23ที่จะมาเป็นเศร้าหลักให้ฉันยึดมั่น
00:09:27และฉันก็เจอกับเขาแล้วครับ
00:09:34เขาเดินผ่านฉันไป
00:09:36ด้วยท่าที่ลับๆล่าๆ
00:09:38มีเสน่ห์เหละเกิน
00:09:40บนทางเดินของกาดหลวง
00:09:42และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:09:44ฉันเดินตามเขาไปด้วยใจที่มีปรารถพนาอย่างแรงกล้า
00:09:48ฉันเดินตามเขาเข้าไป
00:09:50เดินเข้าไปในกาดหลวง
00:09:53และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:10:24ฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:10:26และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:10:28ฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:10:30และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:10:32และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:10:34และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:10:36และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:10:38และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:10:40และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:10:42และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:10:43และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:10:45และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:10:47และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:10:49และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:10:51และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:10:53และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:10:55และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:10:57และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:10:59และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:01และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:02และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:04และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:06และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:08และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:10และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:12และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:14และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:16และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:18และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:20และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:22และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:24และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:26และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:28และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:30และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:32และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:34และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:36และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:38และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:40และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:41และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:43และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:45และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:47และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:49และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:51และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:53และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:55และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:57และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:11:59และฉันก็ไม่รอช้าอะไรเลยนะครับ
00:12:01ไอ้อ้อท่ะ ไอ้อ้อท่ะ ไอ้อ้อท่ะ
00:12:06ไอ้แกโกรธ
00:12:12นี่ เข Miy่ เขยังไม่โกรธเหมือนคุณเลยนะครับ
00:12:16ยัง
00:12:31นี่พวกมึงตั้งใจทำอะไรกันแหนะ
00:12:34ที่พาไอ้นางมิตรปริ่น pipali
00:12:35มาโรมงานของผมวะนี่ fascz
00:12:39ผมไม่ได้คิดจะโรมงานใครทั้งนั้นแหละครับ
00:12:44สิ่งที่ผมทำ
00:12:46ก็เป็นแค่อยากเผยความจริงกับเรื่องที่มันเกิดขึ้นก็เท่านั้นเองครับ
00:12:49ความจริงอะไรของwell
00:12:54สิ่งที่เขาอีก prostuด
00:12:56สิ่งที่กูเคยพูดกับมึงก่อนหน้านี้
00:12:58มันไม่เข้าหัวมึงเลยล่ะ
00:13:00ความจริงที่ว่า
00:13:02ทะยาสอลาเดช
00:13:04และคุณโรเบิร์ด
00:13:06มีส่วนรู้เห็นและอยู่เบ้งหลัง
00:13:08ของการลอบวังเพิงที่การยังไงล่ะครับ
00:13:20หยุดพูดพ้อยๆของมึงนะ
00:13:22คิดว่าเป็นคนโปรดของลูกเขยกู
00:13:24แล้วกูจะไม่กล้าเหรอ
00:13:26ผมไม่ได้พูดพ้อยๆครับ
00:13:28ผมมีหลักฐาน
00:13:30และหลักฐานที่ว่า
00:13:34แผ่นกระดาษที่นายเหนียว
00:13:36เพิงให้คุณโรเบิร์ดไปเมื่อครู่นี้ครับ
00:13:38หลักฐานก็คงไม่สมปะดี
00:13:40ที่คิดว่าตัวเองเป็นแม่หญิงเนี่ยนะ
00:13:54กระดาษใบนี้ใครๆจะเขียนก็ได้
00:14:00แล้วถ้าฉันเป็นคนยืนยังล่ะครับ
00:14:04ว่ากระดาษแผ่นนั้น
00:14:06ฉันเอามันมาจากห้องเธอ
00:14:08โรเบิร์ด
00:14:12คุณโรเบิร์ด
00:14:14คงกำลังคิดอยู่สินะครับ
00:14:16ว่าตัวเอง
00:14:18ใช้ให้คนไปเผ่าทิ้งแล้วนะ
00:14:24ได้ครับ
00:14:26สายไม่พอค่ะ
00:14:34แต่แตนแล้ว
00:14:36มันเป็นใจตัวหนักเสื้อนั้นเอง
00:14:40แต่เฮาเป็นคนเขียนจากหอยกด
00:14:42จากหน้าที่ตกฉิดขาดไป
00:14:44ส่วนกระดาษแต่
00:14:46ในเหนี่ยวเบิร์นกลับเป็นคนเก็บได้พิกาศ
00:14:48การ
00:14:53เขามีหลักฐาน
00:14:59แต่มันเกี่ยวอะไร
00:15:01แล้วสมุดนั้นก็เป็นของไอ้โรเบอร์ดมัน
00:15:04ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับกูเลย
00:15:08จริงเหรอคะคุณลุง
00:15:10แต่ในสมุดเล่นนั้น
00:15:11มีข้อมูลบอกว่า
00:15:14คุณลุงมีส่วนเกี่ยวค้อง
00:15:16ในการทุดจริตที่ดินของชาวบ้าน
00:15:19อย่างชัดเจนเลยนะคะคุณลุง
00:15:24แล้วไม่ใช่แค่นี้นะครับ
00:15:26เพราะผมยังมีพยาหลักฐานเพิ่มเติมอีกด้วย
00:15:30ปล่อย ปล่อยด้วย ปล่อย ปล่อย ปล่อย
00:15:37ไอ้คำแสน
00:15:39ตอนที่น่า ยังไง
00:15:42ก็มีสิ่ง Hispanic
00:15:45มuchtขriet
00:15:49ฟลี ฟลี ฟลี
00:15:51มันยอมนับให้โมดกุยางลัก
00:15:54ก็มันถือว่าจ้างโดยมูกคุณของเขา
00:15:57จนชีวิตมันล่ำรวย
00:16:00ไอ้นี่แหละค่ะ
00:16:01ridney ค่ะ คืนนั้นเจ็งเดี๋ยวเม occupyอันไทยให้แข่ไมRah
00:16:05โทษมากนะ sin Solo
00:16:06วากับ คุณโรเบิด
00:16:08ะาย่าโสลโทเฮส
00:16:10เป็นคนจ้างหวาน
00:16:12แต่แม่เขา
00:16:14ที่ผมทำไป
00:16:16พะเปิ้ลท่าน
00:16:17เอาสธาให้ผม
00:16:19ออสมากร์
00:16:21อย่าให้ผมต้องติดคอกเลย
00:16:26เป็นไงล่ะ
00:16:27พระย่าก่อน
00:16:29ตอนนี้
00:16:30ยิง double
00:16:31สวรรค์
00:16:32เพิ่ม
00:16:32ตอนนี้
00:16:33สน
00:16:33ม whirring
00:16:34wiring
00:16:34พระยานหลักฐานชัดเจนขนาดนี้
00:16:37จะแก้ตัวไปทางไหนกันอีก
00:16:45ผิดเดช
00:16:54คุณพระครับ
00:16:56ถ้าคุณพระคิดว่านายเหนียววิปริศ
00:17:00เพียงแค่เพราะว่าเขาแต่งกายและมีจริตเหมือนหญิงแล้วก็
00:17:05ถ้าอย่างนั้น
00:17:08สิ่งที่พระยาสอลเดชและคุณโดเบิร์ดทำไม่ยิ่งวิปริศกว่าเหรอครับ
00:17:14คุณพระจะยอมให้การมั่นหมายในครั้งนี้
00:17:18เป็นข้อขอรหาให้กับ
00:17:21ตะกูลพระลาทิฟต์จริง ๆ เหรอครับ
00:17:28ผมขอร้องนะครับคุณพระ
00:17:32ช่วยพิจารณาอีกสักครั้งเถอะนะครับ
00:17:34ครับ
00:18:05คุณพระ
00:18:32พี่เดช
00:18:34คุณพระ
00:18:39ทำไมพี่ต้องทำแบบนี้ด้วย
00:18:43หากเราอยากจะเป็นใหญ่
00:18:46มันก็ต้องเสี่ยงนะแก
00:18:49ฉันเคยสอนแกไปแล้วนี่
00:18:52วันนี้ฉันอาจจะพลาดโดนจับ
00:18:55แต่แกรู้ไหม
00:18:57ยังมีอีกกี่คน
00:18:59ที่ไม่โดนอะไรเลย
00:19:02แล้วยังอยู่ในอำนาจนี้
00:19:04พี่เดช
00:19:35น้องบุตร
00:19:37คะ พี่ใหญ่
00:19:41พี่เสียใจด้วยนะ
00:19:43กับเรื่องที่เกิดขึ้น
00:19:46ก็ฉันไม่ลืม
00:20:01แต่โน่นไม่หวัง
00:20:04ไม่เป็นไรเลยค่ะพี่ใหญ่
00:20:06บุตรก็พอจะทราบเรื่องของคุณพ่อมาอยู่แล้วบ้าง
00:20:10แล้วอีกอย่าง
00:20:11บุตรเองก็เบื่อจะเล่นบทเป็นกุลสตีมาเต็มทนแล้ว
00:20:16หลังจากนี้จะได้ใช้ชีวิตเป็นของตัวเองสักที
00:20:21เอ๊ะ
00:20:23ตัวคุณบุตรเองก็
00:20:25ไม่ได้คิดอยากจะมั่นหมายกับตัวคุณใหญ่อยู่แล้วหรือครับ
00:20:30เปล่าหรอกพ่อจอม
00:20:31ถึงฉันจะเป็นสาวแล้ว
00:20:33ก็ไม่ได้อยากรีบแต่งงานออกเรือนเหมือนคนอื่นหรอกนะ
00:20:39เรื่องใหญ่ผ่านไปแล้วนะคะพี่ใหญ่
00:20:41อย่างไรต่อจากนี้
00:20:43ก็ดูแลคนรักของตัวเองให้ดีนะคะ
00:20:52จะดูแลอย่างดีเลยครับน้องบุตร
00:20:55ถ้าอย่างนั้นบุตรขอตัวก่อนนะคะ
00:20:58ไว้เจอกันใหม่นะ
00:20:59พี่ใหญ่ พ่อจอม
00:21:02โชคดีนะครับน้องบุตร
00:21:30หมดเรื่องแล้วเนาะ
00:21:32ฟองแก้วเถอะ
00:21:36บ้นขอบบ้นกลับไปเสร็จทีนะไอ้
00:21:44อันเติร์นนี้
00:21:47น้องจะปิกไปกับไอ้ได้แล้วมั้งก่อน
00:21:50ฟองแก้ว
00:21:51ไอ้คำแสน
00:21:55ไอ้ปิกไปก่อนเถอะ
00:21:57น้องมีเรื่องในเฮิร์นอย่างเหลือฮึงยาแห้ม
00:22:01แล้วมันจะเป็นเมื่อได้เล่า
00:22:07ไอ้อดทนหลอยอย่างที่ผ่านมานี่มันไม่ได้หรอกนะ
00:22:10ฟองแก้ว
00:22:15ไอ้คำแสน
00:22:16ไม่นานหรอกไอ้
00:22:18น้องสัญญา
00:22:28ได้กะ
00:22:31ในไหนไอ้ก็
00:22:34ก็รอน้องมาทั้งชีวิตของไอ้แล้วเนอะ
00:22:40ไอ้น้อง
00:22:43น้อง
00:22:46อัน
00:22:49ไอ้ปิกก่อนเนอะ
00:22:51ฟองแก้ว
00:23:16โปรดติดตามตอนต่อไป
00:23:47คุณเป็นอะไรอ่ะ
00:23:50ไม่เหมือนคุณที่ผ่านมาเลยนะ
00:23:54ฉันน่ะ
00:23:56มันอ่อนแอวกว่าที่แม่แก้ขายกิจเอาไว้เยอะ
00:24:01ไม่เช่นนั้น
00:24:04มันก็คง
00:24:05ไม่เกิดเรื่องนี้ขึ้นหรอก
00:24:09ถูกทราบ
00:24:11แต่
00:24:12มันไม่เกิดเรื่องนี้ขึ้นหรอก
00:24:16ถูกแล้วล่ะค่ะ
00:24:18ที่คุณจะกล่าวโทษตัวเอง
00:24:22ความเทยเยอทยามในอำนาจของคุณน่ะมันสูง
00:24:31แล้วมันก็แลกมา
00:24:33ด้วยความทุกของลูกเราทั้งสองคน
00:24:38นี่ไม่ใช่ว่าจะมาซ้ำเติมใช่ไหม
00:24:40แม่แก้ขาย
00:24:42ฉันไม่ได้จะซ้ำเติมคุณค่ะ
00:24:46แต่ฉันพูดจากกับคุณสุภาพกว่านี้ไม่ได้แล้วล่ะค่ะ
00:25:01ใครจะไปรู้
00:25:03ว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้
00:25:07ถ้าฉันรู้มาก่อน
00:25:10ฉันก็คงไม่ทำ
00:25:15คุณนี่ต้องมาปัดความรับผิดชอบเลย
00:25:21อัตตาตัวตนในตัวของคุณน่ะมันสูง
00:25:26คุณรู้ไหมที่ผ่านมา
00:25:28ฉันรู้สึกเสียใจมากแค่ไหน
00:25:31ที่ต้องส่งเยพึ่งไปแต่งงานกับไอ้โรเบิร์ดนั่นน่ะ
00:25:34เราสองคน
00:25:36ควรจะไปกุกเข่าต่อหน้าลูก
00:25:39แล้วก็กล่าวขอโทษด้วยซ้ำ
00:25:50ยี่สิบกว่าปีที่ผ่านมา
00:25:55ฉันยอมเป็นภรรยาที่นึ่งเฉย
00:25:59ไม่เคยก้าวกายในความรับผิดชอบ
00:26:04ในการตัดสินใจของคุณเลย
00:26:10แต่ตอนนี้ฉันเปลี่ยนไปแล้ว
00:26:15ฉันจะตัดสินใจอะไรหลายๆอย่าง
00:26:20ด้วยตัวของฉันเอง
00:26:34ฉันจะตัดสินใจ
00:26:37ในความรับผิดชอบ
00:26:40ฉันจะตัดสินใจ
00:26:43ในความรับผิดชอบ
00:26:46ฉันจะตัดสินใจ
00:26:49ในความรับผิดชอบ
00:26:52ฉันจะตัดสินใจ
00:26:55ในความรับผิดชอบ
00:26:58ฉันจะตัดสินใจ
00:27:00ในความรับผิดชอบ
00:27:03ฉันจะตัดสินใจ
00:27:06ในความรับผิดชอบ
00:27:09ฉันจะตัดสินใจ
00:27:12ในความรับผิดชอบ
00:27:15ฉันจะตัดสินใจ
00:27:18ในความรับผิดชอบ
00:27:21ฉันจะตัดสินใจ
00:27:24ในความรับผิดชอบ
00:27:27ฉันจะตัดสินใจ
00:27:30ในความรับผิดชอบ
00:27:33ฉันจะตัดสินใจ
00:28:00ในความรับผิดชอบ
00:28:03ฉันจะตัดสินใจ
00:28:06ในความรับผิดชอบ
00:28:09ฉันจะตัดสินใจ
00:28:12ในความรับผิดชอบ
00:28:15ฉันจะตัดสินใจ
00:28:18ในความรับผิดชอบ
00:28:21ฉันจะตัดสินใจ
00:28:24ในความรับผิดชอบ
00:28:27ฉันจะตัดสินใจ
00:28:30ในความรับผิดชอบ
00:28:33ฉันจะตัดสินใจ
00:28:36ในความรับผิดชอบ
00:28:39ฉันจะตัดสินใจ
00:28:42ในความรับผิดชอบ
00:28:45ฉันจะตัดสินใจ
00:28:48ในความรับผิดชอบ
00:28:51ฉันจะตัดสินใจ
00:28:54ในความรับผิดชอบ
00:28:57ฉันจะตัดสินใจ
00:29:00ในความรับผิดชอบ
00:29:03ฉันจะตัดสินใจ
00:29:06ในความรับผิดชอบ
00:29:09ฉันจะตัดสินใจ
00:29:12ในความรับผิดชอบ
00:29:15ฉันจะตัดสินใจ
00:29:18ในความรับผิดชอบ
00:29:21ฉันจะตัดสินใจ
00:29:24ในความรับผิดชอบ
00:29:27ฉันจะตัดสินใจ
00:29:30ฉันจะตัดสินใจ
00:30:00ในความรับผิดชอบ
00:30:03ฉันจะตัดสินใจ
00:30:06ในความรับผิดชอบ
00:30:09ฉันจะตัดสินใจ
00:30:12ในความรับผิดชอบ
00:30:15ฉันจะตัดสินใจ
00:30:18ในความรับผิดชอบ
00:30:21ฉันจะตัดสินใจ
00:30:24ในความรับผิดชอบ
00:30:27ฉันจะตัดสินใจ
00:30:31ฉันไม่ยอมอีกแล้วนะพระจอม
00:30:36ฉันจะไม่ยอมให้เรื่องของเรา
00:30:40กลับมาเป็นแบบนี้อีกแล้ว
00:31:00นาฬิกา
00:31:03นาฮิต
00:31:06นาฮิต
00:31:11เรียนดนตรี
00:31:14ความรับผิดชอบ
00:31:17ฉันจะไม่หวังชอบ
00:31:20ฉันจะไม่หวังว่า
00:31:22ความรับผิดชอบ
00:31:24ที่จะมาเกิดขึ้น
00:31:26คืนนี้พ่อจอดมาอยู่เกาหลาให้ฉันทั้งคืนแม่
00:31:31พ่อไง
00:31:34พ่อไง
00:31:57ฉันคิดถึงพ่อจอ
00:32:02พี่ยังไม่ได้นอนร่วมกันไม่กี่วัน
00:32:06ฉันยังอดห่อยหาพ่อจอไม่ได้เสร็จแล้ว
00:32:19แปลว่ายังไงนะครับ
00:32:22หมายความว่า
00:32:24หลังจากเมื่อกี้นี้เสร็จ
00:32:29คุณยังไม่คิดถึงจอมแล้วหรอ
00:32:34ไม่ใช่แบบนั้น
00:32:37สำหรับพ่อจอ
00:32:40ฉันเสียติดพ่อจอเสร็จแล้ว
00:32:54แย่
00:32:57คุณแย่ว่า
00:33:00ตอนนี้
00:33:03ทุกคนจะเป็นยังไงเหรอครับ
00:33:08นั่นสิ
00:33:10หลังจากงานการตั้งหมาย
00:33:12ฉันก็รีบตรงนี้มาหาพ่อจอไปเลย
00:33:19แต่
00:33:21คุณแย่
00:33:24รู้สึกยังไงเหรอครับ
00:33:28ตอนที่เข้าพิธีนั้น
00:33:33ฉันไม่รู้สึกอะไรเลย
00:33:35ก็แปลว่า
00:33:37คุณแย่ไม่ได้เป็นครูเลยครับ
00:33:41หืม
00:33:46คุณแย่
00:33:48คุณแย่
00:33:53คุณแย่
00:33:55คุณแย่
00:33:58คุณแย่
00:34:01ฉันไม่รู้สึกอะไรเลย
00:34:04มันแยกกว่าอีกนะพ่อจอม
00:34:10ถ้าการรู้สึก
00:34:13มันยังระดึก
00:34:15เพราะเรายังเป็นมนุษย์อยู่
00:34:19แต่ถ้าไม่รู้สึกเรามัน
00:34:23ก็ยังขยับผิด
00:34:26พี่รักษาของพี่ร่า
00:34:28มั่นให้พิธี
00:34:31ปล่อยเวทย์จักร
00:34:34น่าคงว่าเราเป็นคนตาย
00:34:37มีเพียงร่างแค่เดินได้
00:34:41ไม่มีชีวิต
00:34:43ไม่มีหัวใจ
00:34:45ขอโทษฉันในตอนนั้น
00:34:49มันคง
00:34:54มันคงหายไปไหนตอนไหนแล้วล่ะ
00:35:04อื้ม...
00:35:05โปรดติดตามตอนต่อไป
00:35:36ขอให้คนของผมใหญ่
00:35:41กลับมาในเดือนวัน
00:35:45และก็ขอให้
00:35:48ท่ามผ่านเรื่องเหลวน้ายทุกๆอย่าง
00:35:53ไปให้ได้นะครับ
00:35:59เพียง
00:36:06โปรดติดตามตอนต่อไป
00:36:25ตามมาแล้วล่ะ ขวานของฉัน
00:36:31มันมาอยู่ตรงหน้าของฉันแล้ว
00:36:36ฉันเคยบอกพ่อจอมานี้
00:36:40ว่าพ่อจอ
00:36:44คือพ่อจมควรของฉัน
00:37:05โปรดติดตามตอนต่อไป
00:37:35โปรดติดตามตอนต่อไป
00:38:05โปรดติดตามตอนต่อไป
00:38:36ว่าแต่
00:38:38พร้อมแก้วคิดจะทำอะไรต่อจากนี้
00:38:40มีแผนว่าอย่างไรบ้างล่ะ
00:38:57ทำไมไม่อยู่ด้วยกันที่นี่เสียล่ะ
00:39:05ล่าแห่งอย่างตัวเฮ้า
00:39:07ก็มันมีอันอย่างเกี่ยวข้องกับบ้านหลังนี้แล้ว
00:39:11ปองแก้ว
00:39:13ทำไมพูดอย่างนั้นล่ะ
00:39:15เธอ
00:39:17ก็เหมือนเพื่อนของฉันคนหนึ่ง
00:39:19คิดจะมา
00:39:21ก็ย่อมมาได้
00:39:23คิดจะอยู่
00:39:25ก็ย่อมอยู่ได้นะปองแก้ว
00:39:29ขอบคุณนะเจ้าคุณเอิงพึ่ง
00:39:31ทานข้าวเถอะจ้ะ
00:39:33จ้ะ
00:39:41คุณเอิงพึ่งเจ้า
00:39:43วันนี้คุณเอิงพึ่งมีธุระที่ไหล
00:39:45ต้องไปย่ากว่าเจ้า
00:39:47ก็
00:39:49ไม่มีนะปองแก้ว
00:39:53คือ
00:39:55เราอยากจะพาคุณเอิงพึ่ง
00:39:57ไปเจอคนคนหนึ่งนะจ้ะ
00:39:59ไปเจอคนคนหนึ่งนะเจ้า
00:40:05ใครกันน่ะปองแก้ว
00:40:29โปรดติดตามตอนต่อไป
00:40:59ที่เหมือนเจ้านะ
00:41:03คุณเอื้องพึ่งเจ้า
00:41:05ที่แปลแล้ว
00:41:07เราอยากปากคุณเอื้องพึ่ง
00:41:08มาปากกับแม่ของเรานะ
00:41:11แต่
00:41:12ไม่รู้ว่าแกหายไปไหนเฮีย
00:41:15เดี๋ยวเราไปตัวให้หาแกสักกันเนอะ
00:41:18ได้จ้ะ พรองแก้ว
00:41:30เอื้องพึ่ง
00:41:35มอย
00:41:39นี่มอยจริงๆ
00:41:41นั่นแล้ว เป็นเอง
00:41:45มอย
00:41:48มอยเป็นอย่างไรบ้าง
00:41:50เจ็บตรงไหนไหม
00:41:52สบายดีหรือเปล่า
00:41:54ไม่เป็นไร
00:41:55เข้ามาเป็นอย่างแล้ว
00:41:57แม่ฟองแก้วเป็นพ่อกลอยเขาอย่างดี
00:42:01ตัวประตำโพดตัวเก่าเนอะ
00:42:04เปิ้ลเข้าใจกูยัง
00:42:10ฉันขอลอง
00:42:15ไม่เป็นไร
00:42:18ฉันคิดถึงเมื่อหนึ่งนะเกิร์น
00:42:24ฉันคิดถึงเมื่อหนึ่งนะเกิร์น
00:42:28ฉันคิดถึงเมื่อหนึ่งนะเกิร์น
00:42:43เกิร์นเพิ่ง
00:42:45เป็นอะไรอย่างไร
00:42:57เริ่มพึ่ง
00:42:59ไหวก็
00:43:06เกิดอะไรอย่างขึ้นน่ะ
00:43:08มะหุ้มเหมือนกัน
00:43:09อยู่ๆ เริ่มพึ่งกับพะอืดพะอง
00:43:12เหมือนคนขยะค่า
00:43:13คุณเริ่มพึ่งเป็นจริงได้หรอ
00:43:17น้ำต้องไหวเหรอ
00:43:20ไม่เหลือแต่
00:43:21ฉันว่าช่วงนี้ฉันอาจจะมีเรื่องให้กังวลเยอะไปเสียหน่อยนะ
00:43:28ฉันว่าพาฉันกลับบ้านก่อนเถอะนะ
00:43:32เมย์ ฟองแก้ว
00:43:35ก้าว ไปก้าว
00:43:39หนอกมาก
00:43:49โจกดีขนาดนั้นเหรอ คุณเอื้องพึ่งมันเป็นคนใจบุญ
00:43:53เอื้องเงินมูลเบา จนมาเดี๋ยวนี้มูลเบาหลายคนไปแยกย้ายไปตั้งรักได้แล้ว
00:44:02แล้ว...มิ่งกับป้าแม่ล่ะครับ จะเอาอย่างไรต่อเหรอ
00:44:09น่าโอเคลง่ะไอ้จอมสูง
00:44:11ชาวชั้นไม่ต้องอยู่ที่นี่ตอนเมื่อมาอย่างไร
00:44:15photographs for
00:44:16เนาะ
00:44:18กูก็เกลียดกรอบแม่กูละ
00:44:20แต่เปิดไม่ยอม
00:44:21มึงก็หู้แม่กูนะ
00:44:23ลึก
00:44:24มึงนี่มันเหลือกรรมแต่แต๊ะนะไอ้มิง
00:44:28มูลกูไม่ต้องได้หรอก
00:44:30มึงพอไอ้นั่นก่ะ
00:44:36หลังจากไอ้เมอร์หายไป
00:44:38ไอ้ติ๊บก็เป็นเจ้าเอ๊ะ
00:44:45ป๊า
00:44:46ป๊า
00:44:47ป๊าไปไหนยังกะ
00:44:52หา
00:44:53หา
00:44:55ไอ้มัย
00:44:56ไอ้มัย
00:44:58ไอ้มัยเป็นมึงแต่แต๊ะกะ
00:45:02ไอ้มัย ไอ้มาลา
00:45:06เจ็บเนอะ
00:45:08เจ็บกว่าดีเนอะ
00:45:10กูเป็นห่วงมึงเมื่อใจหา
00:45:12ไอ้มานี่หรอ
00:45:14ไอ้มานี่หรอ
00:45:16กินมีตอนหาปิกบ้านนะเมอร์
00:45:20นี่
00:45:24เออ กูพูดแล้วเนอะ
00:45:26แค่กูเปลือนกันเนอะ
00:45:28อย่างมึงนะเนอะป๊าจอม
00:45:34ป๊าเหรอ
00:45:40มัวเนี่ย
00:45:44ป๊า
00:45:54ห้า
00:46:00สุขนาดนี้
00:46:02มันรอนาระยังเพื่อไหย
00:46:04ไม่นานเท่าไรหรอกครับคุณแม่
00:46:06สักไปเดียวนี้เอง
00:46:08ปิก
00:46:10ไปเอาน้ำชาชั้นที
00:46:12แล้วก็เอาน้ำลอยดอกมะลี้เย็น ๆ มาให้พ่อใหญ่
00:46:16ได้ค่ะคุณหญิง
00:46:20เป็นอย่างไรบ้างพ่อใหญ่
00:46:23ผมสบายดีครับ
00:46:24แล้วคุณแม่ล่ะครับ เป็นอย่างไรบ้าง
00:46:27แม่ก็สบายดีตามอาจภาพ
00:46:38พ่อใหญ่มองหาคุณพ่ออยู่เหรอลูก
00:46:43ครับ
00:46:45พอดีผมไม่ได้พบท่านมาหลายวัน
00:46:48คุณพ่อท่านเป็นอย่างไรบ้างครับ
00:46:51ก็เป็นเช่นนั้นแหละ
00:46:54คนยิ่งแก่ก็ยิ่งยึดมั่นถือมั่นและมันก็ยิ่งทำให้หนัก
00:47:00แล้วคนอย่างคุณพ่อก็ปล่อยวางมาได้ง่าย ๆ
00:47:04ผมต้องให้เวลาท่านสักหน่อย
00:47:07ครับ
00:47:09ว่าแต่คุณแม่เรียกผมมามีเรื่องอะไรหรือครับ
00:47:19ขอบใจมากนะแม่ปริก
00:47:21ค่ะ
00:47:24ว่ายังไงนะครับ
00:47:26แหยยังจำเรื่องที่จะขอคุณพ่อไปเรียนต่อเมืองนอกได้ไหมลูก
00:47:31จำได้ครับ
00:47:32แต่คุณพ่อท่านก็ไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไหร่นี่ครับ
00:47:37ถ้าเป็นเมื่อก่อน
00:47:38แม่คงปล่อยให้เป็นการตัดสินใจของคุณพ่อ
00:47:42แต่ตอนนี้ทุกสิ่งทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว
00:47:46แม่อยากจะตัดสินใจเกี่ยวกับเรื่องของลูกๆ
00:47:49ด้วยตัวแม่เอง
00:47:52คุณแม่หมายความว่าอย่างไรหรือครับ
00:47:55หยายยังอยากจะไปเรียนต่อเมืองนอกไหมลูก
00:48:03อยากครับ
00:48:06งั้นก็เตรียมตัวไว้เลย
00:48:08อีกสามเดือนแม่จะจัดการให้ทุกอย่าง
00:48:14จริงใช่ไหมครับคุณแม่
00:48:16จริงสิลูก
00:48:21ขอบคุณมากๆ
00:48:26ขอบคุณแม่ที่สุดเลย
00:48:30ดีใจยิ้มมากเลย
00:48:32ดูแก้มปิดด้วยนะ
00:48:35ขอบคุณมากนะครับ
00:48:51พ่อจอม
00:48:53พ่อจอมจ้ะ
00:48:55คุณยัย
00:48:58เดี๋ยวคนอื่นเห็นนะครับ
00:49:00มีอะไรครับเนี่ย
00:49:02ฉันดีใจเนี่ย
00:49:04ดีใจ
00:49:06ฝันของฉัน
00:49:07มันจะกลายเป็นจริงแล้วนะ
00:49:10เรื่องอะไรเหรอครับ
00:49:12ฉันจะได้ไปเรียนต่อแล้ว
00:49:16ดีใจด้วยนะครับคุณยัย
00:49:21แล้ว
00:49:25อีกนานแค่ไหนเหรอครับ เกินก็ได้ไป
00:49:27อีกสามเดือน
00:49:33พ่อจอม
00:49:40หน้าเสียเชียว
00:49:43กลัวเหงาหรือ
00:49:46ไม่ใช่แบบนั้นหรอกครับ
00:50:03โดนสำได้เสียดาย
00:50:06ก็
00:50:08ต้องมีนิดหน่อยแล้วหรือเปล่าครับ
00:50:12ฉันไปไม่กี่ปี
00:50:15พ่อจอมคอยฉันที่นี่นะ
00:50:22เรื่องนั้น
00:50:26จอมยังไม่แน่ใจนะสิครับ
00:50:30พ่อจอมจะไปไหน
00:50:33อ่ะ
00:50:36เกิดไปไหน
00:50:39ก็
00:50:41เผื่อความจำจอมกลับมาแล้ว
00:50:44ต้องกลับบ้านไงครับ
00:50:46ทวนพ่อจอมหนีไปแต่เลยไม่ยอมกลับ
00:50:49ฉันจะไปหาถนายหน้าหอจากที่ไหนกัน
00:50:53แหม คุณยัย
00:50:55จอมว่างานที่จอมทำอยู่เนี่ย
00:50:58หาคนมาแทนง่ายจะตายครับ
00:51:00มีเยอะแยะไหม
00:51:02ฉันไม่หาหรอก
00:51:05ไม่มีใคร
00:51:07มาแทนพ่อจอมควันของฉันได้
00:51:21แล้วถ้าสมมติว่า
00:51:24มันเป็นเรื่องที่
00:51:26ทำให้จอมต้องกลับ
00:51:28โดยที่เรื่องไม่ได้
00:51:31แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่า
00:51:34มันกลับมาได้อีกหรือเปล่าเนี่ย
00:51:38คุณใหญ่
00:51:39พ่อจอม
00:51:43พ่อจอมพูดอะไรนะ
00:52:00พ่อจอม
00:52:08จอมเล่นนะครับ
00:52:10แหละกี่มากเลย
00:52:12จอม
00:52:13พูดเล่นแบบนี้ไม่ได้ยินเลยนะ
00:52:17รู้แล้วนะครับ
00:52:19จอมไม่พูดแล้ว
00:52:22คุณใหญ่
00:52:23เข้าไปอาบน้ำก่อนได้ครับ
00:52:25เดี๋ยวจอมเตรียมน้ำมันให้
00:52:28จะข้ามแล้ว เดี๋ยวอยู่นี่
00:52:36เดี๋ยวจอมตามเข้าไปครับ
00:52:57กันเท่าไหร่
00:52:59กันเท่าไหร่
00:53:01กันเท่าไหร่
00:53:13คุณใหญ่
00:53:15เลิกมองจอมเลยเหรอครับ
00:53:18อะไรขนาดนั้น
00:53:20ไม่ได้หรอก
00:53:22เลิกครู
00:53:24พ่อจอมพูดแล้วว่าจะหนีหายไป
00:53:27บอกแล้วอย่างไรว่ะ
00:53:29จอมละเล่นนะ
00:53:31พ่อจอม
00:53:33ฉันส sue ไปลงคอชประตู
00:53:36มันน่าต่างทุกบ้านด้วย
00:53:36ฉันกลัวพ่อจอมจะโนน结้ายี ฉัน
00:53:39น่ะกระventionalยาย
00:53:43นเราแล้ว
00:53:46เมอะวาก麼 imp
00:53:48ใช้เว้นเคาะสิ
00:53:52ใคร
00:53:53เล่น
00:53:56สไป
00:53:56หากหลังให้ฉันด้วย
00:54:04ว่าแต่..
00:54:06ครอบครัวคุณใหญ่นี่
00:54:08ย้ายมาจาก..
00:54:09กรุงเทพหรอครับ
00:54:14กรุงเทพ
00:54:19หมายถึงพระนาคอนะครับ
00:54:22ใช่
00:54:24คุณพ่อฉัน..
00:54:25มีที่ดินหลายเพื่อนอยู่ที่นั่น
00:54:28ส่วนคุณแม่ก็มีที่ดินอยู่ที่ทนบุรี
00:54:31แล้วก็นครประถม
00:54:33พระทรงภัพย์ทำไมหรือ?
00:54:37ไม่มีอะไรครับ
00:54:39ก็...
00:54:41แล้วคุณใหญ่
00:54:44คิดจะเก็บมันไว้หรือว่าขายทิ้งเหรอครับ
00:54:50ฉันยังไม่เคยคิดนะ
00:54:52จะพอแล้ว
00:54:55ฉันจะฝากให้ฟังนะครับ
00:54:59พวกที่ดิน
00:55:01แถมพระนคร
00:55:03คุณใหญ่ scholarly ต้อง
00:55:04เก็บมันไว้นาน ในไม่จาณ
00:55:07ür์จอมเข้าไว้วันอื่น
00:55:08ในอนาคตอนยังไม่ไกล
00:55:10พดาคารที่ไดื้งพวกเกินความ��세요
00:55:13ยิ่งเอิญ
00:55:14เขย่าการทหาร
00:55:15เป็นง่าวโดยเฉียง
00:55:16มีบังคัมจิต
00:55:18คุณใหญ่
00:55:19ก็ฟังคำแรกแน่ของจอม
00:55:21พ่อจอม
00:55:23พ่อจอมรู้ไหม
00:55:25ว่าพ่อจอมพูดเหมือนอะไร
00:55:27อะไรครับ
00:55:29ก็พูดเหมือน
00:55:31พ่อจอมจะมาดูแลสับสมบัติของฉันเนี่ยล่ะ
00:55:35คุณยาย
00:55:37จ๊ะ
00:55:39ยังไม่ต้องมาทำเสียงหวาขนาดนั้นนะครับ
00:55:41จอมไม่ได้หมายความอย่างนั้นซะหน่อย
00:55:43ที่จอมถามก็แค่
00:55:45อยากรู้อย่างนั้นแหละ
00:55:47จริงๆของบ้านคุณยายไม่เกี่ยวอะไรกับจอมหรอก
00:56:17พ่อจอม
00:56:19พ่อจอม
00:56:21พ่อจอม
00:56:23พ่อจอม
00:56:25พ่อจอม
00:56:27พ่อจอม
00:56:29พ่อจอม
00:56:31พ่อจอม
00:56:33พ่อจอม
00:56:35พ่อจอม
00:56:37พ่อจอม
00:56:39พ่อจอม
00:56:41พ่อจอม
00:56:43พ่อจอม
00:56:45พ่อ
00:56:47พ่อ พ่อกลุก จอม
00:56:48จอมไม่ได้
00:56:51จอม
00:56:52จะหนีไปไหน
00:57:15อืม
00:57:17โอเค
00:57:18เอาละ
00:57:26พะจอม
00:57:29ของว่างนี่
00:57:31เอามาให้ฉัน หรือเปล่า
00:57:37ขอโทษครับผู้หญิง
00:57:40ไม่เป็นไรหรอก
00:57:42ฉันเห็นพะจอมกินอิ่ม
00:57:43ฉันได้กินด้วยแล้วล่ะ
00:57:51ไปสิ
00:57:53ฉันยังไม่อิ่ม
00:57:57งั้น...
00:57:58เดี๋ยวจองไปเอามาให้ใหม่ไหมครับ
00:58:01ไม่ต้อง
00:58:03ฉันอยากจะชิมรสมัน
00:58:07จากปากของคนที่ฉันรักเลย
00:58:13ฉันอยากจะชิมรสมัน
00:58:37สงสัยวันนี้ฉันต้องบอกให้แม่เจ้าล่ะ
00:58:40ว่าของว่าง
00:58:42เป็ดหวานเกินไปหน่อย
00:58:46หวานแค่ไหนครับ
00:58:48หวานมาก
00:58:56ผมมาขัดจังหวะอะไรหรือเปล่านะ
00:58:59ขัดมากเลยครับคุณเจมส์
00:59:02ใช่ไหมพระจอง
00:59:06ไม่ได้ขัดอะไรซักหน่อยนี่ครับ
00:59:10คุณเจมส์มาหาผมหรอครับ
00:59:13ใช่ครับ
00:59:14พอดีผมมีเรื่องจะปรึกษานะ
00:59:17เรื่อง
00:59:20อะไรกันหรือครับ
00:59:24อย่างนั้นพระจองไปรอในเรือนก่อนได้ไหม
00:59:28เดี๋ยวถ้าเสร็จแล้ว
00:59:29ฉันจะให้คุณใหญ่ตามไปหาพระจองนะ
00:59:35ได้สิครับ
00:59:39เดี๋ยวเสร็จแล้วฉันจะได้ไปหา
01:00:09มีเรื่องอะไรสิคุณเจมส์
01:00:12เหตุใด
01:00:13จงทำหน้าเสียเช่นนั้น
01:00:18คุณใหญ่เชื่อเรื่องเปล็นลับ
01:00:21หรือสิ่งที่วิธีศาสตร์ไม่สามารถอธิบายได้ไหมล่ะ
01:00:26คุณใหญ่จำงานเลี้ยงเรื่องข้านของคุณพระ
01:00:29ที่ผมไปถ่ายรูปให้ได้ไหม
01:00:31ที่งานนั่น
01:00:34เหตุใด
01:00:35ที่ผมไปถ่ายรูปให้ได้มั้ย
01:00:38ที่งานนั่ง
01:00:40มีอะไรผิดแผลแปลกไปหรือ
01:00:43ผมมีสิ่งหนึ่ง
01:00:45ที่อยากให้คุณใหญ่เห็น
01:00:54รูปใครนะครับ
01:00:56ผมมองไม่ออก
01:00:58แล้วถ้าผมเดินทางมาถึงที่นี่
01:01:01เพื่อยืนรูปใบนี้ให้คุณใหญ่ดู
01:01:04คุณอยากคิดว่าคนในรูปคือใครกันไหม
01:01:20คุณจะอยากทำไมถึง
01:01:23คนในรูปนั้นก็คือพ่อจอม
01:01:26พ่อจอม
01:01:33นี่มันเกิดอะไรขึ้นนะครับ
01:01:36ทำไมถึงเป็นแบบนี้
01:01:38กล้องของคุณเจมม์
01:01:40มีปัญหาหรือเปล่า
01:01:41ไม่
01:01:43ผมทดสอบมันแล้ว
01:01:45แล้วมันเป็นแบบนี้กับพ่อจอมคนเดียว
01:02:03จอม
01:02:21จอม
01:02:28จอม
01:02:30จอม
01:02:33เจ้าเป็นอะไรหรือ
01:02:43น้อง...น้องเจ้าครับคุณยาย
01:02:48น้อง...น้องเจ้า
01:02:50น้อง...น้องเจ้า
01:03:02น้องเจ้า
01:03:04น้องเจ้า
01:03:18ถ้าผมบอกคุณยายว่า
01:03:24ผมไม่ใช่คนของที่นี่
01:03:29แต่ยอดเวลามาจากอนาคต
01:03:33ผมอยากจะเชื่ออาจผมเลยครับ
01:03:41ผมชอบพูดอะไรไง
01:04:04ผมว่ามันอาจจะเป็น
01:04:07สัญญาณเตือนสำหรับอะไรสักอย่างก็ได้เนอะ
01:04:13ฉันมีรูป
01:04:15ที่อยากจะมาให้ประจอมช่วยวาดให้ฉันหน่อยนะ
01:04:19แล้วถ้าเกิดว่า
01:04:20การวาดในครั้งนี้
01:04:22มันทำให้จอมหายไปเลยเหรอครับ
01:04:26ฉันก็ไม่รู้
01:04:27ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น
01:04:29และฉันก็หมดผลทาง
01:04:31ที่จะช่วยเหลือประจอมแล้วจริงๆ
01:04:34มีความสุข
01:04:36กับช่วงเวลาที่เหลืออยู่ของเราสองคน
01:04:39กันดีกว่าเนอะ
01:04:59อย่างนั้น
01:05:01ดอกไม้ใดจะหอมนานเกิดกว่านาน
01:05:03ไม่มี
01:05:07เพราะรักของฉันคงอยู่
01:05:09เสมอ
01:05:11อยู่เพื่อเธอ
01:05:13และแฟนของเธอ
01:05:17กลิ่นหอมของความรัก
01:05:19ฉันจะติดตาม
01:05:21พบเธอ
01:05:23ตามพบเธอไม่มีโรยรา
01:05:29ไม่มีวันเจอ